KAPPIE
3
God maakte de wereld
De Hollanders maakten Holland
Ucuv de dieAtijJie dïeet
TOT DE BESCHAAFDE TAAL
de pers over..
,e Amateur-Gentleman
sul en een vertegenwoordiger van de
Koninklijke Hollandse Lloyd kun pn
pieren voor doorreis naar Nederland
zonder veel oponthoud- in orde gekregen.
Thans hebben de meisjes hun intrek
genomen in het huis van de heer de
Voogt in Haarlem,
Braziliaanse prijswinnares na lange
reis in Haarlem aangekomen
„God maakte de wereld, de Hollander maakte Holland", schreef de 18 Jari
ge Nlce Lobo do Cunha, In het Portugees dan, want ze woont in Rio de
Janeiro, „Het huis Is voor de Nederia^der zijn heiligdom", zo vervolgde zij.
„Alt hij thuis komt, bewondert hij de tulpen op de dijken, die stille helden,
die de geweidige worsteling met de ocoanen doorstaan". Zij verluchtte baar
epstel over ons land met charmante waterverftekeningen van Volendamse
vrouwtjes en molens, typte het op traai perkament papier en smaakte het
genoegen er de eerste prijs mede te bemachtigen. De prijsvraag was uitge
schreven door het In Brazilië gevestigde Instituto BrasilOlanda en in sa
menwerking met de Koninklijke Hollandse Lloyd, de KLM en de Ver. Neder
lindZuid Amerika werd haar als beloning een gratis overtocht naar en een
verblijf van drie weken in ons land aangeboden. Op 3 Maart keert Nice per
KLM terug
Maar zouder begeleiding mag een IS
Jarig Braziliaans meisje zo'n lange reis
niet maken en dus boden de orgnnisu
toren haar 24 jarige zus Nilze aan de
jeugdige Nice, die leerlinge is van een
kweekschool en ons land nooit eerder
heeft bezocht, naar Nederland te es
corteren. Met het s.b. Waterland van de
Koninklijke Hollandse Lloyd maakten de
dames de overtocht en in Amsterdam
werd alles in gereedheid gebracht voor
een hartelijk welkom. Mr. I'. .Wijks-
naar, chef van de afdeling pers en pro
pnganda van de gemeente Amsterdam,
sou zich naar de kade spoeden om Nice
een boekje aan te bieden, de pers werd
ingelicht, maar de havenstaking gooid<-
roet in het eten. De „Waterland" zou in
de hoofdstad niet gelost kunnen worden
en wendde dus onverwacht de steven
naar Antwerpen waar zij Donderdag
nacht binnenliep. De trelnexpress
ParijsAmsterdam reeds onderwee en
er was heel wat voor nodig om tfjflht
«11e papieren en passagebiljetten voor de
niet voorziene doorreis door België ge
reed te krijgen. Toen de trein echter
Antwerpen uitreed, zalen de heide meis
jes er in, op weg naar Den Haag.
Intussen was er m Amsterdam haaf
tig overlegd hoe de dames
kunnen worden ontmngen Besloten werd
dat de gastheer de Haarlemse sehoeps
bouwer H. W. de Voogt, hen tegemoet
sou reizen tot Roosenaal en dat de lira
siliaanse consul, mevr. Noguerri, hen
«an het station in Den Haag welkom
sou beten. Om 6 unr stoomde de Parijs
express Vrijdagavond het Haagse station
binnen c
Voogt zetten de beide Brnzilinansen de
eerste voet op Nederlandse bodem. In
gebroken Engels vertelden rii een uitste
kende reis achter de rug te hebben. De
oudste, Nilza, is onderwijzeres aan de
niet minder dan 4000 leerlingen tellende
kweekschool In Rio de Janeiro, de jong
8te, Nice .die het opstel mankte, leer
linge. In Antwerpen hadden zü dank zij
de_inssenkomst van de Braziliaanse con
DOKTOREN SLUITEN VREDE
MET HUN BEUL
Louis Jouvet heeft in de thatre de
1'Athenee het stuk van Jules Romains,
„Knook, of de triompf van de genees
kunde" weer op zijn repertoire geno
men
Dit spel is een scherpe satire op ile
geneesunde in het genre van „iugebeel
de zieke" van Moliere. De eerste opvoe
ringen hadden al dadelijk de toorn van
het doktoreucorps opgewekt, maar na
de gala reprise schijnt het, dat de vre
de getekend ie.
De president van de republiek woon
de de voorstelling bij en vernam bij
monde van Dtieutie Bernard, hoogië
raar aan de medische faculteit, hoe de
het doktorencorps vrede sloot met Jules
Romains. Op loyale wijze en vol humor
erkende de professor daarbij, dat Knock
een apostel van de preventieve genees
kunde was. Het bekende gezegde: „Ie
der gezond mens is een potentieel zieke"
is een uitdrukking van de meest elemon
taire voorzichtigheid eu staat op een
lijn met de modernste methodes, waar
bij ook getracht wordt bet kwaad op te
sporen, voordat de zieke lydt en bet
liever de weg versperren dan het te bc
strijden, wanneer het doorgebroken is.
Israël groeit
Israëlische autoriteiten te Haifa heb
ben thans een overzicht gegeven van de
illegale immigratie van Joden in Pale
stina. Sinds 15)34 zijn door de „Mossad"
organisatie 24 kanalen in 7 Europese
landen hiervoor gebruikt.
Langs geheime routes zijn 140.000 im
migranten naar Palestina gebracht, 1200
verdronken of werden onderweg doodge
schoten. Sinds het einde van de oorlog
werden zes schepen aangehouden en
52.000 Joden naar Cyprus gebracht.
Een woordvoerder verklaarde, dat,
ofschoon de zee thans wel vrjj -is voor
Joden, dit van Europa niet gezegd kan
worden. De emigratie van Joden uit Eu
ropa zal (lus worden voortgezet, zo zei
de hij.
RUSSISCHE GELEERDE OVER
DARWIN
Een Sovjet geleerde heeft 1>Ü de 140
ste geboortedag van de Engelse bioloog
Charles Darwin, er op gewezen, dat het
echte darwinisme alleen in Rusland
bloeit, Isui Prezent van de Sovjet Aca
demie van Wetenschappen, die Darwin
als de stichter van de materialistische
biologische school prees, veroordeelde
de bourgeois geleerden der imperialis
tische landen, die, naar zijn zeggen, al
leen Darwins fouten naar voren bren
gen. De Sovjetwetenschap heeft, zo ver
volgde hij, alle vereiste maatregelen ge
nomen om Darwins leer van fouten en
tekortkomingen te zuiveren. Een ver
dere ontwikkeling van het Darwinisme
op nieuwe basis, zo besloot Isai Pre
zent, gaat gepaard met de namen van
de Russische biologen Michoerin en Ly
senko. Aan de Universiteit te Moskou
is een tentoonstelling over 't leven en
werk van Charles Darwin geopend.
en hef
raadsel
van de
Rozenhouten kist
7. Kappie, die .altijd heel goed van
vertrouwen was, vertelde de oude Chi
nees wat het doel van zijn reis naar de
tempel van het Wijze Oog was en de
maat, die altijd achterdochtig wa9, kreeg
bijna een stuip van schrik.
„Uw geheim is bij mg in veilige ha
ven", zei de oude man. „Maar gij weten
heel zeker, dat niemand anders weet?
Veel gevaarlijk"
„Natuurlijk weet niemand anders het!''
zei Kappie. „Alleen de meester, maar
die gal het niet vertellen!"
„Gevaarlijk!" riep de maat. „Daar heb
je het al. Misschien vermoorden ze ons
wanneer we bij die tempel komen! Wat
zijn we begonnen!"
De meester gaf het bollen bijna op.
toen hij ineens achter zich een auto
hoorde aankomen.
„Dit is mgn kans", dacht hg. Hij stond
stil en gebaarde met zijn duim. ue
auto stond met een luid geknars eu
gepiep van remmen stil en de maat zag,
dat de bestuurder een Chinees was, die
er heel gewoon uitzag, want bij droeg
Westerse kleding.
Een wetenschap in de kinderschoenen
De rector magnificus van de Leldse Universiteit, Prof Dr. C. C. Berg heeft
een zeer interessante lozing gehouden over het vraagstug van het ontstaan
van de taal. Spreker zeide dat Piato en Aristoteles zich reeds met dit vraag
stuk bezighieloden en Plato heeft de opmerking gemaakt, dat men in zijn da
gen nog niet over het benodigde feitenmateriaal beschikten.
De Westerse onderzoekers hebben d|t feitenmateriaal sinds de dagen dei-
grote ontdekkingsreizen verzameld en ;n de 19e eeuw is dan ook aan het
antwoord op de oude vraag gewerkt Op een nieuwe grondslag.
NIEUWE PLANEET ONTDEKT
Volgens „La Libre Belgique" heeft
dr. Arend van de sterrenwacht van Uk
kei (België) een nieuwe planeet out
dekt. die zich met grote snelheid ver
plaatst tussen de hemellichamen van 't
sterrenbeeld De Kreeft. De planeet werd
voor bet eerst waargenomen op 1 Fe
bruari en had een buitengewoon lange
staart. De sterrenwacht te Ukkel heeft
een foto kunnen vervaardigen van dit
bemellichnam en heeft haar bevinding
per telegram medegedeeld aan het Ccn
trale Bureau voor Astronomie te Kopen
hagen. De nieuwe planeet heeft een
buitengewone helderheid en de beweging
ervan staat ongeveer loodrecht op die,
welke de asterroiden in het algemeen
aannemen. De verrichtte waarnemingen
zullen de geleerden te Ukkel in staat
stellen nauwkeurig de baan te berekenen
welke het nieuwe lieinelidiaam be
sehrijft. Aan de hand hiervan hoopt
men de oorsprong van deze dwaalster
te kunnen bepalen.
Sinds Herder in 1772 afgerekend had
met de opvatting, dat de mens de taal
direct van God zou hebben gekregen,gin
gen de taalkundigen uit van de stelling,
(lat taal een schepping van de mens zelf
is. Maar over de wijze waarop de mens
de taal verworven had, liepen de menin
gen in de 19e eeuw zeer uiteen. Een
van de bekendste schrijvers over dit on
dei werp, de Duitser August Sehleicher
was een aanhanger van het darwinisme,
en de felle reactie tegen het darwinisme
moest wel leiden tot bezwaren tegen
hen, die op het terrein van de taalge
soliiedenis werk verrichtten, dat men
met het darwinisme in verband kon
brengen. Een merkwaardig symptoon
van de strijd dier dagen was, dat in
1866, de in dat jaar gestichte Franse
„Societe de Liuguistique", baar leden
verbood, zich met het vraagstuk van
de oorsprong der taal bezig te houden.
De Fransen hebben eeftter het gety
niet kunnen keren, en na 1866 is er dapj
ook nog een groot aantal verhnndelin!
gen over de kwestie van de herkomst)
van de taal geschreven. In Nederland
hebben daar de laatste jaren aan üjfci
gedaan van Ginneken, die in 1939
boek geschreven heeft over „La recoi
struelion typologique des langues nr
chaiques de 1'humauite", Pannekoeki
met zgn in 1945 verschenen „Authrapo
genese", een studie over het ontstaan
van de mens, en Revesz, die in 1946 ge
schreven heeft: „Ursprung uud vorge
soh ioh te der sprache".
De hoogleraar behandelde vervolgeus
liet mechanisme van de vermemgruldf
ging der woorden, uitgaande van de leer
der phouologische school van de Saus
sure, een van de belangrijkste grond
leggers van de moderne taal wetenschap
Spreker betoogde, dat de kleinste een
heid van onderscheiding, die in de taal
werkzaam is, en die wij met een letter
teken plegen voor te stellen, geen on
veranderlijke grootheid is, maar een
grootheid, afhankelijk van plaats en tijd
Vroeger moeten deze onderscheiding3
middelen veel grover geweest zijn, en
liet gevolg daarvan was, dat men er niet
de woorden van thans mee kon vormen
doch slechts woorden, waarvan (le vorm
zeer variabel was. Van deze tijd dor va
riabele woorden heeft het Nederlands
nog enkele sporen bewaard, zoals rle
ken en ruiken, die in dezelfde betekenis
naast elkaar voorkomen en zoals joffer
naast juffer. In het Javaans en in an"
dere Indonesische talen echter zijn de
ze sporen veel talrijker. Prof Berg toon
de aan, dat de varianten voor 'n deel de
woordenschat hebben vergroot en voor
'n deel gefixeerd zijn in systemen, waar
van het z.g.n. morphologische systeem,
dat meestal „grammatica" wordt ge
noemd, het belangrijkste is.
Een van de grootste moeilijkheden is,
hoe men de overgang moet verklaren
van de primitieve woorden, die nog 'n
zekere overeenkomst met
kreet vertoonden, naar de phase, waar
in de mens uit woorden zinnen ging op
bouwen.
Aan het slot van zijn rede vestigde
Prof. Berg er de aandacht op, dat men
met het vraagstuk van de oorsprong
van de taul nog niet in het reine is.
Zoals er vroeger verzet is gerezen te
gen de ontleding van het menselijk 11
chaam, acht men nu nog wel de ont
leding van de geest een daad van schen
WICHELROEDE EN AARDSTRALEN
De wichelroede staat heden ten dage
weer in de belangstelling en ook bij ons
hield men er onlangs lezingen over. De
bekwame journalist IJge Foppema, vroe
ger een der redacteuren van „De Groe
ne" en nu verbonden aan „Vrij Neder
land" heeft er een informatieve repor
tage over geschreven, waaraan we hier
onder het belangrijkste ontleenen. Aller
eerst:
WAT IS EEN WICHELROEDE
„Wichelroede lopers nemen een korte,
gevorkte hazelroedetak, pakken in elke
hand (meestal in ondergreep) een uit
einde van de vork, zö dat de takstomp
horizontaal vooruitsteekt, en lopen daar
mee het terrein af. Op plaatsen waar
zich water in de grond bevindt, veel
water, stromend water, slaat de roede
uit, d.w.z. de punt van de vork be
weegt zich naar beneden of naar bo
ven, de tak draait in de handen vnn
de roedcloper. Dit is in grote trekken
de gang van zaken.
Het wichelroedelopen is heel oud. In
geschriften uit de vijftiende eeuw wordt
■er al melding van gemaakt, en er zijn
lieden die het wonder van het water uit
de rota (Exodus 17:5,6) willen „ver
klaren" door te zeggen dat de staf
van Mozes „doodgewoon" een wichel
roede is geweest. Zeker, is, dat eeuwen
lang de wichelroede als een belangrijk
instrument in de mijnbouw heeft gegol
den, waar hg gebruikt werd voor liet
opsporen vnn ertsaderen".
Want niet alleen water spoort men
er mede op. De (serieuse!) Ncd. Spoor
wegen maken veelvuldig gebruik van de
roede om ingeslagen bommen bij spoor
baneu op te sporen.
HOE TE VERKLAREN
„Er zijn drie mogelijkheden ter ver
klaring van het wichelroedeversohijnsel.
De eerste vond aanvankelijk de meeste
«nuhang: de roedeloper maakt (mis
seinen onbewust) gebruik van zijn vak
kennis als terreiuloper; hg „ruikt" waar
water zit en maakt op die plaats een
(onwillekeurige) beweging met zijn ban
den waardoor de roede uitslaat.
De tweede verklaring is opgesteld door
«le geoloog prof. Tromp (thans in Cuï
ro) en luidt: De meeste mensen schg
nen gevoelig te ziju voor zeer geringe
variaties in de veldsterkte van het aard
magnetisch veld. Zulke variaties kunnen
b.v, het gevolg zgn van plooiingen in
de aardlagen, breukranden, de aanwezig
heid van ertslagen, wateraderen of me
talen voorwerpen in de bodem.
Die variaties bewerken veranderingen
in de eleetriseke toestand vnn het meu
selijk lichaam en deze veroorzaken spier
bewegingen in de handen als die door de
wichelroede worden „kortgesloten"
(Prof Tromp heeft bg zgn proeven ge
bruik gemaakt van metalen wichelroeden
zoals de meeste roedelopers tegenwoor
dig bezigen).
De derde verklaring luidt: de roede
loper „weet" onbewust waar het ge
zochte zieh bevindt, hg is een helder
ziende. De wichelroede is slechts een
hulpmiddel. Et is als het ware een lei
ding van het onbewuste naar
te; de roede is het belletje aan de be
wuste kant. De bewegingen die in de
roed zichtbaar worden, behoren tot dc
zogenaamde motorische automatismen.
De eerste verklaring is in elk geval
onvoldoende; ze kan wel eens iets ver
klaren, maar lang niet alles.
De proeven en gevolgtrekkingen van
prof. Tromp worden door andere geleer
den sterk bestreden. Men wa«ht echter
de verschijning af van zgn boek.
Voorshands ziet het er naar uit alsof de
nadruk zal komen te liggen op de derde
mogcjjkiteid. Maar deze verklaring zon
heel wat meer vragen opwerpen dan zc
er beantwoordt, en bg die vragen zijn
er die heel diep gaan en fundamentele
kwesties van wetenschap en wereldbe
schouwing raken. Zg zou wol eens ver
trouwde denkwijzen kunnen aantasten
en gevestigde opvattingen op de kop zei.
ten. Liever dan dat te riskeren zeggen
sommigen: „Wichelroede?.... Och, dat
in immers niets dan boerenbedrog en bij
geloof!" Wat wel de makkelijkste, maar
niet bepaald een wetenschappelijke op
vnttïug van het vraagstuk is".
EN „AARDSTRALEN"?
Men heeft de neiging, wichelroedelo
pen direct in verband te brengen met de
zogenaamde „aardstralen"! Hierover oor
deelt Foppema kort:
Roedelopers viuden vaak zekere „sto
riugsbanen". waarin de wichelroede 'n
uitslag geeft. Men heeft nu veronder
steld dat die bauen veroorzaakt zouden
worden door „aardstralen", echter zon
der dat iemand ooit heeft kunnen aan
tonen le dat die er zijn, 2e van welke
aard ze zijn. Het woord stralen is du»
maar een willekeurig gekozen naam; men
had net zo goed kunnen zeggen aar-jka
bouters, als „stralen" niet zoveel geleer
der had geklonken.
Dat „ontstralingsapparaten" waarde
loos zijn, spreekt hierna eigenlijk van
zelf. Men kan een paraplu maken als
bescherming tegen de regen omdat men
de aard van 't verschijnsel (vallend wa
ter) kent en het verweermiddel (ondoor
Iaatbare stof) in overeenstemming daar
mee kan kiezen; men heeft weinig aan
een paraplu als men niet weet of men
zich moet beschermen tegen water of
tegen gas.
Het is van belang, al was bet alleen
maar om het publiek te beschermen te
gen augst voor onbekende gevaren en
dure kwakzalverij, te constateren, dat
onzin onzin en bedrog bedrog is!
WERK AAN DE WINKEL
De dienst der Zuiderzeewerken heeft
verscheidene onderhoudswerken' gegund.
Zo bet onderhoud van de Meerdjjk van
de Noordoostpoler aan P. Daalders Aan
nemersberijf N.V. te Alkmaar voor
f 182.000; het onderhouden gedurende
1949 van de Rijkszeewerken op en nabü
Wieringen; de Rgkshavenwerken op Wie
ringen; de Balgzanddijk en bet Balg
zandkanaal met de daarbij behorende
grond ea kunstwerken tussen van
Ewjjcksluls en Oostover en tenslotte ge
deelten van Rijkswegen aan P. Daalders
Aannemersbedrijf NV te Alkmaar voor
f 163.620; het onderhond van de Af
sluitdgk ea., aan de NV Maatschappij
tot Uitvoering van Zuiderzeewerken te
's Gravenkage voor f 521.800.
DONDERDAG 16 FEBR. 1949
Hilversum I 301 m. 7.00 en 8.0Ó
Nieuws; 7.30 en 8.15 Gr.muzïek; 9.05
Muziek houdt fit; 9.40 Schoolradio;
10.15 Morgendienst; 11.00 De Zonn®
bloem; 11.40 Schoolradio; 12.03 Piano
recital; 12.33- en 13.26 KRO amuse
mtensorkes'.; 14-00 Metropole orkest;
14.40 Voor de vroüw; 15.00 Cantate
van Telemann; 16.00 Bijbellezing; 16.40
Kamermuziek; 17.30 Voor de jeugd;
17.30 Vocaal
kwartet; 19.30 Xed. Strijdkrachten; 19-00
en 20.00 Nieuws; 20.15 Studio ster»vond
21.30 Familiecompetitie; 22.00 Gr.mu
ziek; 22 25 Xed. Kamerkoor; 23.00
Nieuws.
Hilversum II 415 m. 7.00 eu 8.U9
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gr.muzïek; 10.00
Morgenwijding; 10.15 Arbeidsvitaminen
11.00 £>r.muziek; 12.00 Trio Jan Hof
meester; 12.38 Orgel en piano; 13.00
Nieuws; 13.20 The Avroüans; 14.00
Ia en om de tuin; 14.20 Solistenconcert
15.00 Voor zieken en gezonden; 16.00
Van vier tot vijf; 17.00 Voor de jeugd;
17.35 The Kilima's 18.00 Nieuws; 18.30
Negro spirituals; 19.10 Avondschool;
20.00 Nieuws; 20.15 Radio Pkilharn©
nisch orkest; 21.00 Mijlpalen, hoorspel;
22.30 Monte Rey zingt; 23.00 Nieuws.
JEFFERY FARNOL:
Barnabas heeft kennis gemaakt met
een innemende jongeman van goede
huize. Het is Horatio Belassis, die be
vriend blijkt met Sir Mortimer Car-
naby. Dit laatste kan Barnabas niet
goed rijmen, want die Carnaby is
een gemeen individu. Het is dezelf
de ongure knaap, met wie hij in het
bos heeft gevochten, toen daar het
bewusteloze meisje lag.
11)
„Als ik zo vrij mag zijn", aei Barna
bas, zijn metgezel plotseling recht in
de ogen kijkend, „hebt U sympathie
voor Carnaby? Vertrouwt U hem?"
„Hem vertrouwenU moest lie
ver het omgekeerde vragen, want on
der ons gezegd en gezwegen, ik ben
hem een goede duizend pond schuldig."
..Hij is een grote figuur in de Grote
Wereld, naar ik hoor." 1
„Hij is de meest bewonderde dandy,
de brutaalste, de meest gezochte, een
boezemvriend van Zijne Koninklijke
Hoogheid zelf."
„Wilt U daarmede zeggen," zei Bar
nabas met zijn blik weer in de verte,
„dat hij een persoonlijk vriend van de
prins is?"
„Een der weinige gunstelingen.'" zei
de jongeman, „en dat spreken over hem
brengt ons weer terug op mijn vader."
„Hoe zo?" vroeg Barnabas.
„Omdat mijn vaak onredelijke vader
een hevige antipathie heeft opgevat te
gen mijn vriend Carnaby, ofschoon hij.
voor zover ik weet, mijn vriend Carna
by nooit heeft ontmoet. Vanochtend
heeft mijn vader my in zijn bibliotheek
laten komen. „Horatio", zegt hij, „je
bent oud genoeg om te trouwen." ..Daar
ben ik inderdaad bang voor," zeg ik.
„Waarom." zegt hij, zo plechtig als een
doodbidder, ..je dan hier niet vestigen
en trouwen?" Hier noemde hij een ze
ker lief meisje met wie ik. onder ons
gezegd, al lang besloten had te trou
wen, maar natuurlijk, als ik de tijd
daarvoor gekomen achtte. ..Vader," -
zeg ik, „geloof my, ik wilde juist van
ochtend naar haar toe gaan, om die
quaestie met haar te regelen, maar ik
moet „Moon-raker" (een van mijn
paarden) laten lopen tegen Sir Morti
mer Carnaby's „Clasher" en als ik
daarbij mijn nek mocht breken, zou het
voor de dame in quaestie misschien een
teleurstelling zijn of mogelijk wel haar
hart breken". „Horatio," zegt my'n
vader „ik moet absoluut niets hebben
van je sportneigingen en vooral niet
van dé kring van kennissen, die je in
Londen gevormd hebt." ..Dat spijt me
zeer, vader," zeg ik met hoffelijke kalm
te, „maar de match is afgesproken en
je moet of je wilt of niet een kring van
kennissen vormen, wanneer je in Lon
den woont." „Woon dan niet in Lon
den," zegt mijn geachte vader, „en geef
die match op." „Absoluut onmogelijk."
zeg ik kalm en vastberaden, ,-de match
is aangegaan en ingeschreven by
„White" en als u even goed op de hoog
te van moderne sportaangelegenheden
was als ik, zoudt u begrijpen, wat dat
zeggen wil." „De rest is bekend," zei
Barnabas metgezel. „Als ik de race
niet opgaf moest ik m'n biezen maar
pakken. Nu, dat heb ik toen maar ge
daan
„En u bewondert dus Sir Mortimer?",
hield Barnabas vol.
„Hem bewonderen? Wie zou dat niet?
Er bestaat geen tweede sportman in
Londen wat zeg ik, in Engeland! Hij
is 'n prima jockey, een knap bol®er en
een verbluffend goed kaartspeler, Car
naby is een wonderbaarlijke kerel!"
„Een middelmatig bokser 1"
„Middel...?" De jonker keek Barna
bas met van verbazing grote ogen aan.
„Hebt u gezegd middelmatig?"
„Dat heb ik. Hij is veel te driftig
om ooit een goede bokser te worden."
„Hoe bestaat het! Ik zeg u. dat er
geen bokser is, die het zou wagen het
met handschoenen of blote handen te
gen hem op te nemen!"
„Waarschijnlijk omdat er in Engeland
geen boksers meer zijn. die die naam
verdienen."
„Man, we zijn tegenwoordig allemaal
boksers de Manlijke Kunst is in de
mode. En sta mij toe u te zeggen, dat
ik weet, waarover ik spreek. Ik heb
zelf met bijna al de beste boksers ge
bokst en word als geen nieuweling in
de sport beschouwd. De liefde voor de
Ring is mij aangeboren, want mijn va
der was een groot vereerder van die
sport en hij Is ooggetuige geweest van
de grote strijd tussen John Barty en
Natty Bell."
„Te Dartford!" voegde Barnabas er
aan toe.
„En toen aan het einde van het ge
vecht Bell knock out was
„Na de dertiende ronde!"
„Was mijn vader de eerste, die in de
ring sprong en de kampioen Barty de
hand schudde nu nog vertelt hij dat
met trots. U ziet dus, dat ik weet waar
over ik spreek. Daarom wil ik, wan
neer u een zo terecht beroemd bokser
als mijn vriend Carnaby veroordeelt,
weten wie u bent, dat u zulk een oor
deel durft uitspreken."
„Ik ben iemand, die deze kunst van
Natty Bell en John Barty geleerd heeft"
„Hè? - Wat?"
„Ik heb dagelijks met hen gebokst
en ik heb geleerd, dat kracht van arm,
vlugheid van voet en een goed oog al
lemaal niets helpen, als zij niet be
heerst worden door een lcalm, bedaard
temperament, want hartstocht ver
duistert een koelbloedig oordeel en juist
dat is het, wat zowel in het boksen a^
in alle andere dingen op de lange duur
de overwinning behaalt."
..Als we hier twee paar hand schoer en
hadden, zouden we een vriendschappe
lijk „partijtje" kunnen boksen, om el-
kaars krachten te meten..."
„Met genoegen!" zei Barnabas, die
voortdurend aan die Carnaby dacht,
(Wordt vervol*»^
