De Duitse of de Deense grens
passeren... het maakt verschil
f
J'IMMY BROWN ALS WIELRENNER
De 60ste Nationale Kolfwedstrijden
in „Concordia" te Noordscharwoude
Op 10, 11, 12, 13 en 14 September
zullen malches plaats hebben
HET GEHEIM VAN DE
GELE NARCISSEN
In Denemarken is het goed om te zijn
DOOR HET COUPéRAAMPJE zien we de Hollandse bomen en velden
voorbij vliegen. Amsterdam—Amersfoort—Deventer—Hengelo—Olden.
zaal. Dan de grens Nederland—Duitsland Passencontrole, koffers moe
ten worden geopend. In uniform staPPcn de douanebeambten en mili
taire politie door de gang van de trein. Haastig wordt er met deuren
gegooid. „Hebt U nog deviezen, of Hollands geld?" Er wordt geschud
en geknikt enwat angstig ge-eken. Anderen moeten nog beden_
ken, wat ze zullen zeggen en fluisteren zachtjes met elkaar. „Ja, hoe
veel pakjes cigaretten hebt U bij zich?". „Vijf". „Vijf, ja, dat is goed".
Maar gelukkig, dat niet die koffer geopend moest worden't Uni
form verdwijnt, de deur wordt dichtgeslagen, een zucht waart door de
coupé, een héél diepe zuchtGelukkig, dat is achter de rug. Nog.
even en de trein rolt weer verder.
Hetzelfde gras, hetzelfde graan...
Bij Bentheim uitstappen, weer pas_
aencontrole, schuifelend gaat het voor.
bij het loket, een stempel en weer in
stappen. Verder gaat deze ;rein Duits
landDenemarken, 't was weer het
zelfde. Dat hoort zo bij de grens
én wat is een grens. Er staat een ge
bouwtje en er zijn versperringen,
maar aan deze kant groeit er gras en
het is groen en aan de andere kant
groeit hetzelfde en dat is niet blauw!
Het zelfde graan staat geel en stralend
aan schoven op het vele, waartussen
de groene landerijen zich hebben vei
deeld als op een schilderij van goede
compositie. Dan de bomen daartussen,
de lage donkergroene en hoge lichte
peppels, 't Is alles zo volmaakt en
klaar. En t o c h is er verschil. De
Duitsers met hun verbeten bleke ge
zichten, vaak slecht gekleed, vragen
„Wollen Sie einsteigen, bitte?". Ter
wijl nog zo vers in ons geheugen ligt
het „Einsteigen
De kinderen op hun blote voeten
kwamen bij Osnabrück bij zwermen
langs de spoorbaan met uitgestrekte
handen, wachtend of er geen boter
ham of een appel naar hen werd toe
gegooid. „Danke, danke", zongen hun
hoge stemmetjes door de lucht en ze
vochten om het grootste stuk.
Bij Hamburg valt de armoede van
de eens zo grootse en mooie stad met
ï'n enorme haven en de vele prach
tige oude kerken dubbel op. Op het
perron met een overkapping, waarin
geen stukje glas meer zit, is ook nog
wat te koop Uitgestald in een vies.
planken gevalle te liggen de heejr—
lijkheden, die wij ons nog zo goed uit
de oorlogsjaren herinneren. Koud en
kil waait de wind door het open p°r
ron. Een man gaat voorbij op kruk
ken, een vrouw in 't zwart. Een kind
krijgt een boterham van een vreemde
ling, hapt er gretig in en geeft daar.
n.~ de helft aan zijn moeder, die he*
kleintje dan weer voortduwt naar eer
volgend raampje om daar te bede
len. Maar een Duitser, dik. met het
bekende snorretje, wringt zich haas
tig, al vloekend, door de mensen, slaat
het stof van zijn dikke overjas en
stapt in.de ie klasse. Zou dit de
man zijn, die oorlogswinst maakte of
zou hij weer een van de toekomstige
oorlogsfabrikanten zijn? Eén grote
klagende puinhoop, dat is Duitsland!
Over de streep
Dan Denemarken aan de andere
kant van de grenslijn. De Deense be
ambte, breed, blauwogig en hartelijk.
Er wordt gepraat en gelachen. Alles
gaat vlug en goed geregeld in de
keurige gebouwtjes. Op het perron lo
pen mensen heen en weer. Een club
Deense jongens en meisjes, terug uit
Londen van de Olympische Spelen,
in kleurige, eenvoudige kleren, zin
gen een Deens liedje De spanning is
er niet meer als aan de Duitse grens,
ïeder is blij en verlangend door of in
Denemarken te reizen: Het land wekt
bij de meeste Nederlanders een gevoel
van dankbaarheid op omdat de Denen
zo gastvrij voor onze jeugd waren
na de oorlog. Padborg. En weer gaat
het verder. Het is donker buiten en
bijna vol in alle coupé's. Ieder pro
beert wat te slapen al gaat het dan
ook niet altijd gemakkelijk. Sommi
gen vinden hun koffer al een prinse
lijk bed en hangen zo'n beetje te „pit
ten". Een ander maakt een tent van
zijn jas. die aan een haak hangt, duikt
af en toe op om te zien hoe zijn reis
genoten het maken, nestelt zich dan
weer in 't hoekje, zonder te slapen.
Benen overbruggen de beide banken.
Sommigen zoeken steun bij elkaar en
dutten af en toe in, tegen elkaar ge
leund, al kennen ze elkaar net één
dag. Zo gaat het ongemerkt naar Fre.
derica en terug naar Nyberg. Dan
komt er weer leven in de smalle gan
gen van de trein. In het licht van de
electi'ische lantarens wordt er geran
geerd. Heen en weer. De hele trein
moet op de veerboot over de Grote
Belt. Dat is anderhalf uur varen. Zon
der een sein van ver+rek gaat de boot
van wal. Boven in de eetzaal kan men
Deens brood met kaas eten, koffie of
bier drinken, maar ieder bedient zich
zelf en betaalt de kellner.
Een welkom
In het midden van de zaal staan
keurig gedekte tafels met brood en
gebak. Dit wordt aangeboden aan een
Nederlands reisgezelschap er worden
speeches afgestoken. Stilte. De Deen
se gastheer heet ze van harte welkom,
de Nederlandse leider bedankt in het
Engels. Engels wordt het mees! en 't
liefst gesproken onder vreemdelingen
in Denemarken.
Buiten waait hej en op het dek is
het tamelijk koud. 't Begint te sche
meren: Heel in de verte zijn wat licht
jes als brandende sigarettenpuntjes
zo klein en vaag een donkere streep
land. Seeland.Het 'water wordt door
de boeg in tweeën gesneden en spat
schuimend langs de romp van het
schip, dat rustig en onbewogen ver
der glijdt onder het gedempte stam
pen der machines. Groter en duidelij
ker worden de lichten. De bomen
worr'en zichtbaar j?n als het licht is,
zijn we ook aan land gegaan in de
trein en zonder het bijna te merken.
N' is het dus Vrijdag. Het eind van
de reis, Kopenhagen, komt voor velen
dichtbij. Nog een paar uur. Koffers
worden gesloten, boeken, kranten en
snoep bij elkaar gezocht.
Het land
Toch zijn er, die weer in slaap val
len, alleen even wakker schrikkend,
als ze door de Deense conducteur door
elkaar worden geschud, geeuwend hun
biljetje zoeken en dan weer indom
melen. Het is wel een geluk om zo
rustig en in elke houding te kunnen
slapen, maar deze gelukkigen missen
toch het mooie landschap. Heuvelach
tig en zonder de ons zo bekende slo
ten, met zijn graanvelden en akkers,
waarop alle gewone groente staat.
Van rode kool tot sla, boontjes en ra
barber toe. De plassen er'eussen, om
zoomd door bossen, die soms ver over
het water hangen, zijn schilderachtig!
Dan rijdt de trein de hoofdstad
Kopenhagen binnen.
(Wordt vervolgd)
De Sint Gregoriusvereniging bestaat binnenkort 70 jaar en zal dit feit
herdenken met een landelijke bijeenkomst in 's Het-logenboscb. Ter ge
legenheid van deze viering zal het nieuwe orgel voor de „Schola Canto
rum" in de kathedraal van St. Jan in gebruik worden genomen.
Men is thans druk bezig met het monteren van de 2150 pijpen van het
kerkorgel, dat 3 registers heeft en over drie transmissies beschikt.
NOORDSCHARWOUDE De be—
langstelling van de zijde van de deel
nemende kolvers aan de 60ste Na
tionale Kolfweéstrijd. welke cp 10, 11,
12. 13 en 14 September a.s. in „Con
cordia" te Noordscharwoude zal
plaats hebben, belooft zeer groot te
worden.
Als voorloper van deze grote wed
strijd en daaraan verbonden festi-4-
viteiten is vanaf begin vorige maand
de z.g. 50slagenwedstrijd in volle
gang, waaraan reeds door een groot
aantal kolvers is deelgenomen.
De beste prestatie in deze 50slagen
wedstrijd is tot nu toe verricht door
de heer C. Vlug te Oudkarspel van
„Onder Vrienden', die ce leiding
heeft met 519 pt., gevolgd door de
heer G. Hop te Noordscharwoude van
„Vriendenkring" met 509 pt. In de
derde klas heeft de heer Jn. Blom
van „Vriendenkring" een uitzonder
lljke krachttoer verricht, door maar
liefst 487 pt. bij elkaar te slaan, een
aantal dat zelden door een derde
klasser werd bereikt. Door deze pre
statie is Blom naar de 2e klas ge
promoveerd.
Eind dezer maand zal de 50—slagen
wedstrijd haar beslag krijgen en kun
nen de kolvers zich prepareren voor
de grote jaarlijkse strijd, de vredige
maar spannende strijd om de su
prematie. Circa 34 korpsen uit Noord
holland en Utrecht zullen hieraan
deelnemen en al mogen dan bepaal
de korpsen en spelers favoriet zijn,
toch valt met geen mogelijkheid te
voerspellen, welk korps en welke
speler (s) uiteindelijk met de eer
gaan strijken. Dac is nu eenmaal het
verrassende bij de kolfsport.
De Nationale match
Wij laten hieronder nog iven <n
het kort het verloop van deze ko -
mende 60ste Nat. wedstrijd volgen:
Donderdagavond, 9 Sept 1948 zal
de trekking plaats hebben van de
verloting, waarvoor tal van mooie
prijzen zijn aangekocht.
Vrijdagmiddag om 2 uur zal de
officieuse opening van de wedstrijd
geschieden door de voorz. van „Vrien
denkring", de organiserende vereni
ging, waarna de Edelachtb. heer bur
gemeester Schelhaas de afslag zal
verrichten. Hiermede is dan de wed
strijd voor individuele kolvers
en junioren die op Vrijdag en Zater
dag uitkomen, een begin gemaakt.
Voor deze twee dagen zijn z.g. at
tractie—prijzen beschikbaar, waarvan
de bijzonderheden nog geheim blij
ven.
Er werd contact gelegd...
Uitwisseling tussen steden en dorpen, het sluiten van internationale
vriendschappen, het is „in trek" gekomen. En waarschijnlijk is het de
beste mode die deze na-oorlogse tijd kent.
Door een initiatief van onze gast de Deense journalist Eyvind Rafn
is er contact tot stand gekomen tussen een plattelandscentrum van
Noord-Holland en een plattelandscentrum van Denemarken. Schagen
en Hilleröd hebben vriendschapsbanden aangeknoopt en de ontwik-
lceling hiervan kan voor onze pi'ovincie van groot belang worden, daar
o.m. een uitwisseling van boerenzoons op het programma staat. Dat
programma wordt momenteel opgesteld door de burgemeesters van
beide plaatsen: de heer Wognum, burg. van Schagen, is thans op be
zoek bij burg. Raaschoü van Hilleröd. Een speciale verslaggever reist
voor ons naar Denemarken en brengt enige reportages over zijn be
vindingen. Hierbij gaat de eerste.
Zondag en Maandag komen de korps
kolvers en plaatsvervangers in de
baan. De officiële opening heeft om
twee uur in „Concordia" plaats door
de heer L. Mal'ekote, voorz. van de
Ned. Kolfbond.
Maandagmiddag om twee uur zal de
vergadering van Dagelijks Bestuur
en Hoofdbestuursleden gehouden wor
den in de Raadzaaj. van he"t Ge
meentehuis, terwijl de officiële ont
vangst van het Dagelijks Bestuur door
het Gemeentebestuur om vijf uur
plaats vindt.
Na deze .ntvangst volgt dan om
zeg uur het gezamenlijk diner in
„Concordia".
Dinsdag voortzetting van de wed
strijd en Dinsdagmiddag de grote en
spannende finale. De prijsuitreiking
heeft daarna plaats om 7.30 uur, ge
vulgd door de feestavond, waarbij
ondermeer de hier zo popu
laire conferencier Nico Akkerman
zal optreden. Deze feestavond wordt
dan besloten met een gezellig sa
menzijn en bal, met medewerking
van de bekende JacojaBand.
Dit is zo in het kort het verloop
van het komende feest van de Ned.
Kolfbond en het laat zich aanzien,
dat de organisatie goed in orde is.
Binnen enkele dagen zullen de prach
tige prijzen voor deze wedstrijd en
de verloting in een der etalage's van
de heer Bos (naas't „Concordia") oe
zichtigd kunnen worden.
De leden van de Ned. Kolfbond
stc.an genoeglijke dager, te wachten;
ZATERDAG 21 AUGUSTUS 1848.
Hilversum I 301 m. 7 00 en 8.00
Nieuws; 7.30 en 8.15 Gram. muziek;
745 Morgengebed; 9.05 Solisten con
cert; 10.00 Voor de k euters; 10.15
Muziek houdt fit; 11.00 De Zonne—
bloam; 12.03 Pianorecital; 12.33 en
13.30 Orkest Klaas van Beeck; 13.00
Ned. Strijdkr.; 13.50 Film en toneel;
14.10 Omroepkamerorkest; 15.15 Jonge
kunstenaars stellen ":h voor; 15.45
Gevarieerd progr.; 16.30 De schoon
heid van het Gregoriaans; 17.00 Voor
d" jeugd; 17.50 Reportag wereld
kampioenschappen wielrennen; 18.15
Journalistiek weekoverzioht; 18.30
Ned. StrijJ-r.; 19.00 Nieu rS; 19.13
Grarr. muziek; 20.00 Nieuws; 20.20
Lichtbaken; 20.50 Kerkconcert in de
Keulse Lom; 21.15 Gram. muziek;
22.00 Weekendserenade; 22.45 Avond
-r^bed; 23.00 Nieuws.
Hilversum H 415 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gram. muziek;
10.00 Morgei-wijding; 10.20 Voordracht;
10.35 Werken van "rahms; 11.00 Araa
teurs ze'tten hun beste beentje voor;
11.30 Weekend--orkest; 12.00 Repor
tage wereldkampioenschappen wiel
rennen; 12.33 Miller—sextet; 13.00
Nieuws; 13.20 Lichte gram. muziek;
14.00 Reportage wielrennen; 14.18
Gevarieërd prrgr.; 15.00 NW-uit
zending; 15.15 Concertgebouworkest;
16.00 Communistisch manifest; 16.15
Orgelspel; 16.45 Reportage wielrennen;
17.00 Schijvencchouw; 17.30 Om en
nabij de twintig 18.00 Nieuws; 18.15
King Cole—trio; 19.00 Artistieke
staalkaart; 19.30 Lez.ng over de Azia
tische kerken; 19.45 50 jaar Godsdien
stig leven; 2".00 Nieuws; ?M5 Om
roeporkest; 21.15 Socialistisch com
mentaar; 21.30 Vindobona—schram—»
mel'n; 22.00 „Internationaal', hoor
spel; 23.00 Nieuws.
TENTOONSTELING OUD HEILOO
HEILOO In het kader van de Jubi
leumfeesten wordt hedenmiddag een
expositie geopend over de geschiede
nis van ons dorp.
Het tentoonstellingsmateriaal is voor
een belangrijk deel afkomstig afkom
stig van de gemeente Alkmaar en de
familie vin de Feen de Lille.
Al heeft de tentoonstelling geen
grote omvang, toch zal zij de moeite
van een bezoek ten zeerste waard
zijn.
De expositie wordt gehouden van
21 tot en met 25 Augustus in de ULO
school aan hét Slempad.
De uren van openstelling zijn van
1012 en van 35 uur. De toegang
is vrij.
mooie wedstrijden in een keurige
kolfbaan, die aan vele belanstellen
den ruimte biedt, want stellig zullen
ook vele nietkolvers van deze unie
ke gelegenheic gebruik maken om
orze beste kolvers in actie te zien.
Wij wensen de Ned. Kolfbond in
het algemeen en de organiserende
vereniging „Vriendenkring'* in het
b?jzonder een succesvol feest.
38 Het was een dik kereltje, dat
een ruitjespet gedrukt had op zijn
bolrond hoofd. Hij droeg een hard
groen sportpak en helgroene schoenen
en zijn naam luidde Janus Joppe. Dat
zei-die althens zelf, want hij glimlach
te breed, .toen hij zijn kleine dikke
hand uitstak en tot Jimy sprak: „Mak
meeffevoorstellen, ik ben Janus
Joppe, de vrind van alle wie'renners
Het uiterliji- van het kereltje scheen
Jimmy wel aan te staan, want hij ant
woórdde met een nisl om
„Grrrrr'", en hij begon de ai
Janus Joppe te schudden alsoi
pompzweng was.
-iQ#
van
een
FEUILLETON
Spannend verhaal van
EDGAR WALLACE -
Toen opende hij, zonder langer te aarzelen, het pa
pier en las:
„De bekentenis van Odette Rider".
„Goede God", mompelde hij en las verder. Het waren
slechts een half dozijn regels en zij waren geschreven
met het flinke handschrift van het meisje.
„Ik, Odette Rider, beken hiermede, dat ik ge
durende drie jaren de commanditaire vennootschap
firma Lyne, bestolen heb en "gedurende dat tijd
verloop ij de som heb toegeëigend van 25.000".
Tarling liet het papier vallen en ving het meisje op,
toen ze bewusteloos neerviel.
HOOFDSTUK XXV
Milburghs laatste poging.
Milburgh was te ver gegaan. Hij had gehoopt, dat dit
toneel afgespeeld zou worden zonder de werkelijke ope
ning der bekentenis. Op zijn listige, handige wijze had
hij nog eer dan Tarling zelf, ontdekt, dat de detective
uit Shanghai, deze erfgenaam van Lynes millioenen,
onder de betovering was gekomen van de schoonheid
van het meisje en al zijn vermoedens waren bevestigd
door het toneel, waarvan hij getuige was geweest en
nog meer door het gesprek, dat hij afgeluisterd had
voor de deur geopend werd.
Hij zocht bevrijding en veiligheid. De man verkeerde
in ontzettende angst, hoewel Tarling dit niet merkte,
en deed een laatste wanhopige greep naar het leven, dat
hij liefhad, het leven van gemak en ^elde, waarvoor
hij zoveel had gewaagd.
Milburgh had in angst verkeerd, dat Odette Rider hem
zou verraden en vrezende, dat zij de detective alles ver
teld zou hebben in de avond toen hij haar van Ashford
naar Londen terugbracht, had hij een poging gewaagd,
om de man tot zwijgen te brengen, die hij dacht, dat
door het meisje in vertrouwen was genomen.
Deze schoten in de mistige nacht, die bijna een einde
hadden gemaakt aan Jack Tarlings loopbaan, vonden hun
verklaring in Milburghs angst voor ontdekking. Eén
mens ter wereld, één levend wezen, kon hem in de bank
der beschuldigden brengen wanneer ze hem verried
Tarling had het meisje naar een divan gedragen en
haar daar neergelegd. Hij ging snel naar zijn slaapkamer
en maakte het licht aan om een glas water te halen. Dit
was Milburgh's kans. In de zitkamer brandde een vuur.
tje. Snel greep hij d-> bekentenis van de vloer op en
stak haar in zijn zak.
Op een tafeltje stond een schrijf-cassette. Hieruit nam
hij een blaadje hotel-papier, frommelde het ineen en
wierp het in het vuur. Het vlamde op, toen Tarling
terugkeerde.
„Wat doe je?" vroeg hij, terwijl hij naast de divan
stond.
„Ik verbrand de bekentenis van de jongedame", zei
Milburgh kalm. „Ik geloof niet, dat het wenselijk is,
en in het belang
„Wacht", zei Tarling kalm.
Hij legde het hoofd van het meisje wat lager en
sprenkelde wat water op haar gezicht eu zij opende
met een lichte huivering haar ogen.
Tarling liet haar een ogenblik alleen en liep naar het
vuur. Het papier was verbrand op een randje na, dat
geen vlam had gevat en dit haalde hij er voorzichtig uit,
bekeek het een ogenblik en liet toen zijn ogen door de
kamer dwalen. Hij zag, dat de schrijfcassette gebruikt
was en lachte. Het was geen aangename of vrolijke lach.
„Zo, dat is dus de bedoeling?" zei hij, liep naar de
deur, sleot deze en ging er met zijn rug tegen staan.
„Nu, Milburgh, nu kun je mij de bekentenis geven,
die je in je zak hebt gestoken".
„Ik heb haar verbrand, Mr. Tarling".
„Je liegt", zei Tarling kalm. „Je wist heel goed, dat
ik je niet uit deze kamer zou laten gaan met die beken
tenis in je zak en je trachtte mij te overbluffen door
een blad schrijfpapier te verbranden. Ik wil die beken
tenis hebben".
„Ik verzeker u begon Milburgh.
„Ik wil die bekentenis hebben", zei Tarling en met
een akelig glimlachje stak Milburgh zijn hand in zijn
zak en haalde er het verfrommelde blaadje papier uit.
„Nu, wanneer je het zo graag ziet branden", zei Tar
ling, „dan zal ik je in de gelegenheid stelien"
Hij las de bekentenis nog eens en gooide ze in het
vuur, wachtte totdat zij tot as was verteerd en sloeg
toen met een pook de as neer.
„Dat is dat", zei Tarling vrolijk.
„Ik neem aan, dat u weet, wat u gedaan hebt" zei
Milburgh.
„U hebt een bewijs vernietigd, dat u als dienaar der
wet
„Laat dat buiten beschouwing", antwoordde Tarling
kortaf.
Voor de tweede maal die nacht ontsloot hij de deur
en wierp haar wijd open.
„Milburgh, je kunt gaan. Ik weet, waar ik je vinden
kan, als ik je nodig heb", zei hij.
„Je zult hier berouw van hebben," zei Milburgh.
„Niet half zoveel als jij zult hebben, wanneer ik met
jou afgerekend heb", antwoordde Tarling.
„Ik ga regelrecht naar Scotland Yard", raasde de man,
spierwit van drift.
„Doe dat in ieder geval", zei de detective kalm, „en
wees zo goed om te vragen, dat ze je daar houden,
tot ik kom".
Het meisje zat nu op de rand van de sofa, terwijl
haar prachtige ogen de man volgden, die haar liefhad.
„Wat hebt u gedaan?" vroeg zij.
„Ik heb die kostbare bekentenis van je verbrand", zei
Tarling vriendelijk In het ogenblik, dat ik van jou naar
mijn wastafel liep, drong het tot mij door, dat die be
kentenis onder dwang was geschreven. Ik heb gelijk,
is het niet?"
