De Verdwenen Drofessor
KAPPIE
Inlichtingenbureau in de V.S.
viert honderd jarig bestaan
We zijn er nog niet aan toe
Amerikaanse studenten gaan op
bezoek bij Europa
Zorgt voor getuigen bij een huwelijk en
voor geld als U verre reizen doet
I* ren mooie xomerochtend in
1V47 vond men, bij het begin der
werkzaamheden, op het Londense
bureau van dc American Express
Company een telegram. Het was afge
zonden door een Amerikaanse cliënt,
een zakenman uit New York, die me
dedeelde te hebben vernomen, dat
*ön dochter die morgen om 11 uur in
bet huwelijk zou treden in St. Mar
tin's Church te Londen. De verheug
de (of wellicht bezorgde) vader wil
de de zekerheid hebben, dat het hu
welijk op wettige wijze zou worden
voltrokken en eindigde zijn telegram
inct het verzoek: „Wees zo goed en
laat American Express getuigen bij
huwelijk".
Deze enigszins ongebruikelijke op
dracht werd, zoals dit bij de Ameri
can Express gebruikelijk is, op zuiver
zakelijke wijze afgehandeld. Twee be
dienden kregen order bij de plechtig
heid aanwezig te zijn. Zij belden St.
Martin's Church op doch vernamen,
dat daar die morgen geen huwelijk
zou worden ingezegend. Verre van
zich hierdoor te laten afschrikken,
zetten zij hun nasporingen voort. Suc
cessievelijk stelden zij zich in ver
binding met alle Londense kerken,
zonder resultaat evenwel. Inmiddels
was het kwart voor elf geworden,
toen zij de deken van Westminster
Abbey om inlichtingen vroegen.
Ook deze wist niets van een huwe
lijk, doch opperde de veronderstel
ling, dat de telegraferende New York
se vader wellicht St. Martin# regis-
try (het bureau van de Burgerlijke
Stand) in plaats van St.- Martin's
Church had bedoeld. De beide gele-
genh'eidsgetuigen wapenden zich met
een bouquet rozen en snelden naar
het bureau. Daar kwamen zij juist
op tijd om de plechtigheid naar be
horen bij te wonen en hun rozen aan
te bieden. Geen half uur later droeg
de kabel het bericht naar de vader,
dat het huwelijk op weftige wijze
was voltrokken.
Kosten? Niets voor de vader al
thans.
Is de American Express Company
dus een instelling, die zich belast
met het verschaffen van huwelijks-
getuigen of het inlichten van bezorg
de papa's over de wéttigheid van het
huwelijk hunner docthers' Geenszins
Dit voorbeeld wil alleen maar illu
streren. wat de cliënt van de Ameri
can Express verlangt en op welke
prompte wijze aan zijn wens wordt
voldaan. Duizenden mensen, die aan
hun Bank. hun Reisbureau, of welke
belangen zij de „Amexco" nog meer
laten behartigen, hun vertrouwen
hebben geschonken, dóen in gevallen
van moeilijkheden of nood een be
roep op deze wereldorganisatie.
Waar is mijn vrouw, mijn kind.
mijn moeder?
Zorg dat mijn dochtertje uit Milaan
naar Washington komt. Zulke bood
schappen hebben voor Ameco niets
vreemds. Het wereldap*»araat wordt
in werking gesteld, als regel met be
bevredigend resultaat. Ziedaar wat de
Amerikaan onder service verstaat. De
cliënten verlangen het en dus ge
schiedt het.
HOE HET BEGON
PI XPRESS betekent van oudsher
snelheid. Honderd jaar geleden, juist
na de grote Gold Rush in Californië
voegden vijf bekende Amerikaanse
expeditieondernemingyn (met paard
en wagen!) zich samen onder de
naam „Express". Een jaar later werd
de Wells-Fargo pony expeditie er bij
gekocht. Amexco was nog een eenvou
dige expediteur, toen haar president,
James C. Fargo, in 1891 een reis naar
Europa maakte, die aanleiding werd
tot de uitvinding van de thans overal
ter wereld bekende American Ex
press Travelers Cheques.
Fargo had weinig 'geld bij zich,
maar hij beschikte over een behoor
lijke credietbrief destijds de me
thode om reisgeld in den vreemde
op te nemen en zo trok hij van
land tot land energerde zich.
Niet zonder reden. Hij kon alleen bij
de grootste banken terecht en die
waren destijds, naar het schijnt, nog
al willekeurig in de bepaling van de
wisselkoers. Daarbij kwam. elke keer
weer. de ellende van de legimitatie.
Er ging zoveel kostbare tijd verloren,
dat James C. Fargo nog verontwaar
digd was. toen hij van zijn reis in
Amerika terugkeerde.
Deze verontwaardiging leidde tot
een uitvinding van bijzondere beteke
nis: die van het internationale geld.
de Travelers Cheque. aWnt president
Fargo liet het er niet bij. Met een
van zijn ervarendste emplo;*é's. M.F.
Berry, besprak hij zijn reismoeilijk-
heden en deze Berry loste het legi
timatie-wee op met een e#/en eenvou
dige als Ingenieuze vinding: de twee
de handtekening.
De cheque wordt, aldus stelde Ber
ry voor, bij aankoop eenmaal gete
kend. Ze is dan voor ieder waarde
loos, behalve voor de eigenaar. Wan
neer de cheque wordt aangeboden
ter inwisseling tekent de houder nog
maals en pas dan heeft zij haar waar
de gekregen.
Toch wilde deze manier om veilig
reisgeld mede te nemen er niet di
rect in. Het eerste jaar werd slechts
voor een bedrag van 9120 dollar Tra
velers Cheques orJ-jezet. negen jaar
later echter reeds voor 6 millioen dol
lar. in 1913 voor 32.000.000.
Nu kent iedereen de American Ex
press Travelers Cheques. Bedragen
van honderden millioenen dollars
zijn in omloop en niet alleen banken
overal ter wereld, maar ook waren
huizen, hotels en particulieren accep
teren deze cheques zonder bezwaar.
ALS MEN OP REIS GAAT.
Een reis brengt echter meer zorgen
mee dan alleen die van het geld. Als
men weet waarheen men gaat, dan
rijzen .vragen als: met welke gelegen
heid, naar welk hotel, wat worden
de kosten? En zoveel meer, waarover
elke reiziger graag van tevoren wordt
ingelicht. In eigen land moge men
zulke kwesties eenvoudig kunnen op
lossen, als de tocht naar het buiten
land gaat is vaak het juiste antwoord
moeilijk te krijgen.
Met vragen als deze bestormd,
wierp de American Express zich op
als inlichtingendienst en organisator.
Reizen werden uitgestipeld, plaatsen
besproken in treiïten. op boten, later
ook in vliegtuigen, hotelkamers gere
serveerd, trips gearrangeerd, kortom
de American Express legde zich toe
op het compleet opdienen van reizen,
groot of klein, lang of kort, voor in
dividuele cliënten, families, gezel
schappen. Grote gebeurtenissen, zoals
internationale congressen, waarbij
honderden deelnemers waren betrok
ken, die gehuisvest en gevoed moes
ten worden «overeenkomstig hun rang
en stand, die tochten wilden maken
in hun vrije uren, die naast hun con
gresarbeid ook hun kennis wilden
verrijken van vreemde landen
volken, verliepen vlot en punctueel,
dank zij de organisatorische kwalitei
ten van Amexco. De cliënten verlap
gen het en dus geschiedt het.
De cliënten verlangen steeds meer:
laat Amexco maar de reis voor hen
uitzoeken, het hindert niet waarheen
laat Amexco zorgen dat hun bagage
is verzekerd, laat Amexco de auto
bestellen, die hen in een ander we
relddeel van de trein haalt, laat
Amexco hun emigratieplannen onder
het oog zien, hun goederen versche
pen, hun financiële transacties behar
tigen.
In Amerika zegt trien zoiets op za-
kelijk-korte wijze: „Banking Ship-
pin Travel" eniedereen weet, dat
deze drie woorden letterlijk alles in
houden op het gebied van bankzaken
internationale expeditie en reisaange
legenheden.
Door tegemoet te komen aan de
wensen van cl.ë t<n, ook r>2 zonlr-r
lingste, ontstond op deze wijze een
organisatie, die met haai 160 kanto
ren een net spande om de wer'ld.
Uit de expediteurs met paard
kar van 100 jaar geleden, die zich
tooiden met di naam Express, groei
de het geweldige bedrijf, waaroo c!k
jaar weer ntiUioenen een beroep doen
voor de beh indeling en uitvoering
van de meest ulUenlopende opt-a h
ten.
Een vereniad Europa
In een toespraak welke de Admini
strateur van de ECA Paul Hoffman.
het afgelopen week-end heeft gehou
den voor de oudere jaars studenten
club van de Columbia Universiteit,
heeft hij er op gewezen, dat de eco
nomische aaneensluiting van Europa
van het grootste belang is. wil Euro
pa een hogere levensstandaard berei
ken waardoor Europa krachtiger zou
worden.
De eerste reden is van economische
aard. Zolang West_Europa door schot
jes verdeeld blijft en elk van de 18
landen naar autarkie streeft is het
onwaarschijnlijk dat alle grote mo
gelijkheden, welke Europa in zich
bergt voor zijn -v«lvaart en veilig
heid verwezenlijkt kunnen worden
Indien Europa '.vel zijn 270 .viUioe
Inwoners een bruto nationaal product
van £50.000 000.000 zou opleveren,
zou het een welvaart deelachtig wor
den welke het vele generaties niet
gekend heeft. Ik zou willen verkla
ren dat indien de Europeanen vcne
den i?ar een dergelijk peil haddon
bereikt, de wereld thans een veiliger
rn teler plaats zou zijn om in te le.
ven.
Do tweede reden was dat ganeen-
stuiting nodig was om de koude oor
log te winnen. West Europa neemt
de plannen van het Kremlin. welke
dc verovering van de hele vrije w
reïd beogen een sleutelpositie i
Vandaar dat. het de mislukking van
het Marshall Plan als nummer een
op zijn programma heeft staan.
Bet financieren van het Marshall
Plan heeft grote uitgaven geëist, ver
volgde hij. Het Congres heeft reeds
EN HET WRAK VAN DE „LUPINO"
13. „Komt u binnen!" zei Professor
Quibus tegen Kappie. Kappie ging
naar binnen, en tot zijn grote verba
zing zag hij, dat de hut van de Pro
fessor vol hoedendozen stond. „Het
geeft niet dat u op 'n hoed van me
getrapt hebtik doe zoiets zelf
ook wel eens.... hoeden zijn onbe
langrijke dingen, daarom zorg ik al
tijd. dat ik er een voorraad van heb"
De Professor pakte de verkreukelde
hoed en gooide die onverschillig met
een boog door de open patrijspoort.
„Interesseert u zich voor oude zeil
schepen?" vroeg hij toen aan Kappie.
„Ik heb hier een belangwekkend boek
met een zéér bizonder exemplaar.
Het interessante ervan is om te ont
waren hoe de boegspriet zich tot de
grootbramsting verhoudt„Ja, ja,
mooi" zei Kappie vlug, nadat hij een
blik in het boek had geslagen. „Maar
ik moet nu weer naar de brug, ziet
u. Een andere keer wil ik er graag
meer over horen!" „Dit is een voor
beeld van kop- en staart-tuigage, zo
als men zich vroeger populair u:t-
drukte. Men kan begrijpen, hoe men
aan die term kwam, wanneer men 't
schip nauwkeurig bestudeert" ver
volgde de professor, alsof hij Kappie's
woorden niet had gehoord. „Hoe kom
ik hier weer weg" dacht Kappie. „Ik
moet toch weer naar de brug! Wie
weet wat die klont va- een nu
weer uithaalt!"
10 milliard dollars voor dit doel toe
gestaan. en het zal waarschijnlijk nog
een extra vijf milliard dollars kosten
om het programma tot een goed ein
de te brengen. En zoals bekend, wor
den deze dollars door de Amerikaan
se belastingbetaler opgebracht.
Niettemin, aldus Hoffman. heeft hij
volgens mij hieraan een koopje, want
deze grootse strijd voor het behoud
en de vooruitgang van de Westerse
beschaving kost slechts weinig ver
geleken bij de kosten van een oorlog.
Ik ben er vast van overtuigd, dat
wij de zware lasten en het onge
lofelijke lijden van een nieuwe
oorlog kunnen voorkomen indien wij
als een eerste essentiële eis ter ver
krijging van een duurzame vrede 't
programma waaraan wii begonnen
zijn met kracht voort zetten.
Dit is niet alleen een dringende
vereiste, doch ook onze morele plicht,
liet Hoffman hierop volgen, waarna
hij vier eisen opsomde waaraan de
Verenigde Staten volgens hem dien
den te voldoen:
1. Wij moeten het feit erkennen en
onze geaachtengang aanpassen
dat wij thans niet meer een land
zijn dat in zijn kinderschoenen
slaat met pas beginnende industrie-
en doch dat wij integendeel het
krachtigste, grootste en machtigste
land zyn met de meest efficiënte
indusrieën van de gehele wereld
2 Wij moeten onze pogingen ter ver
steviging van de vriendschapsban.
,..,,den met alle vrije volkeren voort
zetten.
3 Wij moeten het Marshall plan tót
een goed einde brengen en hier
bij met een goed inzicht en zelfs
met vastberadenheid te werk gaan
opdat wij van deze historische ge
legenheid gebruik kunnen maken
de aaneensluiting van Europa te
bespoedigen.
Ten slotte Wij moeten er voor
zorgen dat de Verenigde Staten
sterk en welvarend blijven. Naar
mate ik meer van de wereld gezien
heb. ben ik tot de vaste overtuiging
gekomen dat wij er in dit land in
geslaagd zijn door de combinatie
van een politiek systeem, een eco.
nomisch systeem en een wetboek
van morele beginselen (elk voor
zich ongeëvenaard in ons land) een
bestel op te bouwen dat een groot
se belofte inhoudt voor vrije vol
keren overal in de wereld.
Verwacht wordt dat tussen de 6000
er. 8000 Amerikaanse studenten deze
zomer Europa zullen bezoeken om
daar te werken en een kijkje te ne
men. Dit jaar kunnen de Amerikaan
se studenten een keuze doen uit een
lijst van meer dan 150 zomercursus
sen en studie-tournee's, meer dan ooit
te voren.
Deze studenten zullen deze zomer
te Stratford-on-Avon een speciale
studie van Shakespeare kunnen ma
ken. Zes universiteiten in Groot-Brit
tannië hebben plaats voor in totaal
675 studenten
Alle belangrijke universiteiten en
onderwijsinstellingen in Frankrijk
hebben hun poorten geopend voor
Amerikaanse studenten om hen in
staat te stellen in de Franse taal, li
teratuur en kunst te studeren.
Spaanse universiteiten organiseren
speciale cursussen in de Spaanse taal
en literatuur.
De studenten zullen dramatische
kunst en muziek kunnen studeren in
de beroemdste festival centra van
Europa n.1. in Salzburg of op het In
ternationale Festival voor Muziek en
Drama te Edinburg. oude geschiede
nis zullen zij in Rome en Athene kun
nen studeren. Nederlandse kunst in
Nederland en Italiaanse kunst in Flo
renee.
Een aantal universiteiten in de
Amerikaanse zone van Duitsland ko
men dit jaar voor het eerst op de
lijst voor.
Scandinavische universiteiten nodi
gen eveneens de Amerikaanse studen
ten tot een bezoek aan het land en
studie uit. De Universiteit te Oslo zal
ongeveer 250 studenten verwelkomen.
De Universiteit te Stockholm zal het
velgen van zomercursussen voor de
totale studietijd meerekenen en de
Internationale Volkshogeschool in De
nenmarken zal speciale zomercursus
sen organiseren.
Yuoth Argosy Inc. een niet-com-
mereièle ondenvijs-organisatie die
verleden jaar voor het vervoer van
4000 personen naar Europa heeft zorg
gedragen heeft dit jaar een dergelijk
programma op touw gezet. Deze or
ganisatie opent voor studenten met
een smalle beurs de mogelijkheid in
het buitenland te studeren, te reizen
en te helpen bij uitvoering van weder
op bouwplannen e.d. Voorts zijn op
dit gebied o.a. werkzaam: het Ameri.
can Frierids Service Committee, Ame
rican Youth Hostels. Girl Scouts,
UNESCO, U.S. National Student As-
sociaion cn de Wereldraad der Ker-t
ken. Er Worden kampen georgani
seerd in Engeland. Italië, Griekenland
Frankrijk en Duitsland.
VRIJDAG 21 APRIL 1950
Hilversum I 402 m. NCRV: 7.00
en 8 00 Nws; 8.30 Muziek by 't werk;
9.15 Voor de zieken; 9.35 Glazounow-
concert; 10.30 Morgendienst; 11.00
Fluitrecital; 11.30 Operette-melodiën;
12.00 NCR V-koor; 12.33 Marinierska
pel: 13.00 Nws: 13.15 De Zakapara's;
14.10 Nederlands Kamerkwartet; 14.40
Van oude en nieuwe schrijvers; 15.00
Grdin.muz.: 15.15 Kamerkoor: 15.40
Voordracht; 16.00 Pianorecital;
Reportage; 17.45 Promenade-orkest;
18.15 Esperanto-uitzending; 18.30 Gees
telijke liederen: 19.00 en 20.00 Nws;
19.35 Gram.; 20.05 Met band en plaat
voor U paraat; 20.30 Haak in, radio-
wedstrijd voor de huiskamer; 21.00
Ensemble Selecta; 21.00 Lez.; 21.40
Hooglied van Bertus van Lier: 23.00
Nws; 23.15 Avondconcert.
Hilversum II 298 m. VARA: 7.00
en 8,00 Nws; 8.18 Eric Coatesprogr.;
9.00 San Francisco Symphonie-orkcst
VPRO: 10.00 Toespraak en Morgen
wijding. VARA 10.30 Voor de vrouw;
10.45 Volksliederen- uit de Donaulan-
den: 11.05 Voordracht: 1125 Orgel
spel: AVRO- 12.00 The Avrolians;
12.33 Sport en prognose; 13.00 Nws:
13.15 Orgelspel: 14.00 Kookkunst 14 40
Pianorecital: 15.00 Ons volk in zijn
dichters; 15.20 Oraroepkamerorkest;
VARA: 16.00 Dansmuziek: 1630 Tus
sen twaalf en zestien: 17.00 Pianoduo
17.20 Wii en de muziek: 18.00 Nws;
18.3C Strijdkrachten; 19.00 Denk om
de bocht; 19.15 Orgelspel; VPRO:
19.30 Lezing: 19.45 Radiokrabbel: 20 00
Nws; 20.10 Gram.; 20.30 Cursus: VARA
21.00 Men vraagt en wii draaien:
21.25 Aether-forum; 21.55 Buitenlands
overzicht: 22J10 Pennies from heaven
VPRO: 22.40 Toespraak en Avondwij
ding. VARA: 23.00 Nws: 23.15 Symph.
concert.
Een romantischverhaal
uit da Griekse bergen
Overwinning of nederlaag. En wel
licht leven of dood. Tevergeefs hield
hij zichzelf -oor dat Stratos naar al
le waarschijnlijkheid het andere ein
de bereikte, voor Hamid zich op weg
begaf. Tevergeefs stelde hij zich
het gezicht van de kapitein voor,
Wf.nueer deze uit de haard stapte en
door Salomon met zijn gewone bemin
nelijkheid in ontvangst werd geno-
ben
Alles vergeefs. De onrust liet hem
niet los. Werd steeds sterker. Ver
hinderde' hem intussen niet om met
veel smaak -te eten van het maal,
dat de kawasi hem na een half uur
bracht.
Toen hij gegeten had belde hij. De
manier van een uitbreiding 't goedko
pere plan. Spr. was er niet zeker
bediende ruimde af en hij ging weer
liggen. Trachtte te slapen. Het lukte
niet. Hij was te zenuwachtig. Wat
een ellendige toestand
Hij stond weer op. opende zacht
da deur en trad in de gang. Die was
lang, reikte van de straat tot aan de
tuin. De huisdeur was gesloten. Op
de gang waren lluks en rechts één,
tweedeurea. In het midden het trap
penhuis. Niemand was te .zien
Hm Zou hij het wagen? Hij
moe*, iets doen. Langer stil blijven
Hggen was hem onmogelijk
Hllena kwam niet misschien hield
die kerel die Xymatis, haar tegen.
Trouwens, het was tijd dat hij Irene
•ena te zien l.reeg
Als een kat sloop h|J de marmeren
trap op. Op het portaal zat een komi
iadsclii, met het geweer op de knie-
door Ernst Klein
en, he: hoofd op de handen en snurx
te zo luid, als men bij zo'n hitte
slechts snurken kan
Vitus stond naast hem stil eu luister
de in alle richtingen.
Niets bewoog zich niets
Hot hele huis scheen in middagslaap
verzonken te zijn.
Doch zie zie
Met stokkende adem week -Vitus
terug van de leuning, waarover hij
zich heengebogen had.
Onder de trap bevond zich een deur
die hij lot dusverre niet opgemerkt
had. Waarschijnlijk ook de een of an
dere geheime deur. Deze nu werd
van binnen heel zacht en voorzich
tig geopend, zonder dat men zien kon
wie erachter zat. De geheimzinnige
bezoeker luisterde en bespiedde be
neden. juist zoals Vitus hef boven ge
daan liad.
Die stond bij de leuning had zijn
kleine met zilver beslagen revolver
in de hand en wachtte op de dingen,
die komen zouden.
Toen alles stil bleef verscheen be
neden om de deur eerst de loop van
een reusachtige revolver. Daarop
bleef do toestand enige tijd onveran
derd. Doch langzamerhand kwam
oen versleten muts, met een ruig
hoofd eronder te voorschijn. Een ge
weldig brede borstkas volgde....
Salomon, de Spanjool in levende
lijve
Hij richtte zich op. Haalde diep a-
dem, als iemand die over zichzelf
tevreden is. Keek om zich heen
keek naar boven
Meester eu staarden el
kaar sprakeloos aan', de een precies
even verbluft als de ander.
Het scheelde geen haar of zij had
den eikaar uit pure verrassing bijna
overhoop geschoten
VIJF EN TWINTIGSTE ItOOFDST.
Professor n is vrij
De vreugde van het wederzien was
even zwijgend als innig. Salojmom
sperde van louter pleizier de mond
zo wijd open dat Vitus zijn maag
meende te kunnen zien.
Een ogenblik later schudden ze ei
kaar beneden bij de deur de hand.
Vitus duwde Salomon die zijn Vleug
de nog steeds geen meester was. de
geheime gang In en trok de deur
achter zich dicht.
Er gebeuren nog wonderen,
lachte hij. Als dc ïiood liet hoogst
is, is Salomon nabij.
Maar vertel nu eens. ouwe zondaar
hoe kom jij hier?
Op de natuurlijkste wijze der
wereld. Toen it vanmorgen niet te
rug kwam ging ik dadelijk op slap
hierheen. Hamid zit er nog steels
het hoofd over te breken, hoe hij zijn
gendarmen in liet huis krijgt, zonder,
dat de spionnen van die verdraaide
bende iets merken.
Nu als hij dat klaar speelt
Maar zeg eens, hoe lang zit je hier
al?
Ja .hoe lang zal dat zijn? Se
dert tien uur ongeveer. Ik kwam tot
aan de valdeur toe. doch waagde
het niet, verder te gaan. Waarschijn
lijk zat ik daar nu nog wanneer die
komitaschi niet plotseling door de
ijzeren deur in de gang verschenen
was
Weer wordt het Pasen. En ook in
deze nieuwe lente lokt, ons weer het
oud gebruik om met eieren onze tafel
te sieren.
Het behoeven niet altijd bontgekleur
de of grappig uitgedoste eieren te
zijn, ook eiergerechten passen op de
Paasdis.
daarbij eens afgewisseld kunnen wor-
Het traditionele krentenbrood zou
oen door een Paastaart of cake. En
zou een Paaspiulding in frisse voor-
jaarskleuren niet met gejuich worden
begroet?
Hoe men met eenvoudige middelen
hee| de maaltijd op Pasen een toepas
sol ijk aanzien verlenen kan. daarvan
willen wij thans een voorbeeld geven
Moge het tot veler feestvreugde bij
dragen.
Stratos?
Heet die kerel Stratos?
Heb je hem gedood?
Wat een vraag! Alsof ik dat zo
kan zeggen! U weet. mijnheer Tha-
von, in de haastToen hij de deur
opendeed, gaf ik hem met mijn re
volver een slag op het hoofd.
Vitus dacht aan Elena.
zonder een kik is hij in el
kaar gezaktbesloot Salomon zijn
verslag met zakelijke kortheid.
Dat kan ik mij voorstellen. Waai;
is liij nu?
Waar hij is? Daar, waar ik hem
neergelegd heb.
Kom!
Zij daalden langs enige treden of in
een ruim gewelf, waarin zich ver- 1
scheldene deuren bevoudeu. Toen
moest men weer een twee meter af
dalen, om Sn een smalle doorgang to
komen, die, zoals Vitus in de baast
vaststelde, onder de tuin lag.
De ijzeren deur. die toegang gaf
tot de grote geheime gang stond o-
pen. Er achter lag Stratos. aan han
den en voeten gebonden. Hij was be
wusteloos. doch had geen wonden.
Zijn schedel zou onder de vreselijke
vuist van de Spaujool ongetwijfeld
versplinterd zijn indien de dikke muts
die hij droeg, hem niet beschermd
had.
Vitus boog zich over hem heen en
constateerde met voldoening, dat hij
ademde.
Mau, als je hem doodgeslagen had,
mompelde hij, terwijl hij de bewuste
loze in een gemakkelijker houding
legde.
De Spanjool keek met open mond
toe. Hoe j»eu een Griekse komilad-
sche behoorlijk behaudelen kon. ging
zijn begrippen te boven. Een antler
dan Vitus had het ook niet moeten
wagen. Sulomous heiligste opvattin
gen van menselijkheid met voeten te
treden Hij bromde, raasde en haal
de de schoutiers op.
Maar mijnbeer TliavonDal is
toch maar ecu gemene autarte
zo'n hond zo'n....
Een antarte kan ook ecu goede
kerel zijn. Bovendien is hij de ver
loofde van een beeldschoon meisje.
Wat gaat ons dat aan?
Mij gaat het vel aan. Als het meis
je eu de mau er niet geweest waren,
dan had je mij waarschijnlijk niet
meer levend aangetroffen.
Ja. dal was iets anders. Salomon
werd vevlegeu, snoof, zette een dom
gezicht en krabde zich met zijn reu
zen hand op het hoofd.
Hij is toch niet dood? stotterde hij
Neen. en ik geloof, dat wij hem
rustig kunnen laten liggen, totdat
wij de professor gehaald hebben.
Kom!
Zij keerden terug naar het huis. In
het gewelf bleef Vitus staan en keek
ouderzoekend om zich heen. Achter
een der drie deuren moest Martlus
zitten. Hij klopte op goed geluk af
aan de eerste deur.
Binnen! klonk het in het Duits.
Dat is hij, zei Vitus.
Wie? Die gekke kerel, die profes
sor? Lieve help. mijnheer Thayou
hoe bent u daar nu weer achte
gekomen
Salomon was weer eens buiten zich
zelf van bewondering. Vitus liet hem
echter geen tijd tot verdere uitingen
daarvan.
Pak aan! beval hij.
De deur was gesloten. In een oog
wenk had Salomon haar uit de heng
seis gelild en uit het slot gerukt.
Roerloos stond de professor mid
„deuiu zijn kamer en keek ontzet naar
de beide mannen, die zich op deze,
nigszfns ongewone wijze, toegang
tot hem verschaft hadden. Zelfs de
aanwezigheid van Vitus was hem
geen geruststelling, toen hij Salomon
in het oog kreeg. Hij waande züu oin
de gekomen. Alles, wat hij tot dus
verre aan rovers en komitadschis ge
zien Tiad, verbleekte tot gestalten alt
een kindersprookje, toen hij de Span
jool zag.
Wat wilt ustamelde hij.
Professor, u iu vrij! riep de jour
nalist. Wij hebben geen tijd voor lan
ge verklaringen. Vooruit dus!
W-a-a-a-i?
Ik heb u immers gezegd, dat ik
gekomen ben. oin u te bevrijden? Dat.
be: zo snel gelukt is .hebben wij aan
mijn vriend te danken. Gij behoeft
hem niet zo ouidaan aan te staren,
Salomon bij' alleen, wanneer ik het
hebben wil. Vooruit dus? Hebt u !e«s
mee te nemen?
Maar Ik ik.
Vooruit, zeg ik! Salomon, daar in
de boek ligt de rugzak van de pro
fessor. Neem die? Moet hij li mis
schien ook nodragen.
Professor Martius scheen eindelijk
te begrijpen, waar het om ging. In
een paar seconden had hij zijn •hé-
diklijvig schrift ii de rugzak gestopt
en was bereid, zijn bevrijders te vol
gen.
Vitus haastte zich terug naar Stratos
Die lag nog steeds bewusteloos.
Wat moeten wij met hem beginnen
Ik zal ben» wel dragen.
En zonner een spier van zijn ge
zicht ie vertrekken, tilde Salomon
het roerloos uitgestrekte lichaam van
zijn slachtoffer met één hand op
en hing het naast de rugzak van do
professor over zijn schouder.
Die keek zijn ogen uit en merkte
niet eens. dat Vitus hem de hnnd toe
stak.
Wordt vervolgd
