Waar DE FILM „leesbaar" wordt Kunst als geneesmiddel Waar reclame kenmerk, is van de radio De opvoedkundige waarde van voetbal Geen radiobela»Uafl (Van onze filmmedewerker.) QVIR het algemeen beschouwt het publiek de film al* een aange legenheid van flink in de verf gestoken sterren en regisseurs met klinkende namen en al dan niet kunstzinnige adspiraties. Maar wat •cu er terechtkomen van al die kleurige dromen, waarin we bijvoor- heeld Danny Kaye op het witte doek plegen te zien zo de studio's van Hollywood in de eerste plaats geen voortreffelijke technische uitrus ting bezaten* Wat te beginnen zonder de camera's met hun ingewik keld lenzenstelsel, zonder het enorme lampenpark van een enkele opnamehall of de geluidsapparatuurdie de stemmen van de sterren op de ftlmband vastlegt1 Het zou te ver voeren U in één reportage mee te nemen naar de studio's, waar Uw filmamusement wordt ge- ©roduceerd, temeer waar ons land toch geen eigenlijke filmproductie fy V1 yv"f .ttr doen 01129 Plaatsruimte te reserveren voor een Mrfcf.iet Nederland wil kent. Wy doelen hier op de werkzaamheden m as flimlab oratoria, waarover tot dusver geheel ten onrechte noa •lechts zeer weinig is gepubliceerd. Wy hebben het genoegen gehad ten speurtocht te mogen ondernemen door het bedrijf van de N V Uaghe Film te Den Haag, waar een staf van uiterst kundige technici TnJ2Z"iJ°hl. da' Cffrv Gablf f>anner Lana Turner niet «(teen tn het Engels vertelt, hoeveel hy van haar houdt, doch dat leze ontboezeming ons ook in Nederlandse ondertitels duidelijk wordt gemaakt. - DEN stille, grauwe straat ter- zijde van een spoorwegviaduct, len groot, massief gebouw met ten voorgevel, die ons weinig stof laat tot het koesteren van film- illusies: het laboratorium van de. N.V. Haghe Film, Nederland'si oudste filmfabriek. Het tussen station van een groot aantal films op hun weg van de studio's naar de bioscopen. Hier komen ze da-, gelijks binnen, Jennifer Jones, Ja mes Stewart, Joan Crawford, Wal-i ter Pidgeon en hoe ze verder ook mogen heten, verpakt in de grote, ronde trommels, waarin men hun films pleegt te verzenden; kers vers uit de montagekamers van Hollywood of Elstree en nog niet beroerd door het alziend oog van «le filmkeuring. Hun films komen naar Haghe Film, omdat niet elke bioscoopoezoeker in staat is de ge sproken Engelse, Franse of Itali aanse dialoog te volgen en een Nederlandse vertaling van de door de sterren gevoerde gesprekken dus alleszins wenselijk is. En hier stappen ook wij het la boratorium binnen om eens te kij ken hoe dat „titelenvan een film 100.000 metei pee week nu wel precies in zijn werk gaat. Ons land kent verscheidene mensen, aie films vertalen, doch dit wil nog met zeggen, dat hun werk voor ueze keuen slechts een kwestie is van films Kijken en het vervangen van John Wayne's »bnut up!" door een kernacntige Neuerlanase ultaruKking. Neen, Siechts het essentiële van de dia loog, dat, wat voor de gang van hei vernaai van de grootste be tenen is is, wordt in titels onder het filmbeeld aangebracht Want BiS alles werd vergald zou de tinn wit zien van de titels! Haghe Film krijgt van de verta lers ue lijsten met de vertaalde C.aioog, genummerde teksten, die ane een plaatsje in de film moe- tc.i hebben. B.V.: 1. „Hou je van koKOsnoien?", 2. „Neen, geef mij maar luiti-fruttil", enz. vanzelf sprekend zijn de teksten zo kort mogelijk gehouden, daar de dia loog meest rad wordt gesproken en hei publiek naar de bioscoop; komt om iets te zien en niet om iets te lezen. in de filmfabriek belanden de fiim en de vertaling allereerst op zg. alluisiertaleL Dit is een t i bioscoop-in-'t-klein, die met oe «and wordt bediend en waar op de film zowel voor- als achter uit kan worden gedraaid. Door een grote lens worat hét beeld waar genomen, terwijl een kleine luid- apreker het geluid weergeeft. Laar de film op de afluistertafel met zo snel loopt als in een nor maal projectie-apparaat, vait het geproduceerde geluid het best te1 vergelijken met dat van een gra- moioonplaat, die met de vinger wordt rondgedraaid. Het vereist dus veel routine de buitenlandse dialoog op deze manier te kunnen volgen. OLIVER SCHELDT Op de afluistertafel wordt de film „gespot", hetgeen betekent, dat alle tekstep in de film een plaats toegemeten krijgen in de volgorde van het op de geluids band gesproken woord. Een z.g. lengtemeter geeft aan hoeveel „voeten" (in cie betekenis van de Engelse lengtemaat) Oliver Hardy noaig heeft om zyn vriend Stan uit te kafferen en hoeveel film beeldjes dus dezelfde Nederlandse titel zullen dragen. De maat wordt op de Nederlandse titellijst aange geven, opdat de man, die de titels op de filmband aanbrengt, straks zal weten, waar hij Oliver's scheidwoorden precies moet neer- planten. Nu gaat de titellijst naar de drukkery, waar de Nederlandse teksten op kunstdrukpapier wor den algearukt, zodat zij gecli cheerd kunnen, worden. Daar eec beeldje van een normaalfilm slechts 22 mm. breed is, moeten de geclicheerde titels uiterst klein zijn en zij zyn na hun voltooiing dan ook slecnls met behulp van een loupe te lezen. Daarna komen de cliché's op de titelaldeling, waar zij met benulp van speciale apparaten de titels in witte letters op de filmband aan brengen. Aluus geschiedt het met de po sitieve fiimcopieën, die het fiim- laboratorium uitsluitend ter be titeling krijgt toegezonden. Als een lnm evenwel ais negatief in ons land wordt geïmporteerd cd dus ook ontwikkeld moet worden voigt men een andere titeimetho- de. De titels worden dan op kaar ten gedruist en langs fotografiscne weg op de filmband aangebracht nog voor de copy is ontwikkeld. Vanzelfsprekend is de vertaler dan nog met in staat geweest de film te zien en is hij uitsluitend vol gens zyn gevoel en de reeds in de buitenianase titellijsten aangege ven lengtematen te werk gegaan^ NOG SlfcfcüS „BERNADETTE" DE HALVE met het titelen van films houdt het filmlaborato rium zich voorts nog bezig me. het copieëren van reeus in rouiatie zijnde films. Hierbij maakt men gebruik van het nagatief, dat in dertijd de eerste iiimcopy voor Nederland opleverde. Bij ons be zoek aan de lilmfabriek zagen wij, hoe de bekende film „Het lied van Bernadette" werd gecopieerd, daar de vraag naar deze film zelfs thans nog het vervaardigen van meer exemplaren nodig maakte. Ook het wekelijkse filmjournaal moet ge regeld worden gecopieerd, opdat alle grote theaters tegelijkertijd het laatste nieuws op het witte doek kunnen brengen. Bij bijzon dere gelegenheden, zoals interna tionale voetbalwedstrijden, die men vaak de Woensdag na ae wedstrijd reeds in de bioscoop kan aanschouwen, werkt men i#g en nacht door. Wekelijks gaan er zo ongeveer 100.000 meter film ter bewerking door de handen van de laboranten. En als wij U dan nog vertellen, dat de grote ontwikkelmachines een capaciteit hebben van 1400 meter film per uur, zult U het met ons eens zijn, dat, zo wij spreken over het Nederlandse filmbedrijf, dit onderdeel zeker niet op de laatste plaats komt. Naast Haghe Film hebben we ip Nederland on der meer nog Ideaal Film en Pro- filti, maar de fabriek, die wij tot uitgangspunt van onze beschou wing hebben genomen en die on der directie staat van de bekende filmpionier Willy Mullens Sr., gaat in dit v/el zeer gespecialiseerde» bedrijf aan de spits. Filmstarren of zij, die daarvoor' de nodige talenten denken te be zitten, kunnen de prozaïsche fabriek in die stille Haagse zijstraat beter Een kijkje op de montage afdeling van het filmlaboratorium Na de ontwikkeling of het betite len worden de films hier gereed gemaakt voor de theaters. links laten liggen, daar zij in dit technisch paradijs geen emplooi I zullen kunnen vinden. Deze we- j reld van glanzend celluloid en. rood en groen licht kent slechts* bescheiden werkers, die nimmer op de voorgrond treden, maar dia in de wereld van de film net zo n belangrijke taak vervullen als de cameramen in de filmstudio! i In Amerika kan men rijk worden J^EN der grootste Amerikaanse radiostations, het Mutual Don Lee Broadcasling System, ligt in het hartje van Hollywood, de we reldstad der filmproducenten. He! was de eerste omroep van hel „Ver re Westen" en zond zfl het on- ier andere naam reeds uit op 13 April 1922. Maar zoals aan elk radiostation In de V.S. worden ook der programma's georganiseerd en bekostigd door de „sponsors", ?rote firma's, die via de aether :an waren adverteren en aanprij- n. Kadiobelasting en vrijwillige atributiën zyn in Noord-Amerika nbekend Een der populairste uitzendingen „Wat is de naam van dit lied?" I is een van de vele weggeef- ogramma's. Kaarten om de uit- iding in de studio bij te wonen n altijd kosteloos verkrijgbaar, f publiek wordt tevoren onder- At wanneer het moet klappen, -Ike slagzin het op welk tijdstip izt roepen; de programmaleider at de zaal rond en kiest drie aannen en drie vrouwen uit. Daar- a is het ongeveer tijd voor de uit en ding. Voor iedere deelnemer worden ragmenten van drie liederen ge peeld op een piano en uit deze rie mag hij er een kiezen waarvan ij de titel kent. Heeft hij deze ele lied dan krijgt hij 30.plus yeet hij de eerste regel, dan is de «loning 15en zingt hij het ele lied dan krijgt hij $30.plus en fles shampoo van de adverte- ende firma. Het publiek kiest oor middel van applaus de besta n op een na beste zanger, die geld xtra krijgen. Men is niet al te trikt en zowel de programmalei er als het publiek zeggen het iachtoffer vaak voor. fhNLANGS bracht de „Daily Express" het bericht, dat in een Londens ziekenhuis de te opereren patiënten die alleen plaatselijk verdoofd moeten "worden, een koptelefoon wordt opgezet, die goede muziek brengt, waardoor de nare klpAk31' van het ontleedmes wordt over3»' stemd, terwijl de geest van- de patiënt tot rust wordt gebracht Dit alles is niet nieuw. Het i^_ duidelijk, dat muziek van Bela Bartok, Tsjaikowsky, Ravcl of Nat Gonella niet alleen op ge zonden maar zeker ook op zieken verschillende reacties teweeg kan brengen. Naast de geneeskundige sti mulering der klank kan ook de beeldende kunst medewerken, zij het dat de patiënt hierbij neer actief is. Op het ogenblik wordt naarstig studie gemaakt van de „schildertherapie", die bij t.b.c.- Iijders tot verrassende resulta ten heeft geleid. Het is bekend, dat patiënten, die psychisch sterk zjjn en opgewekt hun ziek te dragen, daarvan lichamelijk de gunstige gevolgen ondervin den, terwijl geestelijk minder krachtigen veel en veel langer eigenlijk onnodig het bed moeten houden en soms, wan neer alle vitaliteit verdwenep blijkt, nooit genezen. Professor dr. Heringa heeft hier nog eens op gewezen, toen hij in het I.C.C. - Vondelpark een tentoon stelling opende, die onder de ti tel „Kunst in het wit" werk te zien geeft, dat patiënten tussen de beddelakens hebben vervaar digd. Nu is het woord „kunst" als symbool van een cultureel meesterschap niet geheel op zijn plaats, maar het gebruik er van is zeker verantwoord, wanneer men bedenkt met welk een overgave en in welk een om standigheid het geëxposeerde werd vervaardigd. Immers de stof is niet het wezenselement van het kunstschone, dat is da idee van de maker- En deze vin den wij op vaak verrassende wijze terug in de kleibeeldjes, de schetsen en schilderijen. De geestelijke vader van de schilderstherapie is de Engelse schilder Adrian Hill geweest. Hij ondervond zulk een genees krachtige invloed van- het be oefenen der kunst tijdens een ziekte, dat hij na het herstel zijn oude vak in ziekenhuizen en sa- Amsterdamse Peilingen natoria ging propageren. Hill begreep, dat deze kunstzinnige bezigheid ook kon worden uitge strekt tot hen, die in het gewone leven geen kunstenaars waren en hun eigen talenten ook nooit hr.Ion b «neurd. De medici waren op dit gebied aanvanke lijk scepcisch. Zij erkenden de stimulerende werking van kunstbeoefening, maar vrees den, dat d»t alleen voor Hill gold omdat deze in zijn eigen vak bleef. Bij proeven echter bleek weldra duidelijk, dat het op kunstzinnige wijze bezig-zijn ook voor leken een psychisch wekmiddel is, waarbij de pa tiënt lichamelijk geneest, terwijl de artsen bij het stellen hunner diagnose's geholpen kunnen wor den door onvermoede uitingen van de zieken. Ook in Nederland wordt het nut van creatieve werkzaamheid en dit ls méér dan verveling verdrijven thans erkend als een belangrijke mogelijkheid tot genezing. De tentoonstelling^ in het Vondelpark-paviljoen gaf daar duidelijk blijk van. Naast een Engelse inzending treffen de! belangstellende toeschouwer In zendingen uit het sanatorium „Heyplaat" in Poortugaal, het militaire hospitaal te Assen, het Beatrixoord te Appelscha, het Rotterdamse zeehospitium, het studentensanatorium te Laren enz. Het doet vreemd aan te le zen, dat een meester in de rech ten een allerkinderlijkst poppe-^ tje van katoen en stro heeft ge maakt en dat een robuste zee-' man van staal genezing zocht bij de vervaardiging van een ge knipte en geplakte circusclown. Maar hier rekene men de uit slag niet men telle het doel alleen. Originaliteit is hier niet, altijd te bespeuren de schil derijen zijn vaak copieën t maar wit mag men verlangen' van iemand, die aan één plaats gebonden is? Dat hij zich moet beperken tot het uittekenen van het nachtkastje of het boetseren van de neus der verpleegzuster? Zo ooit dan komt het hier op het innerlijke aan. De belangstelling voor de ex pressieve kunstbeoefening ia stijgende. Zij is dan ook vol be tekenis, gelijk arbeid en sport bijv. voor andere zieken. Ten toonstellingen als deze zijn van belang, omdat zij een breder pu bliek in de gelegenheid stellen kennis te nemen van een pro ject, dat kan bijdragen tot her stel óf als het niet anders kan tot geduld in hel lijden van hen, die getroffen zijn door de mon sterachtige ziekte, die tbc. heet. F O *jyat malle voetballen" is vele Zondagen de klacht van een moeder, die een of meer van haar spruiten b(j het middageten mist. En het is begrijpelijk, dat voet ballen en alles wat daarbij hoort soms een gelukkig hiernamaals I Wordt toegewenst, vooral als ook 'vader in dit opzicht niet brand schoon isOm de ouders nu eens duidelijk te maken, dat voet ballen ook bijdraagt tot de ka raktervorming van hun kinderen, .had de jeugdcommissie van W.S.V. te Wormer Zaterdagavond de heer Cassee uitgenodigd. Spreker ving zijn causerie als volgt aan: Een mens moet ont spanning hebben. Jullie, Jongens, hebt dit geheel vrijwillig gezocht in het voetbalspel. De voetbal sport telt in ons land ruim 300.000 beoefenaars. Zij neemt dus in Ne derland een grote plaats in met 'haar voor-, doch ook nadelen. Het ils goed. dat men een sport zo goed mogelijk beoefent, teneinde de beste resultaten te kunnen berei ken. Voetballen moet echter lief hebberij blijven en nooit hoofd taak worden. Bedenk daarom, dat W.S.V.-initiatief. ÖudaKt van jeugdige vMttaiteKS &ijeen ook uw tegenstanders en de scheidsrechter het voor hun ple zier doen. Onsportief is het dus als vijanden tegen elkaar te staan of critiek op de scheidsrechter uit te oefenen. Onsportief is het, uw medespelers tijdens het spel ver wijten te maken of egoïstisch te spelen. Het is geen kunst om bij voorspoed vrolijk te zijn, doch men toont zijn goede karakter, wanneer men ook bij tegenspoed zijn goede humeur weet te be waren. Het doel moet niet zijn „een ster" te worden. Al verliezen we nog tien keer van België, dit heeft geen invloed op het maat schappelijk leven. De maatschappij wordt beter gediend door mensen met karakter. De voetbalsport nu kan bijdragen tot het aanleren van sportiviteit d.i. het tonen van da besta karaktereigenschappen in de mens. In onze plezieruiting moeten we elf kameraden zijn. We moeten trouw blijven aan onze club, afbericht zenden bij verhin dering en men moet op jullie kun nen rekenen, wanneer er iets op te knappen is. Wanneer sport in vloed krijgt op je karakter, dan heeft ze pas waarde. Niet alleen op het voetbalveld, doch ook thuis en op straat moeten we sportiel zyn Vader en moeder moeten kunnen zien, dat de opvoeding thuis wordt aangevuld op het voetbalveld. Niet door het stuk gooien van straatlantaarns, doen door het helpen van oude mensen toon je je sportiviteit op straat Wat zal het 1 bestuur en de jeugd commissie, die stille werkers, een voldoening geven, wanneer dit bereikt wordt. Dan pas worden wij de mensen, waaraan de huidige maatschappij zo'n grote behoefte heeft. Ban de geldgedachte uit de sport. Het gaat er maar om, dat je bij het eind van je leven kunt zeggen: „Ik ben een goed mens geweest." Dan pas ben je ge slaagd. De sport kan je helpen d«t doel te bereiken, aldus de heer Wie wo. v koningin Het meest bezochte programma' l echter „Koningin voor een dag".! ïen staat uren lang in de rij om; hiervoor een kaart te bemachtigen.! Iedere vrouw mag een wens schrij-' ven op haar ticket. Elke wensj wordt gelezen door een commissie,, die hier tenslotte vijf vragen uit kiest om aan het publiek voorge legd te worden. Bovendien stelt zij' ongeveer vijftien juryleden aan. Iedere deelneemster wordt onder vraagd wat haar familie aangaat en natuurlijk over haar wens. Men verlangt de meest uiteenlo pende dingen: huwelijksreizen, val- te gebitten, kledingstukken, etc. etc. De jury kiest op haar beurt tww» personen uit de vijf. Hierbij vraagt men zich af door welke gevoe en» deze vrouwen zich laten leiden. Fa milies, die werkelijk dringend be hoefte hebben aan hulp, zien ïe kans hun neus voorbijgaan. Meec*- il is de winnares iemand, die iets *eks heeft gevraagd, bv. een he- n-o.uum met twee pantalons, puouex «uwm door niiddei var» applaus naar konirigm- voor-een-dag. Deze ziet niet alleen haar wens vervuld, zij ontvangt bovendien een ijskast, tafelzilver, een wasmachine, kleren, een tocht door Hollywood, ontmoetingen met! filmsterren etc. Soms mag zij zelf» reizen naar Europa of enig ander werelddeel. Zij krijgt een roodflu welen mantel, een kroon en een irote bos rode roz.-n; in één woord •ij is voor één dag koningin. Zo won mrs. Jessie Bertany, een loodgietersvrouw in Chicago, deze week totaal 27.700 dollar aan prij zen in een radio-prijsvraag, waar bij men uit zes gegevens een film moest kunnen thuisbrengen. Zij zal nu o m. een reis naar Ierland kun- r.en maken, een nieuwe auto, eer» -namanten ring van 3.000 dollar, -en uitzet van 1.500 dollar, een voorraad conserven voor twee jaar en twee rasechte setters kunnen kopen. Ook per telefoon Behalve bij deze weggeefpro- -ramma's kan men van alles win nen per telefoon. De hele week door heeft men kans (misschien 1 op de 100 millioen)om opgebeld ■e worden via een radio-uitzending. ,<Stekeitjet" Sinterklaas Het loopt toeer tegen Sinter klaas en ik heb het onaangena me gevoel, dat dit heerlijk* feest teder jaar ingewikkelder en duurder wordt. Ja, voortl duurder. Myn zoon zet nu ai von 1 October af iedere avond zijn schoen bij de kachel onder het motto: je kuut nooit welen. Ruim een maand hebben wij rustig gedaan of onze neus f bloedde, maar deze houding is nooit tot S December vol te houden. Moet je het teleurge stelde muit van die jongen zien als hy weer niets heejt ontdekt en Fritsje, het buur- jongetje, 's morgens met een volle mond aan de deur komt vertellen, dat hij een chocolade muis in z'n schoen heef: ge vonden. Dan barst m'n zoon in huilen uit en snapt hij gewoon met hoe Sint nu zo onbillijk kan zijn, want hij mn zoon weet zeker, dat Fritsje precies hetzelfde kattekwaad heeft uit gehaald. Aangezien de goec.e man uit Spanje altijd eerlijk en nooit onbillijk is, moeten ook wij het schoeisel van ons kroost gaan bedenken. Kleinigheidjes natuurlijk, vandaag een suike ren beestje morgen een stukje taai. Ai t dit is met vol te houden, .en tenmin ste Sinterklaas aureool van vriend aller kinderen niet van het hoofd wil rukken. Want twee dagen later s.aat Jaapje, een andere vriend, met een triomfantelijk gezicht aan de deur. Die dook op één ochtend een doos bonbons en een mond orgel uit z'n schoen op. Derge lijke cadeaux staan in geen verhouding tot taai en suiker beest, dusWordt het op die manier duur of niet? Ingewikkelder wordt hel ook, vooral na de j^.o in enkele kranten van Fan. duf op een witte schimmel m het Vondel park. JLn training om op 5 De cember als Sinterklaas op ie treden", siond er onder. Vraag niet wat voor krankzinnige leugens aan de kinderen heb moeten vertellen om hen het geloof in de Sint te laten be houden. Ik weet niet eens of ik wel volkomen geslaagd ben. Toen ik m'n zoon er onder stopte fluisterde hy„Hinderl niks hoor pappa, of hij nou Sinterklaas of Sinter Huf heet, als ik maar wat krijg Als ik die Huf in m n hanaen krijg is-ie nog niet jarig. Hij is de vergrotende trap van z'n eigen naameen Hufter. Criticaster Abonneeit U op dit blad

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 3