w EET U NOG, DIE PINKSTER IN 1940? Ja. dat is dit jaar weer tien Jaar terug. Niet op de dag af. Maar de Pinksterdagen van 1940 zullen we toch wel niet gemakkelijk vergeten en elk jaar als het weer Pinkster wordt, denken we wel enkele ogenblikken terug aan die angstige dagen. Angstig omdat velen in ongerustheid zaten over de soldaten die aan de Grebbebèrg in een gevecht op loven en dood gewikkeld waren, angstig ook omdat de geruchten ons niet los lieten, dat de Duitsers over het IJselmcer /ouden komen. Maar behalve angstig, toch ook dol komisch, met een tra gische achtergrond. Waren liet immers niet de dagen van de evacuatie? De dagen van de Amersfoorters? Zien we nog niet in menig gemeentehuis een aandenken aan die dagen. Aandenken van bewoners van Amersfoort oï Scherpenzeel, in een bewogen toespraak aan het gemeentebestuur over handigd door een of ander wyklioofd. De vissers hebben pech met Pinksteren Ze kunnen slechts hun hengels en - - snoeren in orde brengen Yluuupi uit de, {JkeeAwdrrfcel Wat een dag I Nei mense, wat een dag Amersfoort overstroomde Westfriesland Wijsheid in dichtvoim ALS HET GRAS VAN DAUW IS NAT |E HEBBEN IIET MET GETROFFEN DIT JAAR. DE VISSERS. Wat is het niet een feest, als de opening: van het visseizoen samenvalt met de Pinksterdagen. Want vissen is een sport waar een ieder aan doet be grijpt u. Niet alleen de armen, niet alleen de rijken, neen, het is naast schaatsenrijden een van de meest Hollandse sporten. En omdat het een sport is waar ook degenen aan meedoen, die niet maar steeds beschikken over vrije dagen, wordt heel dikwijls de Zondag of al thans een deel van de Zondag gebruikt, om de vissport te beoefenen. Dat heeft ook al weer niets met geloof of ongeloof te maken. We kennen vis sers. die trouw hun kerkelijke plichten waarnemen en dan naar de water kant trekken en dan proberen een visje te verschalken, wc kennen er ook, die niet ter kerke gaan, maar reeds voor dag voor dauw er op uit trek ken. Ze zijn ons even lief. Want dat hebben we in de loop der jaren wel ervaren, dat er onder alle eategoriën goeden en kwaden zijn. Maar dit jaar is het mis. De vissers en deszelfs echtgenoten hebben de Hele Pinkster ongestoord kunnen samenzijn.-Ze moesten de tijd op andere wijze zien rond te brengen Ze zullen daar ongetwijfeld in geslaagd zijn. Er zün immers zo veel andere vermaken naast de Godsdienstoefening, er zijn zo veel andere takken van sport, dat die twee Pinksterdagen wel omvliegen. zullen a-JN TOCH Toch zullen de gedachten van dui zenden naar de waterkant zijn ge gaan. waar ze nog niet mochten toe fen. omdat het „gesloten" tijd is. En dan zullen ze de hengels ter hand zemen en die al vast maar eens aan een grondig onderzoek onderwerpen, f ch'jiven de kokers nog wel goed in clkr.rr? Draait het rad nog wel be hoorlek? Zwiept het topeind nog wel voldoende? En dan de snoeren. Want daar komt liet in de eerste plaats op aan. AH de snullen niet in orde zijn heeft u altijd de kans om uw eerste viscD te laten vergallen. Waarom zoudt van die twee kostelijke Pinksterda gen niet een paar uren afnemen om i w vistuig in orde te brengen. Wat r-'gt u? Vist u niet? Och, dat is jam- imor. Niet voor de vissen natuurlij': IF.n ook niet- vóór degenen die wc" Vissen, want vele varkens maken d" «sooeling dun. maar voor u zelf. U !weef niet wat u mist. En zet u nu niet zo'n bedenkelijk gezicht, alsof v gelooft een gek tegenover u te heb ber*. En -komt u' ook niet met het ver haaltje aan. dat u ter wille van uw echtgenote niet gaat vissen, omdat u het zo ongezellig vindt als ze alleen s thuis zit. Want zo is het niet. U maakt ons. niets wijs. Want ti gaat wel naar de sociëteit om te he lgelen; of te kolven, om te kaarten of te biljarten. U goeft de vergaderin gen van verschillende verenigingen niet op. omdat u het gezelliger vindt om thuis te zitten. Dan gebruikt u dat argument niet. Al weten we wel. dat u zucht als u naar een vergade ring toe moet. Dat staat immers goed en dan lijkt het tegenover uw echt genote alsof u een slachtoffer bent. |e verplicht is naar zo'n vergadering toe te gaan. En u wilt immers maar wat graag. Maar u is een goede comediant. En daarom gebruikt u ook argumenten als het op vissen aankomt dat u niet gaat zitten wachten op iemand die u nog nooit gezien hebt. Of u verschuilt zich achter de rokken van uw echt genote. Maar het is heel iets anders. U weet niet wat vissen is. U hebt het nog rrooit gedaan. Nou ja. u hebt zich wel eens bezondigd aan het ver drinken van een wurm. die aan een haak geslagen is. maar dat is geen vissen. Als u werkelijk wilt genieten van een heerlijke sportdag, dan moet u van vissen iets afweten. Dan moet u het leren. Want gelooft u nu niet. dat de vissers lui zijn, zoals men u wel eens heeft willen wijs maken. Er zijn natuurlijk vissers en vis sers Maar zelfs als u nu een visser uren lang op een plaats ziet zitten, mo.'t u nog niet denken, dat die man lui is. Geen denken aan. Hij zit als het ware te loeren op een dikke kar per en al zit hij ook stil, zijn zenu wen zijn die hele tijd gespannen. Het kan immers elk ogenblik gebeuren de opsteek. En als hij dan niet met een actief is en slaat, heeft hij een zeld/ame kans verkeken. Want de karper is er niet zo dik als zand. En als u een keer met ons mee is wezen baarzen, om van snoeken nog maar niet te praten, dan praat u niet meer van een luie visser. Want dan komt u zo moe als een hond thuis. Dan laat u zich op de divan vallen en dan begint u ongezellig te ronken s En dan heeft uw vrouw natuurlijk gelijk, dat ze mopperig is. Ze heeft uren lang uw gezelschap moeten mis sen. en misschien was dat nog wel te overkomen, maar erger zou hel zijn als 7.e indien u weer eenmaal thuis is, gekweld zou worden door uw ver velend geronk. Als u er daarom toe kunt besluiter om zich bij de grote groep sportlie den te voegen die het vissen beoefe nen en we aarzelen niet om deze groep de grootste van alle sportslie den te noemen, dan anoet u niet over drijven. U moet geen dronkaard wor den. U heeft er. indien u getrouwd is rekening mee te houden, dat u een f-gezellig huisvader zijt. Maar dat kunt u juist worden, door een matig Iaer te worden. En laat onze vrienden «oh eelonthouders zich aan dat woord matig niet ergeren en zeggen, dat er geen matige dronkaards en dus ook geen matige hengelaars bestaan. Ze zijn er bij tienduizenden. Voortreffe lijke huisvaders en even voortreffe lijke vissers. Waarorr. of we dit artikel eigenlijk schrijven? Als we zelf visser zijrf, redeneert u, dan hebben we geen concurrentie nodig, vanwege de veie vzikens, enz. Zie boven. Dat is nu juist het wonderlijke var een gezellige visserman. Hij is zo ja- ïeurs als ik weel niet wat. Hij gunt u bijkans het licht in de ogen niet en als u eerder iets vangt dan hij, is hij in staat stenen in het water te gooien. Vlak bij uw dobber dan wel te verstaan. En toch is het de gemoedclijkste mens die ge u denken kunt. Want ais ge werkelijk pech hebt en een -kanjer "eispc«.!t. heeft hij verdriet met u. Als het niet wil. zal hij u alle mo ge lijke goede raad geven. En een ge- zelligcrd! Ge behoeft geen ogenblik le vrezen, dat ge u zult vervelen. Want als de vis soms een enkele keer niet bijt en dat gebeurt, dan zijn er de 1» rinneringen en dan komen de verhalen los.... Ge gelooft toch niet, dat we die al leen voor ons zelf willen houden? Neen, waarde vriend, die nog niet vist ui die we door dit geschrijf mis sei:i'-n aan het vissen kunnen krijgen, ge begrijpt nog niets van de zeden cn gewoonten van de vissers. Het is een wonderlijk volkje, ruw in de mond I soms, maar met een hart van goud j En waarheidlievend! Ge hebt misschien wel eens ge hóórd van visserslatijn? Daar is geen wóórd oneerlijkheid bij Want bij dei-gelijke gelegenheden wordt wel zo üejgelijk en grondig gelogen, dat ge wél een groot kind moet zijn, als ge daar invliegt. Waarom zouden we dus niet een wéinig moeite doen om ook u eens enkele keren per jaar vroegtijdig uw beji "it te krijgen? Want. al is het dan een bijkomstige omstandigheid, ge' leert tegelijkertijd de natuur ken- ne'p en liefhebben. En dat is ook de móeite waard. Hoort u dat, gij ruste loze zwerver, die altijd meent, dat er in Holland geen schoonheid te vin den is. Ér is geen land, dat schoner is dan uw Holland Maar ge moet het eens vanaf de waterkant bezieri en op eed moment, dat ge anders nog onder uW wollen dekens ligt. En er is ook geen plaats aan te wij zen. waar uw meestal rusteloze en ge prikkelde zenuwen eerder tot rust ko men dan aan de waterkant. Zelfs als ge het geluk mocht smaken een snoek op de wal te halen na er eerst een kttfertier voor te hebben moeten vech ten. Dat begrijpt u misschien m-' Ach er is zo veel dat u niet begrijpt. U begrijpt van die mensen die aan de t waterkant staan helemaal niets. Jpaar komt u bij ons. Probeert u 'ook eens de rust en de gemoedelijk heid te vinden, die ons sportvissers eigen is. En maakt u ook de avon turen eens mee. al dan niet wettelijk geoorloofd, wat doet het er in dit ar tikel toe. maar spannend als 'n India nenroman. niet te evenaarden door eeii thriller, als u ze thuis gekomen n\et een klein beetje mosterdsaus ge lijk' met uw vis opdient. UT IS AL WEER een hele toid leden, maar we moete ut er toch nag weer efkes over hewwe, die voetbalwed- stroid teugen de Engelse. Ut was ve zelt net voqr de Hemelvaartsdag en omdat we den gnap voor de dag komme* wulle, gaan we de eivend van te voren allegaar nei de skeerwinkel. Die gilettemessies of die electrisch- dinge, deer houwe wai niet van. As je een beerd van een week hewwe, ken je met al dat moderne spul niet zo best overweg. Den moet de barre bier je eerst zo wat een uur weike voor ie beginne ken met skeren. En voor je beerd er of is, den moet ie ut mes driemaal over de riem of de stien hale, want er komt wat koike om die boerekoppe een beetje gnap te kroigen. En as ie er den een kwar tje voor vraagt, den zette we in de regel nag een saggeroinig gezicht ok. Want we vinde ut meist zonde van ut geld. Maar afoin. dat was zo maar een uitstappfc. We komme weer in de skeerwinkel terug. Ut was er bar ol die Woensdageivend. En de barre bier, ok een handig kirreltje, had de radio anzet, vanwege die voetbalwed stroifl. As we hange bloive koupe we in de regel een pakkie sigerette of een doos segare en ut is meenomen. Vo..r ut begon hadde we al mot met mekaar. De ien vond ut een elf tal van niks en een aar vond dat ut er nag wel 'wat op leek. De ien prees Abe hemelhoug en de aar vond ut 'n vent van*niks. Ze drukte er vezelf nag veul Tcrasser uit, maar dat kenne we niet skroive. Maar déer wave we ut allegaar over iens. we zou we dik op ons falie kroige. En de stemming werd vrai slecht in.de eerste menute. toe die Engelse derekt al een anval dede en ut er op leek. dat we gien voet an de grond kroige zomve. Ze hadde zowat een half uur speuld en er liepe al een paar Jf?5nte. die ut bloed langs ut gezicht liep. want ja. as ut den zo spannend werd. den be gon de barrebier ok nag te bubberen en den had je een sneedje, voor ie ut wist, en ut stond nag altoid nut nul. Sommige gezichte klaarde wat op. Ut gong nag zo slecht niet von- de ze. We hadde of en toe ok een anval dein. Afoin. toe was Kees an de beurt. Vleden jaar bad ie heel veul van die sportieve bevliegïnge. Teugemvoord:g niet zo veul meer. Maar het is toch I nag een drofc ventje. Dat hai gaat j zitte cn veu i-dat de barrebier begint met inzepen, zoit ie noïaig: ..Ut is weer prut met die voorhoede. Wat een miserabel gepruts". Afoin. de barrebier begint in te zei pen. En efkes later haalt ie ut mes over Kees' stoppels. En Icit me deer nou die verslaggever :op hebbe zitte wachten en wild beginne te doen. nei mense, wai Vloge van'onze stoele op en Kees vloog óverend en' de barre- Gelukkig dat het zo kort duurde, want de situatie was moeilijk Bewogen en dankbaar. Dankbaar omdat wc ze behoorlijk ontvangen hebben, dankbaar ook, omdat ze weer zo spoedig naar Amersfoort terug konden keren, zich er nog niet van bewust, dat hun stad in later jaren een zo onaangename klank zou krijgen. En dankbaar waren ook wij. Want al beseften we ook wel degelijk, dat het voor de bewoners van Amers foort geen pretje was om huis en hof te moeten verlaten, het was voor ons evenmin prettig om hen te moeten ontvangen. JA JA, het is goed geweest, dat het maar een dag of tien heeft geduurd, want al zijn we dan ook dood goed, er had gewoon moord en doodslag van gekomen. Nu kwam het 7.0 ver niet. Nu kwamen we niet aan het doodslaan toe, omdat we nu nog steeds dc kracht konden opbrengen oni het van de humoristische kant te bekijken. Niet alleen wij. Dc Amers foorters evenzeer. Want toen Is wel heel sterk uitgekomen, dat hier twee levenswijzen bij elkaar waren gestopt, die geheel anders waren. Mogen we dat eigenlijk wel zeggen? Waren ook de Amersfoorters niet uit hun gewone doen? Waren ze niet overgeplant in een geheel vreemde streek en bij een bevolking, die er geheel andere gewoonten op na hield Enfin, het is achter de rug. En we kunnen er achteraf hartelijk om la chen. We schudden van de pret. als we er aan denken, hoe wij Westfriese mannen alle dagen druk in" dc weer waren op de akker en de Amersfoor ters in zwierige costumes langs de weg flaneerden en onze schonen het hof maakten. Ja, daar vermaken we ons nu over. Maar toen vonden we het helemaal niet vermakelijk. Om de drommel niet. We vloekten soms. in het'openbaar, als wij van de ak ker kwamen, moegesjouwd en zweet, terwijl een jongmens met- blan ke handen zijn kneveltjeopwreef en. om Griet heen stond te draaien. En het ergste vonden we het. als Griet ons dan bijna niet scheen op te mer ken. Dan was er maar weinig nodig om een hatelijke opmerking uit te lokken. We kunnen er hu om lacheu want we hebben Griet toch gekregen. E11 als ze soms lastig is. deuken we wel eens met weemoed terug aan die knul met die mooie handen en dat kleine snorretje. Wat zou ie er in gevlogen zijn nietwaar? EERLIJK is EERLIJK, in de be ginne hadden we best medelij den met die Amersfoorters. Je moest je maar eens verplaatsen. Je hele boeltje achter laten en wie weet, hoe je het terug vond. En daar zaten ze zelf ook over in. Maar toen later bleek, dat er geen huis in Amersfoort beschadigd was fleurde hun stem ming zienderogen op. Ze werden met het uur brutaler. En wij werden met het uur onverdraagzamer. Wat drom mel. wat deden die lui hier? Ze rook ten onze sigaren op. ze aten koek als of het dagelijks brood was. ze liepen achter onze Westfriese schonen. .Ze zaten in onze huizon op onze' stoelen in de gemakkelijkste en aan genaamste hoekjes en wij voelden ons in ons eigen huis als een kat in vreemd pakhuis. Er waren er al, die lelijk begonnen te kijken. Want o we zijn zo menslievend en we hel pen onze landgenoten zo graag, maar we moeten er niet te veel' voor moe ten opofferen. Toen kwam er al spoedig de me dedeling. dat het niet lang zou du ren. Misschien nog een week, maar dan was alle ellende afgelopen. Dan konden de Amersfoorters naar hu terug cn wij zouden weer baas zijn in eigen huis. We haalden verlicht adem. Wat ondragelijk dreigde te wor den, zowel voor de Amersfoorters als voor ons, want wij waren ook niet zulke fiovcrtjs. werd .plotseling humo ristisch. Waarom zouden we'ons druk maken? Waarom zou dat Amersfoort se gezin, dat bij een driedubbel oyer gehaalde chagerijnige boer gehuisvest was. waar ze bijna geen eten en dn. ken kregen, zich nog langer dag in dag uit, gaan beklagen bij het Oppot hoofd der evacuatie? Een dag of wat was uit te houden. Je kocht er maar vvat bi;. En waarom zouden die ras echte Westfriezen die door een Amers foorts gezin zo onheu^ behandeld we. den. alsof een boer het minderwaar digste wezen was, zich nog langer op winden? We vonden de moed en de gelegen heid om ons te vermaken met ons ongeluk. En zie. Amersfoorters en Westfriezen werden een in hun zoe ken naar de humoristische kant van de zaak. die er ongetwijfeld aan zat. Want wel had men er zo veel mo gelijk voor gezorgd, dat soort bij soort kwam, uitwassen waren toch niet te vermijden geweest. En een dame die een badkamer van vier vier gewend is, voelt zich nu een maal niet thuis op een koegang. waar ze in een bedstee moest slapen. Ja, dat waren dingen op die Pink sterdagen en de dagen die er vlak op volgden. Wat hebben we ons lopen verbijten. En wat zullen die Amers foorters ons inwendig hebben ver wenst. Gelukkig dat het maar zo kort duurde, dat ze. in Amersfoort geko men de kracht konden opbrengen om gedenkstenen en klokken naar West friesland te sturen. Nu is het tenminste nog net. alsof we ons heel ergbehoorlijk hebber, gedragen en tegenover vreemden wij zen we met trots op de huldeblijken. Ja, ja. we hebben ook ons deel van de oorlog gehad. De evacuatie Nou. als het niet erger was. Tien jaar is het nu al weer ge leden. dat op de eerste Pinkster dag de Amersfoorters met trei nen en bussen vol aankwamen. Een wonderlijke Pinksterdag, een wonderlijke Pinkstergebeurtenis, gevolgd door een week zo vol komische situaties, dat men het gerust een dolle week zou kun nen noemen. We denken er nog dikwijls aan terug. En we ver moeden. ook onze vrienden in Amersfoort. War.t ondanks alles, hebben we er toch vrienden ver worven. bier verlegen noidig. want ja as je er ien staan te skeren en er vliegt er ien zo maar overend, dat is om wild te worren, want je zouwe ze d'r keel ofsnaije. En Kees had verdubbelkme een snee te pakken, hai bloedde as een rund. Maar niks gien erg in. Gien mens had er erg in, behalve den de barrebier, want er was een goal maakt. Kees Roivers had in ut doel skoten. En. wai hoorde Van Em- menes, die hillegaar andoenluk weed, Nederland had voor ut eerst in ik weet niet hoeveul toid een goal maakt. En wai stonde deer as grote kirrels teugenover mekaar en wul. jullie wel gelouve. ut is gek, maar ut leek toch wel of we allegaar een beetje andoin ware. Je wulle ut •vezelf niet wete ei e« as je den thuis bai die luidspreker zitte, den leit je je wel derus gaan. Maar as je den met zo'n twintig man bai mekaar benne, den wul je niet wete dat je ok zo kinderachtig ben ne. dat je graag wulle dat Holland ut wint en den weet je meist niet hoe je je houwe moete. En toe ut den rust werd en ut nag n nul voor ons was. nou, toe was er den toid om Kees een ploister op ut gezicht te plakken. En om weer te praten over de veerdere vooruit- zichte. Winne vezelf nooit. Maar we hadde een goal. Afoin. jullie wete hoe ut ofkommen is. We hewwe ut wonnen en goed ok Wat een dag. -at een dag. En wat hewwe we toch een verlegen ruzie had toe de wed- stroid ofloupen was. nei mense. da* niet om nei te vertellen. Want ja, wai Hollanders benne een sportief volk en we kenne zp wat nooit g'vu ongeloik bekenne. dat degene die nou zo kankerd hadde op Abe en dat die nou toch ok oigcluk gien knip voor de neus waard was. die konne er nöu nag gien iens stil houwe. terwoil ze hoord hadde. dat ie er nag wel wat dein had. Welnei. verlegen veut mazzel had. Aars niks. Maar ut was. wel een wonder toe de skeerwinkel uitgong, wat een glundere gezichte je op de weg zagge. Ja. ja. wat een dag, wat een dag. En •at benne we toch verlegen sportief. Want toe onze joos teugen de Belze verlore een week of wat terug toe liepe al die groinzers van nou met lange gezichte. En gelouf maar. dat cue joos toe ok er best dein he wwe Dat ze ut niet winne konne hir> ons niks. Zo staan rrou die Engelse er voor. Maar afoin. wai kenne ut houfd opheffe. Wat een dag. wat een dag. FIGARO. Twee voornaamwoorden bréngen Der mensheid het venijn; Dit zijn de querilanjten: De woordjes „mijn" en „dijn". Ik weet. zij doen verkeerd. Toch wil ik dit beweren: Wat lang is ^angeleerd. - Is niet licht af te leren. MENSELIJKE POPPEN Tegenwoordig gaan kinderpoppen hoe langer hoe meer op levende men sen gelijken. Een Engels popje kan spreken, zingen, lachen en huilen met een natuurlijke menselijke stem en zelfs kan het gemakkelijk een vreem de taal leren spreken. Zo is een. Spaans kinderrijmpje, dat door een Spaans meisje werd opgezegd, vastge legd op een klein gramofoonplaatje, dat door een eenvoudig klokmecha- nisme in de pop teruggedraaid kan worden. Het popje is van latex ge maakt en voelt zacht aan, waardoor het ook uiterlijk meer menselijk lijkt.. KRIMPYRIJ MAKEN' VAN SOKKEN Een nieuwe methode om wollen sokken geheel tegen krimpen in de was le beschermen is door een Brit se firma ontwikkeld. De sokken, die volgens deze methode zijn behandeld, hebben zich tijdens een zware proef waaraan zij gedurende 100 dagen wer den onderworpen uitstekend gedragen Bij dit nieuwe proces wordt de wol krimpvrij gemaakt voor het verven en spinnen. Hierdoor verliest de woL zijn elasticiteit niet en blijven de sok ken dus hun oorspronkelijke vorm behouden. Ook verandert er niets aan de kleur, hetgeen bij het anti krimp proces vaak wel het geval is. Eerr mooi plekje ia de Hollandse bol lens.reek. Hoewel het seizoen vrijwel afgelopen is. va; c nop a hed wat ;e oen'.-te

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1950 | | pagina 5