Sabine
K AP P I E
Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting
in de Wieringermeer
Schepen werden over de dijk gebracht
en belemmerden soms het verkeer
Wat de „Weerballon" ons leer
i
Excursie langs diverse graslanden
Mededeling no. 459
Op Dmsdag 30 Mei is op initiatief
van hel bestuur der Vereniging voor
Bedrijfsvoorlichting een excursie ge
organiseerd langs enkele bezienswaar
digheden op graslandgebied.
Aan deze excursie namen ruim 30
personen deel, wat in verband met de
drukke werkzaamheden op de ge
mengde bedrijven als zeer bevredi
gend beschouwd kan worden.
Na een welkomstwoord door de
voorzitter der V.B.W. aan de deelne
mers die op het bedrijf van de heer
Galema aan de Klieverweg waren
Verzameld, gaf de Rijkslandbouwcon-
sulent nog een korte inleiding over
hetgeen deze voormiddag gezien zou
worden. Vervolgens werd het bedrijf
rondgegaan en het eerst stil gestaan
bij 3 h.a. grasland dat in het najaar
van 1949 was ingezaaid met 25 kg
Engels raaigras van het Deense wei
detype (Hunsbolle) en 4 kg witte cul
tuurklaver per ha. Van dit weide-
type kon op zeer duidelijke wijze
worden geconstateerd dat de gevorm
de massa ruim voldoende was maar
de smakelijkheid en kwaliteit als wei
degras nog iets te wensen overliet
doordat het veel te veel raaigras
vormde. Hierna werd een weide be
zichtigd welke in het najaar van '4-
was ingezaaid met 25 kg Engels raai
gras Sceempter weidetype en een wei
nig witte cultuur klaver. Deze weide
had een zer goede gesloten zode
een dichte bladrijke groene mass?
wat belangrijk is, practisch geen en
kel bloeistengel. De heer Galema wist
van dit perceel nog te vertellen dat
het vee deze weide altijd zeer kort
afgraast en dat het aantal weidedagen
hier altijd boven de verwachting
Overdenking van een
Parij
wat in verband met de dichte bezet
ting van het grasland ook niet te ver
wonderen valt.
Hierna werd een kijkje genomen in
het daarnaast liggende perceel met 't
zg.. landbouwstelmengsel, wat naar
wij menen hier geen verdere uitleg
behoeft. Wel moeten wij hier nog ver
melden de twee daarachter liggende
percelen die eveneens in het najaar
van 1948 werden ingezaaid met plm
15 kg Engels raaigras Sceempter wei
detype5 kg Beemdlangbloem, 3
kg Veldbeemd, 4 kg Ruwbeemd en 4
kg Witte cultuurklaver per h.a. Deze
weiden vertoonden ongeveer hetzelf
de beeld als de eerst genoemde met
Sceempter weidetype, terwijl de
beemdgrassen zeer mooi verdeeld
voorkwamen en het geheel iets min
der eenzijdig deed zijn.
Na deze rondwandeling werd in de
diverse beschikbare auto's (plm. 10
stuks) gestart naar het Staatsland-
bouwbedrijf van de heer Van Heer
waarden aan de Wierweg waar een
kijkje werd genomen op de aldaar
liggende ruim 2 ha Engels raaigras
Elite Sceempter weidetype voor gras*
zaadwinning. Dit gewas waarvan dc
heer Van Heerwaarden eerst enkele
bijzonderheden vertelde, maakte bij
de bezichtiging een uitstekende in
druk, waarbij naar schatting reeds 15
ton groene massa aanwezig was met
als bijzonderheid voor de Wieringer
meer nog geen enkele bloeistengel.
Vervolgens werd op het tegenover
liggende Staatslandbouwbedrijf van de
heer Oude Maatman de opgedane er
varingen met het Engels raaigras
Sceempter weidetype nogmaals be
vestigd, waarna de Rijkslandbouw-
consulent een korte uiteenzetting gaf
over hetgeen gezien was en welke
conclusie wij hieruit kunnen trekken
voor de practijk. Vooral werd gewe
zen op het feit dat de hooitypen in
de graszaadmengsels kunnen worden
gemist en ongewenst zijn. Verder
werd er nog op gewezen dat er in
Nederland en ook in de Wieringer
meer meer belangstelling moet komen
voor de teelt van goede grassen voor
zaad winning. Hierdoor zullen wij ons
zelf van graszaad kunnen voorzien en
behoeven dan geen genoegen meer te
nemen, met buitenlandse soorten en
selecties die in de practijk tot grote
teleurstellingen aanleiding hebben ge
geven en hierdoor schade hebben be
rokkend.
Vervolgens werden nog diverse
vragen beantwoord waarna de voor
zitter der vereniging deze korte maar
leerzame excursie sloot en ieder vol
daan huiswaarts keerde.
J. C. Miedema
Je kunt vliegen
Vannacht had ik het weer.
Ik wandelde op straat, heel be
daard. toen ik opeens voelde: „Daar
komt het!" Mijn handen kneep ik sa
men, mijn adem hield ik in en mijn
benen trok ik op; en ja hoor, datr
zweefde ik voort Weliswaar oie'.
sierlijk als een Muze of dartel als een
cherubijn, maar het ging. Ik hield
krampachtig vast aan het Niets en
waarde in een conservatief rijwiel
tempo over het trottoir.
Een twintig meter verder moest ik
even ademscheppen; ik streek dus
neer en stond hijgend maar tevreden
op de aardbodem.
„Hè", dacht ik, „waarom moet dat
nu net gebeuren als er niemand bij
is? Laat ik vlug naar die en die toe
gaan om het te vertonen". En ik ver
volgde mijn weg, af en toe een stukje
zwevend om het nog eens te proberer
Daarop lag ik ineens in bed en
stond op na me nog een tijdlang
verbaasd te hebben en ging het da
gelijkse leven weer in. zonder ooit
meer dan één been tegelijk op
lichten.
Maar wat me niet wil loslaten is de
overtuiging dat het me tóch zou ge
lukken als ik het maar geloofde en
durfde. Maar ik durf niet omdat ik
niet geloof en ik geloof niet omdat ik
niet durf. Is het niet jammer?
DAT IS DAAR bij Terbregge nu weer eens echt een karweitje voor
de Nederlanders. De technici roken een sigaret en zeggen zo nu
en dan eens wat, de bazen geven in onverbloemde taal hnn verlangens te
kennen en de mannen met de verweerde gezichten en de eeltige knuisten
spugen eens in de handen en roepen: Hup, hé, daar gaat-ie dan! En dan
gaat-ie ook, die zandzuiger van zeventig ton. Langzaam aan schuift hij zijn
kop op de dijk, wacht dan een ogenblikje en steekt vervolgens zijn neus
in het water van de Rotte. En hij geeft de polder het nakijken.
EN DAAR is geen
bii.
zenaar
Het was een dikke man in een
overall tot wie ik me wendde voor 'de
juiste weg op een uitgestorven schim
mige boulevard. Hij vulde opeens de
onbeperkte stilte met de tuimelende
klanken van zijn bas, verheugd dal
hij aanspraak had gevonden, want
moest net ook die kant op. Hij kwam
uit het cafébedrijf en ging nu naar
bed en langs de spookachtige kermis
tenten, ziellig ingestopt in hun zeil
doeken dekens, klepperden we geani
meerd over het vale plaveisel. Een
late zwei-ver stommelde ons voorbij
vol absinth. Een paar vrouwen liepen
verveeld te schilderen .Grauw en on
gezellig als na een braspartij had de
reuzenstad zich daar maar zo laten
neervallen, zonder eerst orde op za
ken te stellen. Ze geloofde het nu wel
Morgen kwam er weer een dag. Mor
gen? Een vuil licht aan de horizon
verklaarde reeds dat die dag al ge
komen was.
Arm Parijs, zei ik weemoedig en
dubbelzinnig.
Arm zijn we, gaf de barman op
gewekt toe. Wat je in de étalages ziet
kan niemand kopen. We mogen van
geluk spreken, als we gewoon kunn
rondkomen. Voor de rest is dc aardig
heid er af. Maar het ergste is de on
zekerheid over de toekomst. Krijgen
we oorlog of krijgen we geen oorlog?
Niemand maakt zich meer illusies,
elke dag ig meegenomen. Plannen ma
ken heeft geen zin meei, we zijn
blij dat we 't leven hebben, besloot
hij verrukt.
Is het hier dan zo erg? vro<
bij ons....
De man stond stralend stil en schud
de mijn arm met de aandrang van
boezemvriend die een doodgewaande
voor zich ziet en wil voelen of het
t is.
De Gaulle, riep hij in een fanfare
uit. cn het was me of de gevels even
Verbaasd oplichtten uit hun sukkel-
IJaap. die had ons nog kunnen hel
Jen. Maar hij heeft zijn kansen vc
®ïeeld.
Dat is anders óók een soort dic
tator, waarschuwde ik.
Juist daarom lusten we hem niet,
■ei de nachtwerker grif.
Een lammeling, veronderstelde ik
Een vent van niks, preciseerde
hij. een reactionnair, een militair des
poot, nou fijn is tie En met het
Innigste welgevallen hervatte hij de
draad van zijn luguber exposé over
de status quo.
Ik hoorde zijn onweerstaanbaar min
■aam gegeven relaas van de slechtheid
der tijden aan en vernam bijzonderhe
den welke bij ons in het barre noor
den iemand er al gauw toe had'-
gebracht zich een kogel door de kop
te jagen. Doch hij bleef vervuld van
het meeat attente élan en toen hij me
Voorrekende dat er absoluut geen mo
gelijkheid meer was om uit de af
grond omhoog te komen, hadden zijn
geestdrift en vriendelijkheid wel hei
hoogtepunt bereikt. Vlak daarop kwam
de apotheose in de vorm van zijn af
scheid. want hij moest hier links en
tk rechts Met de zwier van een ven-
Üelzwaaier liet hij zijn pet aan de
-Uitgestoken arm een halve cirkel t
hoogte van mijn knieën beschrijven
•n zijn dikke leden boog hij met fee-
Vieke lenigheid. Zijn woorden ruisten
Uls een roes om me heen. Een kruis
punt verder stond hij nog opgewon
den te bewegen, nis een matroos die
vlogsignalen afgeeft van een zinkend
•Chip Als Frankrijk nog eens ten
tgponde gaat, zal het met gratie zijn
De Vale Universiteit, een van de Amerikaanse hogescholen,
l.ele wereld beroemd zijn geworden.
over de ge
ONS W EERPRAAT JE
Op 5 km hoogte vrijwel altijd vorst
De zomer heeft zich nu al vanaf jl
Zaterdag volop laten gelden, terwijl
er Zondag een ware hittegolf optrad,
waarbij de stations Twente, De Bilt en
Eindhoven de eerste tropisahe dag no
teerden, nl 30 gr C (gelijk aan 86 gr.
F). Onder een tropische dag wordt nl
verstaan een temperatuur van 30 gr
C of meer en onder een zomerse dag
van 25 gr C of meer.
Het is misschien voor velen interes
sant nu eens een tochtje met een weer
ballon mee te maken om te zien hoe
het op toenemende hoogten van onze
dampkring igesteld. Het KNMI lar i
nl dagelijks een zg radiosonde op, dat
is een grote ballon waar een kastje
met instrumenten onder aan hangt
Dit wordt door de ballon tot op zeer
grote hoogte meegevoerd. totdat de
ballon springt en het geheel aan een
parachute naar beneden komt. Over
deze sonde en ballon later meer. I* t
is ons nu om de temperaturen begon
nen. die er op een zeer hete dag, zo
als b.v. Zondag jl, op verschillende
hoogten worden waargenomen.
Zoals vrijwel een ieder bekend za!
zijn .vallen de zonnestralen nagenoeg
zonder warmte af te staan recht
streeks naar de aarde. Dit heeft tot
gevolg, dat in de onderste luchtlaag
rond onze aarde de hoogste tempera
turen worden gemeten, wat ook maar
gelukkig is. daar anders leven
plantengroei hier onmogelijk zouden
zijn, zoals dat op de meeste andere
planeten het geval is.
Daar op de tropische dag van Zon
dag jl te De Bilt alleen 's nachts om
3 uur een radiosonde is opgelaten,
hebben wij de warmste dag van ver
leden jaar genomen ,nl 5 September
(De warmste Septemberdag van de
afgelopen 100 jaren!)
Om 3 uur 's middags was toen de
temperatuur in De Bilt tot ruim 33
gr C of ruim 90 gr F gestegen. Op
dat tijdstip werd er ook een ballon
met instrumenten opgelaten om de toe
stand van de hoger gelegen luchtlagen
te verkennen. Toen de ballon op 5
km hoogte was aangekomen, vroor I
daar a! 1 gr C cn op ruim 6 km reeds
10 gr C. Dit was dan een zeer gun
stig geval .daar hel in de regel (in
de zomermaanden) reeds op een hoog
te van omstreeks 4000 meter vriest.
Rhm genomen daalt de temperatuur
1 gr C bij elke 100 meter stijging.
Geen wonder dus, dat er op de hoge
bergen altijd sneeuw ligt en dal het
daar altijd vriest, geen wonder ook.
dat in hiervoor gunstige omstandig
heden vliegtuigen met ijsafzetting heb
ben te kampen, terwijl aan de grond
de ter.iperatu i'" nog ver boven nul is
Ook zul' u zich niet meer over zware
hagelval tijdens onweersbuien in de
zomer verwonderen, nu u weet, dat
wanneer wij ons deze temperatuursaf-
name even horizontaal voorstellen, u
b.v. in badpak ligt te zonnebaden
bij een temperatuur van 30 gr C en u,
wanneer u op de fiets zoudt stapper,
om 5 km (h<-.nelsbreed) verderop te
fietsen (na ongeveer 20 min. dus),
daar aangekomen een temperatuur
van onder het vriespunt zoudt aan
treffen en maar wat graag het bad
pak voor oen dikke winterjas zoudt
willen ruilen. In de winter zijn de
temperaturen op deze hoogten som:
zeer laag. S 17 Januari van dit jaar
bedroeg de temperatuur in De Bilt o.,
een gegeven moment 5 gr C bover
nul, op 45'10 n, reeds —20 gr C er
op ruim 6 km hoogte 10 gr. C. U
zuil zich kunnen voorstellen, dat
tijdens een onweersbui, met in de kc
hiervan vricstemepraturen en aan o
grond tropische temperaturen, eee
zeer zware strijd word; geleverd tos
sen deze k )ude en warme lucht, he -
geen dan ook vaak met zwaar or
v.eer„ slagregens .hagelval of cyclo
nen gepaard gaat. Wij denken hierb.
b v. aan de i anp te Borculo, welk
er- jaar (10 Augustus) juist 25 jare:
geleden plai's had en waarop wij t.z.1
u. voerig zullen terugkomen.
ZEEPOST YOOR OOST EX WEST
Met de volgende schepen kan zee
post worden verzonden. De data,
waarop de correspondentie uiterlijk
ter post bezorgd moet zijn staan, tus
haakjes, achter de naam van 't
ichip vermeld
cdouesië SS Groote Beer (26 Juni)
ruw Guinea RIS Blitar (27 Juni)
s'ed Antillen MS Willemstad (20 Juni
"luriname SS Cottica (21 Juni)
George Scelle, professor in de
rechten te Parijs, is met algemene
stemmen tot voorzitter van de com
missie der VN voor internationaal
recht te Geneve gekozen.
onaardigheid
bij. Want ze hebben hun best
gedaan, die zuiger en die twee bag
germolens en die vijf elevatorbakken
en dat woonschip en die motorvlet
Reken maar. We schreven Februari
1946 toen ze bij Nieuwerkerk aan de
Llssel in de polder werden gezet om
een klusje op te knappen waar een
treinreiziger geen benul van heeft
Er moest een soort van kanaal gegra
ven worden van maar eventjes ne
gen kilometer lengte. De slappe grond
werd cifgegraven tot op de zandlaag,
die dienst zal doen als fundering van
het nieuwe spoorwegtraject Nieuwer
kerkRotterdam D.P. U weet im
mers dat station-Maas zijn beste da
gen heef gehad?
Dat werk is nu klaar en daar lagen
die schepen dan in de Prins Alexan-
derpolder. Dijken aan alle kanten.
Hoe krijgt een mens die bakbeesten
van schuiten daar nu over heen! En
nu we gisteren bij Terbregge hebben
gezien, hoe dat in zijn werk gaat.
zeggen we: Nou, nogal eenvoudig. Je
graaft een kanaal van zevenhonderd
meter lengte tot vlak onder de dijk.
De dijkhelling versterk je met tenen
en zand. Daarop leg le spoorbiels en
dan wee sporen. Dan schuif je het
schip maar op vier vierassige lorries
en dan trek je maai'. Dan komt de
zaak naar boven en aan de andere
kant gaat ze weer naar beneden.
Zo gaat het ook inderdaad. Maar
een gewoon mens lopen de rillingen
over zijn rug als hij een heel wegdek
vol met staaldraden ziet liggen, waar
van er nu eens deze dan weer een
andere begint te bewegen. En intus
sen loopt er een heel leger werkmen
sen rond te sjouwen: de een last, de
ander gaat gebukt onder takelblok
ken en een derde rent heen en weer
met een oliespuit. En we moeten zeg
gen, het liep allemaal gesmeerd.
Nu moeten we toegeven, dat deze
dijk langs de Rotte niet de eerste
hinderpaal is die Zanen-Versoep
neemt. In 1942 erin, in December '42
er weer uit. In 1946 opnieuw de
sprong, een tijd later de grote weg
RotterdamGouda en nu hier. Het
wonderlijkste van het geval is, dat
men het al op drie manieren heeft
geprobeerd. En dat het alle vijf keer
is gelukt. Maar ditmaal is de sprong
wel erg hoog. Om precies te zijn:
vijf en een halve meter.
Maar zoals we al zeiden, echt iets
voor die Nederlanders. Als zo'n bag
germolen over de dijk komt zetten,
begin je een beetje te beseffen, wat
een voorbereidingen dat tochtje heeft
i gekost. Wat een bar slechte grond en
dat water, dat water. Zou-ie t hou
den, zakt-ie niet scheef, klopt dit wel
en blijft dat wel liggen? Hij hield t
en hij verzake niet en alles klopte en
alles bleef liggen. „Lekkol", riepen ze
gisteren daar bij Terbregge. Het was
bekéken, grond en water ten spijt.
Landbouwhuishoudschool
Slootdorp
Gaarne verwijzen we naar de ad
vertentie in dit nummer waarin de
directie van de Landbouwhuishoud
school te Slootdorp bekend maakt dat
de gelegenheid openstaat voor aanmel
ding voor diverse cursussen, zowel
voor de 2 jarige primaire cursus van
4week .als de 2 jarige landbouw
huishcuccursus van 2 dagen per week,
de I jarige vormingsklasse van 5 da
gen per week, zomede de avond knip
en naa.cursussen en avond kookcur
sus. Er kan nog op gewezen worden,
da. spoedige aanmelding wel zeer ge
wenst is. in verband met het organi
seren van de diverse cursussen-
MAANDAG 12 JUNI 1956
Hilversum I NCRV: 7.00 en 8.00
Nws, 8.15 Muziek bij het werk, 9.1?
Voor de zieken, 9.35 Morgenconcert,
10.30 Morgendienst, 11.00 Gram., 11.20
Van oude cn nieuwe schrijvers. 11.40
Zangrecital, 12.10 Musette-orkest, 12.33
Metropole-orkest, 13.00 Nws, 13.15
Mandolïnata, 14.00 Schoolradio, 14.35
Symphonisch concert, 15.30 Amster
dams Kamermuziekgezelschap, 16.00
Bijbellezing, 16.45 Gram., 17.00 Voor
de kleutrs, 17.15 NCRV-koor, 17.45
Theaterorkest, 18.30 Bach programma
19.00 en 20.00 Nws, 20.15 Geestelijke
liederen. 2100 De Zeeslang, hoorspel,
22.00 eMt band en plaat voor u pa
raat, 23.00 Nws, 23.15 Promenade conc.
Hilversum U VARA: 7.00 en 8.00
Nws, 8.18 Lichte muziek, 9.00 Sym
phonisch co .icert. \PRO: 10.00 Mor
genwijding. VARA: 10.30 Voor de
vrouw, 19 45 Vuur de zieken, 1129
Zangreciti'. 12.00 Orgelspel,» 12-38
Gram., 13.00 Nws, 13.15 The Ramblers
14.00 Nederlandse muziek, 14.30 Le
zing, 15.00 Er was geen getuig®, hoor
spel, 16.15 Concertgebouworkest, 17.00.
Jeugduitzending, 17.30 Pianoduo, 18.00
Nws, 18.30 Strijdkrachten, 19.15 Zang
recital, 20.00 Nws, 20.05 Fragmenten
van het VARA-feest, 21.30 PS cabaret
22.15 Radio Philhormanisch orkest,
23.00 Nws, 23.15 OrgelseL p
EN DE STAD VAN IVOOR
WIERINGERV/^RF
Op de thuisvaart
Met het troepentransportschip Gene
raai J H Mc Rae zijn uit Indonesië op
de thuisreis sergt J Laan, Westerterp
wep F 69, Slootdorp en W P Mulder
Oudeanderweg D 69. Middenmeer. Het
schip vertrok 31 Mei uit Tandjong Priok
en vordf op 25 Juni a s. te Rotterdam
verwacht
Het werd de Baron nu toch ook
wel een beetje te gevaarlijk. Hij buk
te zich, en liep in die houding naar
een kist toe, die hij daarna weer naar
Kappie toesleepte. Ze stelden zich
verdekt achter de verschansing op,
terwijl er af en toe een pijl over hun
hoofden heen suisde. „Ik heb aan al
les gedacht!" juichte de Baron, ter
wijl hij de kist open maakte. „Ik heb
zeven en dertig boeken over het oer
woud leven en ontdekkingsreizen door
gelezen, dus ik weet er alles van!
Kijk maar eens, wat ik nu ga doen!
Een uitvinding van mijzelfn:.r
nooit in het oerwoud gebruikt!Ur.
groot aantal beschilderde negers had
zich nu in de bomen aan de oevers
verzameld, en ze schoten pijl op pijl
op de „Kraak" af. Totdat ze ineens
allemaal ophielden, en met starre
blikken van verwondering keken.
Vanaf de „Kraak" schoot namelijk
vuurwerk de lucht in. In de donkere
nacht spetten kleurige, schitterende
sterren uiteen, waarop een regen van
witte diamantjes volgde. De Baron
had een grote voorraad vuurwerk
meegenomen, en er was van alles bij.
Het spette en knalde in de lucht, die
soms hel verlicht was, en het was
werkelijk een mooi gezicht Joséfus
was de brug opgekomen, toen hij dat
lawaai hoorde, en toen hij zag. dat 't
stuurrad verlaten was, ging hij
kalm achter staan, en stuurde verder
alsof er niets om hem heen gebeurde
„Ik wist wel, dat de tijd zou komen,
dat men mij nodig had" dacht hij.
„Men kan een schip tenslotte niet
onbestuurd laten rondvarendat
is niet juist".
Het noodlot van
Sabine kon niets antwoorden. Bleek,
met grote verschrikte ogen stond zij
daar. Zelfs luitenant Keats. ook hier
aanwezig, zag dat zij zich slechts
met moeite staande hield. Haastig
schoof hij haar een stoel toe. „Gaat
u toch zitten mejuffrouw" zei hij
hoffelijk.
Sabine merkte hem hu pas op en
wilde juist antwoorden toen zij Egtl
sons blik op zich gevestigd zag. Een
blauwe ader verscheen op zijn voor
hoofd en hij zocht kennelijk naar
woordenMaar voor het zover
was riep kapitein Ecuyer opeens:
„Wat is dat?En na een korte
pauze schreeuwde hij vol blijdschap:
„Kanongebulder" Hij sprong naar 't
venster en stiet de luiken open en
toen hooide iedereen het: heel in de
verte klonk het regelmatig gedreun
van kanonnen.
,.De bevrijders" riep Ecuyer ont
roerd ,.de redding."
Niemand wist, dat het kanongebul
der, uu duidelijk in Fort Pitte te-
horen, de slag bij Busny Run inluidde
Maar het feit, dat men het gebulder
kon horen was alleen al voldoende
om de stemming in het Fort grondig
te veranderen.
Vermoedelijk kwam het ook daar
door dat de avonturen van Egilson en
Bianchi niet zo'n groot gehoor von
den als anders. Iedereen was vol van
de aanstaande redding. Iedereen
dacht aan zichzelf, aan zijn naaste
familie, aan de verloren gegane be
zittingen. Bovendien sprak maar een
der beide mannen en wel Biaa-
clii over wat zij beleefd hadden.
Egilson had ermee volstaan de com
mandant alle gewenste inlichtingen
te verschaffen over de sterkte der In
dianenstammen. hun stellingen en
hun bewapening. Over zijn eigen bele
venissen gleed hij met nietszeggende
woorden heen. Nu het om de redding
van vele mensenlevens ging, waren
de avonturen van hem niets bijzon
ders.
Ja. de bewoners van Bedfort waren
er natuurlijk op gebrand alles te ho
ren. En daar Egilson niet veel losliet
stond Bianchi in het middelpunt der
belangstelling. Breed uit naast Nancy
gezeten, potsierlijk gekleed, van zijn
eigen zwierige kleren en van de In
diaanse deken waren alleen maar vod
den overgebleven, vertelde bij bon-
derduit. Neen, de wond aan zijn liu-
kerarm was alleen maar een diepe
vleeswonde. De kogel uit de Indiaan
se buks was gelnkkig niet blijven ste
ken. Hij had het vlezige gedeelte van
de arm doorboord. Eerst had Egil
son een noodverband gelegd met stro
ben die van eelinnen hemd ge
scheurd waren, daarna was de irm
vakkundig in het Fort behandeld.
Natuurlijk, de arm was nog stijf en
pijnlijk, maar de dokter had hem ver
zekerd, dat hij over enkele weken
nergens meer las* van zou hebben.
Hoewei hij nog steeds de Engelse
taal niet volkomen machtig was en
Sabine zijn verhaal af en toe moest
toelichten, luisterde men vol span
ning naar hem. Hussy en de sheriff
Bradley, Weber en Hilthy, de vrou
wen en kinderen uit Bedfort, ja zelfs
de negerslaven hingen aan zijn lip
pen Alleen Egilson ontbrak. Die za*
in de tent welke Hussy een onderdat
bood enTweeg.
Bianchi verteld? eerst hoe Egil
son en hij de blokhut tot een ware
vesting hadden gemaakt. Het ach
tergebleven vee was verzorgd en d«
eerste dagen hadden zich driemaai
Indianen vertoond. Zij deden echter
geen aanval, daar zij de goed gericb
le schoten van Egilson klaarblijkelijk
vreesden.
Wordt vervolgd.
