Jubilerende wethouder Tromp
gehuldigd
i
Haar geluksdroom
Een kort verhaal van Carla van Rospeijnen
Hangt u hem vooral op een
stokje, juffrouw, het is een
tere bontsoort."
„Zeker, mevrouw, vanzelf".
Dina Hendriks neemt de bont
mantel behoedzaam aan.
,,Drie stuks, juffrouw, kan 't
niet op één nummer?"
„Nee, meneer, maar ik zal
alles bij elkaar hangen. Wilt u
de handschoenen soms in de
jaszak stoppen, het is maar
voor het zoekraken."
Dan zijn er nog enige laat
komers, en straks zullen er nog
,n paar verslaggevers verschij
nen, die zijn er nooit voor de
hoofdfilm net even begonnen is,
onverschillig of die nu het gru
welijk \einde van een der vrou
wen van Hendrik de achtste,
dan wel de moeizame verdedi
ging van een fort tegen een
Bedoeïnen-overmacht, onder 'n
brandende woestijnzon, zonder
drinkwater, of een vorstelijk
operettehuwelgk aan een ge
fingeerd Balkanhof behandelt.
Ze staan er met professionele
onverschilligheid tegenover.
Anders dan de garderobe-juf
vrouw Dina Hendiiks, die, of
schoon ze nu al zeven jaar ver
bonden is aan de Centraal Bios
coop, elke Vrijdagavond, als de
nieuwe film wordt gedraaid, vol
spanning zich vestigt naast de
ouvreuse, geheel achter in de
zaal en ademloos het filmgebeu-
ren meebeleeft. Ze houdt het
meeste van films uit de grote
wereld, waarin door -tmwaar
schijnlijk schone en rijk geklede
vrouwen en sportieve, correcte
mannen veel thee en cocktails
gedronken worden, afgewisseld
in voorname villa's, casino's,
badplaatsen, lnxe hotels en res
tauratiewagens van internatio
nale tremen.
Dat wat je niet hebt, oordeelt
over deze voorkeur van Dina
Hendnks de ouvreuse, tenger,
bleekblond gröte-stads-plantje
met sceptische ogen en 'n dun
ne, wetende mond, tegen de
zwaarmoedige portier, die
maaglijder is, en zich hoogstens
interesseert voor de reclames,
en dan nog voor het beperkte
gebied der reclames van patent
geneesmiddelen. „Moet je zo'n
leven hebben als zij, altijd al
leen, op 'n achterkamertje vier
hoog nou ja, ze heeft een
getrouwde zuster, maar dat is
ook al. Hét is wel een goed
mens, daar niet van, ze heeft
Uit d'r zelf gepresenteerd m'n
kousen te stoppen. Zoals ze lad
ders ophaalt, dat doen ze in 'n
zaak niet netter. En een jum
per gaat ze voor me breien, ja,
een goed mens is ze!"
„De goeien zijn altrjd cle_ si
gaar", vindt de portier duister
itFlink bezet vanavond, hè, niet
dat ik er belang bg heb."
Ze geeuwen gelijktijdig „Dri-
balkonplaatsen naast elkaar?
Wilt u mg maar volgen?"
De hoofdfilm begint, na een
onverschillige blik wendt de
ouvreuse zich af, en gaat op
haar stoeltje zitten, in die hal
ve slaap-, halve waaktoestand.
die ze zich aangewend heeft,
waarin ze perfect haar went
kan doen en toch haar eigen
gedachtengang ongestoord
voortzetten. Alweer zo'n film
over mensen, die niets ander3
te doen hebben dan koffers pak
ken, op reis gaan en mekaar
het hoofd op hol brengen. Ze
zou nog liever in een fabrieks-
cantine werken dan hier. Die
valse verdraaide schijnwereld,
waarin de verwikkelingen op 't
slot altijd nog goed aflopen ook
Nee, mensen moeten grote stom
melingen zijn om daar maar
telkens weer naar te gaan kij
ken. Of erge zielepoten mis
schien, zoals Dina Hendriks, 't
Verwondert haar, dat die nog
met binnengekomen is, anders
is ze elke Vrijdagavond vlot
present. En dit is niet een film
titel om haar te lokken: „Re
porters op bruidsjacht". Ze
kende een reporter, nou, als die
niet bij zijn zieke vrouw zat,
had hij andere karweitjes dan
in een auto of een vliegtuig
achter 'n millionnairsbruid aan
te zitten
Hetty, de kleine blonde ou
vreuse, is in een bijzonder op
standige en cynische stemming
vandaag, ze moet er zelf toch
even om glimlachen, een arme
dunne glimlach is dat maar.
Het komt natuurlijk ook door
dat het nu definitief uit is met
Frïts, denkt ze. Maar goed ook.
wat moest dat nou, een zieke
lijke jongen met vijfenzeventig
gulden in de maand
Dat vaak overdachte getal
brengt haar de meegebrachte
zijden kousen, waarin ze de eer
ste de beste keer een ladder
kreeg, in herinnering. Er komt
nu toch geen mens meer, ze zal
ze even bij Dina brengen, vra
gen of die ze vanavond nog re
pareert. Misschien heeft ze ook
een pot koffie op het lichtje
staan, die krijgt ze tegenwoor
dig uit de foyer, omdat ze ook
voor de kellner zijn sokken
stopt.
Maar voor de garderobe staat
een heertje van 'n jaar of vijf
tig, en nu Hetty hem goed op
neemt, kent ze hem ook wel, hij
is hier al een paar weken ach
tereen geweeest, meestal 's Za
terdags, en altrjd alleen, en hij
voert met Dina een geanimeerd
gesprek.
Hetty ziet tot haar verbazing
dat Dina's bolle, vriendelijke
gezicht hoogrood gekleurd is,
haar goedige blauwe ogen ze
is 'n beetje scheel, en dat geeft,
merkwaardigerwijs, haar ge
zicht iets zeldzaam trouwhar
tigs kijken het heertje zo
waar met iets coquets aan.
„Of ik uw kousen repareren
wil? Zeker, vanzelf, natuurlijk."
Ze is een beetje verfvard en af
wezig, Dina, Het heertje lacht,
hij is vief en beweeglijk, zijn
kleren zijn netjes, zijn da3 is
paars, z'n pak lichtgrijs met 'n
fijn paars streepje, en een gele
regenjas heeft ie ook nog over
zijn arm.
„Dat is waar ook", glimlacht
hg, „die zou ik zowaar nog ver
geten af te geven. En nu moet
ik naar m'n plaatsje, juffrouw
Hendriks, anders mis ik de hele
film, en daar heet ik toch voor
gekomen te zijn."
Hetty voert hem naar zijn
alkonplaats. Dan gaat ze terug
naar Dina; die staat nog pre
cies zoals ze haar verliet, een
vage glimlach om de grove
mond.
„Wel", zegt Hetty, „hier zijn
de kousen, hebt u soms n kop
je koffie?"
„Welzeker, kom er in."
In het kleine hokje tussen de
damestoilletten want die ver
zorgt ze ook en de garde
robe is het knus. Er staat een
vaasje bloemen op het* kleine
tafeltje, een theelichtje met
koffiepot er naast. Er staan
twee stoelen, twee afgedankte
roodpluchen fauteuils uit
sta'les, in een er van ligt een
zwarte poe3 te slapen. En er
hangen drie foto's van manne
lijke filmsterren, min of meer
uit de mode geraakt en daar
om door de directie uit de hal
verbannen Een breiwerk ligt op
de andere stoel. Dina neemt het
op: „Gaat u hier zitten, juf
frouw Hetty? Dan schenk ik u
een lekker» kopje koffie." Al
pratende schenkt ze, zonder te
kijken, het kopje loopt over, en
nog schenkt ze door.
„Hoho, juffrouw Hendriks. U
bent zo verstrooid, een mens
zou er haast iets van denken"
Bijna uitdagend ldjkt Dina
Hendriks, ze neemt het brei
werk, ze breit één steek en
laat er roekeloos vier vallen.
„Nee, nee, zo mal is een mens
op zijn.hoe oud denkt U
wel, dat ik ben, juffrouw Het-
ty T-
„Nou, ik zou zeggenzo
tegen de veertig", liegt Hetty
barmhartig Dina lacht ge
vleid.
„Eenenvijftig", openbaart ze,
op een toon als legt ze een
staatsgeheim bloot, „eenenvijf
tig, maar daar moet je geen
praat van maken, want aan
me zien, dat kunnen ze het
niet, dat hebben ze me al zo
dikwijls gezegd, och, mijn moe
der had ook een jeugdig voor
komen. Zal ik je eens wat
vertellen, misschien geloof je
er niet aan, een modern -meis
je als jij, zogezegd geloven doe
ik er ook niet aan, maar ik
ben er toch naar toe gegaan
voor de curiositeit, en omdat
ze mijn zuster een tweeling
voorspeld had, en dat kwam
uit, nou, ik ben dan naar de
waarzegster geweest, en nou
geef ik je toch te raai m wat
ze voor me in de kaarten zag".
„Een man", raadt Hetty
prompt, met een beetje meelij:
och hemel, die Dina
Dina giechelt als een bak-
visch. „Een man, ja, ze zei:
„Juffrouw, klaverheer naast
hartenvrouw, ik zie, asdat er
voor U binnenkort een groot
geluk op komst is, eh het is
maar zaak om dat aan te grij-
pen, en u eventueel niet te la
ten weerhouden door redenen
van financiëlen aard, en ook
niet, as de heer in kwestie
soms In jaren wat jonger
mocht zrjn dan U, want dat
wordt dikwijls ruimschoots
vergoed door ervaring, en ik
zou u raden, laat het geluk
niet voorbijgaan, want ik zie
in de kaarten asdat u dat al
eens heeft gedaan, veel jaren
terug, en dat u daar veel spijt
van hebt gehad". Ja, dat zei
ze. En nou is het toch gek,
maar wat ze van vroeger zei,
dat is waar, want ik had op
mijn twintigste kennis aan een
schildersknecht,* maar m'n
ouwers waren er op tegen, om
dat ie niet zo'n beste naam
had, maar laat-ie nou later 'n
oppassende schildersbaas ge
worden zijn, iemand met een
grote verfwinkel, hij heeft een
vrouw en vier kinderen. En
wat ze zei over het heden,
nou, dat is natuurlijk gekheid,
grote gekheid, maar toch is
het vreemd, dat net vandaag
die heer, die jij bij me voor de
garderobe zag, moest vragen
om nadere kennismaking. Ja,
om de waarheid te zeggen,
hg deed al een paar keer een
beetje raar. Verleden week was
ik zo verkouden, en toen kwam
ie hier de volgende avond ex
pres even aangelopen om een
nieuw merk hoestpastilles, dat
zijn hospita hfl woont op
kamers zo goed geholpen
had, aan me te geven, gunst,
ik had er niks geen erg op,
had er niet eens aan gedacht,
dat ie het doen ?ooscNou, niet
dat daar nou ie^'-ftbéft ach
ter te steken, niëwaar, een
man kan best vriendschap voe
len voor een vrouw zonder bij
bedoelingen, dat zie je op de
film zo dikwijls, maar omdat
de waarzegster dat zo zei, ga
je d'r over nadenken. En nou
vanavond, na afloop van de
voorstelling, dan wacht ie tot
ik klaar ben met de vestiaire,
en dan vroeg ie of het geper
mitteerd was om me thuis te
brengen. Nou, ik dacht zo, dat
koft ik niet weigeren, niewaar,
dat zou een affront geweest
zijn. En zo te zien is het een
keurige nette man".
„Nee", zei Hetty. „Nee, dat
zeg ik ook, dat kon je niet
afslaan".
Ze stond op. met enigszins
bezwaard hart haar beste na
tuurzijden kousen aan Djna's
zorgen overlatend. Dina was
zo van streek, dat het te be
zien was, of ze de reparatie
met haar gewone accuratesse
zou verrichten.
Intussen loopt Dina in haar
kleine hokje al maar heen en
weer, schenkt zichzelf het res
tant koffie in, dat ze niet op
drinkt, breit een halve naald
aan de jumper, steekt haar
hand in Hetty's fgn zijden
kous, waarbij ze de ladder nog
langer maakt en tenslotte gaat
ze naar de garderobe. Ze loop:
langs de rijen jassen en man
tels en blgft staan bg een gele
regenjas en zwarte deukhoed.
Een keurige jas, de hoed ook
trouwens. In het boekdruk-
kersvak was hg, zei hg, toen
hg zich aan haar voorstelde:
„Leenderts, mijn naam is
Leenderts". Zulke goeie ma
nieren. Echt een heer. Van
avond zou hg naast haar lo
pen. Haar thuisbrengen. Ja.
voor ergens te gaan zitten zou
het te laat zijn, anders zou hij
haar zeker wel iets offreren.
En van de regenjas, die ze
wat rechter op de hanger
schikt het lijkt een beetje
op een tersluikse liefkozing
gaat ze naar de bontmantel.
De bontmantel, dat Ia een man
tel van beverbont, die het Di
na heeft aangedaan. Ze be
hoort toe aan een geblondeer
de, zeer voornaam doende
vrouw, die bijna elke Vrijdag
avond verschijnt, een echtge
noot heeft ze ook bij zich, maar
dat is een bescheiden kleine
man, die geheel in het niet
verzinkt naast, nee. achter
haar. Ze is echt wat Dina Hen
driks onder een dame verstaat.
En de jas is een wonder! Glan
zend bruin bont, met een goud
kleurige, satijnen voering, zak
jes er in met fg'ne plissér md-
jes omboord. Geparfumeerd, 'n
geur van bosviooltjes stijgt er
uit op. En ze past Dina pre
cies. Al drie, vier keer heeft
ze hem aangehad, zichzelf be
wonderend bekeken in de grote
spiegels. Wat kleren tpch doen.
Een echte dame is ze zo'
Ze houdt het hoofd wat
schuin, ze knikt minzaam te
gen het spiegelglas als tegen
een denkbeeldige kennis. Als
ze daarmee straks naast Leen
derts kon lopenNu ja, je
moest niet te veel verlangen.
En haar donkerblauwe, waar
gelukkig net de nieuwe grijze
bontkraag opzit, die ze van
haar zuster en zwager voor 'r
verjaring heeft gekregen, is
ook erg netjes.
Ze trekt de mantel weer uit,
hangt hem heel omzichtig weer
op de hanger. Negen uur is het
pas, het is of de tfód niét op
schiet. Dat had je als kind
ook, als je op een uitje zat te
wachten
Ze glimlacht en poedert haar
neus. Sinds gisteren bezit ze
een poederdoosje.
De film is nog niet hele
maal afgelopen, nog zgn de
geliefden verenigd in een film-
kus, of daar staat Leenderts
al voor de garderobe. Hij knikt
en glimlacht, kleine felbruine
oogjes heeft ie, eon beetje
schuin staan ze, op zijn small'
scherpe neus parmantig een
krrdaat lorgnetje, echt deftig
staat hem dat, vindt Dina
„Ik wacht hier wel, tot u
klaar bent", wenkt hij. en
steekt met een heerachtig ge
wend gebaar een sigaret op.
Een man staat op mg te
wachten, denkt Dina. Zo vaak
zag je het op de film, zo vaak
in werkelijkheid in de hal, nu
is het voor haar
Een man wacht op Dina
- Hendriks, een man wandelt, om
half twaalf met haar mee, een
man kijkt haar veelbetekenend
aan:
,',De tijd is zo kort, hè, nu
we om twaalf uur binnen moe
ten zijn. U woont in de Bak
kerstraat, hè, ja, dat vertelde
u me de vorige keer. Ik zou
u willen vragen om 'ns bij u
op visite te mogen komen,
maar ik weet hoe gauw de
mensen praten over een dame
alleenMaar als het geper
mitteerd is, dan kom ik vol
gende weekMaandag
avond?'ns bij u een praat
je maken in de garderobe. Nee,
ik ga dan niet naar de voor
stelling, om de waarheid te
zeggen, voor de vóórsteliing
kwam ik de laatste weken
toch al niet".
Dina Hendriks bloo.st Ze
wist niet, dat ze dat lcor>
maar ze bloost.
Leenderts vraagt haar voor
naam nietwaar, dat klinkt
vriendelijker, als je mekaar
wat nader leert kennen, hij
heet Hendrik. Dina? een
flinke naam is dat, hg voor
zich houdt niet van die zoe
tige meisjesnamen, trouwens,
helemaal, hij heeft altijd wei
nig voor schoonheid, wat je
nou noemt schóónheid ge
voeld, een frisse, stevigo
vrouw, goed voor het huis
houden, die heeft ie altrjd ge
zocht! Nooit gevonden, nee,
anders was ie nu geen vrrjge-
zel meer. En gezelligheid, hui
selijke gezelligheid, dat stelt
ie op prijs. Niet om iets te zeg
gen, maar dat zy dat ook wist
te waarderen, dat zag je, dat
proefde je aan de manier,
waarop ze haar kamertje in de
bioscoop had ingericht.
Dat herhaalt hg nog eens,
als hij op Maandagavond
prompt aanwezig is en door
Dina in haar hokje genodgd
wordt. Koffie heeft ze en
koekjes. Hij heeft alle belang
stelling voor haar kamertje,
vluchtig kijkt hij ook de gar
derobe door: „Wat een kleren,
een heel werk zeker, maar het
went natuurlijk, je bent trou
wens een handige vrouw
Op Vrijdag is het zeker het
drukste, ook het beste publiek,
op Vrijdagavond zijn de prijzen
dan ook iets hoger?"
En Dina loopt door dagen als
op wolken, een vage gUmlach
bijna constant op haar lippen.
ze geeft verkeerde hoeden ca
jassen en mantels uit met een
afwezige blik: „O, verexcuseert
u me?" Ze droomt haar geluks-
droom, ditmaal zonder de nil-
de hulp van de film, die fa
briek der dromen bij uitstek,
want ze kijkt de film niet eens
aan. Nietwaar, als je zelf be
zig bent je roman te beleven...
Ze vertelt het ook, voorzich
tig, en maar heel in het vage,
want het is toch ook maar 'n
begin, om zo te zeggen het
eerste bedrijf, aan haar ziuter
en zwager, die mekaar aan
kijken en weifelen.
„Het is haast te mooi", zegt
de zwager, die melkventer is,
bedachtzaam, „maar alles kan*
je hoort van zoveel".
De droom duurt kort, als
vele dromen.
Tot de Vrijdagavond, waar
op, een drie kwartier voor het
einde der hoofdfilm, Hendrik
Leenderts maar in werkelijk
heid zal hij wel anders heten,
Dina er toe overhaalt een
glaasje met hem te gaan drin
ken in het café aan de over
kant: „Daar hebben ze iets,
iets fijns, zeg ik je. Och nee, in
tien minuutjes zijn we weer
terug, maak je niet ongerust
over die vestiaire, welnee, je
'hoeft die juffrouw Hetty heus
niet te waarschuwen, we zgn
immers zo weer terug. Het is
maar, die verkoudheid van je
bevalt me niet, en een glaas
je. zal je goed doen. Je snuift
als een os, en je neus is hele
maal rood, foei".
Met zachte dwang heeft hij
haar meegetroond. Hij heart
twee glaasjes besteld, en is
zelf naar het toilet gega.°.'
Maar hij is niet teruggc at -
men. En binnen inderdaa< tien
minuten tijd, want Hen.irtk
Leenderts en zijn helper zyn
vakmensen, zijn uit de gar
derobe de kostbaarste stukken
verdwenen: ze hebben e:-*3 des
kundige keus gedaan. Ook de
beverjas van de geblondeerde
dame is weg. De blonde dame,
die van de directie die de
hemel dankt, dat er een bord
je hing: „Voor hier in bewa
ring gegeven kledingstukken
wordt niet ingestaan" bijna
krijsend het onmiddellijk ont
slag eist van de garderobe
juffrouw.
Maar de directie is mense
lijk. en schorst Dina slechts
een week. Dan mag ze terug
komen. Ze zal haar les wel
geleerd hebben. De kleine blon
de ouvreuse Hetty heeft nog
een goed woordje voor haar
gedaan.
Nu staat ze weer in de gar
derobe. Steunend op haar han
den. In haar ogen, die een
beetje schelen, een verre blik.
Dan aenkt ze aan wat ze
beleefde, en ze droomt, dat de
afloop anders was. Ten slotte,
ieder menselijk wezen heeft
zgn dromen nodig. En naar
de film durft ze niet meer te
gaan kijken. De directeur
heeft nadrukkelijk gezegd, dat
ze de garderobe geen uünujt
meer alleen mag laten.
Raad Heerhugowaard
HEERHUGOWAARD De raad der
gemeente Heerhugowaard kwam Za
terdagmc -gen te .10 our ten gemeente
huize in voltallige samenstelling on
der voorzitterschap van burgemees er
Sutman Meyer biyeen.
Voorzitter opende met het herden
ken van het regeringsjubileum en
sprak de wens uit dat Prinses Wil—
helmina nog vele jaren door God mag
worden gespaard. Tevens deed spi.
mededeling van het zenden van een
felicitatie feleg ,m namens bet ge
mecntcbesiuur.
Aan mej. J Woeidcr» te Schermer
hom werd als tijdelijk onderwijzeres
aan de OL school te Noord met in
gang vaa 1 Sept. a.s. eervol ontslag
verleend.
Ondeiwijsbenoemingen
Tot onderwgzeres aan de OL schooi
Noord werd mej. J C J van Schoten
te Alkmaar benoemd. Mevr. v. d.
Laan, echtgenote van het hoofd dei
school werd bereid gevonden om voor
lopig kosteloos het handwerkonder
wijs te verzorgen
Voor het vei vullen van de vacature
per 1 Sept. as wegens het vertrek
van mej. N C Rem werd als no. 1
van de voordracht tot onderwijzeres
aan de OL '*ool Zuid benoemd
mej C Woelders te Heiloo.
Het bestuur van de RK meisjes
school vroeg medewerking voor het
huren van een lokaa] in het perceel
H Veenboer te H.H. waard, welk lo
kaal bestemd zal worden tot het ge
ven van lager onderwijs, totdat ae
bouw van de nieuwe school voltooid
zal zijn. Op voorstel van B en W
werd het verzoek ingewilligd en zul
len de hiervoor benodigde gelden ad
f 10.per week beschikbaar gesteld
worden.
De hondenbelasting is vaak een
chapiter apart. Meerdere eigenaren
van (jeze goedmoedige huisdieren lo
pen niet zelden met zorgen over moge
lijk te hoge aanslagen. De heren J
Pols en J C Ohms hadden dan ook
de vrijheid genomen bezwaarschrif
ten in te zenden. Evenwel kon de
raad geen vrijheid nemen om daarop
gunstig te besluiten.
WONINGEN OP DE HELLING
Voor de premieregeling woningver
betering en splitsing waren reeds 4
aanvragen in behandeling genomen,
terwijl bovendien nog 3 binnenga
komen waren, waarvan de tekening
gewijzigd dient te worden. Van Ged
Staten was bericht ontvangen, dat de
kosten van medewerking uit de gewo
ne middelen moeten worden bestre
den en dat hiervoor geen verhoging
van de bijzondere uitkering Cfiriati
ciële verhouding) kan worden gege
ven. De 'kosten mogen op de kapi—
taalsdienst worden geraamd en in 10
jaren worden afgeboekt. Met het oog
hierop werd t.b.v. deze aangelegen
heid een crediet beschikbaar gesteld
ad f 5000, wat dus een last van f 500
per jaar voor de gewone dienst 7.al
betekenen. De commissie Landen
Tuinbouwtentoonstelling te Alkmaar
ontving voor de op 22 Sept. a.s. te
houden tentoonstelling een subsidie
van f 25.gelijk vorige jaren.
Voor de tractatie van schoolkinde
ren bij gelegenheid van de Jubileum
en inhuldigingsfeesten werd f 0.60 p.
1.1. uitgetrokken.
HULDIGING WETHOUDER
TROMP
Als laatste punt van de raadsagenda
stond vermeld de huldiging van de
heer Tromp, die een kwart eeuw deel
van de raad uitmaakte, waarvan de
laatste 17 jaren als wethouder Met
bloemen en groen had de raadszaal
voor deze gelegenheid een fleurig aan
zien gekregen. Door enkele raadsle
den werden de heer en mevrouw
Tromp binnengeleid. Voorzitter begon
zijn toespraak tot de jubilaris met er
op te wijzen dat hij het zich in geen
geval als een plicht aanrekende om
deze te houden, doch als een aange
name taak, en da. er alle reden was
om dit jubileum niet ongemerkt te
laten voorbijgaan.
Spr. liet de voornaamste gebeurte
nissen uit de afgelegde ambtsperiode
van de heer Tromp, vaak op humoris
tïsche wijze, dc revue passeren. Van
de in deze tüd gehouden 20. raads
vergaderingen werden er door de heer
Tromp slechts 6 verzuimd, terwijl hij
als wethouder 81 raadsvergaderingen
bijwoonde.
De heer Tromp ontving de erepen
ning der gemeente en zal binnenkort
nog een gecalligrafeerde oorkonde
ontvangen.
Wethouder K Oudeman sprak na
mens de RK raadsfractie en prees de
ruime blik en het standvastig karak
ter van de jubilaris.
Namens de afd. van de PvdA liet
de heer Bruin uitkomen dat zijn frac
tie wel de illusie heeft gekoesterd ook
vertegenwoordigd te worden in het
.college van B en W, waarbij hij wees
op 't Koninklijke Woord van ..Niet
't recht van de sterkste, maar van de
rechtvaardige" Na er op gewezen te
hebben dat de jubilari- in deze kwart
eeuw we} zeer de ups en downs van
de gemeente heeft leren kennen, sprak
hij de hoop uit om nog vele jaren
met dé heer Tromp mogen samen
werken.
De heer Groot als "jongste raadslid
erkende zeer veel van de heer Tromp
geleerd te hebben, In de raadsvergade
ringen kwamen geen schokkende ge
beurtenissen voor. er was steeds sa
menwerking. Spr. hoopte dat deze
toestand mocht voortduren en gaf van
zijn kant en fractie alle medewerking
De secretaris der gemeente, de heer
Specken, wilde voorai laten uitko
men dat de heer Tromp sterk het le
ven en streven der jeugd aanvoelt-
Namens het secretariepersoneel bood
hij een' vulpen aan.
Nog vele andere sprekers getuigden
van hun waardering voor de jubilaris
DE HEER TROMP DANKT
De heer Tromp was met grote dank
baarheid vervuld jegens God, aan
Wie wij te danken hebben al }vat we
kunnen en zijn, aldus de jubilaris.
Hij meeiate zeer veel dank verschul
digd te zijn voor de eervolle onder
scheiding. Hij heeft getracht zijn
plicht te doen, in het besef fouten
te maken. Het raadslidschap beschouw
de spr. niet als een machtspositie,
doch een plaats om het algemeen
welzijn te kunnen bevorderen, dus
als een dienende functie.
Voor d® geschenken toonde de ju
bilaris zich dankbaar.
Hierna werd de ere wijn gepresen
teerd, aangeboden door het gemeen
tebestuur, waarna gebak, drank en
sigaren het gezelschap nog geruime
tijd in genoeglijk samenzijn bijeen
hield.
Jubileumfeesten te Obdam
De kroningsfeesten zijn in onze ge
meente op waardige wijze gevierd, 's
Morgens te 8 uur werd in de RK
kerk een gezongen H Mis'gecelebreerd
door Z.E.H. Pastoor L. H. Wanna
Voor de H Mis werd het meerstemml
ge Veni Creator gezongen en na de
Mis het meerst. Domine Salvem.
Te 10 uur vond het traditionele kat
knuppelen plaats. Op de Stationsweg
werd ringsteken op fietsen gehouden
met de navolgende prijswinnaars: 1
Mevr. P Bijvoetde Boer; 2 Ton de
Boer; 3 C Vlaar. Bij het snelvaren
kwamen de volgende prijswinnaars
uit de bus: 1 G Schipper: 2 Jae Aay;
3 Jac de Wijs; Hinderniswedstrijden:
1 D van Diepen; 2 W Hoedjes; 3 C
Hoedjes; Ringsteken per boot; 1 T
Bakker mej. Gre Dekker 2 S Hoed
jes Lucia Dekker; 3 N Dekker- mej
Dekker. Sprietlopen: 1 Bob Kuypers;
2 H Vlaar; 3 J Angevare; Etalage
wedstrijd; 1 C Spil; 2 M Tromp; 3 B
Bankras 4 S Konijn; 5 wed. Buisman
6 B Molenaar.
's Avonds vond een gondelvaart
plaats, onder uitstekende weersom
standigheden. Het werd een sprook
jesfestijn. Er was zoveel belangstel
ling dat men wel over de hoofden
kon lopen.
BIJZONDERE RAADSZITTING
OBDAM Onder voorzitterschap van
burgemeester de Boer Wz. kwam
de raad Maandagavond in bijzondere
zitting bijeen. Na een toepasselijke
rede werd door voorzitter de bekende
proclamatie voorgelezen, en een feli
citatie telegram aan Koningin Juliana
gezonden. Hierna werd de erewijn
gepresenteerd^
BIJZONDERE
RAADSVERGADERING
HOOGWOUD Hedenavond komt
de raad in een buitengewone verga
dering bijeen. Op de agenda staat al
leen Notulen en Voorlezing van de
proclamatie van H.M. Koningin Ju—
liant
N. SCHARWOUDE 8 SEPTEMBER
47.000 kg. aardappelen. Eerselingen
6—6.70; Eigenheimers 6.106.20; BI.
Eigenheimers 6.207; Koopmans blau
we 7.20; Bintjes 6.10—6.40; Bevelar
ders 5.606.
9500 kg. rode kool 9.1014.80.
20.000 kg. gele kool 6.5012.60
74.000 kg. witte kool 55.70
6000 kg. groene kool 15.3018.30
7000 kg. uien 9.30—9.60
22.000 kg. slabohen 2744
1800 kg bieten I 8. II 4.50