Kfln#7EE?K<§>E[!?l
TT
Aan de ouderen, die de
Kinderkoerier lezen
VACANTIE
ONS RAADSELHOEKJE
Deze fekening moeien junie kleuren
Een Kleurenwedstrijd
Clubvrienden zonden in
BON
Ons vervolgverhaal
De zeven Kabouters
van Sneeuwwitje
Toon Bruin en Unk Wunk hoorden,
dat de burgemeester van elfenstad
gekomen was om het feest te. gaan
voorbereiden, wreven ze zich in hun
poten. Met zulk heerlijk weer en een
bos. dat weldra vol zou zijn met lek
kernijen was een groot feest het mooi
ste wat je je bedenken kon. En dus
konden ze zich niet langer stil hou
den, maar begonnen zo luid te brul
lcn. dat de burgemeester en de palfe-
niers en de koetsiers hun handen
voor de oren hielden en de gelaarsde
katten werden er zo wild. van, dat ze
een hels gemiauw lieten horen. Het
'hele bos geraakte in rep en roer en
de kabouters en de elfjes, die tot dus
ver rustig hadden geslapen, dachten
dat er een ramp was gebeurd. Ze
sprongen overhaast hun bedden uit
en renden in hun pyama's naar bui
ten.
De elfjes kregen er een kleur van.
toen ze hun burgemeester zagen met
zo'n grote scheur in zijn broek, maar
de burgemeester stelde hen spoedig
op hun gemak. Hij vertelde dat ze
vele "groetjes moesten hebben van bun
vaders en .moeders en dat men in
elfenstad van gedachte was, dat er
nu toch maar eens spoedig een brui
loft moest komen.
Toen bloosden de .elfjes nög veel
erger en de kabouters bloosden ook
en ze keken elkaar aan, een beetje
schuin, net of ze wilden vragen of ze
het nu toch wel werkelijk zouden
doen. Knorrepot voelde zich als aan
voerder van de kabouters verplicht
enkele woorden te spreken. En dus
haaide hij gewichtig zijn pyamabroek
omhoog, schraapte zijn keel en zei op
deftige toon tegen de burgemeester,
dat hij het volkomen met de zienswij
ze van de bewoners van elfenstad
eens was en dat wat hen betrof de
bruiloft zo spoedig mogelijk kon
plaats hebben. Maar hij voegde er aan
toe. dat het hem voorkwam dat het
noodzakelijk was, dat eerst de broek
van de burgemeeser werd gerepa
reerd. want een burgemeester met 'n
scheur in zijn broek slaat een slecht
figuur.
De burgemeester knikte instemmend
en het hele gezelschap, begaf zich
naar de woning van de kabouters.
Wat was me dat een drukte. Er
moest natuurlijk voor een goed ont
bijt gezorgd worden, er moest thee
gezet worden en wat al niet meer.
Hummeltje zou water gaan halen en
«1e put was een meter of wat van hun
huis af. zodat het niet direct opviel,
dat Hurnmelje maar niet terug keer
de. Maar toen de broek van de bur
gemeester hersteld was, viel het aan
het elfje van Hummeltje op, dat
Hummeltje plotseling weg was en ze
vroeg JCnorrepot of hij soms wist
waar Hummeltje was. Wat schrok die
Knorrepot. Het was of hij voelde, «bit
er iets niet in orde was, want hij
had Hummeltje naar de put zien lo
pen.
Hij rende naar buiten en de rest
volgde hem. En ja wel hoor, daar was
die arme Hummeltje toch in de put
gevallen. En schreeuwen dat hij deed.
Verschrikkelijk. Maar dat vond Knor
repot niets erg. Dat was een teken,
dat hij niet in de put verdronken
was. En toen ze dan ook over de rand
van de put keken, zagen ze Hummel
tje, die tot zijn hals in het water
stond. En brullen. Ongelooflijk, dat
zo'n kleine kabouter zo veel geluid
kon voortbrengen. Het elfje van Hum
meltje was zo blij. toen ze die kleine
peuter zag, dat ze hals over kop ook
in de put sprong. Dat was me eer.
toestand. Want nu waren er twee.
die naar boven gehaald» moesten wov-
tfon. En Hummeltje was door zijn elf
je boven op hem sprong kopje onder
geraa'it en het elfje was kopje onder
en toen~\e weer boven water kwa
men. keken ze elkaar aan en begon
nen een klein beetje ruzie te maken.
En dat vond Langhaard zo prach
tig. dat hij in de handen klapte en
riep: Jij zal nog slecht te pas komen
met je elfje. Hummeltje. Ik zou me
maar bedenken, voor ik bruiloft ging
vieren!
Het resultaat was echter net precies
tegenovergesteld. Hummeltje bedacht,
dat hij dankbaar moest zijn, dat hij
zo'n lief elfje had en hij verklaarde
in prachtige zinnen, dat het hem heel
aangenaam zou zijn, als ze morgen
bruiloft zouden vieren, want dat er
geen lieftalliger wezentje was dan
juist zijn elfje. Het werd helemaal 'n
huwelijksaanzoek in de put en dat
vond de burgemeester van elfenstad
zo grappig .dat hij in lachen uitbarst
te.
Laten wc die twee eerst maar
eens uit de put halen, stelde hij voor.
Dan kunnen we na het gebruik van
een kopje thee wel eens over onze
verdere plannen praten. Ik vind het
zo een beetje al te vreemd.
Dat was heel gemakkelijk gezegd,
maar het viel niet mee om Hummel
tje en zijn elf je'te verlossen uit de
put. Want het touw waarmee ze op-
gerokken werden brak en opnieuw
raakten ze kopje onder. En ten slotte
moesten de vier gelaarsde katten hun
laarzen uittrekken en die moesten
met zijn vieren de twee drenkelingen
boven brengen. Wa zagen ze er uit.
Wat was het water uit de put vuil ge
wees.
Ik geen thee meer van water uit
de put, bromde Knorrepot. In het
vervolg maar uit de beek. Dat is een
beetje verder, maar veel zindelijker.
Tot mijn vreugde heb ik uit ver
schillende brieven ontdekt, dat ook
ouderen een trouwe lezer of lezeres
van onze Kinderkoerier zijn gewor
den. Tot die ouderen zou ik me deze
keer in het bizonder willen wenden.
Misschien heeft u geen kinderen, mis
schien zijn uw kinderen al groot ge
worden, maar toch geloof ik, dat u
nog regelmatig bonnen of punten of
plaatjes in uw handen krijgt, waar
mee u kinderen een groot pleizier
zoudt kunnen doen.
U denkt daar natuurlijk niet bij.
Maar als u mij nu eens een pleizier
zoudt willen doen, gooi dan die Kwat
tasoldaatjes of D.E. oi Van Nelle of
Van der Plaats ol Meurisse of wat
voor punten of plaatjes ook, niet weg.
Stuurt u ze dan liever op naar Oom
Rob. postbus 3, Schagen.
Ik kan er sommige clubleden een
pleizier mee doen.
Houden we dat afgesproken0
VAM DIT EM VAM DAT..
Oom Rob antwoordt
Nan Benit Winkel
Had ik maar geweten dat je ia het
Ziekenhuis was Nan, dan had ik je
een ansicht gestuurd, gelukkig dat >e
weer beter bent!
Sljjnic Benit en Fokje van der Veer
Winkel
Wat een leuk verhaal stuurden jullie
me.
Klaverblad Benit Winkel
Hartelijk bedankt voor de 1406 post
zegels hoor. Dat was weer een mooie
aanwinst.
Geeske Boomsma N. Niedorp
Je raadsels ontvangen hoor Gees! Ik
gebruik ze wel eens. Op jaartallen
was ik vroeger dol!
Wim Eriks 1 Zand
Al weer een Eriks. Ik heb nu zoveel
vriendinnen en vrienden die Eriks
heten, dat ik er mee in de knoop
raak. Zal je niet meer meneer schrij
ven? Ik ben Oom Rob hoor!
Trislan Koomen N. Niedorp
1 Wat is dat werken in de tuin fijn hè
Tristan. Jammer dat ik geen loten
meer kon kopen. Wat zijn soldaten-
boontjes?
Ljjny de Jong Middenmeer
Bedankt voor de raadsels hoor Lijny.
Ik wilde het verslag van je reisje
juist wel gebruiken. Reken daar dus
maar op.
Doornroosje Oudesluis
Wat duurt dat lang met je Doorn -
-oosje. Wat vind ik dat jammer
hoop nu maar dat ik volgende keer
een brief van je zelf krijg. Veel
groetjes hoor.
Jaap Blauboer Wieringerwaard
Welkom Jaap. Bedankt voor het ge
dicht. Je advertentie kon ik bijna
niet uit wijs worden.
Piet Kaan Wieringerwaard
Je neef Jaap is inmiddels ook aan
gekomen hoor Piet. Je versje kan
vandaag nog niet in de krant komen.
Djoke Beetsma Wierïngerwerf
Zal je je broertje en vader nog fe
liciteren met hun verjaardagen Djo
ke? Jullie hebt wel prettige dagen
gehad geloof ik. Je gedichtje ontvan
gen hoor.
.Marietje Schermerhorn 't Zand
Ik ben nog nooit voorbij jullie hoeve
geweest Rie. Maar als ik nog eens in
't Zand kom. zal. ik er naar uitkijken
Ik heb ook een sloot vol kwakende
kikkers achter mijn huis!
Tini Brak Schagerbrug.
Bedankt voor de postzegels Tini. Fijn
dat je een correspondentievriendin
hebt. Of onze advertenties ook hel
pen hè?
Trinie Nobel Nieuwe Niedorp
Zeg maar tegen Tjitske dat ik dat
vieemde zuinigheid vind. Wat fijn
dat je de prijs gewonnen hebt! Krijg
.k van ;ullie schoolreisje bericht?
Zo ais jullie hebt gezien heb ik tie
eerste advertenties waarin logeerge-
legciiheid wordt gevraagd of aange
boden al te pakken. Vergeet jullW
niet er eens met vader en moede*
over te spreken. Wat zou het ki»Öf
zijn ais de leden van de club vaat'
Oom Rob eens druk gingen logeren*
bij elkaar in de grote vacantie. En-
het kan. als jullie maar een kieiXtt
beetje ondernemend zijn. Het word»
dus een soort uitwisselingsvacantie.
En natuurlijk hoor ik er over als jul-
lie geslaagd bent. OOM ROB
Een nieuwe opgaaf
Ik begin deze week maar weer een»
met een aantal vragen, die ik van
verschillende vrienden heb binnenge
kregen.
Welke eze' eet niet?
Welke vijgen smaken helemaal niett
Welke noten eet men niet?
Ingezonden deer Jan en Arno c»
BLOEMEN IN DE WEI
Wat ik nu vraag is voor vrienden
die met Pinkster een wandeling gaan
maken. Alles is nu even mooi. Het
weiland staat in volle bloei. De ber
men van de wegen eveneens. Je hebt
dus niet eens bij een boer het land
in te gaan. Je kunt het aan de weg
redden. Welke bloemen vindt je langs
die weg?
Denk er aan. bloemen die in het
wild groeien hoor. Niet bloemen uit
tuintjes.
RMmvuimfir.''
jföËXft**.-
ïVvwt- «acts.
.MÜ0:-
mangaauai<3'.w:iani<
Toen Oom Fob een
iochie was
Van een paar clubvrienden in de
Wieringermeer kreeg ik bericht, dal
ze daar op de achter o>is liggende
feestdagen hoedjepik gespeeld hadden
Nieuwsgierig als ik ben, vroeg ik
hen, wat dat eigenlijk was en van
Djoke Beetsma kreeg ik er bericht
over. Het is een verbazend leuk spel
dat ik nog wel eens in de krant zet.
Maar deze keer moet ik het in deze
rubriek Uan hebben over een spel,
dat wij vroeger heel vaak deden en
dat jullie nu niet meer kunt doen.
omdat in de laatste jaren de kleder
drachten zo veranderd zijn. Toen Oom
Rob nog naar school ging, liepen alle
jongens en meisjes met een pet of
een hoed op.
Een gek gezicht? Weineen. Hele
maal niet. We waren er aan gewend
en we vonden het gek als iemand
geen pet of hoed op had. En vooral
bij de meisjes zag je soms hoeden,
die heel aardig stonden. Maar dit is
geen modepraatje, dus laten we het
daar niet over hebben. Ik wil het heb
Meermalen komt hol voor, dat aaa
moadarschaap haar lammaraa nlat
wil zoogen. In dn geval moet de
«ulgffaich «r een te pat komen
ben over het spel, dat wij op de speel
plaats deden. Voor en na schooltijd,
in het speelkwartier, als we maar
even tijd hadden. Dat spel heette:
hoedjeballen. Misschien dat jullie va
ders en moeders het ook wel hebben
gedaan. Vraag het ze maar eens.
Als je dan met een vijftien of twin
tig jongens of meisjes was, dan wer
den alle hoeden en petten op een rij
tegen de muur van de school gelegd.
Dat was een grappig gezicht. Je had
grote en kleine hoeden, mooie en le
lijke petten, maar daar trokken die
hoofddeksels zich niets van aan. Die
lagen daar heel gemoedelijk op de
lange rij en wachtten op de gebeurte
nissen die gingen komen.
Er werd afgetakeld wie hem was.
En dan stonden alle deelnemers op
een streep, die een zes of zeven me
ter van de boerderij was. Degene die
de bal had en hem dus was, gooide
de bal naar de rij hoeden. Meestal
kwam de bal in een hoed of pet te
recht. En dan moest degene waar die
hoed van was, als een haas naar die
hoed snellen, de bal er uk pakken en
een van de anderen er mee trach
ten raak te gooien. Werd die raak ge
gooid, dan was die hem. En zo ging
het spel maar door. Soms uren aan
een. Vervelend dacht jullie? Helemaal
niet. Want het was juist heel span
nend, omdat die bal soms zo raar rol
de, dat je bijna niet kon zien in wel
ke hoed de bal terecht zou komen.
En ook gebeurde het dikwijls, dat je
meende, dat de bal in je eigend hoed
terecht was gekomen, maar dat meen
de een ander ook. En dan renden er
twee, soms drie naar de pet en
kreeg je een buitelnig, zo kostelijk
als je je maar kon denken.
Nu hadden we lang niet altijd een
bal tot onze beschikking. Maar daar
wisten we ook raad op. Dan namen
we een zakdoek en knoopten daarin
een steen. Het enige nadeel was, dat
je niet gelukkig was, als je dan er
mee voor je hoofd gegooid werd. Dat
kon soms geducht aankomen. En
daar heb ik natuurlijk verschillende
keren een avontuur mee gehad. Soms
heb ik andere meisjes of jongens er
mee voor het hoofd gegooid, maar t
gebeurde ook dikwijls, dat ik er zelf
een kreeg. Maar we wareri vroeger
niet zo kleinzeig en ik geloof van
jullie tegenwoordig ook wel niet en
daar trokken we ons weinig van aan.
Het ging er maar om raak te gooien
als je hem was en de bal of de in
een zakdoek geknoopte steen te ont
lopen als je hem niet was.
Dat laatste was heel moeilijk. Want
als je hard wegrende, dan kon je
niet zien of er op je gemikt werd.
Daar hadden we wat op gevonden. Als
we enkele meters hard renden, dan
stonden we voor de ramen van de
school en het was voor degene die
moest gooien erg riskant. Want hij
had kans, dat hij door de ruiten gooi
de. Jullie voelt zeker al wat, hè?
Nou, op een keer was ik hem at
vier keer achtereen geweest. Wat me
natuurlijk bar verveelde. En weer
kwam de bal in mijn hoed terecht.
Ik rende er naar toe, struikelde, viel
lang uit in de rij hoeden en voor ik
de bal uit mijn hoed had genomen,
waren de anderen ver weggevlucht
of stonden voor de ramen van de
school.
En alsof het zo zijn moest, het was
natuurlijk net geen bal. maar een
zakdoek met een flinke steen er in.
En was ik u maar verstandig geweest,
dan had ik op de benen van die jon
gens gemikt. Maar neen hoor. Daar
dacht die wilde Rob iet aan. Even
de steen balanceren op de hand en
dan wegslingeren. Natuurlijk doken
de jongens weg toen ze dachten dat
ik zou gooien en daar vloog de zak
doek met steen en al door de ruit van
de school. En laat me nu het toeval
willen, dat onze meester voor de ra
men stond te kijken en de glasscher
ven om de oren kreeg. Hij schrok
zich haast een blauwe pauw en rende
naar buiten. Nee, ik was er vies bij.
Drie en een halve gulden uit mijn
spaarpot. Maar laat ik er bij zeggen,
dat de anderen later allemaal twee
dubbeltjes hebben meegenomen. Die
kreeg ik. En we mochten nimmer
meer voor de ramen gaan staan. Maar
dat hebben we een enkele keer niet
kunnen laten. Je moest maar eens
niet zo snel kunnen wegkomen.
En nu maar weer, tot volgende keer.
Tot besluit van het seizoen, want
de zomer komt nu weer aan en dan
is het niet zo'n erg beste tijd om te
tekenen en te kleuren, nog eens een
kleurwedstrijd. Zie jullie dit mooie
bouquet tulpen? Kleur ze met krijt of
met waterverf en stuur ze aan me op.
Al deze oplossingen en tekeningen
moeten worden ingezonden aan
Oom Rob, postbus 3 Schagen
en wel vóór Woensdag 7 Juni.
DE OPGAVEN VAN 20 MEI
Denk er even aan, de opgaven van
de Kinderkoerier van 20 Mei kunnen
nog worden ingezonden tot aanstaan
de Woensdag. Als jullie oplossingen
voor die dag binnen zijn, dingen jul
lie nog mee naar de prijzen.
DE OPLOSSINGEN VAN 13 MEI
Hieronder volgen de aplassipgea
van 13 Mei:
Men loopt niet op tafel- of wand
kleden.
In Februari eten de mensen het
ininst.
Het woord fout schrijf je altijd
fout.
Langs toonladders klim je niet om
hoog.
PLAATSENRAA DSEL
Appingedam
Maastricht
's Gravenhage
Terneuzen Van boven
Emmen naar beneden:
Rotterdam AMSTERDAM.
Dordrecht
Alkmaar
Maassluis.
Prijswinnaars:
Geesje Otten. Lotweg, A. Paohmn»)
Geeske Boomsma. N. Niedorp;
Dat is kras hè. twee Geesjes.'
Ik kwam bij Fokje v. d. Veer en
toen gingen wij slootje springen. Fok
je en haar broertje en ik. En toen
wou haar zusje- er ook over. naar die
sprong er in en ze liep telkers- maar
door de s'oo* en toen kan ze er haar
beentjes haast niec meer uit krijgen. Eu
haar zusje aan bet trekken en ik cu
e ndelijk was ze er uit. Toen .o»
Fokje haar over de sloo? doer.. Maat
ze viel er in en ze moes* zo lachen.
Maar haar vader bromde. En toen
moesten we haar schoon wassen. Na
een kwartiertje was ze schoon
Fokje v. d. Veer en Srijnie Benit,
Winkel.
DANSVERSJE
Dans met mij, dans met mij
In de groene weide
Een, twee, drie,
Handjes in de zijde
Hop. hop. hop.
In galop
Laa;- de haren wapp'ren
Rechtsom keert
Linksomkeert
Dat de voetjes klapperen
NIET fOKKEN
Schuicje varen .theetje drinken,
Varen wc naar de Overtoom,
Drinken zoete melk met room,
Zoete melk met brokken.
Kindje mag nie'; jokken.
Jaap Blauboer, WieringerwaOrd,
Piet Kaan, Barsingerweg 5
heeft Meurisse, Stop, Goal; vraagt
D.E., Niemeyer, Meurisse.
Janie Kant. Avendorp K 57, Scha
gen
heeft 140 Piggelmee, 10 Keg's, 2
Congo pi-, 1 Aiglonpl. en 100 ver-
sch. sigarenb.; vraagt 140 D.E.-pnt.
Rien v. Gelderen, Zaagmolenstr.,
B 224a, Nieuwe Niedorp
heeft 30 Flipjes en 3 Tiktakpuntcn
vraagt 33 D.E. of 33 Niemeijer.
Tjitske Engelsma, Verlaat 99, te
Oude Niedorp
heeft 25 postzegels en vraagt 4
Flipjes. Vraagt tévens een corres
pondentievriendinnetje.
VOOR 'N GRATIS ADV
(zander deze bon wordt
Jaap Blaauboer, Barsingerweg 2®,
Wieringerwaard
heeft Goalpunten en vraagt hier
voor Piggelmee.
Jaap Kaptyn. Broefabeeklaan 11 te
Bergen
heeft 64 Meurisse Indiaantjes en
vraagt 20 tot 25 Goal-voctbalplaat-
jes.
Trinie Nobel, Nieuwe weg C H(
Nieuwe Niedorp
heeft 25 Kwattasoldaatjes; vraagt
18 punten Douwe Egberts koffie
en thee.
Jannie Pladdet, Meeuwstraat 35 te
Wicringerwcrf
heeft 12 D.E. punten en vraagt 6
Karnemelkzeep-bons.
ERTENTIE IN DE K1NDERKOEK1ER
geen advertentie meer aangenomen)
Naam:
Adres:
heeft:
vraagt