Met de „Egina" het zeegat uit K A P PIE VERLIEST DE KOERS Er kwam heel wat kijken voor het zover was VOOR LENS rr^pregrommoi Het Huis aan de Baai Eerste vaart van een coaster jQe proeftocht van de coaster „Egrlna" begon Zaterdag twee nur later dan was geannonceerd, «ïaar als dat de enige vertraging W ït* die het Finse achip op de vele reizen, die, hopen wij, nog volgen, zal hebben, dan is er nog «Iets te klagen. De nacht van Vrijdag op Zaterdag was gebruikt om de laatste voorzieningen te treffen en alleen directie en per soneel van de Zaanlandse Scheeps bouw Maatschappij te Zaandam weten h o er is gewerkt. En dus voeren wy onder grote belangstelling om 11 uur de Wil- helminasluis uit, met aan het stuur havenlood* J. de Vries en in gezel schap van ongeveer zeventig gas ten, onder wie enige dames. Uiteraard was de directie van de werf aan boord, de heren Erandsma en Vis, directeur van de rederij, de heer Waldemar Höglund, de kapitein Eric J. Ahls- kog, havenmeester C. J. Stelle- *nan, de heer H. J. H. Meijer, eud- gezagvoerde van de K.N.S.M. de heer W. Amons, cargadoor, le veranciers van onderdelen van het schip, de Finse bemanning en •nige employé's van de werf. Ook «letterman Karten was aan boord. Langzaam voer het gepavoi- fecrde schip naar het Zaandam mer gat, nog de Nederlandse vlag Voerend boven de naam van het •chip en de naam van de thuis haven „Engina, Mar iahamn". Nadat de Noordzee kanaal loods aan boord Was gekomen, ging het op (soms) Volle kracht naar IJmuiden. Snelheidsproef- Een test, die goede resultaten opleverde, daar de snelheid (naar landrottenmaat gemeten) 22 kilometer per uur was. Toen de coaster door het kanaal §need, konden wij enige bijzon derheden vernemen van kapitein •n (toekomstig) eigenaar. Het •chip is groot ruim &00 ton en het ineet 499 bruto registerton. Waar om niet 500 ton? De ton, die daar aan ontbreekt is geld waard. Zo dra een dergelijk schip 500 ton of meer telt, wordt het geacht geen kustvaarder meer te zijn. Met 499 ton mag met een equipage van 12 man worden gevaren (tegen een lagere gage voor die bemanning), tc \v ii 1 een of meer tonnen meer RUMOER OM DE CENTEN De onderhandelingen, welke gaande Waren tussen Engelse en Poolse afge vaardigden en welke betrekking hadden op de vergoeding, die Engeland zou ontvangen voor de door de Polen ge nationaliseerde en onteigende bedrijven, Welke aan Engeland toebehoorden, zijn •'"ebroken Een reden werd hiervoor •let opgegeven, maar we geloven, dat we de plank niet ver mis slaan. als we beweren, dat de heren het niet eens konden worden over de vergoedingen. hoger gage) nodig maakt. Hoewel men volgens overlevering in het veen niet op een turfje kykt, men kijkt cp ivt «eker op een ton. Dan lag op het dek ook een gro te reddingboot, een extra-boot, voor geval van nood. Een nood zakelijke maatregel, omdat - wat tevoren met andere schepen van de Z.S.M- niet was gebeurd - de „Egina" de zee op zou varen. In IJmuiden kwam G. W. F. Mol aan boord. En deze Mol is zo'n beetje een onmisbaar iemand in die haven. Hij stelt de kompassen en is met een vreemd woord kom- penseerder. Alleen insiders wisten wat er ging gebeuren, toen wij de kleine sluis achter ons lieten en in volle vaart in de richting van de zee voeren. Want door een mach tige zwaai aan het stuurrad rond de het schip de kleine pier, zodat wij in een ander deel van de IJmuider haven terecht kwamen. Daar werd het kompas gesteld en dat was een kwestie van twee uur. Er komt heel wat kijken, al- vrons een schip de zee op mag! Begeleid door de monotone mu ziek van de brulboei op de lin- kerpier schoof de „Egma"' om vier uur zee in. Niet te ver, omdat de avond viel. De zee op voor anker- proeven. Dreunend zakten de zwa re ijzers en de kettingen in het water. Ook dat ging goed. Toen terug. Naar Zaandam. In de gezellige kajuiten (het schip is zeer gerieflijk en prettig inge richt) dampten de gasten aan si garen en sigaretten, dronken die dranken, die inhaerent zijn aan een feestelijke gelegenheid en kok Loggen uit Zaandijk bakte, braad de en kookte de heerlijkste ge rechten. Hoewel niet het belang rijkste van deze proefvaart, deze verzorging was up to date. Even na IJmuiden werd het schip overgedragen aan de eige naar- De Nederlandse vlag werd ingehaald, de Finse vlag - blauw kruis op wit fond, - werd in de donkere avond gehesen. Over enkele weken komt het weer naar Zaandam. Met een la ding hout. Nu laadt het reeds stuk goederen in Antwerpen. DE MINISTERS van defensie van de vijf landen 4e bij het pact van Brussel zijn aangesloten, zijn in ILonden bijeen, teneinde zich te beraden over de gevolgen, welke de aansluiting bij het Atlantisch pact voor het Westerse pact zal hebben. De kans wordt niet ge ring geacht, dat er doublures zou den ontstaan. En dat zou ons dub bel geld kunnen kosten. Dan maar liever geen man en geen cent. WE ZIJN DEZE KEER de straat eens op geweest en hebben langs de winkels gewandeld. Want het Sinterklaasfeest is in aan'ocht en dan moet er natuurlijk iets zijn voor de vrouw en voor de spruiten Toen we nog in de huiskamer za ten verheugden we ons er op. We dachten terug aan November 1944 toen het er naar uitzag of onze hele provincie onder water zou lo pen. toen er in de winkels bijna niets te krijgen was Maar toch hebben we niet zo'n erg vreugdevolle wandeling gehad Toen hadden we geld en er wa ren geen goederen. Nu zijn er weer tal van goederen, maar nu hebben we weer te kort geld. Toen we zo liepen te kijken, zijn we een beetje gaan twijfelen aan de juistheid van de cijfers van het Centraal E reau voor de Sta tistlek. Volgens die gegevens moet het leven nog geen tweemaal zo duur zijn als ln '39 De sigaren zijn het echter m'nstcns zes maal. "dan ls de kw*>lit°lt nog niet eens behoorWk. En ze zullen nog duurder worden. Dat hoorde lens kijker trouwens van alle artikelen En toen zijn we maar naar huis gegaan om een programma cp e zetten voor een nieuwe partij. Het moet een Bond van weinig gebrul kers worden. Wedder., als we maar eens even volhielden, dat het rad'caal uit zou zijn met die hoge prijzen. Maar ja, de mensen zijn zulke slappelingenLens kijker trouwens zelf ook. Want toen hij het huishoudelijk regie ment voor de nieuwe partij in el kaar zette, betrapte hij zich er op. dat hij al de tweede sigaar op s'ak. Toen zijn we er maar mee opgehouden. Misschien dat een and et onze taak overneemt. LENSKIJKER heeft ruzie met zijn vrouw gehad. U zult zeggen, dat ls helemaal geen onderwerp om over in de knt te schrijven, is 't ook niet. Maar 't ging ovc de ministerssalarissen. Ze wond zich er nog al over op. En dan is het onze gewoonte om er ln te gaan. Omdat ze nrg al een hef tig temperament heeft. Is het suc ces verzekerd. Maar waarom zou ''en mo da* d'e ir>,r,i«*ers nou niet gunnen. We hebben allemaal wat meer. Lenskuvo- w°et wel van hoeden, die evenvp»i hph ben. En nou zouden we nog- wel herr'e kupu^n gaan mavpu over de vraag. w!<» er hc1a^'"ijko^ I5- een boer of een m'nfster. m«ar dan vrezen we. dat we ze allebei tegen ons zullen krijgen, boeren. 22. Die Horrel is een schurk! vertelde Pi R verder. Hij voert vast wat in zijn schuld, en hij is bang, dat het ontdekt wordt. Waarom heeft hij anders mij ge vangen laten nemen? Hij weet, dat ik handig ben. en dat ik het direct door zou hebben. Ik weet zeker, dat hij de Koning ook be driegt! Toch zou ik willen weten, hij van plan ls! Ik zie nu in, dat hij die baggermolen ergens voor nodig hadmaar waar voor? Wij ziin nu met z*n drieën door hem gevangen genomen en we moeten er iets aan doen! Dat Is nu allemaal goed en wel! zei Kapple. Maar als je maar weet, dat jij ook niet deugt! Je bent een lelijke spion, en door jou zijn we onze baggermolen kwijt geraakt! Maar ik moet toch ook geld ver dienen? zei Pi R op een huilerige toon. Horrel heeft me flink be taald van tevoren, dus ik moest toch doen ,wat hij zei? Ik was een technicus, maar daar verdiende ik niets mee! Allemaal ellende! jammerde de maat. Hier zitten we nu gevangen, en hoe komen we nu weer vrij? Er is niemand die daar aan denkt. Wat heb je aan al dat gepraat! Het slot knarste, en er kwam een dikke, oude man naair binnen. Hier hebben jullie ee" "haal met ons volksvoedsel! zei hij. Oesters! Jullie mogen blij zijn, dat de Ko ning je niet laat verhongeren! Oesters! riep de maat. Van die glibberige, vieze dingen! Mij niet gezien Ze smaken «best! zei c'j oude man. Er zit wel eens een steentje in, maar dat spuug Je maar uit! Wees blij, dat Je nog te eten krijgt WIJ eten al dertig jaren lang oes ters. en we zijn er oud mee ge warden LENSKIJKER HEEFT trouwens de laatste tijd meerdere gevallen van antisemitisme ontdekt, bij mensen, waar hij het niet van verwachtte. En ze zullen het ook niet zo bedoelen ook. Het is ech ter zo gemakkelijk om te spreken in de geest van „Wat een Jood". Alleen zou lenskijker wel eens wil len weten wat de Indonesiërs van ons zeggen. We hebben ook wel iets misdreven, vooral in vroeger tijden PROGRAMMA UI 10.10 Ver*, programma 11.00 Orgelspel. PROGRAMMA IV 9.10 Symph. progr. 10.00 Le ménage en musi que. DONDERDAG. 24 NOVEMBER na twaalf uur: 1240 Tenor, trio en orgel 12.38 Strijkorkest 13.00 Nieuws 13.15 Accordeonorkest 14.00 Voor de vrouw 14 30 Kamermu ziek 15.00 Voor de zieken 16.00 Cabaret 17.30 Kaleidos coop 18.00 Nieuws 18.30 Strijdkrachten 19.05 Radio volksmuziekschool 20.00 Nieuws 20.15 Orkestconcert 20.45 j „Plakboek 1918" -— 21.30 Kamer I muziek 22.30 Zangdeclamatie 23.00 Nieuws. Hilversum II, 416 m 12.03 Lunch concert 13.00 Nieuws 13.20 Pianovoordracht 14.00 Prome nade orkest en solist 14.45 Voor de vrouw 15.30 Omroepor kest 15.45 Bijbellezing 17.30 Vocaal kwartet 18.00 Gramo foonmuzlek 18.30 Voor de jeugd 19.00 Nieuws 19.15 Mu ziek voor de jeugd 20.00 Nws 20.05 Gevarieerd programma 22.05 Gramofoonmuziek 22.15 Buitenlands overzich* - 02.35 Gr""onnuiiiek *g.(Vt s.00 Nieuws 14.00 V jeugd 15.00 Amusementsmuziek 17.30 Bata via 19.00 Nieuws 20.00 Ver*, programma 21.20 Werken van Offenbach 22.00 N'euws 22.* 5 Qnpra n- i-L. .vAMMA - 13.15 Lichte muziek 14.00 BBC orkest 15.00 Voor de vrouw 17.30 Dan* muziek 18.45 Rumba's 20.00 Nieuws 20.30 Gev programma 21.30 Symph. concert. VRIJDAG, 25 NOVEMBER vóór twaalf uur: Hilversum I, 301 m 7.00 en 8.30 Nieuws en gr. pL 10.45 Voor de zieken 11.20 Kamermuziek. Hilversum II, 415 m 7.u> en 8.30 Nieuws en gr. pl. 9.00 Voor de vrouw 10.00 Symph. conc. 11 00 Voor de 7saken. zowel als m: r- Lenskijkcr r echter .dat p"h*er al dat ge schimp op de te hoge salarissen van boe-waardigheidsbekleders 'n bedenkeh'ke aanduiding is, dat de verderfelijke geest van de Nazi's rog in ons doorwerkt. In Volk en Vaderland vonden we vocheen ook nog al eens van die vertelsels. Laten we ons er voor hoeden. LATEN WE DE MINISTERS nu maar buiten beschouwing houden. Lenskijker heeft deze keer behoef te aan iets luchtigs en als men zijn oor te luisteren legt in West friesland ls er altijd wel een en 1 ander gebeurd. De volgende ge schiedenis kwam ons nu weer ter ore. In een van onze gemeenten, waar men de beschikking heeft over een openbaar badhuis, ge beurde het, dat een jongeling, die de manlijke leeftijd begint t« na deren, zich op de daarvoor ge eigende Zaterdagavond naar het badhuis begaf. Hij floot vreugde vol een wijsje .terwijl hij zijn ver schoning onder de armen torste. Een half uur later kwam hij ech ter. zeer ontstemd thuis. Omdat er visite was liet hij de ontstemming niet lal te zeer blijken. Naar lens kijker echter ter ore kwam. is er later een dameskledingstuk op ta fel gesmeten. Moeder had zich 'n weinig vergist. PROFESSOR WATERINK van de Vrije Universiteit te Amsterdam is naar Zuid Afrika geweest. Hij heeft er een heleboel wijsheid op gedaan en natuurlijk voelde hij zich als professor verplicht, die wijsheid niet onder stoelen of banken te steken. Dat is gelukkig, want nu weten we zo ongeveer, wat we aan de professor hebben. Het is een rasechte aanhanger van Malan, de le minister van Zuid Afrika. En aló u weet, dat Malan zo ongeveer verteerd wordt door rassenhaat, dan weet u ook hoe de professor over die vraag stukken denkt Hij geeft dan ook af op de kaffers en Indiërs, die ln Zuid Afrika vertoeven. De In diers noemt hij een soort Joden, die voorheen in de Ach+erhoek de boeren probeerden af te zetten. Je reinste Nazicultuur. Gelukkig dat zulke mensen de Indonesische kwestie niet moeten ooiossen. Dat zou wat geworden zijn. Als Hitier Knappe Duitse economen hebben uitgerekend, dat het be wind txin Hitier de Heimat een schade van ongeveer 452 mil- l ard gulden heeft opgeleverd. Voor dit peuletchllletje had 70% van de Germaanse huis vaders een auto, een eigen huis en een lapje grond kunnen hebben en dan was er nog ge noeg overgebleven om vele kerkgenootschappen, schoolver enigingen en sportclubs voor lopig uit de traditionele geld zorgen te houden, niet hoe het er zou hebben uil Adolf eens andere aspiraties had gehad dan de baas spelen over het volk, dat hem met veel gejuich als een moderne Sint Nico laas binnenhaalde. Ja, in dien de Führer g had aan kwast e zou bijna iedere iesmelker, auto- en grondbezit ter zijn geweest en al* ik goed ben ingelicht nu niet bepaald het Adolf heeft echter ningen niet tot eigen verkt. Ook binnen onze grenzen, zo goed als elders, heeft hij enige sporen van zijn hobby achtergelaten. Denkt U zich eens een ogenblik in, dat de Führer geen Führer was ge worden, maar een onbekende (en geen beste) ambachtsman was gebleven. Wat voor situatie zouden we dan hier hebben ge had? Dat is natuurlijk bij be nadering niet te zeggen. Minis ter In 't Veld zou allicht geen Wederopbouw-excellentie zijn geworden, Sicco Mansholt zou zich niet de vijandschap op de hals hebben gehaald van alle vleeseters over de langdurige vleesdistributie en de Tweede Kamer had zich niet geërgerd aan blozende typistes bij de B.V.D. We hadden zelfs geen perszuiveringen en bijzondere rechtspleging gehad en van eventuele uitbreiding van ge bied door middel van grens correcties was geen sprake ge weest. Misschien hadden we wel niet eens belasting hoeven te betalen. Ja, als die Hitier nu eens Criticaster. li' ,00< Andrew Mackenzie ten van de personen, die onder verdenking staan, is de raadselach tige dominee Barlow. Welke rol speelt hij? Is hij mogelijk de sinistere man met dm dnivelskop, die blijkbaar de touwtjes van de chan- tcge-affalre in han'den heeft? 73» HOCFDST 'K XTC Het was tegen tienen, toen de politie auto ons aan de voet v van de heuvel, waarop de pastorie stond, afzette. De huishoudster van de dominee deelde ons mede, dat haar meester nog niet terug was gekeerd. Op Brannigan's ver zoek werden we in de studeerkamer gelaten om daar op zijn thuiskomst te wachten. De wanden van het vertrek waren in beslag genomen door boeken kasten vol met oude, verwaarloosde Ihenêrtglecha werken, zoal* men dit wel in tweedehands boekwinkels ziet. Wat vind jij van deze bibliotheek? vroeg Brannigan mij, terwijl hij in de richting van de boeken, die dik onder het stof zaten, wees. - Ze worden niet al te veel gebruikt, zou ik zo zeggen, antwoordde ik. Die indruk krijg ik ook. Die domi nee van on* schijnt niet bepaald een ijverig theoloog te zijn. Hij schijnt meer tijd te besteden aan het bestuderen van de natuur. Hier zijn twee boeken over vogel* en een over insecten. Het zou me niets verbazen, al* dat ding daar tegen de muur aan, een vlindernet is. Een van het ouderwetse soort Als deze stoel mijn gewicht kan dragen, zal ik er een* bij klimmen om het nauwkeu riger te bekijken. Het zou grappig zijn, er een mot mee te vangen. Brannigau voegde de daad bij het woord en hieid het netje in zijn han den. HÜ stond op het punt weer van de stoel af te stappen, toen deze een hevig gekraak liet horen. De inspecteur sprong op de grond, maar verloor daar bij z'n evenwicht en hield zich met veel moeite, door het zware eikenhouten bureau vast te houden, staande. Een stapel boeken viel op de grond en een rolletje donkergekleurd goed. Branni gan veegde het stof van zijn kleren. Als dit gestommel de huishoudster niet halsoverkop hier binnen doet ren nen, dan ben ik een boon, merkte hij op. Maar de huishoudster gaf geen teken van leven. Het geluid van een auto duidde er echter op, dat de dominee teruggekeerd was. Help me even die boeken weer op hun plaat* te leggen, zei de inspecteur. Het moet er hier niet uitzien, alsof wij zijn studeerkamer aan het afbreken waren. Zo, dat is beter. Wat moeten we doen met die rol zwart goed? Geef maar hier, ik zal die achter het bureau mikken. Ik wierp Brannigan het bundeltje toe, dat gedeeltelijk losrolde. Op het gezicht van mijn metgezel wa* opeen* een geweldige emotie waar te nemen. Hij rolde de bundel verder» los, en toen was er niet langer enige twijfel moge lijk: Brannigan hield de maskerkap van de man, die bij het Huis aan de Baai spookte, in zijn handen! Ik geloof wel, dat ik een gevoel van voldoening had behoren to hebben bij deze ontdekking, die onze vermoedens ten aanzien van de dominee bevestigde, maar in plaats daarvan voelde ik iets van teleurstelling. Het leek opeens al lemaal zo gewoon, zo derde-rangs, na alle gecompliceerde aanwijzingen, die we gevolgd hadden en die een opwin dender einde voorspeld hadden dan de ze toevallige ontdekking bij een schrijf tafel. Wo hoorden de voordeur dichtslaan en wisten, dat de dominee nu ieder ogenblik voor ons zou kunnen staan. Brannigan liet de kap achter het bu reau vallen. Met een blik beduidde hij mg, dat we niets moesten laten mer ken over onze ontdekking. Wat een verrassing! begroette een stralende dominee ons, terwijl hij zijn handen in elkaar wreef. Ik neem aan, dat u me voor zaken komt opzoeken op dit nachtelijk uur, voegde hij er aan toe. Ik werd nogalehopge houden. U bent zeker in Londen geweest? vroeg Brannigan. Ja, een klein uitstapje, zowel voor zaken als voor mijn genoegen. Ik heb een paar nieuwe boeken gekocht en do dochter van een dierbare vriend van me bezocht,die zwaar ziek in het kin derziekenhuis in Great Ormond Street ligt Dat was een triest bezoek. De dominee keek bedroefd. U bent uit uw wagen gestapt in de buurt van West minster Bridge, u bent daar in het station van de ondergror se verdwenen en was tegen 6 uur nog r t terug, merkte Brannigan op. N 1 wonderlijk, vindt u niet, al* u een kenhuis in Bloomsbury bezocht? Het Londense verkeer verafschuw ik, legde de dominee uit. Daarom nonm ik dikwijls de ondergrondse Brannigan sloeg met zyn zware vu*st op de schrijftafel. Dominee Barlow, ik heb genoeg van uw verstoppertje spelen. Waar wa* u vanmiddag om twaalf uur? (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 3