KAPPIE
NIET ALLE LEERLINGEN KUNNEN
MEEKOMEN
V«@0« LENS
rfërWmR
0
,e Amateur-Gentleman
mm
Gratis 11
door C. J. Rol
ii
WIJ kennen allen dat aardige
beeld van een wieg met een
baby er in. U weet wel. zo'n heer
lijk stukje onschuld, dat rustig ligt
te slapen. Dan te bedenken, dat
we allen zo geweest zijn, zo lief,
zo onschuldig, en...dan eens
even om ons heen kijken in de
wereld, waar wij nu niet bepaald
zo Jief en onschuldig samen leven.
Zou in dat heerlijk stukje on
schuld soms ook al iets minder
liefs verborgen liggen?
Zo rond 1700 verkondigde John
Locke, een bekende Engelse
paedagoog, dat het pasgeboren
kind gelijk was aan een onbe
schreven blad papier. De opvoeder
had dus alles in de hand. Het ging
er maar om zo zorgvuldig en goed
mogelijk op dat schone blad te
schrijven. Opvoeding en onderwijs
zouden dan in staat zijn van het
kind te maken wat ze wilden. Deze
gedachte vond algemeen ingang,
en nog heden komen we haar vaak
tegen. Niet alleen in het denken
van ouderen, maar ook in ons
onderwijssysteem. De klassikale
school, waarin alle kinderen de
zelfde leerstof in het zelfde tempo
wordt toegediend, berust op de
gedachte van het onbeschreven
blad papier of op de lege ftes,
di? slechts op vulling wacht. Het
blijven zitten op school en de
slechte rapportcijfers laten ons
W--1 zien, dat er aan dat onbe
schreven blad papier iets man
keert. Dit is niet een ontdekking
vr-ï de laatste tijd.
fiV17maan, een bekende Duit
se r>aciagoog, die zo ongeveer 18U0
Ir ue, zei het heel duidelijk:
„Wanneer men in een opvoedings-
ins.ituut de schoenen van al de
leerlingen op één en dezelfde leest
wilde laten maken, dan z. u het
gevolg zijn, dat ze slechts voor
een klein aantal pasten, en voor
de overigen of te groot of te klein
waren. Wat moet men in zulk een
geval beginnen? De voeten, waar
voor de schoenen met pasten, voor
gebrekkig verklaren, van de voe
ten van sommige leerlingen iets
snijden, aan andere iets toevoe
gen..... Evenals iedere knaap zijn'
bijzondere vorm van voeten heeft,
zo heeft ook ieder zijn eigenaardig
karakter en zijn bijzondere aanleg.
De grens van hel
mogelijke
De kinderen verschillen dus naar
«ard en aanleg. Maar hoe zit dat
dan met de babies? Het pas gebo
ren kind is geen onbeschreven vel
papier, dat naar wens en willekeur
beschreven kan worden, het is
«venmin een volgeschreven papier,
waar de opvoeder niets meer aan
behoeft te doen. Wat is het dan
Wel0
Het Is een vel papier, ogen
schijnlijk onbeschreven, maar
onzichtbaar is er op aangete
kend de grens van bet moge
lijke. Voor iedere baby ligt de
grens weer anders. Opvoeding
en onderwijs moeten nu door
zorgvuldige belichting en be
handeling het onwehtbare,
zichtbaar maken. Hier ligt dus
dit moeilijke, dat de grenzen
van het mogelijke bepaald zijn,
maar dat de opvoeding eti on
derwijs als het ware die be
grenzing af moeten tasten.
Voor wat de school betreft, zou
den we kunnen zeggen, dat de ene
baby, hoe lief ook, nooit in staat
zal zijn een lagere school af te
lopen. De andere baby kan zelfs
de universiteit doorhuppelen, dit
kind zal een vak kunnen leren,
dat kind zal zyn weg in de tech-
pivk kunnen vinden
Een baby is tegelijk een ge-
De heer C. J. Rol vervolgt in
dit artikel de beantwoording
van de vraag „Kan ieder kind,
wanneer het maar wil en goede
scholen bezoekt, alles worden?"
Het eerste artikel publiceerden
wy Zaterdag jl.
schenk en een raadsel. Of we arm
zijn of rijk, of we gestudeerd heb
ben en wat men noemt „geleerd"'
zijn, of dat we van jongs af aan
met beide handen het dagelijks
brood hebben moeten verdienen,
niets bepaald met zekerheid de
ontwikkelingsmogelijkheden van
het pas geboren kind.
Bestaat er dan geen erfelijkheid
van geestelijke eigenschappen? Ja
zeker, deze bestaat, maar laat zich
niet in 'n wet scherp omschrijven.
De uitkomsten van het erfelijk-
heidsonderzoek van prof. Heymans
laten de volgende zeer voorzichtige
formulering toe: „Wanneer een
bepaalde eigenschap bij de vader,
de moeder of beiden voorkomt, be
staat er voor het optreden van die
eigenschap bij de kinderen meer
kans, dan wanneer-de ouders die
eigenschap niet hadden bezeten'
Gezinnen met meer dan een
kind, weten dit toch ook wel. Zijn
deze kinderen naar aard en aanleg
gelijk? Neen. Het is dus heel wel
mogelijk, dat in het gezin van de
professor een kSW geboren wordt,
dat niet in staat zal zijn een lagere
school af te lopen. Zo kan in het
gezin van de arbeider een kind ge
boren worden, dat later met goed
gevolg universitair onderwijs kan
volgen.
Natuurlijk zult U zeggen, waar
haalt deze arbeider het geld van
daan om zijn begaafd kind te laten
studeren? Dit is jammer genoeg in
ons democratisch land nog een pro.
bleem. Maar voordat we met dezê
financiële moeilijkheid zitten, denk
ik nog aan iets anders. Iets wat
nog zwaarder weegt dan gebre«c
aan geld.
Ongelijke kansen
Wanneer in het gezin van een
dokter en in het gezin van een on
geschoolde arbeider een even
knap kind geboren wordt, dan
heeft het kind in het gezin van dei
dokter de beste kansen zich te ont
plooien en het kind in het gezin
van de ongeschoolde arbeider niet
alleen veel mindere kansen, maar
't moet bijna alles uit eigen kracht I
opbrengen. Wij denken hier dus
helemaal niet aan geld. Wij denken!
hier aan de steun, die het milieu
geeft in cultureel opzicht. De ge-i
sprekken tussen de ouders, de be-l
langstelling voor allerhande zaken,!
de steun, de hulp en het begrip
voor moeilijkheden liggen in het
ene gezin vaak volkomen anders
dan in het andere, waarbij ik di
rect aanneem, dat de liefde in
beide gezinnen even groot is.
Wanneer een begaafd kind
uit een arbeidersgezin zich op
werkt tot een belangrijke en
verantwoordelijke post in het
maatschappelijk leven en deze
post met succes bekleedt, daa
moeten we daar een diepe be
wondering voor hebben, om
dat van dit kind een grote
krachtsinspanning werd ver
eist. Op eigen kracht, dat wil
iets zeggen.
Laten we het niet vergeten,
onze kinderen, die in een be
voorrechte positie verkeren»
dit duidelijk onder ogen te
brengen. Dit moet begrijpende
kameraadschap bevorderen.
De vraag „kan leder kind,
wanneer het maar wil en goe
de scholen bezoekt, allee
worden", moet onvoorwaarde
lijk ontkennend beant
woord worden. Elk kind is een
raadsel, een andere uit
komst.
De vraag, ,,wat Is een goede
school?" komt later wel aan
de orde.
VERBETERDE KUNSTVOET
Een inwoner van Heemstede heeft
onlangs een uitvinding gedaan op het
gel»ied van de kunstvoet. De uitvinder
die zelf een kunstbeen heeft, meende
dat de constructie van de kunstvoet,
zoals die op het ogenblik is, verouderd
was. In bet bijzonder de tamelijk zwa
re en stugge houtconstructie ter hoog
te van de enkel vond hij gebrekkig.
Rg de nieuw ontworpen kunstvoet wor
den alle weerstanden opgevangen door
elementen, die tevens voor de terug
vering voor de voet dienen. Door ,de
nieuwe vinding is het mogelijk, dat bij
het lopen met het teeugèdeelte wordt
afgezet. Een auder voordeel is dat
wringing bü knie en heup wordt voor
kamen. Het kunstbeen met de nieuwe
roetconstractie is 0,5 kg lichter dan
de tot nu toe vervaardigden.
Abonneert U zich vandaag
nog op ons blad
U ontvangt de krant dan
tot 1 April a s. gratis l
THEE ZONDER SUIKER
Heeft n het al gehoord? De thee
werdt naar alle waarschijnlijkheid
goedkoper. Ja, we hebben het self In
de krant gelezen. Maar weet u wat
we ook hebben gehoord? Dat de kof
fie zeer binnenkort tamelijk wat duur
der wordt. Dan 'zullen we dus van ar
moede moeten over schakelen van de
koffie op de thee. En dat brengt be
paalde moeilijkheden met zich mee.
Want we zijn dolle liefhebbers van 'n
goed kop koffie. En dan het liefst met
slagroom. U heeft natuurlijk ook ge
lezen, dat die weer vrij te krijgen is.
Ik heb dan ook bü m\jn wettige gade
aangedrongen in het vervolg weer ge
filtreerde koffie met veel suiker en
slagroom te gaan drinken.
Vermoedelijk zal het binnenkort wel
thee zonder suiker worden.
LAATSTE DAG
Toen ik op de fiets door Westfries
la mis na nog enigszins troosteloze dre
ven reed, zag ik hem staan aan de
waterkant. Het woei stevig en er
kwam af en toe nattigheid door. Maar
lig trok ziek er niets van aan. Onver
stoorbaar viste hg de kant af. Want
het was natuurlijk een visser. Wie zou
er andera op de veertiende Maart nog
langs de waterkant zwerven. Wilt u
geloven, dat ik vreselijk jaloers werd.
Het werk lag op me te wachten. De
krant komt alle dagen terug en de
mensen hebben hem graag nog op tijd
ook. Maar toch heb ik mgu fiets even
neergegooid en ben naar de visser toe
gehold. We hebben samen een praatje
gemaakt. We hebben ons verdiept in
het afgelopen seizoen, dat niet zo heel
best was geweest.
Toen deed hg geheimzinnig. Hg
troonde me mee, een meter of vijftien
verder, waar hg een leefnet- uit het
water te voorschijn haalde. Er spar
telden minstens zeven prachtige maat
baarzen in. Schielijk liet hg het weer
zakken. Legde een vinger op de mond
en fluisterde: „Niet te geloven. De
hele zomer heb ik hier nooit een maat
baars kunnen vangen. Altgd van die
hummeltjes. En nu? Geen kleintje
meer. Alles prachtkaars.
Haastig rende hij naar zijn hengel,
waar aan een baars rukte. Toen hg
ophaalde, bleek het er weer een te zijn
vun een drie en twintig centimeter.
Laatste dag. Om nit je vel te sprln
gen. Want in Juni zijn se natuurlijk
weer verdwenen.
Van de waterkant naar Bulgarije is
een hele sprong. Jc zou er in normale
gevallen een vliegtuig voor nodig heb
ben. Maar wg richten de lens er op.
In Sofia is de rust weer teruggekeerd
Van die predikaaten zullen ze voorlo
pig geen last meer hebben. Levenslang
of ettelijke jaren. En wat een pracht
opvoering. Alle partijen waren bevre
digd. Dat deed ons nu werkelijk goed.
Het gerecht was tevreden, maar debe
klaagden waren het ook.
Het was werkelijk aandoenlgk, om
de beklaagden te horen vertellen, dat
ze zo voortreffelijk behandeld waren
en dat ee nu stuk voor stuk overtuigd
waren, dat ze verkeerd hadden gehan
deld. En ze hoopten nog op een mild
ronnis, want dan zouden ze hun leven
nog kunnen beteren. Tranen van be
rouw, enz, enz.
x-x—
Of de regisseurs echter tevreden zijn
betwijfelen we. Het was alles te mooi.
Het herinnerde aan de verkiezingen in
de Duitse concentratiekampen, waar
05 -pet. der gevangenen bij verkiezin
gen hun stem voor Hitier uitbracht
Wie nam de uitslag van deze verkiezin
gen ernstig? De uitslag werd een de
moustratie tegen Hitier, zo krachtig.
dat men er zelfs in Duitsland geen re
clame mee durfde maken.
We zullen het natuurlijk wel ver
keerd bekijken, maar we geloven, dat
die Bulgaarse dominees de rechtbank
in de luren hebben gelegd. Het was
zo t» voortreffelijk.
Zo zou de lens nog een lachspiegel
kunnen worden.
XX—
De caudillo gaat ook maar door met
moorden. Misschien herinnert u zich
aog, dat we enkele weken geleden in
aandacht brachten, waarin we een
spoorwegongeluk in Spanje vermeld
den, waaraan werd toegevoegd, dat dit
ongeluk aan sabotage zou zijn te wij
ten. We schreven er toen bg: „Dat zal
wel weer mensenlevens kosten".
Er züu er inmiddels al enkelen dood
geschoten en deze week volgden er
meer. Nu heeft de Republikeinse rege
ring van Spanje een verklaring afge
legd, dat het ongeluk uitsluitend ver
oorzaakt is, door de slechte toestand.,
waarin de Spaanse spoorwegen verke
Baciilenoorlog niet goed
mogelijk
De Amerikaanse minister van defen
sie, Jumes Forrestal, heeft aangedron
gen op voorzorgsmaatregelen tegen
een eventuele bacillenoorlog ,doch te
vens gewaarschuwd tegen overdreven
vrees voor ziektekiemen als oorlogswa
pen. Een niet epidemische ziekte,
aldus zeide Forrestal, verbreidt zich
niet gemakelük en zftl grotendeels be
perkt blijven tot personen, dieren of
planten, die direct met uitgestrooide
ziektekiemen in aanraking zijn geko
men. Het is helemaal niet zker, dat
een epidemie van grote omvang naar
willekeur veroorzaakt zon kunnen wor
den en wanneer een epidemie zou nit
breken, zou zb door de nodige sanïtai
re maatregelen bestreden kunnen wor
den.
Onlangs is in een tijdschrift artikel
gezegd, dat honderd gram van een ze
ker biologisch materiaal voldoende zou
zijn om de dood van tweehonderd milli
oen mensen te veroorzaken. Feit is,
dat het onmogelijk zou zgn een ons
van een dergelgke stof zodanig te ver
spreiden bgwgze van aanTalsdaad dat
ook maar een klein percentage van
het genoemde getal mensen er door be
smet zou worden.
Forrestal zeide dat het nodig was
niet aleen op zgn hoede te wezen voor
een biologische aanval in oorlogstijd,
doch ook voor biologische sabotage
voorafgaand aan een oorlogsverklaring
Wat dit betreft zouden vooral voed
selvoerraden kwetsbaar zijn. De Ver.
Staten, Groot Brit tanniS en Canada
werken actief samen bg het treffen
van» voorzorgsmaatregelen voor bescher
ming tegen een eventuele aanval met
ziektekiemen.
ren. We hebben er geen ogenblik mm
getwijfeld. Het was echter voor de die
tatuur een veel te mooie aanleiding
om weer enkele tegenstander» uit 4»
we* te rnhnen. En das m*trr weer
moordon. Gelukkig dat Christus het
niet moer beleeft.
iz
Het is nu al ongeveer half Maart
en in Noorwegen rijden ze nog maar
steeds schaatsen. Onze landgenoten
zgn er ook nog. Broekman, Van der
Voort, nuiskes, af en toe komen ae
nog op wedstrijden uit. Is het eigen
lijk wel eén wonder, dat ze ten slotte
tijden maken, waarvan wg in Neder
land uiet meer durven dromen? Ze rij
den nu al enkele maanden schaats. De
leuskgker herinnert zich een winter,
waarin we hier in Holland twee maan
den op schaatsen reden.
En zelfs hg kwam toen tot prestaties,
waarover hg in het begin niet ge
droomd had. Hoeveel te meer geldt dat
voor jongens, die elk jaar maanden
gaan rijden en onder leiding.
Je zoudt er jaloers op worden. Mis
scliien komt daaruit wel de onnozele
vraag voort, die ons niet loslaat: Is
dit nu nog amateurisme? Zelfs al ver
dienen de jongens er geen cent aan!
DONDERDAG 17 MAART 1949
Hilversum I 301 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.30 en 8.15 Gram.platen; 9.00
Muziek houdt fit; 9.40 Schoolradio;
10.15 Morgendienst; 11.00 Radiozieke*
bezoek; 11.40 Schoolradio; 12.03 Z*»*
recital; 12.33 KRO amusementsorkest
13.00 Nieuws; 13.25 Orkest Artie
Shaw Cgr.pl.); 14.00 Marinierskapel;
1440 Onder Ons; 15.00 Bekende orga
nis ten 6pelcn; 15.15 Kamerorkest;
16.00 Bijbellezing; 17.00 Radio jeugd
journaal; 17.30 NCRV koor; 18.00 Le
ger des Heils kwarlier; 18.30 Ned.
Strijdkrachten; 19.00 Nieuws; 19.15
Orgelconcert; 20.00 Nieuws; 20.15 Stil
dio slcravond; 21.30 Familiecompetitie
22.05 De vaart der volkeren; 22.25
Pianoduo; 22.45 Avondoverdenking;
23.00 Nieuws.
Hilversum II 415 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gram.platen; 8.55
Van vrouw tot vrouw; 9.00 Gram. mu
ziek; 10.00 Morgenwijding; 10.15 ifcr
l>cidsvitaminen; 11.00 Ochtendconcert;
12.00 Licht orgelspel; 12.38 De Speel
doos; 13.00 Nieuws; 33.20 John Rcno
va and his music; 14.00 De toekomst
der Nederlandse klederdrachten? 14.15
Solistenconcert; 15.00 Voor zieken en
gezonden; 16.00 Van vier tot vijf; 17.00
Kaleidoscoop; 17.35 Dutch Swing Col
lege; 18.00 Nieuws; 18.15 Sportpraat
je Aad van Leeuwen; 18.30 Les gars
de Paris; 10.00 Pepi; 19.19 Avond
school; 20.00 Nieuws; 20.15 Concert
gebouworkest o.Lv. Erich Kleiber )3e
symph v. Mahler); 22 00 Pijlers van
Neerland» welvaart; 2215 Dixie band
23.00 Nieuws.
en de uitvinding
van
Signor Rivaldl
2, De Maat was eeu eerlijk zeeman
die het nooit kon zien, dat er iemand in
nood verkeerde. Toen hg dus heel hard
om hulp boorde roep liet hg de ver
bouwcreerde koetsier staan en rende zo
hard hg kon in de richting, vanwaar het
hulpgeroep klonk. Hg hoefde niet ver te
lopen. Aan het einde van een klein
steegje zag hij drie mannen over de
grond rollen. Twee ervan waren have
loze kerels, doch de derde leek de Maat
een heer toe. Deze was er het slechtst
aan toe. Hg lag in de modder en de
twee boeven sloegen hem, waar zg Iieui
raken konden.
De Maat stroopte zijn mouwen op en
legde er nog een schepje op, maar de
twee bandieten waren blijkbaar niet van
"de dappersten want toen ze hem zagen
aankomen, lieten ze hun slachtoffer in
de steek en kozeu onverwijld het haven
pad.
De heer krabbelde moeizaam overeind
en sloeg zich de modder van zijn jas.
Toen stak bij zün hand uit om zgn red
der te bedanken en de Maat liet van
puom ufiz jra dfdöd uftz suCrq SutssiujaA
vallen.
„Signor Rivaldi" riep hg nit.
Signor Rivaldi, want hg was het, was
bijna even verrast. „Cara mio, hombre",
riep hij uit, „dit is een groot gelukple
zier, laat ons snel loopgann van hier en
Uw bootsehip opzoeken. Vamos''.
JEFFERY FARNOL:
Barnabas is door Smivvle ge
bracht op de kamer van Ronald
Barrymaine, de stiefbroer van
Cleone, die aan lager wal is ge
raakt en in de drank vergetelheid
zoekt. Gevolg gevend aan Cleone's
verzoek zal Barnabas pogen de
stakkerd in het rechte sjjoor te krij
gen, Ook hier is Chichester echter
een' duivelse tegenspeler.
35)
„Ofschoon er een diep ongelukkige
voor u zit, is die ongelukkige nog een
gentleman in zijn hart. en die ongeluk
kige zegt u, dat hij geboeid is aan han
den en voeten," zei Ronald Barrymaine.
„Welnu," zei Barnabas, „waarom be
vrijdt u u dan niet?"
Ronald liet zich weer op de divan
vallen, keek Barnabas en dan Smivvle
aan, dronk zijn glas leeg m schudde
zijn hoofd
„Beste Smiv," zei hij. „je vriend is
c onken. Ja, dat is hij of anders
houdt hij mij voor de gek en ik wil niet
voor de gek gehouden worden; niemand
zal m\j uitlachen, nu ik in de put zit.
Wijs hem de deur, Smiv ik wil niet
met vreemden over mijn particuliere
zaken spreken!"
„Nou, Barry,' 'riep Smivvle uit, „kalitf!
Mr. Beverley wil je alleen maar hel
pen hum dat wil zeggen op een
vriendschappelijke manier natuurlijk
en ik weet zeker
„Loop naar de maan met hulp. Ik
zou liever in de goot sterven dan hulp
aan een ander vragen."
„Ja. ja, natuurlijk, beste jongenl
Maar je bent zo gauw op je teentjes
getrapt en zo drommels trots, Barry.
Mr. Beverley wil alleen
„Vereerd worden met uw vriend
schap," zei Barnabas met zijn innemend
glimlachje.
„Nu, Smiv," zei de jonge man, die
kalmer begon te worden, „vraag Mr.
Beverley dan nogmaals excuus en zeg
hem, dat de eer geheel aan mijn kant
is."
„En ik zou ook graag willen, dat u
mij vertrouwde," ging Barnabas voort.
„U vertrouwen!' 'herhaalde Barry
maine, plotseling lachend. „O ja. m#
alle genoegen. Maar het ongeluk wil,
dat ik niets heb om u toe te vertrou
wen."
„En toch kunt u, als u wilt, vrij zijn."
„Vrij! Daar begint hij al weer, Smiv!"
„Geloof me, het is mijn enige wens
u te helpen om
„Mij helpen Een vreemde! Neen!"
„Laten we zeggen uw vriend!"
„Ik zeg u," zeide Barrymaine, onvast
opstaande, „ik zoek niemands hulp. Ik
ben niet iemand om tegenover vreem
den over mijn tegenspoeden te hullen.
Ik ben mans genoeg om mijn eigen za
ken te besturen. Ik vraag niemands
medelijden bah!" En hij maakte een
zó woest gebaar van afkeer, dat hij
wankelde en zich slechts staande hou
den kon door Smivvle's arm te grijpen.
„Als u maar wou luisteren begon
Barnabas weer.
„Neen geen woord. Waarom zou
ik? Smiv, de brandewijn!"
„En ik zeg u, dat in de toekomst
hoop is en de kans op een nieuw leven,
wanneer u maar eenmaal vrij bent van
die woekeraar Gaunt!"
„Vrij van Gauntl Hoor je dat Smiv?
Hij moet erg dronken zijn om er zulke
onzin uit te gooien. Nu, ik zeg u nog
maals, dat ik niet vrij zou kunnen ko
men van Gaunt's klauwen, zelfs al had
ik het geld en het mijne is al lang
op, benevens de helft van dat van mijn
zuster Cleone. Zij kan geen penning
aanraken zonder toestemming van haar
voogd, dus ls het uit met mij! De
toekomst? In de toekomst gaat een
gijz>elaarsgevangenis voor mij open, zo
dra Gaunt een kik geeft. Hoop? Er kan
geen hoop voor mij zijn vóór Jasper
Gaunt dood is."
„Maar uw schulden zullen betaald
worden als u dat wilt."
„Betaald? Wie wie moet ze beta
len?"
„Ik!"
„U - u?"
„Ja," antwoordde Barnabas, „op een
voorwaarde."
Ronald viel achterover op de divan
en staarde Barnabas met grote ogen
aan, dan boog hij zich, ontnuchterd door
verbazing, plotseling naar Barnabas toe.
„Ah," zei hij langzaam, „ik geloof dat
ik begin te begrijpen. U hebt mijn
mijn zuster gesproken."
„Ja!"
„Weet u hoeveel ik schuldig ben?"
„Neen, maar ik zal het betalen op
één voorwaarde."
„Een voorwaarde?" Een vrü lange tijd
keken de hartstochtelijke donkere ogen
vragend In de vaste grijze en omge
keerd; dan sloeg Barrymaine zijn blik
naar de grond.
„Natuurlijk zou het een lening zijn.
Ik ik zou u terugbetalen," prevelde
hij.
„Zoals u wilt."
„En u zou mij het geld dadelijk wil
len voorschieten?"
„Op één voorwaarde."
Weer ontmoetten hun blikken elkaar
en weer sloeg Barrymaine de zijne
neer; zijn vingers balden en ontspanden
zich; hij draaide zenuwachtig heen en
weer; eindelijk sprak hij:
„En uw voorwaarde? Is het
Cleone?"
„Neen!" zei Barnabas heftig.
„Wat dan?"
„Dat u vanaf dit ogenblik de bran
dewijn en Chichester opgeeft twee
kwade dingen."
„En wat verder wót voor u zelf?
Welk voordeel kunt u daarvan hebben?
Kom. wees rechtuit wat is uw wer
kelijk motief?"
„De hoop, dat.u eenmaal de liefde
van uw zuster waardig zult zijn."
„Waardig!" riep Barrymaine met een
boze blos uit „Armoede is' geen schan
de."
„Neen, maar de brandewijn en Chi
chester zijn er nog."
„Wat? Wilt u mijn vriend beledigen?"
„Onmogelijk! U hebt geen vriend be
halve Smivvle hier! En ik zeg u, dat dat
mijn enige voorwaarden zijn," ging
Barnabas verder. „Neem ze aan en u
kunt een nieuw leven beginnen. Het
ligt in uw macht de man te worden, dio
u zoudt kunnen zijn, de achting van de
mensen, die u verloren hebt, terug te
krijgen."
Terwijl Barnabas sprak, zag hij hoe
Ronald's gebogen hoofd zich langzaam
oprichtte, zijn rug stijf werd en een
nieuw licht in zijn ogen kwam. „Een
nieuw leven," prevelde hij, „om tot
dat alles terug te keren, en allen na
hun vervloekte beledigingen de ogen
te laten neerslaan! Weet u zeker, dat
u niet te veel belooft? Weet u ze
ker, dat het niet te laat is?"
„Positief zeker!" zei Barnabas. „Maar
bedenk, dat de kans op redding per
slot van rekening enkel en alleen bij u
berust" En hij wees op de half ledige
fles „Neemt u mijn voorwaarden aan?"
„Ja, dat doe ik!"
„Geef me dan de hand, vriend. Van
daag nog ga ik naar Jasper Gaunt-"
En zo gaf Barrymaine, vierkant op
zijn voeten staande. Barnabas zijn hand.
Maar op dat ogenbik was Barnabas zich
bewust, dat de deur zacht opengegaan
was. zag hij het licht uit Barrymaine's
ogen verdwijnen, voelde hij zijn hand
slap en krachteloos worden. Hij keek
om en zag hoe Chichester glimlachend
op de drempel naar hen stond te kijken.
fWordt vervolgd.)
