0
De verzorging van onze bodem
Te veel kunstmest een gevaar
voor mens en dier?
Eerste nederlaag op eigen bodem tegen
Franse profs waarschijnlijk
Nederlandse voorhoede: op drie
punten grote vraagtekens
Le Amateur-Gentleman
Waf dr. Grashuis er van denki
Veel rumoer is ontstaan rond de kruistocht van ir. O. J. Cle-
veringa tegen het overmatig gébruik van kunstmest in de
landbouw. Ir. Cleveringa keertzich in félle termen tegen de
opvattingen, die volgens hem geldend heten in kringen van
de plantenziektekundige dienst te Wageningen en de land-
bouuwoorlichting. Deze opvattingen gelden volgens ir. Cle-
verlnga een te eenzijdig chemisch denken ten aanzien v. be
mestingsvraagstukken. Men meent met chemische stoffen,
kunstmest dus, aan de bodem te kunnen teruggeven, wat er
door de verbouw van voedsel voor mens en dier is uitgehaald.
Er wordt echter naar zijn mening meer uitgehaald, dan
door kunstmest te vervangen is.
Daarom propageert Ir. Cleverin
ga gebruik van uitsluitend natuur_
Êjke mest.
Naar zijn mening is de oorzaak
van vele afwijkingen en ziekten bij
mens en dier gelegen ln een wan_
verhouding, die door verkeerde be-
mestng ontstaan zou zijn. De na
tuurlijke weerstand gaat verloren,
zo zegt hij, de grond gaat dood en
zo gaat het evenwicht in alles ver
logen. Ook het met giffen bespui
ten van fruitbomen en gewassen
bestrijdt hij op dezelfde gronden.
Ir. Clevringa voorspelt een aan_
zienlijke degeneratie van bodem
en levende wezens, lnd'en men op
de thsns druk bestreden wegen
voortgaat. Dit ls in hoofdzaken
zijn betoog.
Wij vroegen aan dr. J. Grashuis,
dl-ecteur van de proefboerderij
,,De Schothorst", diens mening. Op
deze boerderij nam dr Grashuls
vele proeven met bemesting, in
plant van grasland en de uitwer
king hierop bij dieren. Op zijn be
drijf van 30 ha weiden op het
den en wat kleinvee. Naar zijn
zeggen komen, dank zij doelmatige
beplanting en bemesting van de
we'den rond de Schothorst, geen
ziekten voor. Z*jn dieren zijn
vruchtbaar en vertonen geen af-
wfikingen.
Dr. Grashuis is geen tegenstan
der van Ir. Cleveringa. al zegt hij
er dadeWk HL dat <J®^e wel wat
doordraaft. Evenwichtige verwer
king van cemnost en kunstmest
beide kan volgens oordeel en er
varing van dr. Grashuis tot gezon_
de landbouw en veeteelt leiden.
Kunstmest is een waardevol hulp_
middel, doch eenzildiee toepassing
er van kan de meest onaangename
gevolgen met zich brengen. Steeds
moet gestreefd worden naar har
monie tussen bodem, plant en dier.
In vroeger jaren bleven bodem-
beweging en -bemesting steeds
dezelfde. Men vond toen in elke
bepaalde rassen en typen van dle_
ren. die een welMast traditionele
voeding kregen. Het dier wa<? dus
aangepast, aan de bed^m en de ge_
wassen, die daarop wilden groeien.
Dank zij kunstmeststoffen kon
men in recenter tijd meer produc
tieve rassen op arme"e gronden
gaan fokken, omdat de voederop
brengsten beter werden.
Het samenspel van al deze stof
fen ls volgens dr Grashuis voor
waarde voor harmonische groei en
productie. Afwilk'nven hiervan
mogen niet groter zijn, dan het
aanpassingsvermogen van eendier
toelaat. Anders wordt het ziek.
De grote successen, die met
kunstmestgebruik in bouw_ en
weideland zün verkregen, hebben
ln vele gevallen de mening deen
postvatten, dat men bij het vraag
stuk bodem, olant en dier hoofd
zakelijk te deen heeft m°t anorga-
nisch-chemische processen.
Dr Grashuls noemt dit ..een
kwaal van deze tijd". Met andere
woorden: men baseert zich te
sterk op hetgeen wetenschappelijk
onderzocht is en verwaarloost
daarbij soms het zeer vele, waar
van men nog niets weet, of waar
naar men althans te weinig onder
zoek heeft ingesteld.
Dr Grashuis heeft in de practijk
ervaren, dat met gebruik van uit
sluitend kunstmeststoffen veran_
deringen in de bodem veroorzaakt
worden, welke van invloed zijn op
leven, gezondheid en vruchtbaar
heid van plant en dier, ook al kan
men deze veranderingen door toe
voeging van allerlei elementen
lang tegenhouden. Ernstiger dan
de meer anorganische veranderin
gen noemt hij de onontkoombare
erosieverschijnselen, die de bo
dem volkomen onbruikbaar kun
nen maken. Het is in het buiten
land. zowel als in ons land zonne
klaar gebleken, dat eenzijdige
kunstbemesting tot vernietiging
van de bodemstructuur kan leiden
Toevoeging van compost, organisch
materiaal dus, eventueel aange
vuld met kunstmest, gebaseerd op
de behoefte van de bodem, kun
nen de bodem en daarmee gewas
en dier gezond houden. Ir. Cleve
ringa heeft gelijk, wanneer hij het
gebruik van organische mest pro_
pageert alsook de aanmaak daar
van uit de afvallen der grote ste
den. Deze afvallen bogen niet ver
nietigd worden, want zi1 ziin on
ontbeerlijk voor de landbouw.
HET GEHEIM VAN DE
GROND.
Wij weten niet geheel, zo zegt
hij. welk microbiologisch leven
zich in de grond afspeelt en dus
ook niet welke invloeden zich in
volle omvang op de planteneroel
hierdoor doen gelden. Zorgvuldige
practische proeven, gebaseerd op
onze kennis, kunnen ons de juiste
weg wiizen. Het spreekt vanzelf,
dat afwijkende voeding gevolgen
Van hebhen voor de dieren-wereld.
Dr Grashuis vond bij vele zieke
dieren overschotten of tekorten
aan mineralen en andere stoffen,
die onder invloed van de voeding
met gewassen van een uitsluitend
kunstmatige bemeste bodem waren
ontstaan. Speciaal op zogenaamde
„ultgeboerde gronden", waar zwaar
met kunstmest wordt gewerkt, kan
men dergelijke verschiinselen bij
gewas en vee aantreffen. Com-
postbemestlng kan hier, dit bleek
in de practiik. enorme verbeterin
gen aanbrengen.
Merkwaardig was, dat vaak öok
boerengezinnen aan ongeveer de
zelfde verschijnselen als de vee
stapels leden, omdat zij hun voed
sel in hoofdzaak van eigen bodem
betrokken. Met die van gewas en
vee werd doorgaans ook de gezond
heidstoestand van de mensen be
ter. Hoewel men hiermee uiterst
voorzichtig moet zijn, zou men ge
neigd zijn tot de conclusie, dat
men aan de gezondheidstoestand
van het vee op een bedrijf de no
den van de bodem kan aflezen.
Door het opteren van de „orga
nische buffer" en het steeds ver
hogen van kunstmestgiften kun
nen in planten te grote hoeveel
heden nlet-afgewerkte verblndin.
gen voorkomen, die voor de dieren
giftig kunnen zijn.
De bodem zal dus door uitslui
tende kunstbemesting steeds ar
mer worden aan sporenelementen
(mineralen), waaravn men de ge_
volgen bij plant en dier zal onder^
vinden.
Bovendien moet men rekening
houden met de ten dele onbeken
de microbiologische flora en fauna
in de bodem. Grote voorzichtig
heid bij bemesting en nauwkeurig
waarnemen van de resultaten hier
van bij plant en dier zijn dus ge
boden. Men behoeft niet zover te
gaan als ir. Cleveringa, die de anj,
organische bemesting geheel zou
willen afschaffen. Gestreefd moet
worden naar harmonie, naar even
wicht bij bemesting en beplanting
beide. Zo kan de grond gezond
blijven en daarmede het dier. dat
er zijn voedsel op vindt. Met het
geen in de practijk bij de weide-
bouw gevonden is. kan de akker
bouw zijn voordeel doen.
Na-oorlogs record op de wip
HET NEDERLANDS ELFTAL kan c? een typisch naoorlogs record
bogen: in eigen land nog ongeslagen te zijn. Onze Belgische buren
hebben eerst tweemaal klop gehad en toen zij eenmaal aan het
record gingen denken bij hun tocht over de Moerdijk zijn ze in
Rotterdam en Amsterdam tot een gelijk spel gekomen. De Zweden
wellicht de sterkste continentale ploeg, gingen op een Woensdag
avond in Amsterdam met 10 ten onder en hoe de Zwitsers met
6 2 kansloos werden geklopt, weten we ook nog wel. Morgenmid
dag zullen in het Feyenoord-stadion de Franse professionals pro
beren een bres te slaan in de reeks van overwinningen en gelijke
spelen en om met de deur in huis te vallen: zij maken een beste
kans!
Ons voetbalcontact met Frank
rijk is niet bijzonder hecht. Van
1908 tot 1947 speelde de Oranje-
ploeg slechts acht wedstrijden te
gen de dragers van de Gallische
Haan. waarvan we vijf maal won
nen en drie keer verloren met 'n
doelgemiddelde in ons voordeel
van 13—8. Noch die vijf overwin
ningen. noch dat overtuigend gun
stlge doelsaldo zeggen echter zo
heel veel als we weten, dat drie
van de vier laatste wedstrijden
nederlagen opleverden, waarvan
twee op eigen bodem. In 1934 ver
loor ons elftal min of meer bij
verrassing met 54 In Amster
dam, doch twee Jaar later kwam
de revanche: 16 in Parijs. In '37
werd weer verloren met 3—2 en
nrecies tien jaar laier klopten de
Franse profs onze amateurs zon
der veel inspanning met 40 öp
een snikhete dag ln Parijs.
Frankrijk is machtig
Het Franse voetbal is de laatste
15 jaar met sprongen in kwaliteit
verbeterd. Omstreeks 1934 heeft
men het amateurisme (zoals vrij
wel overal elders laten waaien en
dc Fransen hebben sindsdien prof
voetbal gekregen, zoals men dat
ir» Engeland kent. In totaal zijn er
37 profclubs, verdeeld over het
gehele uitgestrekte land, zodat
men keuze te over heeft. De uit
stekende salarissen zorgden er
voor, dat er room op de melk
kwam en daar profiteert het Fran
se publiek en de (eenhoofdige)
keuzecommissie van het nationale
elftal uiteraard van. De uitsteken
de training maakte, dat men de
klasse van het voetbal in Enge
land reeds dicht benaderde, hoe
wel de stijl volkomen verschillend
is. Een voetbalwedstrijd ln Frank
rijk is veel emotioneler dan in het
nuchtere Nederland, er wordt veel
sneiler geapefilcj en mgn vindt on-
der de profs, die het uitsluitend
van hun virtuositeit moeen heb
ben. Zoals we in techniek tekort
schieten in de ontmoetingen tegen
de Belgen, zo zullen we het ook
op dit punt tegen de Fransen moe
ten afleggen.
Een vergelijking ls momenteel
slechts te trekken aan de hand v.
d ontmoeting in Parijs, twee jaar
geleden, en die van een Zwalu
wenelftal in Rijssel tegen een N.
Franse prof-ploeg, voor 9/11 sa
mengesteld uit spelers van Lllle.
De Zwaluwen verloren met 21
zeer eervol van de homogene Fr.
ploeg, waarbij Terlouw zeer op de
voorgrond trad.
En
ons
elftal I
Onze ploeg heeft sinds de ont
moeting tegen de Belgen nogal
i wat wijziglnge ondergaan en ieder
een zal het er over eens zijn, dat
de ideale combinatie nog niet ge
vonden is. Toch lijkt de ploeg ons
iets homogener dan twee Jaar ge
leden in Parijs, toen we b.v. krach
ten als Lenstra, Schijvenaar, Ter
louw en ook een w,i Schijndel
misten. Kraak's blessure is oor
zaak van het opstellen van De
Munck, waarover we weinig behoe
ven te zeggen. We hebben keepers
van klasse (Kraak, De Munck, v.
Raalte, Landman, Saris en de KC
behoeft slechts een greep te doen.
Slechts is de keuze van De Munck
voor een van Raalte wat pijnlijk,
omdat de Blauw Wit-doelman in
Antwerpen niet heeft gefaald. In
tegendeel. Dat van Bun de SW-er
Steenbergen zou opvolgen lag
min of meer voor de hand en dat
men Terlouw een betere stopper-
spil vindt dan Mohrmg verwon
dert ons ook niet. De Enschede-
sneler heeft zijn vorm van voor
zijn beenbreuk nog niet terug.
Het grootste probleem van de
KC ls de samenstelling van de
voorhoede, die overigens slechts
weinig verschilt van die, welke
tegen de Belgen in Amsterdam in
het veld kwam. Slechts Rijvers is
vervangen en wel door de ADO-
speler Timmermans, een vriiwel
onbekende ster aan de voetbalhe
mel. 'n Type. dat ln spelopvatting
veel overeenkomst vertoont met
Rijvers, maar dat zeker niet tot
zo briljante prestaties zal komen
als de kleine Zuiderling in zijn
beste wedstrijden. De linkervleugel
vormt dus een clubmootje en daar
Acht ontmoetingen
'08 Nederl.—Frankrijk 4—1
'21 Frankrijk—Nederl. 0—5
'23 Nederl.—Frankrijk 81
'31 Frankrijk-Nederl. 34
'34 Nederl.Frankrijk 45
'36 FrankrijkNederl. 16
'37 Nederl.—Frankrijk 2—3
'47 Frankrijk—Nederl. 4—0
Dit lijstje laat wel zeer
duidelijk zien, dat de Franse
prestaties zich na de invoe
ring van het professionalis
me ln stijgende lijn -gingen
bewegen.
door kan het voorkomen, dat nu
negen clubs de elf spelers leveren.
Een clubmootje van bescheiden
spelers, dat wel sterk afsteekt te
gen de sterrenvleugel Lenstra
Wilkes! Wij en wij heus niet
alleen hadden graag de Fries eens
op zijn vertrouwde binnenplaats
gezien en De Harder (die blijkens
zijn opstelling in de B-ploeg weer
in genade Is aangenomen) op de
linksbuitenplaats. En Brandes?
Wij hadden graag Appel nog eens
teruggezien!
Op het moment, dzx we dit schrij
ven is de Franse ploeg nog een
vraagteken. Men heeft 15 spelers
aangezocht om het reisje naar
Rotterdam mee te maken en ver
moedelijk zal eerst vandaag de
ploeg samengesteld worden. Merk
waardig is. dat Da Rui gepasseerd
is. Deze handige doelman was met
de rustige, stijlvolle rechtshalf
Prouff een der uitverkorenen van
de continentale ploeg en speelde
in Rotterdam destijds de oefen-
striid tegen het bondselfal. Dat
de Fransen een prima elftal in 't
veld zullen brengen staat wel vast
vast en daarom z!*.i we er van
overtuigd, dat ons record Zater
dagmiddag aan een zijden draad
je zal komen te hangen. Oranie's
strijdvaardigheid in moeilijke ont
moetingen zal het heel moeten
houden tussen deze twee SSS spe
lende ploegen, waarvan de Fran
sen de dekking nog consequenter
zullen toepassen dan onze landge
noten!
veiling
arkten
WARM EN HUIZEN 21 APRIL
350 kg aardappelen 3.50; 1100 kg
uien 0.90; 5200 kg witlof I 15; II 11;
2100 kg gele kool 1.3—13.20; 10S00 kg
rode kool 13—13.60.
NOORDSCHARWOUDE 21 APRIL
7000 kg rode kool 10—13 40; 8100
kg witte kool 10—12 40; 21000 kg wit
lof I 17—26; R> 13--21; II 16-10;
ITb 12-18; in 11—16; 4300 kg bie
ten II 4.50; III 3; 1300 kg prei 4.
BR OP LANGENDIJK 21 APRIL
1SÓ0 kg rode kool 13.50—16.50; 5400
kg gi le kool 12 20—14,20; 1000 kg
witte kool 10.50; 2000 kg bieten 3—
3.50; 8000 kg witlof I 17—23; II 10—
15; 1700 kg uien 1.20-2.50.
Op en bij de boierham
KERRIESCHOTEL.
200 g (plm. 2 kopjes) gort of
rijst, halve 1 water, 3 flinke uien,
kerrie, een restje vlees, boter, mar
garlne of vet of een restje Jus,
zout.
De gort 12 a 24 uur in het water
weken. De geweekte gort of de
rijst gaar koken met wat zout. Do
hooikst daarbij gebruiken. De ul
fijnsnipperen en met de kerrie ln
de boter, de margarine of het vet
lichtbruin bakken. Eventueel het
ln stukjes gesneden vlees meebak-
ken. De gort of de rijst met de
uien (het restje jus) en het vlees
vermengen en in een schaal over
doen. Naar verkiezing het gerecht
met paneermeel en ccn paar klont
jes boter of margarine beleggen en
en er in de oven een bruin korstje
op laten k men.
VLEES (in een pasteipotje, een
schelp of een vuurvast schoteltje)
Voor 4 personen: -n restje vlees
2 dl (ruim 1 kopje) groentenatof
water met 1 bouillonblokje, 20 g
(plm. 2 eetlepels) Bioem, boter,
margarine of vet. (peper), een ge
raspt uitje, fijngehakte perterselie
zout (paneermeel).
Het vlees in kleine stukjes snij
den. Het groenten at of het water
met he bouillonblokje op een klein
deel na aan de koes brengen en
binden met de met het overige
vocht vermengde uuem. Kruiden
naar smaak, het geraspte uitje en
de fijngehakte perterselie toevoe
gen. Een vuurvast schoteltje of
kleine potjes of schelpjes er mee
vullen. Naar verkiezing het gerecht
met paneermeel bestrooien, klont
jes boter of margarine er op leg
gen en er in de oven een bruin
korstje op laten komen.
RESTJE VIS IN EEN SAÜS.
Restje gekookte vis. 2 dl (ruim
1 kopje) kooknat van de vis en/
of melk, 20 g (2 eetlepels bloem,
boter of margarine, een scheutje
azijn, (oerpe), zout, fijngehakte
peterselie.
De vis van graat en vellen ont
doen en ln stukjes verdelen. Het
vocht op een klein deel na aan de
kook brengen en b-nden met de
bloem, die met de rest van het
vocht is aangemengd. De vis door
het sausje mengen en fijngehakte
peterselie, azijn. zout. (peper) n.
smaak toevoegen. Het gerecht naar
verkiezing koud of warm geven.
Van 2 Mei bat eu met 30 Juni 3940
zullen bijzondere postzegels voor socia
le en culturele doeleinden worden uitge
geven in de frnnkeerwaarde van resp.
2, 5, 0, 10 en 20 cent, die met toesla
gen boven die waarden van resp. 2, 3. 4,
5 .en 5 cent zullen worden verkrijgbaar
gesteld. Ontwerper is de heer P. Citroen
te Wassenaar.
Van de netto opbrengst is de helft
voor sociale, de andere helft voor cul
tiirele doeleinden bestemd.
mbicj
Zaterdag 23 April 1949
Hilversum I 301 m 7.00 en «00
Paashaas; 1110 Jonge Flierefluiters;
Nws; 7.?0 en 8.15 Gram. muziek; 0.00
Itfundous Phil. orkest; 10.00 Morgcnwü
ding; 10.35 Ontboezemingen van de
Paashaas; 1110 Jonge Flierefluiters;
11.35 Kamermuziek; 12.00 Orkest Jan
Vogel; 12 33 en 13 30 Operaconcert;
13.00 Ned. Strprtkr.; 14.00 AJC uitzen
ding; 14 20 Mariniersbapel; 14.50
Rtreekprogramma; 15.15 Ylneeutino;
15.45 Reportage NederlandFrankrl'k
Ir. A. van Emmenes; 18.00 X»vs; 18.30
Ned. Stri.Mkr.; 19.00 Artistieke staal
kaart; 19.30 Bijbellezing; 20.00 Nws;
20.15 BelgiëNederland, drie uitzen
dingen in samenwerking met Radio
Brussel (VI. en Fr.), met in de pauzes
21.00 8nc commentaar en 22.06 Hoor
spel; 23.00 Nws.
Hilversum II 415 m. 7.00 en 8.00
Nws; 7.30 en 8.15 Gram. muziek; 9.05
Mossini concert; 10.15 Muziek houdt
fit; 11.00 De Zonnebloem; 12.03 Pia
norecital; 12.33 en 13.20 Om en om;
13.00 Nws; 13.50 Film en toneel; 34 20
Engelse les; 14.40 Georg Formby; 15.10
Muziekcursus; 15 30 Dobbelmsnnenkwmr
tet; 16.15 Gregoriaanse muziek; 16.15
Voor de jeugd; 18.00 Promenadeork.;
19.00 en 20.00 Nws; 20 20 Lich*baken;
21.00 Negen heit de klok; 21 45 Om het
landskampioenschap ln spelregelkennis;
22 00 Weekend serenade; 22.30 Wij lui
don de Zondag in; 23.00 Nws.
JEFFERY FARNOL:
Op het toppunt van zijn roem ge
komen de huldiging tn White
Club maakt Barnabas een duize
ling wekkende valZijn vader,
de eenvoudige herbergier, is de
feestzaal binnengekomen. De beste
man is zich van geen enkel kwaad
bewust. Maar al die hoge gasten
laten als bij afspraak hun bewonde
ring varen. Is die Beverley een zoon
van die kroegbaasWat een blamage.
En spottend en vol hoon verdwijnen
alle gasten, Barnabas alleen latend..
64)
„O, Barnabas!" hoorde hij zijn vader
zegden, als heel uit de verte. Barnabas
jongen, ik ik O, Barnabas ze
gaan weg. Zij verlaten je en het is
allemaal m ij n schuld, jongen! O, Bar.
nabas wat heb ik gedaan! Het is mijn
schuld, jongen helemaal mijn schuld.
Maar ik had gehoord, dat je ziek was,
Barnabas, en sterven zou ziek en om
mij roepend om je vader, Barnabas.
En nu o, jongen, jongen wat heb ik
gedaan?"
„Verwijt u niets, vader, het was uw
schuld niet," zei Barnabas met trillende
lippen, want uit de grote zaal achter hen
klonk het geschuifel van stoelen, het
trappelen van voeten, met stemmen en
gesmoord gelach, dat zwakker en zwak
ker werd, maar toch een steek achter
liet.
„Ga mee, John," zei een stem. „We
hebben vanavond genoeg gedaan. Ga
mee!"
,,Ja, Natty Bell, ja, ik kom kom. O,
Barnabas, mijn jongen mijn Jongen
vergeef het me!"
Na een poosje keerde Barnabas zich
om. En zie, de kaarsen brandden nog
even helder, zilver en glaswerk glans
den en schitterden nog «ven mooi als
daareven, maar de grote kamer was
leeg dat wil zeggen, bijna. Van dat
gehele schitterende en vooi -ine gezel
schap waren er slechts twee over: zijn
vriend Dick, die brood stond te kruime
len en naar de tafel te staren, en de
markies Jerningham, die zenuwachtig
met zijn snuifdoos speelde en boos naar
de zoldering keek. Tegen deze twee zei
Barnabas, zij het ook, dat zijn stem hees
en onvast klonk:
„Beste kerels, waarom zijn jullie de
anderen niet gevolgd?"
,,Ach, zie je," begon de markies, nog
strakker naar het plafond starend en zijn
snuifdoos openklappend, „voor mijzelf
gesproken, natuurlijk, ik spreek voor me
zelf, ik hum!En in zijn rade
loosheid nam hij werkelijk een snuifje
en begon hij onmiddellijk te niezen
met een gesmoorde vloek na iedere nies.
„Mannen", zei Barnabas, „ik geloof,
dat het beter is, als jullie gaat. Jullie
zult dan minder in het oog l^pen. Heus,
jullie moet gaan!"
„Gaan?" herhaalde Dick, plotseling
opstaande, „üéan, zeg je!? Neen, voor
de drommel niet! Al ben je John Barty's
zoon, dan blijf je toch mijn vriend
hier heb je mijn hand, Barnabas!"
„De mijne ook!" zei de markies.
„O, Dick!" zei Barnabas „en Jeffie,
wat zijn jullie trouwe vrienden!"
„Kom Bev' trek het je niet zo aan",
zei Dick, „Het is verduiveld vervelend,
maar dat gaat weer over. Over een week
komen ze allemaal weer terug, als je
de moed maar hebt het uit te houden.
En wij blijven bij hem nietwaar,
Jerny?"
„Natuurlijk".
„Jongens", zei Barnabas, beiden de
hand drukkend, „met jullie vriendschap
als steun zijn alle dingen te dragen,
zelfs dit!"
Maar op dat ogenblik kwam een kell-
ner met een blad en op dat blad een
brief; het was een jonge, wereldwijze
kellner; dus had zijn houding tegenover
Barnabas reeds een verandering onder
gaan hij keek Barnabas met nieuws
gierige ogen aan en vergat zelfs een bui
ging te maken tot hij het oog van de
markies zag en zijn rug plotseling on
derdanig werd en hij Barnabas met een
diepe buiging de brief gaf. Met een ge
preveld excuus nam Barnabas die, ver
brak het zege! en las deze woorden in
Cleone's handschrift:
„Je hebt mijn geloof vernietigd en
met mijn geloof al het andere".
„Vaarwel".
Dan lachte Barnabas, plotseling en
scherp en scheurde het papier in stuk
ken, liet die op de grond vallen en zette
zijn voet erop.
„Vrienden", zei hij, „de toekomst is
voor mij beslist, ik dank jullie hartelijk,
hartelijk voor je dappere vriendschap
je edele trouw, maar het lot is beslist.
Vanavond verlaat ik de Grote Wereld
voor eèn, die beter bij mijn geboorte
past, want het schijnt, dat Ik per slot
van rekening slechts een Amateur Gen
tleman zou zijn. Mijne heren, uw nede
rige en onderdanige dienaar vaarwel!"
Barnabas verliet met vaste stap en
hoog opgeheven hoofd de zaal. En zo
verbleekte cn verdween de ster van
Barnabas Beverley geheel van het fir
mament der Hoge Wereld
(Wordt vervolgd)