jlMMY BROWN ALS WIELRENNER
14
Moeilijkheden in het vooruitzicht
yo
6 II g
HET GEHEIM VAN DE
GEI ,E NARCISSEN
Slechts wereldeconomie kan uiteindelijk
redding brengen
De FNZ heeft üi Leeuwarden een
vergadering gehouden waa'-bnï de
moeilijkheden ter sprake zijn geko
men, waarmee onze veehouders en
landbouwers in de naaste toekomst on
getwijfeld te kampen zu'rcn hebben.
Moeilijkheden echter, die niet alleen
van belang zijn voor de land. en tuin
bouw, maar evenzeer voor alle buis-
moeders en „vaders. Omdat de prijs
Van de producten nu eenmaal op ie
ders portemonnaie drukt. We geloven
dat niemand de stelling zal bestrijden
dat iemand die werkt, recht heeft op
een redelijk bestaan. Dat geldt voor
de arbeider zowel als voor de intel
lectueel, voor de boer zowel als voor
de middenstander.
Wanneer nu, zoals algemeen ver
wacht wordt, de graanprijzen op de
wereldmarkt sterk zullen dalen, krij
gen we in ons land zonder twijfel een
botsing van belangen.
In de inleiding, die dr. Horring voor
de FNZ hield kwam dit scherp naar
voren.
Wanneer de tarweprijs of de prijs
van veevoeder scherp daalt in andere
landen, dan is het in het belang van
de consument, dat er een vrije, on
beperkte invoer is, waardoor de prij
zen zullen dalen. Het gevolg zal ech
ter zijn een noodlijdende landbouw,
De landbouw vraagt dus heffingen op
ingevoerd graan te willen instellen.
Begrijpelijk. Wat zegt echter de boer?
Als de prijs van het graan zo hooi?
blijft is het niet rendabel om veevoe
der in grote hoeveelheid te gebruiken
„Het zou mij wel gded lijken, als ei
een grote massa prar.n wordt inge,
vcerd, liefst tegen de laagst nv.-g^ijke
p> ijs"
Botsing nummer één. En een grote
botsing. Want van de invoer van
graan hangt de vleespositie voor een
deel af. En hoe duurder het graan,
hoe duurder het vlees. Niet alleen
vlees, maar ook brood. Dat is botsing
nummer twee. Want de consument wil
het liefst zo goedkoop mogelijk leven.
Dit is vooral in een tijd van span
ning tussen lonen en prijzen verklaar
baar. Wat «s nu de taak van de land
bouw? In de eerste plaats een zo
groot mogelijke productie. Hoe hoger
de productie immers is, hoe lager
wordt de kostprijs.
In de tweede plaats een zo ratio
neel mogelijke productie. Want ook
dat is een belangrijke factor Graan
bouw op kleine stukjes land zal in
de zeer nabije toekomst wel weer
voor goed tot het verleden behoren.
HET LANDSCHAP VERANDERT
Het landschapsbeeld zal weer fret
karaktar aannemen van voor de oor
log. Toen zag men óók geen kleine
stukjes met graan.
Hoe aardig het ook staat en hoe ons
landschap ook verfraait in de zomer:
als de velden beginnen te kleuren: 'n
rendabel bedrijf gaat vóór alles. Uit
de rede van dr. Horring sprak echter
wel zeer duidelijk, dat zelfs een vol
ledige omschakeling niet de gewenste
uitkomst zal brengen. Noodzakelijk
achtte hij een stelsel van invoerhef
fingen en toeslagen op de export,
waardoor een richtprijs wordt ver
kregen, die onze agrarische bevolking
een redelijke beloning verschaft.
Uit bovenstaande korte uiteenzetting
zal het u duidelijk zijn geworden, dat
het vraagstuk moeilijk is en niet op
te lossen zal zijn zonder conflicten te
scheppen tussen consument en produ
cent. We prijzen ons gelukkig, dat het
oplossen van dit vraagstuk niet op
onze smalle schouders rust. Echter zou
den we wel uw aandacht willen vra
gen voor het volgende:
Wordt het nu zo langzamerhand niet
duidelijk, dat we er niet zullen komen
op deze wijze? In ons land niet en
in andere landen ook niet Want te
genover een stelsel van heffingen en
toeslagen van onze kant, zullen weer
andere maatregelen worden genomen
door de landen, die wij er mee treffen
De wereld is zo klein geworden en het
economische leven zo ingewikkeld, dat
een nationale economie tijdelijk nog
wel uitkomst zal kunnen brengen,
maar op de duur moet leiden tot con
flicten. Conflicten, die wellicht mot
wapengeweld zullen worden uitge
vochten, al dan niet met een ideolo
gische achtergrond.
De FOA staat nog in haar kinder
schoenen. Ze presteert nog niet veel.
Maar toch begroeten we de instelling
van een lichaam, dat de verdeling
van de in de wereld aanwezige voed
selvoorraad in goede banen zal voe
ren, met vreugde.
Het behoort niet zó te zijn, dat on
ze landbouwende bevolking een v;
zonderlijke goede graanoogst in de
Sovjet Unie of in de Verenigde Sta
ten met angst aanziet omdat haar be
staan er door in gevaar komt. Een goe
de oogst zal slechts verheugend mo
gen zyn voor de wereld. Opdat
we allen van de hoorn des overvloeds
zullen kunnen genieten.
Voor het zover is, zal er echter nog
heel wat water naar de zee vloeien.
Laten we echter wel beseffen, dat het
de enige uitkomst is.
veiling
arkten
Arbeidsconflicten in de V.S.
De arbeidsconflicten nemen aan de
Westkust van de Ver. Staten steeds
Scherper vormen aan.
De arbeiders werkzaam in de pe
troleumindustrie staken sedert 11 da
gen en de benzineschaarste wordt
reeds gevoeld in Californië, waar de
gouverneur voornemens is de benzine
te rantsoeneren. Te San Francisco be
sloot men havenarbeiders te werven
zonder bemiddeling van de wervings-
dienst der vakvereniging, hetgeen in
strijd is met een sedprt lange tijd aan
genomen gewoonte De staking tegen
de reders, die reeds drie weken duurt
heeft haar oorzaak in de kwestie der
tussenkomst van het werfbureau der
vakvereniging. De vakvereniging
(voorzitter Harry Bridges) beschul
digt het Amerikaanse leger de sta
king te willen onderdrukken en heeft
een stakingspost opgesteld aan het
werfbureau van het leger.
Men is begonnen met de aanleg
der fundamenten voor het permanente
gebouw van het hoofdkwartier der
V.N., zo wordt uit New York gemeld
BROEK OP L'DIJK 15 SEPT.
14000 kg aardappelen. Eigenheimers
5.706.60; Eerstelingen 5.106.60;
27000 kg rode kool 6—11.70; 32000 kg
gele kool 58.80; 6700 kg witte kool
5—5.10; 1600 kg slabonen 27—39; 5600
kg uien 6—7.10; Nep 12.80; 3800 st.
bloemkool 4156.
N._SCHARWOUDE 15 SEPT.
19000 kg aardappelen. Eerstelingen
6.70; Eigenheimers 6; BI, eigenheimers
6.406.80; Bevelanders 5.705.90; IJs-
selster 6.607; 34.000 kg rode kool 6
9.60; 3000 kg gele kool 7—10; 95000 kg
witte kooi 55.10; 1600 kg groene
kool 10.70—10.90; 8000 kg bieten I 6;
II 4.50; 4500 kg uien 8.10—8.90; 11000
kg slabonen 2945.
WARMENHUIZEN 15 SEPT
59000 kg aardappelen. Eigenheimers
5.106.40; Bintjes 5.506.20; Noorde
lingen 5; Bevelanders 5.505.60; Koop
mans Blauwe 6.70; 3300 kg rode kool
66.60; 80.000 kg witte kool 5; 900 kg
slabonen 2437; 500 kg bieten I 6:
II 4.50; 1500 kg uien 66.10; Grove
6.10; Drielingen 5.30; Nep 11.30—12.80.
WINKEL
Slabonen 2431; BI. Eigenheimers
7.00; Snijbonen 4044; Druiven 110;
Reine Victoria 2088; Manks Codlin
4855; Keswick 2631; Transperant
de Cronsel 4952; Bon Crétiens 42
44; Bonne Louise 53—58; Beurré Har-
dy 4160; Souvenir 4749; Merode
37—42; Beurré Dilly 50—59; Margue.
rite 45—58; Triumph 4162.
PURMEEEND 14 SEPTEMBER
312 Vette koeien levering; 303 Gelde-
koeien 380—6.20; 115 Melk- en kalf-
koeien 475875; 24 Pinken 250400;
22 Stieren 360—700; 14 Graskalveren
120—180; 77 Nuchtere kalveren voor
de slacht levering; 6 Vette varkens
levering; 474 Biggen 3065; 555 scha
pen 6090; 509 lammeren 3258; 55
Bokken en geiten 10—80; 84 Paarden
325—750; Veulens 120—225; 6900 Oude
kippen en hanen (witte en rode) 2.50
—2.75; 750 idem (blauwe) 2.75—3.;
1200 Hennen 7—10; 200 Jonge hanen
(blauwe) 280—3; 1100 idem (witte en
rode) 33.25; 1100 jonge en oude een
den 23.50; 400 Konijnen 113; 63
Ganzen 79.
Een levende dode
De 83-jarige Colijns, wo
nend te Evere nabij Brussel,
trachtte Donderdag j.1. door
verstikking een einde aan
het leven te maken.. Een
geneesheer stelde vast, dat
de dood was ingetreden. lïet
stoffelijk overschot werd
naar het dodenhuisje over
gebracht. Toen de begrafe
nisondernemers evenwel tot
de kisting wilden overgaan,
bleek de dood gewaande
springlevend op zijn kist te
zitten. Hij was zeer hongerig
en ging gauw naar huis,
waar de familieleden intus
sen de o verlij densaankondi
gingen hadden verstuurd en
waar de kransen reeds ge
reed lagen.
58. Hij schoot er als een kanonsko- noel stond te bekijken, op een inch pe en hij wees zijn papil na, alsof hij
gel tussen uit, miste de burgemeester, en was binnen tien seconden uit het een achtste wereldwonder had ont-
die nog beduusd met zü« rokend gezicht verdwenen. dekt.
schietwapen in de hand het woeste to- „Daar gaat Jimmy!" riep Janus Jop-
PRUIMEN
De natuur is wat de pruimen be
treft dit jaar buitengewoon mild ge
weest. En dus zwemmen we in de prui
men. En dus wil niemand meer prui
men eten. Vorig jaar was het zo met
de gele kool. Wie dacht er nog over
om gele kool te eten? Misschien als er
een kluif bij verstrekt was geworden.
Maar de pruimenverlcopers zitten
er maar mee. We hebben hun waar
horen aanpjrijzen voor een kwartje
het pond. Voor twee dubbeltjes, voor
vijftien cent. De karren stonden volge
laden, ze bleven velgeladen. Ook toen
de pruimen 7 Vi ct of een dubbeltje
kostten. Ten slotte schreeuwden ze niet
zo erg luid meer. De aardigheid ging
er af. Mismoedig leunden ze op de kar.
„Ze lusten geen pruimen meer, Jan"
„Nee man, ze bikken liever perzi
ken van twee kwartjes. Omdat dié er
zo wat niet zijn".
Hij heeft ze dóór, die pruimenverko-
per! En dat is voor ons een lelijk ding.
Want nu zien we er van komen, dat
de Vakgroep Pruimenverkopers aan
stonds de ontdekking doet, die wij
reeds lang gedaan hebben. Wanneer
de verkopers maar een kwart gedeelte
op hun kar doen, de prijs verdubbelen
geen kik meer geven en er bij gaan
staan of ze veel liever geen pruim ver
kopen, dan vliegen ze weg! En dan:
adieu, goedkope pruimen
^Het is Zondag in Volendam feest ge
weest. Men was er aan het voetbal
len en het terrein was pas bewerkt;
er lagen, nieuwe zoden op, enz. Natuur
lijk waren die zoden nog niet vast ge
groeid en het gevolg was, dat af en
toe brokken gras en modderkluiten
door de lucht zweefden. Af en toe
moest de wedstrijd worden gestaakt
om de spelers gelegenheid te geven
zich de ogen eens uit te wrijven en
de zoden op de plaats te brengen.
Een radiotoestel is iets, dat men
maar niet zo maar aan de eerste de
beste moet meegeven. Dat ondervond
een bewoonster aan de Kanaalweg te
Amsterdam. Op een kwade dag kwa
men daar twee mannen aan de deur,
die zich uitgaven voor politiemannen.
Ze hadden opdracht het toestel mee
te nemen en haar man kon het dan
we lweer op het politiebureau halen.
En dus verdwenen ze met medenemen
avn het toestel. Toen later op de dag
een verbolgen echtgenoot zich op het
politiebureau evrvoegde, bleek men
daar avn niets te weten. Vermoedelijk
is de diefstal gepleegd door voormali
ge politiemannen, daar deze voor de
oorlog in het bezit waren van een gele
kaart, die ze nu toonden. Men zij dus
gewaarschuwd. We vragen ons zelf
echter af, of de bewoonster toch niet
een beetje gauw een radiotoestel mee
gaf.
Degenen die onlangs naar de over-
te gingen in Velsen, waren bijna van
een koude kermis thuisgekomen. Er
heeft zich daar namelijk een geval van
kolendampvergiftiging voor gedaan,
waardoor niet minder dan acht perso
nen bedwelmd waren.
Gelukkig konden bij alle slachtoffers
de levensgeesten weer wordén opge
wekt. Men vermoedt, dat de kolen
damp is ontstaan omdat men een an
der soort cokes gebruikte.
De Wegenwacht van de ANWB blijkt
zich in een geweldige belangstelling
te mogen verheugen .Het is nog maar
twee jaar geleden, dat deze nuttige
instelilng in het leven werd geroe
pen en naar men ons mededeelt is he
den het 60000ste lid ingeschreven.
Voor de politieke partijen om jaloers
op te worden.
De automobilisten zullen het echter
met ons eens zijn, als we zeggen, dat
het verdiend is, want tallozen zijn in
deze twee jaar reeds uit de put ge
holpen door het optreden van de We
genwacht.
De omgeving kan iemand geweldig
veranderen. Dat demonstreerde een
jongmens die zich voor de politie
rechter had te verantwoorden. In Am
sterdam 'had hij tijdens een relletje
zich nog al opgewonden. De politie
wilde namelijk zijn broer arresteren,
waarna hij zich geweldig opwond en
de mening te kennen gaf, dat alle
agenten moesten worden doodgeslagen,
terwijl hij luidkeels om een revolver
riep, teneinde zijn woorden meer
kracht bij te zetten.
Toen de politierechter hem onder
handen nam, was zijn hele grote mond
verdwenen en huilde hij als een kind.
In de haven van Antwerpen zijn op
het moment reeds 7000 werklozen. In
verband daar mee heeft de burge
meester van Antwerpen zich beklaagd
bij premier Spaak en hem verzocht
stappen te willen ondernemen, bij de
Geallieerden, teneinde te bevorderen,
dat het verkeer, dat deze nu via Ham
burg, Emden en Bremen leiden, over
de Beneluxhavens zal komen. Het doet
inderdaad niet prettig aan, dat de ge
allieerden aan hun wapenbroeders in
de strijd geen voorrang verlenen.
De Engelsen nemen het blijkbaar
niet al te nauw met goede gewoon
ten als ze in de kerk zitten. Dat moe
ten we tenminste wel aannemen als'we
lezen, dat dominee Gibson uit Wimble-
don, die zich eerst al zo verheugd had,
dat er minder knopen in het collecte-
zakje zaten, zijn vreugde plotseling
getemperd zag, toen hij in de courant
het bericht las, dat de knopen in
prijs verhoogd waren, waardoor het
voordeliger was een penny te offeren
inplaats van een knoop.
Eerlijk gezegd hadden wij onze En
gelse broeders en zusters vcor dege
lijker gehouden.
O—
Naar wij vernemen zijn de ministers
van Binnenlandse Zaken en Financiën
van plan een prijsvraag uit te schrij
ven, waarin wordt gevraagd een rege-
ilng te maken voor de salarissen van
het gemeentepersoneel. Ze zijn name
lijk zelf in de knoop geraakt door al
le toeslagen en bijlagen en aftrekken
en premies.
Degene die de knoop ontwart, zal
naar men ons verzekerde kans hebben
als minister zonder portefeuille in het
kabinet te worden opgenomen.
Dus puzzelaars zet uw beste beenjte
voor Er is eer mee te behalen.
In een van de Overijselse gemeen
ten werd onlangs een bijeenkomst ge
houden, waarop het vraagstuk van
kunstmatige regen werd besproken.
De bijeenkomst is letterlijk in het wa
ter gevallen. Het was op die avond
zulk noodweer en het regende zo ont
zettend dat behalve de spreker en de
voorzitter niemand aanwezig was.
Wellicht was de belangstelling groter
groter geweest als men uit de doeken
had gedaan, hoe men regen kan weren
VRIJDAG 17 SEPTEMBER 1948
Hilversum I 301 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.30 en 8.15 Grjnuziek; 7.45
Morgengebed; 9.00 Beroemde instru
mentalisten spelen; 9.35 Gr.platen;
10.30 Muziek houdt fit; 11.00 De Zon
nebloem; 12.03 Zangrecital; 12.33 Sex
tet Henk Orthman; 1300 Nieuws; 13.00
Nieuws; 13.20 Franse klanken; 14.00
Strijkkwartet; 14.45 Rigoletto, van Ver-
di (verk. uitv.); 15.40 Harmoniemuziek
16.15 Pr)ludes van Liszt; 16.30 Sterren
parade; 17.15 Orgelspel; 1800 Weense
klanken; 18.30 N. Strijdkrachten; 19.00
en 20.00 Nieuws; 19.15 Zangrecital 20.15
Omroeporkest 21.40 De Nachtegaal,
sprookje van Andersen 22.20 Vioolspel
Hilversum II 415 m. 7.00 en 8.00
Nieuws 7.15 en 8.15 Gr.muziek 9.00
Frans programma 10.00 Morgenwijding
10.30 Voor de vrouw 10.45 Zangreci
tal 11.15 Voordracht 11.30 Gr.muziek;
12.45 Pierre Palla, orgel; 13.00 Nieuws;
13.20 The Avrolians; 14.00 Kookpraat-
je; 14.20 Kamermuziek; 15 80 Ons volk
in zijn dichters 15.20 Platen-cabaret;
16.00 Omroepkamerorkest; 16.30 Tus
sen twaalf en zestien; 17.20 Wij en de
muziek; 18.00 Nieuws; 18.15 De VARA
feliciteert; 18.40 Johan Jong; 19.30 Ge
sprekken over de Bergrede; 2000
Nieuws; 20.05 Zangrecital; 20.30 VPRO
elzing; 21.00 Men vraagt en wij draai-
-en; 21.35 Voordracht 22.00 Buitenlands
weekoverzicht; 22.15 Swing and Sweet
FEUILLETON
Spannend verhaal van
IDGAR WALLACE -
„De bekentenis werd verbrand", zei hij „en wel door
u verbrand, Mr. Tarling. En nu heeft, dunkt mij, je bluf
lang genoeg geduurd".
„Mijn bluf!" zei Tarling, op zijn beurt verwonderd.
»,Wat bedoel je daarmee?"
„Ik bedoel dat bevel, dat je voorgeeft, dat uitgevaar
digd is, om mij te arresteren", zei Milburgh.
„Dat is geen opschepperij". Ditmaal was het White-
side jdie sprak en hij haalde uit zijn zak een opgevouwen
vel papier, dat hij opende en uitspreidde voor de ogen
van de man. „En voor alle zekerheid", zei Whiteside en
liet vlug een paar handboeien om de polsen van de
man glijden.
Misschien was het Milburgh's verwaand vertrouwen
in zijn eigen knapheid. Misschien, en hoogstwaarschijn
lijk, was het het bewustzijn, dat hij zijn' spoor te goed
had uitgewist, om ontdekt te worden. Een van deze
mogelijkheden had hem op de been gehouden, maar nu
was het met zijn kracht gedaan. Het verbaasde Tarling
<ïat de rrian tot het laatste toe dit vertoon van snoeverij
had volgehouden, ofschoon hij in zijn hart zeer goed
wist, dat de Kroon niet veel tegen Milburgh had in te
brengen, wanneer de beschuldiging van verduistering
en brandstichting afgehandeld was. Alleen voor moord
kon een schuldigverklaring volgen; en dit wist Milburgh
blijkbaar, want hij deed geen moeite om, in het merk
waardig verhaal dat volgde, meer dan er op zinspelen,
dat hij schuldig zou zijn aan beroving der firma. Hij
zat ineengedoken in zijn stoel, zijn geboeide handen op
de tafel voor hem en ging toen mèt een ruk rechtop
zitten.
„Wanneer u deze dingen afneemt, heren", zei hij,
terwijl hij het verbindingskettinktje der handboeien liet
rammelen, „zal ik u iets vertellen, wat uw geest tot fust
brengt omtrent de kwestie van Thornton Lynes dood".
Whiteside keek zijn chef vragend aan en Tarling
knikte. Enkele seconden later waren de handboeien ver
wijderd en Mr. Milburgh wreef zijn geschaafde polsen.
De psycholoog, die de geestestoestand, waarin Tar
ling verkeerde had willen ontleden, zou een moeilijke
taak gehad hebben. Hij was naar de flat gekomen buiten
zichzelven van angst over de verdwijning van Odette
Rider. Hij was van plan geweest om snel zijn kamer
even binnen te gaan en dan weer te vertrekken, wat hij
daarna van plan was, had hij niet kunnen zeggen. De
wetenschap dat Ling Chu de ontvoerder op het spoor was
had de uitwerking gehad van een verdovend middel op
zijn overspannen zenuwen; anders had hij niet kunnen
blijven luisteren aar de verklaring die Milburgh ging
afleggen.
Nu en dan .drong het tot hem door, als een Vlaag van
pijn, dat Odette Rider in gevaar was, en hij verlangde
om deze zaak af te doen, Milburgh in een gevangeniscel
te stoppen en al zijn energie in te spannen om haar op te
sporen. Zulk een vlaag overviel hem nu, toen hij naar die
forse figuur daar aan de tafel keek. „Voor je begint,"
zei hü, moet je me tfit zeggen: Welke inlichting gaf je
aan Ling Chu, die hem aanleiding gaf, om'je te verlaten?"
„Ik vertelde hem van Miss Rider" zei Milburgh, „en
ik opperde een veronderstelling het was niet meer dan
een veronderstelling wat er met haar gebeurd zou
zijn".
„Ik begrijp het", zei Tarling. „Vertel ons nu je verhaal
en vertel het vlug, vriend, en doe je best, om je aan de
waarheid te houden. Wie vermoordde Thornton Lyne?"
Milburgh keerde langzaam zijn hoofd in zijn richt-
ting en glimlachte.
„Wanneer u kon verklaren, hoe 't lichaam *van Odette
Riders flat was weggebracht", zei hij langzaam, „en
neergelegd in Hyde Park, dan kan ik u onmiddellijk ant
woord geven. Want tot op dit ogenblik, geloof ik, dat
Thornton Lyne vermoord werd door Odette Rider".
Tarling haalde diep adem.
„Dat is een leugen", zei hij.
Mr. Milburgh was in het minst niet vei'slagen.
„Heel goed", zei hij. „Misschien wilt u nu zo vrien
delijk zijn, om te luisteren naar mijn verhaal"*
HOOFDSTUK XXXV
Milburgh's verhaal.
„Ik ben niet van plan", zei Mr. Milburgh op zijn
meest dubbelzinnige wijze, „om al de gebeurtenissen te
beschrijven, die aan de dood van wijlen Thornton Lyne
voorafgingen. Ook wil ik niet uitweiden over zijn alge
meen bekend en zelfs berucht karakter. Hij was geen
goede werkgever; hij was kwaaddenkend, onrechtvaardig
en in velerlei opzichten gemeen. Mr. Lyne koesterde, dit
stem ik toe, verdenking tegen mij. Hij was onder de
indruk, dat ik de firma voor belangrijke sommen be
stolen had een verdenking, die ik van mijn kant reeds
lang vermoedde en bevestigd zag door een gesprek, dat
ik hoorde op de eerste dag, waarop ik het genoegen
had u te ontmoeten, Mr. Tarling".
Tarling herinnerde zich die noodlottige dag, waarop
Milburgh juist op het ogenblik op het kantoor was ge
komen, waarop Lyne zeer openlijk zijn mening omtrent
.Zijn ondergeschikte verkondigde.
„Natuurlijk, heren", zei Milburgh, „erken ik geen
ogenblik, dat ik de firma bestal, of dat ik schuldig was
aan de een of andere misdadige handeling. Ik stem toe,
dat er zekere onregelmatigheden warnn, zekare nalatig-
heden, waarvoor ik moreel aansprakelijk was: en ver
der erken ik niets. Wanneer u een aantekening maakt"
hij wendde zich tot Whiteside, die het verslag stenogra
feerde, dan verzoek ik u, om speciaal de nadruk te leg
gen op mijn ontkenning. Onregelmatigheden en nala
tigheden" herhaalde hij zorgvuldig. „Verder wil ik niet
gaan."
„Met andere woorden, je bekent niets?"
„Tk beken niets", stemde Mr. Milburgh met dieper
ernst toe. „Het is voldoende, dat Mr. Lyne mij verdacht,
ec dat hij van plan was om de hulp in te roepen van een
detective, om mijn vervalsingen op te sproen, zoals
h:j het noemde. Het is waar, dat ik 'ovaal leefde, dat 'k
twee huizen bezit een in Camden Town en een in ffgrt-
foid; maar toen had ik gespeculeerd aan de Beurs an
heel gelukkig gespeculeerd.
