0
Hoorspelregisseur Han König:
„Het woord is muziek"
tt We zijn er nog
lang niet"
Canada lokt
Kappie,
le Amateur-Gentleman
i)lc(tte\ d& cauSiiitn
EEN TECHNISCHE BESCHOUWING, WAARVAN ONZE
TONEELSPELERS VEEL KUNNEN LEREN
«WTEET U, ik tracht te komen tot het vinden van dié wetmatig-
heden, waaraan het gesproken woord moet beantwoorden om
„gewoon", „natuurlijk" te blinken."
Dit ia een uitspraak van de hoorspelregisseur-acteur Han König;
een van de radio-mensen, die veelal achter de schermen werken.
Han König is de man van de woord-techniek. In Nederland bestaat
er op dit gebied geen enkel volledig werk over deze zo belangrijke
materieHan König is er mee bezig. Wat hij zijn „woord-tech
niek" neemt, Is niets anclers dan een theorie voortgekomen uit
analysen die in velerlei opzichten volkomen origineel is.
„Ik ben nog niet helemaal klaar," vertelt hij, „er moet nog een
systeem gemaakt worden. Heb ik dat eenmaal, dan ga ik er een boek
over schrijven!"
„Luistert U eens naar een En
gels hoorspel" raadt Han Kö-
piig ons aan. „En U zult merken,
lat het geheel gaver klinkt, dan
e meeste Nederlandse. De wijze
•an zeggen is meer beheerst, het
irhythme klopt, de klankkleuren
jtijn tegen elkaar afgewogen.
Enhoe komt dat? Omdat er
vakmensen aan het werk zijn;
omdat men deze factoren bewust
mee laat werken. In Nederland
iwerken onze vakmensen nog veel
te veel „op gevoel", intuïtief.
Dat „verklanken" van het
woord is net zo goed een ambacht
jdai men kennen moet, als elk an
der. Aan talent alleen heeft men
niets.
„Het verklanken van het
woord," gaat hij verder, „gehoor
zaamt blijkbaar aan dezelfde wet-
ften als waaraan de muziek onder
hevig is. Men zou dus ook be
treffende het woord wel degelijk
kunnen spreken van een „harmo
nie-leer". Waarbij zelfs de meest
jgebruikte termen ontleend zouden
eijn aan de muziek, want het
woord" gehoorzaamt aan rhyth-
me en melodie.
Er is voorts evenzeer sprake
van „maat" en „tempo". Het zou
zelfs niet eens zo gek zijn om een
Uit te spreken tekst te voorzien
jvan dezelfde indicaties als welke
een muziekpartituur begeleiden;
'zoals byr. largo, vivace, staccato,
enz.
Het woord ls muziek een
hoorspel een „orkestwerk"."
Over de adem
„In de eerste plaats is het juiste
!:ebruik van de adem van essen-
ieel belang voor het natuurlijk
rlinken van het woord. Wat de
uiste strijkstok voering is voor de
'iolist, de goede vingertechniek
roor de pian st, is de toepassing j
van de adem voor de „woordver-
klanker".
Het gebruik van de adem be
paalt het rhythme (of omgekeerd:
het rhythme vereist een bepaald
gebruik van de adem). Zoals bijv.
een „verhalend" muziekje zich
kenmerkt door een zekere, rusti
ge, a.h.w. ononderbroken voort
kabbelen van de melodie; zonder
veel merkbare rhythme-„stoppen"
of melodie-,.pieken", zo zal het
verklanken van een verhaaltje
een rustig, regelmatig voortstro
men, voortglijden van de adem
vereisen; eveneens zonder sterke
„melodie-pieken".
Het „gewone", niet bepaald ge
ëmotioneerde gesprek of praatje
zal dus dienen te beantwoorden
aan de eisen: regelmatig
rhythme (met haast onmerkbare
tempo-wisselingen) en een rustige
m c 1 o d i e."
Voorbeelden
Dan komt Han König met voor-
^Men. Reeds zes jaar worstelt
hij met deze materie en bü al! s
wat hij hoort en doet, zoekt hij
naar de achtergrond van „het
woord", naar het „waarom" en
het „hoe".
Een collega van Han König wat
wat men noemt een vlot en aan
genaam causeur. Op een goede
dag wist Han König het voor el
kaar te krijgen dat er een gesprek
tussen die collega en enkele an-^
dere radiomensen werd „opge
nomen".
Toen de plaat werd terugge
draaid, bleek dat die collega een.
clause van zeker tien regels zon
der een keer adem te halen had
uitgezegd. Men tikte dat mono-
loogje op een papiertje en met.
dat papiertje g'ng Han König
naar zijn collega. Hij vroeg hem
dat stukje even „te zeggen"
zijn bedoelingen daarbij angstval
lig verborgen houdend.
De collega snapte er niet veel
van, maar voldeed tenslotte aan
het verzoek. Reeds na de derde
regel laste hij een adempauz«
in.
„Hieruit blijkt dus," gaat Han
König triomphantelük verder.,
„dat de man in kwestie onbewust
wel, maar bewust niet zijn
adem-techniek beheerste. Waar ik
nu op hamer, is het bewuste be
heersen, het weten wat men doet.
En.waarom men het doet!"
Boeiend
„Het geheim van het „boeien"
bijvoorbeeld, ligt in wat ik d«
„spannings-pauzes" noem, (dat ij
de adem bij een pauze vasthou
den, niet „laten schieten") èn in
het rhythme (de verschillends
tempi) waarin men zijn tekst uit-
zegt.
Het merkwaardige is, dat, hos
meer men een zin, of een complex
van zinnen (dus een zeker aantal
bij elkaar horende begrippen) in
één adem uitzegt met in acht
neming van de regelmaat ho#
gemakkelijker het de spreker zav
vallen (na enige oefening althans^
om aan de gestelde eisen te vol
doen en tevenshoe natuur-
lijk er zijn woorden zullen klin
ken. Dit voor wat het gewone ge
sprek betreft.
Naarmate de spreker meer ge
ëmotioneerd is of moet schij
nen zullen ook zijn tempo- en
melodieverschillen sterker aange
zet worden.
Waar men zich voor wachte, li
het „horten en stoten" of het
„over-melodiëren". Tenzij men
eenhysterische figuur moet
voorstellen."
Gisteren zijn met een speciaal
Voor dit vervoer Ingericht emi-
frantenvliegüulg een verzwaar
de KLM Skymaster 52 Neder
landse suikerbietenverbouwers, die
uit alle delen van het land af
komstig zijn naar Montreal ver
trekken. De vlucht gaat via IJs-
lad en Gander op New Found-
land rechtstreeks naar Montreal
waar de passagiers binnen 24 uur
zullen aankomen. Uit de Cana
dese hoofdstad zullen de emigran
ten per trein naar alle uithoeken
van het uitgestrekte Canada wor
den vervoerd.
In Juni begint in Canada de sul
kerbiiencampagne. De Canadese
regering juicht dit snelle vervoer
van harte toe daar er in Canada
een groot tekort bestaat aan ge
schoolde suikerbieten ver bouwers
Dit is de tweede emleranten-
Tlucht per KI AI naar Montreal.
Overwogen wordt in de naaste toe
kornet iedere week een emVrr-
tenvlucht Schiphol-Montreal te
organiseren.
EEN EMIGRANT VERTELT.
Een half jaar geleden had lk
nog nooit in een trein gezeten.
Een vliegtuig kende ik alleen van
uit de lucht en nu vandaag ga lk
dan met m'n man en 13 kinderen
voorgoed naar Canada, aldus mevr.
Gertruda Berkers-Schrijnewerkers
uit het. dorpje Liessel bij Deurne
die meti deze Skymaster vol emi
granten naar Montreal vertrok.
Vader en moeder Berkers hebben
in hun gevolg negen jongens en 4
meisjes. Moeder Berkers heeft
oorspronkelijk 16 kinderen ter we
reld gebracht, waarvan er tijdens
de oorlog twee genseuveld zijn. Va
der Berkers kon heel moeilijk over
dit verlies heenkomen en daar hij
in zijn geboorteplaats te veel her
innerd werd aan zijn beide gestor
ven kinderen werd defiitief tot de
emigratie besloten
De oudste dochter blijft voor
lopig in Nederland omdat haar
verlooide als soldaat in Indonesië
dient. De familie Berkers zal bij
eön boer in Uxbridge. Ontario. in
i dienst treden en speciaal een taak
krijgen bij de suikerbletenuampag
I ne.
Maatregelen ter beveiliging
van boksers
Bokswedstrijden met dodelijke
afloop, waarvan er sinds de oorlog
bijna een veertigtal hebben plaats
gehad de meesten hiervan in de
Verenigde Staten vormen een
grote smet op het beroepsboksen.
Verschillende maatregelen om de
boksers ln de ring tegen ernstige
verwondinge te beschermen zijn
reeds door bokscommissies in Ame
rika bepleit en in gevoerd en
thans is in de Assemblee van de
staat Californië een wetsontwerp
ingediend, welke .moord bij boks
wedstrijden" wil voorkomen. Deze
wet schrijft verhoging van het ge
wicht der handschoenen voor. Te
vens zouden gespecialiseerde
sportartsen de boksers vóór elke
wedstrijd onderzoeken in het bij
zonder hun hart. Eveneens zou de
m'nlmum oooervlakte van de ring
vergroot worden van 16 bij 18
voet. terwijl de dikte va de vloer
bedekking tenslotte 5 cm zou
moeten bedragen.
Een andere bevellgingsmaatre-
gel, die in de afgelopen maanden
werd voorgesteld is het invoeren
van een hoofdbedekking, bestaan
de uit een dunne laag rubber over
de wenkbrauwen en oren en een
rubberband aan de achterkant v.
het hoofd teneinde huid en oor
verwondingen en hersenschuddin
gen zoveel mogelijk te beperken.
Het voorstel om ee nmat van twee
duim dikte voor te schrijven is
waarschijnlijk het gevolg van de
ae -tragedie- ,die onlangs de 25-
jarige lichtgewicht Billy Cornwell
het leven kostte, toen hij k. o.
werd geslagen en zo hard met z'n
hoofd tegen het canvas sloeg, dat
men de klap tot in de verste uit
hoeken van de zaal duidelijk hoor
de. Cornwell is niet meer tot be
wustzijn gekomen.
Ondanks de meest nauwgezette
voorzorgsmaatregelen kunnen en
zullen echter altijd ongelukken ge
beuren Om zeker te zijn dat bok
sers, die door dergelijke verwon
dingen tijdelijk of bliivend inva
lide zijn geworden, niet uit het
oog worden verloren, werd een
wet aangenomen waarbij op aan
wijzing van de staats-athletiek-
commissie kosten voor verzorging
en onderhoud van invalide bok
sers vr>n staatwg kunnen worden
v-^oed.
Pastoor - Bouwvakar beider
Heel aan de Zuidgrens van G.roes
beek ligt de buurtschap Brede-
weg. Bij de bevrijdingssprong van
de Amerikaanse parachutisten
werden daar alle huizen in puin
hopen veranderd. Ook de kerk van
de parochie van Sint Antonlus.
Eind vorig jaar is met de herbouw
begonnen.
Eigenlijk had het kerkgebouw
iets kleiner moeten worden, van
wege het bouwvolume, maar
de fundamenent waren reeds tot
boven de grond opgetrokken. Dit
was gedaan door pastoor H. L. M.
Hoek die op vrije uurtjes persoon
lijk schop en troffel hanteerde.
thans, nu de bouwlieden a.
d. slag zijn en het gebouw ..in de
steigers" is gezet ziet men de pa
rochieherder op de steiger bezig
niet kalkton en cemenfcbak naast
zich. Hij hoopt dat daardoor het
kerkgebouw nog dit jaar voltooid
kan worden.
Dordfse kapper in
de knoop
Een Dordtse kapper heeft zich
aan bigamie schuldig gemaakt.
Hij was namelijk ln Duitsland ge
trouwd maar toen hij bij de komst
van de Russen vergunning vroeg
om met zijn vrouw naar Neder
land terug te keren had een Rus
sische officier hem medegedeeld,
dat zijn huwelijk ongeldig was en
dat hij alleen naar zijn vaderland
moest gaan.
Onze kapper had afscheid geno
men van de vrouw, die, naar hij
meende zijn vrouw nooit was ge
weest en was naar Nederland ge
gaan. Daar had hij kennis ge
maakt met een meisje dat hem
dermate bekoorde, dat hij er mee
naar het stadhuis toog. De Duitse
vrouw bleef echter brieven schrij
ven en toen de Nederlandse me
vrouw er een In handen kreeg, zat
de kapper in moeilijkheden. Hij
moest voor de rechtbank verschij
nen, die advies had gevraagd aan
het „internationaal rechtskundig
instituut". Dit verklaarde dat 't
eerste huwelijk niet als ongeldig
kon worden beschouwd. De offi
cier van justitie was van mening
dat verdachte alleen maar ge-
stiraft kon worden als vast kwam
te staan, dat hij opzettelijk een
dubbel huwelijk had gesloten,
maar uit getuigenverklaringen
concludeerde hij dat dit niet het
geval was geweest en eiste dan
ook vrijspraak.
De strijd om de
Friese taal
Voor de vijfde maal werd het
jaarlijks examen gehouden voor
de „Fryslanddlploma's" uitgaande
van de AFUK. Aan het a-examen
waarvoor gevraagd wordt, kennis
van het Friese taaleigen en het
beheersen van de spelling van de
Friese taal, het schrijven van een
Friese brief enz. waren plus minus
200 candidaten opgekomen. De
deelneming aan het b-examen,
dat ook mondeling wordt afgeno
men en waarvoor ook enige
kenis wordt gevraagd van de Fr.
letterkunden. geschiedenis, enz.
was eveneens groot. De belangstel
ling voor de Frysland-diploma's is
algemeen. Leerlingen van ULO-
scholen zowel als studenten, een
eenvoudige huismoeder, zowel als
een gemeentesecretaris een froe-
belonderwijzeres zowel als een le
raar m.o. namen bv. aan de exa
mens deel. Ter gelegenheid van
het eerste lustrum van de instel
ling van deze diploma's werden de
oudste, jongste en verstwegkomen
de candidaten door de voorzitter
van de jubileum commissie, dhr.
F. Krips, toegesproken en werd
hen een boekwerk aangeboden.
Het waren resp. de 82-jarige D J
de Witte van Heeg de 12-jarige P
Aukema van Pugjum en mej. J.
Kuipers van Tilburg. De heer Tet
man de Vries had voor deze ge
legenheid 'n speciaal jubileumlied
geschreven, dat na tfloop van het
examen in een gezellig samenzijn
werd ingestudeerd.
SPOOR NAAR DJOCJA.
Luitenant-generaal Spoor ls
naar Djocja vertrokken voor een
bezoek aan de troepen en voor be
sorekingen.
Nu weer 18 karaat?
De raad van beroep voor <N
perszuivering heeft de uitspraa*
van de Commissie voor de perszul
vering waarbij S. Konir.g, wonen
de te Den Helder, werd ontzet uil
het recht om in enige Journalis
tieke functie in het perswezen
werkzaam fce zijn voor de tijd va»
7 Jaar vernietigd en hem uit di»
recht ontzet voor de tijd van j
Jaar. eindigende 9 Augustus '4*1
Betrokkene was sedert 1 Ja»
1937. directeur van de NV ,Hoï
lands Noorderkwartier ultgeefste,
van J>e Heldersche Courant" en
de Schager Courant en later van
het Dagblad voor Hollands Noor
derkwartier.
In Mei 1942 kwam een fusie tot
stand met enkele ander Noord-
Hollandse bladen, waarna geza
menlijk werd uitgegeven het „Dag
blad voor Noordholland." Bij de
NV Dagblad voor Noordholland
heeft betrokkene aanvankelijk de
functie vervuld van commissaris
en sedert October 1943 van presi
dent-commissaris.
De raad van beroep heeft hem
het certificaat van geen bezwaar
verleend.
Alweer zo'n geval waarbij men
zichzelf afvraagt wat er in Ne
derland aan de hand is.
De Raad van Beroep maakt alle
uitspraken van de Commissie
voor de Perszuivering tot een
aanfluiting.
We hebben hier de keus tussen
twee mogelijkheden: Of de Com
missie voor de Perszuivering is
te keer gegaan zonder gegronde
redenen,
of de Raad van beroep moet
zelf eens gezuiverd worden.
We houden het op het laatste.
WOENSDAG 18 MEI
na twaalf uur
Hilversum I 301 m. 12 00 The
Itiimblers; 12.38 Johan Jong, orjjel; 13.00
Nieuws, 13.20 Me'ropole orkest; 14 15
Jeugdeoncert; 15.00 Voor de kleuters;
15.30 Ziekenhalfuur; 16.00 Jetixdpro
gramma; 17.15 Orkest Malantlo; 17.40
Pinuoduo; 18.00 Nieuws; 18.30 Ned.
Strijdkrachten; 10.15 Fluitrecital; 19 30
Voor de jeugd; 20.00 Nieuws; 20.05 Ite
portage NederlandEngeland B door Ir.
v. Kmmenes; 21_00 FransItaliaans
operaconcert; 21.50 Kwartet Jan C'or-'.tl
wener; 22.25 Volksliederen; 22.45 In de
tuin der poëzie; 23.00 Nieuws.
Hilversum II 415 m 12.00 Gram.
mmlfir; 12.33 Alma Musica; 13.00
Nieuws', 13.15 Vlij en Blij; 13.45 Opera
muziek; 14.40 Voor de vrouw; 15.15
Kamerorkest; 16.00 Gram.muziek; 16.15
Jeugduitzending; 17.30 De Zakt para's;
1S.00 ITerv. Zangvereniging; 1S.30 RVU
uitzending; 19.00 en 20.00 Nieuws; 20 15
Beroemde concerten; 21J0 Ensemble
Selecta; 21.35 Vïoolreeital; 22.15 Geeste
lijke liederen; 23.00 Nieuws.
DONDERDAG 19 MEf
voor twaalf uur
Hilversum I 301 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.30 en 8.15 Gram muziek; 0 00
Spaans concert; 10.00 Morgenwijding;
10.15 Arbeidsvitaminen; 11.00 Orgeleon
eert.
Hilversum II 415 m —700 en 800
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gram.pTaten; 0 05
Muziek houdt fit; 940 Schoolradio; 1015
Morgendfenst; 11.00 Radioziekenbezoek;
11.40 Schoolradio.
en de uitvinding
van
Signor Rivaldi
37.. Zodra het mogelijk was.
stapten Kappie, de Maat en de
Meester over op de Kraak nadat
ze de duikers en de kapitein van
het bergingsschip hartelijk be
dankt hadden voor hun hulp. De
Meester dook onmiddellijk met zijn
oliespuit in de machinekamer om
daar alles in gereedheid te bren-
gen en Kappie en de Maat togen
direct aan het werk om het schip
zijn gewone aanzien weer te ge
geven. De doorzichtige kap werd
verwijderd en mast en schoorste
nen kwamen weer overeind.
„En nou nooit meer onderwater
varen" mopperde de Maat toen
de Kraak weer zijn oude gedaante
had gekregen. ,Daar komt niets
dan narigheid en ellende van, dat
heb je nou gezien."
„Nou jong toch ook wel Iets
meer" meende Kappie met een
glunder gezicht toen matrozen van
het bergingsschip even later een
groot aantal kisten met goud be
gonnen over te laden, zodat het
achterschip van de Kraak er al
gauw als een pakhuis uitzag. „Ik
vind dat dit avontuur maar een
best einde genomen heeft."
EINDE.
JEFFERY FARNOL:
Bamabas, nagenoeg genezen
besluit zijn vader en Natty
Bell op te zoeken in hun
oude herberg op het land.
Naar Londen gaat hij niet
meer terug. Onder dat hoofd
stuk in znij leven heeft hij
een streep gezet.
83)
Het was reeds ver ln de namid
dag. toen Barnabas, gelaarsd en
gespoord in de zonneschijn stapte
waar de oude paardenknecht Ga-
bnel Martin met The Terror voor
de deur heen en weer liep.
„Heel blij u weer op en buiten
le zien mijnheer" zei hij met een
Itralend gezicht en een tikje tegen
lijn grijzende slaap.
„Dank je Martin!''
i En het paard ook kijk maar
1 lens!"
En inderdaad had het grote
zwarte paard zijn gewelfde borst
uitgezet en stond het met één
voorbeen vooruit en zijn gevoelige
oren gespitst naar Barnabas te
snuiven, toen deze langzaam het
bordes afkwam.
Hij schijnt helemaal niet ge
leden te hebben van de laatste
race zei Barnabas.
Geleden, mijnheer? hele
maal niet, nog nooit zo goed ge
weest! Neen hij is in prachtcon
ditie.
Hij doet je alle eer aan. Mar
tin!"
Met die woorden wuifde Barna
bas met zijn hand, liet zijn paard
keren en reed de oprijlaan af.
maar toen hij, na een eind gere
den te hebben, omkeek zag hij
dat Peterby en de oude knecht
hem nog stonden na te staren en
dat er op beider gelaat een glans
lag, die niet van de zon afkom
stig was. Verder reed Barnabas
zijn longen vullend met grote teu
gen van de balsamische lucht.
Maar toen hij na een poosje te
rugdacht aan Cleone's briefje
hield hij zijn tempo wat in, haal
de het papiertje uit zijn zak en
begon het nog eens te lezen:
1 Trots gaat voor vernietiging en
een hooghartige geest voor een
val.
2 Egoisme zal zijn eigen loon vin
den.
3. Reizen eindigen in liefdesont-
ontmoetingen.
En toen hij in een matige draf
verder reed. peinsde hij over deze
geheimzinnige woorden.
De avond viel, toen Barnabas
op de top van de heuvel kwam,
zijn paard inhield en bleef staan
om naar een zekere herberg te
kijken. Het was een enigszins
kleine en eenzame herberg met
vele ramen en puntige gevels,
welker kalk en dwarsspantennu
zacht getint werden door de rose
gloed van de zonsondergang. Ze
ker. in geheel Engeland kon men
geen tweede dergelijke herberg
vinden. En nooit ln al zijn lange
dagen had de „Jachthond' 'er
rustiger comfortabeler en gezelli
ger uitgezien dan juist op deze
herfstavond. En denkend aan de
twee grijsharige mannen, die bin
nen wachtten en nu misschien wel
over hem praatten, was het plot
seling en valt dat te verwon
deren? alsof Barnabas alles in
een mist en een nevel zag; hij
zuchtte diep, wat was er veel ge
beurd, sinds hij de vertrouwde her
berg van zijn vader verliet.
Maar zie plotseling kwamen uit
de verweerde deur twee flink ge
bouwde. athletische gestalten 2
mannen, die veerkrachtig en vrij
lopen met vierkante schouders en
rechtop van rug, ofschoon hun ha
ren vergrijsd zijn door de jaren.
Verder kwamen zij, schouder aan
schouder, de ene een grote man
met een brede borstomvang de 2e
kleiner, maar vlug en lenig als
kat; en zo, nek aan nek holden zij
de heuvel op en kwamen dan wel
dra op de top en bleven zonder te
hijgen, ieder aan een kant van
Barnabas staan.
Vader! riep hij. .Natty Bell;
o. het is heerlijk weer thuis te
zijn!"
.Jack. het ls in orde" zei Natty
Bell knikkende tegen John en de
hand schuddend die Barnabas
hem toegegstoken had, onze jon
gen is weer bij ons terug, Ja. Bar
nabas is thuis gekomen, John
en het is onze Barnabas Lon
den en de Grote Wereld hebben
hem niet bedorven.
Neen antwoordde John gewich
tig,, neen Natty Bell Londen
heeft hem niet bedorven en
nou, Barnabas, ik ben blij je te
zien, jongen, ja ik ben blij en
ja, daar heb je Barnabas!"
.Ziet een beetje bleekjes John!
Maar dat is per slot van rekening
niet meer dan natuurlijk, ja
een beetje bleekjes misschien,
maar kerel John dat is zo erg
niet."
„En een beetje mager Natty
Bell; maar enfin over een paar
dagen hebben we hem weer pre
cies eender als vroeger als vroe
ger ja zeker daar ga je,
Natty Bell!"
En dit ls zeker het paard, waar
je over geschreven hebt hé.
Barnabas jongen?" vroeg Natty
Bell, teruggaande en The Terror
met een kennersblik opnemend.
,Nu, je hebt geen woord te veel
gezegd in je brief, karnabas. Jack
kerel nou zie je een paard, dat
een paard ls en ik wil er graag
een» gaw» de knieën om alaan."
Nou dat zal gene uren, Natty
Bell," zei Bamabas en onmiddel
lijk sprong hij uit het zadel maar
daar hij het een beetje wild deed,
verrekte hij zijn gewonde schou
der en kromp hij even ineen van
de pijn, wat niet ontging aan het
scherpe oog van John. die bijna
bedeesd Barnabas' arm door de
zijne trok. Maar Natty Bell zat
reeds in het zadel, waarop The
Terror, de verandering merkend
onmiddellijk begon te dansen en
op zijde te springen te steigeren
en uit te slaan, totdat hij merkte
dat dit alles hem niet hielp, en
er met Natty in gestrekte galop
vandoor ging.
„En nu Barnabas" zei de vader
langzaam; „hoe ls het met de
schouder?"
Bijna beter, vader!"
Prachtig! Ik was bang. dat je
dood zou gaan. Barnabas. Jongen
En dat dachten ze allemaal
zelfs Cleone en de dokters. Bar
nabas!"
Zegt u Cleon.e vader? Hebt u
haar dan ook gezien
Wordt vervolgd.