Hitiers* rede in den Rijksdag Orereenkomst insteken Duitsehland Italië en lapai (Vervolg van pag. 1). Al* de publicisten in onze demo cratische kranten thans verklaren, dat ik mij bij nauwkeuriger ken- Bis van de kracht van den bolsje- "wistischen tegenstander nog wel een? zou hebben bedacht, alvorens tot den aanval over te gaan, dan inidkenineh zij de situatie evenzeer als mijn persoon. Ik heb geen oorlog gezocht, maar integendeel Alle* gedaan om hem te vermijden. Ik xm •venwel plichtvergeten en ge wetenloos handelen, ais ik on danks de wetenschap, dat de wapenen onvermijdelijk imoos ten spreken, zon verzalmen ie •enig mogelijks consequentie daaruit te trekken. Met het oog op den omvang van het gevaar, die ons wellicht eerst thans In geheel zijn uitgestrektheid be wust ls geworden, kan ik God slechts danken, dat hij mijn geest op het Juiste oogenbUk heeft verlicht en mij de kracht hoeft gegeven om datgene te doen. wat moest worden gedaan Daaraan danken niet slechte mil* lloenen Duitsche soldaten hun le ven. maar ook Europa zijn be staan. Want dat mag ik thans wel zeggen: Als deze golf van meer dan 20.000 tanks, honderden divi sies, tienduizenden stuikiken ge schut zijn vergezeld van meer dan 10.000 vliegtuigen, onvoorzien in beweging had gesteld vla Duitech- land. zou Europa verionen zijn ge weest. Als._ Het lot heeft een reeiks van vol keren bestemd om door het offer van hun bloed dozen aanval te voorkomen respectievelijk hem op te vangen. Als Finland niet ter stond had besloten voor de tweede maal naar de wapenen te grijpen, dan zou de gezapige burgerlijkheid der andere Noordsche staten snel haar einde hebben gevonden. Als het Duitsdhe rijk dezen tegenstan der niet tegemoet getreden was met zijn soldaten en wapens, zou een stroom over Europa zijn losge broken, die aan het belachelijke Britsche denkbeeld der handhaving van het Europeesche evenwicht in geheel zijn geesteloosheid en stu pide traditie een eind zou hebben gemaakt. A)& Slowaken, Hongaren en Roemenen niet dé'bescberrhimc van deze Euroneesche werefld me de op zich hadden genomen, dan zouden de bolsjewistische horden als de Hunnenzwenm van qen At- tilla over de Donaulanden hebben geveeed en zouden thans aan de oevers van de Ionische zee Tarta ren en Mongolen de herziening van het verdrag van Montreux af dwingen. Al.q Italië. Snanje en Kro atië hun divisies niet hadden ge zonden. dan zou niet de afweer van een Europeesch front ziin ont staan, die als proclamatie van het begrip van het Nieuwe Europa zijn propagandistische kracht ook op alle andere volkeren liet uit stralen, Europeesche kruistocht. Als gevolg van dit veelbeteeke nend inzicht zijn uit Noord- en West-Europa de vrijwilligers geko men: Noren. Denen, Nederlanders. Vlamingen, Belgen, enz. Ja zelfs Fran«?hen, die aan den strijd 'der verhonden mogendheden van de As in den waarsten zin des woords het karakter van den Europeeschen kruistocht geven. Het oogertblik is nog niet aan gebroken om te gnreken over het ontwerp en de leiding van dezen veldtocht. Evenwel meen ik reeds thans in dezen geweldigsten strijd van alle tijden, in enkele zinnen te mogen wijzen op het bereikte. Wat bereikt werd. Hier bracht de Führer nog maals in korte woorden de be langrijkste data van den veld tocht in het Oosten in herin nering. Op 1 Dec. bedroeg het totale aantal Sowjet-Bussische gevangenen 3.806.865. Het aan tal vernietigde ©i buitgemaak te tanks beliep 21.391, dat der stnkken geschut 32.541 en dat der vliegtuigen 17,322. Sedert het uitbreken van den strijd in het Oosten werden 2191 Brit sche vliegtuigen neergeschoten. De marine bracht 4.170.611 ton tot zinken en de luchtmacht 2.346.180, dos in totaal 6.516.791 ton. Dit zijn nuchtere feiten en wel licht droge getallen. Maar achter deze getallen zijn de prestaties, of- De stroom vpn copie, welke de groote gebeurtenissen der laat ste dagen met zich brachten, noopt ons eerst morgen met on ze nieuwe feuilleton te begin nen. fers en ontberingen verborgen, staan de heldenmoed en de doods verachting van millioenen der bos te mannen van ons eigen volk en van de met ons verbonden naties, de Duitschers en de Finnen, de Italianen, Slowaken, Hongaren en Roemeenen, de Kroateiï, de vrijwil ligers uit de Noord- en West-Euro- peesche landen, alles te zamen de soldaten van het Oostelijk front De Führer betoogde opnieuw, dat alle wapens en hun leiding het maximum hebben gegeven. Evenals vroeger heeft ook thans onze unie ke infanterie den zwaarsten last van den strijd gedragen. Duitsche verliezen. Hitier somde vervolgens de verlie zen op: van 22 Juni tot 1 Sept. heeft het Duitsche leger verloren: 158.773 dooden. 563.082 gewonden en 31.191 vermisten, de luchtmacht 3231 dooden, 8453 gewonden en 2028 ver misten, de marine 310 dooden, 232 gewonden en 115 vermisten. De Duitsche weermacht in totaal dus: 162.314 dooden, 571.767 gewonden en 33.334 vermisten. Aan dooden en ge wonden dus iets meer dan het dub bele van het aantal in den slag aan de Somme tijdens den wereldoor log, de vermisten Iets minder dan de helft van het toenmalige getal. De hoofdschuldige aan dezen oorlog. Laat mij thans daartegenover stelling nemen tegenover de an dere wereld, die haar vertegen woordiger heeft in den man. die op tactvolle wijze, terwijl de volken en hun soldaten strij den in sneeuw en ijs, pleegt te babbelen bij het haardvuur en dus vooral over den man, die de hoofdschuldige is aan dezen oorlog. Hitier betoogde, dat ife't destijds in 1939 en tijdlang ernaar uitzag, dat de Poolsche regeering zelf ern stig had overwogen In te stemmen met een verstandige oplossing. Ik mag hieraan nog toevoegen, dat bij al deze voorstellen van Duitsche zij ,de niets werd verlangd, dat niet reeds vroeger Duitsch eigendom was geweest, ja, dat wij integendeel afstand deden van zeer veel, dat vóór den wereldoorlog toebehoorde aan Duitsehland. Destijds zijn in vollen vredestijd binnen enkele maanden in Polen meer dan 62.000 Duitschers 'ten deele onder de gru welijkste martelingen gedood. Dat het Duitsche rijk het recht had aanmerking te maken op der gelijke toestanden aan zijn grens en aan te dringen op afschaffing daarvan, in het algemeen gespro ken ook op zijn veiligheid bedacht, te zijn, zal toch wel 'nauwelijks worden bestreden in een tijd, waar in andere'landen de bestanddeelen van hun veiligheid zelfs in vreefri- de werelddeelen zoeken. De onderhandelingen met Polen. Toen.nu in Augustus dè houding van Polen, dank zij de waarborg van Engeland, in den vorm van feen blanco volmacht, steeds stroever werd, zag de Duitsche regeering zich genoopt en wel voor de laatste maal een voorstel in te dienen, dat zij bereid was als basis te gebrui ken voor onderhandelingen met Polen en waarvan zij den toenma- ligen Engelsche ambassadeur mon deling in kennis stelde. De Führer citeerde deze voorstel len letterlijk. Zooals men weet, cul mineerden zij in den terugkeer van het Duitsche Dantzig tot het rijk ne een referendum over het gebied van den z.g. Corridor, ml. of dit bij Duitsehland dan wel bij Polen zou behooren onder toezicht van een internationale commissie, waarbij de Poolsche haven Gdynia uitge zonderd zou blijven. Deze stemming zou eerst na verloop van een jaar worden gehouden. Indien het be trokken gebied ten deel zou vallen aan Polen, zou Duitsehland een ex territoriale verkeerszone door dit Rewest krijgen, in het omgekeerde geval Polen eveneens. Indien de Corridor weer bij Duitsehland zou komen, zou de bevolking met Po len worden uitgewisseld. Dantzig en Gdynia zouden zuiver het ka rakter van handelssteden krijgen. Het schiereiland Hela zou in ieder geval gedemilitariseerd worden. Als een zoo onbelangrijke staat als Polen het kon wagen dergelijke voorstellen eenvoudig te negeeren, dan heeft inzage In de documenten van het mi- mlnisterie van Bnitenlandsche Zaken te Warschau de verras sende verklaring daarvoor ge geven. Eén man was er, aldns Hitier, die met duivelsche ge wetenloosheid geheel zfln in vloed in het geding bracht om Polen in zijn verzet te staven en iedere kans op verzoening uit te schakelen. De rapporten, die de toenmalige Poolsche gezant te Washington, graaf Potocki aan zijn regeering te Warschau zond, zijn documenten, waaruit angstwekkend duidelijk blijkt in welke mate een enkele man en de krachten, die hem voort dreven, beladen zijn met de ver antwoordelijkheid van den twee den wereldoorlog In de eerste plaats rijst de vraag om welka redenen deze man tot zoo fanatieke vijandschap kon geraken tegenover een land, dat tot dusvei in zijn geheele geschiedenis noch aan Amerika noch aan hemzelf ëénig leed had berokkend. Voor zoover het om de houding van' Duitsehland jegens Amerika gaat, valt het volgende te zeggen: 1). Duitschlan-d is wellicht de eenig-e groote mogendheid, die noch in^. Noord- noch in Zuid-Amerika ooit een kolonie heeft bezeten of politieke activiteit heeft ontplooid, tenzij dan door de emigratie van vele millioenen Duitschers en hun medewerking, waaruit het Ameri kaansche continent en vooral de V. S. slechts voordeel hebben getrok ken. 2) Het Duitsche rijk heeft ki de geheele geschiedenis van het ont staan en bestaan der V. S. nooit een politiek afwijzende of zelfs vij andige houding aangenomen, maar wel met het bloed van vele zijner zonen medegeholpen aan de verde diging van de V. S. 3) Het Duitsche rijk heeft aan geen enkelen oorlog tegen de V. S. zelve deelgenomen, maar wel werd het in 1917 door de V. S. den oor log aangedaan. 4). Ook overigens bestaan er geen tegenstellingen tusschen het Ame rikaansche en het Duitsche volk. De verscheidenheid van staatsvorm was altijd al aanwezig. Zij kan echter in het geheel niet als reden voor vijandelijkheden in het leven der volken worden genoemd, zoo lang niet een staatsvorm er naar streeft buiten het hem van nature aangewezen gebied in te grijpen in andere gewesten. Tusschen beide staten ligt een Oceaan. De diver genties tusschen het kapitalistische Amerika en het bolsjewistische Rus land zouden, indien althans deze begrippen iets waars bevatten, aan zienlijk grooter moeten zijn, dan tusschen het doör een president ge leide Amerika en het door den Führer geleide Duitsehland. Wil sou «n Roosovelt. Het is evenwel een feit, dat de beide historische conflicten tus schen Duitsehland en de V. S., zij het ook geïnspireerd door dezelfde kracht, uitsluitend ontketend wer den door twee mannen uit de V. S-, nl. president Wilson en Frankiin Roosevelt. De geschiedenis zelf heeft vonnis geveld over Wilson. Zijn naam blijft verbonden aan een der gemeenste woordbreuken van alle tijden. De gevolgen van zijn woordbreuk waren ontbinding van het leven der volken, niet slechts bij de zg. overwonnenen, doch ook bij de overwinnaars zelf. Wij weten thans, dat achter Wilson een gezel schap belanghebbende financiers stond, die zich bedienden van dezen professor, die aan vallende ziekte leed, om Amerika in den oorlog te storten, waarvan zij uitbreiding van zaken hoopten. Wat is nu de reden, dat er na zulke bittere ervaringen een presi dent der V. S. te vinden is, die het opnieuw zijn eenjge taak acht oor logen te laten ontstaan en vooral de vijandschap tegen Duitsehland tot aan het uitbreken van een oor log op ter voeren? Om te begipnen, de persoonlijke kant: Ik begrijp maar al té goed, dat tusschen de levensopvatting en -houding van president Roose velt en mijzelf een eindeloos groote afstand bestaat Toen de wereld oorlog kwam, had Roosevelt op een post in de schaduw van Wilson de zen oorlog meebeleefd in het kamp der verdieners. Als gewoon soldaat heb ik mijn best gedaan om. in de ze vier jaar tegenover den vijand mijn plicht te doen en ik keerde natuurlijk even arm uit den oor log terug, als ik hem in den herf6t van 1914 ingegaan was. Toen de heer Roosevelt de loop baan koos van een politicus met normale ervaring in zaken, een eco nomische basis en protectie dank zij afkomst, streed ik als naamlooze onbekende voor de wedergeboorte van een volk, dat het zwaarste on recht in zijn geheele geschiedenis had ondergaan. Vergelijking tusschen Duitseh land en Amerika. De krachten, die den heer Roose velt droegen, waren de krachten, die ik op grond van het lot van mijn volk en fan mijn heiligste in nerlijke overtuiging bestreed. En toch hadden wij beiden iets gemeen: De Ver. Staten hadden 13 millioen werkloozen, Duitsehland 7 millioen en overigens nog 7 mil lioen arbeiders, die geen vollen werktijd hadden. In beide staten waren de openbare geldmiddelen in verwarring en de achteruitgang van het algemeen economische le ven kon nauwelijks tegengehouden worden, naar het scheen. Terwijl evenwel thans in het Duitsche r;k onder nationaal-soci- alistische leiding binnen weinige jaren oen ontzaglijke vooruitgang in leven, bedrijf, cultuur, kunst, enz., begon, zag "resident Roosevelt geen kans in zijn eigen land ool< slechtst de geringste verbeteringen tot stand te brengen. In nauwelijks vijf jaren wa ren ln Duitsehland de economi sche problemen opgelost en de werkloosheid opgeheven. In de zelfde periode heeft president Roosevelt de staatsschulden van zijn land op de ontzaglijk- ste wijze verhoogd, den dollar gedevalueerd, het bedrijfsleven nog meer .ndermijnd en het aantal werkloozen op peil ge houden. Dit valt echter niet te verwonde ren, als men bedenkt, dat de gees ten, die deze man heeft opgeroe pen tot zijn ondersteuning of juis ter, die hem hadden geroepen, be horen tot de elementen, die als jo den slechts belang kunnen hebben bij ondermijning en nooit bij orde. De wetgeving van den man van- de New Deal was verkeerd. In een Eu ropeeschen staat zou hü stellig ge ëindigd zijn voor een politiek ge rechtshof wegens opzettelijke ver kwisting van het nationale vermo gen, voor een burgerlijke rechtbank echter de gevangenis niet zijn ont gaan wegens fraude. Een dreigende oppositie vormde zich hoven het hoofd van dezen man. Het is interessant in dit ver band de rapporten van den Pool- schen gezant Potocki uit Washing ton te zien, die er steeds op wijst, dat Roosevelt het gevaar voor ineen storting van zijn geheele economi sche kaartenhuis volkomen beseft en derhalve in ieder geval behoefte heeft aan afleiding op het gebied der buitenlandsche politiek. Hij werd daarin versterkt door den kring van joden uit zijn omgeving. De Amerikaansche ophitsing Zoo begint dan de invloed van den Amerikaanschen president in toenemende mate de strekking te krijgen tot het teweegbrengen van conflicten of versterken van be staande geschillen, ln ieder geval poogt hij te beletten, daj, conflicten een vreedzame oplossing vinden. Jarenlang koestert deze man slechts den wensch, dat ergens ter wereld strijd uitbreekt, het liefst iri Euro pa, waardoor hij gelegenheid krijgt door het Amerikaansche bedrijfsle ven met een der strijdende partijen te verbinden een politieke ineen- strengeling van belangen tot stand te brengen, die de gelegenheid bood Amerika nader tot dit conflict te brengen en daardoor de aandacht van zijn kreupele, economische po litiek in het binnenland af te lei den naar het buitenland. Bijzonder uitdagend wordt zijn optreden in dezen zin tegen het Duitsche rijk. Van 1937 af kwam er een aantal redevoeringen, waar in deze man stelselmatig begint het Amerikaansche puibliek tegen Duitsehland op te hitsen. Hij dreigt met invoering van een soort qua rantaine tegen de z.g. autoritaire staten. Bij dj uitvoering van deze politiek van haat en ophitsing, die president Roosevelt nu voortdurend opvoert, roept hij den Amerikaan schen ambassadeur uit Berlijn naar Washington om rapport uit te brengen. Sindsdien zijn de beide staten nog slechts door zaakgelas tigden vertegenwoordigd. In No vember 1938 begint hij stelselmatig en opzettelijk ieder# kans op een politiek van verzoening in Europa te saboteeren. Hij dreigt eiken staat die bereid is een politiek van vreedzaam overleg te voeren, met blokkeering van de mogelijkheid tot het sluiten van leeningen, eco nomische vergeldingsmaatregelen, opzegging van leeningen, enz. Hier verschaffen de rapporten der Pool sche ambassadeurs te Washington, Londen, Parijs en Brussel een ont stellend inzicht. Inmenging in Europeesche zaken. In Januari dreigt deze man voor het congres met alle maatregelen, met uitzondering, van oorlog, tegen de autoritaire staten op te treden. In Maart 1939 begint hij mee te pra ten over interne Europeesche aan gelegenheden, die den president dér V.S. in het geheel niet raken. Ja, de heer Roosevelt gaat nog ver der. In strijd met alle bepalingen van het volkenrecht, verklaart hij regeeringen, die hem niet bevallen, niet te erkennen. Ja, eindelijk gaat hij zoover, dat hij onrechtmatig ver dragen sluit, die hem dan zelfs het recht geven vreemde gebieden een voudig te bezetten. Op de plaats van Roosevelt zat mevrouw de echtgenoote. Zij wei gerde te leven in een wereld, zoo als wij, die bezitten. Dat is tenminste begrijpelijk. Want dit is een we reld van arbeid, niet een van be drog en oplichterij. Na een korte onderbreking zet de man van deze dame daartegenover 4 Nov. 1939 de wijziging van de neutraliteitswet door op een wijze, waardoor het verbod tot uitvoer van wapenen wordt opgeheven en wel ten gunste van een eenzijdige leverantie aan de tegenstanders vtun Duitsehland Reeds dezelfde maand erkent hij een troep Poolsche emigranten als zg. uitgeweken regeering, ofschoon hun eenige politieke basis een paar millioen uit Warschau meegenomen Poolsche goudstukken was. Reeds 9 April gaat hij verder en kondigt nu de blokkeering van de Noorsche en Deensohe saldi af, of schoon hij precies weet, dat b.v. de Deensche regeering in haar dinan- cieele beheer in het geheel niet ga degeslagen, laat staan dan gecon troleerd wordt door Duitsehland. Naast de verschillende uitgeweken regeeringen erkent hij nu ook nog een Noorsche, een Nederlandsche en een Belgische. Maar de ware gezindheid van dezen man treedt pas aan den dag in een telegram van 15 Juli 1940 aan den Franschen premier Rey- naud. Hij deelt hem mee, dat de Ameri kaansche regeering de hulpverlee ning aan Frankrijk zal verdubbe len, op voorwaarde, dat Frankrijk den strijd tegen Duitsehland voort zet. Want nu overvalt hem de angst dat zijn bewapenng, waarmee mil- liarden zijn verkwist, binnenkort als puur bedrog wordt doorzien, voor het geval in Europa de vrede tot stand komt, aangezien niemand Amerika aanvalt, als dit het zelf niet uitlokt. Na Juli 1940 nemen de maatrege len van Roosevelt om zelf den weg tot den oorlog te vinden steeds meer toe. Reeds in Augustus 1940 wordt een gemeenschappelijk militair pro gram voor de V. Si en Canada op gesteld ln Sept. 1940 padert hij den oorlog nog meer. Hij staat aan de Engelsche vloot 50 torpedojagers van de Amerikaansche vloot af. waarvoor hjj overigens militaire steunpunten op >de Britsche bezit tingen van Noord- en Midden-Ame- rika overneemt Algemeen gespro ken zal eerst het nageslacht één punt ophelderen: t.w. in hoeverre bij al dezen haat tegen het sociale Duitsehland ook nog de bedoeling een rol speelt het Britsche rijk in het uur van verval zoo veilig en on gevaarlijk mogelijk te kunnen over nemen. Als nu Engeland niet meer in staat is de Amerikaansche leveran ties contant te betalen, dringt hij het Amerikaansche volk de Leen- en Pachtwet op. In Maart 1941 gaat deze man weer een stap verder, daar Duitsehland in geen geval te bewegen is tot reactie op zijn voort durende onbeschoftheden. Reeds 19 Dec. 1939 hebben Ameri kaansche kruisers binnen de veilig heidszone de ColumWis aan Brit sche oorlogsschepen in handen ge speeld. Hij moest tot zinken worden gebracht. Denaelfden dag werkten Amerikaansche strijdkrachten mee, bij de poging om het Duitsche schip Arauca op te brengen. Op 27 Jan. 1940 lichtte de Amerikaansche krui ser Trenton weer'in strijd met het volkenrecht de vijandelijke strijd krachten ter zee in omtrent bewe gingen van de Duitsche koopvaar ders, Arauca, La Plata en Wango- ni. Volkomen in strijd met het vol ken redht vaardigde hy 27 Juni 1940 een beperking in de vrijheid van beweging voor buitenlandsche koopvaardijschepen in Amerikaan sche havens uit. In Nov. 1940 liet hij de Duitsche schepen Phrygia, Idarkald en Rhein zoolang achtervolgen door Amerikaansche oorlogsschepen, tot deze booten zich zelf tot zinken moesten brengen om den vijand niet in handen te vallen. Op 13 April 1941 volgde de bepa ling, waarbij de vaart door de Roo- de Zee aan Amerikaansche sche pen werd geoorloofd om de Britsche legers in* het nabije Oosten te ravi- tai 1 leeren In Maart waren intusschen reeds alle Duitsche schepen door de Ame rikaansche autoriteiten in beslag genomen. Dezelfde president verwelkomt 27 Maart de Poetschistenkrieg van Si- mowitsji en consorten, die door agressie te Belgrado aan het roer is gekomen, nadat de wettige re geering ten val was gebraoht. P'"0* sident Roosevelt had reeds maan den te voren kolonel Donovan naar den Balkan gezonden met de op dracht daar te probeeren te Sofia en Belgrado een opstand tegen Duitsehland en Italië tot stand te brengen. Van half April af, wordt boven dien het Westelijk deel van den Atlantischen Oceaan nog sterker bewaakt door Amerikaansche pa trouilles, die berichten aan Enge- schen geven. Roosevelt levert 26 April 20 snel- bboten aan Engeland en tevens worden voortdurend Britsche oor logsschepen in Amerikaansche ha vens hersteld. Op 4 Juni komen Amerikaansche troepentransporten op Groenland aan en 9 Juni komt het eerste En gelsche bericht, dat een Ameri- kaansch oorlogsschip op bevel van president Roosevelt een Duitsche onderzeeër bij Groenland met diep tebommen heeft bestreden. Wederom in strijd met het vol kenrecht worden de Duitsche saldi in de V. S. 14 Juni geblokkeerd. Waarom dit alles? Amerikaansche strijdkrachten bezetten op 6 en 7 Juli IJsland, ge legen in het Duitsch.e gevechtsge- bied. Roosevelt hoopt daardoor be slist: 1. Duitsehland eindelijk tot den oorlog te dwingen en 2. anders den Duitschen duik bootenoorlog waardeloos te maken evenals in 1915-'W>. Op hetzelfde tijd stip zendt hij aan de SowjetrUnie een belofte omtrent Amerikaansche hulp. Plotseling maakt de minister van Marine, Knox, 10 Juli bekend, dat de V. S. bevel hebben gegeven om op de oorlogsschepen van de As te schieten. Op 4 Sept. opereert de Amerikaansche torpedojager Greer overeenkomstig het hem gegeven bevel op den Atl, Oceaan met En gelsche vliegtuigen op Duitsche duikbooten. Vijf dagen later merkt een Duitsche onderzeeër Ameri kaansche torpedojagers op als es corte vaartuigen voor een Engelsch convooi. Tenslotte houdt Roosevelt 11 Sept. de rede, waarin hij zelf het bevel tot schieten op alle schepen van de As bevestigt cn opnieuw uitvaar digt. Amerikaansche bewakings vaar tuigen vallen 29 Sept. een Duitsche duikboot ten- Oosten van Groenland met dieptebommen aan. Den 27sten October bevecht de Amerikaansche torpedojager Kear- ney, die als escort voor Engeland vaart, weer een Duitsche onder zeeër met dieptebommen en einde lijk kapen Amerikaansche strijd krachten 6 Nov. in strijd met het volkenrecht het Duitsche schip Odenwald. De beleedigende aanvallen op en onbeschoftheden jegens mij per soonlijk van dezen z.g. president, wil ik hierbij als zonder beteekenis over het hoofd zien. Bovendien kan ik in het geheel niet beleedigd worden door den heer Roosevelt, want ik acht hem geestesziek, éven als destijd Woodrow Wilson. Dezelfde middelen tegen Japna. Dat deze man met zijn joodschen aanhang sedert jaren met dezelfde middelen tegen Japan strijdt is ons bekend. Ook hier zijn dezelfde methoden toegepast. Ik geloof, dat gij allen het als een bevrijding hebt gevoeld, dat thans eindelijk één staat het eerst is overgegaan tot een protest tegen deze onbeschasa- de mishandeling van waarheid «g recht, die uniek is in de geschj* denis, en wel tot een protest, d*t deze man immers heeft gewenseM en waarover hij zich derhalve than» niet mag verbazen. Dat de Japansche regeering erna jarenlange onderhandelingen met dezen vervalscher eindelijk genoej van had zich nog langer op zoo op waardige wijze te laten hooneu vervult ons allen, het Duitsch» volk en ik geloof ook de overig» fatsoenlijke menschen op de gehee le wereld, met diene voldoening. Wij weten welke kracht er ach ter Roosevelt staat Dat is de eeuwi ge jood, die zijn tijd gekomen acht om ook aan ons te voltrekken wat wij in Sovjet-Rusland vol huivering moesten zien en beleven. Ook alt wij geen bondgenootschap met Ja pan hadden, zou het ons duidelijk zijn, dat het de bedoeling van de joiden en hun Frankiin Roosevelt is den eenen staat na den anderen afzonderlijk te vernietigen. Het i« ons duidelijk wat deze andere we reld met ons voor heeft. Zij heb ben het democratische Difitschland van weleer doen verhongeren, rij zouden het nat.-soc. Duitsehland van thans willen uitroeien. Als Roosevelt of Churchill ver klaren, dat zij dan naderhand een nieuwe maatschappelijke orde wil len opbouwen, dan is dat vrijwel zoo, alsof een kaalhoofdige kapper een onfeilbaar haargroeimiddel aanbeveelt. Duitsehland we nacht recht om te leven. Wat het Duitsche volk betreft, dat heeft geen behoefte aan aal moezen van een Ghurchill, een Roosevelt of een Eden, doch het wil slechts zijn recht. En dit recht ojn te leven zal het zich waarborgen, ook als duizend Churchills of Rooeevelts daarte gen wilden complotteeren. Het Duitsche volk heeft wellicht nog nimmer zulk een helder inzicht en zooveel bewustzijn gehad als thans. Ik heb derhalve vandaag den Amerikaanschen zaakgelastigde zijn tasch doen overhandigen en hem het volgende laten mededee- len: Als uitvloeisel van de steeds ver dere uitbreiding van een politiek van president Roosevelt, gericht op onbegrensde werelddictatuur, zijn de V. St. van Amerika in vereen!- ging met Engeland voor geen en kel middel teruggedeinsd om het Duitsche, Italiaansohe en ook het Japansche volk de voorwaarden voor de natuurlijke instandhouding van hun leven te ontzeggen. De re geering van Engeland en die van de V. St. van Amerika hebben zich op dezen grond verzet tegen elke gerechtvaardigde herziening, waar door een hetere reorganisatie van de wereld tot stand gebracht zou kunnen worden. Sedert het begin van den oorlog heeft de president van Amerika, Roosevelt, zijn geweten bezwaard met een reeks van de zwaarste mis drijven in strijd met het volken recht. Bandelooze vergrijpen aan schepen en anderen eigendom van Duitsahe en Italiaansche staatsbur gers werden gecombineerd met be dreiging van de persoonlijke vrij heid der betrokkenen, die daarvan soms zelfs ook door interneering enz. op willekeurige wijze werden beroofd. De aanvallen van den president der V. St. Roosevelt, die ook an derszins een feller karakter kre gen, gingen tenslotte zoover, dat hij de Amerikaansche marine beval m tegenstelling tot alle bepalingen van het volkenrecht schepen van Duitsche en Italiaansche nationali teit terstond overal aan te vallen, te beschieten en tot zinken te brengen Amerikaansche ministers beroem den zich er ook op, dat zij op deze misdadige wijze Duitsche duikboo ten hadden vernietigd. Duitsche en Italiaansche koopvaarders werden overvallen en gekaapt door Ameri kaansche kruisers, en hun vreedza me bemanning werd overgebracht naar gevangenissen. Daarenboven werd evenwel in Amerika, zonder dat de Amerikaan sche regeering eenige poging tot of- ficieele weerleging deed. het plan van president Roosevelt gepubli ceerd, om uiterlijk in 1943 Duitseh land en Italië met militaire machts middelen in Europa zelf ftaa te vallen. Europeesche lankmoedigheid ten einde. Daardor is het oprechte stre ven van Duitsehland en Italië, dat getuigt van weergalooze lankmoedigheid, om ondanks de ondragelijke provocaties van president Roosevelt, die reeds jaren lang aanhouden, uitbrei ding van den oorlog te verhoe den en de betrekkingen met de Ver. Staten te handhaven, tot mislukking gebracht. (Vervolg op pag. 3 Eerste blad.) Hoofdredacteur: J. Keesman, Schagen. - Wnd. Hoofdred.: A. R. Jonker, Buiten- en Bin nenland. Schagen. Fred. Groot, Schagen. Alg. reportage, Streeknieuws en Kunst. - A. C. van Kampen. Rayon-redacteur. Den Helder.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Hollands Noorderkwartier | 1941 | | pagina 2