KAPPIE
HAAR KONINKRIJK
In Februari 1825 bezweken de
Friese zeedijken
Nachtelijke be'evenissen van „De Maaier"
ïluiuuA, uil de, die&iuUnÈel
Ut „relletje" van Monte Carlo
Nu 125 jaar ge/eden;
Bijna 350 mensen en duizenden dieren
kwamen om het leven
Hel is 125 jaar geleden, dat een
hevige stormvloed een deel van ons
land, namelijk Friesland en Overijs
sel, teisterde. Nadat de storm van
28 October 1824 al heel wat schade
had aangericht, woedde er bijna 2
maanden aaneen een hevige storm
die geweldige watermassa's iu Nrd-
en Zuiderzee dreef. Toen in de nacht
van 3 op 4 Februari 1825 dan ook 'n
springvloed opkwam waren die wa
termassa's door de zware Friese zee
dijken, die eenmaal onder leiding van
Caspar di Robles werden gebouwd,
niet meer te keren en deze zeewe
ring bezweek op 30' plaatsen. Twee
derde deel van de provincie kwam
ouder water te staan. De kop van
Overijssel had het eveneens zwaar te
verduren. Nadat eerst bij Blanken
ham, een dorpje tussen Kuinre en
Blokzijl, de dijk was bezweken, sloe
gen er bij Schoterzijl nog 13 gaten in
de dijk en ook meer zuidelijk stroom
de het water over het landj
De gevolgen van deze stormvloed
waren ontzettend. Honderden gezin
nen moesten, met achterlaten van al
le bezittingen, vlucht. Sommigen
trachten zica te redden door op de
daken van de huizen te klimmen,
maar vele woningen werden door de
kokende golven uiteengerukt en me
nigeen verdronk of werd door brok
stukken van instortende gebouwen
gedood, koeien, paarden schapen var
kens en ander vee kwamen bij duizen
den in de golven om. Alleen in de
Noordwesthoek van Overijssel gin
gen al 13000 runderen eu 525 paarden
verloren.
Mensen, die een vaartuig bezaten,
waren dagen in de weer om in nood
verkerenden van de daken van hun
woningen te halen en naar veiliger
oorden te brengen. De hoge ruggen
in Znid-OostFriesland v« mden de
vluchtheuvels voor honderden. Toch
was het juist dit gebied de stel
lingwerven dat bet meest van de
Tloed had te lijden. Alleen hier be
droeg de schade reeds f300.000. In.
sommige kerken konden ook mensen
die voor het water vluchtten, nog
een schuilplaats vinden. In de. kerk
te St. Johannesga werden 300 men
sen ondergebracht. Toch vonden in
Friesland nog 17 mensen de dood in
de golven.
Iu Overijssel waren de gevolgen
evenwel nog veel catastrophaler.
Het Kamper eiland leed een grot?
Schade doordat honderden zware pa
len. die van het eiland Schokland, wa
ren losgeslagen door de woestcn gol
Ven tegen d* hoerderiien werden ge
smeten. Op deze wijze werden ve'p
boe pril en vernield. Tn N Wi-Overtïe
spT verdronken min 210 mensen. T°
SHikerburg verdronk 'n moeder nut
al haar kinderen. 2284 ■Woningen w?r
den vernield Het herstel vnu de O-
verijsselse zeedijken heeft later 1.5
millioen gulden gekost.
Schokland, een eilandje, da* ten
westen van Overijssel in de Zuider
zee lag thans is het ingepolderd in
de NoordOost-polder) had het wel
zeer zwaar te verduren, doordat de
kust niet door dijken werd be
schermd. De drie buurten Emmeloord
Eus en de Zuiderbuurt waren dan
ook al spoedig drie aparte eilandjes
geworden en de houten woningen van
de Sch"kke~ vissers konden weinig
weerstand bieden. Door in de vissers
vaartuigen te vluchten konden enke
len zich redden, maar toch vonden
van de 500 bewoners nog ongeveer
20 de dood. De katholieke kerk te
Emmeloord werd zwaar gehavend.
Het altaar en do banken werden door
de golven meegenomen.
Behalve de onmiddellijke schade
weiden er ook nog grote verliezen
geleden doordat talloze landerijen on
bruikbaar werden. Koning Willem 1
gaf dan ook onmiddellijk opdracht,
in het gehele lanc. een collecte voor
de getroffen gebieden te houden Hij
sc'-onk zelf f100,000 en ecu felijne
gift kwam binnen van de tsaar van
Rusland I De leden van het Konink
lijk Huis schonken gezamenlijk f248.
000 De totale opbret gst van de in-,
zameling was f2,204.000.
Als gevolg van de vloed werden de
getroffen gebieden nog geruime tijd
geplaagd door veeziekten, die talloze
bieren grote schade berokkenden.
Laat ik volkomen eerlijk zijn, ik
had niet verwacht, dat hij komen
zou. Een gure noordooster snorde om
m'n kop. Met een behoorlijke hoe
veelheid ondergekoelde regen (de
Bildt had werkelijk gelijk) ais een
laag glazuur over m'n leden gegoten,
waande ik me in het ijstijdperk. En
zo stond ik dan gereed om de ijshei
ligen te ontvangen, gezien de toe
stand waarin ik mij bevond, zou ik
er niet veel bij afsteken. Want dat
past zo in deze maatschappij, niet te
veel opvallen en niet te veel afste
ken bij de rest. Per slot ben ik toch
ook een net standbeeld, zo eeü van
goede komaf. Niet uit de nood der
tijden, doch uit de drang der tijden
geboren. Begrijp me goed. ik bedoel
er niets mee, maar een mens zegt
ook wel eens wat. Je wilt wes eens
praten en je vindt het prettig als er
tegen je gepraat wordt en daarom
was ik blij dat de kleine man er
eindelijk aan kwam.
Eigenlijk wel een beetje mal, wat
moet je nu zeggen tegen zo'n ke
reltje van een maand oud. „Nieuw
jaar of Nieuwjaartje" gaat toch niet
meer; 't nieuwe was er trouwens
ook al wel bij hem af. Hij schuivel
de aarzelend over de straat, maar
dat kwam van de gladde weg. En
de duffel die hij droeg leek me ook
wat ruim. daar moet hij nog in
gropion. dacht ik. En wat doe -je als
je elkaar pas zo kort kent? Je zegt;
..Hoe gaat het?" en je raakt aan de
praat over het weer. 't was gouw be
keken, hij was verkouden of had de
baard al in de keel. „De zaak al een
beetje aan de Iood?" vroeg ik. „Net
wat je zegt."' was het antwoord. „Zie
je," zegt hij. „dat weer speelt mc par
ten Er wordt niet gebouwd. de
brandstofvoorriening raakt al in de
knoop en "waar geen ijsbanen zijn.
PïcMen 'er komen. Wat moeien de
•r.ersen hier in deze polder in he-
r.fisnj-jm nu met een iishaan d<vn
Moet er weer cultuurgrond inr^-ck-
ken •volder, aan de gemeenschap,
moi alle hoogst ernstige :,e«oi«£ïn
van dien. Komen er minder aardap
pelen. kan er minder belasting be
taald worden, moet er natuurlijk
weer een ijsclub bijkomen, ga maar
coor Nee, zegt hij, niks waard Ik
hr.o het maar op de Nieuwjaarsrede
van au burgemeester. Dat is teumin
sfce Mare taai en als alles meeloml.
ircijs'ef de raai dan zal ik rog
heel vat te verwerken krijgen Ik
hc-t. t ouwens nog wel iets :e vra
ger rver die rede was een veer
bo'ai grpke (ijst me' i iierlei he»! i
ten i ooi de raad in idtn geno..v n
Sntev.ekleinigheden daarvan zijn
.'-1 i,;t de pen, maar verl-v ook niet
gekomen.
Die verlichting bedoel je zeker,
hielp ik hera. De kleine man gaf
geen antwoord en vervolgde: Dan
was er ook nog de herbouw van de
gymnastieklokalen, maar daar stond
achter geschreven: indien mogelijk!
De kleine man keek naar me op en
vioeg: Weet jij wat dat betekend?
Hel was duidelijk, dat hij een ant
woord van me verwachtte. IJs en
weder dienende, was m'n bescheid
F.n toen hij wat ongelovig en niet be
grijpend naar me keek. voegde ik er
nog aan toe. Maar bet kost in ieder'
geval geen cultuurgrond.
Komaan, hernam hij, ik stap op
en op een in de rede willen vallend
gebaar van mij, ja stil maar, ik weet
val je zeggen wilt, alle begin is,
moeilijk en zo, wees gerust, ik geef
het niet op. Ik ga naar de burge
meester. In de zomer moet een mens
voer de winter zorgen en omgekeerd
ik ga eens praten over het zwembad
dat zit in de pen. maar komt er nog
niet uit. Misschien kan dat plan ge
co-nbineerd worden met een ijsbaan!
HanO opstekend gleed hij naar de trot
toirland, het maanlicht hielp hem
over de kuilen en gaten. De mouwen
van z'n duffel raakten bijna de
grond Goede reis en veel succes
riep Ik hem na.
De regen kletterde, aan m'n neus
groeide een ijspegel, de maan ver
school achter een wolk en het was
aarde donker.
DONDERDAG FEBRUARI.
Hilversum I, 301 m 7.00 en 8.00
Nws. 9.00 Voor de vrouw; 9.40 School
radio; 10.15 Morjendienst; 11.00 Voor
de zieken; 12.00 Lunchconcert; 13.00
Nieuws; 13.20 Kamermuziek; 14-00 Pro
m-nade orkest; 14.45 Voor de vrouw
15JO Pianospel; 16.00 Bijbellezing; 17.00
Voor de jeugd; 1730 Sweelinck kwar
tet; 1&00 Leger des Heils; 18.30 Strijd
krachten; 19.00 en 20.00 Nws.; 19.15
Muzikale causerie; 20.05 Italiaanse ster
avond met om 21.00 Familiecompetitie
22-15 Vaart der volkeren; 22.35 Gram.
23.00 Nieuws.
De Willem Barentsz vertoeft nog steeds in de koude Zuidelijke IJszee, waar
dag in, dag uit wordt gevangen en ge werkt, ten einde te zorgen dat wij
ons pakje margarine krijgen.
Hilversum II. 4i5 m 7.00 en 8.00
Nieuws; 9.00 Concert; 10.15 Arbeidsvi
tamkiea; 11-00 Strijkkwartet; 12.00 Me
tropole orkest; 123S Surinaamse muziek
13.00 Nws. 13.15 Musertemuziek; 14.00
EN DE WONDERLIJKE SCHELP
21 „Eb... wie... wat beat U?" zei
Kapp le verschrikt.
„Geef m'n zoutstaaf terug!" gromde de
vistnan. „Heel het zeevolk zal sterven
zonder die zoutstaaf! Gooi hem in zee,
anders zullen we dit schip, en alles wat
er op is, laten zinken! Onze wraak zal
vreselijk zip!"
De maat had intussen de slaap niet
kunnen vatten- Hij was te angstig en
te onrustig. „Komf", dacht hij tenslotte,
„Ik ga Kappic gezelschap houden. Die
zit daar maar alleen aan dek, en dat
is toch ook maar niet alles!" Hij stond
op, pakte zijn scheepslantaarn en ver
liet zijn hut. Maar toen hij aan dek
kwam, zag lri iets ontzettends. Hij
zag een vreemde gestalte, die half vis.
half man was, in een dreigende houding
voor Kappie staan. Deze aanschouwing
was te veel vx>r de maat. Hij gaf een
doordringende gij, viel bijna omv?r, liet
haast zijn scheesplantaarn uit zijn han
den vallen, keek nog eens en gaf toen
weer een harde gil. Hij zag groen van
angst en trilde als e?n riet in de storm.
jij moin niet wois make, dat ut ver
antwoord is. En docht jij nou werke-
luk, dat de auto's er beter van wor-
ren benne, dat ze zo'n krankzinnige
wedstroid houwe? Man leit nei je koi
ke. Gien cent respect hew ik voor die
lui, die er duizende guldens deurjage
in een dag of wat. Want geiouf dat
ut een gnap zoodje koste zei. As ze
er nou soms nag een keer goed uitslou
ve wulle, den zou ik zo zegge, leite
ze in de hooierstoid maar een dag of
wat op de boerderai kornme. Den zei
ik ze loupe leite, dat ze 's eivends
gien pap meer zegge keime. Maar
dut? Voor moin hewwe ze ut nooit
meer te doen."
„Dat komt omdat jij zo'n verlegen
stoive ouwerwesse hark benne." skold
Kees. Je konne duideluk an hem zien
dat ie ut er lang niet mee lens was.
„En toch vind ik, dat Klaas geloik
heb," zoi de barrebier voorzichtig,
want hai wul nooit graag een mens
voor ut houfd stote. „Ze kenne met
die sport nooit gien maat houwe. En
as ut zo deurgaat, zien ik er van kom
me, dat ze binnenkort een wedstroid
houwe in ut lang skeren. En wie den
ut lest an de beurt is, kon wel derus
kans hewwe, dat z'n gezicht beskadïgd
werd. Dat is ut resultaat van alle
ovcrdroivïng. Ut geeft maar skade."
FIGARO.
DROOGTE EX TVPHl'S IX ARC EX
TINK
Vorens een bericht ran de corres
pondent van de Daily Telegraph is
in de Argeutiinse provincie Corboba,
waar een gebied van ongeveer dui
zend vierkante ïnïil tengevolge van
de aanhoudende droogte zonder drink
v- js. pen tvnh"«oT"de rriQ uitw»-
I hi'okeu. Men organiseert, thans aan
voer van drinkwater dom- middel
van een groot aantal tankwagens.
Ook het vee en de oogst te velie
worden door de droogte bedreigd.
Voor de vrouw; 14.30 Zangrecital; 15
uur Voor zieken en gezonden; 16.00 Ge
varieerd programma; 16.30 Balletmuziek
17.00 Jeugduitzending; 1S.00 Nieuws.
12.30 Harmonetto; 19.05 Musicorda;
19.30 Volksmuziekschool; 20.00 Nws.
2G.15 Radio Philharmonisch orkest; 21
uur Avondschool; 21 25 Tsjechisch p'-'O
gramraa; 22.20 Bach-cyclus; 23.00 Nws. j
Os.ze fcjo geeft eer kijkje op de monumentale voorgevel van het gebj
waai In het hoogste rechtscollege van de Verenigde Staten van Amerika
zitting houdt. Het gebouw staat in de s'ad Washington.
„Die lui met de Rellie hewwe ut ok
niet al te «best troffen," begon kees
vledeu Zaterdag de algemene beskou
dinge in ut parlement van ut land
van de zeipkwast. „As je dat zo in
de krante leze, den moe te ze verlegen
martelt hewwe."
Nou moet je wete, dat Kees ondanks
de leef toid, hai is de zestig al voor-
bai, of en toe verlegen sportief doen
ken. Tenminste hai heb over alle mo
geluke sportgebeurtenïsse ut grooste
woord. Maar toen we een week of wat
leden an hem vroege, wat voor sport
hai oigeluk beoefend had, toe most ie
ons ut antwoord skuldig bloïve. Dat
komt meer voor bai die sportieve lui.
Verlegen houg opgeve over de presta
ties of de moeilijkhede van are men
se. maar zelf nooit ergens an meedein
hewwe.
Maar nou die Rellie was ie persies
an de winderige deur. Hai kreeg
Klaas op z'n praatstoel. En is er wat
kluchtigers te bedenken, as dat die
twei mekaar in ut heer kroige? Den
kenne de are klante gerust er mond
houwe.
„Ze hewwe ut een verkeerde naam
geven." begon Klaas de aanvaL En
Kees had nag niks in de gate, dat die
^gong er op deur. „Ja. oigeluk moet ut
de Sterrit hiette ei, das tenminste fa
soenluk Hollands."
fe^Nei," zol Klaas zo fointjes bai z'n
neus langs, „ik hew er een veul betere
Hollandse naam voor. Noem jij ut van
Jhwin part maar; Ut relletje. Ut relle
♦ie van Monte Carlo. En den zonder
houfdletter. Want ik heb er gieniens
e<?" houfdletter voor over
Kees zette den toch zokke verlegen
grote ouge op en hai was de eerste
memmt sprakeloos.
Klaas genoot. Niet zo zuinig. Hai
groinsde zo echt plezierig. Vooral toe
Kees as een anloupie zoi, dat ie gek
was. Maar veerder as ut anloupie
kwam ie voorloupig ók niet.
„Den ik maar gek," begon Klaas
weer. „Maar er benne er gekker. Ik
wul je eerluk verklare. Kees. dat ik
ut nag nooit gekker meemaakt heb
as dat gedonderjaag met dat relletje
van Monte Carlo. Wat een onzin. Wat
een onwoizigoid. Den moete zokke
lui deer zo wat een tachtig uur achter
mekaar in een auto raije. Weer of
gien weer. Gladde v/cge cf gien glad
de wege. Mist of gien mist. Ut was
te wense, dat ze ut doen moste. Den
zou we ze er gauw genog mee ophou-
we. Want o wee, as ze teugenwöordig
een uurtje langer werke moete, den
is Holland in last. En teminste as ze
er gien dikke cent extra an verdiene.
Je moete rekene as ze ut doen moste
den was er morgen an de dag werk
staking en overmorgen revelusie. En
den persies in de slechtste toid van
ut jaar, as je de meiste koud te wach
ten benne. Zo'n tocht. Nei man, ik heb
er hillegaar gien bewondering voor."
Klaas keek Kees an en hai skoof
de pruim van de iene kant nei de aar.
Net of ie zegge wou: „Nou jij maat!"
Afoin. Kees kwam. „Ik heb groot
respect voor die lui, die deer an mee
doen, dat wul ik jou zegge. Wat
hewwe die lui een deurzettingsver-
mogen. En ik heb nag groter respect
voor de fabrikante van auto's, die zok
ke foine wagens make, weer je zo
veul mee doen kenne. As er zokke lui
niet wazze, den ging de wereld nooit
vooruit. As ut allegaar zokke kirrels
ware as Klaas, den rede we nou nag
met de driewielde kar en den gonge
we met de trekskuit van Skagen nei
Alkmaar."
Die zat. En Kees keek verlegen"3riel
in de rondte. Er ware er enkele die
knikte. Er was wel wat voor te zeg
gen. miende ze. Maar toe sprong Klaas
weer op de ketting.
„Ik hew nag nooit zok gedrans mee
maakt." blafte ia „Wat weerium weer
is die flauwe kul nou voor nodig. Le-
te ze ut een beetje gnapper doen. Dk
lui benne toch zeker een gevaar op de
weg. As je zo'n toid in een auto zilte
zonder behoorluke nachtrust, den ken
Roman naar het Engels door tda Boyd
29
Loutjo begon te vertellen eu «1
gauw legde Arthur de pook neer en
nam de krant om zelf te lezen.
De politie was op Gauut Square 33
gekomen om de kamers te doorzoe
ken, die zij daar verzegeld had, naar
bezwarende gegevens tegen Damian
Roder en bad haar zegels verbro
ken gevonden en kasten en schrijfbu
reau opengebroken gevonden. Ze had
op niets bezwarends de hand kunnen
leggen. Geen spoor van corresponden
ftie of andere schrifturen geen spoor
van genees- of verdovingsmiddelen
had zij aangetroffen.
De -echtgenote van de verdachte op
wier naam het huis gehuurd was,
werd in diepe slaap in haar bed aan
getroffen. Nadat «U gewekt was had
de politie haar een verhoor afgeno
men. Ze had in gebroken Engels me
degedeeld dat *iJ In de late avond een
mnn in de voorkamer aangetroffen,
had die haar had meegedeeld dat hij
detectieve was en voor 't onderzoek
\gras gekomenj v v
Loutje schaterde het uit.
De politie had de indruk gekregen
dat de vrouw min of meer versuft
was van de slaap en verdriet, maar
haar mededelingen hadden volkomen
het stempel van openhartigheid en
juistheid gedragen.
Hij zei van de politie had ze
gezegd. Detective". Ik hem kamers
gewezen en weer naar bed gegaan.
Hij had politlelanraai n en sleutels.
Ik durf niet bemoeieu. Het was tien
uur.
Toen men haar had gevraagd hoe
de man er uit zag, had ze geantwoord
Als politie, blauw. Glad gezicht.
En zei nu en dan lim! hm!
Ze had het blijkbaar zo openhartig
en kinderlijk verteld, dat noch bij de
politie noch bij iemand anders ook
maar even twijfel was opgekomen
ann haar eerlijkheid. Hoe zou dat
ook kunnen? Ze erkende immers alles
open en eerlijk?
Arthur lachte, terwijl hij las en Lou
tje lachter nog harder, zonder te we
ten vaarom Arthur eigenlijk lachte.
Koel en brutaal zeide Arthur.
Een kerel die durft zti Loutje
menend dat hij de man bedoelde.
Maar Arthur bedoelde de vrouw.
Het was hem nu duidelijk dat ze een
betere helpster was dan hij eerst ge
meend had. Ze had het goed gedaan
geen woord te veel gezegd en die
houding van domme onverschillig-
held. Meesterlijk! Hij vroeg zich af
wat ze wel doen of zeggen zou als
ze er achter kwam dat hij geen vriend
van Danilo was. Dan zou ze in een
voor haar lastige positie komen na
de thans afgelegde verklaringen.
Men had haar gevraagd naar de on
gesloten ramen en deuren op de bo
venverdieping en naar het slaapka
merraam, dat open stond. Ze had vol
slagen onverschilligheid betoond.
Niets te stelen hier had ze gezegd
Mijn man nooit ramen sluiten.
Mag ik mijn man zien?
Haar toegewijdheid aan haar echt
genoot pleitte boven alles voor haar
Maar men kou haai' geen verlof ge
ven liem in de gevangenis te bezoe
ken en zij verliet het politiebureau
zonder nog een woord te zeggen en
mot een gezicht, vertrokken van ver
driet of van woede.
Ze heeft alleen maar gedachten
voor die kerel zei de politie ser
geant. Vrouwen zijn rare wezens.
Je zult zien, dat ze nog gek wordt,
als ze hem opsluiten. Zo'u type is ze.
Maar hij beoordeelde Draga Alex
androwna verkeerd. Zij was hele
maal niet zo'n type. Op haar slaap
kamer kleedde zij zich in haar beste
kle-en, verschrikkelijk van opzichtig
held en spoedde zich vervolgens
naar Lincolns lm». De Indrukwekken
de statigheid van het kantoor van
W-st Lewis en Ridgeway paste in
geen enkel opzicht bij een strafzaak
ais die van Danilo. Dat voelde ze zo
duidelijk, aslof men het haar iu het
oor schreeuwde en daarom was het
met een gevoel van opluchting, dat
ze van een der statige heren vernam
dat zijn firma de belangen van haar
echtgenoot niet langer wenste te be
hartigen eu dat zij, op verzoek van
dr. Roder, de zaak hadden overgege
ven aan E. A. Jeukii-s Crettou Street
!r.
Zij ging dadelijk terug naar Cret
in Street en zocht no. 18 op. Het
was het huis van dc „twijfelachtige"
advocaat. Dit was beter. Maar bij de
twijfelachtige mr. Jenkius kreeg ze
ecu nieuwe schok. Hij vertelde haar
dat haar man woedend was over de
ve; dwijning van de papieren en brie
vt- dat die broodnodig waren voor
zijn verdediging en dat zij, door de
inbreker zijn gang te laten gaan haai
man groot nadeel had berokkend.
Dit was verpletterend. Danilo had
gewild, datde politie die papiereu zou
vinden? Eu die verdovende midde
len in de kast dan?? Zij begreep er
hoegenaamd niets van. Maar ze zou
deze kerel niet laten merken dat ze
het niet begreep.
Ik kon niets aan doen was al
les wat ze zei.
Maar JenkinB vroeg of ze geen idee
had wie de man geweest kon ziju
Kon het misschien de man geweest
zijn van de vrouw, die de politie te
gen Roder gewaarschuwd had? Of de
man vun een der andere vrouwen?
Zou er niets te bedenken zijn. om het
een van die echtgenoten op zijn hals
te schuiven?
Zij schudde van neen, begreep het
maar half.
Dit was de eerste aanduiding die zij
kreeg, dat mogelijk een van Danilo's
slachtoffers zich tegen hem gekeerd
had. Woede rees in haar op. Als
Danilo haar niet in zijn vertrouwen
nam. trof haar geen schuld. Dan was
de schuld alleen aan hemzelf. Ze was
woedend ze was bang nu voor
hem en om hem. Hoe had zij kunnen
begrijpen, als hij haar niets vertelde
Hy liad als een gek gehandeld door
haar buiten zijn bedrijf te houden.
Ze gaf de heer Jenkins een nijdig
antwoord om aan haar echtgenoot
over te breugeu een antwoord,
waaruit Jenkins niets kon opmaken,
maar dat Roder duidelijk haar vei--
outwaardigïng deed voelen.
En daarna ging ze terug naar haar
achterkamer en fcaa.- ge''achten.
Die v.iiJ j ook geld hebben
Bij advocaten bestoud, op dit punt.
geeu verschil - - of ze voornaam wa
ren of niet. Bloedzuigers! De honderd
ponde die ze op Danilos kamer ge
bonden had, zouden bij lange na niet
genoeg zijn. En zij moest zelf ook le
ven en de huur betalenNeen, ze
moest meer geld hebben. Ze lachte
grimmig eu dacht aan de elastieken
banden.
Niemand wist, dat zij dit wapen
had. Of had de inbreker gemerkt, dat
zij ze in haar zak gestopt had en....
had hij gezien, dat de namen der
vrouwen er op stonden??
Wie de man geweest kou zijn en
wat hij had voorgehad met de in
braak was een vraag, die zich onweer
staaubaav aan haai' opdrong, na dat
onaangename gesprek met Danilo»
nieuwe procureur
Zij peinsde bij het smeulende vuur
in haar achterkamer. Waaroiu
was Danilo kwaad geworden? Waar
om wilde hij, datde politie die papie
ren wel zou vinden? En wie was de
gene die dat niet wilde? De man van
d'i vrouw, die bij de politie over hem
geklaagd had? Dat kon best wezen.
Die vrouw had misschien samen ge
daan met Danilo om anderen geld af
te persen. Eu nu wilde zij haar brie-
veu uit het hui9 weghebben, opdat
de politie niet zou merken, dat ze e-
ven schuldig was als de man, die zij
opgesloten had. Ja. dat was heel goed
mogelijk.
Wordt vervolgd.
