rm&f+r KAPPIE SCHOOT DE POLITIE TE VLUG OP DE STROPERS? Stichting Pioefboerderij de Prof. Dr. van Bemmeienhoeve Wieringermeer Mr. JAN LÏEWËN OVER Voor gezag zijn nodig: rustige zekerheid en grote persoonlijke moed. \¥/ïj zijn er bijna zeker van, dat het stropersdrama bij Ruurlo velen een schrik heeft bezorgd. Twee mannen gaan 's nachts stropen, bij »v^ke gelegenheid beiden door de politie worden doodgeschoten. Nu is het met stropen een eigenaardige zaak. De Wet rekent het tot de strafbare feiten, maar de stroper zelf heeft ©ver het algemeen absoluut niet het besef, dat stroperij een moreel •Ueurenswaardige daad is. In hem leeft nog de oude jagersopvatting, dat het wilde gedierte geen eigenaar heeft en door een ieder gevangen ©1 geschoten mag worden. Koddebeiers en dienders zijn in zijn oog de producten van een bedorven maatschappij, waarin het voor hem, die maar de beschikking over genoeg geld heeft, mogelijk is zelf9 het vogelvrij wild tot zijn bezit te verklaren. Zo kan het gebeuren, dat men sen, die overdag eerlijk door het leven gaan, 's nachts met een lichtbak of strikken er op uit trekken. krijgt, een lastige dronken man voor z'n kop kan schieten, geef mij dan maar liever de doodstraf. Daar is de volgorde een beetje lo gischer." Waarmee wij maar willen zeggen, dat voor de uitoefening van gezag niet alleen nodig is een revolver; maar in de eerste plaats bij hem die dat gezag uitoefent rustige zekerheid en grote per- soonlljke moed. Zeer zeker zal de politie bij de uitoefening van haar taak de be schikking moeten hebben over goede wapens en bedrevenheid om daar mee om te gaan. Maar de po litie tal zich in de eerste plaats er van bewust moeten zijn, dat zij het' Gezag vertegenwoordigt en dat de-! ze omstandigheid alleen al aantas ting van de persoon van de drager van dat gezag vrijwel geheel zal verhinderen. Jacht en jacht lIE twee stropers het waren grote stropers hebben dair *s nachts in Ruurloo hun slag ge- s -gen: tien fazanten. De mannen, die op stropers jagen, waren ech ter ook op het pad en twee mannen werden zo uit het volle leven vandaan geschoten. De een d<>or het hart, de andere door de koel. Twee mannen, van wie wij -en kunnen lezen, dat zij in de oorlog heldhaftig verzetswerk heb- verricht. Laten wij de zaken nu eens Du hter bezien. •Vij weten van vaderen zoon Lle- ▼eustroo niets anders dan dat tij gi i npers waren. Misschien wel be- r hte stropers. Wij weten niet wat er in die fatale nacht is gebeurd. i weten niet of zij de mannen, die h >n op heterdaad betrapten, heb- |v i aangevallen. Kortom, wij weten Van de toedracht zo goed als niets.] li i zal trouwens de vraag zijn of deze toedracht ooit wel geheel! tor Klaarheid zal worden gebracht,' w ir.t vader en zoon Lievenstroo. Vertellen niets meer na. u is hierin iets, wat ons met, e< 'fkere wij mogen wel zeggen ngst vervult. Daar gaan twee p tiemannen, of een jachtopzie- r met een politieman, op sur- v lance. Deze mannen rijn bewa- p i. Zij betrappen een paar S -pers, die voor tien fazanten 1; n wij veel zeggen drie inden zouden hebben gekre- Dit bewustzijn zal des te vasten zijn, naarmate iedere aantasting) strenger zal worden gestraft. Daarnaast zal de politie zich er steeds van bewust moeten rijn, dat haar taak ls de bescheming van de rechtsorde, bescherming van de persoon, ook van de persoon van de wetsovertreder- In dit licht bezien legt het ge bruik van wapenen op de drager daarvan een zeer grote verantwoor delijkheid: HU schiet niet op fat santen, maar op subjecten van rechten, op mensen. De overheid voert het zwaard. Maar niet om er de eerste klap mee te geven. John Lewis doet het kalm aan De mijnwerkersstaking In Amerika zal hoogstwaarschijnlijk met een sisser aflopen. Leider John Lewis heeft op dracht gegeven het werk op 5 Decem ber weer te hervatten en de arbeiders hebben zelf het recht te onderhandelen met de mijneigenaren. Naast dit advies staat echter de voorwaarde, dat er slechts 3 dagen per week gewerkt wordt Amerika beschikt nJ. volgens Lewis over te grote voorraden steen kolen en dat zou mogelijk kunnen leides tot ontslagen en werkloosheid. Door de productie te verminderen bereikt men, dat de voorraden niet langer aangroeien. Ptoelve!d»erslag Zomer Ut we N.N.H. 1033 Serie 150 Het wordt geen drie maanden: «et wordt de dood!I Geen yeweer, maar -mattenklopper Nu zullen er ongetwijfeld velen giin, die de opmerking zullen ma li n: „Wat wil je! Moet de politie g: ros met een mattenklopper ach- t het geboefte aan? Moet de po litie soms ongewapend optreden t< >n de bedrijvers van kwaad, ti zelf met het geweer in aan- g lopen?" V meer vrij hierop antwoord gaan g en, dan willen wij beginnen met I ggen, dat het voor de uitoef e- r -g van gezag niet noodza k-lijk is, dat men een geweer Di scherp hanteert. 'rt behoorde tot voor kort tot tiek van pacificatie van pas c worpen gebieden, juist zo v rug mogelijk met wapens t# Z mien. Vanneer Hollanders en Engel- B' hun vrede hadden gebracht tn e i onrustig gebied, dan liepen t- daar bij voorkeur ongewapend ©ver straat. '^e bevolking wist echter, dat, v neer aan die man met dat v -Istokje één haar op zijn b fd werd gekrenkt, dan de b !os zou breken. Dat noemde r in die dagen gszagsuitoefe- 3. om dichter bij huis te blij- v die grote Engelse politie- nten hadden nooit anders dan e knuppel bij zich Werd zo'n r hby" bij de uitoefening van z plicht gedood, dan zag het er v r de dader niet best uit en r <kte hij een goede kans „met koorde" te worden gestraft. Vr'e het raar vond. kreeg van óf Engelsman te horen: .Jullie n- nen. dat jullie erg vooruit zijn fgaan sedert jullie de doodstraf "hhen afgeschaft, maar als iedere diender, die het op zijn zenuwen Bij het lezen van dit verslag vraagt -.ïisschien Iemand zich af. waarom uilen wij zomertarwe zaaien? En in Itrdaad onze ervaringen op de proef boerderij zijn, dat zomertarwe gemid deld minder opbrengt daa wi^e.-tarwe. Het spreekwoord zomertarwe zaaien is een noodzakelijk kwaad, kent wel bij na iedereen, die met de landbouw te maken hee'<t. 1 Nu rijst direct d» vraag, welke om Standigheden kunnen het zijn. die het noodzakelijk maken, dat wij toch zomer tarwe zaaien. Dit is een belangrijke vraag, waarop wij willen proberen ant woord te geven. Ten eerste, gronden, die met vuil en vooral met Duist te kampen hebben, kunnen een voorjaarsbewerking niet missen, wil men er niet helemaal onder komen. Ten tweede: percelen waar men voetziekte verwacht en vooral bij een nat najaar, kan de struuctuur dusdanig zijn, dat niet verantwoord is de wi« tertarwe er in te knoeien. Ten derde: bij een strenge winter kan de wintertar we zo uitdunnen, dat doorzaaien nood zakelijk is. Ten vierde: kan de werk verdeling voor bepaalde bedrijven het noodzakelijk maken, dat een langere oogstperiode gewenst is. Dit zijn enke le punten in het algemeen. Wij zijn er van overtuigd hiermee nog niet volle dig te zijn geweest, daar ieder voor zich zelf naar de aard van het bedrijf en de vraagstukken, waarmee men te maken krijgt zelf het beste kan aanvallen. Wij achten het voldoende om aan te tonen hoe belangrijk bet is, ieder jaar op de hoogte te blijven met hetgeen de kwe kers van dit gewas ons h-bhen aan te bieden. De rassenkeuze is vrij uitge breid, waardoor men gemakkelijk enke le belangrijke punten over het hoofd kan zien. Om er een te noemen, bijv. bij de rassenkeuze is de tijd van zaaien een belangrijk punt De meeste zomer tarwe rassen, die na 20 Maart worden gezaaid zijn niet meer In staat een max opbrengst te geven. Het ras Koga maakt hier misschien wel een uitzon dering. Dit ras kan In een koor te groe periode klaar zijn. Maar toch achten wij het beste, zaait alle rassen zo vroeg mogelijk. Gaat dat niet, bedenkt dan welk ras men kiest. Anders kan men beter z<»mergerst zaaien. De toestand van de grond waarop dit .proefveld groeide is goed. ONTWATERING-. In de zomer 2.75 ra„ in de winter 2.25 m. GRONDSOORT: Zavel, die rijk Is aan kali en dankbaar ls voor ten org. bemesting. VOOR VRUCHT: Bruinebonen. BEMESTING: 400 kg. sup. 17 pet. gestrooid einde Februari, 400 kg. Ks. even voor het zaaien per ha. GEZAAID: 8 Maart onder gunstige omstandigheden; van Blanka 160, van alle andere cassen 170 kg. p;r hha. RIJENAFSTAND: 22.5 cm. Grote der veldjes 8x10 is 80 m2 met drie herhalingen. OPKOMST: 27 Maart regelmatig, behalve Blanka, di» drie dagen later was. ONTWIKKELING: 5 Mei. stand uitstekend. Peka het voorlijkst, ver volgens Blanka en Mansholt 272. Ko ga op dit tijdstip trager. 2 Juni. Koga had nu de achteustand ingehaald. Peko en Mansh van Hoek X Carst zijn nu de meest voorlijke rassen. 22 Juli Blanka schraal, had vol Ier kunnen staan. Ook Koga had mis schier door wat meer zaaizaad te ge gebruiken een hoger halmgetal gekre gen. waardoor de grondb"dekkIng be ter was geweest. Een zeer goede to druk maakte Mansh 272, Manshvan EN HET MYSTERIE VAN DE IJSZEE 1 De .Kraak" lag alweer een paar dagen i nde naven van Lutje wier, en het gelukte Kappie niet meteen om een vracht of een sleep te krijgen. .Kom, Jong!" zei Kppie op een morgen tegen de Maat. „We gaan Baron Bracsandt een? een bezoek brengen. Het is niet aardig, dat we nooit eens iets van ons laten horen I" Daar voel de de Maat wel voor, en gingen ze dan ook meteen op stap. Al gauw bereikten ze het Kasteel Brac sandt en Kappie belde aan. Ze moesten een aardig tijdje wach ten maar werden toen door de be diende open gedaan, die hen v:r wonderd en zorgelijk aankeek. „Goeden morgen!" zei Kappie. „Kunnen we de baron spreken? Zegt U maar, dat de kapitein van de „Kraak" er is „De baron is be zig!" zei debedlende. .Ik denk niet dat hij gestoord wil worren.! Hij ls zich namelijk aan het oefe nen voor de wavis vaartenhet ls de nieuwste Interesse van de Ba Jien voor de walvisvaart l Daar lk ook het een en ander van!" zei Kappie. „Misschien kan ik de Ba ron met het een en ander helpen! Ga toch maar zeggen, dat ik er ben beste man!" „De walvisvaart brengt niets dan narigheid!" zei de Maat zorgelijk. „Ik kan me nog een keer herinneren, dat we daar ln het Hoge Noorden waren Nee. niks gedaan!' ..Dat Is ook wat lk er van denk! zei de boeiende Maar ik wil dan wel tegen de Ba ron gaan zeggen, dat U er bent! Hoek X Carstens was niet vrij van windschade in de toppen vaa het bhd Verdere waarnemingen zijn naast de opbrengsten in onderstaand staatje verwerkt her op andere grondsoorten beter zal voldoen, meerdere proeven hiermee zijn zijn gewenst. Proefboerderij, 28 November 1949. J. SCHIPPER. fta» Ro«i( Stuif. In aran la o»« haid datum liiO ralaüaf korral .alall brand In cm. rllphatd Blanka 8 10 24-6 120 6 16-8 98-1 100 47-2 100 Peko 9 10 20-6 125 7 16-8 115-9 118 51-5 109 Mansh. 272 9 10 22-6 125 6 18-8 105-9 107 51-4 108 Koga 10 8 12-6 110 10 16-8 98-6 100 50-4 106 Mansh-v Hoek X 8 10 19-6 127 8 18-8 110-5 112 51-8 109 Carstens Hera 10 10 21-6 126 2 20-8 101-8 103 50-1 106 CONCLUSIE» Dit proefveld dat als goed geslaagd beschouwd kan worden, had de gehele groeiperiode een uitstekende stand, 'i Bekende ras Blanka fungeerde als stan daard ca». Utt het resultaat van dit proefveld, blijkt duidelijk dat de kwekers hi?r rassen naar voren schuiven, die de volle belangstelling waard zijn. Het zijn de raspen Mansh- van Hoek X Carstens en Peko, di» de hoogste opbrengst geven, Mansh-272 neemt de darde plaats in, het verschil met deze drie Is echter zeer gering. Peko had voldoende stevig stro, rijpt geH^-met Blanka, leverde een opval lende mooie grove bruine korrel. Dit ras betft onze volle belangstelling. Mansta-van Hoek X Carstens is voor ons geea onbekende meer, ontwikkel: een Rink gewas, was op dit proefveld voldoende stevig, matig grove goed ge vukl? korrel, verdient de volle "belang stelling. Mansholt-272, waarmee wij voor het eerst kennis mee maakte, heeft ons ook goed voldaan, alleen hadden wij graag iets steviger stro gewild, varder kregen wij de indruk, dat men dit ras zo vroeg mogelijk moet zaaien, doet men dat, ls bet misschien nog voor meer in staat De korrel is matig grof goed gevuld. Koga: Dit voor ons meer bekende ras, neemt wel niet de eerste plaats in. De stevigheid van stro en de moge lijkheid dat men dit ras nog laat kan zaalec., heeft toch grote voordelen. Verder is onze mening, dat dit ras op een grond di» minder behoeftig voor N is dan de onze. nog tot mc- in staat is. De korrel is regeima.|j van stuk, matig grof en bruin. Uif doze beschouwing is het niet eilijk de conclusie te trekken, dat er naast Blanka rassen zijn, die de vol le aandacht waard zijn. Het ras Hera gaf een bevredigende opbrengst, maar het slape stm is toch bezwaarlijk. Hït is niet onmogelijk dat Kangoeroes maakten reuzensprong Dank zij hun lange en krachtig ont wikkelde achterpoten zijn kangoeroes in staat om bijzonder grote sprongen te maken. Maar de sprong, die.deze.- dagen door dertien kangoeroes werd gemaakt, zal wel alle records over troffen hebben; zij sprongen namelijk zo maar de Atlantische oceaan over. Er dient echter bij verteld te worden, dat de KLM de dieren de helpend» hand geboden heeft, door ze een plaats te geven aan boord van een van haar vracht-Skymasters; daaz door konden zij vlot en gemakkelijk van Nïw York naar Hamburg sprin gen. Onder het personeel van de vracht afdeling op Schiphol heerste tegen het moment, dat de machine zou landen, »en nerveuze spanning. Om te weten hoe zij met deze ongewone diersoort moesten omgaan, hadden zij tevoren hun „KLM-handleidlng voor het ver voer van levend» dieren" opgeslagen en daar stond letterlijk het volgende te lezen: „Kangoeroes tappen naar de bulk. dus oppassen". Vanzelfspre kend vroegen zij zich dus af hoe zij met deze buiktrappende dieren zouden omspringen. Een zucht van verlichting ontsnap te hen onwillekeurig, toen zij bij aan komst van h»t vliegtuig constateerden, dat alle dertien kangoeroes keurig in stevige kisten verpakt zaten, zodat 't voor hen gewoon rou tin werk werd om de dieren uit te laden en naar de vrachtloods te brengen. Hier brachten zi) een dag door, want de volgende dag hebben zij een laatste korte sprong naar Hamburg gemaakt. In hun gezelschap waren verder nog over de oceaan gereisd 12 ibissen, een opossum (een klein knaagdier) en een kalkoen, de laatste echter ln diepge vroren toestand: dit koude beestje gaat ook door de lucht verder. nJ. naar IstanboeL Runderlappen snel 'gaar In Engeland is een manier uit gevonden om runderlappen in 2 minuten gaar te krijgen. Ze wor den op gas gestoofd en met be hulp van infra rode stralen zijn ze klaar in de tijd, dat men een sigaret rookt. In Amerika bestaat grote belangstelling en de Engel sen hopen er een aardige duit aaa te verdienen! MAANDAG 5 DECEMBER NA TWAALF UUR Hilversum lm. 12.00 Lichte klanken, 12.38 Pianospel, 13.00 Nieuws 13.15 Promenade orkest, 14.00 Kamermuziek, 14.45 Strijk kwartet, 15.15 Sinterklaas program ma, 15.45 St. Nicolaas ln de studio, 16.30 Sluiting, 17,30 v d padvin ders, 18.00 Nieuws, 18,30 Sinter klaas progromma. 19,05 Pllmpro gramma, 20.00 Nieuws, 20,15 Strooi goed (gr, pl.). 21,00 St Nicolaas ii\ de studio, 22.15 Au saon des Varl ètés. 23.00 Nieuws. Hilversum H 415 m. 12.33 Ma tropole orkest, 13.00 Nieuws, 13.15 Vrij en Blij, 14.00 St. Nicolaas ver telling, 14.35 Pianospel 15.00 Cau serie, 15.45 Bijbellezing.' 16.30 Slul ting. 17.30 Sinterklaasfeest, 18.00 Pianoduo, 18.30 v d Jeugd, 19.00 en 20.00 Nieuws. 20.15 St Nicolaas programma, 21.00 Hoorspel, 2145 Verzoek programma. 22.30 gram. muziek, 23.00 Nieuws. DINSDAG 6 DECEMBER VOOR TWAALF UUR Hilversum I 301 m 7.00 en 8.00 Nieuws, 9.00 Concert, 10.00 Morgenwijding, 10.15 Arbeddsvita mlnen, 11.00 Kamermuziek, 11.30 v d Zieken Hlversum H 415 m 7.00 en 8 30 Nieuws 9.00 vd Vrouw, 10,00 v d paar dagen ln d« haven van Lutje v d Vrouw, 11,30. Zang recital VOLGEND JAAR zal er ia Chicago in verband met de uitvoering van het Marshal plan --en Internationale laar- beurs worden ge ouden ln Chicago, waaraam alle Marshallanden deelne men. Doel is de 'trhogfag van de ex port naar Amerika. ATHENE mag weer nitgaaa. Nadat meer dan een jaar een uitgaansverbod heeft gegolden, mag de bevolking van Athene weer de straat op als de avond gevallen Is. ??Het Huis aan de Baai .'«•rij^spwinr- Mo, Andrew Mackenzie Bob Arlen en Judith Taylcrr, kin deren des doods in de gewelven onder het Huis aan de Baai, heboen m hun grote nood elkaar hun liefde •■erklaard. 82) Liefste, weet je dat tk helemaal geen goede echtgenoot vopr je zal zijn, ze ik Hoe zo? Ten eerste ben ik veel ouder. En ve der ben lk zó lang alleen geweest, dat ik er aan gewend ben geraakt al- 1 en maar aan meze'f te denken. Man nen van mijn leeftijd zijn meestal erg egoïstisch. Judith lachte. Dat verschil tn jaren doet niets ter zake, Bob is het niét wonderlik, dat dit de eerste keer ls, dat ik je bij je voornaam noem? en wat dat vrij gezellen-egoïsme betreft, kan ik je zeggen, dat lk dat er wel bij je uit zal krygen. Maar is al dat gepraat) daarover eigenlijk nog niet wat voor barig? Deze laatste vraag van Judith bracht mr tot de werkelijkheid van onze min of meer wanhopige situatie terug. Daar zaten we, ergens onder de aardopper vlakte, zonder voedsel, met een lan taarn. die misschien nog een paar uur licht zou geven, waarna de duisternis om ons hpen volk men zou zijn En wanneer we geen licht meer hadden. zou ook de kans om een uitweg uit dit labyrinth van gewelven te vinden, parctisch nihil zijn. Onze enige hoop ls de man met de maskerkap te overmeesteren en hem te dwingen ons de weg hieruit te wij zen, zei ik tenslotte. Of we zouden hem kunnen vol gen om te zien, welke weg hjj neemt, opperde Judfth. Dit idee was nog niet bij me opge komen. Als we ln een donkere hoek van de gang bleven wachten, zou de mysterieuze figuur vroeger of later wel langs ons komen. Ik stelde Judith voor, dat sfj daar zou blijven, terwijl ik terugging nam* de gang, maar dit weigerde zij pertinent Nee, Bob, Jij zult de lantaarn no dig hebben om je bij te lichten en alleen hier ln de duisternis te zitten, overleef ik niet. Ik laat je van nu af aan niet meer alleen. Judfth hield mijn arm angstig vast. We denkt jij da% het is. Bob? vroeg ze Is het F^'oweg of geloof je dat het die tfomine# Ut Het kan ledereen zijn, antwoord de ik enkel. Ik kan me meer mensen voorstellen, die deze rol kunnen spe len. Maar al zou het mijn laatste daad op aarde zijn, ik moet en zil die dui vel ontmaskeren. Hand in hand (epen we door de gewelven. Onze voetsporen maakten het ons gemakkelijk de wee terug te vinden. Ik koos een betrekkeljjk com fortabele schuilplaats uit, achter een uitspringende rots, die dicht in de buurt was van de toegang tot het ver trek. waar ik gevangen was gehouden. Ik draaide de lantaarn neer, zodat er alleen nog een heel klein lichtpuntje over was, en daarna maakten we ons op om af u wachten wat er zou ge beuren. We moeten daar uren gezeten heb ben. Judith viel in slaap en ik had zelf moeite om niet in te dommelen, toen opleng een vreemd geliiid me klaar wakker maakte. Er kwam niemand de gang af. En lk meende te horen, dat deze persoon in zichzelf mompelde. Tk maakte Judith voorzichtig wakker en met mijn vinger tegen mijn lippen be duidde ik haar doodstil te zijn. Dicht naast elkaar hurkten we in de duis ternis, terwijl het gemompel si is duidelijker werd. De gewelven bleken het geluid te versterken, want hA duurde nog wel enkele minuten, voor dat een heen en weer zwaaiend licht de nadering van de man. die in zichzelf sprak, aankondigde. In het vage licht werd de omtrek van de maskerkap zichtbaar. Judith's hand ging naar haar mond in een gebaar van schrik, maar het geluld dat haar even in paniek stemming ontsnapte, werd te niet ge daan door het gemompel, dat van on der de kap hoorbaar was Ik kre->g de sftellige overtuiging, dat dit niet de zelfde man was. die de dreigende woor den tot mU had gesproken ln de afgelo pen nacht de bouw van deze figuur was. hoewel niet vé^i afwijk tóch anders- iWordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 3