JIMMY BROWN ALS WIELRENNER Dwaaltocht over het Station Strijd tegen storm en regen was velen te zwaar HET GEHEIM VAN DE GELE NARCISSEN V uren in Alkmaar (II): Tot diep in de nacht werkt men op de emplacementen Het is zo langzamerhand stil geworden op de perrons. Ik sta nog wat na |e turen over de in het donker glimmende rails. In de verte bij de over gang aan de Bergerweg, schieten al en toe de lichten van een auto, een bus fcen verlate vrachtwagen voorbij. Het is tegen middernacht, en de meeste mensen slapen nu. De lichten in de huizen zijn gedoofd, de gordijnen voor jfle ramen toegeschoven. Men rust van een dag, van een week hard werken. i£en welverdiende rust, en gelukkig hij die nu slapen kan. Want het regent, en de wind begint op te steken. Nog even, en er zal een storm uit het Zuid Svesten komen, zoals we die in deze zomer nog niet hebben meegemaakt was in de drukte haar man en haar Op het station branden nog de lichten. In het wisselhuis, bij de ba gage in de kamers van de chef. Voor de spoorwegmannen is de dag nog niet voorbij. Na een hele dag reizigers Ie hebben geholpen, fietsen en bagage Ie hebben verladen, kaartjes te heb- |>en verkocht en wissels te hebben [Verlegd, na die hele dag is er ook in Üe nacht nog werk aan de winkel. En die reizigers zijn soms niet een voudig. Vanmiddag nog zagen we bet: een meisje hing uit het raampje van een langzaam in de richting Den Helder vertrekkende trein. „Is dit de trein naar Amsterdam?" Schreeuwde zij naar een controleur U weet het bescheid.En de contro leur floot hard en doordringend, zette een rem achter aan de bagagewagen af, en de trein stopte. Zo zijn de reizigers En dat is niet eenvou dig voor hen, die moeten zorgen dat de Spoorwegen aan hun devies beant woorden en werkelijk veilig, vlug en .Voordelig" zijn! Natuurlijk, er is veel, zeer veel sei zoenarbeid voor de spoorwegen. Dat blijkt wel uit het feit dat men aparte fietsentreinen in heeft moeten leggen Want de vacantie brengt z'n zorgen met zich mee, voor hen die op dat bepaalde ogenblik, dat U niets te doen heeft en naar zee kunt gaan, wel dienst hebben. Honderdduizenden fietsen worden er verstuurd en even velen gaan op rei3. We hebben eens aan een willekeurige conducteur, die de route AmsterdamAlkmaar be reed gevraagd, of het spoorwegperso neel de drukte nu eigenlijk wel aan kon. En het resultaat was, dat de man zijn hart eens uitstortte. Ja, natuurlijk kon men het werk aan. Maar de sei zoenreizigers die hebben altijd wat •nders! „Gisteren n°g** vertelde hij, „strom pelde er een dame de trein in. Ik had haar al een trein vroeger op het per ron zien staan, ze stond toen een beetje zenuwachtig uit te kijken, vlak voor dat de trein vertrok. Dat was me opgevallen want voor de rest kunnen we natuurlijk niet op alle reizigers persoonlijk letten, vooral niet, n" or zo verschrikkelijk veel mensen met vacantie gaan. Maar goed. ze kwam de trein dus binnen. Bijna bezig flauw te vallen. Goed, ik maak een plaat- voor haar vrij.... Wat wa§ nu ket geval? Ze VAN WIE? Vrijdagmorgen is er in het kanaal een drijvende schapenhuid gevonden ,Wie inlichtingen kan verschaffen, wordt verzocht zich op het politie bureau te melden. NAAR AMSTERDAM Of de jongen er genoeg van gekregen had, hier in Alkmaar, weten we niet. maar op een avond was hij weg, tot grote- ongerustheid van zijn moeder Sinds Vrijdagmiddag drie uur miste *ij haar zoontje al, en toen hij 's •cVonds nog niet was teruggekeerd, ging zij naar de politie. Daar kwam fuist een telefoontje door uit Amster dam, waar men vertelde, dat het drie jarig jongmens met de Alkmaar Pa cketboot was meegereisd. Tot grote levredenheid van de moeder..,. zoontje kwijtgeraakt en was drie trei nen overgebleven om te kijken of ze misschien nog terug kwamenIn plaats van naar Bergen door te gaan waar ze zijn moest...." Ziet u, dat was een belevenis van een conducteur op een avondtrein. En als ik zo rondkijk er lopen nog wat rangeerders over de terreinen, hun koperen hoorns blikkeren in het schijnsel van de lantaarns dan ge loof ik, dat er dergelijke dingen vele, vele malen zullen zijn voorgekomen. De conducteurs worden er- wijs en filosofisch onder. „Zij weten niet be ter" zal hun gedachte in de meeste gevallen zijn. En inderdaad, hoevelen van ons kennen nog niet het „savoir voyager", de kunst van te reizen? Denk dus niet licht over hun taak, het doen rollen van Nederlands rol lend materiaal. Er wordt voor uw vacantie en voor uw zakenreizen beide hard gewerkt. Koopt u eens op een avond, zo tegen een uur of half twaalf een perronkaartje en u zult eer bied krijgen voor hen, die hier onge kend en onopvallend wel langs de weg, maar dan langs de uitgestorven nachtelijke weg timmeren Storm doei bomen sneuvelen Het weer heeft het niet alleen op de argeloze vacantiegangers voorzien neen, ook de bomen hebben het kwaad te verduren door de storm. Zondagmiddag waaiden op de Oude. gracht, schuin tegenover het Distri butiekantoor twee knapen van iepen om. Ze kwamen met hun kruin in het wa'ter terecht. Onmiddellijk wa ren arbeiders van gemeentewerken aanwezig, om de eerste noodzakelijke werkzaamheden te verrichten. Ook op het Kennemerplein was een boom, een kastanje, niet opgewassen tegen de storm: hij kwam terecht op een serredak, en versplinterde daar een hek. Het record bereikte echter een zwa re kolos, die op de Oudegracht bijna op de hoek van het Groot Nieuwland stond. Hij woei in het wat;r en nam een groot deel van de kade mee, ter wijl zijn wortels een ruit van het per ceel 125 verbrijzelden. Het gat in de kade had een middellijn van ten min ste twee me'ter en een diepte van een meter. BOTSING Vrijdagmiddag kwam op de Zuidzijde van de Oudegracht een truc met aan hangwagen in botsing met een aldaar geparkeerde handkar. Deze werd een eind meegesleurd, kwam in aanra king met twee rijwielen die voor een raam geparkeerd stonden. Dit raam werd verbrijzeld, de gordijnen werden verscheurd, er werden zelfs meubels beschadigd. DIERENBESCHERMING Er is te Alkmaar zwervend aange troffen een zwart poesje. Men kan het krijgen bij de inspecteur C. Ver ver, Baanstraat te Alkmaar, bij wie eveneens een blauw grijs wit poesje als zwervend werd aangebracht. Dertiende Ronde van Alkmaar WiUeveen (amaieur) en Donker (nieuweling) winnaar Dertien vinden sommige mensen een ongelukkig getal. Wü zijn niet bijgelovig, maar Alkmaar heeft het met de 13e ronde toch maar slecht getroffen. Het weer was abnormaal slecht, de publieke belangstelling dientengevolge hitter matig. Financi eel mag deze 13e dan geen succes ge worden zijn, sportief viel er veel te genieten. Wat de renners hebben ge presteerd is niet gering. Slechts 17 van de 53 gestarten haalden het eindpunt en zij verdienden een pluim op hun natte hoed! Men had het traject iets korter ge maakt. Jan Hennink Alkmaars gro te favoriet haalde de eindstreep, maar zijn rijden viel iets tegen. Na de fraaie resultaten in de Benelux- wedstrijd, de rit rond het IJselmeer en de Ronde van Castricum waren de verwachtingen misschien wel iets te hoog gespannen. Bij de nieuwelingen viel het goede rijden van Donker (A'dam) op. Acht ronden voor het einde ondernam hij een fraaie uiflooppoging, die hem op 200 m. vóóf het grote peleton bracht. Geleidelijk liep hij nog iets uit en on bedreigd werd hij dan ook eerste. Onze streekgenoot Bloemen uit St. Maarten werd zevende. Hennink in plastic Vijf en zeventig ronden hadden de amateurs om half vier voor de boeg Hennink blijkbaar niet van plan nat te worden startte in 'n keurig plastic jasje, De eerste tien ronden ge beurde er niet bijster veel. Leo de Booy, Petri en enkele anderen trokken er tussenuit en namen 150 m op het peleton, waarin Hennink rustig mee draaide. Vier ronden daarna echter trok Hennink zich aan de uitlopers op en na 30 ponden had het kopgroepje een voorsprong van driekwart ronde genomen. Verscheidene renners hadden intus sen je strijd reeds opgegeven:' regen en pech eisten slachtoffers. Na 35 ron den vielen de eerste „lappen". Lelieveld en De Ruiter waagden een poging weg te komen, doch zij werden terstond achtervolgd door de grote groep. Leo de Booy (hij had uitste kend gereden) verdween in de 49e ron de uit de wedstrijd. Lelieveld c-s. werd teruggehaald en 't aantal renners wa3 weldra geslonken tot zeventien. Duif uit Zaandam had een ronde achter stand opgelopen en deed wanhopige pogingen de schade in te halen. Tus sen de 15e en de 12e ronde voor het eind had hij reeds 600 meter te pak ken. Henneman (Beverwijk) probeerde in de 63e ronde weg te lopen, doch Witte veen, Ladeniens en Petri zaten er di reet achteraan. Gevieren vergrootten zij langzaam hun voorsprong en zo moest tenslotte de sprint de beslis sing brengen. Het resultaat staat hier onder. De uitslagen luiden: Amateurs 80 km.: er niet geweest: de nederlaag der 1. Witteveen (Amsterdam) 2 uur 15 min. 35 sec.; 2. Petrie (Amster dam); 3. Ladenius (Amsterdam); 4. Henneman (Bevrwijk)5. Hennink (Alkmaar); 6. De Ruiter (Amster dam); 7. Koeman (Wormerveer)8. Duif (Zaandam); 9. Baumgartner (Zaandam); 10. Van Breenen (Am sterdam). Nieuwelingen 30 km.: 1. Donker (Amsterdam); 2. Snij ders (Halfweg); 3. Cornelisse (Half weg). FEUILLETON Spannend verhaal van EDGAR WALLACE - 46) „Ling Chu", zei Tarling, aan tafel gezeten met zijn kin in zijn hand en de ander strak aanziende, „je hebt mij nooit verteld, dat je Engels sprak" „De meester heeft het mij nooit gevraagd", zei de Chinees kalm en tot Tarlings verbazing sprak hij het Engels zonder accent en was zijn uitpraak volkomen juist. „Dat is niet waar", zei Tarling streng. „Toen je mij vertelde, dat je van de moord had gehoord, zei ik, dat je geen Engels verstond en je ontkende dit niet". „Het ligt niet op mijn weg om te ontkennen, wat meester zegt", zei Ling Cku even kalm als ooit. „Ik •preek heel goed Engels. Ik leerde het op de Jezuïten •chool te Hangkow, maar het is niet goed voor een Chinees, wanneer hij in China Engels spreekt, of wan neer iemand weet, dat hij het verstaat. Toch moet de meester geweten hebben, dat ik Engels spreek en die aal lees, want waarom zou ik anders de kleine cou ranten-uitknipsels in de kist bewaren, die de meester vanmorgen doorzocht heeft?". Tarlings ogen werden een weinig dichtgeknepen. „Zo, dus dat wist je?" zei hij. De Chinees glimlachte. Dit was een heel buitengewoon iets, want voorziver Tarling zich kon herinneren, had Ling Chu nog nooit geglimlacht. „De papiertjes lagen in een bepaalde volgorde enkele naar de ene kant en andere naar de 'andere. Toen ik ze zag, nadat ik van Scotland Yard terugkwam, lagen ze anders. Zij konden niet zelf anders gaan liggen meester, en niemand dan u zou in mijn kist gaan kijken" En ontstond een pauze, onaangeenaam voor Tarling, die zich een ogenblik verlegen voelde omdat zijn zorge loosheid aanleiding was, dat Ling Chu het onderzoek in zijn particulier eigendom had ontdekt. „Ik dacht, dat ik ze er weer juist zo had ingelegd, als ik ze vond", zei hij, overtuigd dat hij er niets bij kon winnen, wanneer hij het feit, dat hij Ling Chu's koffer doorzocht had, ontkende. „En zeg me nu eens, Ling Chu, bevatten deze gedrukte woorden waarheid?" Ling Chu knikte. „Het is waar, meester", zei hij. „De Kleine Narcis of zoals de vreemdelingen haar noemden, de Kleine Daffodil was mijn zuster. Tegen mijn zin werd ze dan seres in een theetuin toen mijn ouders dood waren. Zij was een heel goed meisje, meester, en even mooi als een takje amandelbloesem. Chinese vrouwen zijn in de ogen der vreemdelingen niet mooi, maar de kleine 28. zodat er dan niemand zou zijn aangekomen, als niet juist op dat ogenblik Jimmy Brown er was komen aandaveren, grommend en zo vrese lijk op zijn tanden knersend (van in gehouden woede) dat het leek of 'n ners als een havik op een koppel weer beginnelingchauffeur zijn versnel- loze duiven en toen hij voorbij was lingsbak met een paar forse rukken had hij een jammerlijk slachtveld totaal ruïneerde. Jimmy stortte zich achter zich gelaten. Er zat er niet op het troepje afgebeulde wielren- één meer in het zadel.. „De Volkszang" naar. Apeldoorn Donderdag 5 Augustus j.1. trok de afdeling Alkmaar van de Ned. Verg. voor de Volkszang per autobus naar Apeldoorn om daar gezamenlijk met vele honderden van de andere afde lingen een zanghulde te brengen ter gelegenheid van het 50-jarig regerings jubileum van H.M. de Koningin. 1600 zangers en zangeressen uit alle delen van Nederland zongen daar uit volle borst het schone Hollandse lied. Temidden van de grootse bloemen pracht, welke Berg en Bos ons thans te zien geeft, zag men velen gekleed in nationale klederdracht. Onder het zingen van „Wie heeft van Alkmaar niet gehoord" stapte de afdeling Alkmaar de zaal binnen, ver gezeld van twee Alkmaarse dames in Wes'tfriese klederdracht en twee he ren in het costuum van de kaasdra gers, waarvan er één onze wereld beroemde kaaswimpel omhoog hield en de ander een kaasje op een kleine berry met zich meedroeg. Een luid applaus weerklonk ter ver welkoming. Het goudgele Hollandse product werd door één van de kaasdragers namens de afdeling Alkmaar aange boden aan de voorzitter van het Hoofdbestuur van de Volkszang, Z.E. oud_minis'ter Dekkers. Toen steeg de vreugde ten top en een donderend applaus weerklonk! Temidden van vele tienduizenden andere bezoekers van Bloemen in Be^g, én Bos werd er feest gevierd door'donze volkszang vrienden en vriendinnen. „Zingende mensen, gelukkige men sen!' is de leuze van de Volkszang. Met prettige herinneringen en gro te voldoening over deze uitstekend geslaagde dag, keerde men 's avonds huiswaarts. VISWEDSTRIJD IN BEVERWIJK Het is voor hen, die Zondag aan de viswedstrijd in het Noordzeekanaal bij Beverwijk meedongen zeker geen gemakkelijk werk geweest iets te van gen. Toch behaalde het Alkmaarse corps, naar wij vernamen, nog drie en dertig punten. Een goed resultaat! ledereen wordt een Kikker Chris Hoflands Kindertoneel gaf Zaterdag voor een klein maar opge togen publiek een voorstelling van Tom Poes in „Pas opiedereen wordt een kikker!". Wat ons vooral in deze opvoering trof waren de aardige balletten, zo als dat van de zes vlinders. De tech niek daarin was uitstekend. Het enige bezwaar leek ons, dat de dialogen dikwijls te lang waren voor de kin deren het bleek duidelijk: ze wer den dan zeer rumoerig en de actie somtijds te gering. Het valt daarbij ook niet te ontkennen, dat de stem verdraaiingen. die voor de dierfiguren noodzakelijk waren, niet de duidelijk heid van het gesproken woord be vorderden. Vrijwel alle figuren echter werden uitstekend gebracht, vooral die van Tom Poes en Ollie B. Bommel. We geloven dan ook, dat de kinderen zich uitstekend hebben geamuseerd. WIST U Dat 7 procent van alle gevallen van tuberculose bij de meng veroorzaakt wordt door de rundertuberkelbacil!! Dat een reagerend rund ten alle tyde open lijder (dus besmettelijk) kan worden!! Denkt u er dan om Dat u des winters nooit kinderen in de stal moet laten spelen zolang er nog een of meer reageerders aan wezig zijn!! Dat u daarom ook geen rauwe melk moet drinken of laten drinken!! De Dir. Prov. Gez,. D. v. Dieren in N. Holland, D. REMPT. Bergen Rhythmische Gymnastiek De in de kop van Noord-Holland zo zeer bekende gymnastiekleraar KI. Boot heeft in de afgelopen vacantie- week een cursus gehouden in rhyth mische gymnastiek voor leiders en voorwerkers der verschillende gymnas tiekverenigingen in Noord-Holland. Aanvankelijk stond men een weinig sceptisch tegenover deze cursus, maar thans is men zeer dankbaar deze les sen gehad te hebben. Van Maandag tot en met Zaterdag heeft de heer Bobt, die ook de trainer is van de Alkmaar- se Olympische sterren Rie van Genen Clara Post en Co Tonneman, met vijf tien dames en heren enthousiast ge studeerd, hoofdzakelijk in de rhyth mische bal techniek. Wij waren de laatste dag getuige van de vorderingen, die deze dames en heren in een week tijds gemaakt hebben.... die waren zeldzaam, maar de heer Boot is dan ook onverbidde lijk. Terzijde gestaan door de heer Vis ser. die de dansen op de piano bege leidt, heeft hij iets bereikt, wat de gymnastiek in het komende jaar zeer zeker ten goede zal komen. Het is iets waar een grote bekoring van uit gaat, deze uitstekende gymnasten hun oefeningen uit te zien voeren, en dat met een enthousiasme, dat bewonde ring afdwingt Na afloop van de cursus dankte de heer Boot de gymnasten voor hun op komst en hun serieuze wijze van oe fenen, Zij zullen er in het komende jaar in hun eigen verenigingen hun voordeel mee kunnen doen. De heer Van Essen van Dirkshorn, leider van vier verenigingen dankte namens el len voor de opgeofferde vacantie var. de beide heren, die de cursus leidden. Zij en hun echtgenoten werden in de bloemetjes gezet Wij verwachten, da't Noord-HoLRoJ in het komende seizoen zeer veel van de nu weer vers getrainde leiders len kunnen leren: mogen zij met nieuwe moed aan het werk gaan. STORMSCHADE IN BERGEN Tijdens de Zuidwester storm zijn er Zondagmiddag in Bergen zeven bo men omgewaaid. Een hiervan, een beuk met een voet-middellijn van vijf enzeventig centimeter, kapseisde in de Dorpsstraat, en nam in haar val de ruit uit de etalage van het perceel 21, waarin de kapperszaak van Dob- ben is gevestigd, mee. Ook richtte de storm veel schade aan aan de voorgevel van het muse um. De kantelen aan de linkerzijde van dit gebouw gingen tegen de grond Het personeel der Gemeentewerken is bezig met het vrijmaken en oprui men der wegen. Tentoonstelling in het huis met de pilaren Zaterdagmiddag opende de heer Mr Brunner de zesde tentoonstelling van het KCB in het, „Huis met de Pila ren". In zijn openingsrede zeide de heer Brunner, dat hem deze tentoonstel ling, juist doordat ze werken van zo wel oudere als jongere kunstenaars bevatte, een groot genoegen deed. Vooral met het oog op de jongere generatie noemde spreker namen als Rembrandt, Dürer, Cesanne en Vin cent van Gogh. Al deze schilders zijn in hun tijd niet op de juiste waarde geschat. De kunst, vervolgde hij, is niet de toepassing van de schoonheid; de kunst moet rekenschap aan zich zelf geven. Schoonheid echter schijnt noodzakelijkerwijs aan kunst verbon den te zijn, al blijft die schoonheid dan ook dikwijls voor ons verborgen. In deze idee bood spreker de tentoon stelling in de wilwillende aandacht van het publiek aan. Vooral voor het werk van C. Nieuwenhuis, die op de ze tentoonstelling met doeken is ver tegenwoordigd, maar ook voor het werk van A. Bos Eyssen, al zijn bij diens werk lijn, kleur en compositie veel begrijpelijker, waren de inleiden de woorden bedoeld. Van Kasper Niehaus zijn mooie doe ken aanwezig, die enigszins geïnspi reerd zijn op het cubisme, al stelt hij dan niet alles voor mét te hoekige lijnen. Van Mevr. Kouwenaar_Bijlo ziet men fraai beeldhouwwerk, o.a. een afgietsel van het monument, dat op het graf van Dirk Klomp is ge plaatst. Er wordt voorts werk van H Lugt en F. ten Holt geëxposeerd. Daffodil was net een porceleinen poppetje en zij bezat al de deugden van duizend jaar". Tarling knikte. „Zij was een goed meisje?" herhaalde hij, ditmaal in de Chinese taal en een zinswending gebruikende, die een teerdere betekenis had. „Zij leefde goed en zij stierf goed", zei de Chinees kalm. „De taal van de Engelsman beledigde haar en hij gaf haar vele lelijke namen, omdat zij niet op zijn knie wilde komen zitten en al maakte hij haar te schan de door haar voor de ogen van mannen te omhelzen, toch was zij goed en zij stierf zeer eervol". Weer een stilte. „Ik begrijp het", zei Tarling kalm. „En toen Je zei, dat je met mij naar Engeland wilde agan, verwachtte je een ontmoeting met die slechte Engelsman?" Ling Chu schudde het hoofd. „Ik had het uit mijn gedachte gezét", zei hij, „tot ik hem op die dag zag in de grote winkel. Toen ontwaak te de boze geest weer in mij, die ik dacht, dat geheel uitgedoofd was", Hij hield op. „En je wenste zijn dood?" zei Tarling en ontving een hoofdknik als antwoord. „Je moet mij alles vertellen, Ling Chu", zei Tarling. De man liep nu ongedurig en met grote stappen door de kamer, terwijl het krampachtig samenknijpen en weer ontspannen zijner handen zijn aandoening verried. „De Kleine Affodll was mij zeer lief", zei hij. „Ik geloof, dat ze gauw getrouwd zou zijn en kinderen gehad zou hebben en haar naam zou gezegend zijn ge weest volgens de wijze van ons volk; want heeft de Grote Meester niét gezegd: „Wat is aanbiddelijker dan een moeder der kinderen?" En toen ze stierf, meester was mijn hart ledig, want e was geen andere liefde in mijn leven. En 'toen werd de Ho Sing moord gepleegd en ik ging naar het binnenland op jacht naar Lu Fang en dat hielp mij om te vergeten. Ik had vergeten tot li hem weer zag. Toen werd de oude droefheid weel krachtig in mijn ziel en ik ging uit „Om hem te vermoorden", zei Tarling kalm. „Om hem te vermoorden", herhaalde de man. „Vertel mij alles," zei Tarling, diep ademhalende. „Het was op de avond toen u naar het meiije ging" zei Ling Chu (Tarling wist, dat hij sprak over OdetfrJ Rider). „Ik had plan gemaakt om uit te gaan, maar ik kon geen excuus vinden, meester, omdat u mij bevolen hebt, om deze plaats niet te verlaten, wanneer u uit is. Daarom vroeg ik u, of ik met u mee mocht naar het huis met de vele woningen". „Naar de flat?" knikte Tarling. „Ja, ga voort". „Ik had uw vlug-vlug pistool genomen, het geladen en in dc zak van mijn overjas gestoken. U zei. dat ik u ongemerkt moest volgen, maar toen ik zag, waar u heenging, verliet ik u en ging naar de grote wink9J". Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1948 | | pagina 3