Kfln#7EE?K<§>E[!?l TT Aan de ouderen, die de Kinderkoerier lezen VACANTIE ONS RAADSELHOEKJE Deze fekening moeien junie kleuren Een Kleurenwedstrijd Clubvrienden zonden in BON Ons vervolgverhaal De zeven Kabouters van Sneeuwwitje Toon Bruin en Unk Wunk hoorden, dat de burgemeester van elfenstad gekomen was om het feest te. gaan voorbereiden, wreven ze zich in hun poten. Met zulk heerlijk weer en een bos. dat weldra vol zou zijn met lek kernijen was een groot feest het mooi ste wat je je bedenken kon. En dus konden ze zich niet langer stil hou den, maar begonnen zo luid te brul lcn. dat de burgemeester en de palfe- niers en de koetsiers hun handen voor de oren hielden en de gelaarsde katten werden er zo wild. van, dat ze een hels gemiauw lieten horen. Het 'hele bos geraakte in rep en roer en de kabouters en de elfjes, die tot dus ver rustig hadden geslapen, dachten dat er een ramp was gebeurd. Ze sprongen overhaast hun bedden uit en renden in hun pyama's naar bui ten. De elfjes kregen er een kleur van. toen ze hun burgemeester zagen met zo'n grote scheur in zijn broek, maar de burgemeester stelde hen spoedig op hun gemak. Hij vertelde dat ze vele "groetjes moesten hebben van bun vaders en .moeders en dat men in elfenstad van gedachte was, dat er nu toch maar eens spoedig een brui loft moest komen. Toen bloosden de .elfjes nög veel erger en de kabouters bloosden ook en ze keken elkaar aan, een beetje schuin, net of ze wilden vragen of ze het nu toch wel werkelijk zouden doen. Knorrepot voelde zich als aan voerder van de kabouters verplicht enkele woorden te spreken. En dus haaide hij gewichtig zijn pyamabroek omhoog, schraapte zijn keel en zei op deftige toon tegen de burgemeester, dat hij het volkomen met de zienswij ze van de bewoners van elfenstad eens was en dat wat hen betrof de bruiloft zo spoedig mogelijk kon plaats hebben. Maar hij voegde er aan toe. dat het hem voorkwam dat het noodzakelijk was, dat eerst de broek van de burgemeeser werd gerepa reerd. want een burgemeester met 'n scheur in zijn broek slaat een slecht figuur. De burgemeester knikte instemmend en het hele gezelschap, begaf zich naar de woning van de kabouters. Wat was me dat een drukte. Er moest natuurlijk voor een goed ont bijt gezorgd worden, er moest thee gezet worden en wat al niet meer. Hummeltje zou water gaan halen en «1e put was een meter of wat van hun huis af. zodat het niet direct opviel, dat Hurnmelje maar niet terug keer de. Maar toen de broek van de bur gemeester hersteld was, viel het aan het elfje van Hummeltje op, dat Hummeltje plotseling weg was en ze vroeg JCnorrepot of hij soms wist waar Hummeltje was. Wat schrok die Knorrepot. Het was of hij voelde, «bit er iets niet in orde was, want hij had Hummeltje naar de put zien lo pen. Hij rende naar buiten en de rest volgde hem. En ja wel hoor, daar was die arme Hummeltje toch in de put gevallen. En schreeuwen dat hij deed. Verschrikkelijk. Maar dat vond Knor repot niets erg. Dat was een teken, dat hij niet in de put verdronken was. En toen ze dan ook over de rand van de put keken, zagen ze Hummel tje, die tot zijn hals in het water stond. En brullen. Ongelooflijk, dat zo'n kleine kabouter zo veel geluid kon voortbrengen. Het elfje van Hum meltje was zo blij. toen ze die kleine peuter zag, dat ze hals over kop ook in de put sprong. Dat was me eer. toestand. Want nu waren er twee. die naar boven gehaald» moesten wov- tfon. En Hummeltje was door zijn elf je boven op hem sprong kopje onder geraa'it en het elfje was kopje onder en toen~\e weer boven water kwa men. keken ze elkaar aan en begon nen een klein beetje ruzie te maken. En dat vond Langhaard zo prach tig. dat hij in de handen klapte en riep: Jij zal nog slecht te pas komen met je elfje. Hummeltje. Ik zou me maar bedenken, voor ik bruiloft ging vieren! Het resultaat was echter net precies tegenovergesteld. Hummeltje bedacht, dat hij dankbaar moest zijn, dat hij zo'n lief elfje had en hij verklaarde in prachtige zinnen, dat het hem heel aangenaam zou zijn, als ze morgen bruiloft zouden vieren, want dat er geen lieftalliger wezentje was dan juist zijn elfje. Het werd helemaal 'n huwelijksaanzoek in de put en dat vond de burgemeester van elfenstad zo grappig .dat hij in lachen uitbarst te. Laten wc die twee eerst maar eens uit de put halen, stelde hij voor. Dan kunnen we na het gebruik van een kopje thee wel eens over onze verdere plannen praten. Ik vind het zo een beetje al te vreemd. Dat was heel gemakkelijk gezegd, maar het viel niet mee om Hummel tje en zijn elf je'te verlossen uit de put. Want het touw waarmee ze op- gerokken werden brak en opnieuw raakten ze kopje onder. En ten slotte moesten de vier gelaarsde katten hun laarzen uittrekken en die moesten met zijn vieren de twee drenkelingen boven brengen. Wa zagen ze er uit. Wat was het water uit de put vuil ge wees. Ik geen thee meer van water uit de put, bromde Knorrepot. In het vervolg maar uit de beek. Dat is een beetje verder, maar veel zindelijker. Tot mijn vreugde heb ik uit ver schillende brieven ontdekt, dat ook ouderen een trouwe lezer of lezeres van onze Kinderkoerier zijn gewor den. Tot die ouderen zou ik me deze keer in het bizonder willen wenden. Misschien heeft u geen kinderen, mis schien zijn uw kinderen al groot ge worden, maar toch geloof ik, dat u nog regelmatig bonnen of punten of plaatjes in uw handen krijgt, waar mee u kinderen een groot pleizier zoudt kunnen doen. U denkt daar natuurlijk niet bij. Maar als u mij nu eens een pleizier zoudt willen doen, gooi dan die Kwat tasoldaatjes of D.E. oi Van Nelle of Van der Plaats ol Meurisse of wat voor punten of plaatjes ook, niet weg. Stuurt u ze dan liever op naar Oom Rob. postbus 3, Schagen. Ik kan er sommige clubleden een pleizier mee doen. Houden we dat afgesproken0 VAM DIT EM VAM DAT.. Oom Rob antwoordt Nan Benit Winkel Had ik maar geweten dat je ia het Ziekenhuis was Nan, dan had ik je een ansicht gestuurd, gelukkig dat >e weer beter bent! Sljjnic Benit en Fokje van der Veer Winkel Wat een leuk verhaal stuurden jullie me. Klaverblad Benit Winkel Hartelijk bedankt voor de 1406 post zegels hoor. Dat was weer een mooie aanwinst. Geeske Boomsma N. Niedorp Je raadsels ontvangen hoor Gees! Ik gebruik ze wel eens. Op jaartallen was ik vroeger dol! Wim Eriks 1 Zand Al weer een Eriks. Ik heb nu zoveel vriendinnen en vrienden die Eriks heten, dat ik er mee in de knoop raak. Zal je niet meer meneer schrij ven? Ik ben Oom Rob hoor! Trislan Koomen N. Niedorp 1 Wat is dat werken in de tuin fijn hè Tristan. Jammer dat ik geen loten meer kon kopen. Wat zijn soldaten- boontjes? Ljjny de Jong Middenmeer Bedankt voor de raadsels hoor Lijny. Ik wilde het verslag van je reisje juist wel gebruiken. Reken daar dus maar op. Doornroosje Oudesluis Wat duurt dat lang met je Doorn - -oosje. Wat vind ik dat jammer hoop nu maar dat ik volgende keer een brief van je zelf krijg. Veel groetjes hoor. Jaap Blauboer Wieringerwaard Welkom Jaap. Bedankt voor het ge dicht. Je advertentie kon ik bijna niet uit wijs worden. Piet Kaan Wieringerwaard Je neef Jaap is inmiddels ook aan gekomen hoor Piet. Je versje kan vandaag nog niet in de krant komen. Djoke Beetsma Wierïngerwerf Zal je je broertje en vader nog fe liciteren met hun verjaardagen Djo ke? Jullie hebt wel prettige dagen gehad geloof ik. Je gedichtje ontvan gen hoor. .Marietje Schermerhorn 't Zand Ik ben nog nooit voorbij jullie hoeve geweest Rie. Maar als ik nog eens in 't Zand kom. zal. ik er naar uitkijken Ik heb ook een sloot vol kwakende kikkers achter mijn huis! Tini Brak Schagerbrug. Bedankt voor de postzegels Tini. Fijn dat je een correspondentievriendin hebt. Of onze advertenties ook hel pen hè? Trinie Nobel Nieuwe Niedorp Zeg maar tegen Tjitske dat ik dat vieemde zuinigheid vind. Wat fijn dat je de prijs gewonnen hebt! Krijg .k van ;ullie schoolreisje bericht? Zo ais jullie hebt gezien heb ik tie eerste advertenties waarin logeerge- legciiheid wordt gevraagd of aange boden al te pakken. Vergeet jullW niet er eens met vader en moede* over te spreken. Wat zou het ki»Öf zijn ais de leden van de club vaat' Oom Rob eens druk gingen logeren* bij elkaar in de grote vacantie. En- het kan. als jullie maar een kieiXtt beetje ondernemend zijn. Het word» dus een soort uitwisselingsvacantie. En natuurlijk hoor ik er over als jul- lie geslaagd bent. OOM ROB Een nieuwe opgaaf Ik begin deze week maar weer een» met een aantal vragen, die ik van verschillende vrienden heb binnenge kregen. Welke eze' eet niet? Welke vijgen smaken helemaal niett Welke noten eet men niet? Ingezonden deer Jan en Arno c» BLOEMEN IN DE WEI Wat ik nu vraag is voor vrienden die met Pinkster een wandeling gaan maken. Alles is nu even mooi. Het weiland staat in volle bloei. De ber men van de wegen eveneens. Je hebt dus niet eens bij een boer het land in te gaan. Je kunt het aan de weg redden. Welke bloemen vindt je langs die weg? Denk er aan. bloemen die in het wild groeien hoor. Niet bloemen uit tuintjes. RMmvuimfir.'' jföËXft**.- ïVvwt- «acts. .MÜ0:- mangaauai<3'.w:iani< Toen Oom Fob een iochie was Van een paar clubvrienden in de Wieringermeer kreeg ik bericht, dal ze daar op de achter o>is liggende feestdagen hoedjepik gespeeld hadden Nieuwsgierig als ik ben, vroeg ik hen, wat dat eigenlijk was en van Djoke Beetsma kreeg ik er bericht over. Het is een verbazend leuk spel dat ik nog wel eens in de krant zet. Maar deze keer moet ik het in deze rubriek Uan hebben over een spel, dat wij vroeger heel vaak deden en dat jullie nu niet meer kunt doen. omdat in de laatste jaren de kleder drachten zo veranderd zijn. Toen Oom Rob nog naar school ging, liepen alle jongens en meisjes met een pet of een hoed op. Een gek gezicht? Weineen. Hele maal niet. We waren er aan gewend en we vonden het gek als iemand geen pet of hoed op had. En vooral bij de meisjes zag je soms hoeden, die heel aardig stonden. Maar dit is geen modepraatje, dus laten we het daar niet over hebben. Ik wil het heb Meermalen komt hol voor, dat aaa moadarschaap haar lammaraa nlat wil zoogen. In dn geval moet de «ulgffaich «r een te pat komen ben over het spel, dat wij op de speel plaats deden. Voor en na schooltijd, in het speelkwartier, als we maar even tijd hadden. Dat spel heette: hoedjeballen. Misschien dat jullie va ders en moeders het ook wel hebben gedaan. Vraag het ze maar eens. Als je dan met een vijftien of twin tig jongens of meisjes was, dan wer den alle hoeden en petten op een rij tegen de muur van de school gelegd. Dat was een grappig gezicht. Je had grote en kleine hoeden, mooie en le lijke petten, maar daar trokken die hoofddeksels zich niets van aan. Die lagen daar heel gemoedelijk op de lange rij en wachtten op de gebeurte nissen die gingen komen. Er werd afgetakeld wie hem was. En dan stonden alle deelnemers op een streep, die een zes of zeven me ter van de boerderij was. Degene die de bal had en hem dus was, gooide de bal naar de rij hoeden. Meestal kwam de bal in een hoed of pet te recht. En dan moest degene waar die hoed van was, als een haas naar die hoed snellen, de bal er uk pakken en een van de anderen er mee trach ten raak te gooien. Werd die raak ge gooid, dan was die hem. En zo ging het spel maar door. Soms uren aan een. Vervelend dacht jullie? Helemaal niet. Want het was juist heel span nend, omdat die bal soms zo raar rol de, dat je bijna niet kon zien in wel ke hoed de bal terecht zou komen. En ook gebeurde het dikwijls, dat je meende, dat de bal in je eigend hoed terecht was gekomen, maar dat meen de een ander ook. En dan renden er twee, soms drie naar de pet en kreeg je een buitelnig, zo kostelijk als je je maar kon denken. Nu hadden we lang niet altijd een bal tot onze beschikking. Maar daar wisten we ook raad op. Dan namen we een zakdoek en knoopten daarin een steen. Het enige nadeel was, dat je niet gelukkig was, als je dan er mee voor je hoofd gegooid werd. Dat kon soms geducht aankomen. En daar heb ik natuurlijk verschillende keren een avontuur mee gehad. Soms heb ik andere meisjes of jongens er mee voor het hoofd gegooid, maar t gebeurde ook dikwijls, dat ik er zelf een kreeg. Maar we wareri vroeger niet zo kleinzeig en ik geloof van jullie tegenwoordig ook wel niet en daar trokken we ons weinig van aan. Het ging er maar om raak te gooien als je hem was en de bal of de in een zakdoek geknoopte steen te ont lopen als je hem niet was. Dat laatste was heel moeilijk. Want als je hard wegrende, dan kon je niet zien of er op je gemikt werd. Daar hadden we wat op gevonden. Als we enkele meters hard renden, dan stonden we voor de ramen van de school en het was voor degene die moest gooien erg riskant. Want hij had kans, dat hij door de ruiten gooi de. Jullie voelt zeker al wat, hè? Nou, op een keer was ik hem at vier keer achtereen geweest. Wat me natuurlijk bar verveelde. En weer kwam de bal in mijn hoed terecht. Ik rende er naar toe, struikelde, viel lang uit in de rij hoeden en voor ik de bal uit mijn hoed had genomen, waren de anderen ver weggevlucht of stonden voor de ramen van de school. En alsof het zo zijn moest, het was natuurlijk net geen bal. maar een zakdoek met een flinke steen er in. En was ik u maar verstandig geweest, dan had ik op de benen van die jon gens gemikt. Maar neen hoor. Daar dacht die wilde Rob iet aan. Even de steen balanceren op de hand en dan wegslingeren. Natuurlijk doken de jongens weg toen ze dachten dat ik zou gooien en daar vloog de zak doek met steen en al door de ruit van de school. En laat me nu het toeval willen, dat onze meester voor de ra men stond te kijken en de glasscher ven om de oren kreeg. Hij schrok zich haast een blauwe pauw en rende naar buiten. Nee, ik was er vies bij. Drie en een halve gulden uit mijn spaarpot. Maar laat ik er bij zeggen, dat de anderen later allemaal twee dubbeltjes hebben meegenomen. Die kreeg ik. En we mochten nimmer meer voor de ramen gaan staan. Maar dat hebben we een enkele keer niet kunnen laten. Je moest maar eens niet zo snel kunnen wegkomen. En nu maar weer, tot volgende keer. Tot besluit van het seizoen, want de zomer komt nu weer aan en dan is het niet zo'n erg beste tijd om te tekenen en te kleuren, nog eens een kleurwedstrijd. Zie jullie dit mooie bouquet tulpen? Kleur ze met krijt of met waterverf en stuur ze aan me op. Al deze oplossingen en tekeningen moeten worden ingezonden aan Oom Rob, postbus 3 Schagen en wel vóór Woensdag 7 Juni. DE OPGAVEN VAN 20 MEI Denk er even aan, de opgaven van de Kinderkoerier van 20 Mei kunnen nog worden ingezonden tot aanstaan de Woensdag. Als jullie oplossingen voor die dag binnen zijn, dingen jul lie nog mee naar de prijzen. DE OPLOSSINGEN VAN 13 MEI Hieronder volgen de aplassipgea van 13 Mei: Men loopt niet op tafel- of wand kleden. In Februari eten de mensen het ininst. Het woord fout schrijf je altijd fout. Langs toonladders klim je niet om hoog. PLAATSENRAA DSEL Appingedam Maastricht 's Gravenhage Terneuzen Van boven Emmen naar beneden: Rotterdam AMSTERDAM. Dordrecht Alkmaar Maassluis. Prijswinnaars: Geesje Otten. Lotweg, A. Paohmn») Geeske Boomsma. N. Niedorp; Dat is kras hè. twee Geesjes.' Ik kwam bij Fokje v. d. Veer en toen gingen wij slootje springen. Fok je en haar broertje en ik. En toen wou haar zusje- er ook over. naar die sprong er in en ze liep telkers- maar door de s'oo* en toen kan ze er haar beentjes haast niec meer uit krijgen. Eu haar zusje aan bet trekken en ik cu e ndelijk was ze er uit. Toen .o» Fokje haar over de sloo? doer.. Maat ze viel er in en ze moes* zo lachen. Maar haar vader bromde. En toen moesten we haar schoon wassen. Na een kwartiertje was ze schoon Fokje v. d. Veer en Srijnie Benit, Winkel. DANSVERSJE Dans met mij, dans met mij In de groene weide Een, twee, drie, Handjes in de zijde Hop. hop. hop. In galop Laa;- de haren wapp'ren Rechtsom keert Linksomkeert Dat de voetjes klapperen NIET fOKKEN Schuicje varen .theetje drinken, Varen wc naar de Overtoom, Drinken zoete melk met room, Zoete melk met brokken. Kindje mag nie'; jokken. Jaap Blauboer, WieringerwaOrd, Piet Kaan, Barsingerweg 5 heeft Meurisse, Stop, Goal; vraagt D.E., Niemeyer, Meurisse. Janie Kant. Avendorp K 57, Scha gen heeft 140 Piggelmee, 10 Keg's, 2 Congo pi-, 1 Aiglonpl. en 100 ver- sch. sigarenb.; vraagt 140 D.E.-pnt. Rien v. Gelderen, Zaagmolenstr., B 224a, Nieuwe Niedorp heeft 30 Flipjes en 3 Tiktakpuntcn vraagt 33 D.E. of 33 Niemeijer. Tjitske Engelsma, Verlaat 99, te Oude Niedorp heeft 25 postzegels en vraagt 4 Flipjes. Vraagt tévens een corres pondentievriendinnetje. VOOR 'N GRATIS ADV (zander deze bon wordt Jaap Blaauboer, Barsingerweg 2®, Wieringerwaard heeft Goalpunten en vraagt hier voor Piggelmee. Jaap Kaptyn. Broefabeeklaan 11 te Bergen heeft 64 Meurisse Indiaantjes en vraagt 20 tot 25 Goal-voctbalplaat- jes. Trinie Nobel, Nieuwe weg C H( Nieuwe Niedorp heeft 25 Kwattasoldaatjes; vraagt 18 punten Douwe Egberts koffie en thee. Jannie Pladdet, Meeuwstraat 35 te Wicringerwcrf heeft 12 D.E. punten en vraagt 6 Karnemelkzeep-bons. ERTENTIE IN DE K1NDERKOEK1ER geen advertentie meer aangenomen) Naam: Adres: heeft: vraagt

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1950 | | pagina 3