DE LUCHTROOVERS VAN HOITIKA
Radioprogramma
waarom
met duitschland
89. Hij viel de vlie.
geniers gewoonweg om
hun hals, pakte toen
Piet op, hield hem mei
uitgestrekte armen bo
ven zijn hoofd, zette
hem weer neer en stel
de zich als een dolle
aan. „Wobosoekoe?'
herhaalden de vliege
niers telkens, maar d(
man huilde en lachte
tegelijk, schudden hen
telkens de hand, trok
dan Piet weer naar zich
toe en kon eindelijk
een woord uitbrengen.
Een comediant.
C. R. v. d. V. uit Den Helder was een co
mediant, want toen hij, wegens diefstal van
een beurs, inhoudenden pl.m. f7.50, op de
Kooi, acht maanden gevangenisstraf tegen
zich hoorde eischen, inspecteerde hij eerst
de omgeving van het beklaagdenbankje,
vond de dikke mat de meest geschikte plaats
om er zich op neer te vleien en zakte snik
kend ineen, terwijl hij uitriep: „Ik ben on
schuldig, God o God, help me toch!"
Maar de president, Mr. van Tuijll van Se-
rooskerken, die een echte menschenkenner
is, had verd. door en raadde dezen met luider
stemme, zich niet aan te stellen en op te
staan. Waarna verd. opgeheschen werd door
den veldwachter en den deurwaarder en
kalm de zaal verliet.
Een der getuigen W. J. uit Hoorn en wer
kend op de Kooi, had zich in een loods ver
kleed en zijn overall aangetrokken. Op weg
naar zijn werk had hij bemerkt, dat hij z'n
beurs in z'n colbertjasje had laten zitten en
was teruggegaan naar de loods. Op z'n te
rugtocht was hij verd. tegengekomen.
Deze had eerst ontkend in de loods te zijn
geweest, doch dit later toegegeven; toen had
hij hardnekkig ontkend in de kast der klee-
ren te zijn geweest, doch daarna ook deze
ontkenning teruggenomen. Bovendien was
een getuige de loods binnengegaan en had
verd. doelloos aldaar in een hoek zien staan.
Deze getuige, een zekere J. P., metaalbewer
ker, te Enkhuizen, had van de W.C. uit ge
zien, dat verd. de hand uitstak naar de kast.
Ja, om iets op te rapen, aldus deze.
Bovendien bleek dat de weg terug welke
verd. genomen had niet de kortste was naar
zijn werk.
Verdachte draaide er lustig op los: Maar
dat hielp hem weinig en de Officier achtte
het ten laste gelegde dan ook wettig en over
tuigend bewezen. De eisch luidde acht maan
den gevangenisstraf.
Uitspraak over 14 dagen.
De wijn in den man
De man was niet nuchter meer en had in
dronkemanschap een voor- en achterband
van een collega doorgesneden. Verd. woon
de in Den Helder en was genaamd J. v. O.
Ook dit drama speelde zich af op de Kooi en
de loswerkman Th. v. B. te Den Helder woon
achtig, was de dupe geworden van verdach-
te's vandalisme.
Na z'n daad gepleegd te hebben, had verd.
zich kalm in de loods neergelegd om z'n
roes uit te slapen.
In dezen tijd van grooten bandennood,
noemde de Officier verd.'s handeling een
ernstig feit en vorderde zes weken gevange
nisstraf.
De reeds bejaarde verd. bleef hardnekkig
ontkennen iets met deze zaak te maken te
hebben gehad.
Uitspraak over acht dagen.
In de middagzitting diende de zaak te
gen de Heldersche caféhoudster Janke B.,
die in hooger beroep terecht stond, omdat
zij twee minderjarige meisjes in haar zaak
had gehouden als z.g. „lokvogels".
Thans werd de 16-jarige A. v. Z., thans
vertoefende in een gesticht te Zetten, ge
hoord.
Deze had, evenals het meisje L. W. v. d.
Stelt, dat op 21 October alreeds was ver
hoord, met Duitsohe matrozen in het café
vertoefd en had in het perceel der caféhoud
ster één nacht geslapen. Ook zij was van
huis weggeloopen en had door Den Helder
gezworven.
Er kwam weinig nieuw licht in deze zaak
en weer zeide de president, dat verd. direct
naar de politie had moeten gaan.
De Heldersche agent van politie, J. de H„
vond den toestand in de café's te Den Hel
der lang niet ideaal en noemde den toe
stand bij verd. een „rotzooi".
Verdachte ontkende dit ten stelligste,
had niet in haar bedoeling gelegen die mei
jes op het slechte pad te brengen.
De Officier zag geen nieuwe lichtpunt
in deze zaak en vroeg bevestiging van
vonnis van den Kantonrechter, n.1. 2 x 1
boete. subs. 2 x 20 dagen.
Luid snikkend betoogde verd. dat zij nli
mer de meisjes had vastgehouden.
Uitspraak heden over 14 dagen.
Uitsprai
Voor de zitting een aanvang nam, d«
de Rechtbank o.m. de navolgende uitspt
ken:
R. S. uit Barsingerhorn, die uit de hi
van het bioscooptheater te Schagen een fie
had gestolen, werd veroordeeld tot één jt
gevangenisstraf. De eisch was 1 jaar
maanden.
Adr. Jac. v. W., wegens diefstal van e
heeren-polshorloge en een mes in sche<
werd veroordeeld tot 2 maanden gevangen
straf. De eisch luidde 6 maanden.
LANDBOUWBLADEN.
De directies van vrijwel alle provincit
landbouwbladen deelden in het nummer v
einde October mede, dat deze krachtens
bericht van het rijksbureau yoox* verwerkf
de industrieën vermoedelijk na 1 Novernl
1941 niet meer zullen verschijnen. De redt
teur van het Hollandsche Landbouwwct
blad bericht echter, dat dit orgaan nog twi
maal mag uitkomen. Vermoed wordt, dat
besluit verband houdt met een reorganisa1
van het geheele landbouw-publicatiewezen
DONDERDAG 0 NOVEMBER.
Hilversum I. 415,5 m.
6.45 Gramofoonmuzlek, 6.50 Ochtendgymnastiek.
Gramofoonmuzlek. 7.15 Morgengesprekken voor den
7.30 Gramofoonmuzlek. 7.45 Ochtendgymnastiek.
B.N.O.: Nieuwsberichten. 8.15 Gramoloonmuzlek.
Voor de hulsvrouw. 9.25 Gramofoonmuzlek. 11.00 Vooi
kleuters. 11.20 Planovoordracht. 12.00 Orgelconcert
zang. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en econo
sche berichten. 13.00 De Ramblers. 13.30 Gramofooni
ziek. 14.00 Zang met planobegeleiding. Als intermei
Planovoordracht (opn.). 14.40 Rotterdamsch Phllhan
nisch orkest en solist (opn.). 15.00 Gramofoonmui
15.30 Voor de zieken. 16.00 Cyclus „De eeredlenst
kerk". 16.20 Gramofoonmuzlek. 16.30 Amabilo-scxtet.
B.N.O.: Nieuws-, economische- en beursberichten.
Otto Hendriks en zUn orkest en zang met orgelbegelcld!
18.30 Sport en lichamelijke opvoeding. 18.45 Gramol#
muziek. 19.00 Actueel halfuurtje. 19.30 Omroepsymphos
orkest en soliste. (Vanaf 20.15 alleen voor de Rndlo-0
trales die over een lijnverbinding met de studio besci
ken). 20.15 Brief van een Betuwsche collectante van
Winterhulp. 20.30 Gramofoonmuzlek. 20.45 Omroep.-?
phonleorkest en soliste. 21.30 Gramofoonmuzlek. 3!
B.N.O.: Nieuwsberichten. 22.00 B.N.O.: Engelsche ulUi
ding: „National features of the Netehralnds" of „Voo;
ouders". 22.30—24.00 Gramofoonmuzlek.
Hilversum n. 301,5 m.
6.45 Gramofoonmuzlek. 6.50 Ochtendgymnastiek.
Gramofoonmuzlek. 7.45 Ochtendgymnastiek. 8.00 B.N.!
Nieuwsberichten. 8.15 Gramofoonmuzlek. 10.00 Mor(
wijding. 10.15 Orgelconcert (opn.). 10.20 Fluit, viool
alt. 10.40 Voor de vrouw. 11.00 Ensemble Jonny Kroon
orgelspel. 12.00 Gramofoonmuzlek. 12.15 Klaas van Br
en zijn orkest. 12.45 B.N.O Nieuws- en economische
richten. 13.00 Omroeporkest en soliste. 13.45 Voordrn
14.00 Ensemble Joan Lancé en gramofoonmuzlek. 11
Voor de vrouw. 15.30 Hobo, piano en gramofoonmui
16.00 Alfredo Spezlalottl en zijn orkest. 16.30 Gramof#
muziek. 16.45 Voor de jeugd. 17.15 B.N.O.: Nieuws-, e
nomische- en beursberichten. 17.30 Zang met pianotx
leiding en gramofoonmuzlek. 18.05 Gramofoonmuzlek.
Cyclus „Sociale zorg". 18.30 2 Violen en claveclmbel.
Actueel halfuurtje. 19.30 Gramofoonmuzlek. 19.45 Cm
rie „Brandende kwesties". 20.00 Gramofoonmuzlek. (V
af 20.15 alleen voor de Radio-Centrales die over
lijnverbinding met de studio beschikken). 20.16 Musel
orkest. 20.40 Radiotooneel. 21.00 Salonorkest en gr
foonmuzlek. 21.45 B.N.O.Nieuwsberichten. 22.00 B.
Toelichting op het Weermachtsbericht 22.10—22.15 A'
wijding.
HOOFDREDACTEUR: J. KEESMAN,
SCHAGES
WND. HOOFDRED.: A. R. JONKER,
Buiten en Binnenland. - SCHAGEÏ
FRED. GROOT, SCHAGEN, Alg. repor
tage, Streeknieuws en Kunst
A. C. VAN KAMPEN, Rayon-redacteur
DEN HELDER
DE NIEUWE
ZIEKENFONDSREGELING
HET WAS KORT DAO.
Aanmeldingstermijn tot 16 No
vember verlengd.
1 November is, gelijk bekend, bet nieu
we Zieken! ondsbesluit in werking ge
treden. Van de 291 bestaande Fondsen,
die overeenkomstig dit besluit, toelating
hebben gevraagd, kunnen voorloopig 260
hun werkzaamheid op den nieuwen
grondslag voortzetten, 25 zijn afgewezen
en 6 aanvragen zijn nog in behandeling.
Dit zijn, naar de commissaris voor het
Ziekenfondswezen, Dr. C. van den Berg,
dezer dagen heeft medegedeeld, de Zieken
fondsen in enge ren zin, die allereerst zorgen
voor de zg. verplichte verzekerden. Hiernaast
staan de Fondsen, verzekeringsmaatschap-
ijen e.d., die zich in het bijzonder bezig
ouden met vergoeding voor ziekenhuisver-
pleging, met verzekering voor sanatorium-
iverpleging, ziekteverzekeringmaatschappijen
an soortgelijke instellingen. Voor deze is een
erkenning alleen voldoende, welke dus de
eerstgenoemde categorie óók moet hebben.
Volgens de nieuwe regeling gaat n.1. toe-
Jating verder dan erkenning.
Van het aantal aanvragen om erkenning
*ijn er tot dusver reeds 283 behandeld en
hier zullen er nog wel heel wat nakomen,
aangezien voor deze categorie 1 November
geen fatale datum is. Ongetwijfeld zullen
ierbij nog al heel wat concentratieplannen
tot uitvoering moeten komen.
„Nooit vertoonde prestatie".
Dr. v. d. Berg heeft nog eens duidelijk ge-
rr.askt, dat het verre van eenvoudig was,
zu. een ingrijpende sociale organisatie op
zoo korten termijn tot stand te brengen en
het bureau van den commissaris, onder lei-
ring van mr. J. C. van Heuven, heeft met
o!torste krachtsinspanning een nog nooit
o rtoonde prestatie geleverd. Niet alleen was
rie reorganisatie ingrijpend, doch de moei-
ikheid was vooral, dat de wettelijke rege
ling zoo summier was. Het in Augustus van
kracht geworden Ziekenfondsbesluit telt nl.
óiechts 16 artikelen en was dus eigenlijk al
ken maar een grondslag voor de verdere
regeling, welke dan ook nog tal van Uitvoe
ringsvoorschriften vereischte. Tot dusver zijn
er twee principieele tot stand gekomen en
het derde Uitvoeringsbesluit zal binnenkort
voor tal van complicaties een oplossing
brengen.
Dg hoofdzaak was dat de zaak 1 November
kon draaien en dat is het geval, kon dr. van
den Berg met voldoening constateeren. De
■voorloopige erkenningen en toelatingen zijn
verleend, waarbij veel medewerking is on
dervonden van de fondsen, en de menschen
weten waaraan zij toe zijn.
Aangezien alle formaliteiten niet tijdig
vervuld konden zijn, is de aanmeldings
termijn verlengd tot 16 dezer. Maar de
verzekering is per 1 November ingegaan
en op den eersten betaaldag na dezen
datum moet dus de 2 procent, de helft
van de premie, worden ingehouden.
In verband met de inning van de premies
zijn bijzondere moeilijkheden te overwinnen
geweest. Immers het Ziektewetsysteem en
dat der Ziekenfondsen moest worden over
brugd. Bij de uitvoering van de Ziektewet
kan men zeer massaal te werk gaan, doch
de financiën voor de Ziekenfondsen loopen
geheel, over de Raden van Arbeid, in het
Vereveningsfonds, waaruit dan weer per
ziel aan de Fondsen wordt uitgekeerd.
Coupon-systeem.
Met het oog op deze overbrugging heeft de
chef der financieele af deeling van het Bu
reau van den Commissaris voor het Zieken
fondswezen, de heer D. Sonnevelt in
samenwerking met den pharmaceutischen
hoofdinspecteur der Volksgezondheid, den
hoer A.H. van der Velde, een coupon
systeem uitgedacht en uitgewerkt, dat Dr.
van den Berg waarlijk geniaal van eenvou
digheid en doeltreffendheid noemde. De
werkgever n.1. geeft bij de uitbetaling van
het loon tevens een coupon, welke voor den
werknemer bewijs van verplicht verzekerd-
zijn is. De werkgevers koopen de coupon
boekjes bij den Raad van Arbeid, Bedrijfs-
vereeniging, of in kleine plaatsen, op het
postkantoor. Voor hen heeft alleen het boek
je waarde, niet de coupons, want men be
taalt aldus bij wijze van voorschot op zijn
latere verplichting jegens Raad van Arbeid
of Bedrijfsvereeniging, aan welke men eens
per half jaar 4 procent van het totale door
hem uitbetaalde loonbedrag moet uitkeeren.
Eigenlijk zouden de Fondsen telkens gedu
rende jaar moeten voorschieten, hetgeen
ook weer niet doenlijk is, aangezien het be
drag aan verplichte premies per half jaar
meer dan 130 millioen gulden bedraagt. Het
gaat nu zoo, dat bij de halfjaarlijksche afre-
FEUILLETON
door
AKSEL SANDEMOSE
22.
Theodor lag in zijn huis en luisterde In
den winternacht. Hij zag een van de sparren
uitloopen in een langwerpige klomp en wist,
dat het de hoorn-uil was. Toen deze vooi het
eerst zijn lach uitgilde, had hij een half uur
lang naar hem liggen kijken. De woeste lach
bleef hangen in het dal ver de prairie. Nu
was het dan werkelijk nacht. De wolven
antwoordden; afgrijs'lyke, gebarsten klokke-
klanken, verloopend in een langegrekt ge
huil, om te eindigen met een krrjschend jan
ken als van een onzalig schepsel met den
muil vol bloed. Toen het ophield, antwoordde
weer de uil, en zoo ging het om en om;
maar toen de uil den laatsten keer schreeuw
de ,trok' en de wolven reeds verder en lieten
zich niet meer hooren.
Met wilde angst-oogen zag Theodor uit tua-
Bchen de openingen in de wanden. Een her
innering had zich vast in zijn geheugen ge
grift, eenige nachten geleden had hij bui
ten een dier gehoord, welks stem hij niet
kende. Die stem had alle andere leven tot
TEGEN
HET BOLSJEWISME?
Omdat het bolsjewisme de jeugd ver
nielt met een wreed sadistisch genot. Omdat
jeugd het grondelement van leven is waar
uit al het goede en eerlijke voortkomt
Omdat de jeugd leven is en moed, eerlijk
heid, geluk.
En dat mag niet vernietigd, mag niet ver
minkt worden, niet vertrapt en opgeofferd
aan deze krankzinnige gedachte van het
Bolsjewisme: „Gelijkschakeling van alle
menschelijke geesten".
Dat kan niet! Dat mag niet!
Het is een loochening van de men
schelijke zelfstandigheid, een afwijzing van
de vrije wil, een ontkenning van de
ziel. Dit is een gelijkstelling van den
m e n s c h die geest en verstand bezit, aan
het dier dat handelt volgens zijn instinc
ten.
En daarom was het noodig dat godsdienst
en beschaving werden uitgeroeid, dat maat
schappelijke ontwikkeling werd tegenge
gaan, dat alle remmen werden stukgesla
gen. Het Bolsjewisme moest heerschen.
Het Bolsjewisme, dat geen bewust leven
kon gebruiken ,geen helderheid van geest
geen eigen meening. Het heeft alles trach
ten te vernielen wat den mensch tot
rn e n s c h maakt En dit is niet van ons
menschen. Dat kan niet Daarvoor zijn wij
te goed, te rijk van geest te edel, te sterk.
Wij zijn geen Mongolen. O, konden wij ons
eenigszins voorstellen wat er gebeurd zou
zijn als één keer deze horden begonnen wa
ren op te rukken, daar was geen houden aan
geweest .Daar zou niets tegen opgewassen
zijn.
Wij hadden alles verloren wat wij bezaten.
En nu menschen? Duitschland staat
tegen het Bolsjewisme, Duitschland
bezit de jeugd. Duitschland bezit het be
wuste leven ,de moed, de kracht ,de eerlijk
heid te staan tegen den springvloed der
horden.
Het Bolsjewisme paste de menschelijke
ziel aan, aan de toestanden die er heersch-
ten. Rusland huldigt het principe „leed te
verzachten door erover te schreeuwen". Al
les wordt verlaagd tot armoede, ellende en
verlatenheid, tot domheid. Men moest vech
ten als een dier tegen geluk en beschaving.
De wereld moest één ruïne, één slagveld zijn.
Dat kan niet, Dat is tegennatuurlijk!
Staan wij op en luisteren wij, eerlijk, on
bevooroordeeld.
Duitschland wil de volkeren richten naar
het hoogste goed: een eigen wil, geestkracht,
geluk. Duitschland vecht voor beschaving,
voor Godsvertrouwen, tegen vernieling en
onbeteugeldheid.
Mensch vecht tegen beestmensch, beheer-
sching tegen onbeheerschtheid, eerlijkheid
tegen blindheid.
O, durven wij eerlijk zijn. Jeugd van Ne
derland, durven wij vechten voor de ziel,
ólles hiervoor geven, èlles offeren ,ons zelf
geven totaal zonder terughouding; durven
wij alles weg te werpen wat wij bezitten aan
fouten en tekortkomingen en vooruit te
gaan, een standpunt te bepalen.
Wie zich er nQg op beroept mensch te zijn
en een ziel in zijn lichaam te dragen; wie
zich erop beroept eerlijk te zijn en vooral
Gij, Jeugd van Nederland, die nuchter en
sterk wilt heeten, dapper en goed durft
keningen de schutbladen der in de afgeloo
pen termijn gekochte couponboekjes „in be
taling" gegeven worden en alleen het ver
schil tusschen de waarde der boekjes en het
totaal verschuldigde premiebedrag in con
tanten voldaan behoeft te worden.
De fondsboden blijven ook voortaan in
functie, zij halen nu elke week geld of
de coupon op, of krijgen bericht dat
iemand uitgetreden is.
Door deze geheele regeling zijn admi
nistratie en controle zoo eenvoudig mo
gelijk geworden. De werkgevers behoe
ven alleen den datum op de coupon te
stempelen, de Fondsen hebben ook geen
individueele controle meer, want bij den
bode moet alles kloppen. Het klinkt
haast onwaarschijnlijk, aldus Dr. van den
Berg, maar iedereen die met de voorbe
reiding van de Ziekenfondsorganisatie te
maken had, vond dit couponsysteem di
rect prachtig!
Oplossing van moeilijkheden.
Als gezegd, zijn er reeds twee Uitvoerings
besluiten tot stand gekomen; het eerste re
gelt de samenstelling van den Raad van Bij
stand en de inrichting van het Bureau van
den Commissaris, in het tweede zijn toela
ting en erkenning, als de meest urgente za
ken, welke in elk geval vóór 1 November
gereed moesten zijn, geregeld. In het derde
Uitvoeringsbesluit van den secretaris-gene
raal van Sociale Zaken, dat weldra komt,
worden voorschriften gegeven voor allerlei
zwijgen gebracht. Het was alles één geweest,
de nacht met zrjn duivelsche verschrikkingen
en dit nieuwe, yselijke geluid. Als dit maar
nooit weerkwam. Toen het zweeg had een
smartelijk -erlangen zijn hart vervuld; een
verlangen naar Denemarken, naar regenda
gen, als je gedwongen was, gezellig in huis te
blijven. Dit land vermoordde hem; die nach
telijke, niet te verzadigen wanhoop van wol-
vengehuil, opstijgend naar den hemel, waar
de witte vuurgloed van het noorderlicht ant
woordde. Hopeloos lang was de winter; nooit
zou de aarde de knellende banden van ijs en
sneeuw kunnen verbreken...
Theodor had Charles, toen deze hem kwam
bezoeken, verteld van wat hij dien nacht had
gehoord. De oogen van den halfbloed fonkel
den, hij vloog naar buiten. Even later kwam
hij terug, het is de los, die je gehoord hebt
Theodor, z'n spoor staat in het dal. Ken je
den los niet? Hebben jullie dien niet in Dene
marken? Ik zal probeeren hem te schieten;
maar de los is een zwerver, dus èls ik hem
al krijg, kan het lang duren...
Thedor lag en dacht aan den los, een groote
kat met pluimen aan de ooren, had Rasmus
hem later gezegd, 's Winters kwam de lynx
uit de bosschen op zijn verre zwerftochten;
hij schreeuwde erbarmelijk, schandelijk, maar
gevaarlijk was hij niet, alleen als je hem ver
wondde...
Maar Theodor kon zich niet bevrijden van
den indruk, dien het beest op hem gemaakt
had, en daarbij kwam nu nog de naam. Lynx
lynx met afschuw sprak hij het uit, en
herinnerde zich het minuten-lange, bevende
te staan voor het goede, tegen de bar
baarsheid. Er kan geen mensch afzijdig blij
ven staan. Wij moeten kiezen.
Het is belachelijk om te wachten. Waar
op?
Wij durfden ons niet meer afvragen wat
een gezonde wereld is.
Wij durven het nóg niet! Wij stellen ons
tevreden met wat er bereikt werd. Maar er
i s niets bereikt.
Het eenige wat in onze handen en harten
bleef, is weer een oorlog, weer een leed,
een haat en een pijn die ondragelijk is.
Naast een verschrikkelijke passiviteit en ge
slagenheid. leeft een harde drang naar da
den. Het is niet te verkroppen, dat de pas
siviteit het altijd schijnt te winnen.
Jeugd, staat op, richt U, weest eerlijk en
oprecht, nuchter. Grijpt alles aan, zonder
vooroordeel, zonder verwijt en afweer, maar
met liefde en verlangen naar het juiste, het
eerlijke, het eenige dat wij belijden moe
ten, waarmee en waarvoor wij moeten
vechten. Durven wij dat, dan zal het geluk
zijn tussohen ons, dan zullen wij sterk zijn.
Wij eischen van onszelf een
standpunt. Wij kunnen er niet buiten.
Dat is oneerlijkheid, lafheid, zich verschui
len achter den rug van een ander, zich
verschuilen in de massa.
Op uit de massa waarin de geest ver
drinkt. Zien wij naar de ontzettende, bittere
voorbeeld dat het Bolsjewistische Rusland
ons schenkt De jeugd in Rusland werd ge
dood. Doen wij haar weer leven. Vooral in
onszelf. Wij zoeken geen middenweg. Die
bestaat niet!
Wij staan eerlijk. Wij leven ,en strijden:
mèt Duitschland tégen het Bolsjewisme.
B. F.
Arrondissementsrechtbank
te Alkmaar
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
(Zitting van Dinsdag 4 November.)
Schaap nit een weide gestolen. -
Een verdachte die zich aanstelde
en van den President den wind
van voren kreeg. Doorgesne
den fietsbanden.
De nacht van 28 op 29 September was don
ker, toen de beide vrienden A. N. uit Lim-
men en J. de B. uit Koedijk er per fiets op
uittrokken. Ze waren naar de Beemster ge
peddeld en van hun fietsen gestapt bij een
weide, waar tal van schapen zich bevonden.
Aangezien de beide heeren echt zin hadden
in een schapenboutje, stalen zij een van de
vetste dieren uit de weide van den veehou
der N. P. K. te de Beemster. Ter plaatse werd
het dier afgeslacht, gevierendeeld en in een
zak vervoerd. Maar het geluk diende de bei
de nachtelijke fietsers niet, want op weg
naar huis werden zij door de marechaussee
aangehouden. Aan ontkennen viel niet te
denken.
De Officier van Justitie, Mr. de Brueys
Tack noemde in zijn requisitoir een en an
der diefstal annex frauduleuze slachting. De
eisch luidde tegen beide verdachten: één jaar
gevangenisstraf.
Uitspraak over acht dagen.
buitenissige en moeilijke gevallen, welke
voor een deel 't gevolg zijn van de koppe-
ling-met-één-slag, van het toezicht op de
Ziekenfondsen en de regeling voor de ver-
plidhte verzekerden, die onder de wettelijke
ziekteverzekering vallen. Er moet b.v. nog
een oplossing komen voor de menschen die
formeel geen loon ontvangen en toch onder
de Ziektewet behooren te vallen, zooals ren
tetrekkers, ondersteunde werkloozen, verder
moet de artsenkeuze definitief geregeld wor
den, evenals de kwestie van den welstands-
grens.
Zooals men weet, zijn alle toelatingen
voorloopig; na verder onderzoek en het aan
brengen van verbeteringen en uitbreidingen
moet vóór 1 Juli 1942 de definitieve toela
ting verkregen zijn. Voorshands ging het er
om op 1 November van wal te kunnen steken
Binnen 3 maanden moeten nu echter alle
Fondsen, willen zij definitief erkend worden,
het Begrafenisgeld heibben ingevoerd, even
als Ziekenhuis- en Sanatorium verpleging en
tandheelkundige verzorging. Naar zoo spoe
dig mogelijke volledige verstrekking wordt
gestreefd, waarbij in den aanvang groote
soepelheid zal worden betracht, hetgeen ook
mogelijk is, dank zij de algemeene groote
medewerking der Ziekenfondsen om alles in
dezen overgangstijd terstond vlot te doen
verloopen.
Tenslotte kan nog worden medegedeeld,
dat waarschijnlijk het volgend jaar ook
het huispersoneel onder de Ziektewet zal
worden gebracht en hierdoor tevens in
de Ziekenfondsregeling zal komen.
klagen van den los, dat dalen kan tot een
zacht fluisteren, als wanneer de wind door
een sleutelgat zucht en stijgen opnieuw
tot schroeienden klank, die smartte als een
lichamelijke wonde.
Een langaangehouden, snerpend fluiten
de toon barstte uiteen in een krater van ge
luid, dat lag buiten alle menschelijk begrij
pen. Van de aarde kon het niet zijn; dit moest
een voortbrengsel wezen van de hel.
Theodor gevoelde zich niet beter. Zoo hy
toch moest sterven, waarom dan eerst de
?ansche ellende der onderwereld te doorleven?
11 3 moed begon hem te ontzinken. Het was
-liet gemakkelijk, mensch te zijn. Als hy
hoestte, beet de koude hem vlijmscherp in de
keel, zocht zich een weg tot diep in zijn inge
wand; maar als ze er uit moest, klemde ze
zich vast in hem als me. duizenden weer
haken een marteling zonder eind. Zou
Rasmus het niet goed hebben ingezien? Maar
het was te sneu, het hem te vragen, dacht
Theodor, wanneer het weer dag was.
Want geen nacht verging, zonder dat hij zich
voornam, het morgen te vragen.
Hij vroeg nooit. De dagen werden tot we
ken en maanden, hij leefde en leed. De vorst
nam een pink en z'n eene oorlel. Maar steeds
brandde zyn levensvlam, flauw en flikkerend
Graag zou hij ni. gestorven zijn; maar ter-
wille van Rasmus sprak hy het niet uit.
xn.
Rasmus kwam op de gedachte, dat Peder-
sen wel een en ander weten mocht van de
waterratten. Pedersen spitste de ooren
ongeveer een dollar voor ieder vel en
waren er veel van die beesten? Hij kreeg het
eensklaps druk; hij en Frederik maakten op
groote schaal vallen, en ook begon hij belang
te stellen in de coyotte-jacht. Want al een
heelen tijd had Rasmus geweldig afgegeven
op de coyottes, die de ratten doodbeten en de
vellen beschadigden. Ze scheurden de huiden
stuk, maar lieten de ratten meestal liggen,
het leek wel, of zelfs dit duivelsgbebroed
niet hield van muskus. Charles was kwaad
aardig toen hij hoorde van het optreden der
prairie-wolven: Dat heeft Nicoline ze geleerd
t Geen Rasmus niet vriendelijker stemde
jegens zyn voormalige vriendin. Ze werkte
meer in het verborgene, sedert hij haar staart
had afgeschoten; maar na iederen sneeuwval
stond haar spoor versch in de dalen; ze leefde
en was waakzaam. Maar haar uitkijkpost op
den rand van de prairie had ze opgegeven.
Was het niet Jensen, die van den zomer al
Nicoline neerschieten wilde? Ja zeker. Jensen
had gelijk gehad, en Rasmus werd nog giftiger
op Nicoline, die onder meer het nu ook nog
zoo had weten te draaien, dat Jensen het bij
het rechte eind had gehad. Wees op je hoede,
Nicoline! Maar hij zei het onder veel nadruk
en overtuiging, want tot dusver had het er
allen schijn van, dat hij degeen was, die op
z'n tellen passen moest.
Op een dag, tegen het vallen van den avond
lag Jensen opnieuw over zyn huw'lijk te den
ken. Bij vergissing was hij 's morgens in slaap
gevallen en had van Eva gedroomd; ze was
weerspannig en onvriendelijk, maar aange
zien droomen het tegenovergestelde moeti
beteekenen, kwam het prachtig uit en wi
hj, wat dat betreft, plezierig wakker; mi
toch had hij het land, want nu zou hy allic
'3 nachts niet kunnen slapen.
Daar hoorde hij een piepend geluid bij i
deur. Wat was dat? Jensen had weinig lu
z'n warme bed uit te gaan, maar toen t
zachte piepen aanhield, schoot hij een ps
kleedingstukken aan en kwam overeind. I
voelr'"3 zich zoo licht in het hoofd, zoo vn«
delijk gestemd. Lang te bed liggen kwam 1
slist een mensch z'n humeur ten goede.
Hij opende de deur op een kier. Het v
Nicoline. Jensen schrok zich een ongele
maar Nicoline liep een tamelijk eind .weg
keek zoo zielig, ging op den rug liggen rc
de pooten stijf omhoog en de tong ver uit di
bek. Eensklaps werd Jensen kwaad. Die deu
niet van een Rasmus had het arme dier nai
buiten gejaagd in kou en ellende, en natuurl;
was hy het ook, die de arme stumper 'r stat
had afgeschoten! Hij floot: Kom maar, ffi
hondje, hier is een lekker kluifje voor je, bt
beestje
Nicoline scharrelde overeind en liep in wij
kringen om het huis heen. Vatte ten laats
moed en kwam tot by de deur. Jensen pras
te vleiend en goed, ging rechtop in z'n t*
zitten en liet de deur half open. Nicolu
draaide haar achterste heen en weer, grijns^
en kwijlde. Na heel wat vijven en zessen 9lo:
ze binnen, schuw en rillend over het hef
lichaam; kfm dan toch, Nicoline, beste hon
Rasmus is een gemeene kerel.
Wordt vervolgd,
