DE LUCHTROOVERS VAN HOITIKA DE VERPLICHTE VEELEVERING VAN MEERLANT NAUTILUS R adioprogramma In het Concertgebouw te Amsterdam heeft Zondag oen „Tagung der Politischen Leiter deer N.S.D.A.P. Arbeitsbereich in den Niederlanden" plaats gehad, waarbij Oberdienstlei- ter Smidt en gem-arbeitsfuehrer Dr. D. Decker het woord voerden. De. Decker tijdens zijn rede. (Foto Stapf-Mol) 63. Voorzichtig stond hij op om eens rond te kijken, waar dat van daan kwam. Meteen hoorde hij het géluid van paardehoeven, doch inplaatft van paar" den. zag hij ezels, bela den met een groote zak aan weerskanten. De twee mannen, die er naast liepen, gooiden om beurten een steen, naar die voorste ezel, om ze zoodoende tot spoed aan te manen. Hoofdredacteur: J. KEESMAN, Schagen Veeruiling dient voor alles op gezonde basis te geschieden HOE HET WEL EN HOE HET NIET MOET. Eindelijk, aldus schrijft ons de heer E. Koster Dzn.. secretaris van de rundvee organisaties en Lb.c.-bestrijding. hebben de veehouders, vanwege de Landbouw Crisis Organisatie het bericht ontvangen, hoeveel dieren zij na 1 October verplicht zijn af te staan en tevens hoe groot het aantal dieren Is, dat zij na 1 December op stal mogen hebben. (Tusschen haakjes zij de aandacht van belanghebbenden erop gevestigd dat dit twee afzonderlijke punten zijn). Waar het hier betreft een zeer ingrijpen de en verplichte beperking van a'.le vee stapels. is het alleszins verklaarbaar, dat dit bericht voor een zeer groot deel van onze veehouders teleurstellend is geweest ïntusschen zijn met de rondzending van de berichten de geruchten Vaststaande fei ten geworden en is daarbij gebleken dat alle veehouders zonder onderscheid en on geacht de kwaliteit van hun veefoeslagen het hun voorgeschreven aantal dSeren moe ten afstaan en in algemeenen zin vóór 1 December. Eenige restrictie moet hierbij worden gemaakt voor sommige meerwaar dige stamboekbedrijven met tb.c. vrije vee- beslagen. die voor enkele runderen uitstel van aflevering kunnen krijgen tot 1 Mei 1942. Echter geldt dit slechts voor de helft van de geregistreerde runderen die men verplicht is af te zetten. Practisch beteekent dit voor daartoe aangegeven bedrijven, dat men aldus een pas geboren kalf kan be waren. In meerdere berichtgevingen vanwege de provinciale organisaties voor de rund-vee- fokkerii en de tb.c. bestrijding is op deze te verwachten veebeperking, de aandacht gevestigd en is daarbij steeds naar voren gebracht de noodzakelijkheid om toch zoo veel mogelijk voor de verplichte aflevering dieren aan te wijzen, die als gebruiks- en fokdieren de minste waarde hebben, hetzij zij reageeren ofwel minder goede produc- tiedieren ziin. Gelet op het zeer groote verschil in ge bruiks- en fokwaarde der veebeslagen van de verschillende bedrijven is genoemd hier voor in te stellen ruilingen van vee tus schen de bedrijven van de betere veebe slagen met die van de minder goede. Door aldus te handelen, bestaat er ten minste nog een kans. dat door ruiling met de beter gesitueerde bedrijven, de kwaliteit van de minder goede bedrijven omhoog kan worden gebracht en b.v. het aantal der re actie-vrije bedrijven in onze provincie be langrijk kan worden verhoogd. Niet noodig lijkt het ons na de verschil lende publicaties over het groote belang en daardoor de noodzakelijkheid van vee ruiling. hierop verder in te gaan. Ieder die hierover goed nadenkt moet het belang hiervan inzien. De opzet van ruiling dient' echter op een gezonde basis te berusten, want ook in de betere bedrijven ko men soms dieren voor die beter ge schikt zijn voor verplichte afleve ring dan voor ruiling. B.v. één on zer fokkers had een een groote te leurstelling bij de tb.c. bestrijding en vroeg daarom voor ruiling adresr- s^n waar hij behoorlijke tb.c. vrije stamboekdieren zou kunnen krijgen. Van één van deze kreeg hij aange boden een dier met een vaarzen opbrengst van 85 K.G. vet. Dat kan natuurlijk niet. een dergelijk dier moet voor de verplichte levering worden gehouden .Voor ruiling ko men alleen in aanmerking reactie- vrije dieren met zeer goede op brengsten en zonder gebreken aan uier of spenen. Heeft ™en die niet dan onthoude men zich ook van aanbieden voor ruiL Verder is in meerdere publicaties erop gewezen, dat de ruiling kan geschieden via ons bureau van de provinciale rundvee organisaties en via de plaatselijke organisa ties, desnoods met behulp van ons bureau voor waardeering afstammingsbewijzen en t.b.c. vrii en met gebruikmaking van onze taxateurs voor de schatting van de markt waarde. Daarbij werd in de publicaties vooral den nadruk gelegd op de groote waarde van de ruiling onderling in de plaatselijke organisaties. Door deze ruiling kan men zich in staat stellen in de eerste plaats alle goede en reactie-vrije fokdieren ter plaatse te bewaren, waardoor men als het ware in elke streek aan de beste fokstailen een uitbreiding geeft. Geldbedragen bij ruilingstransacties. Intusschen heeft de ruilingsggedachte zooals die door onze organisaties wordt gepropageerd ook de aandacht getrokken van het Provinciale Bestuur en andere or ganen. Algemeen was men van het nut hiervan doordrongen en het gevolg is ge weest. dat om deze zaak te stimuleeren voor elke ruilingstransactie een geldbedrag beschikbaar is gesteld ten behoeve van den aankooper van een dier. mits hij zijn stal geheel vrij maakt van reactiedieren. De regeling hiervoor is aldus: een vee houder aangesloten bij de Rijksbestrijding wil zijn koppel geheel t.b.c. vrij maken. Het aantal van zijn reactiedieren is echter groote r, dan hij vóór de verplichte levering en inkrimping moet afstaan. Wanneer hij nu de nog resteerende dieren extra inlevert en daarvoor reactie-vrije dieren inruilt uit een vrii bedrijf, dan verleent het Provin ciaal Bestuur hem voor elke ruiling f 25.— subsidie. Men begrijpe het dus goed. de veehouder aangesloten bij onze% provinciale organisatie voor de Rijksbestrijding, moet in de eerste plaats voor zijn verplichte aflevering al leen reactiedieren nemen. De dan nog resteerende reactie-dieren die nen als boventallig te worden ingeleverd, waarvoor men dan volgens een overeen komst met een anderen veehouder reactie- vrije dieren terug krijgt. Voor de ruil- transaetie van elk dezer wordt dan f 25. per stuk subsidie gegeven. Van den secretaris van den. Bond van melkveehouders is bericht binensekomen, dat wanneer de overnemer van de reactie- vrije dieren tevens lid is van den Bond bovengenoemd, op elke transactie- een sub sidie wordt gegeven van f 15.per stuk. Voor dergelijke veehouders wordt de te gemoetkoming een bedrag van f 40.De zuivelfabrieken Aurora te Opmeer en Neerlandia hebben ook de toezegging ge daan. dat wanneer er van hun leden zijn, die volgens de voorschritfen van het Pro vinciaal estuur hun bedrijven vrij maken, zij een toeslag geven. En tenslotte is er deze week door ons nog een vergadering bijgewoond ten kan tore van het Rijksbureau-ontruiming waar bij eveneens in uitzicht is gesteld een toe slag van pl.m f 10 per dier. voor die be drijven die het vorig jaar met de oorlogs dagen wegens de inundatie met hun vee moesten vluchten. Het is vanzelfsprekend, dat voor toeken ning van de subsidies van het Provinciaal Bestuur. Bond van Melkveehouders en het Rijksbureau Ontruiming, de transactie door ons Bureau moet worden geregistreerd. Echter kan plaatselijk wel worden ge ruild met steun van het Provinciaal Be stuur. mits de gegevens maar via ons Bureau loopen. Tenslotte zouden dan nog vermeld kun nen worden de mogelijkheid van uitstel voor levering voor tb.c. vrije stamboekbe drijven van een enkel dier tot 1 Mei 1942 en idem die voor de ruiloontracten inge steld door N.V.C. Elk biedt een gelegen heid: voor 2000 dieren. Te vreezen. is dat de circulaire dan door zijn te grooten omvang door de belang hebbenden terzijde wordt gelegd. Boven dien zal naar wij vernemen vanwege den Provincialen Voedselcommissaris nog een persbericht verschijnen. en verloren gegaan Stockholm, 13 Oct. (A.N.P.) Volgens Reu ter is te Londen officieel bekend gemaakt, dat de in dienst der Britsche marine varen de mijncnlegger „Van Meerlant" en de mij nenveger Caroline" van de vroegere Neder r landsche marine ten gevolge van vijandelijke actie verloren zijn gegaan. Verder is de mij- nenlegger „Nautilus" ten gevolge van een aanvaring gezonken. De „Van Meerlant", aldus deelt het Hsb. nog mede, was omstreeks 1922 gebouwd en had een waterverplaatsing van 687 ton. Het sohip had een snelheid van 13 knoopen; het was bewapend met 2 kanons van 75 cm. en twee stukken antiluc'ht-gesohut en voerde 60 mijnen mede. De „Nautilus was in 1929 van stapel ge- loopen en had een waterverplaatsing van 800 ton en een snelheid van 14 knoopen. De be wapening bestond uit 2 kanons van 75 en 2 van 40 cm. en een stuk antiluchtgeschut. Dit schip, dat in de ons ten dienste staande gegevens als patrouillevaartuig wordt ver meld, had 40 mijnen aan boord. Omtrent de „Caroline" hehben wij geen gegevens gevonden; wellicht is het een nieuw vaartuig of wel, naar den naam te oordee- len, een tot oorlogsbodem ingericht koop vaardij- of vissóhersschip. Het horloge van een oud-Indisch militair Dezer dagen kwam een oud-Indisch mi litair aan het bureau van de Nederland- sche ambulance zijn gouden horloge bren gen. „Gejd heb ik niet", zeide hij, „maar neem dit. Ik weet wat hel beteekent, ge wond te zijn. Ik heb een goede verzorging leeren waardeeren..." Het horloge van den oud-Inddschen sol daat is met warmen dank aangenomen: het geld zal goed besteed worden! En gij lezer wat doet gij? Hebt gij. die nog wel iets kunt missen, reeds uw steun verleend aan de Neder- landsche ambulance? Stelt toch niet telkens uit Stort vandaag nog uw bijdrage op girorekening 8-7-60-0 Nederlandsohe ambulance, Koninginnegracht 22, 's-Gravenhage. 64. Zooiets had Piet nog nooit gezien. De kerels zagen er tamelijk on gunstig uit en hadden een belachelijk groote slaapmuts op hum hoofd Het waren bekende wij namokkel aars van de kust van Los- Tros- sappio. Terwijl hij naar die vreemde karavaan stond te turen, kreeg een der kerels hem in het oog en kwam naar hem toehol-len. Itaiiaansch Weermachtbericht Rome, 13 Oct. (Stefani) Weermacht- bericht no. 498 luidt als volgt: Aan het front van Tobroek heeft de te genstander opnieuw aanvalspogingen on dernomen. Zij werden trestond gebroken door het onmiddellijke vuur onzér troepen. Italiaansche en Duitsche vliegtuigen heb ben wederom met succes bommen geworpen op doelen der sterkte en op spoorweginstal-- laties en vliegvelden van Mersa Mafcroe, waarbij nieuwe vernielingen werden aan gericht. De vijandelijke luchtmacht heeft aanval len gedaan op Benghasi en. Tripoli. De uit geworpen bommen troffen enkele huizen en verwondden één persoon. In den sector van Gondar hebben onze troepen vooruit geschoven elementen van den vijand op de vlucht gedreven tijdens verkenningsacties. WOENSDAG 15 OCTOBER. Hilversum I. 415,5 m. 6.45 Gramofoonmuzlek. 6.50 Ochtendgymnastiek. 7.00 Gramofoonmuzlek. 7.45 Ochtendgymnastiek. 8.00 B.N.O.: Nieuwsberichten. 8.15 Gewtlde muziek (gr.pl.). 8.30 Gra mofoonmuzlek. 9.15 Voor de hulsvrouw. 9.25 Gramofoon muzlek. 11.00 Voor de kleuters. 11.20 Ensemble Rent meester. 12.00 Schrammelkwartet en soliste. 12.25 Voor den boer. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en econo mische berichten. 1.00 Arnhemsche orkestvereenlglng en gramofoonmuzlek. 2.15 Gerard Lebon en z(Jn orkest. 3.00 Voor de vrouw. 3.20 Zang met pianobegeleiding en gramo foonmuzlek. 4.00 Wijdingswoord. 4.20 Voor de jeugd. 5.00 Fragmenten uit de operette „Der Bettelstudent" (gr.pl,). 5.15 B.N.O.: Nieuws-, economische- en beursberichten. 5.30 Voor de jeugd. 5.45 Viool en plano. 6.15 Causerie: „Volks gezondheid". 6.30 Klaas van Beeck en zUn orkest. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Volkszangkoor met pianobegelei ding. 8.00 Gramofoonmuzlek. 8.15 Gevarieerd programma. 9.15 Zweeds'che landliedjes, gramofoonplatenprogramma. 9.45 B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.0010.15 B.N.O.: Engel- sche uitzending: The Dutch Achievements ln the Nether- lands Indles. Hilversum n. 301,5 m. 8.45—8.00 Zie Hilversum I. 8.00 B.N.O.: Nieuwsberichten. 8.15 Gramofoonmuzlek. 10.00 Morgenwijding. 10.15 Plano voordracht 10.40 Voordracht. 11.00 Zang met planobege leiding en gramofoonmuzlek. 12.00 Melodisten en' solist. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.00 Ro- mancers en soliste. 1.45 Orgelconcert. 2.15 Voordracht. 2.30 Opera „La dame blanche" (opn.). 3.30 Gramofoonmuzlek. Klarinet, cello, plano en gramofoonmuzlek. 5.00 Voor de Jeugd. 5.15 B.N.O.: Nieuws-, economische- en beursbe richten. 5.30 De Ramb'ers- 6.00 Causerie over het Neder- landsche volk en den Productieslag. 6.15 John Kristel en zijn orkest en soliste. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Gramo foonmuzlek. 7 45 „In en om de N.S.B." (Voorbereid door de NSB.). 8.00 Eerste deel van de Opera „Madame But terfly". 9.00 Causerie: „De vogeltrek". 9.15 Gramofoon muzlek. 9.45 B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.00 Gramofoon muzlek. 10.1010.15 Avondwijding. INTERESSANTE GREPEN: Ernstige muziek. De vele liefhebbers van Brahms' kamermuziek zullen verheugd zijn, het trio opus 114 voor klarinet, cello en piano te kunnen beluisteren (Hilversum II. 16.00 uur). Uitvoerenden zijn: Rudolf Gall, Johan Nobel en Felix de Nobel. In hetzelfde programma kom de Klarinetsonate van Reger tot uitvoering. Hllversun! van 13.0014.15 uur: De Arnhemsche Orkestvereenlgl^ voert onder leiding van Jaap Spaanderman César Francn Symphonie ln d kl. t. uit. Lichte muziek. Van 20.1521.15 uur Hilversum I. worë een programma uitgezonden van cabaretliedjes, uit vr» gere dagen. Alex de Haas heeft onder den titel: „Er n eenseen avond van Intieme kunst rond het Jaar lin gereconstrueerd. Verschillende auteurs, o.a. Wllly Cortis en CUnge Doorenbos dragen zelf hun liedjes voor. Voor de Vrouw. Van 15.0015.20 uur Hilversum I spreekt Margreet KunzVoogd over het onderwerp: „Ti opvoeding". Reportages. Van 19.4520.00 uur (Hilversum II), wort de reportage ln en om de N.S.B. voortgezet met flltn uit de Natlonaal-Soclallstische Beweging. Bij de opening der tentoonstelling van d« Rijksarbeidsdienst te Rotterdam was Zate dag ook de Rijkscommissaris Dr. Seyss I» quart (links) en genera al-commissaiii Schmidt (rechts) tegenwoordig. (Foto Stapf-Mol) FEUILLETON door AKSEL SANDEMOSE 3. Het werd een gloeiend heete dag en de paarden begonnen al langzamer te loopen. Charles en Rasmus grepen hun zweep. Tegen den middag bereikten ze de Souris River en hielden de paarden een half uur lang in den stroom in Zuid-Oostelgke richting. Daarop gingen ze op den linkeroever aan land en zetten koers recht naar het Noorden, tot ze aan Hun toon kwamen. Een eind boven de nederzetting meenden ze nu wel een tijdje te kunnen rusten. De paarden mochten gra zen en de twee mannen spraken den inhoud hunner zadeltasschen aan. Ze besloten, hier een balf uur te blijven en dan niet meer stil te houden voor laat in den.nacht. Je kon eigenlijk precies even goed zelf paardedief worden, vond Rasmus, toen ze weer wegreden. Er zijn immers blijkbaar geen grenzen tusschen het mijn en dgn. Als een mensch zijn eigen paarden hebben wil, moet-ie ze stelen, net zoo goed als wanneer je die van een ander wil nebben. Charles zeide niets. Hij hing over den hals ran z'n paard met de vier el lange zweep cirkelend boven zjjn hoofd. Voor hem waren paarden nooit „eigendom" geweest in den zin van andere aardsche goederen. In zijn ziel leefde de Indiaansche moraal, dat een paard een paard was, en dat je moest zien, het allerbeste te krijgen. Of je het kocht of dat je het stal, maakte niet uit. En daarom vond hij het heelemaal niet zooiets wereld schokkends, dat je voor een keer gedwongen was, je eigen paarden te stelen. Na donker viel een van de beste paarden. Charles reed er in een boog omheen en zag, dat het dier een poot gebroken had in een dassenhol. Zonder in te houden, nam Charles het geweer in de rechterhand alsof het een revolver was en schoot het invalide paard door het hoofd. Rasmus was verbitterd. Toen Charles wat later naast hem kwam rijden, bromde Rasmus kwaad: Ik begin er m'n buik van vol te krijgen. Je kunt je een ongeluk rijden, en nou moet lk nog een van m'n beste paarden missen. Charles' oogen fonkelden in het maan licht, terwfll hij voortjoeg. Hg had het best naar z'n zin. Hg gaf geen antwoord. Eindelgk, omstreeks middernacht, hielden ze stil om te kampeeren. Om beurten hielden ze de wacht bIj de paarden, wat niet moeilijk viel, daar d uitgeputte dieren geen poging tot vluchten deden. Kort na zonsopgang trokken ze weer ver der naar het Noorden. Rasmus begon met toenemende belangstelling het land te be zien. Zijn oogen, die in zulke dingen getraind waren, vertelden hem, dat de grond goed was. Je zou hier zeker voor zoo goëd als niets een flinken lap kunnen krijgen. Hg reed naar Charler toe en .iep: Ik blijf ir Canada. Natuurlijk, blijf je in Canada, zei Char les lachend: dat wist ik, zoodra ik je neus gezien had. En waarom zou je anders naar het Noorden rijden, of de duivel je op de hie len zit? Het zou heel wat veiliger geweest zijn voor je, terug te gaan over de grens van de Staten. Een tijdlang vervolgden ze zwijgend hun tocht. Daarop zei Rasmus bedaard: Ja, dan is het blgkbaar de bedoeling, dat ik in Canada zal blijven, dood of levend ze zijn achter ons. Charles keek vluchtig om. Een half dozijn kerels, zei hg. Een paar minuten reden ze nog door, hiel den dan stil. He^ was duidelijk, dat hun achtervolgers versche paarden bereden. Ze moesten zien, zich uit dit lastige parket te redden, niet door de vlucht, doch door list of geweld. Ze werden het er over eens, de paar de te laten loopen. Het zou niet moeilijk zgn het spoor terug te vinden op de prairie. Zelf zouden ze de mannen opwachten. Een kwartier later waren ze omsingeld. Hoe heet gg, en waar hoort ge thuis? vroeg de aanvoerder. Charles zeide niets, maar Rasmus keek verbitterd om zich heen en bromde: Ik zou eerst wel eens willen weten, wat voor bandieten jullie zijn. De aanvoerder antwoordde niet, maar nam eenige papieren uit z'n zadeltasch en hield die Rasmus voor. Ik ben de sheriff van Estevan en Sunny Valley, zei hij kortaf. Gg hebt verleden nach+ de afgepaalde gemeente-wei geplun derd, waar de paarden loopen, die geen eige naar hebben. 'Charles en Rasmus keken elkaar aan. Daarop krabde Rasmus zich achter het oor en zei: Ja, streng genomen kunnen we dat misschien niet ontkennen. Wat heb ik je ge zegd, Charles. Heb ik nou niet eeuwig en altijd pech. Ik speculeer in olie, en dan is het water. Ik speculeer in paarden en dan gaan ze er vandoor. Ik steel mgn eigen paarden inplaats van ze dood op m'n gemak mee te nemen... Terwgl hg sprak, haalde ook hg z'n papie ren te voorschijn; hij had alles best in orde en kon zonder moeite bewijzen dat het merk van de paarden het zijne was. Waarna allen lachten. Wat echter niet wegnam, dat Rasmus losgeld moest betalen voor z'n paarden en een dag 1 on voor de mannen van den sheriff en een boete aan den sheriff zelf, omdat hij een gat gemaakt had in de omheining Tier gemeentewei. Daar op namen ze afscheid; en nadat Charles en Rasmus de paarden hadden opgehaald, sloe gen ze op de plaats zelf hun kamp op om te bekomen van de emoties. Maar die Noorman is toch een leuge naar als 't er op aankomt, meende Rasmus, want ik moest een hoog losgeld betalen. m. Rasmus en Charles besloten naar het Wes ten te gaan, maar later sloegen ze noordelijk af, tot ze kwamen aan Moose Jaw. Daar verkocht Rasmus z'n paarden en maakte een goeden prijs. Hij verdiende er aardig aan; maai na al het gezeur was hg ook genegen geweest, ze zoo noodig voor minder van de hand te doen. Destijds was Moose Jaw nog slechts een arm gehucht in de prairie met een half dozijn houten huizen. Rasmus moest een kleine week in het plaatsje blijven eer hg z'n geld kon krijgen, en van dien tijd wilde Charles gebruik maken, een oud familielid te bezoeken, uie een paar dozijn mijlen daarvandaan woonde. Er gebeurde vrijwel niets in Moose Jaw en al spoedif begon Rasmus zich te ergeren, dat hij ni met Charles was meegegaan. Het nietsdoe verveelde hem danig. Bij den Chinees kwa: slechts een enkele maal iemand, die op door reis was: een cowboy, of een emigrant, d* naar land uitzag. Rasmus zat bij hen as: het tafeltje, kreeg een /erslag hunner weder waardigheden en deed van zijn kant een* gelijks. En de reiziger vertrok. Onbarmhar tig scheen de zon den heelen langen dag, e kwamen kieren van verscheidene centi meters in de houten wanden van Moose Jaw'i zes huizen. Als rook vloog het stof omhoof waar Rasmus z'n voeten zette. Menschen zar men bijna nooit. Zoo vroeg in het jaar a-' het was, verbrandde het gras op de prairlt ALs floasig touw sloegen de dorre sprietc zich om de voeten. De klaprozen bloeldtt Een doodsche stilte lag over het land. Dei avonds werd het iets koeler, en kwamen c geluiden; een nachtvogel schreeuwde en er gens huilden wolven. Dat deed Rasmu.' terugdenken aan Denemarken Hij had er enkel z'n jeugd doorgebracht Als kind van negen jaar was hij met ouders en zusjes en broertjes naar Zuid- Dakota verhuisd. Hij was meer Deen geble ven dan menigeen, die er tot z'n vijf en twin tigste had gewoond. Want hg kende Dene marken slechts als het land van zijn kinden jaren, het land van geluk, waar geen zorgei waren. Maar hij verlangde er niet naar teru; behalve op dezelfde manier als me: terugverlangt naar z'n jeugd. En dat is voor ieder onbereikbaar. Rasmus liep maar zoo-' beetje rond en dacht na in de uren dat anóf ren een boek genomen zouden hebben of harmonica. (Wordt vervolgd)-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Hollands Noorderkwartier | 1941 | | pagina 2