KAPPIE
De Aziatische volken verstandiger
dan de Europese?
De wanhopige positie
van het Jodendom
Wantoestanden in Noord-Afrika
Abonneert U op
dit blad
Europa, let op Uw zaak!
De conferentie die India in New
Delhi wil beleggen, teneinde doo. de
gezamenlijk Aziatische landen de In
donesische kwestie te laten bespreken,
Is zeer belangrijk. Niet zo zeer. omdat
we verwachten, dat deze conferentie
directe resultaten zal hebben. Daar
voor is de toestand In gans Azië nog
te weinig stabiel en hebben de ver
schillende deelnemende landen met te
grote moeilijkheden in eigen land te
Stampen.
Als symbool is deze conferentie
•chter van de grootste betekenis. Als
teken van bewustwording maar meer
Itog als uiting van het begrip, dat er
tamenspraak nodig is tussen de Onder-
icheidene Aziatische stammen.
De bewustwording is "iet van van
daag of gister. Ze Is reeds begonnen
«net de opk»mst van Japan Ze is de
oorzaak geweest van de anti vreemde,
lingenpolitiek in China, ze heeft ge
leid tot zelfstandigwording van India
•n ze zal straks lelden tot de volledi
ge onafhankelijkheid van Indonesië.
Ook ondanks ons.
Meer nog hebben de eerste wankele
•chreden op het pad der samenspraak
Ons te zeggen. Indien de Aziaten beter
dan de Europeanen er in slagen om
één lUn te trekken, is d'it niet alleen
voor het grootste belang van Azië.
Dan wordt het belangrijk voor de
hele wereld. Voor Amerika en Austra
lië, maar vooral voor Europa.
Het oude werelddeel is in de laatste
twintig jaar afgezakt naar een positie
waarin het tot voor kort onmogelijk
Werd geacht, dat het ooit zou komen
te verkeren. Van wereldbeheersende
macht is het geworden jen samenraap
sel van elkaar bekampende naties,
die op Internationaal politiek gebied
een onbetekenende rol vervullen. Te
meer nog klemt dit. omdat Rusland,
dat tot voor korte tijd nog tot Europa
kon worden gerekend, sedert de over
winning van het communisme aldaar
een politiek voert, die er slechts op
gericht Is, Europa machteloos te ma.
ken, teneinde eigen invloed te ver
groten.
Niet alleen dat het er In geslaagd is.-
verschillende delen van Europa in die
politiek mee te slepen, in andere lan
den, die uitsluitend uit zelfbehoud de.
Se politiek niet kunnen steunen, zijn
belangrijke bevolkingsgroepen zo ver
gekomen, dat deze geen oog hebben
▼oor de ondergang, die het avondland
bedreigt. Is echter Rusland gebaat bij
een ontwakend Azië, waar de natio.
nalistische tendenzen hoogtij vieren?
Is het zelfs gebaat bij een communis,
tisch China, als het Chinese communis
me even nationalistisch van inslag
wordt als het Russische? Wordt hier
door misschien aan Rusland de ge
dachte ingegeven, dat het voor eigen
positie nog wel eens beter zou kunnen
zijn. China een wankele vrede te ver-
•chaffen dan een communistische
overwinning? Een Tito is immers meer
dan voldoende.
Beseft ook Amerika, dat het gevaar
van een verenigd Azië, waartegenover
een verdeelde rest van de wereld staat,
werkelijk toe kan leiden, dat er
sprake zou zijn van een geel gevaar?
Wordt daarom misschien de houding
van Amerika in de Veiligheidsraad in
verband met het Indonessche conflict
bepaald? Is dit wellicht de reden van
de zeer zachte politiek die de Ameri
kaanse bezettende macht in Japan
voert? Verdeel en heers?
Beseffen de twee grootste wereld
machten, die van een verenigd Azië
nog het minst te duchten hebben de
hele situatie beer dan de Tanden van
het oude Europa?
Moge dit verenigd optreden van de
Aziatische volken onverschillig hoe
men er tegenove. staat, de Europeanen
tot het besef brengen, dat voor het
behoud van hun werelddeel een Eu.
ropese politiek nodig is.
FILM VAN DE MAAND
Het bestuur van de Nederlandse
filmclub verleende aan de door Eliza
Kazan vervaardigde film „Gentle.
men's agreement" (De ongeschreven
wet) het praedicaat „film van de
maand".
De film wordt uitgebracht door M
PEA en beleeft haar Nederlandse pre
miëre op 7 Januari a.s. in het Kriteri-
On Theater te Amsterdam.
DONDERDAG 5 JANUARI 1949
HILVERSUM I 301 m 7.00 en 8.00
Nieuws; 8 30 Hoogmis; 9.45 Gram.mu.
ziek; 10.15 Morgendienst; 11.00 Voor
de zieken; 12.03 Pianorecital door An.
na West er 12.33 en 13 25 KRO amuse
mentsorke;ï; 13.00 Nieuws; 14.00- Me.
tropoleorkest; 14.40 Voor de vrouw;
15.15 Kamerorkest; 16.00 Bijbellezing;
17.00 Radio jeugdjournaal; 17.30 Am
sterdams vocaal kwartet; 18.30 Ned.
Strijdkrachten; 19.00 en 20.00 Nieuws;
20.15 Studio—steravond; 21.30 Familie
competitie; 22.25 Ned. Kamerkoor;
23.00 Nieuws.
HILVERSUM II 415 m 7.00 en 8.00
Nieuws; 7-15 en 8.15 Grammuziek;
10.00 Morgenwijding; 10.15 Arbeids
vitaminen; 11.00 Symphonisch concert
12.00 Gram.platen; 12.38 Trio Melodia;
13.00 Nieuws; 13.20 John Renova and
his music; 14.20 Solistenconcert; 15.00
Voor zieken en gezonden; 16.00 Van
vier tot vijf; 17.00 Kaleidoscoop; 17.35
Orkest VictOr Sylvester; 18.00 Nieuws;
18.30 The Skymasters; 19.10 Avond-
scl.ool; 20.00 Nieuws; 20.15 Concert,
gebouworkest; 22.30 Kamermuziek;
23.00 Nieuws.
43. De drie professoren waren sprakeloos, en na nog een tijdje naar
de onderdelen van de klok gekeken te hebben, verlieten ze met
gebogen schouders en sombere gezichten de „Kraak". „Zo", zei
Kappie, „dat was dat! He>t was'het enige, dat ik doen kan. De wereld
is nog niet rijd voor dergelijke-uitvindingen. Kijk maar wat die
klont van een maat er voor grappen mee uithaalde, dbor aan die
wijzer te draaien. We hadden nu op dij ogenblik door een leeuw
verslonden kunnen zijn!". „U bent een man van verstandwijsheid!"
riep Signor Rivaldi. „Felicitatio, Signor Capiteno!" Kappie kreeg een
slag op zijn schouder, die hem deed wankelen, maar de bedoeling
was goed.
STANDING
Het is met standipg een eigenaar
dig geval. Nee, we hebben het niet
over een bepaald persoon. We hebben
't over een maatschappelijk verschijn
sel. Dat we zo zouden kunnen om
schrijven, dat het ondefinieerbaar be
paalt, wat je in bepaalde gevallen wei
en niet kan doen. In bepaalde geval
len is het er op na houden van een
bepaalde standing niet zo heel erg.
Het is soms noodzakelijk. Maar wat
wordt het wel eens niet schromelijk
overdreven. Stel je nou eens voor,
dat je met een gezelschap uit bent en
je komt in een hotel. Het weer is niet
van het alleraangenaamste en er is
niet veel te doen, zodat je mekaar zit
aan te kijken. Je zou eigenlijk wel een
spelletje willen kaarten, maar aan
een tafeltje kort bij u, zitten enkele
mensen te bridgen. En een paar van
uw gezelschap kunnen niet bridgen.
Ze kunnen alleen maar van die ge
wone huis- tuin en keukenspelletjes.
Een en twintigen of Vrouwen of zo
iets. En dus gaat ge maar niet kaar
ten. In plaats daarvan zit ge u te ver-
Velen en ergert u blauw. Kijk, dat is
nou van die standing, waar u niets a.n
ders van heeft dan narigheid.
Doet u maar gewoon. Als u geen brid_
ge kent. gaat u dan maar een en twin
tigen. Het is helemaal geen bewijs,
dat er iet» aan uw opvoeding man
keert-
Daar worden nu eenmaal andere maat
staven voor aangelegd.
In het Westlandse Weekblad vonder!
we de volgende advertentie::
,3U ons vertrek naar Nieuw Zee
land groeten we alle vrienden en be
kenden, speciaal Minister
Lieftick".
We zijn eens aan het peinzen ge
slagen. Zou het willicht familie van
de Minister zijn? Dan ware het toch
een kleine moeite geweest om hem
even een briefkaartje te sturen. Des
noods een persoonlijk bezoek. Want
het Westland is dicht bij Den Haag.
Nee, het zal wel wat anders ge_
huidige militairesituatie op Sumatra, die waarschijnlijk op het moment van de Order „Staakt
het Vuren" voor Sumatra ongewijzigd is.
weest zijn. Deze man zal wei onaan
gename ervaringen met de heer Lief
tinck hebben gehad.
Nu maken we ons schuldig aan de
zelfde fout als de steller van deze ad
vertentie. Want niet de Minister is de
schuld van de hoge belastingen. Hij
is er slechts uitvoerder van. De eigen
lijke gchu'.dige is het Nederlandse Par
iement Die keurt de wetten goed. En
dus had die groet betrekking op de
volksvertegenwoordiging. En dus op
Ons volk. Welnu, emigrant, wij groeten
u en we hopen, dat ge u in Nieuw
Zeeland op zulk een wijze zult ge
dragen, dat ge niet Vroeger of later
zult worden getroffen door fiscale
maatregelen, die speciaal gericht zijn
tegen zwarte handelaren.
De waarnemers van de Ver. Naties
in Palestina zijn ook niet te benijden.
Graaf Bernadotte heeft "sr reeds het
leven gelaten. Onlangs 3tal men de
jeeps waarin de waarnemers zich ver_
plaatsten. Dat is het gevolg, als het
gezag niet voldoende is. Dan wordt je
voor de mal gehouden, waar je bij
bent- Het wordt tijd. dat het anders
wordt.
We zijn bly, dat we weer in het
nieuwe jaar zijn. Hoewel er soms
geen reden voor is. Want het betekent
dat de prijzen van anthraciet en gas-
cokes omhoog zullen gaan. En ook de
Prijs van het gas zal een paar centen
per kubieke meter stijgen. Een en an
$ier ontlenen we aan de mededelingen
van de Voorlichtingsdienst van het
ministerie van economischs zaken. Er
wordt echter ter onzer geruststelling
bij vermeld, dat met deze prijsverho
ging reeds rekening is gehouden, toen
er een loonbijslag van een gulden
werd toegekend. Enfin, dat -S een ge
ruststelling voor ons. Want anders had
den we daar nog weer een boom over
kunnen opzetten. En nu is Ons hart ge_
rust. Dat we met de gulden niet hele
maal rondkomen, weten we nu zo
langzamerhand wel.
De Japanners hebben de Amerika
nen bij de neus gehad. Ze moesten al
la vroegere oorlogsschepen Inleveren
en nu hadden ze er maar een paar als
vermist opgegeven. Laat me nou toch
blijken, dat deze oorlogsschepen hele
maal niet vermist waren. Dat wil zeg
gen, eigenlijk waren ze toch weer wel
vermist. En die handige Jappen heb
ben ze op de zwarte markt verkocht.
Gelukkig heeft Uncle Sam er lucht
van gekregen. Anders hadden de zwar
te handelaren binnenkort nog een oor
logsrvloot gehad.
We beseffen het niet, maar we staan
op het ogenblik aan de voorwond van
een revolutie. Een vreedzame revolu
tie dan wel te verstaan. Er is n.1.
door een groep Engelse geleerden
een zeer belangrijke ontdekking ge
daan. Neen, niet in verband met de
atoombommen. Hoewel men daar
steeds aan denkt, als men over be
langrijke ontdekkingen hoort. Het be
treft nu echter een middel, dat een
zegen voor de mensheid kan zijn. Een
soort geneesmiddel en preventief wer
kend poeder tegen de gevreesde slaap
ziekte bij mens en dier. Deze ziekte
werd veroorzaakt door een tsetse vlieg
en maakte enorme gebieden in Afrika
onbewoonbaar voor ons. Door deze
nieuwe vinding verwacht men, dat
een gebied dat twee maal zo groot
is als de Ver. Staten binnen afzien
bare tijd rijke oogsten zal kunnen le
veren en een uitgebreide veestapel
zal hebben. Grond in overvloed en
arbeidskrachten komen straks wel
weer vrij- Wie kan voorspellen, hoe de
wereld er over vijftig jaar uit zal zien.
Missohien beleven we dan een tijd
perk, waarin Afrika hulp aan Ameri
ka verleent.
We krijgen binnenkort een nieuwe
Burgelijke stand. Een vrijwillige dan
wel te verstaan. U heeft natuurlijk
wel gehoord van wereldburger num
mer één, die in de Veiligheidsraad
het woord wilde voeren, maar vanwe
ge de sensatie die hij verwekte, bui
ten de deur werd gezet Hij zal nU
ieder, die vrede en welvaart wenst,
in de gelegenheid stellen om zich In
een register te laten inschrijven. Het
is ons niet bekend of het iets kost Het
zou echter niet gek zijn, als Gary Da-
vis, zo heet deze wereldburger, zich
eerst in verbinding stelde met Staiin,
Truman, Attlee e.a.
Als die bovenaan stonden, schoten
we misschien een beetje op. Er zal
wel weer een veto worden uitge
bracht. De Vredesduif vindt nog steeds
geen plaats.
GEDUNDE GELEDEREN
Het totaal aantal joden kort voor
het uitbreken van de wereldoorlog
werd geschat op bijna 17 miljioen, in
het midden van 1948 op 11 millioen.
Ongeveer een vierde van de tegen
woordige joodse bevolking leeft nog
in Europa; het grootste deel daarvan
bevindt zich in Oost-Europa. In Rus
land is emigratie onmogelijk en de
situatie waarin de joden daar verkeren
werkt assimilatie sterk in de hand. In
Bulgarije, Roemenië, Hongarije, Polen
en Tsjecho Slowakije hebben de na
tionalisatiemaatregelen de joodse mid
denstanders sterk getroffen.
Het probleem der joden in Centraal
Europa is nog altijd het probleem der
verplaatste personen. Midden 1948
leefden er in Duitsland nog 127 000, in
Oostenrijk 25.000 en in Italië onge
veer 50.000. Aantallen die aanmerke
lijk lager zijn dan een jaar daarvoor.
Slechts kleine aantallen joden, de
schattingen variëren tussen de tien- ij
vijftienduizend, zullen naar de Ver-
Staten gaam De massa gaat naar Is
raël, een kleine rest, gemengd gehuw
den en sterk geassimileerden. blijft In
Duitsland en Oostenrijk achter.
In West Europa kunnen de kleine
joodse bevolkingsgroepen van Zweden
Noorwegen en Denemarken zich, on
danks het toevloeien in beperkte mate
van nieuw joods bloed door emigratie
uit Duitsland, dikwijls nauwelijks
staande houden. In Nederland. België,
Zwitserland en Portugal brokkelen de
joodse gemeenschappen in langzaam
tempo verder af.
In Frankrijk, waar de grenzen sindt
1945 practisch open stonden voor de
joden, is de joodse bevolking weer op
vooroorlogse sterkte en ze leeft er be
wuster dan ooit.
De positie van de Engelse joden i3
onaangenaam geworden door de poli.
tiek van Engeland met betrekking tot
Israël.
ONGELOOFLIJKE TOESTANDEN
In Noord Afrika en Voor Azië leven
meer dan een millioen joden in om.
standigheden, die voor mensen uit
West Europa ongelooflijk lijken. De
zuigelingensterfte onder deze joodse
bevolking is 250 op 1000 geboorten.
In Noord en Zuid Amerika samen
wonen ruim zes millioen joden, waar
van meer dan vijf millioen in de Ver.
Staten. In de Ver. Staten is het anti
semitisme in bepaalde staten ernstig,
in andere staten overweegt de assimL
latietendenz. De joden van de Ver-
Staten, die altijd bijzonder trots wa
ren op hun invloed op de regering in
joodse aangelegenheden, hebben in
1948 tot hun pijnlijke verbazing erva
ren, dat al hun politieke macht er niet
in is geslaagd, president Truman te
bewegen tot een vast omlijnde Israël
poltiek. In Zuid Amerika leeft het an
tisemitisme sterk in de A B C—
staten en vooral in Argentinië.
De 100.000 zielen tellende Zuid
Afrikaanse joodse groep is, door de
verkiezingsoverwinning van de natio
nalist Malan ernstig bedreigd.
EMIGRATIE EN IMMIGRATIE
Sinds de zomér van 1945 tot en met
September 1948 hebben 206.000 joden
Europa verlaten. 141.000 daarvan gin
gen naar Israël.
Behalve naar Israël vertrokken niet
onbelangrijke groepen naar de Ver.
Staten en in mindere mate naar Cana
da en Australië. De emigratie naar
Zuid-Amerika kan practisch verwaar
loosd worden, nadat de meeste staten
daar hebben verklaard, geen joden
toe te zullen laten..
Geen schip of vliegtuig dat in Aus
tralië aankomt, mag meer dan 25 jood
se emigranten aan boord hebben.
De toekomstige joodse emigratie zal
Practisch geheel op Israël gericht zijn
In 1949 zullen vermoedelijk tien maal
zoveel joden naar Israël gaan als naar
alle andere landen van wereld te-
samen.
FEUILLETON
Jean Vaubaron bewijst
zijn onschuld
dooi
KAVltR Dt MONFÊP/N
77. Op dit ogenblik nam Rodille juist de fles op, om
zich nog eens in te schenken. Zijn oog viel toevallig op
de armoedig geklede man. Hij schrok en zijn bevende
hand stortte een deel van het vocht op het tafellaken.
Een onbestemd gevoel, mompelde hij, ik heb die man
nooit gezien, daar ben ik zeker van, en toch komt het
mij voor, dat ik hem ken. Waar en wanneer kan ik dan
toch iemand ontmoet hebben, die op hem gelijkt?
En Rodille begon met angstvallige nauwgezetheid zijn
geheugen te ondervragen. Het gelaat, dat op de booswicht
zulk een vreemde uitwerking te weeg had gebracht, moest
vroeger zeer schoon geweest zijn en had nog de regel
matigheid der trekken behouden, doch het was bleek,
Vermagerd en met ontelbare rimpels doorploegd. Uit de
doffe flauwe ogen straalde niet de minste uitdrukking,
terwijl de w.TRgen grotendeels door een dichte, grijsach
tige baard bedekt waren. Het geheel tekende een man
van minsens zestig jaren, die zich een weg door het leven
te midden van allerlei vermoeienissen en tegenspoeden,
had moeten banen.
De dienstmaagd ging hem voor op de trap, die naar
de galerij voerde, waarop al de kamers uitkwamen. De
man volgde haar en achter hem kwam de grote hond.
Wel alle duivels, waar waren dan toch mijn gedach
ten? Die man lijkt sprekend op Jean Vaubaron. Hij kan
het echter niet wezen, want deze man is zeker zestig jaar
en Vaubaron, die ter dood veroordeeld is, heeft ongetwij
feld Frankrijk verlaten. Toen Rodille zijn kamer betrad,
bemerkte hij dat er een verbindingsdeur was, welke naar
kamer 9 voerde. Deze deur was echter met een knip
gesloten en er stond een wastafel voor. Voorzichtig zette
hij de wastafel opzij en luisterde. Een regelmatige adem
haling was hoorbaar.
Slaap maar, vriendje, sprak hij, droom plezierig.
Ik zal u wel wekken.
Hij keek op zijn horloge; het was tien uur.
Het is nog te vroeg, dacht hij. Iedereen in huis is
nog niet naar bed. Bovendien heb ik de tijd nog.
Dit zeggende wierp hij zich op zijn bed, evenwel mot
het voornemen, om niet in te slapen.
Wij laten hem enige ogenblikken alleen en treden de
kamer nr. 10 binnen, waar de armoedige reiziger logeert.
Het is ongeveer twee uur geleden, dat wij Rodille heb
ben verlaten. Een doodse stilte heerst in de herberg,
evenals in de straten van Montevilliers. De maan begint
op te komen en haar zilveren stralen dringen door de
kleine ruiten der ramen van de kamer en verlichten het
bleke, magere gelaat van de man, die in diepe slaap
schijnt gedompeld.
Plotseling springt de grote hond op. Zijn haren rijzen
overeind, hijgend begint hij de deur te bespieden en zo
aanhoudend en dreigen te grommen, dat zijn meester
eensklaps ontwaakt, zich in zijn bed opricht en begint
te luisteren, terwijl hij op zachte toon spreekt.
Welnu, Tristan, wat is er?
Het gegrom van de hond nam een andere uitdrukking
aan en veranderde in een soort van klagend gekerm.
De herberg stond dicht bij de kerk. De oude torenklok
kondigde het uur van middernacht aan. De grote hond
bleef voortdurend zijn wantrouwende houding bewaren.
Eensklaps meende de reiziger de sleutel, die hij aan de
buitenzijde in het slot der kamerdeur had laten steken,
zachtjes en voorzichtig te horen omdraaien.
Wat betekent dat? dacht hij bij zichzelf en daar hij
verwachtte, de deur te zien opengaan en iemand te zien
binnentreden, greep hij de knoestige stok, die onder het
bereik van zijn hand lag en hield zich gereed, om op
te springen en toe te slaan.
Hij vergiste zich. Niemand verscheen en geen geluid
deed zich horen.
Niet weinig begerig, om de oorzaak te vernemen van
iets, dat hem onverklaarbaar was, verliet de reiziger zijn
bed, ging naar de deur en wilde die openen, om zich re
kenschap te geven van hetgeen in de galerij voorviel. Hij
lichtte gemakkelijk de klink op, doch de deur bood weer
stand, toen hy haar openen wilde, verkreeg hij de zeker
heid, dat een vreemde hand haar van buiten gesloten had,
Een rilling liep door al zijn leden.
Men behandelt mij als een verdacht mens, zei hij
bij zichzelf, men maakt een gevangenis van mijn kamer.
Doch wie doet dat? En waarom? Dat zou ik wel een»
willen weten.
Reeds hief hij zijn stok op. om daarmee op de vloer
te stampen en een leven te maken, dat het hele huis er
van zou ontwaken.
Waartoe zou het dienen? dacht hij. Zal ik niet zonder
reden of doel een opschudding te weeg brengen? Wat
geef ik er eigenlijk ook om? Wat heb ik te vrezen? Ik
maak mij nodeloos ongerust over het sluiten van die deuy
Wie zou mij hiex herkend kunnen hebben? In elk geval
heeft het niets te beduiden en het is niet de moeite waard
er langer over na te denken.
De reiziger, door deze redenering gerustgesteld, wilde
zich naar bed begeven, toen de hond, die geen ogenblik
opgehouden had te grommer opnieuw tekenen van hevige
onrust vertoonde. Hij liet zijn landen zien en uitte een
woest en dreigend gehuil. Terzelfder tijd liet zich een
wonderlijk geluid, gevolgd door een gesmoorde gil, in
de stilte van de nacht horen.
Het is zeker, dacht de reiziger, dat er in dit huis iet»
onverklaarbaars geschiedt. Het instinct van Tristan doet
hem raden, wat ik met mijn verstand nog niet kan be
grijpen.
(Wordt vervolgd)
