KAPPIE
3
OVER DE GRENS
Het daghet rond ons heen
VOOR - LENS
le Amateur-Gentleman
Nee, we behoeven de dageraad voor
ditmaal een# niet het Oosten te zoe„
ken. Het begint aan allen kant om ons
t« t? eigen. De hemel klaart °P- het zicht
wordt beter. Eg ai moge het aan zo
Kljn. dat hetgeen we aanschouwen, nog
geen reden geelt h>t onverdeeld opti
misme, mea moet toch ai tot een ras
van bijzonder xwartgalligen behoren,
ai* men gqen vreugde gevoelt over het
geen in de afgelopen week is bereikt
op het gebiet4 van de eenwording van
Europa. We zijn geen hopeloze idealis..
I», die reeds nu de vlag zouden wil
len uitsteken, omdat we het uitgeslo
ten achten, dat in de toekomst bot-
air gen van Europees karakter tot het
verleden b-horen. Zo he* -eg niet
Zo is het echter In vroeger tijden
•ok in ons vaderland niet gegaan. Toen
in 1579 de Unie van Utrecht tot stand
kwam, waardoor voor Nederland een
*ekere eenheid werd geshapen, was
het ook nog niet ditecc botertje tot de
bodem tussen de gewesten. En tussen
de landen, die nu het initiatief hebben
genomen om te geraken tot meer Euro
pese eenheid zal het wellicht ook niet
«ltijd boteren. De eerste stappen zijn
•chter gedaan.
De vijf landen - die tezamen de
jTesterse Unie vormen zijn op bepaal.,
de punten tot vergaande overeenstem
mins gekomen. De Beneluxianden met
Frankrijk en Engelana zijn overeengc.
komen, een Ministeriële Raad en een
adviserende vergadering te stichten.
En de zetel van deze nieuwe licha_
ie-i zal fijn Straatsurg.
SYMBOLISCHE BETE KEN Iri
De keus van deze plaats is van bij-
ioiidere betekenis. Niet Londen of
rijs. Niet Bruscl of Den Haag. maar e
hoofdstad van Lotharingen, de stad
dl; zo menigmaal de eeuwige twis^-c-
heeft aanschouwd tussen Frankrijk en
Duitsland. Nee, dez^ keus is niet won
deriijk. Het Is het breken met oude
tijd en het bewust kiezen van nieuwe
wegen. Wegen, die niet alleen zullen
Worden bewandeld door de vijf landen,
die nü nog maar de voorlopers zijn
van het Verenigd Eumpa De keus van
Straatsburg is tegelijkertijd een uitno„
dïgïng tot andere Europese landen We
denken aan de Scandinavische landen,
•an Italië, aan Zwitserland, Ierland en
yooral aan Dultslana.
Wat zouden er niet een tegenstan
den te overwinnen zijn geweest, als in
plaats van Straatsburg de hoofdstad
van het Britse of Franse rijk hoofd
plaats waren geworden. Inmiddels heb
ben de genoemde vijf landen zich door
deze stap zeer op de voorgrond ge
plaatst. De loop der geschiedenis
dwong hen daartoe, daar ze ook reeds
Een carrier ging
voorbij
Een militaire carrier heeft te Grub
benvorst bij Venlo tijdens een onge
wilde oefening haar gevechtswaarde
bewezen. Vermoedelijk doordat een
rem nog geblokkeerd was .maakte de
wagen bij het nemen van een bocht
in de Kloosterstraat een onverwachte
ichuiver. Eerst reed zij dwars door
pen houten hek, vervolgens tegen een
dubbele paal van de stroomleiding,
waarvan een in tweeën brak. toer.
•egen een ijzeren paai met waslijnen,
die tegen de vlakte ging. De carrier
nam twee zware houten afrasterings
palen mee en velde tenslotte een
ligusterhaag van 15 tot 25 meter leng
te tegen de grond. GrubbenvorSt
kwam bij dit alles nog een uur zon
d«r stroom te zitten, doordat er kort
Sluiting ontstaan was toen de palen
der stroomleiding het moesten ontgel
den.
op militair geied tot een nauwe sa
menwerking hadden besloten.
Het hangt nu maar van de nog niet
aangesloten landen af, of de Europese
samenwerking geheel Europa, voor zo
ver het niet onder Russische invloed
staat, zal omvatten.
Wij zijn er van overtuigd, t'at die
samenwerking tamelijk vlug tot stand
zal komen, omdat de noodzaak er toe
'wingt. Gelijk de noodzaak eeuwen
terug on*e gewesten dwong tot aan
eensluiting, zo is het heden gesteld
met alle verschillende staten van
Europa. Willen de landen niet «tuk
voor stuk ten ondergaan tussen nieuw
opgekomen en nog opkomende staten,
dan kan de eenheid van Europa niet
worden uitgesteld.
Is deze komende eenwording nu ge„
richt tegen een andere stafengroep?
Laten we het kind direct bij de naam
noemen. Is de Unie gericht togen Rus
land? Er zullen wellicht verschillende
onder onze lozers zijn. die di{ als vast
staand aannemen.
Wij zouden het willen ontkennen.
Zomin a?s de Uuie van Utrecht ge
richt was tegen Spanje. Da Unie van
Utrecht kwam tot stand omdat er een
dwingende behoefte was aan meer een
heid, vooral ia economisch opzicht. Is
het niet zo in Europa? Is de Benelux
gren uiting van de ze "de behoefte asn
economische szmcnvv^-kir.g, aan een
heid? Het moge zo sim, dat de ver
scheurde landen van Europa ojs be
hoefte hebben *an mlita-re f:a-m vsn
elkander, deze behoeft voisyekt niet
gericht te zijn tegen een ten tolde mo
gendheid,
Wij zouden het veel..er zo willen
zien, dat het vormen van een bepaalde
militaire macht in Europees verband
een militaire uitbarsting tussen Ame
rika en Rus1 and veeleer zou kunnen
voorkomen, dan veroorzaken. Daartoe
hangt echter veel af van de politiek,
die de communisten in verschillende
lalden ten opzichte van Rusland zelf
voe-en.
We hebben de tijd gehad va-, talloze
versnipperde staatjes. In de Middel
eeuwen telden we ze bil honderden.
We hebben de tijd gehad van de re-
en de
Chinese
Mandarijn
28. Na een zeer voorspoedige reis be
reikte de „Kraak" weer opnieuw de
Chinese haven. Het was avond en
aan de kade brandden de lantarens.
De Mandarijn Lah Tie Pang nam heel
hartelijk afscheid van Kappie, de
maat de meester. „Wanneer ik u
duizenden malen bedank is dat njet
genoeg'zei hij. „Daarom beloof ik u
met «nijn onwaardige hand op mijn
onnozel hart dat gij meer van mij
zult horen»" Toen ging hij de wal op
en daarna duurde het inderdaad niet
lang. voordat ze wat van Lah Tie
Pang hoorden, want de volgende dag
alreeds werd ef een brief bezorgd.
„Daar mijne zeer drukke bezigheden
mij beletten ulieden persoonlijk over
handigen, wat ik u al# bewüs van
mijne dank wilde geven, schrijf Üc u
de plek waar gy datgene vmden kunt
Zeventien mijlen ten Oosten ran de
stad. bevindt *ich de Tempel van het
Wijze Oog. Begeeft u zich daarheen
en gij xuit daar achter het beeld, on
der de grond begraven, een rozenhou
ten ki»t m. inhoud vinden. Dit schenkt
u, uwe onwaardige Lah Tie Pang.
EINDE VERHAAL
tionale staten, we gaan nu naar de tijd
van de wereldstaten. Staten, waarin
landen a!s Frankrijk of Engeland, Ne
derland of Italië of welk ander land
ook. geen rol van betekenis meer spe.
len.
Naast de wereldstaat Rusland, naast
de wereldstaat Amerika en binnen wel
licht niet al te lange tijd de wereld-
aten China en India, zal er ook een
plaats zijn voor de wereldstaat Euro
pa. Dat is de betekenis van een Euro
pese Unie.
En well'cht dat deze wereldstaten er
-og eens In zullen slagen een wereld
federatie te vormen.
BLIJFT ZUINIG
MET ELECTRIC ITEIT
Ondanks de desbetreffende mede
deling van het Mirüs**~e van Econo
mi3che Zaken heeft blijkbaar de op
heffing van de beperkende bepalin
gen ten aanzien van het electriclteit*
verbruik in de spitsuren Per 1 Fchi
jl hier en daar de mening doen post
vatten, dat thans !n ruimere mate dan
walpftr e'ectriciteit kan worden ver
bruikt. Het Ministerie van Eeonomi
sche Zsken deelt thans mede. dat deze
opvatting volstrekt onjuist |s. Er wordt
nadruk de oen-i'echt Op g-vesi-gd.
dat de nog s;eeds voortdurende kolen
•^baje«* blijft r.codraken tot een *o
-JUintr rcoSelijk verbruik van eleefrl
-glfTT- H t .- ife- Bal
OPERATIE PER TELEVISIE.
In het Academisch Ziekenhuis te Leiden werd Zaterdagmiddag voor
medici een operatie per televisie naar de collegezaal van de afdeling Heel
kunde doorgegeven. Hier waren een groot aantal autoriteiten, professoren
en oud alumni aanwezig. Voor de eerste maal in Europa werd hier een
operatie per televisie gedemonstreerd. Om te voorkomen, dat de uitzending
ook door willekeurige ontvangers zou kunnen worden opgenomen, werd
werd zij per kabel overgebracht. De beelden werden op een tweetal
schermen, elk van 1,30 bij 1,00 meter gedemonstreerd.
Het in gereedheid brengen van het televisie apparaat bij de operatie
tafel.
MOSTERDSAUS
Er is een dag in de week, waarop
we thuis steeds vis eten. Schelvis of
kabeljauw met mosterdsaus. Misschien
zult U het niet geloven, maar ik ben
er dol op. Als ik zo de hele dag van
huis ben geweest, verheug ik me er
's avonds altijd op, als die bepaalde
dag weer aangebroken is. Temeer om
dat het vleesrantsoen niet zo erg groot
is.
Ik had deze week een vrije dag en
net op de schelvisachtige feestdag.
Reeds vroeg in de morgen waren
mijn vrouw en ik aan het kwelen
over de traccatie die ons vanavond
te wachten stond. En het slot van het
gekweel was, dat ik er op uit werd
gestuurd om schelvis te halen. Ik was
reeds de deur uit, toen me werd na
geroepen, of ik wel geld genoeg bij
me had.
Haastig raadpleegde ik mijn altijd
platte beur3, overwoog en riep terug,
dat het wel gaan zou. Had ik er aan
gedacht, dat de vis vrij was. En zelfs
al had Ik er aaa gedacht, dan was
het toch nog niet to» me doorgedron
gen, dat deze wijheid zulke ontstel
lende gevolgen had. Argeloos stapte ik
dus da viswinkel binnen en bestelde
twee kilo schelvis. Het oude recept,
dat beminnelijk werd ingepakt. Toen
kwam de schrik. Drie en een halve
gulden, terwijl ik anders voor de som
ma van ruim een gulden klaar was-
We hebben die avond alleen mos
terdsaus gegeten. De schelvis is weer
naar de etalage verhuisd. Wilt U ge
'töyèn, dat ik op dat moment „de vrij-
niet verkoos?"
Ik behoor ook tot die mensen, die
steeds hebben gemopperd op prijsbe-
heersiag en gebondenheid en als ik
met mijn vrienden zat bitteren,
schold ik braaf mee op al die maat
regelen, die de overheid in de afge
lopen jaren nam en waardoor „alles
aan banden" werd gelegd. Ik meende
dat het wel zou gaan, als er eerst
maar weer Vrijheid zou zijn. Maar die
nare schelvis heeft al mijn econo
mische theoriën ondersteboven ge
gooid. Want nU heeft mijn winkelier
me wel verzekerd, dat er spoedig een
einde zal zijn aan die hoge prijzen,
maar het gevolg is, dat ik enkele
weken visloos dieet heb. En hoe lang
het zal duren, mag Joost weten. En
fin. er zijn ook mensen, die er wel
bij varen. Mijn enige hoop is nog. dat
Licftinck ze zal weten te vinden.
De KLM heeft een nieuwe route
ontdekt naar Batavia. Als het U niet
te veel moeite is, moet U er toch
eens even de kaart bij nemen, dan
zult U zien, dat de moderne techniek
toch werkelijk voor niets staat. Zes
tien uurtjes van Mauritius naar Ba
tavia. Moet U eens even kijken wat
een afstand. En als U het dan ook
op de kop kunt tikken moet U nog
een roman lezen, waarin beschreven
werd, hoe onze voorouders een drietal
eeuwen geleden maanden over dat
traject deden en dan geteisterd wer
den door scheurbuik. U kunt dat mooi
beschreven vinden in ..Het schip
Nieuw Hoom", waarin de reis van
Bontekoe is beschreven. Die kerels
van de KLM presteren nog wel iets.
Wie weet hebben we binnenkort ma
ling aan Voor en Achter IndUi.
We hebben deze week de lens eens
extra opgepoetst. We dachten, dat het
nodig zou zijn. Want niet waar, bin
nenkort misschien bijeenkomst Stalin-
Tniman. Nou. het is wel goed. dat
we de lens «en goede beurt hebben
gegeven. Dat is af en toe wei eens
nodig. Maar voorlopig komt dat twee
tal er wel niet voor. Stalin heeft een
zwakke gezondheid en mag niet naar
Washington en Truman is niet bereid
om naar het Oosten te gaan. En boren
dien vindt men het een gekke manier
om iemand op de thee te vragen via
een persbureau. Enfin, dat laatste
kunnen we inkomen. Maar het is toch
een kleine moeite voor die ..good old
Joe" om even een briefje aan die
„brave Harry" te sturen. Als het daar
op vast zit, is het een nare verto
ning.
We hebben medelijden met Fan-
ny. Het loopt haar daar bepaald te
gen in het land van-de kangeroes. En
we hebben ook medelijden met die
mensen in Australië. Want voor die
is het ook een tegenvaller. Geloof
maar dat die trip heel wat heeft ge
kost. En Ja, de mensen komen toch
niet naai de atletiekwedstrijden kij
ken om Fanny op haar neus te zien
vallen. Het meeste medelijden heb
ben we chter met de Amsterdammers.
Want die hadden zich er natuurlijk
al weer wonderwat van voorgesteld.
Al# Fanny nu eerst in Australië eens
bovennatuurlijke prestaties had gele
verd cn dan nog in Amerika, dan
was er wel weer een comité benoemd
geworden om haar te begroeten als
Nederlands beste ambassadrice en
Amsterdam had op zyn kop gestaan.
En als ze nu straks terugkomt en ze
een beetje medeleven harder nodig
heeft dan in de afgelopen zomer, dan
zal het wel akelig stil zijn.
We zagen laatst een stukje in de
krant^ waai in de schrijver het opnam
voor de deren. Niet alleen omdat
hij zo vb dieren hield, maar ook
omdat hij ischias had en door geen
vlees te gebruiken van zijn kwaal
genas. Maar nu gaat hij zo ver, dat
hij zegt, dat het toch zo zonde en
jammer is van die beesten, dat die
worden afgeslacht. We kunnen daar
in komen. Het Is hard. En we heb
ben er lang over gepiekerd, zonder
tot een oplossing te komm natuur
lijk. Want ja, zo bekeken wij de zaak.
als de koeien en de paarden en de
schapen en de konijnen en de kippen
nu eens niet geslacht werden, maar
van ouderdom moesten sterven, wat
een natuurlijke zaak is, zou dan Oqs
hele economische leven niet in de
knoop komen. Want wat zou het een
verzameling worden. Koeien die geen
melk meer gaven, paarden cüe niet
meer konden werken, kippen, die
geen eieren legden En wat moesten
we dan met al die stieren en hanen
beginnen Want dat gaat natuurlijk
evengoed door
Toen we «o_ ver waren, hebben we
maar een sigaret gedraaid. Hoewel
we weten, dat ook -dat slecht voor
onze gezondheid is. Maar het kalmeer
de ons een beetje. We hadden nJ.
visioenen gekregen van een wereld,
dig zo volgeoiupt was met dieren,
iat er voor ons geen plaats meer was.
WOENSDAG 9 FEBRUARI 1949
Hilversum 1, 301 m 7.00 en 8.00
Nieuws. 7.30 en 8.15 Gramofoonmuz.
9.00 Voor de zieken; y «0 Concergeb.
Orkest; 10.30 Morgendienst; .11.15 Hoor
spel; 12.00 Harir.oniemuziek; 12.33
Sextet Johnny Kroon', 13.00 Nieuws;
13.15 Orgelspel; 13.45 Alma Musica;
14.15 Operettemuziek; 15.00 Kamermu
ziek; 15.35 Gram.platen; 16.15 Voor de
je' gd; 17.30 Sangh en Spel; 18.00
Koorzang; 18.30 Ned. Strijdkrachten;
19.00 en 20.00 Nieuws; 20,15 Trio Fan
tssia: 20 45 Lezing; 21.15 Bachcoucert
21.45 Zangrecital; 22.15 Kamermuziek;
23.00 Nieuws.
Hilversum II 4.15 m 7.00 e-; 8.00
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gramofoonmüz.
9.00 Kamermuziek; 10.00 Morgenwijd;
10.20 Voor de vrouw, 11.00 Populair
nou stop; 12.00 Vincentmo; 12.38 Haw.
muz.; 13.00 Nws; 13.20 Metropoleork.;
14.15 Jeugdconcert; 15.00 Hoorspel;
15.30 De Regenboog; 16.00 Voor d«
jeugd 17.15 SS&lMgijlM» N
18.30 RVU uitzending; 19.30 KianK
beeld: 20.00 Nieuws; 2015 Concertge
bouworkest; 21.15 .,Je kunt 't nooit
weten", hoorspel van Shaw; 22 15 Jan
^öFcTuvfener; 23.00 Nieuws.
JEFFERY FARNOL:
Bamabas heeft, daartoe uitge
nodigd, zowaar zijn vader, de be
roemde ex-bokser John Barty, knock
out geslagen. Deze is een sportief
verliezer en berust er in dat Bama
bas, rijk door de erfenis, naar Lon
den gaat om daar gentleman te wor
den. Natty Bell, de huisvriend, denkt
er het zijne van.
4)
„En je zegt dus, John", zei Natty Bell,
zodra zijn pijp goed brandde, „dat onze
Barnabas het in zijn hoofd heeft ge
haald gentleman te worden
„Jazuchtte de vader.
„Een man is dikwijls eeft man, John,
wat een gentleman dikwijls niet is."
„Zeker," zei Barnabas, zich voor het
eerst in het gesprek mengend, „eeri gen
tleman is allebei."
„Neen neen, geen quaestie van. jon
gen!" riep John, die weer over zijn kin
begon te wrijven. „Een man is altijd en
eeuwig een man zoals ik en jij en
Natty Bell en een gentleman is een
gentleman, zoals sir George Annersley
op het grote huis daar."
„En ik geloof', zei Barnabas. gemelijk
in de ledige haard turend, „ik weet ze
ker, dat gentleman zijn niet zozeer af
hangt van geboorte, als wel van heredi
tair instinct."
„Hè?" vroeg zyn vader. „Kalm aan
wat, jongen laat me op adem komen
van wat zei je?"
Vaa instinct, vader."
„Instinct!" herhaalde John, een grote
rookwolk uitblazend, „instinct is heel
mooi voor paarden, Barnabas, en voor
honden, maar wat natuurlijk is voor
paarden en honden is niet natuurlijk
voor ons! Neen je moet niet met instinct
aankomen voor menselijke wezens
geen quaestie van jongen! Zoals ik daar
net al zei, een gentleman wordt als gen-'
tleman geboren en zijn vader vóór hem
en zijn grootvader vóór hem en zo ver
der terug."
„Vergeet ook niet", kwam Natty Bell
er tussen in, „dat kleermakers gentle
men hebben uitgevonden als handelsar
tikel. Als Barnabas dus proberen wil er
een te worden moet hij in de eerste
plaats naar de mode gekleed worden".
„Dat is volkomen waar," zei Barna
bas knikkend- r
„Ofschoon," ging Natty Bell voort,
„al was je het best gekleed, de knapste,
sterkste, dapperste, handigste, eervolste
man van de wereld dat zou nóg geen
gentleman van je maken. Ik zeg je,
Bamabas, dat, als je onder hen verkeer
de en probeerde er een te worden ze
het op een goede dag merken en je hun
gentleman-ruggen toekeren zouden."
„Ja," knikte John, „en het zou een
goede les voor Je zijn jongen want
als je probeerde er een te worden, Bar
nabas dan zou je per slot van reke
ning toch maar een soort amateur zijn."
„Dan," zei Barnabas, opstaande en
vastberaden naar de deur gaande, „dan
zal ik, zodra alles wettelijk geregeld is
en ik mijn geld heb, een Amateur Gen
tleman worden."
Ongeveer drie weken later troK ba.
nabas op een prachtige ochtend, een
ochtend vol van da duizenden geuren
van kruiden en bloemen en rijpende
vruchten, eetv ochtend, vrolijk door vo-
gelgekweel, de wereld in. Temidden van
dit alles kwam, fris als de ochtend, jong
als. de zon. Barnabas, die, de deur van
de „Jachthond" achter zich sluitend,
luchtigjes de stenen treden afsprong,
z\jn rug naar het oude logement keer
de en in de richting van de heuvel liep,
waarachter Londen en de Toekomst
lagen. Maar toen hij een klein eindje
gelopen had. bleef hij plotseling staan
en ging weer terug. En terwijl hij daar
voor het logement stond, liet hij zijn
ogen dwalen over de massieve dwars
balken, de schuin lopende gevel, de
rijen glimmende ramen en het grote
uithangbord, dat boven de deur zwaai
de een oud bord, waarop een door
het weer verweerde hond bijna zonder
poten en staart, een wazige vlek ver
volgde, die volgens algemeen beweren
een haas voorstellen moest. Maar naar
een zeker dakkamertje ging zijn blik
het meest, achter welks open raam zijn
vader lag te slapen, en voor zijn ogen
kwam plotseling een waas, dat echter
niet het gevolg wa# van de ochtend-
dajpipen; hij deed een stap vooruit, half
besloten de hand van zijn vader nog
eenmaal te drukken vóór hü op weg
ging om de wonderen te ontmoeten, die
over de heuvelen voor hem lagen
Londenwaarts. Terwijl hij stond te aar
zelen, hoorde hij een stem, die zacht zijn
naam riep; hij keek op en zag Natty
Bell met blote hals en verwarde haren,
die ver uit het raam van zijn slaap
kamertje boven hing.
„Ah, Barnabas, jongen!" zei hij knik
kend. „Je gaat ons dus verlaten?"
„En in kleren, zo mooi als ik ze nog
zelden gezien heb? G-a eens een beetje
acaLsruii staan en laat me eens Kijken!"
..Hoe vind je ze, Natty Bell?" vroeg
Barnabas met een zweem van angst in
zijn stem. „De kleermaker heeft me
verzekerd, dat ze naar de allerlaatste
snit zijn hoe denk jij erover, Natty
Bell?"
„Hum!" zei de ex-bokser, met zijn
kin in zijn hand naar Barnabas starend.
„Het zijn heel goede kleren, Barnabas.
ja zeker precies, wat je hebben moet
voor het land."
„Het land? Ik heb ze voor Londen
laten maken, Natty Bell."
„Voor Londen, Barnabai hum!"
,Wat bedoel je met dat ,hum', Natty
Bell?"
„Nou kijk eens het is een heel
goede jas, dat zal ik niet ontkennen.
Barnabas, en de broek is ook goed;
maar daar het alleen een jas en een
broek zijn, nou het is niet deftig ge
noeg. Want in de wereld van Londen,
de deftige wereld, Barnabas, zijn kleren
geen dingen om je warm te houden
mftar kunstwerken. Op het land trek je
ze aan en denk je er verder niet aan
in de deftige wereld laat je ze voor
je aantrekken en denk je er verder wel
aan. Op het land draagt een man zijn
kleren, in de deftige wereld dragen zijn
kleren hem, en ze zijn dikwijls het def
tigste aan hem ook!"
„Kleren zijn dus in de deftige wereld
heel gewichtig?" zuchtte Barnabas.
„Gewichtig? Zjj zijn het gewichtigste
deel van cto deftige wereld, jongen."
Er volgde een stilte, waarin Barnabas
opkeek naar het logement en Natty Bell
naar hem staarde. „Zeker, de oude
Jachthond is niet veel bijzonders niet
de soort herberg, die een gentleman
zou gaan opzoeken misschien, maar er
zijn slechter plekken In Londen, Bar
nabas. Ik ben er geboren en ik weet
net. Kom nou, jongen- luat hét hoofd "er
niet bij hangen de jeugd moet haar
dromen hebben heb ik wel eens ge
hoord ga dus je weegs, Barnabas.
Dank zij John en mij ben je een mees
ter met je vuisten en je had misschien
kampioen van Engeland kunnen wor
den. als je er je zinnen niet op gezet
had alleen maar een gentleman te zijn.
Nou jongen, vergeet niet alsdat er hier
in Kent twee oude boksers zitten, die
aan je denken en over je praten zul
len, Barnabas, en vergeet ook niet wat
je geweest had kunnen zijn, als je niet
Maar goed, genoeg hierover! Maar
waarheen je ook gaat en wat je ook
wordt je bent en blijft onze jongen
en dus, Barnabas, neem dit mee als
een souvenir aan de oude Natty Bell
let op vang!" En met die woorden
liet hij zijn groot zilveren horloge val
len.
„Maar, Natty Bell!" riep Barnabas
hees uit. „Besta oude Natty dat kan
ik niet aannemen!"
„O, dat kan je best. Ik heb het een-
en-twintig jaar geleden ,H
„Maar ik kan het niet ik zou het
niet kunnen aannemen." zei Barnabas,
kijkend naar het brede, zwarte uur
werk, waarvan hij wist, dat het jaren
lang Natty Bell's meest geliefd berit
geweest was.
„Ja, je kan het web ja moet, het is
alles» wat ik je aan te bieden heb, en
het kan helpen je nu en dan aan m!J
te laten denken neem het dus! En Bar
nabas, als je het moe wordt een fijne
gentleman in Londen te zijn kom oen
bij ons in de oude herberg terugT-, „-e#'
er dan mede tevreden alleeneen
mar 'e zijn- Tot aiens, jongen, tot
ziens!"
Wordt vervolgd.)