JIMMY BROWN ALS WIELRENNER
Stoomgemaal van Hensbroek
in werking
Vorst en suiker
gezinsgebeuren
Het feest van de dansende lichtjes
Sinte Maarten wat is het koud,
Geef me een turfie of een hout
Morgen zullen de kinderen in Noord-Holland er weer op uittrekken, in de
hand een lampion, een lantaarntje of, wat natuurlijk het mooist is, een
uitgeholde en mooi besneden peen en over de schouder de tas waarin
de lekkernijen, de snoep, de appels- en de peren of de centen kunnen
worden geborgen.
Ze zullen de oude Sint Maarten-liedjes zingen en wij als ouderen kunnen
er ons hart weer aan ophalen.
En we zullen ons weer weldadig tonen, wat ten slotte ook de bedoeling
is van Sint Maarten.
De oude geschiedenis
Kent U de oude geschiedenis van
8t. Maarten? Er was al meer dan 1500
jaar geleden eens een soldaat, Mar-
tinus geheten die al vroeg Christen
was geworden. Hij reed met zijn mak
kers op een koude dag door de straten
van Amiens. Een half naakte bede
laar bezweek bijna van de koude. De
andere soldaten reden hem spottend
voorbij, maar Martinus werd door
Christelijke naastenliefde bewogen, en
sneed zijn mantel door midden en
wierp de bedelaar de helft toe.
Hy dacht aan de spreuk van de
Meester: „Die twee rokken heeft, dele
met zijn broeder die naakt is".
Het spreekt wel vanzelf dat iemand
die met zulke ideeën bezield was, door
het ambt van soldaat niet bevredigd
werd.
Al spoedig verliet hij dan ook de
krijgsdienst en na enkele jaren werd
hij tot bisschop van Tours verheven.
De figuur van Martinus sprak
sterk tot de verbeelding der men
sen. Tal van legenden zijn er om
hem geweven en een paar eeu
wen na zijn dood werd hy heilig
verklaard.
Heidense gebruiken
Op 11 Novemer werd de jaardag
van de heilige gevierd. In dezelfde
tijd hielden de oude Germanen hun
herfst- en oogstfeesten. Die werden
door de verbreiding van het Christen
dom afgeschaft, en het Sint Maarten
feest kwam er voor in de plaats.
Op versohillende plaatsen vinden
We nog iets van die heidense gebrui
ken terug. Op Sint Maartensdag wor
den nog vette ganzen geslacht en wor
den feesten gehouden, waarbij de
drank rijkelijk vloeit.
Grote vuren worden op sommige
plaatsen ontstoken, o.a. in de Zaan
streek. Tot voor kort had de Zaanse
brandweer kanden vol werk. De Zaan
se gemeenschap heeft nu het vuurtje
In ordelijker'banén geleid.
Op andere plaatsen maakte de jeugd
het nog veel bomer en werden ge
bouwen beschadigd en afgebroken.
Turf en hout
Langzamerhand kwam daar een ein
de aan. In de loop der eeuwen ont
stond de gewoonte dat de kinderen,
eerst de arme kinderen, langs de hui
zen gingen vragen. Eerst om practi-
sche dingen b.v. turf en hout Hiervan
getuigt nog het liedje:
„Sinte Maarten, wat is het kofld.
Geef me een turfje of een hout"
Later kwam daar het halve centje
bij en de appel en de peer.
Dat Sint Maarten in de oude tijd ge
bruikt werd om een beroep te doen
op de weldadigheid, wordt ook zeer
duidelijk gedemonstreerd door:
„Hier woont een rijk man,
Die veel geven kan,
Veel zal hij geven,
Lang zal hij leven,
God zal hem lonen,
Met honderdduizend kronen
Met honderduizend rokjes an,
Daar komt Sinte Maarten an."
Deze verkapte bedelpartijen werden
vroeger overdag gehouden. In lange
optochten trokken de kinderen langs
de huizen der rijken, soms voorzien
van karretjes maar altijd van grote
zakken om de brandstof in mee te
nemen.
Andere tijden
Arfdere tijden, andere zeden. Geluk
kig is de ellende zelfs onder de arm-
sten niet meer zo groot als vroeger
en zo ontstond de gewoonte om 's
avonds met lampions langs alle hui
zen te gaan en na verloop van jaren
namen ook bijna alle kinderen er aan
deel.
Zo is Sint Maartensavond in onze
streken een feest voor de kinderen
geworden. Ze lopen langs de straat en
zingen met vuur hun liedjes.
Langzaam wordt hun zak gevuld
met koek en snoep. Er tussen blinken
centen.
Soms hokken ze bijeen om de uit
komsten te bespreken, geven tips waar
iets bijzonders gegeven wordt of mar
telen aan hun lampions of aan de
versierde penen.
Want o wee als de Novemberstorm
als spelbreker optreedt!
Wat zal Sinte Maarten de jeugd dit
jaar opleveren? Ze treffen het. De
snoep is van de bon en o, het is toch
zo aardig om die blijde kindergezich
ten aan uw deur te zien.
Weest gedachtig aan de heilige Mar
tinus en geeft met gulle hand als ze
zingen:
„Sinte Sinte Maarten,
de kalvers dragen staarten
105 De mannetjes-adelaar fladder
de, zich steeds bozer makend, rond
zijn nest. waarin in plaats van drie
veelbelovende eieren, thans de in een
net verpakte heer Babbel in een soort
ommelette lag te spartelen. De woe
dende vogel wachtte blijkbaar op zijn
echtgenote, wellicht om haar te raad
plegen over de te volgen gedragslijn.
Toen de vrouwtjes-adelaar arriveerde
was het pleit spoedig beslecht- De
twee vogels stortten zich blazend van
kwaadheid op de arme meneer Bab
bel. Zij grepen het net vast met hun
vervaarlijke snavels....
De koeien dragen horens,
De kerken dragen torens,
De torens dragen klokken,
de meisjes dragen rokken,
De jongens dragen broeken,
Oude Wijven sohorteldoeken".
Zakkie met zemel
Want o wee als ge de hand niet over
uw hart strijkt. Ook dan heeft de
jeugd liedjes tot haar beschikking.
Liedjes die zich in onze folklore reeds
een plaats hebben verworven.
Wat denkt U b.v. van het volgende
liedje dat wordt gezongen in bepaalde
streken van ons land:
„Een zakkie met zemel,
een zakkie met kruit,
Hier hangt de gierige duvel uit"
Of zoals we zelf eens een koor van
wel een vijftiental kinderen voor een
gesloten deur hoorden zingen:
„Sinte Maarten de deur is vast,
Sla die kerel op zijn b
Geef dat wijf een dikke zoen
Dan zal hij de deur wel open
doen"
Het was Vrijdagmiddag voor de
polder Hensbroek ongetwijfeld een
grote eer dat zich zovelen hadden op
gemaakt om aan de uitnodiging gehoor
te geven tot bijwoning van de officiële
ingebruikneming van de nieuwe die
selbemaling.
Vanaf het verafgelegen gemaal aan
de kleine dijk woei de driekleur op
de bijna striemende westenwind.
In het heldere en lichte gebouw,
met z'n wit bepleisterde muren, blonk
de nieuwe bemalingsinstallatie, ogen
schijnlijk nog pas uit de verf. Hierom
hadden zich geschaard het voltallige
polderbestuur van Hensbroek B. en
W. van Hensbroek, ir. Rietveld na
mens Prov. Waterstaat, afgevaardigden
van de polders Obdam en Wogmeer;
de technisch adviseur bij deze bouw
de heer W. Moejes te Oudorp; de ver
tegenwoordiger van de leveranciars
de fa. W. Hubert en Co. de heer Koel-
stra en verschillende andere genoodig-
YluuuM, uit ójfatAuUn&et
Das voor ut eerst weest, maar we
hewwe vleden week in de skeerwin-
kel mot had. En niet zo zuinig ok. En
ut wazze nagal twei dikke vrinde ok,
die mekaar in ut heer krege.
Kees en de barrebier! Op ut lest
is ut weer een beetje bailoit, maar we
dochte een toidje dat de pelisie er an
te pas komme zou. Niet dat ze an 't
vechte wazze. De weerlum nei. We
kenne ut met de mond wel of. Afoin
ut zat zo:
Kees was skoren en hai loi net as
aars, twei dubbeltjes op de toonbank.
En toe zoi de barrebier: „Das een cent
te kort Kees".
Kees verstond ut wel, want de bar
rebier had ut luid genog zoid, maar
hai begreep ut niet en toe zoid-ie:
„Hei?"
„Je hewwe me wel verstaan", zoi de
barrebier, „maar ik wul ut nag wel
een keer zegge, er moet nag een cent
bai. Ut ken er niet meer voor. Je
wete zeker ook wel, dat alles een
beetje duurder wordt en moin huis-
houdboekkie was persies an, dat ik
moet efkes meer hewwe. Ut is trou
wens billuk ok, want de lone gaan
ok met een gulden omhoug, dat weer
om ik niet."
Kees keek ons an en wai keke Kees
an en we keke met z'n allen de bar
rebier an. En Kees raakte op de non.
Wat werd-ie noidig!
„Je kenne van moin nei de pomp
loupe", zoid-ie, „Jij benne een grote
ofzetter. Je moete rekene as jij van
alle klante een cent meer neme, den
hei je wel een roiksdaalder in de
week. Nei man, as jij zo wulle, den
moet je dat maar bai een aar per-
bere, maar moin vang je niet. Je
moste je je ouge uit je kou skame.
Ik kroig ok gien gulden in de week
meer en as ze nou allegaar zo rede
neerde as jij, kostte ut moin er nag
een gulden bai. Je kenne je twei dub
beltjes kroige, maar gien cent meer."
De barrebier liep rood an. Ja, wat
ken een mens toch een herrie kroige
om een cent.
„Den wor jij hier niet meer skoren",
zoid-ie noidig. „Je betale ien en twin
tig cente en aars komt moin mes
niet meer op jouw gezicht. Ik be-
gvoip niet. dat 3Ü je op ien cent ken
ne leité. En jij met je praatjes van
een roiksdaalder, je dranze er maar
wat om heen. Ut is net twei gulden.
En as jij nou prakkezere, dat ik er
•en gulden an win, den wul ik je wel
zegge, dat jij ut slecht neirekent
hewwe."
„Den moste we de pelisie er maar
bai hale," zoi Kees en hai keek ok
as een stier. „Den moet die maar uit-
make of jij zo maar een cent meer
neme magge."
Dat gong ons toch te hard. En al
skreeijwde de barrebier den ok, dat
Kees z'n gang gaan kon, Klaas, Dirk
en Janus fungeerde als een Kemissie
van goeie dienste en die gonge an ut
bemiddelen.
Nou moet jullie niet denke, dat ut
op een halve cent uitdroide, want al
benne we wel een beetje krenterig,
zo erg is ut niet. Maar ut kwam zo
veer, dat we ut standpunt van de
barrebier hoorde en dat van Kees. De
barrebier begon.
„Dat van die gulden in de week,
dat ut leven duurder worre zal, is
larie. Wai benne met z'n zessen en
moin vrouw heb uitrekend, dat ze
allien an duurder brood al meer as
tachtig cent uitgeeft. As wai alles een
beetje gnap doen wulle, skeelt ut ons
net twei gulden in de week. En jullie
wete wel, dat we ut niet over de
balk gooie. En omdat ik toch ok nag
wel wat spare wul voor de ouwe
dag, omdat ik gien pesjoen kroig,
docht ik, dat ut niet onredelijk was
as ik een cent meer vroeg. As ik
docht had, dat jullie zokke saggeroine
wazze, den had ik er gieniens over
begonnen. Maar jullie zelle toch met
me iens weze, dat ut uit de langte
of uit de breidte komme moet"
Kees was ok al weer een beetje
succendeerd, dat die begon ok gnap.
„Ut skoot me zo maar in me ver
keerde keel," zoid-ie. „Want as ze nou
allegaar zo zo beginne is ut hek van
de dam. Want den lolt de ien er een
cent op en de aar twei cente en een
derde een dubbeltje en we wete niet
weer we bloive. Den kroige we zo'n
cirkeltje, net as in Frankroik en den
holle lone en proize achter mekaar
an. Afoin, jij zelle je cent /:wwe."
Nei, zoi de barrebier, die weer vals
werd, „Ik wul ut al giensiens meer.
Want er skuilt wat m je redenasie.
Maar as jij nou maar goed begroipe,
dat al die mense, die niet in loon
dienst benne en die dus gien gulden
toeslag kroige en die veulal nag min
der verdienen as een aitoayer, bokkle
benne. Deer mag de regering nag wel
derus om denke."
Figaro.
Door de toenemende vorst
bestaat er gevaar dat het
suikergehalte van de suiker
bieten, welke thans alvorens
naar de fabriek te worden
vervoerd, langs de akkers
liggen opgestapeld, gaat da
len. De directie der Noord-
Nederlandse suikerfabriek
heeft de boeren aangeraden
jde bieten op de velden toet
'stro toe te dekken.
V.
den, w.o. de aannemers de heren D.
Kooi en J. Naastepad beiden te Hens.
broek.
De voorzitter der polder Hensbroek
sprak een hartelijk welkomstwoord,
waarna hij wees op de grote gebeur
tenis voor zijn polder, die met deze
bouw plaats vond.
Met het overige polderbestuur ver
heugde spreker zich over deze nieuwe
dieselbemalingsinstallatie, doch moest
aan de andere kant constateren dat de
lasten door deze bouw met niet min
der dan f 6.per h.a. werden ver
zwaard. Hoewel spr. een minder gun
stige toekomst uit financieel oogpunt
voor zijn polder tegemoet zag. ver
trouwde hij e rop dat een hogere pro
ductiviteit, teengerolge van een betere
bemaling, de kosten zou dekken
De heer Moejes verstrakte de aan
wezigen hierna een technische toe
lichting op de motor.
Vervolgens voerde ir. Rietveld namens
de directie van Prov. Waterstaat het
woord en liet uitkomen dat na de zeer
nauwkeurige berekeningen de installa
tie ongetwijfeld aan de verwachtingen
za! voldoen.
Burgemeester Kooiman sprak namens
het gemeentebestuur van Hensbroek.
Tenslotte spraken nog burgemees
ter De Boer, de heren W. P. Oude-
jans, als oud-voorzitter van de pol
der Wogmeer. en de heer Koelstra van
de fa. Hubert en Co.
RECEPTIE IX DE RAADSZAAL
De door omstandigheden gedwongen
staande receptie in het poldergemaal
werd voortgezet in de raadszaal van
het gemeentehuis, waar het gezelschap
nog een uurtje gezellig bijeen bleef
onder het genot van gebak, wijn en
een sigaar.
Ook hier voerde de voorzitter van
de polder Hensbroek weer het woord
en memoreerde humoristisch dat door
deze tractatie de post ad f 120 door
hogerhand voor dergelijke gelegenhe
den per jaar maximaal toegestaan wel
zou worden overgesohreden. Hij hoop
te evenwel dat Prov. Waterstaat nu
zelf tot de gasten behorende er toe
zou bijdragen dat een oogje werd dicht
gedaan. Spr. bracht voorts enkele her-
Mislukte Russische proevet
met atoombom
inneringen uit de notulen, naar voren.
Vermelden we nog dat by gelegen
heid van het ingebruiknemen van de
nieuwe bemalingsinstallatie een ge
denkplaat in het gebouw is aange
bracht.
Vrijdag 12 November zal voor inge
zetenen en andere belangstellenden
van 9.30—11.30 en 2—4 uur de in
richting te bezichtgien zijn.
SINT NICOLAASFEEST
HENSBROEK Er is een commissie
In het leven geroepen o meen St. Ni-
colaasfeest te Organiseren voor de leer
lingen van de o.L school en de kleu
terschool. Er zal worden gecollecteerd
met een lijst voor de benodigde gelden
Het feest wordt in zaal Kossen gehou
den op Maandag 6 December.
Het Franse blad „Figaro" publiceeï*
onder copyright een verslag van een
mislukte proef met atoombommen 09
een schiereiland in de Kaspische Ze*.
Naar het blad verklaart, is het ver»
slag gebaseerd op de inlichtingen van
een vroegere officier van de generale
staf der Sowjef-Unie, kapitein SUo#,
die thans als ohemicug in Zuid-Ame-
rika werkzaam is, nadat hij met val»
papieren de Sowjet-Unie verlaten had,
Volgens het artikel ontploften de
bommen bij de proeven, die in Juni
van du jaar werden gehouden, te
vroeg.
Bij de proeven waren aanwezig:
maarschalk Stalin, maarschalk Timo-
sjenko ,de opperbevelhebber van het
Sowjet-leger aan het Westelijk front
tijdens de oorlog en maarschalk Vo-
ronof, een artillerie-expert, die streed
tegen de omsingeling van Stallngrad
door de Duitsers.
De bommen waren gefabriceerd in
Sterlitamak en in het Altai_gebergte.
Zij zouden slechts 50 gram „atomi-
sche explosieven bevat hebben. De
bommen waren te vroeg ontploft In
die zin, dat de technici verwacht had
den dat een vertraging zou optreden
van 15 minuten. Hierdoor was het
niet mogelijk gebleken over te gaan tot
fabricage van „atomische tijdbom
men" zoals voorzien was.
Sterlitamak ligt in Europees Rus
land. ongeveer 800 km. Noord-Weste-
Üjk van de Kaspische Zee. Het Altai-
gebergte ligt in Centraal-Azië
SCHOORL
ONDERTROUWD: A. Boot en T
Selhorst-
OVERLEDEN: A. van Lienen o»fc
52 jaar.
HENSBROEK
Geboren:
Gerardus Weijnardus zv W. C. KIavef
en A M Zonneveld; Corry Nellie dv
A. P. Koeman en M van der Molen;
Johannes Jacobus Maria zv J. J. Ouc
dejans en A. de Jong; Anna Geertrui.,
da Maria en Adrianus Petrus An»
thoniug dochter en zoon van P. van
der Gargt en A. A. Bruin.
Overleden:
Grietje Waal echtgenote van M. Pauw
75 jaar overleden te Koog aan de Zaan
DONDERDAG 11 NOVEMBER 1948
Hilversum I 301 m, 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.30 en 8.15 Gram muziek;
900 Klassieke gr. muziek; 9.30 le
deren; 10.00 Morgenwijding:
Arbeidsvitaminen; 11.15 Pianospcs
12.00 Orkest Maria Zamorra; 12.38
Pierre Palla; 13.00 Nieuws; 13.20 En
semble Jo Bos; 14.15 Solistenconcert!
15.00 Voor zieken en gezonden; 18 '*0
Van vier tot vyf; 17.00 Kaleidoscoop;
17.35 The se ven Wings; 18.00 Nieuws
18.30 Ned. Strijdkrachten; 19.10 Avond
school; 20.00 Nieuws; 20.15 Kameror
kest; 21.00 „Ultimatum", hoorspel;
22.15 Musicorda 23.00 Nieuws.
Hilversum II 301 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gram muziek;
9.05 Operettemuziek; 9.45 Schoolradio:
10.15 Morgendienst; 11.00 De Zonne
bloem; 11.40 Schoolradio; 12.03 KRO
amusementsorkest; 13.00 Nieuws; 1S.28
Zang en orgel 14.00 Canzonetta-sex
tet; 15.00 Sweelinck-kwartet; 15.30 Gr
platen; 16.00 Bijbellezing; 17.00 Radio_
jeugdjournaal 17.30 Pianoduo; 18.30
NCR V-koor; 19.00 Nieuws; 19.30 Het
actueel geluid; 20.00 Nieuws; 20.1f
Studio-steravond 21.30 Familie-compe
titie! 22.25 Ned. Kamerkoor; 23.00
Nieuws.
FEUILLETON
Jean Vaubaron bewijst
zijn onschuld
door
XAVIER DE MONTEPIN
31) Terwijl zij op die wijze de kussens rondom het
hoofd en de schouders van de grijsaard in orde bracht,
stak zy haar hand behendig onder de peluw en greep
de sleutel van de ijzeren kast.
—Gevoelt ge u nu niet wat beter? vroeg zij.
Ja, veel beter; ik ben thans geheel en al op mijn
gemak.
Dan zal ik met meer gerustheid heen kunnen gaan,
doch eerst moet gij nog een goede dosis van uw slaap
drankje innemen.
Het is nog geen twee uur geleden, dat ik heb in
genomen; weet gü dat wel?
Daar het geen uitwerking gehad heeft, moet gij
nogmaals innemen.
—Maar het is koud geworden.
Het zal in een ogenblik heet zijn; het lampje met
wijngeest staat daar.
Ursule nam haar kaars weer op, nam een zilveren
trekpot, die zich op het nachttafeltje bevond, en ging
daarmede naar de andere kamer, waarvan de half open
staande deur door de gordijnen voor het oog van de
baron verborgen was.
Deze laatste zuchtte diep en zweeg. Hij kende Ursule
Renaud sinds lange tijd veel te goed, om niet te weten
dat het beter was, haar zin te doen dan haar tegen
te streven.
De huishoudster deed haastig de ijzeren kast open en
maakte zich meester van een met rood lak verzegelde
enveloppe,, waarop geschreven stond:
„Dit is mijn testament"
Zij verborg die enveloppe tussen haar kleren, stak
daarna een wijngeestlampje aan, ging van het ene einde
der kamer naar het andere, terwijl zij op de eenvou
digste toon der wereld zei:
In een halve minuut zal uw drankje klaar zijn,
en bereikte het vertrek, waar Rodilie haar zat op te
wachten.
Rodilie haastte zich rnet het testament naar de kamer
van Ursule, terwijl de laatste naar de baron terug
keerde
Met een gloeiend gemaakt mes maakte Rodilie intus
sen de zegels los.
Deze zo eenvoudige handeling liep spoedig en vol
komen naar wens a:. De enveloppe, ging open. Rodilie
nam er een in v! "-vouwen en met grote letters
beschreven papier uk.
Hij las het snel, zonder dat zijn onbewegelijk gelaat
enige verwondering, blijdschap of spijt verried.
Toen hij het had gelezen, trok hij een lade open van
een meubelstuk, dat Ursule Renaud tot secretaire diende,
nam er een vel papier van gelijke grootte uit als dat
gene, waarvan de baron zich had bediend, vouwde het
in vieren en deed het in de enveloppe in plaats van
het testament, dat hij in de zak stak. Daarna maakte
hij het mes weder heet, ten einde het cachet weder zo
zorgvuldig vast te plakken, dat elk spoor van het ver
breken verdwenen was. Drie minuten had hij hij nodig
gehad, om dit te bewerkstelligen.
Alvorens de vierde minuut was verstreken, bevond
zich Rodilie weder in het vertrek naast de slaapkamer,
en reikte Ursule, die met gemakkelijk te begrijpen on
geduld en ang3t stond te wachten, de enveloppe over.
Geen woord werd er op dat gevaarlijk ogenblik tui
sen de beide medeplichtigen gewisseld. De huishoudster
haastte zich, het stuk weder op zijn plaats te leggen,
en nadat zij de kast gesloten an de sleutel weder onder
de peluw gelegd had, dwong zij de b&i-on zijn slaap
drank tot de laatste druppel uit te drinken, en haastte
zich doorop naar Rodilie, die zij in haar kamer bezig
vond met zich een duchtig stuk van de lekkere pastei
af te snijden.
Welnu? vroi
gelukt?
Wel zeker. Lukt mij niet steed3 alles, wat ik
onderneem?
zij met bevende slem. Is het "U
Hebt gij het testament gelezen?
Jaen dat heeft mij niet veel tijd gekost.
Wat stond er ïn?
Een enkele bepaling, doch zeer duidelijk, ea in
elk geval zo goed als gij slechts kondt verlangen,
schone en lieve vriendin. Ziehier wat er woordelijk in
staat:* Ik geef en legateer, zonder enig voorbehoud, vaa
welke aard ook, al mijn goederen, vaste en roerende,
zowel als het geld, dat ik bij mijn dood zal bezitten,
aan mejuffrouw Ursule Renaud, mijn enige en getrouwe
vriendin.
Ursule was bijna gek van blijdschap.
Enige erfgename!Al zijn goederen!Verschei
dene millioenen!Die brava, die beste man!Ja,
ik wist wel, dat hij niet ondankbaar zijn zou!Ea
hij heeft nog xa^ar een dag of acht te leven!Wal
een geluk, RoMle, mijn beste Rodilla, gij zult uw rijk
dommen aan mij t® danken h*bant O, die gedacht®
maakt mü gek van vreugde.
Rodilie bleef volkomen bedaard, schonk een groot glas
Xersswijn in en reikte het Ursula m®t de woorden:
Wees kalm, lieve vrVndin! wees kalm, er. drink
dit uit.
In één teug dronk Utaule hst gii
-■ En nu. hernam de booswi&Tit, moeten wij eene
samen spreken.
tWordt vervolgd?.
