KAPPIE HAAR KONINKRIJK Nederlandse jaarbeurs in vele Amerikaanse steden Ondergedoken Duitser verried Nederlandse weldoeners Moeilijkheden, nu KNLC tegen de 5°/0 loonsverhoging is? Onze producten maken goede kans In het voorjaar wordt er In de waienhuizen van het. Glrahel-eoncern te Philadelphia een Nederlandse jaarhenrs gehouden, die niet alleen een louter zakelijk, maar ook een sterk cultureel karakter zal hebben. De ze tentoonstelling zal daarna in andere delen van de Ver. Staten ko men. Zo komt na Phlladclphia de Westkust aan de beurt. Een Amerikaans zakenman, de hr. Kaufman, leider van het Gimbelcon- cern te Philadelphia en voorz. van het bestuur van de Kamer van Koop handel te Philadelphia, die op uitno diging van onze minister van econo mische zaken een week in ons land vertoefde, deed hiervan in een pers conferentie mededeling. De uitnodiging van de Nederlandse regeriug haar van advies te dienen inzake de Nederlandse exportplannen werd hem enige maanden geleden gedaan door de,heer Smit, directeur van de exportbevordering. In Decem ber volgde de officiële bevestiging door onze minister van economische zaken. De heer Kaufman deelde mee, dat de tijd tussen het tijdtip van uitno diging en dat van het aanvaarden, gebruikt werd te zien op welke wijze hij die opdracht tot bevrediging van de Nederlandse regering en die van de ECA. welke laatste instnatie hem aanmoedigde de uitnodiging te aan vaarden. zou kunen vervullen. „Als Amerikaanse zakenlieden, die de lasten der belastingen dragen, waarmee de ECA fondsen worden ge vormd, lag het voor de hand. dat wij ons verplicht voelden onze kennis van de Amerikaanse markt te gebrui ken. zowel In het voordeel van Ne derland als in dat van ons land. Daarom accepteerden wij de uitno diging". Sedert de aankomst van de heer Kaufman en zijn merikaanse medewerkers hebben zij elk beschik baar ogenblik gebruikt ons land te doorkruisen en belangrijke indus trieën in ons te bezoeken, zowel be drijven. die reeds lang bestaan als bedrijven welke zich tijdens en sinds de oorlog hebben ontwikkeld. Het bestuderen van de Nederland se markt heeft de Amerikaanse be zoekers er van overtuigd, dat ons land de F. CA-fondsen en -adviezen op de voordeliff8fe wijze hebben ge- brnikt, oin een economische herstel te verwezenlijken, dat verwachtingen heeft overtroffen. „Het enthousiasme vanaf de Ne derlandse producenten groot en klein hun expo-ten naar de Ver. Staten te bevorderen, is zo spontaan ge weest. hun bedrijven zijn zo efficiënt en goed geleid, de arbeiders zo werk raam, dat wij er nog zekerder van waren dan toen wrj in het begin de uit nodigitig aanvaardden, dat de Neder landse producten prachtige mogelijk heden hebben oo de Amerikaanse markt. VRIJDAG 20 JANUARI 1950. Hilversum I, 301 m 7.00 en 8.30 Nieuws; 9.00 Voor de vrouw; 9.35 Schoolradio; 10.00 Kamermuziek; 11 00 Voor de zieken; 12.00 Operamuziek; 13.00 Nieuws; 13-20 Metropole orkest; 14.00 Gev. p/ogr.: 15.00 Schoolradio; 16.00 Voor de zieken; 17.00 Voor de jeugd; 17-45 Amusementsmuziek; 18.30 Strijdkrachten; 19.00 Nieuws; 19.35 Streekuitzendmg; 20.00 Nieuws; 20.12 Opera van Massenet; 21.40 Ja, zo was 't klankbeeld; 23.00 Nieuws. Hilversum II. 415 m 7.00 en 8.30 Nieuws; 9.00 Kamermuziek; 10.00 Mo.* gen wijding; 10.45 Koorzang; 11.25 Or gelspel: 12.00 Dansmuziek; 13.00 Nws. 13-20 Dansmuziek; 14.00 Kookpraatje; 14.20 Pianorecital; 15.00 Kamerorkest: 16.00 Filmprogramma; 16.30 Jeugduitz. 17.20 Muzikaal praatje; 18.00 Nws-; 18.15 Lichte muziek; 19.30 Causerie; 20.00 Nws.; 20.15 Pianorecital; 20-30 Mensen aan het werk; 21.00 Verzoek programma; 21.40 De Ducdalf; 22.15 Swing and Sweet; 23.00 Nieuws. Ook waren wij ouder de indruk van de oprechtheid waarmee de Neder landse fabrikanten het een nationaal belang achten om te trachten dat deel van het nationale inkomen te vervangen, dat verloren kan zijn door de veranderde omstandigheden met betrekking tot Indonesi6. In verband daarmee hebben de A- merikaanse bezoekers die minister van economische zaken en zijn ambt genoten in de Nederlandse regering aanbevolen in deze tijd een Neder landse jaarbeurs in de Ver. Staten te houden. Daarbij heeft men gead viseerd met de Amerikaanse consu ment direct contact op te nemen, in plaats van het gebruiken van de ge wone handelskanalen, zodat de Ne derlandse fabrikanten uit de eerste hand kunnen zien wat de reactie van de Amerikaanse consument is op hun producten. BRAND IN PAKHUIS VAN DEKEN FABRIEK Dinsdagavond brak brand uit in 'n pakhuis van de Maasdekenfabriek te Maassluis. Een lid van het personeel die de brand ontdekte, waarschuwde direct de brandweer. Daar men vrees de. dat de brand zou overslaan op de omliggende percelen, werd ook de brandweer van Vlaardingen gewaar schuwd. Na twee uur blussen was men het vuur tenslotte meester. Het pakhuis ging geheel in de vlammen op. Aan Vincent Auriol, de Franse president zijn 600 flessen Bordeaux- wijn gezonden ter aanbieding aan de Britse Kon. Familie, die hij in Maart een officieel bezoek zal brengen. Geboeide gevangenen ontsnapten Dinsdagmorgen zijn twee gevange nen, die van het Huis van Bewaring in de Gansstraat in Utrecht overge bracht zouden worden naar de straf gevangenis in Alkmaar, op het Cen traal Station in Utrecht ontvlucht. De heide mannen waren met hand boeien aan elkaar gekoppeld en wer den bewaakt door twee parketwach ten. Toen zij op het tweede perron stonden te wachten op de trein naar Amsterdam hebben zij gebruik weten te maken van de drukte om plotse ling aan de haal te gaan. De parket wachten zetten onmiddellijk de ach tervolging in, maar raakten in het reizigersgewoel het spoor bijster. Het station werd direct afgezet, doch te vergeefs. Tot nog toe is er geen spoor van de vluchtelingen ontdekt. De politie kon ons nog geen nadere mededelingen verschaffen. De beide vluchtelingen zijn uit Utrecht afkom stig en naar verluidt zouden zij nog één jaar gevangenisstraf te goed hebben. Wegens welk misdrijf de straf was opgelegd kon ons niet wor den meegedeeld. Oost Duitsland voelt zich sterk genoeg Prof. Eisler. hoofd van de Oost- Duitse voorlichtingsdienst heeft op een persconferentie te Berlijn medege deeld, dat 520 geïnterneerden van de gevangenkampen Sachsenhausen en Buchenwald zullen worden vrijgela ten en verdere dagelijks eenzelfde aantal, totdat alle 15.038 voor vrijr lating in aanmerking komende gevan genen zullen zijn ontslagen. Hij zei, dat. nadat deze waren vrij gelaten en de overgebleven 14.314 aan de Duitsers waren overgedragen, de kampen gesloten zouden worden en uooit meer als gevangenissen zou den worden gebruikt. Prof. Eisler verklaarde, dat Oost- Duitsland „thans sterk genoeg was om deze mensen, die aan nazi-misda den schuldig zijn", op te nemen. (600 gevangenen, die grote misdaden be gingen tegenover de Sowjet-Unie blij len in Sowjetrussische handen blij- verklaarde tenlastelegging ook aan oplichting schuldig gemaakt. Bij een notaris in Alphen aan de Rijn liet hij zijn testament opmaken. Zijn „ver mogen" dat volgens zijn verklaringen bestond uit 576.000 Zwitserse francs en 40.000 Engelse ponden, zou na_ zijn dood geheel aan zijn Nederland-,, se vrouw komen Met een afschrift, van dit testament ontfutselde hij aan zijn schoonvader f8000 en aan an- de en f3000. De proc-fisc. inr Baron van Voorst*, to Voorst, achtte het uitgesloten, dat-: B abwehr-agent is geweest. Hij," noemde requïrant een hoogstgevaar- lijk man en een oplichter van for maat. Rekening houdend met alle om standigheden vroeg de procureur fis caal een gevangenisstraf van 20 jaar. Hij lichtte eigen familie op Voor de Bijzondere Rand van Cas satie diende gistermorgen het cassa tieberoep ran de 27-jarige Duitser Rolf Bel nit Alphen aan de Rijn, die door het Amsterdamse Bijzondere Hof wegen* rerrand tot levenslange gevangenisstraf Is verorvdceM. B. verklaarde, dat hij bij het begin van de tweede wereldoorlog uit Muenchen. waar hij medicijnen stu deerde voor de militaire dienst in het Duitse leger werd opgeroepen en als sanitaeter In Denemarken dienst heeft moeten doen. Hij ontmoette in die tijd een Nederlands meisje en trouwde met haar. Zij woonde in Al phen aan de Rijn. Na dit huwelijk trok B. zijn militair uniform nit. hij dook onder bij zijn schoonouders. Voor dit onderduiken had R de volgende verklaring; een ahwehr-of ficier van zijn devisie had hem ge vraagd of hij in dienst zou willen tre den van de Duitse abwelir. Hij had dit voorstel aangenomen. Na een kor te opleiding in Hamburg was hij naar Nederland gegaan, waar hij achter eenvolgens in Alphen, Boskoop en in Amersfoort onderdook. In deze laat ste stad had hij contact gekregen met de illegaliteit. Vele van hen ver ried hij aan de Nederlandse laud- wacht. Zeven Nederlanders vonden door dit verraad de dood. Deze uiteenzetting ontlokte mr. Ha- ga. de president van de Bijzondere Raad van Cassatie, de opmerking, dat B., „niet in zijn eerste leugen was gestikt". Mr. Haga achtte het veel aannemelijker dat B. uit het Duitse leger was gedeserteerd en in Nederland om zijn eigen huid te red den zijn weldoeners heeft verraden. B. heeft zich blijkens de bewezen EN DE WONDERLIJKE SCHELP 4 Kappie had eerst niet zo veel voor het plan van Signor Rivaldi gevoeld, maar Signor Rivaldi had hem bij voor baat al zo veel geld gegeven, zodat hij het e* tooh maar op waagde. Ten slotte zaken zijn zaken, en de „Kraak" had tiu al drie weken stil gelegen, wat toch al een strop was. Samen gingen ze Kappie's hut weer uit en liepen naar het achterschip, waar de maat mokkig te.-neder zat naast de glimlachende Ah Sing. „Aaaaah! De maatstuurman!" riep Signor Rivaldi. en hij sloeg de maat zo hard op de schouder, dat die zijn even wicht verloor, en voorover in het water duikelde, terwijl hij hees gilde. „Cara Imbissima!" riep Signor Rival di. „Wat een slappe januspop! Zijn dat een stoersterk zeebonkman? Eén klein tikstoot, en hij lig4 ia ruim water sop!" „Help! Help!" gilde de maat. „Ik verdrink!" Kappie en Ah Sing bogen zich be zorgd over de rand en staken hun han den uit, die de maat angstig beetpakte- „Een zeebonkman, die praatzegt dat hij verdrinken!" riep Signor Rivaldi, en hij barstte in een bulderend lachen uit. Mededelingen van de Voedselcommisaris De Provinciale Voedselcommissa- ris voor Noordholland deelt het vol gende mede: Bijzonder teeltrecht rroege aardappelen In aansluiting op een eerder door ons gedane mededeling, kunnen nu ook Land- en Tuinbouwers met een bedrijfsoppervlakte boven de 10 ha. bijzonder teeltrecht voor vroege aard appelen aanvragen. Na de sluitingsdatum van 15 Fe- bruarie 1950, worden deze telers er ten spoedigste mede in kennis ge steld of aan hen bijzonder teeltrecht zal worden verleend. Bijzonder feell recht voor de teelt van bevrnarkool en de spruitkooL Aan de be waarkool telers in de pro vincie Noord-Holland wordt beken! gemaakt, dat voor het teeltjaar '50 hijzander teeltrecht voor bewaar- kool kan worden aangevraagd. Voor de teelt van Sprnitkool is een gerin ge oppervlakte bijzonder teeeltrecht beschikbaar gesteld. De hiervoor bestemde aanvraagfor muiieren zijn na de 21ste Januari '50 verkrijgbaar bij de Plaatselijke Bu reau houders of ten kantore van de Provinciale Voedselcommissaris voor Noord-Holland te Alkmaar. De aanvraagformulieren moeten vóór 15 Februari 1950 zijn ingediend bij het Bureau van de Prov. A'oedsel commissaris te Alkmaar. Michael Percoechin is ontheven, van zijn functie van minister voor de chemische industrie in de Sow- jet-Unle. Sergel Ticho.mirof volgt hem als minister op. H. M. v. L. afd. Langedijk Vóór een premievrij bodempensioen Dinsdagavond vergaderde In Cou- cordia de Holl. Mij van Landbouw af Langedijk, afd. Tuinbouw onder voorzitterschap van de heer P. Vol kers, Na een woord van welkom gaf spr. een kort overzicht over het af gelopen jaar. De uitkomsten zijn in cijfers gepubliceerd, maar geven vol gens spreker geen juist beeld over de toestand. di> heel wat anders is dan voor de oorlog. De positie die de N MB. innam, was wel een uitzonderlij ke. daar de tendenz van die aard is dat de inkomsten van de tuinder in Xcordholland teruggelopen is. Spr. was het eens met de vrz. van de NMB die opmerkte dat er geen jaar ge weest is in de geschiedenis met zul ke prijsverschillen. Gevolg, dat die er 'van profiteerden zeker goede uit komsten zullen hebben, maar velen hebben die niet. Spr. drong er op aan, dat we in de toekomst moeten hebben een stevige en levendige organisatie. Als we zien wat we met de voorlopers dezer or ganisatie tot stand hebben gebracht, dan is er wel een groot verschil merk baar met de eerst bestaande organi saties. Spr. wil even stilstaan bij de moge lijkheden in de toekomst. Vele tuin ders lopen met de gedachte rond. het zal nog wel eens vastlopen. Het is de laatste jaren rondgelopen daar niet te voorziene afzetgebieden zomaar op doken Ook hebben zich wel zeer bij zondere zaken voorgedaan. Vrz. wijst ook op het verduurzamen van de producten. Witte kooi leent zich daar nog wel voor, zouden wij ook net als Aveuhorn een fabriek moeten stich ten? Door de jaren heen heeft de ge schiedenis ons geleerd dat de tuin der zo langzamerhand zelf haas over zijn product blijft. Hierna las de secr. de notulen voor die onveranderd werden goedgekeurd Ook het jaarverslag van de secr. werd met een woord van dank aan de samensteller goedgekeurd. Voorz. deelde mede dat de motor cursus die nu niet doorging de ko mende herfst wel zal worden gehou den. Ook werd gewezen op een lezing, te houden door ir. D. S. Tuinman in het landbonwhnis. 25 Jan. des morgens 11 uur, met als onderwerp „De taak van de organisatie voor de Boer en Tuinder". Voorts ligt het in de be- doeliug om t.z.t. een discussie-avond te organiseren. Het jaarverslag van de penningm. sloot met een saldo' van f54,96. De heer P. Schoenmaker bracht na mens de kascommissie verslag uit en adviseerde tot goedkeuring der rekening, waar de vergadering zich mede verenigde. De afdracht aan het Hoofdbestuur lokte enige discussie uit, daar deze te hoog werd bevonden. Slecht 15 pCt mochten de verenigingen houden. Op voorstel van de heer K. v. Nienes besloot men om fl per H.A. voor de kas te storten. Een schrijven van het KNLC, waar in het hoofdbestuur te kennen gaf dat het adviseeerde om tegen de 5 pCt loonsverhoging te zijn. Sociaal was het wenselijk, maar economisch niet mogelijk. Dit punt werd uitvoerig be handeld. De conclusie was. dat men lie-er zag. dat het bindend werd ver klaard. daar men vreesde dat nu de ee het wel zou geven ea de ander het niet. Bij de gehouden bestuursverkiezing werd de heer P. de Geus Kz. met hij- na algemene stemmen herkozen. Voor de provinciale jaarvergade ring zal men voorstellen vereenvoudi ging van het stelsel en schema der sociale lasten. Dit punt, evenals het punt pensioenfonds leverde een lang durige discussie c®. Tenslotte be sloot men om het voorstel van de h r v. Dijk een premievrij bodempen sioen - in te dienen. Voorz. wijst nog op de te houden culturele avond op 27 Januari In de Rustende Jager te Helloo. Opgave voor 20 Jan. bij de secretaris. Bij de gehouden rondvraag stelde de heer IJ. Kaan voor om een onder zoek in te stellen naar het zoutge halte van het water en het onder zoek van monsters te publiceren. Men zal trachten dit gedaan te krij gen. Hierna sloot de vrz. met een woord van dank de vergadering. FRANS PROTEST TE PEKING Het Franse ministerie van buiten landse zaken heeft medegedeeld, dat Frankrijk een krachtig protest heeft ingediend tegen het inbeslaguemen door de Chinese communisten van Frans eigendom in Peking. De Fran se consul, generaal MicheJ Beal, heeft de protestnota aan de minister van buitenlandse zaken te Peking, Tsjou en -Lai, overhandigd. Uit Vaticaankringen wordt ver nomen. dat de Chinese communisten het onderwijs aan de R.K. universi teit te Sjanghai'bijna onaangetast hel» hen gelaten. Er is alleen een profes sor genoemd, wiens colleges over het Marxcisme gevolgd moeten worden Roman naar het Engels door Ida Boyd HOOFDSTUK V. 12. De huwelijksplicht, die Wanda het spoedigst begon te vervelen, was die. welke haar dwong „minzaam" te zijn tegen allerlei mensen. Op de feesten was dat een pretje voor haar en onder de gewone omstandigheden kon ze het nog klaarspelen als er maar genoeg complimentjes gemaakt werden of als er een cheque van Fred moest worden losgekregen. Maar tegen minder aangename men sen.... tegen haar ouders kon ze de rol bijna niet spelen. In de strijd om de gunst van de oude mrs Bullingham, vooral onder Lenda's dwang, was er lange tijd een yertoning gehouden van kinderlijke aanhankelijkheid jegens mr en mrs jtellace en de gevolgen daarvan wa len niet erg prettig. Ze moest naar liet ouderlijk huis gaan, nu en dan. öm acte de présence te geven, ze pioest haar ouders nu en dan ten yten vragen of mee naar een jchouwburg nemen. Zo moest hun nu en dan een van de auto's lenen. Ze vond dat allemaal vreselijk ver velend. Ze intrigeerde met slimheid en aangemoedigd door Lenda om haar ouders uit Engeland weg l krijgen; maar helaas, nu zijn „bc- dieig.ng" een mogelijkheid was ge worden. had mr Rellace er helemaal geen zin meer in en verzette zich e.* tegen met hand en tand. „Ga toch op reis en zoek een plaats die je echt prettig vindt", drong Wtnoa „Maak een mooie reis op 't Continent en kijk goed uit; en als je een slieelc vindt, die je aanstaat, dan koop ik daar een villa voor jullie. Heus, pa ik zal het met alle liefde doen". Mr. Rellace meende, dat die „lief de" kinderliefde was en was in zijn dankbaarheid tot tranen geroerd, maar voelde zich met de dag meer in Engeland thuis. Ze begon hem even hinderlijk te vinden als de Cret ton Street-kinderen. En mrs Rellace was al even „moei lijk". Indertijd, In de provincie, had ze naar Londen gewild, in Londen had ze naar de provincie terugver langd. En nu was ze vastbesloten, zich niet te laten wegrukken uit de vreugden van de stad, waar ze twee dochters had wonen in zulke schit terende omstandigheden, die haar le ver», eindelijk de moeite waard kon den maken. Dat „gehang aan haar", zoals Wan da 't noemde, begon op haar zenu- Wi n te werken, wat bij Wanda het- z*!lde wilde zeggen als haar humeur Er- na al haar comediegespeel kon ze <1 niet meer in haar vertrouwen -n. Zelfs met Lenda moest ze op -en; maar Lenda begreep en had e-ii tergend lachje om te laten mer ken dat ze begreep. En van Linda was ook geen hulp le verwachten. Linda deed haar werk met ogèn, die een enigszins afwezige Hik hadden en een geest, die van ver weg moest worden teruggeroe pen als iemand onverwachts tegen 1 aar sprak. Zij trachtte zich buiten het gekibbel en ge-intrigeer van haar zusters te houden, hoewel die haar naar feesten en samenkomsten sleepten om voorgesteld te worden aai» „mogelijk goede partijen". Doch zowel Lenda als Wanda voelde, dat zij haar eigen weg ging, zodra zij bulten haar bereik was en dat die eigen weg zeer waarschijnlijk in de richting van Arthur Manners liep. Linda was nu geheel thuis op de armelijke zolderverdieping achter „De Rode Terreur". De smerige straat met haar dronkemansherrie joeg haar geen schrik meer aan. Zij aan vaardde zelfs mrs MacGragh's at tenties met lankmoedigheid en ver loor iets van de angstwekkende te genzin tegen Arthur's bedrijf. Het gevoel, dat hij een verloren, ten on der gegaan mens was, begon uit haar hart te verdwijnen. Lichte Loutjes filosofie begon haar te amuseren en zelfs op haar opvattingen in te wer ken. „De mensen ben dol op meziek". zei deze kunstenaar. „En wij geve ze waar ze dol op benne en niemand hoeft een cent belasting te betalen astie nie wil. Geen sterveling dwingt ze wat is er dan op te zegge? En de meissies kijke graag naar twee toffe jonges as wij. Dat doet ze goed Der benne d'r heel wat, die 'r penny geve, alleen om naar ons te kijka Daarom zorge we altijd, dawwe d'r netjes uitzien, snappie? We doen d'r een goed werk mee". „Je moet niet luisteren naar zijn praatjes", zei Arthur. ,,'t Maakt hem maar ijdel. Ieder, die hem zo hoort zwammen, zou gaan geloven, dat hij een knappe jongen was. Hou nou je ratel es even, apekop, en let op ,die ketel". Loutje grinnikte, stepte naar de haard en nam de ketel ter hand. Er was heel wat afwisseling in de maaltijden. Al was de kost ook een voudig. eentonig was hij niet. Haring of sardines, saucijsjes, zalm in blik pastijtjes, toast, krentenbroodjes, bis cuits, jam dat alles vond zijn weg naar de nederige tafel in Cretton Street en werd betaald van wat er uitArthurs pet kwam, dacht Linda met saamgeknepen lippen. Met mannenmoed zette ze die gedachte uit haar hoofd. Zij en Loutje wasten altijd af en ruimden de kamer op. Arthurs deel van het werk was: het stoppen van sokken, het verstellen van kleren en het herstellen van allerlei dingen in het huishouden. Hoe handig werkte hij. dacht Linda, die hem tersluiks gadesloeg. Hoe aandoenlijk, hoe vre selijk was het! Arthur was nooit een prater geweest Ook nu kon hij in lange perioden van zwijgen vervallen een zwij gen, dat nooit de indruk gaf van verbittering, dat integendeel iets vertrouwelijks, vriendschappelijks had. Linda begreep het, paste zich aan, ving hem dadelijk op als hij weer begon te spreken. Maar in zul ke stille buien zat hij nooit werke loos neer. Zijn handen waren altijd bezig terwijl Linda en Loutje praatten en lachten bij het afwassen. Loutje vertelde nu en dan over Ar thurs litteken en de pijn, die dat nog rJoods veroorzaakte. „Dan mot je 'm altijd maar an z'n lot overlaten, want das 't beste voor 'm Linda stelde zich Arthur voor bij zu'ke aanvallen van pijn alleen in de kamer, op het veldbed liggend met saamgeknepen lippen en zweet druppels op zijn voorhoofd zonder troost, zonder goede verpleging, zon der alles wat zulk een lijden wat meer dragelijk kan maken. En weer kwamen de tranen. Zij en Loutje gingen een overeen komst aan. Als er weer zo'n echte aanval kwam. moest Loutje haar roe pen. Dan zou ze komen en doen wat ze kon. Maar Arthur moest niet we ten. dat het een afspraak tussen hen was. Linda begon te merken, dat Ar thur haar nu en dan tersluiks gade sloeg ze begon te merken, dat er in de bespiegeling iets insloop, dat geen nieuwsgierigheid was, iets in oog en stem, dat haar hart deed sprin gen. Als dat er geweest was in die lang vervlogen dagen, wat een geluk zou het haar gebracht hebben. En wat kon het nu brengen'* Behalve meer verdriet, meer verwarring. mee>* moeilijkheden? Linda bezat niet Wanda's prachtige teint of Lenda's edele figuur maar haar glimlach was liever, haar handen waren mooier en haar ogen hadden een zachte, schuchtere blik, totaal verschillend van Lenda's arendsblik en Wanda's coquette lach je. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1950 | | pagina 3