0 De verzorging van onze bodem Te veel kunstmest een gevaar voor mens en dier? Eerste nederlaag op eigen bodem tegen Franse profs waarschijnlijk Nederlandse voorhoede: op drie punten grote vraagtekens Le Amateur-Gentleman Waf dr. Grashuis er van denki Veel rumoer is ontstaan rond de kruistocht van ir. O. J. Cle- veringa tegen het overmatig gébruik van kunstmest in de landbouw. Ir. Cleveringa keertzich in félle termen tegen de opvattingen, die volgens hem geldend heten in kringen van de plantenziektekundige dienst te Wageningen en de land- bouuwoorlichting. Deze opvattingen gelden volgens ir. Cle- verlnga een te eenzijdig chemisch denken ten aanzien v. be mestingsvraagstukken. Men meent met chemische stoffen, kunstmest dus, aan de bodem te kunnen teruggeven, wat er door de verbouw van voedsel voor mens en dier is uitgehaald. Er wordt echter naar zijn mening meer uitgehaald, dan door kunstmest te vervangen is. Daarom propageert Ir. Cleverin ga gebruik van uitsluitend natuur_ Êjke mest. Naar zijn mening is de oorzaak van vele afwijkingen en ziekten bij mens en dier gelegen ln een wan_ verhouding, die door verkeerde be- mestng ontstaan zou zijn. De na tuurlijke weerstand gaat verloren, zo zegt hij, de grond gaat dood en zo gaat het evenwicht in alles ver logen. Ook het met giffen bespui ten van fruitbomen en gewassen bestrijdt hij op dezelfde gronden. Ir. Clevringa voorspelt een aan_ zienlijke degeneratie van bodem en levende wezens, lnd'en men op de thsns druk bestreden wegen voortgaat. Dit ls in hoofdzaken zijn betoog. Wij vroegen aan dr. J. Grashuis, dl-ecteur van de proefboerderij ,,De Schothorst", diens mening. Op deze boerderij nam dr Grashuls vele proeven met bemesting, in plant van grasland en de uitwer king hierop bij dieren. Op zijn be drijf van 30 ha weiden op het den en wat kleinvee. Naar zijn zeggen komen, dank zij doelmatige beplanting en bemesting van de we'den rond de Schothorst, geen ziekten voor. Z*jn dieren zijn vruchtbaar en vertonen geen af- wfikingen. Dr. Grashuis is geen tegenstan der van Ir. Cleveringa. al zegt hij er dadeWk HL dat <J®^e wel wat doordraaft. Evenwichtige verwer king van cemnost en kunstmest beide kan volgens oordeel en er varing van dr. Grashuis tot gezon_ de landbouw en veeteelt leiden. Kunstmest is een waardevol hulp_ middel, doch eenzildiee toepassing er van kan de meest onaangename gevolgen met zich brengen. Steeds moet gestreefd worden naar har monie tussen bodem, plant en dier. In vroeger jaren bleven bodem- beweging en -bemesting steeds dezelfde. Men vond toen in elke bepaalde rassen en typen van dle_ ren. die een welMast traditionele voeding kregen. Het dier wa<? dus aangepast, aan de bed^m en de ge_ wassen, die daarop wilden groeien. Dank zij kunstmeststoffen kon men in recenter tijd meer produc tieve rassen op arme"e gronden gaan fokken, omdat de voederop brengsten beter werden. Het samenspel van al deze stof fen ls volgens dr Grashuis voor waarde voor harmonische groei en productie. Afwilk'nven hiervan mogen niet groter zijn, dan het aanpassingsvermogen van eendier toelaat. Anders wordt het ziek. De grote successen, die met kunstmestgebruik in bouw_ en weideland zün verkregen, hebben ln vele gevallen de mening deen postvatten, dat men bij het vraag stuk bodem, olant en dier hoofd zakelijk te deen heeft m°t anorga- nisch-chemische processen. Dr Grashuls noemt dit ..een kwaal van deze tijd". Met andere woorden: men baseert zich te sterk op hetgeen wetenschappelijk onderzocht is en verwaarloost daarbij soms het zeer vele, waar van men nog niets weet, of waar naar men althans te weinig onder zoek heeft ingesteld. Dr Grashuis heeft in de practijk ervaren, dat met gebruik van uit sluitend kunstmeststoffen veran_ deringen in de bodem veroorzaakt worden, welke van invloed zijn op leven, gezondheid en vruchtbaar heid van plant en dier, ook al kan men deze veranderingen door toe voeging van allerlei elementen lang tegenhouden. Ernstiger dan de meer anorganische veranderin gen noemt hij de onontkoombare erosieverschijnselen, die de bo dem volkomen onbruikbaar kun nen maken. Het is in het buiten land. zowel als in ons land zonne klaar gebleken, dat eenzijdige kunstbemesting tot vernietiging van de bodemstructuur kan leiden Toevoeging van compost, organisch materiaal dus, eventueel aange vuld met kunstmest, gebaseerd op de behoefte van de bodem, kun nen de bodem en daarmee gewas en dier gezond houden. Ir. Cleve ringa heeft gelijk, wanneer hij het gebruik van organische mest pro_ pageert alsook de aanmaak daar van uit de afvallen der grote ste den. Deze afvallen bogen niet ver nietigd worden, want zi1 ziin on ontbeerlijk voor de landbouw. HET GEHEIM VAN DE GROND. Wij weten niet geheel, zo zegt hij. welk microbiologisch leven zich in de grond afspeelt en dus ook niet welke invloeden zich in volle omvang op de planteneroel hierdoor doen gelden. Zorgvuldige practische proeven, gebaseerd op onze kennis, kunnen ons de juiste weg wiizen. Het spreekt vanzelf, dat afwijkende voeding gevolgen Van hebhen voor de dieren-wereld. Dr Grashuis vond bij vele zieke dieren overschotten of tekorten aan mineralen en andere stoffen, die onder invloed van de voeding met gewassen van een uitsluitend kunstmatige bemeste bodem waren ontstaan. Speciaal op zogenaamde „ultgeboerde gronden", waar zwaar met kunstmest wordt gewerkt, kan men dergelijke verschiinselen bij gewas en vee aantreffen. Com- postbemestlng kan hier, dit bleek in de practiik. enorme verbeterin gen aanbrengen. Merkwaardig was, dat vaak öok boerengezinnen aan ongeveer de zelfde verschijnselen als de vee stapels leden, omdat zij hun voed sel in hoofdzaak van eigen bodem betrokken. Met die van gewas en vee werd doorgaans ook de gezond heidstoestand van de mensen be ter. Hoewel men hiermee uiterst voorzichtig moet zijn, zou men ge neigd zijn tot de conclusie, dat men aan de gezondheidstoestand van het vee op een bedrijf de no den van de bodem kan aflezen. Door het opteren van de „orga nische buffer" en het steeds ver hogen van kunstmestgiften kun nen in planten te grote hoeveel heden nlet-afgewerkte verblndin. gen voorkomen, die voor de dieren giftig kunnen zijn. De bodem zal dus door uitslui tende kunstbemesting steeds ar mer worden aan sporenelementen (mineralen), waaravn men de ge_ volgen bij plant en dier zal onder^ vinden. Bovendien moet men rekening houden met de ten dele onbeken de microbiologische flora en fauna in de bodem. Grote voorzichtig heid bij bemesting en nauwkeurig waarnemen van de resultaten hier van bij plant en dier zijn dus ge boden. Men behoeft niet zover te gaan als ir. Cleveringa, die de anj, organische bemesting geheel zou willen afschaffen. Gestreefd moet worden naar harmonie, naar even wicht bij bemesting en beplanting beide. Zo kan de grond gezond blijven en daarmede het dier. dat er zijn voedsel op vindt. Met het geen in de practijk bij de weide- bouw gevonden is. kan de akker bouw zijn voordeel doen. Na-oorlogs record op de wip HET NEDERLANDS ELFTAL kan c? een typisch naoorlogs record bogen: in eigen land nog ongeslagen te zijn. Onze Belgische buren hebben eerst tweemaal klop gehad en toen zij eenmaal aan het record gingen denken bij hun tocht over de Moerdijk zijn ze in Rotterdam en Amsterdam tot een gelijk spel gekomen. De Zweden wellicht de sterkste continentale ploeg, gingen op een Woensdag avond in Amsterdam met 10 ten onder en hoe de Zwitsers met 6 2 kansloos werden geklopt, weten we ook nog wel. Morgenmid dag zullen in het Feyenoord-stadion de Franse professionals pro beren een bres te slaan in de reeks van overwinningen en gelijke spelen en om met de deur in huis te vallen: zij maken een beste kans! Ons voetbalcontact met Frank rijk is niet bijzonder hecht. Van 1908 tot 1947 speelde de Oranje- ploeg slechts acht wedstrijden te gen de dragers van de Gallische Haan. waarvan we vijf maal won nen en drie keer verloren met 'n doelgemiddelde in ons voordeel van 13—8. Noch die vijf overwin ningen. noch dat overtuigend gun stlge doelsaldo zeggen echter zo heel veel als we weten, dat drie van de vier laatste wedstrijden nederlagen opleverden, waarvan twee op eigen bodem. In 1934 ver loor ons elftal min of meer bij verrassing met 54 In Amster dam, doch twee Jaar later kwam de revanche: 16 in Parijs. In '37 werd weer verloren met 3—2 en nrecies tien jaar laier klopten de Franse profs onze amateurs zon der veel inspanning met 40 öp een snikhete dag ln Parijs. Frankrijk is machtig Het Franse voetbal is de laatste 15 jaar met sprongen in kwaliteit verbeterd. Omstreeks 1934 heeft men het amateurisme (zoals vrij wel overal elders laten waaien en dc Fransen hebben sindsdien prof voetbal gekregen, zoals men dat ir» Engeland kent. In totaal zijn er 37 profclubs, verdeeld over het gehele uitgestrekte land, zodat men keuze te over heeft. De uit stekende salarissen zorgden er voor, dat er room op de melk kwam en daar profiteert het Fran se publiek en de (eenhoofdige) keuzecommissie van het nationale elftal uiteraard van. De uitsteken de training maakte, dat men de klasse van het voetbal in Enge land reeds dicht benaderde, hoe wel de stijl volkomen verschillend is. Een voetbalwedstrijd ln Frank rijk is veel emotioneler dan in het nuchtere Nederland, er wordt veel sneiler geapefilcj en mgn vindt on- der de profs, die het uitsluitend van hun virtuositeit moeen heb ben. Zoals we in techniek tekort schieten in de ontmoetingen tegen de Belgen, zo zullen we het ook op dit punt tegen de Fransen moe ten afleggen. Een vergelijking ls momenteel slechts te trekken aan de hand v. d ontmoeting in Parijs, twee jaar geleden, en die van een Zwalu wenelftal in Rijssel tegen een N. Franse prof-ploeg, voor 9/11 sa mengesteld uit spelers van Lllle. De Zwaluwen verloren met 21 zeer eervol van de homogene Fr. ploeg, waarbij Terlouw zeer op de voorgrond trad. En ons elftal I Onze ploeg heeft sinds de ont moeting tegen de Belgen nogal i wat wijziglnge ondergaan en ieder een zal het er over eens zijn, dat de ideale combinatie nog niet ge vonden is. Toch lijkt de ploeg ons iets homogener dan twee Jaar ge leden in Parijs, toen we b.v. krach ten als Lenstra, Schijvenaar, Ter louw en ook een w,i Schijndel misten. Kraak's blessure is oor zaak van het opstellen van De Munck, waarover we weinig behoe ven te zeggen. We hebben keepers van klasse (Kraak, De Munck, v. Raalte, Landman, Saris en de KC behoeft slechts een greep te doen. Slechts is de keuze van De Munck voor een van Raalte wat pijnlijk, omdat de Blauw Wit-doelman in Antwerpen niet heeft gefaald. In tegendeel. Dat van Bun de SW-er Steenbergen zou opvolgen lag min of meer voor de hand en dat men Terlouw een betere stopper- spil vindt dan Mohrmg verwon dert ons ook niet. De Enschede- sneler heeft zijn vorm van voor zijn beenbreuk nog niet terug. Het grootste probleem van de KC ls de samenstelling van de voorhoede, die overigens slechts weinig verschilt van die, welke tegen de Belgen in Amsterdam in het veld kwam. Slechts Rijvers is vervangen en wel door de ADO- speler Timmermans, een vriiwel onbekende ster aan de voetbalhe mel. 'n Type. dat ln spelopvatting veel overeenkomst vertoont met Rijvers, maar dat zeker niet tot zo briljante prestaties zal komen als de kleine Zuiderling in zijn beste wedstrijden. De linkervleugel vormt dus een clubmootje en daar Acht ontmoetingen '08 Nederl.—Frankrijk 4—1 '21 Frankrijk—Nederl. 0—5 '23 Nederl.—Frankrijk 81 '31 Frankrijk-Nederl. 34 '34 Nederl.Frankrijk 45 '36 FrankrijkNederl. 16 '37 Nederl.—Frankrijk 2—3 '47 Frankrijk—Nederl. 4—0 Dit lijstje laat wel zeer duidelijk zien, dat de Franse prestaties zich na de invoe ring van het professionalis me ln stijgende lijn -gingen bewegen. door kan het voorkomen, dat nu negen clubs de elf spelers leveren. Een clubmootje van bescheiden spelers, dat wel sterk afsteekt te gen de sterrenvleugel Lenstra Wilkes! Wij en wij heus niet alleen hadden graag de Fries eens op zijn vertrouwde binnenplaats gezien en De Harder (die blijkens zijn opstelling in de B-ploeg weer in genade Is aangenomen) op de linksbuitenplaats. En Brandes? Wij hadden graag Appel nog eens teruggezien! Op het moment, dzx we dit schrij ven is de Franse ploeg nog een vraagteken. Men heeft 15 spelers aangezocht om het reisje naar Rotterdam mee te maken en ver moedelijk zal eerst vandaag de ploeg samengesteld worden. Merk waardig is. dat Da Rui gepasseerd is. Deze handige doelman was met de rustige, stijlvolle rechtshalf Prouff een der uitverkorenen van de continentale ploeg en speelde in Rotterdam destijds de oefen- striid tegen het bondselfal. Dat de Fransen een prima elftal in 't veld zullen brengen staat wel vast vast en daarom z!*.i we er van overtuigd, dat ons record Zater dagmiddag aan een zijden draad je zal komen te hangen. Oranie's strijdvaardigheid in moeilijke ont moetingen zal het heel moeten houden tussen deze twee SSS spe lende ploegen, waarvan de Fran sen de dekking nog consequenter zullen toepassen dan onze landge noten! veiling arkten WARM EN HUIZEN 21 APRIL 350 kg aardappelen 3.50; 1100 kg uien 0.90; 5200 kg witlof I 15; II 11; 2100 kg gele kool 1.3—13.20; 10S00 kg rode kool 13—13.60. NOORDSCHARWOUDE 21 APRIL 7000 kg rode kool 10—13 40; 8100 kg witte kool 10—12 40; 21000 kg wit lof I 17—26; R> 13--21; II 16-10; ITb 12-18; in 11—16; 4300 kg bie ten II 4.50; III 3; 1300 kg prei 4. BR OP LANGENDIJK 21 APRIL 1SÓ0 kg rode kool 13.50—16.50; 5400 kg gi le kool 12 20—14,20; 1000 kg witte kool 10.50; 2000 kg bieten 3— 3.50; 8000 kg witlof I 17—23; II 10— 15; 1700 kg uien 1.20-2.50. Op en bij de boierham KERRIESCHOTEL. 200 g (plm. 2 kopjes) gort of rijst, halve 1 water, 3 flinke uien, kerrie, een restje vlees, boter, mar garlne of vet of een restje Jus, zout. De gort 12 a 24 uur in het water weken. De geweekte gort of de rijst gaar koken met wat zout. Do hooikst daarbij gebruiken. De ul fijnsnipperen en met de kerrie ln de boter, de margarine of het vet lichtbruin bakken. Eventueel het ln stukjes gesneden vlees meebak- ken. De gort of de rijst met de uien (het restje jus) en het vlees vermengen en in een schaal over doen. Naar verkiezing het gerecht met paneermeel en ccn paar klont jes boter of margarine beleggen en en er in de oven een bruin korstje op laten k men. VLEES (in een pasteipotje, een schelp of een vuurvast schoteltje) Voor 4 personen: -n restje vlees 2 dl (ruim 1 kopje) groentenatof water met 1 bouillonblokje, 20 g (plm. 2 eetlepels) Bioem, boter, margarine of vet. (peper), een ge raspt uitje, fijngehakte perterselie zout (paneermeel). Het vlees in kleine stukjes snij den. Het groenten at of het water met he bouillonblokje op een klein deel na aan de koes brengen en binden met de met het overige vocht vermengde uuem. Kruiden naar smaak, het geraspte uitje en de fijngehakte perterselie toevoe gen. Een vuurvast schoteltje of kleine potjes of schelpjes er mee vullen. Naar verkiezing het gerecht met paneermeel bestrooien, klont jes boter of margarine er op leg gen en er in de oven een bruin korstje op laten komen. RESTJE VIS IN EEN SAÜS. Restje gekookte vis. 2 dl (ruim 1 kopje) kooknat van de vis en/ of melk, 20 g (2 eetlepels bloem, boter of margarine, een scheutje azijn, (oerpe), zout, fijngehakte peterselie. De vis van graat en vellen ont doen en ln stukjes verdelen. Het vocht op een klein deel na aan de kook brengen en b-nden met de bloem, die met de rest van het vocht is aangemengd. De vis door het sausje mengen en fijngehakte peterselie, azijn. zout. (peper) n. smaak toevoegen. Het gerecht naar verkiezing koud of warm geven. Van 2 Mei bat eu met 30 Juni 3940 zullen bijzondere postzegels voor socia le en culturele doeleinden worden uitge geven in de frnnkeerwaarde van resp. 2, 5, 0, 10 en 20 cent, die met toesla gen boven die waarden van resp. 2, 3. 4, 5 .en 5 cent zullen worden verkrijgbaar gesteld. Ontwerper is de heer P. Citroen te Wassenaar. Van de netto opbrengst is de helft voor sociale, de andere helft voor cul tiirele doeleinden bestemd. mbicj Zaterdag 23 April 1949 Hilversum I 301 m 7.00 en «00 Paashaas; 1110 Jonge Flierefluiters; Nws; 7.?0 en 8.15 Gram. muziek; 0.00 Itfundous Phil. orkest; 10.00 Morgcnwü ding; 10.35 Ontboezemingen van de Paashaas; 1110 Jonge Flierefluiters; 11.35 Kamermuziek; 12.00 Orkest Jan Vogel; 12 33 en 13 30 Operaconcert; 13.00 Ned. Strprtkr.; 14.00 AJC uitzen ding; 14 20 Mariniersbapel; 14.50 Rtreekprogramma; 15.15 Ylneeutino; 15.45 Reportage NederlandFrankrl'k Ir. A. van Emmenes; 18.00 X»vs; 18.30 Ned. Stri.Mkr.; 19.00 Artistieke staal kaart; 19.30 Bijbellezing; 20.00 Nws; 20.15 BelgiëNederland, drie uitzen dingen in samenwerking met Radio Brussel (VI. en Fr.), met in de pauzes 21.00 8nc commentaar en 22.06 Hoor spel; 23.00 Nws. Hilversum II 415 m. 7.00 en 8.00 Nws; 7.30 en 8.15 Gram. muziek; 9.05 Mossini concert; 10.15 Muziek houdt fit; 11.00 De Zonnebloem; 12.03 Pia norecital; 12.33 en 13.20 Om en om; 13.00 Nws; 13.50 Film en toneel; 34 20 Engelse les; 14.40 Georg Formby; 15.10 Muziekcursus; 15 30 Dobbelmsnnenkwmr tet; 16.15 Gregoriaanse muziek; 16.15 Voor de jeugd; 18.00 Promenadeork.; 19.00 en 20.00 Nws; 20 20 Lich*baken; 21.00 Negen heit de klok; 21 45 Om het landskampioenschap ln spelregelkennis; 22 00 Weekend serenade; 22.30 Wij lui don de Zondag in; 23.00 Nws. JEFFERY FARNOL: Op het toppunt van zijn roem ge komen de huldiging tn White Club maakt Barnabas een duize ling wekkende valZijn vader, de eenvoudige herbergier, is de feestzaal binnengekomen. De beste man is zich van geen enkel kwaad bewust. Maar al die hoge gasten laten als bij afspraak hun bewonde ring varen. Is die Beverley een zoon van die kroegbaasWat een blamage. En spottend en vol hoon verdwijnen alle gasten, Barnabas alleen latend.. 64) „O, Barnabas!" hoorde hij zijn vader zegden, als heel uit de verte. Barnabas jongen, ik ik O, Barnabas ze gaan weg. Zij verlaten je en het is allemaal m ij n schuld, jongen! O, Bar. nabas wat heb ik gedaan! Het is mijn schuld, jongen helemaal mijn schuld. Maar ik had gehoord, dat je ziek was, Barnabas, en sterven zou ziek en om mij roepend om je vader, Barnabas. En nu o, jongen, jongen wat heb ik gedaan?" „Verwijt u niets, vader, het was uw schuld niet," zei Barnabas met trillende lippen, want uit de grote zaal achter hen klonk het geschuifel van stoelen, het trappelen van voeten, met stemmen en gesmoord gelach, dat zwakker en zwak ker werd, maar toch een steek achter liet. „Ga mee, John," zei een stem. „We hebben vanavond genoeg gedaan. Ga mee!" ,,Ja, Natty Bell, ja, ik kom kom. O, Barnabas, mijn jongen mijn Jongen vergeef het me!" Na een poosje keerde Barnabas zich om. En zie, de kaarsen brandden nog even helder, zilver en glaswerk glans den en schitterden nog «ven mooi als daareven, maar de grote kamer was leeg dat wil zeggen, bijna. Van dat gehele schitterende en vooi -ine gezel schap waren er slechts twee over: zijn vriend Dick, die brood stond te kruime len en naar de tafel te staren, en de markies Jerningham, die zenuwachtig met zijn snuifdoos speelde en boos naar de zoldering keek. Tegen deze twee zei Barnabas, zij het ook, dat zijn stem hees en onvast klonk: „Beste kerels, waarom zijn jullie de anderen niet gevolgd?" ,,Ach, zie je," begon de markies, nog strakker naar het plafond starend en zijn snuifdoos openklappend, „voor mijzelf gesproken, natuurlijk, ik spreek voor me zelf, ik hum!En in zijn rade loosheid nam hij werkelijk een snuifje en begon hij onmiddellijk te niezen met een gesmoorde vloek na iedere nies. „Mannen", zei Barnabas, „ik geloof, dat het beter is, als jullie gaat. Jullie zult dan minder in het oog l^pen. Heus, jullie moet gaan!" „Gaan?" herhaalde Dick, plotseling opstaande, „üéan, zeg je!? Neen, voor de drommel niet! Al ben je John Barty's zoon, dan blijf je toch mijn vriend hier heb je mijn hand, Barnabas!" „De mijne ook!" zei de markies. „O, Dick!" zei Barnabas „en Jeffie, wat zijn jullie trouwe vrienden!" „Kom Bev' trek het je niet zo aan", zei Dick, „Het is verduiveld vervelend, maar dat gaat weer over. Over een week komen ze allemaal weer terug, als je de moed maar hebt het uit te houden. En wij blijven bij hem nietwaar, Jerny?" „Natuurlijk". „Jongens", zei Barnabas, beiden de hand drukkend, „met jullie vriendschap als steun zijn alle dingen te dragen, zelfs dit!" Maar op dat ogenblik kwam een kell- ner met een blad en op dat blad een brief; het was een jonge, wereldwijze kellner; dus had zijn houding tegenover Barnabas reeds een verandering onder gaan hij keek Barnabas met nieuws gierige ogen aan en vergat zelfs een bui ging te maken tot hij het oog van de markies zag en zijn rug plotseling on derdanig werd en hij Barnabas met een diepe buiging de brief gaf. Met een ge preveld excuus nam Barnabas die, ver brak het zege! en las deze woorden in Cleone's handschrift: „Je hebt mijn geloof vernietigd en met mijn geloof al het andere". „Vaarwel". Dan lachte Barnabas, plotseling en scherp en scheurde het papier in stuk ken, liet die op de grond vallen en zette zijn voet erop. „Vrienden", zei hij, „de toekomst is voor mij beslist, ik dank jullie hartelijk, hartelijk voor je dappere vriendschap je edele trouw, maar het lot is beslist. Vanavond verlaat ik de Grote Wereld voor eèn, die beter bij mijn geboorte past, want het schijnt, dat Ik per slot van rekening slechts een Amateur Gen tleman zou zijn. Mijne heren, uw nede rige en onderdanige dienaar vaarwel!" Barnabas verliet met vaste stap en hoog opgeheven hoofd de zaal. En zo verbleekte cn verdween de ster van Barnabas Beverley geheel van het fir mament der Hoge Wereld (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 3