ARMSTRONG:
r^HerHH
herrie en lawaai voor
zesduizend gulden
Abonneert LI
op dit blad
Dit optreden bevredigde
niet volkomen
Het Huis aan de Baai
hOE uitf het in om hooW'kregèn, hebben tu« met om zeif nog niet
uitgemaakt, maar een jeit it het dat wij gisteravond half negen
itl de A.V.R.O.-studio zaten. Met vierhonderd anderen, voor een deel
mensen, die vanwege de swing snorren onder hun neuzen laten vege
teren Wij zaten in spanning te wachten op Louis. Op de grote Louis
Armstrong, de 49-jarige neger uit New-Orleans, die, geholpen door
vijf mannen en een vrouwons eens even zou laten horen wat jazz
tvas. Nu voelen wij in principe meer voor een draaiorgel dan voor jazz.
Wij horen liever dat schone lied van „O, wat een parel is toch die
Karei", dan de Sun-Sarrv-Salahim-blues, maar omdat men alles in dit
leven moet ondergaan, waren wij dan in de studio. Waar iedereen, die
lets betekende, of dacht te betekenen in de muziek, weggedoken zat in
ie fauteuils. Oh, als U eens wist hoeveel beroemdheden wij daar heb
ben gezien. Wij hebben wat dat betreft voor jaren genoeg. Jan Boots
tPete Felleman, Pi Scheffer, Willy Schobbe, Maria Zamora en Ger
Lugtenburg, dat zijn nu allemaal kennissen geworden, die we met een
pTabé!" begroeten. Er waren er veel meer, maar, omdat de hoofd
redacteur had gezegd: Vertel eens iets over Louis Armstrong!", gaan
\oij daar direct aan beginnen.
's Werelds beste
trompettist
fJWEL, wij zagen de grote man
eerst op het papier van onze
tekenaar, die de trompet-keizer met
behulp van drs. Herman Jonker in
een stille kamer had mogen be
zoeken. Louisbereidde zich voor
op wat komen ging en schreef
ansichtkaarten naar huis. Zijn
discipelen nipten in een ander
deel van de studio aan kleine
glaasjes, zijnde de roem van ze-
kerp stad. Om kwart over negen
gaf een donderend gejuich te
kennen, dat de glaasjes leeg en
de kaarten in de bus waren, want
daar kwam Louis met zijn man
nen grijnzend op het podium. Om
even zesduizend gulden te
touche en. Fanatici in de zaal
plaatsten de voeten in de juiste
houding, om die op het eerste ge
luid in de swingstand te zetten.
Ti v. minuten vóór de uitzendin
begon Louis met het blazen op
een trompet en, omdat hij ten
slotte de is. konden de an
deren niet achter blijven. De tien
minuten waren er om vóór te ver
warmen, als U begrijpt wat wij
bedoelen. Een doorgeblazen
swing-fan merkt meteen dat wij
leek zijn en.... hopen te blijven.
Want niet om wat van Louis te
zeggen, maar als U praai van een
herrie, dan was dit herrie. Uit al
dat koper doken schrille geluiden
op en de zwarte bassist begon zo
wild te doen, dat wij menen te
hebben ^gezien, dat hij in dat grote
instrument béét. Nu kan dat ge
zichtsbedrog zijn geweest, want
onze ogen zijn niet zo best, maar
de drummer, wij hebben het ge
hoord (en horen het nóg), sloeg
op die instrumenten of het niets
kostte. En als Louis met een hese
stem als een rasp vertelde, dat
het uit was, dreunde de zaal van
het applaus. Neen. er waren wei
nig rustige ogenblikken. En nie
mand mocht de zaal uit. Ook niet
als men zei, dat men ziek was
of zo.
'i Was een erg druk uurtje. Net-
ty Rosenfeld, de omroepster.
stond in d'r eentje op het podium
zachtjes te swingen en wij zagen
een knaap in een rode pullover
met z'n^ handen om z'n hoofd
heen en weer slingeren. Je zult
zo'n jongen naast je hebben..
De zwarte pianist beet op kauw
gom, Louis veegde zich het hoofd
met een witte zakdoek, de blanke
man, die op een clarinet floot,
stond te kijken of hij wou zeggen:
,Jk lijk wel honger te krijgen" en
de bassist kroop in z'n bas. Het
was wel allemaal erg enthousiast.
Toen kwam er een donkere Hein
tje Davids, die ,J3aberiba" begon
te roepen en die later een beetje
wild werd en sprongetjes ging
maken. Avondgymnastiek. En de
mensen klapten zich de handen
warm.
Als het niet genoeg dreunde, be
gon Louis zelf ook en het was
voor liefhebbers erg aardig, dat
allemaal (voor niets,) te mogen
horen.
Er is tenslotte toch een eind
aan gekomen. Een kwartier na da
uitzending sloeg de drummer, al
leen op het podium zittend, nog
wel vijf minuten op z'n duivelse
deksels, maar toen vast stond, dat
de trein zonder ons was weggere
den, kwamen alle blazers nog
even dicht bij elkaar, om te la
ten horen wat eendracht vermag.
Maar toen was het ook uit, ziet
U. En toen wij op een vol perron
stonden, wat criticasters met snor
ren, toen reed Louis naar Rotter
dam. Met zijn ploeggenoten, om
nog wat guldens in Rotterdam bij
elkaar te blazen.
Nachtconcert.
Weer naar
Het Heilige Land
Met de Douglas DC 6 „Prinses
Margriet", niet gezagvoerder A. v
Ulsen vertrok dezer dagen een ge
zeischap van 44 passagiers, waar
van het merendeel uit Israëlieten
bes ond naar Lydda. Dit was de
heropeningsvlucht van de KLM
lijn AmsterdamLydda, die ruim
een jaar geleden vanwege de
vijandelijkheden in het Heilige
Land moest worden verbroken.
V^er van de Israëlitische passa
giers hadden te kennen gegeven
Koshervoedsel te willen gebrui
ken. V oortidodehg dl slcrbGw
ken. Voor dit doel was de KLM
in contact getreden met het Rabi
naat te Amsterdam voor het ver
krijgen van oestemming voor het
serveren van dit rhueel voedsel.
Een aardige bijzonderheid bij de
ze openingsvlucht was de officie
le aanbieding van een schilderij
van Mathieu Wiegman, voors:el
lende een vrouwenportret dat
door gezagvoerder van Ulsen
te Tel Aviv zal worden aan
geboden aan de directeur
van het stedelijk museum aldaar
Het ligt in de bedoeling, dat
zeer binnenkort een Israëlitische
stewardess, die door het Rabinaat
te Amsterdam zal worden aange
wezen, op deze lijn zal worden in
geze'.
Zelden werkelijk
geïnspireerd
[Jet optreden van „Louis Arm-
- strong and his All Star
Band" gisteravond in de AVRO-
gtudio, was een belangrijke ge
beurtenis op jazz-gebied! Allen
Bterren, niet alleen de leider
Louis Armstrong, maar mèt hem
kwamen: Jack Teagard en - trom
bone, één der belangrijkste blan
ke jazz-trombonisten; Barney
Bigard-clarinet, bij de wat oude
re jazz-liefhebbers welbekend
door zijn verblijf in 't orkest van
Duke Ellington. Dan in één
adem: Cozy Cole-drums en Earl
Hines-piano, twee namen die de
liefhebbers doen watertanden.
En tenslotte: de jonge bassist Ar-
irell Shaw en vocaliste Velma
Middleton.
Overal dus hooggespannen
verwachtingen en daardoor mis-
ichien (maar daardoor zeker niet
illéén) een kleine teleurstelling.
Men leze de volgende aanteke
ningen bij de uitgezonden num
mers:
Begonnen werd met „Strutting
with some Barber Cue", waarbij
direct het stuwende werk van
de rhythmegroep opviel. Helaas
was de bassist soms wat onzui
ver. Iets, dat ondanks het drie
maal verwisselen van bas de ge
hele uitzending opviel. Arm-
strong's trompettoon niet meer
rauw als vroeger, maar meer be
schaafd („velvet toon!"). De
trombone-solo van Teagarden
rustig met geweldige beheersing,
goed ondersteund door Hines op
piano.
Het hierop volgende „West-
End" gaf ons weer een uitmun
tende Teagarden en een mee»
„gewone cross-talk" tussen Arm-,
strong's vocal en Barney Bigard'tj
clarinet. Zowel „Some Day" all
„High Sociëty" deed ons steedg
meer afvragen of Bigard zlchj
deze avond wel echt „thuis*
voelde. Wij hebben hem stukken
beter gehoord. ,3asin Street
Blues" bracht ons "Teagarden all
vocalist; hij zingt wat vlak en
vermoeid, maar zijn trombone-
spel verrast steeds meer. Arm
strong zelf liet ons zo nu en dan
in züjn spel flitsen horen vaq
datgene wat hem beroemd
maakte. Hy scheen ons niet al
tijd ten volle gedisponeerd. Hel
werd er daarna niet beter opl
miss Velma Middleton verscheen
Ja, luistert U eens zes mannen
op tournée door Europa hebben
zeker één vrouw nodig om hun
sokken te stoppen. Maar is het
nodig die vrouw dan ook te la*
ten zingen? Het klonk soms lictoi
telijk vals, en haar optreden deed
wat banaal aan.
Gelukkig konden wij deze
sombere gedachten weer verge
ten door het goede dat Jack Tea
garden, Cozy Cole, Armstrong
zelf, en Earl Hines ons bij tijden
in de laatste nummers lieten ho
ren.
Algeméne indruk? Het gehelq
optreden was wat ongediscipll*
neerd en zelden werkelijk geïn*
spireerd. Er waren goede mo*
menten te beluisteren, het ge
heel was echter meer afgestemd
op commercieel succes.
Louis Armstrong, pionier op
Jazz-gebied, Uw jazz-opnamen
(real Jazz!) zullen nog vele ma
len met genoegen worden be
luisterd. Hier, in Hilversum,
heeft Uw optreden zeer velen
niet ten volle bevredigd.
ROB BLOKKER.
31. De zeerover, die het bevel
van de Baron gekregen had, nam
dit heel ernstig op. Hij zette ten
minste zijn rauwe stem uit en riep
z'n vrienden er bij, en gaf het be
vel door.
zien in mij een echte bootsman
.Zeilen strijken!' De één na de an
der klom de mast In.
„Hihi!" gichelde de Baron in
zichzelf. „Kijk die kerels eens! Ze
ten.
zen ln mij een echte bootsman
ik heb het wel gedachtik had
zeeman moeien worden!"
Kappie en de maat hadden in
tussen de zakken gevonden, waar
de kolen van de „Kraak" in za
„Ieder een zak, jong!" zei Kap
pie. „Dat is genoeg om deze wed
strijd mee te winnen! Je ziet nu
maar dat ze de „Kraak" hele
maal niet als opduwer gebruikt
hsbben. Ze hebben hem on sleep
touw genoenm, om er tijdens de
wedstrijd mee tussen uit te pie
pen! Wees nu voorzichtig, dat je
geen domme dingen doet! Kijk
uit je ogen!"
„Waar zou ik anders uit kunnen
kijken?" vroeg de maat,
Ze troffen het, toen ze uit het
ruim kwamen, want de beman
ning had het zo druk met de zei
len, zodat niemand ergens anders
op lette.
MAANDAG, 24 OCTOBER
na twaalf uur:
Hilversum I, 301 m 12,00 Dans
muziek 12,38 Pianospel 13,00
Nieuws 13,15 Promenadeorkest
14,20 Pianorecital 14,50 Piano
j voordracht 15,15 Gevarieerd
I programma 16,00 Symphonie
concert 16,45 Muzikaal praatje
17,30 Jeugduitzending 18,00
Nieuws 18.30 S rijdkr. 19.05
filmprogramma 19,30 Muzikaal
praatje 20,00 Nieuws 20,05
Pianospel 20,35 Radioscoop
23,00 Nieuws.
Hilversum II, 415 m 12,33 Amu
sementsmuziek 13,00 Nieuws
13,15 Harmoniemuzek 14,00
Schoolradio 14.35 Lichte gr. pl.
15,00 Koorzang 15,30 Kamer
muziek 16,00 Bijbellezing
17,15 Orgelspel -17,45 Metropole
orkest 18,30 Licht pianospel
19,00 en 20,00 Nieuws 20,15 Om
roeporkest 21,00 Hoorspel
21.40 NCRV kwar et 22.10 Ver
zoekprogramma 23,00 Nieuws
PROGRAMMA III 12,00 Am.
muz. 13,00 Nieuws 13,10 Gev.
progr. 14,00 Haendelconc.
15,00 Lichte muz. 17,00 Batavia
19.00 Niieuws 20,00 Kamer
ork. 21,15 Dansmuziek 22,00
Nieuws.
PROGRAMMA IV 12,30 Klas
siek concert 13,15 Dansmuziek
14,00 Le ménage en musque
15.00 Lichte muziek 16,45 Ka
mermuziek 17,10 Casinoprogr.
19,00 Walsmuziek 20,00 Gala
concert 21,15 Gev. progr.
22.00 Nieuws.
Dagelijks vliegen talrijke passa
giers met de snelle KLM machi
nes naar alle hoeken der wereld.
Doordat de machine op grote
hoogte vliegen, is de tempera
tuur laag; de passagiers merken
echter niets hiervan, want een in
gewikkeld systeem van compres
soren en andere apparaten zorgt
er voor, dat luchtdruk en tempe
ratuur constant blijven, terwijl re
gematig verse lucht In d ecabines
wordt gebracht. De uitgebreide in
stallatie is geheel in het mwendi
ge van het vliegtuig verborgen en
alleen de boordwerktuigkundige
m de stuurhut kan op een paar
instrumenten zien of alles naar
behoren werkt.
Alle onderdelen van dit inge
wikkelde samenstel van compres
sors, koelagregaten, leidingen,
drukregelkleppen en verwarmings
installa-ies worden regelmatig uit
de machines genomen en naar de
werkplaatsen gebracht, waar zij
worden gereinigd, nagezien, ge
test en opnieuw bedrijfsklaar ge
maakt
Arbeiders, denkt om
Uw pensioen
Er zijn verschillende arbeiders in
de land en tuinbouw, die wel
recht hebben op een pensioen
vanwege het Bedrijfspensioen
voor de landbouw, maar die van
het verkrijgen er van nog geen
werk hebben gemaakt.
Vermoedelijk moet dit loegeschre
ven worden aan het feit, dat ze
niet van het bestaan van hun
aanspraken op de hoogte zijn;
want t' is niet erg waarschijnlijk
dat zij er niet voor zouden voelen
geld, waar zij recht op hebben, te
incasseren.
We herhalen daarom in deze op
roep nog even wie rech-en op een
pensioen kunnen doen gelden:
a. de arbeiders in land en tuin
bouw, die na 1 Mei 1947 65
DINSDAG. 25 October
voor twaalf uur:
Hilversum I, 301 m 7.00 en 8.00
Nieuws en gr. pl. 10,00 Mor
genwijding 10,15 Arbeicjsvita
minen 11.00 RVU 11.30 Voor
de zieken.
Hilversum II, 415 m 7,00 en
8,00 Nieuws en gr. pl. 10.15 Pia
norecital 10.40 Schoolradio
11.00 Pop. gr. pl.
PROGRAMMA III 7,00. 8.00 en
9.00 Nieuws en gr. pl. 10,00 Or
gel 11,00 It. muziek.
PROGRAMMA IV 7,00, 8,00 en
9,00 Nieuws en gr. pl. 10,00 Le
ménage en musique.
jaar of invalide zijn gewor
den;
b. de weduwen en wezen van
arbeiders ln land' en tuin
bouw die, na 1 Mei 1947 zijn
overleden
Bob Arlen, binnengedrongen in
Simpkins" Personeelsbureau, staat
er op een der verdiepingen in een
donker vertrek. Er naast bevinden
zich Judith Taylor, het nichtje van
kolonel Simpkins, on de chef de bu
reau Fellowes, een ongure verschij
ning. Hij vraagt waarom Judith de
laatste tijd alle schrijfmachines in
het gebouw probuJrt
46)
U ontgaat ook niets, lachte Judith,
maar ik meende eroi zweem van nervo
siteit in haar stem Ce horen. Wat bent
u verder nog met betrekking tot mijn
persoontje te weten gekomen?
O, diverse dingen. Een ervan is,
dat je, terwijl je jezelf alleen in het ge
bouw waande, mijn papieren hebt door
zocht. Wat zocht je daarbij, jongedame?
Ikik begrijp niet wat u be
doelt, stamelde het meisje.
Hfarksiiik niet? Wees dan vooral
Andrew Mackenzie
-
T-—51
niet verbaasd, als je dezer dagen weder
om een minder aangename ervaring op
zult doen. Een nóg onaangenamere erva
ring dan onlangs.
De dreiging in de stem van de man
was nu onmiskenbaar.
U gaat werkelijk te ver! Ik zal wat
u me hier vertelt aan mijn oom rappor
teren.
Het meisje was van haar stoel opge
staan en stond nu vlak voor de lange
man. Deze lachte op een weinig prettige
wyze.
Vanzelfsprekend zou ik ontkennen,
dat ik ooit iets van deze aard gezegd
heb. Maar hoe dan ook, ik raad je aan
niets te zeggen. De politie stelt een
onderzoek in op het terrein van het Huis
aan de Baai en de kans is groot, dat ze
zullen willen weten, wat je die nacht
buitenshuis uitgevoerd hebt!
Zelfs van de plaats, waar ik stond, kon
ik zien, hoè deze opmerking het meisje
van haar stuk bracht.
Weet u iets? Was u daar aanwe
zig? vroeg ze en haar stem klonk als in
doodsangst.
M'n beste kind, hoe kun je van my
verwachten, dat ik zo iets toe zou geven.
Natuurlijk was ik daar niet aanwezig.
Maar desalniettemin weet ik een en
ander.
Judith deed een hoes over haar schrijf,
machine.
Ik kan nu niet langer hier blijven,
zei ze en haar stem klonk vastberaden.
Ik zal een briefje achterlaten voor mijn
oom. Hij komt morgenochtend vroeg
hier. Goedenavond.
Nadat ik de voordeur dicht had horen
slaan, bleef ik alleen met mijn gedachten
achter. Fellowes was gaan zitten aan het
bureau, waaraan Judith had gezeten, en
zat met z'n hoofd in z'n handen. Na een
poosje begon hij te telefoneren. Ik kon
niet precies volgen, wat hij zei, omdat
hij heel zachtjes sprak, maar ik meende
iets op te vangen van „het is alles veilig
hier".
Na verloop van een minuut of vijftien
hoorde ik een taxi aan komen rammelen
in de straat. Nogmaals viel de voordeur
met een bons dicht Daarna gebeurde er
enige tijd niets, terwijl Fellowes met zijn
hoofd in zijn handen bleef zitten. Toen
ik op het punt stond tot mezelf te zeg
gen, dat de taxi waarschijnlijk bezoek
had gebracht voor degene, die beneden
in het sousterrain woonde, hoorde ik op
eens het geluid van een stok op de vloer
en een ogenblik later zag ik Edith Simp
kins de kamer hinnenstrompelen.
Fellowes sprong op en deed me nu
meer nog dan te voren denken aan een
roofvogel. Hij installeerde de vrouw in
een stoel en uit de muurkast nam hy
een fles cognac en een glas. Nadat
Edith Simpkins hiervan wat had gedron
ken, kwam er een vaag kleurtje op haar
wangen.
Lieve Charles, je bent zo goed voor
me, mompelde ze.
Dit was de eerste keer, dat ik zijn
voornaam hoorde. Hij was niet in het
minst het type man, tot wie vrouwen een
woord van liefde of vertedering zouden
spreken, maar in het hart van deze
magere ongetrouwde vrouw scheen hij
toch enig gevoel op te wekken.
Je weet, hoe vreselijk ik het vind
jou te zien lijden, Edith, zei Fellowes.
Als ik maar uit dit afschuwelijke mis
tige land weg kon komen, waar we
gedurende die ellendige oorlog moesten
blijven rondhangen. Wat een oplossing
zou dat betekenen!
Edith Simpkins sloeg haar sombere
ogen naar hem op.
Maar dat zal nu niet lang meer
duren, Charies. Nog enige weken en al
onze problemen zullen opgelost zijn. En
vercel me nu eens, wat Je te weten beri
gekomen.
Het was op dat ogenblik, dat het lot^
dat me tot dusverre die avond zo gunstig
gezind was geweest, me in de steek liet
Een windvlaag, die door een open raam
ergens achter me naar binnenkwam,
veroorzaakte via de deuropening, waar
doorheen ik stond te gluren, opeens een
hevige tocht in het andere vertrek. Fel
lowes, die naar de vrouw tegenover hem
toegekeerd stond, draaide zich om ea
keek regelrecht in mijn richting. Maar
ik was te snel voor hem. Met een vlugge
behendige beweging trok ik de deur
dicht en in een seconde was ik de kamer
uit en op het portaal. Gelukkig was de
man, die ik in het sousterrain had ge
hoord, nergens te bekennen. Ik strom
pelde de trap af en door de dikke loper
was geen geluid te horen. Ik wachtte
enkele seconden om er zeker van te
zijn, dat er boven geen alarm was ge
slagen. Daarna begon ik te overleggen,
hoe ik uit het huis moest komen. Ik
hoorde in het sousterrain de radio schet
teren. Het zou te riskant zijn daar zo
maar de voordeur uit te wandelen. En
als ik door een raam zou klimmen, zon
ik kans hebben in handen van een po
litieagent te vallen. Het leek mij daar
om het beste de achterdeur te proberen.
(Wordt vervolgd).
