ZATOPEK EN REIFF MAKEN ZWEEDSE PROFETIE TOT WAARHEID VOOR I.ENS OVER DE GRENS Moeilijkheden in Engeland Abonneert U op dit blad fcJCijnheer de Burgemeester.... Records van Hagg in gevaar: Het was ongeveer in het midden van de laatste oorlogsjaren, dat we in een Zweeds tijdschrift een artikel tegenkwamen, waarvan de lnhond een bijzondere Indruk op ons maakte. De lopersfenomenen Hagg en Andersson waren juist lieaig de hele wereld te verbazen met hun fabelachtige prestaties, die Amerikaanse journalisten er toe brachten naar Zweden te schrijven of de tijden misschien op de kerkklok werden opgenomen. Het was opnieuw een phase in de mtheletiekgeschiedenis, dat een Ieder overtuigd was van het be reiken van de grens van het men selijk kunnen en daar het thans Z /eden waren, heerste hierover in Zweden een zekere tevredenheid. Het bedoelde artikel moet ais een koude douche in Zweden zijn ont vangen, want het profeteerde niet meer of minder, dat na de wereld brand een athleet naar voren zou komen, die de ongelofelijke pres taties van Zweden's toenmalige ld' 'en eens om zeep zou brengen. ±Je schrijver. moet een zieners blik hebben gehad, want hij voegde er aan toe. dat deze athleet waar schijnlijk gevonden zou worden in een der kleine landen, waar de be volking het ergst zou geleden heb ben onder de bezetting. Een land, waarin deze jeugdige ïiog onbekende athleet zou opgroei en onder vele ontberingen, die hem zouden harden en hij geestelijk zou leren vechten tegen onderdrukking, tegenslag en verdriet. Lischamelijke en geestelijke kwellingen, die in de •jonge athleet de mnnerlijke kracht zouden wakker maken na de vrede door zijn athletische prestaties Zijn land te dienen. Op het moment dat deze profetie werd geschreven, leek ze onmogelijk te vervullen, maar zie, het ongelofelijke Is ge beurd en op de nummers, waarop bardheid, wilskracht en voortdu rend vechten tegen vermoeidheid de voornaamste factoren zijn, kwa men drie athleten uit kleine landen raar voren. De eerste aanwijzing gaven de Europese kampioenschap pen in 1946 te Oslo, toen het drietal Slijkhuis, Zatopek en Reiff voor het eerst internationaal de aandacht op zich vestigde. De vervulling van de profetie kwam tot stand op de Olvmpische kampioenschappen m 19'6 te Londen, toen hetzelfde drie- gal een voorname rol speelde op alle pummers van de 150Ü meter tot en «u-t de 10.000 meter. De geschiedenis zette zich echter Voort. De Belg Gaston Reiff verbe terde in 1948 aan het einde van het Bcizoen het eerste wereldrecord van Hagg op de 2000 meter. Dit jaar schijnt hij niet te willen achterblij- ,ven, want verbeterde Zatopek het trotse record van Heino op de 10 km., Reiff deed vorige week een bijna geslaagde poging op een an der fantastisch record van Hagg, d" 3000 meter. De Zweedse profeet heeft dus gelijk gekregen en op dit ogenblik staan twee athleten klaar, van wien mag worden verwacht, dat Zij athletiekgeschiedenis gaan schrij ven. Het zijn de Belg Gaston Reiff en ds Tsjech Emil Zatopek. Slijkhuis viel terug Onze landgenoot Slijkhuis heef', deze strijd, die na 1946 begon, niet k nen volgen en is thans naar de «- .rgrond gedrongen. ..cel jammer, omdat zijn aanleg waarschijnlijk beter is dan van de twee anderen, maar hij mist de mentale instelling, die hem Olym- Eische titels en wereldrecords zou unnen bezorgen. Degene, die dit fr-otse duel gaat winnen, lijkt ons .-'opek. :et, dat hij op alle nummers de B .g de baas zal zijn - daarvoor m:-t hij de aangeboren snelheid mr ar zijn prestaties zullen door hun uitzonderlijkheid, dubbel tot de in- 4e nationale sportwereld spreken. B gaat aanspraak maken Nunni e* 'agg's opvolger te worden. ie is deze Tsjechische athleet, di m 1946 nog verre de mindere van onze Slijkhuis was? Hij werd geboren in September 1922 te Os tra wa-Vitkovice en heeft drie broers en twee zusters. Oorspronkelijk be- Btemd onderwijzer te worden, werd hij niet tot de opleiding toegelaten, omdat de kleine Emil helemaal geen zangstem had. Hij kwam hier door terecht op het laboratorium van de Bata-fabrieken, totdat hij in 1945 na de bevrijding in militaire dienst moest. Zich tot het militaire leven aangetrokken gevoelend, werd hii overgeplaatst naar de officiers opleiding, was in 1948 vaandrig, maar zijn Olympische successen bezorgden hem dat jaar de rang van eerste luitenant. Als jongen was Zatopek in het geheel niet geïnteresseerd voor sport In 1941 kwam hij echter uit m een plaatselijke veldloop, waai.-x ny tweede werd en zoals het meer gaat. dit succesje deed zijn belangstelling voor sport ontwaken en hij werd onmiddellijk een heel enthousiast athleet. De prestaties gedurende de eerste jaren waren met opyallend en niemand vermoedde, dat hier een athleet aan het werk was, wiens naam een paar jaar later in de ge hele internationale athletiekwereld bekendheid zou genieten. Het was eerst m 1944. dat enige goede prestaties zijn talent aanduid den. Maar het duurde tot 1946, dat de sportwereld aandacht aan de Tsjech ging geven, want hu verbe terde met de regelmaat van een klok zijn prestaties, die op hoog interna tionaal niveau kwamen. Hi] verloor weliswaar in Brno de 3000 meter van Slijkhuis, maar zijn tijd wees aan, dat zijn grootste tekortkoming snelheid aan het verminderen was. Oslo leverde hem dat jaar slechts de vijfde plaats op, maar dit bleek voor Zatopek de stimulans, nog nijdiger met de training voort t- gaan. Hij kende geen rust, had de tijd niét en wilde evenmin van slappe seizoenen weten, maar ging onvermoeid door om het hoogste te Zielzeerste wedstrijden in 1947 verbaasden iedereen,, want kort na lkaar liep hu drie 5 km.-wedstru- den met de eersteklas-tuden van 14 min. 8.2 sec., 14 min, 15.2 sec. en 14 min. 17.2 sec. Ook zijn snelheid scheen steeds beter te worden, want met 8 min. 8,8 sec. vestigde hij te- vens een nieuw record op de 3000 meter Wie gedacht zou hebben, dat het voorlopig nu genoeg was, had zich vergist, want de Tsjech ver lengde zijn seizoen tot achter in October en nam in het voorjaar weer deel aan wedstrijden in Al giers en België en uitte voor het eerst de mening, dat hij te Londen op de 10 km. wilde starten. Zijn eerste wedstrijd op dit num mer toonde zijn capaciteiten, want op een zware baan sloeg hij met 30 min. 28.4 sec. de geroutineerde Hon gaarse lopers. Zijn tweede race le verde 'n nog beter resultaat op. want met 29 min. 37.— sec. bleef hy slechts 1.6 sec. boven Hemos top prestatie. Zatopek was de gevreesde man geworden voor Londen. Hij stelde zijn supporters niet teleur, want met een schitterende overwinning op de 10 km. en een heroïsche eindsprint op de 5000 meter verliet hij Londen als een der grootste athleten van alle tijden. Wie Zatopek zag lopen, zal nooit kunnen zeggen, dat hij een propa gandist voor mooi lopen is. Zijn ge spannen romphouding met het hoofd iets achterover en zijn schokkerige armbeweging, die hij van tijd tot tijd laat zakken, doen stroef aan. Nog minder mooi is, als na enige ronden de tong uit de mond komt en hij steunend en proestend zijn banen draait. Maar aenlct U nooitj dat dit het begin is van opgeven, want de grote kracht van deze men selijke locomotief schuilt in het .uoordende tempo, dat hij kilome- 's kan volhouden. laar de profetie lukt vervuld als ve aan deze Tsjech denken, die aan il® e>sen voldoet, welke de Zweed- ^chijver in 1943 reeds voor ogen .ad. JAN BLANKERS Verwonding van Zatopek De verwonding aan de voet van Emil Zatopek zou ernstiger zijn dan men aanvankelijk heeft gedacht. Hij ondergaat op het ogenblik een speciale be handeling van zijn geneesheer kolonel Topinka. Deze speciale behandeling duurt tot 8 Juli en I rerst daarna zal het pas moge- lijk zijn te constateren of de i Olympische kampioen, tevens wereldrecordhouder op de 10.000 meter, zijn athletiekloop- baan zal kunnen voortzetten. I In ieder geval zal Zatopek verstek moeten laten gaan op 'e Tsjechische kampioenschap- j nen, welke 9 en 10 Juli worden gehouden. AANGEBODEN HULP. De lenskijker heeft zich in de afgelopen week 'n weinig belache lijk gemaakt. Toen hij op een avond van zijn dagelijkse arbeid thuis kwam, had zijn vrouw spit in de rug. Misschien dat de man lijke lezers beseffen wat dit wil zeggen en hebben ze een weinig medelijden met hem. Huishoude lijke klusjes, die het manlijke ge slacht nu eenmaal niet liggen. Tot zijn grote ontsteltenis was het net de wasweek en stond er een wasmachine vol kleren, die door de wringer gedraaid moesten worden. Aanpakken was de bood schap en dus waagde hij zijn vin gers er aan. Er is immers altijd een tamelijk groot risico, dat uw vingers tussen de wringer geraken Het kwam echter goed af en te vreden over zijn werk, was hij er van overtuigd dat hij nog wel wat meer aan de was kon doen en besloot de buurvrouwen te trotse ren en de was aan de lijn te han gen Het moet ongetwijfeld ongeloof lijk onhandig zijn gegaan, want er hingen nog maar enkele kle dingstukken aan de lijn, of plot seling hoorde hij, hoe zijn echt genote in de deur stond te kraaien en de buurvrouw riep, om getuige WOENSDAG 6 JULI, NA 12 UUR. Hilversum I, 301 m - 12 00 Pro- in enadeorkest; 13.00 Nieuws; 13.15 Trio Fantasia; 14.00 Bondsdag Ge reformeerde Mannenverenigingen 15.00 Ned. Kamermuziekgezelsch.. 15.30 Ensemble Lachmann; 16.00 Jeugduitzending; 17.30 Orgelcon cert. 18 00 Gemengd koor; 18.30 Ned. Strijdkrachten; 19.00 Nieuws 19.15 Pianoduo; 20.00 Nieuws; 20 u 15 m Concertgebouworkest; 22.30 NCRV-kwartet; 22.45 Avondover denking: 23.00 Nieuws. 23.15 Ope rette-selecties Hilversum II, 415 m - 12.00 Ac- cordeola; 12.33 Orgelspel; 13.00 Nieuws; 13.20 Millersextet; 14.15 Omroepkamerorkest; 15.00 Voor de zieken. 15.30 Jeugduitzending; 17.15 Orkest Malando; 18 00 Nws. 18.20 Wassia Krimsky zingt. De Leur en Schiffersteyn spelen; 18 u 45 Omroeporkest: 21.10 Hoorspel 22.15 Zomeravondprogramma; 23 u Nieuws; 23.15 De Hit-4cit. DONDERDAG 7 JULI VOOR 12 U Hilversum I, 301 m - 7.00 en 8 00 Nieuws; 7.30 en 8.15 Gramofoon- platen. 9.05 Oude en nieuwe songs 9.35 Ochtendconcert; 10.15 Mor gendienst; 11.00 Radlo-zlekenbe- zoek; 1145 Benjamino Glgli zingt. Hilversum II. 415 m - 7.00 8.00 Nieuws; 7.15 en 8.15 Gramo- foonplaten; 9.00 Symphonische concert; 10.00 Morgenwijding. 10.15 Aroeidsvitaminen; 1100 Och tendconcert; 11.45 Voordracht. Meer paarderookvlees Het Centraal Distributiekantoor deelt mede, dat met ingang van heden op 'n bon voor 100 gram vlees in plaats van 100 gram paarderookvlees 150 gram paarderookvlees verkrijgbaar zal zijn. Voorts zal men op een bon voor 100 gram vlees desgewenst 100 gram pekel spek kunnen kopen. Een optimist laat nimmer zich verslaan En blijft nooit in gebreke UiJ zegt: Mijn pad moet wel op rozen gaan Ik voel de doornen steken. Wanneer men aan tien mensen zou vragen, wat over de grens de belangrijkste gebeurtenis ls ge weest in de achter ons liggende dagen, zou men allerlei verschil lende antwoorden krijgen. Het geen Intussen een bewijs ls. dat er niet iets zo belangrijks ls voorge vallen, dat de algemene aandacht trekt De een zou de ontruiming van Djokja noemen, de ander de ver kiezingen in België, een derde de dood van Dimitrof, een vierde de ongenade van Anna Pauker en zo vervolgens. Misschien zou er onder die tien ook nog wel een zijn, die de moei lijkheden die in Engeland dreigen met het spoorwegpersoneel het be langrijkste feit van de week noem de. En naar onze mening, zou hij de spijker vrijwel op de kop slaan. Niet om het arbeidsconflict zelf Het is volstrekt onbelangrijk of er ln het een of andere land een conflict ontstaat om 'n hoger loon of een korter arbeidstijd of om menswaardiger arbeidsvoorwaar den. Dat conflict wordt uitgevoch ten en al zal het hele land er soms economische moeilijkheden door krijgen, het is een conflict zonder meer. Zo ligt de zaak in Engeland niet. Hier is niet alleen sprake van een conflict tussen werkgevers en v/erknemers. Het zit hier veel anders. Hier is^ sprake van een conflict tussen de regering en een deel van de mannen, die de rege ring in het zadel hebben gehol pen. De spoorwegen zijn in Engeland door de Labourregering genationa liseerd Het was een onontkoom bare noodzakelijkheid. De toe stand van de Engelse spoorwegen was over het algemeen slecht. Er reden tekort treinen en die er reden, waren mede ten gevolge van de overbelasting gedurende de oorlog van slechte kwaliteit. De arbeidsvoorwaarden van het per soneel waren onvoldoende. Zo kreeg de Labourregering een Au giasstal op te ruimen. Het eerst noodzakelijke was verbetering van de treinenloop, verbetering van 't te zijn van het fraaie schouwspel. Het leedvermaak van de beide vrouwen was groot. Hoewel de man van de lens niets belache lijks kon ontdekken, hebben ze hem uitgelachen, tot het dorp er van daverde. Hij heeft meteen zijn arbeid gestaakt. x— In Engeland hebben de spoor wegarbeiders enkele Zondagen ge staakt. De dienstregeling was niet naar hun zin en ze konden maar een gering deel van hun tijd thuis doorbrengen. Wij geloven dat er in Engeland maar weinig vrouwen zij met spit in de rug. Anders zou den de Engelse spoorwegarbeiders heus niet hebben gestaakt om meer bij Lam vrouwen te komen. Want dan zijn die anders zo lief tallige wezens bepaald lastig. Mis schien dat de Engelse regering 'n splt-epidemie ln het leven kan roepen Het rommelt trouwens nogal bij de spoorwegen in Engeland. De arbeiders willen er een langzaam aan-staking beginnen. Het zou ons nog zo gek niet lijken. Er zit ongetwijfeld een massa copie in. We zien al een lange rij mensen voor een spoorwegstation staan, die wachten tot de loketten open gaan. Eindelijk komt er iemand aan en begint op een uiterst slo me manier kaartjes te verkopen. Wat zouden er een woeadende mensen komen. Met een langzaam-aan-staking moet je een beetje voorzichtig zijn Want we geloven, dat de stakers Jeel eerder de sympathie van het ubllek verliezen dan bij een ge- rone staking! Wij gaan ons zelf maar na. Wat Is het niet irrite rend, als Iemand opzettelijk alles zo langzaam mogelijk doet. Je zou hem En dan moge het doel waarvoor gestaakt wordt, nog zo redelijk zijn, dat wlllen tenslotte toch maar enkele mensen inzien. Het grote publiek neemt het niet. En de spoorwegen hebben in de laatste Jaren geduchte concurren ten gekregen. Er zijn boten, er zijn treinen, er zijn auto's, die er van zullen profiteren. Een wapen, dat met de nodige voorzichtigheid moet worden gehanteerd. De scheepvaartmaatschappijen maken een beste tijd tegenwoor dig, maar ze krijgen aan de vlieg tuigen toch een lelijke concurrent Wat tot voor enkele Jaren een on mogelijkheid scheen, is nu werke lijkheld geworden. De vliegtuigen steken met de regelmaat van de klok de oceaan over en het wordt al zo, dat de scheepvaartlijnen er de concurrentie geducht van be ginnen te ondervinden. We zullen u een paar cijfers geven: In de maand April reisden 24600 mensen per vliegtuig naar New York. En met schepen kwamen er 28.802 aan Dat is dus maar een duizend of vier meer. We maken ons sterk, dat indien de stoomva.j-tmaatschappijen met een staking te worstelen hadden, de vliegtuigen het personenver voer over de oceaan reeds vrijwel zouden kunnen opvangen. Wat een omwenteling ln het verkeer. Op alle mogelijke gebied vindt trouwens een volslagen revolutie plaats. Vijftig jaar geleden werkte ne gentig procent van de Amerikaan se bevolking in de landbouw. En er was nog niet eens een groot overschot voor export. En kom nu eens. In- de Amerikaanse land bouw is bijna alles gemechani seerd en er werkt nu nog maar 18 procent in. Terwijl Amerika een groot deel van de wereld voedt Het aantal landarbeiders in de Verenigde Sta ten is al heel klein. Met een sta king behoeven de farmers geen rekening meer te houden. Ze schaffen maar een machine meer aan en het bedrijf draait. Gekke wereld. De mensen kunnen alles wat ze maar wlllen, maar ze kun nen geen orde i nde maatschappij krijgen. We houden de lens nog even op Amerika gericht. We lazen over dat land een bericht, dat de tegen stander van vrouwenarbeid de ha ren te berge zal doen rijzen. En omdat we nogal houden van wild wapperende haren, nemen we het hier op. Er zijn in Amerika 229000 leerkrachten bij het Middelbaar Onderwijs. En van die leerkrach ten bestaat 65 procent uit vrou wen, Trouwens, ae Amerikaanse gelovigen schijnen over het vraag stuk arbeid door vrouwen en ge huwde vrouwen heel anders te denken, dan de gelovigen in ons land. De Belgen hebben tegenwoordig ook hun moeilijkheden. Die Leo- póld schijnt een hardnekkig heer ~'l nog maar steed" dat Koningsbaantje terug hebben. Lenskijker kan zich dat niet voor stellen. Als Je het om het geld niet te doen hebt en Je hebt een zoon, die je het kan overdragen, waar zou je Je dan nog druk om maken. Temeer als je weet, dat je terugkomst grote moeilijkheden zou veroorzaken. Wij zouden zeg gen: Haal Jullie je hart maar op, wij gaan te vissen ln het meer van Geneve en we lachen Jullie uit. materiaal en verbetering van de arbeidsvoorwaarden. Aan alle drie de problemen heeft de regering haar aandacht geschonken. Op alle drie punten zijn belangrijke dingen tot stand gekomen. Het reizende publiek ln Engeland ls dan ook over het algemeen te- vredafr Minder tevreden ls echter het spoorwegpersoneel. We kunnen van deze plaats af moeilijk beoor delen of hun ontevredenheid ge grond is. Het doet er ook weinig toe. We kunnen slechts dit feit con stateren, dat de spoorwegarbei ders van de nationalisatie zich gouden bergen hadden voorgesteld en dat die gouden bergen niet zijn verwezenlijkt. Hetgeen In een töe stand van algemene nationale moede, waaraan Engeland lijdt, ae regering wellicht niet kan worden verweten. Wij komen er echter niet, met te zeggen, dat de ontvredenheid In Engeland zou zijn te wijten aan communistische invloed. De com munisten zullen dankbaar gebruik maken van elke gelegenheid om de Labourregering de voet dwars te zetten, maar daarmee wordt de ontevredenheid onder de Engelse spoorwegarbeiders en mede onder W? rócruro, iri^i VMtc klaard. O.i. moeten we deze onte vredenheid meer zoeken ln een algemene onvrede met het grote verschil in levensstandaard, dat in Engeland evenals In vele ande re landen nog wordt aangetroffen Belangrijk is de vraag; Hoe zal de Labourregering een conflict kunnen voorkomen of, Indien het toch mocht ontstaan, hoe zal het kunnen worden opgelost en van welke invloed zal het conflict zijn op de uitslag van de komende verkiezingen in Engeland, die zo als men weet het volgend jaar zul len worden gehouden Want bij het confüct zijn hon derdduizenden arbe'clers besrok ken. Zal de Labourregering onder de druk van algemene ontevreden held een radicaler politiek gaan voeren? Of zal zij het tempo lang zamer houden, zoals onlangs op 't congres te Blackpool werd fcci-o- ten? Welke indruk zal een eventueel conflict op de Engelse kiezers heb ben? Misschien dat u zich afvraagt of dit alles belangrijk is voor Ne derland'. We aarzelen niet deze vraag bevestigend te beantwoor den. Zo goed als de Belgische ver kiezingen van belang waren vcor ons land in verband met de te volgen politiek inzake de Benelux, zo goed ls de uitslag in Engeland van belang voor ons. in verband met het Pact van vijf en de Eu ropese Unie. En daarom achten wij het van het grootste belang wat er in Engeland gebeurt. Zal Engeland ook naar rechts af zwenken, zoals West Europa in zijn geheel zich naar rechts oriën teert? Dan ziet het er voor de toekomst van een verenigd Europa matig uit. Want een verenigd Eu ropa zal niet kunnen gedijen, als de partijen aan het bewind komen die de grootst mogelijke economi sche vrijheid het hoogste achten. „Ordnunq muss Arbeiders, die te Portland in de Verenigde Staten bezig waren met het verplaatsen van een huis in zijn geheel, zetten het Vrijdag avond, toen het tijd was om naar huis te gaan, midden in de voor naamse straat van de stad neer. De wet verbiedt het verplaatsen van hulzen op weekeinden en er ls geen wet, die het rijverkeer verbiedt een omweg te maken afs de weg geblokkeerd Is. Alles ging dus naar orde en regel tot dat er midden ln de nacht van Zaterdag op Zondag brand uitbrak en de brandweerauto's allen een blokje om moesten rijden. Dit werd het gemeentebestuur te gortig en het huis werd Zon dagavond laat naar zijn plaats van bestemming gebracht. dcor N. J. P SMITH Raadslid Kaveling heeft in een scherpe rede wethouder Ovenneer beschuldigd van „vuiligheid": hij stelt het uitbreidingsplan alleen maar voor opdat zjjn landerijen in waarde stijgen. Ja, het ij de gemeente wel, waar Harry als dubbelganger van de verdronken Poortmans als burge meester zal fungeren. Knoeiende aannemers, een zwendelende wet houder. 38) „Je mag wel een hartversterking heb ben, Overmeer", riep een der raadsleden. „Het valt niet mee hè, voorzitter te spe len". Overmeer haalde de schouders op en zat al weer druk met Zilver te fluisteren. *Je mag wel een beetje duidelijke schrijven," zei hij ontevreden. „Wat staat daar nou?" „Dat is Frans gouverner c'est pré- voirregeren is vooruitzien", ant woordde de heer Zilver met een fijn lachje. „Schrijf eens precies op, hoe je dat uitspreekt", verzocht de wethouder haas tig. Als zijn vijand Wouters er niet geweest was, had hij dat Frans weggelaten maar nu vond hij het een prachtige gelegen heid, eens te laten zien, hoe hij een ver gadering presideerdeAlsof de enige tribunebezoeker dat al lang niet gezien had! „Nu moet u beginnen, om er op te wij zen, dat de gemeente de uitbreiding no dig heeft regeren is vooruitzien", kijk zo: goevernee z gewoon zet zonder t preevwaar", „Da's toch Frans hè?" „Ja, het is Frans en het betekent, dat regeren vooruitzien is", herhaalde de se cretaris ongeduldig. „Dat krijgen we dus eerst. Zeg, dat d e gele terreinen niet van belang zijn, dat de eigenaars ze niet wil len laten bebouwen". „Had ik ook al gedacht," knikte Over meer instemmend. „En verder?" „Ten tweede heeft men bij ieder uit breidingsplan, dat bepaalde gronden in waarde stijgen daar kan en mag de gemeente geen rekening mee houden. Als er gebouwd wordt, geeft dit werk aan de Harrelaars." „Voor elkaar," antwoordde Overmeer tevreden. „Als de zaak er door komt, krijg je van mij een fijne kist sigaren!" „Dat is niet nodig," weerde de secreta ris af. „Nou, dan niet," antwoordde de wet houder haastig. Hy wou, dat de burge meester er ook zo over dacht als zyn secretaris. Als Poortmans in de „Nieuws bode" las, wat Kaveling had gezegd, zou hij zeker niet met een kistje van honderd rokertjes tevreden zijn. Jammer, dat Leibrand de raadsverslagen altijd zo litvoerig opnam, overwoog de wethou- Jer. Misschien, dat hy dé&r nog wat aan doen kon.Als Leibrand wou volstaan met de simpele mededeling, dat het uit breidingsplan was gewijzigd.Waar schijnlijk kwam hy goedkoper van de verslaggever af, dan van de burgemees ter.... Zonder dat de secretaris hem een duwtje behoefde te geven, nam wet houder Overmeer even later de hamer op.... hy voelde zich weer sterkl „Myne heren, door de ziekte van de burgemeester rust op my de taak, na mens het College te antwoorden op wat meneer Kaveling naar voren heeft ge bracht. De Fransman zegt.... da Fran sen zeggen...." De spreker zweeg, zocht zenuwachtig op het kladje van de secretaris. Wat zei den die Fransen ook al weer. w..De Fransman zegt. „Gouverner," fluisterde de secretaris, die moeite had zyn lachen te houden, achter z'n hand. Razend vlot brabbelde Overmeer, die de phonetische uitspraak van het spreek woord op het kladje gevonden had, het zinnetje voor. Toen zweeg hy en keek, met een gezicht van „hoe-zei-ik-dat- daar," stralend van genoegen rond. De indruk, die hij op de Raad met zyn Frans gemaakt had, was buitengewoon. „Hoor je die Overmeer?" hoorde hij een der edelachtbaren aan zijn buurman vragen. „Hy ^reeirt mm mtdig mondje buitenlands!" Trots keek de wethouder ook in de richting van Wouters, doch de vertegen woordiger van het publiek was aller minst getroffen door de vreemde talen kennis van Overmeer. Hy scheen er zelfs op gewacht te hebben, dat de voorzitter zyn kant uit keek, want hf bracht de vinger naar zyn voorhoofd e» wees met een veelbetekenend gebaar in de richting van de president. Deze simpele beweging maakte Over meer razend. De woorden: „hetgeen zo veel zeggen wil als regeren is vooruit zien," bleven hem in de keel steken en in plaats daarvan stoof hy woedend oa terwyl hy een geduchte hamerklap o| tafel gaf: „Als de publieke tribune zic| niet ordelyk gedraagt, zal ik haar door Kimmel doen ontruimen!" Kimmel. die heerlijk zat te soezen, sprong by het horen van zijn naam ver schrikt overeind. De raadsleden en de verslaggever, die niets van het incident bemerkt hadden, keken allen verbaasd in de richting van Wouters, die er dood onschuldig by zat. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 3