Hitiers* rede in
den Rijksdag
Orereenkomst insteken
Duitsehland Italië en lapai
(Vervolg van pag. 1).
Al* de publicisten in onze demo
cratische kranten thans verklaren,
dat ik mij bij nauwkeuriger ken-
Bis van de kracht van den bolsje-
"wistischen tegenstander nog wel
een? zou hebben bedacht, alvorens
tot den aanval over te gaan, dan
inidkenineh zij de situatie evenzeer
als mijn persoon.
Ik heb geen oorlog gezocht,
maar integendeel Alle* gedaan
om hem te vermijden. Ik xm
•venwel plichtvergeten en ge
wetenloos handelen, ais ik on
danks de wetenschap, dat de
wapenen onvermijdelijk imoos
ten spreken, zon verzalmen ie
•enig mogelijks consequentie
daaruit te trekken. Met het oog
op den omvang van het gevaar,
die ons wellicht eerst thans In
geheel zijn uitgestrektheid be
wust ls geworden, kan ik God
slechts danken, dat hij mijn
geest op het Juiste oogenbUk
heeft verlicht en mij de kracht
hoeft gegeven om datgene te
doen. wat moest worden gedaan
Daaraan danken niet slechte mil*
lloenen Duitsche soldaten hun le
ven. maar ook Europa zijn be
staan. Want dat mag ik thans wel
zeggen: Als deze golf van meer
dan 20.000 tanks, honderden divi
sies, tienduizenden stuikiken ge
schut zijn vergezeld van meer dan
10.000 vliegtuigen, onvoorzien in
beweging had gesteld vla Duitech-
land. zou Europa verionen zijn ge
weest.
Als._
Het lot heeft een reeiks van vol
keren bestemd om door het offer
van hun bloed dozen aanval te
voorkomen respectievelijk hem op
te vangen. Als Finland niet ter
stond had besloten voor de tweede
maal naar de wapenen te grijpen,
dan zou de gezapige burgerlijkheid
der andere Noordsche staten snel
haar einde hebben gevonden. Als
het Duitsdhe rijk dezen tegenstan
der niet tegemoet getreden was
met zijn soldaten en wapens, zou
een stroom over Europa zijn losge
broken, die aan het belachelijke
Britsche denkbeeld der handhaving
van het Europeesche evenwicht in
geheel zijn geesteloosheid en stu
pide traditie een eind zou hebben
gemaakt. A)& Slowaken, Hongaren
en Roemenen niet dé'bescberrhimc
van deze Euroneesche werefld me
de op zich hadden genomen, dan
zouden de bolsjewistische horden
als de Hunnenzwenm van qen At-
tilla over de Donaulanden hebben
geveeed en zouden thans aan de
oevers van de Ionische zee Tarta
ren en Mongolen de herziening
van het verdrag van Montreux af
dwingen. Al.q Italië. Snanje en Kro
atië hun divisies niet hadden ge
zonden. dan zou niet de afweer
van een Europeesch front ziin ont
staan, die als proclamatie van het
begrip van het Nieuwe Europa
zijn propagandistische kracht ook
op alle andere volkeren liet uit
stralen,
Europeesche kruistocht.
Als gevolg van dit veelbeteeke
nend inzicht zijn uit Noord- en
West-Europa de vrijwilligers geko
men: Noren. Denen, Nederlanders.
Vlamingen, Belgen, enz. Ja zelfs
Fran«?hen, die aan den strijd 'der
verhonden mogendheden van de
As in den waarsten zin des woords
het karakter van den Europeeschen
kruistocht geven.
Het oogertblik is nog niet aan
gebroken om te gnreken over het
ontwerp en de leiding van dezen
veldtocht.
Evenwel meen ik reeds thans in
dezen geweldigsten strijd van alle
tijden, in enkele zinnen te mogen
wijzen op het bereikte.
Wat bereikt werd.
Hier bracht de Führer nog
maals in korte woorden de be
langrijkste data van den veld
tocht in het Oosten in herin
nering. Op 1 Dec. bedroeg het
totale aantal Sowjet-Bussische
gevangenen 3.806.865. Het aan
tal vernietigde ©i buitgemaak
te tanks beliep 21.391, dat der
stnkken geschut 32.541 en dat
der vliegtuigen 17,322. Sedert
het uitbreken van den strijd in
het Oosten werden 2191 Brit
sche vliegtuigen neergeschoten.
De marine bracht 4.170.611 ton
tot zinken en de luchtmacht
2.346.180, dos in totaal 6.516.791
ton.
Dit zijn nuchtere feiten en wel
licht droge getallen. Maar achter
deze getallen zijn de prestaties, of-
De stroom vpn copie, welke de
groote gebeurtenissen der laat
ste dagen met zich brachten,
noopt ons eerst morgen met on
ze nieuwe feuilleton te begin
nen.
fers en ontberingen verborgen,
staan de heldenmoed en de doods
verachting van millioenen der bos
te mannen van ons eigen volk en
van de met ons verbonden naties,
de Duitschers en de Finnen, de
Italianen, Slowaken, Hongaren en
Roemeenen, de Kroateiï, de vrijwil
ligers uit de Noord- en West-Euro-
peesche landen, alles te zamen de
soldaten van het Oostelijk front
De Führer betoogde opnieuw, dat
alle wapens en hun leiding het
maximum hebben gegeven. Evenals
vroeger heeft ook thans onze unie
ke infanterie den zwaarsten last
van den strijd gedragen.
Duitsche verliezen.
Hitier somde vervolgens de verlie
zen op: van 22 Juni tot 1 Sept.
heeft het Duitsche leger verloren:
158.773 dooden. 563.082 gewonden en
31.191 vermisten, de luchtmacht 3231
dooden, 8453 gewonden en 2028 ver
misten, de marine 310 dooden, 232
gewonden en 115 vermisten. De
Duitsche weermacht in totaal dus:
162.314 dooden, 571.767 gewonden en
33.334 vermisten. Aan dooden en ge
wonden dus iets meer dan het dub
bele van het aantal in den slag aan
de Somme tijdens den wereldoor
log, de vermisten Iets minder dan
de helft van het toenmalige getal.
De hoofdschuldige aan dezen
oorlog.
Laat mij thans daartegenover
stelling nemen tegenover de an
dere wereld, die haar vertegen
woordiger heeft in den man. die
op tactvolle wijze, terwijl de
volken en hun soldaten strij
den in sneeuw en ijs, pleegt te
babbelen bij het haardvuur en
dus vooral over den man, die
de hoofdschuldige is aan dezen
oorlog.
Hitier betoogde, dat ife't destijds
in 1939 en tijdlang ernaar uitzag,
dat de Poolsche regeering zelf ern
stig had overwogen In te stemmen
met een verstandige oplossing. Ik
mag hieraan nog toevoegen, dat bij
al deze voorstellen van Duitsche zij
,de niets werd verlangd, dat niet
reeds vroeger Duitsch eigendom
was geweest, ja, dat wij integendeel
afstand deden van zeer veel, dat
vóór den wereldoorlog toebehoorde
aan Duitsehland. Destijds zijn in
vollen vredestijd binnen enkele
maanden in Polen meer dan 62.000
Duitschers 'ten deele onder de gru
welijkste martelingen gedood.
Dat het Duitsche rijk het recht
had aanmerking te maken op der
gelijke toestanden aan zijn grens
en aan te dringen op afschaffing
daarvan, in het algemeen gespro
ken ook op zijn veiligheid bedacht,
te zijn, zal toch wel 'nauwelijks
worden bestreden in een tijd, waar
in andere'landen de bestanddeelen
van hun veiligheid zelfs in vreefri-
de werelddeelen zoeken.
De onderhandelingen met
Polen.
Toen.nu in Augustus dè houding
van Polen, dank zij de waarborg
van Engeland, in den vorm van feen
blanco volmacht, steeds stroever
werd, zag de Duitsche regeering zich
genoopt en wel voor de laatste
maal een voorstel in te dienen, dat
zij bereid was als basis te gebrui
ken voor onderhandelingen met
Polen en waarvan zij den toenma-
ligen Engelsche ambassadeur mon
deling in kennis stelde.
De Führer citeerde deze voorstel
len letterlijk. Zooals men weet, cul
mineerden zij in den terugkeer van
het Duitsche Dantzig tot het rijk
ne een referendum over het gebied
van den z.g. Corridor, ml. of dit bij
Duitsehland dan wel bij Polen zou
behooren onder toezicht van een
internationale commissie, waarbij
de Poolsche haven Gdynia uitge
zonderd zou blijven. Deze stemming
zou eerst na verloop van een jaar
worden gehouden. Indien het be
trokken gebied ten deel zou vallen
aan Polen, zou Duitsehland een ex
territoriale verkeerszone door dit
Rewest krijgen, in het omgekeerde
geval Polen eveneens. Indien de
Corridor weer bij Duitsehland zou
komen, zou de bevolking met Po
len worden uitgewisseld. Dantzig
en Gdynia zouden zuiver het ka
rakter van handelssteden krijgen.
Het schiereiland Hela zou in ieder
geval gedemilitariseerd worden.
Als een zoo onbelangrijke
staat als Polen het kon wagen
dergelijke voorstellen eenvoudig
te negeeren, dan heeft inzage
In de documenten van het mi-
mlnisterie van Bnitenlandsche
Zaken te Warschau de verras
sende verklaring daarvoor ge
geven. Eén man was er, aldns
Hitier, die met duivelsche ge
wetenloosheid geheel zfln in
vloed in het geding bracht om
Polen in zijn verzet te staven
en iedere kans op verzoening
uit te schakelen.
De rapporten, die de toenmalige
Poolsche gezant te Washington,
graaf Potocki aan zijn regeering te
Warschau zond, zijn documenten,
waaruit angstwekkend duidelijk
blijkt in welke mate een enkele
man en de krachten, die hem voort
dreven, beladen zijn met de ver
antwoordelijkheid van den twee
den wereldoorlog
In de eerste plaats rijst de vraag
om welka redenen deze man tot zoo
fanatieke vijandschap kon geraken
tegenover een land, dat tot dusvei
in zijn geheele geschiedenis noch
aan Amerika noch aan hemzelf
ëénig leed had berokkend. Voor
zoover het om de houding van'
Duitsehland jegens Amerika gaat,
valt het volgende te zeggen:
1). Duitschlan-d is wellicht de
eenig-e groote mogendheid, die noch
in^. Noord- noch in Zuid-Amerika
ooit een kolonie heeft bezeten of
politieke activiteit heeft ontplooid,
tenzij dan door de emigratie van
vele millioenen Duitschers en hun
medewerking, waaruit het Ameri
kaansche continent en vooral de V.
S. slechts voordeel hebben getrok
ken.
2) Het Duitsche rijk heeft ki de
geheele geschiedenis van het ont
staan en bestaan der V. S. nooit
een politiek afwijzende of zelfs vij
andige houding aangenomen, maar
wel met het bloed van vele zijner
zonen medegeholpen aan de verde
diging van de V. S.
3) Het Duitsche rijk heeft aan
geen enkelen oorlog tegen de V. S.
zelve deelgenomen, maar wel werd
het in 1917 door de V. S. den oor
log aangedaan.
4). Ook overigens bestaan er geen
tegenstellingen tusschen het Ame
rikaansche en het Duitsche volk.
De verscheidenheid van staatsvorm
was altijd al aanwezig. Zij kan
echter in het geheel niet als reden
voor vijandelijkheden in het leven
der volken worden genoemd, zoo
lang niet een staatsvorm er naar
streeft buiten het hem van nature
aangewezen gebied in te grijpen in
andere gewesten. Tusschen beide
staten ligt een Oceaan. De diver
genties tusschen het kapitalistische
Amerika en het bolsjewistische Rus
land zouden, indien althans deze
begrippen iets waars bevatten, aan
zienlijk grooter moeten zijn, dan
tusschen het doör een president ge
leide Amerika en het door den
Führer geleide Duitsehland.
Wil sou «n Roosovelt.
Het is evenwel een feit, dat de
beide historische conflicten tus
schen Duitsehland en de V. S., zij
het ook geïnspireerd door dezelfde
kracht, uitsluitend ontketend wer
den door twee mannen uit de V. S-,
nl. president Wilson en Frankiin
Roosevelt. De geschiedenis zelf
heeft vonnis geveld over Wilson.
Zijn naam blijft verbonden aan een
der gemeenste woordbreuken van
alle tijden. De gevolgen van zijn
woordbreuk waren ontbinding van
het leven der volken, niet slechts
bij de zg. overwonnenen, doch ook
bij de overwinnaars zelf. Wij weten
thans, dat achter Wilson een gezel
schap belanghebbende financiers
stond, die zich bedienden van dezen
professor, die aan vallende ziekte
leed, om Amerika in den oorlog te
storten, waarvan zij uitbreiding van
zaken hoopten.
Wat is nu de reden, dat er na
zulke bittere ervaringen een presi
dent der V. S. te vinden is, die het
opnieuw zijn eenjge taak acht oor
logen te laten ontstaan en vooral
de vijandschap tegen Duitsehland
tot aan het uitbreken van een oor
log op ter voeren?
Om te begipnen, de persoonlijke
kant: Ik begrijp maar al té goed,
dat tusschen de levensopvatting
en -houding van president Roose
velt en mijzelf een eindeloos groote
afstand bestaat Toen de wereld
oorlog kwam, had Roosevelt op een
post in de schaduw van Wilson de
zen oorlog meebeleefd in het kamp
der verdieners. Als gewoon soldaat
heb ik mijn best gedaan om. in de
ze vier jaar tegenover den vijand
mijn plicht te doen en ik keerde
natuurlijk even arm uit den oor
log terug, als ik hem in den herf6t
van 1914 ingegaan was.
Toen de heer Roosevelt de loop
baan koos van een politicus met
normale ervaring in zaken, een eco
nomische basis en protectie dank
zij afkomst, streed ik als naamlooze
onbekende voor de wedergeboorte
van een volk, dat het zwaarste on
recht in zijn geheele geschiedenis
had ondergaan.
Vergelijking tusschen Duitseh
land en Amerika.
De krachten, die den heer Roose
velt droegen, waren de krachten,
die ik op grond van het lot van
mijn volk en fan mijn heiligste in
nerlijke overtuiging bestreed.
En toch hadden wij beiden iets
gemeen: De Ver. Staten hadden 13
millioen werkloozen, Duitsehland
7 millioen en overigens nog 7 mil
lioen arbeiders, die geen vollen
werktijd hadden. In beide staten
waren de openbare geldmiddelen
in verwarring en de achteruitgang
van het algemeen economische le
ven kon nauwelijks tegengehouden
worden, naar het scheen.
Terwijl evenwel thans in het
Duitsche r;k onder nationaal-soci-
alistische leiding binnen weinige
jaren oen ontzaglijke vooruitgang
in leven, bedrijf, cultuur, kunst,
enz., begon, zag "resident Roosevelt
geen kans in zijn eigen land ool<
slechtst de geringste verbeteringen
tot stand te brengen.
In nauwelijks vijf jaren wa
ren ln Duitsehland de economi
sche problemen opgelost en de
werkloosheid opgeheven. In de
zelfde periode heeft president
Roosevelt de staatsschulden
van zijn land op de ontzaglijk-
ste wijze verhoogd, den dollar
gedevalueerd, het bedrijfsleven
nog meer .ndermijnd en het
aantal werkloozen op peil ge
houden.
Dit valt echter niet te verwonde
ren, als men bedenkt, dat de gees
ten, die deze man heeft opgeroe
pen tot zijn ondersteuning of juis
ter, die hem hadden geroepen, be
horen tot de elementen, die als jo
den slechts belang kunnen hebben
bij ondermijning en nooit bij orde.
De wetgeving van den man van- de
New Deal was verkeerd. In een Eu
ropeeschen staat zou hü stellig ge
ëindigd zijn voor een politiek ge
rechtshof wegens opzettelijke ver
kwisting van het nationale vermo
gen, voor een burgerlijke rechtbank
echter de gevangenis niet zijn ont
gaan wegens fraude.
Een dreigende oppositie vormde
zich hoven het hoofd van dezen
man. Het is interessant in dit ver
band de rapporten van den Pool-
schen gezant Potocki uit Washing
ton te zien, die er steeds op wijst,
dat Roosevelt het gevaar voor ineen
storting van zijn geheele economi
sche kaartenhuis volkomen beseft
en derhalve in ieder geval behoefte
heeft aan afleiding op het gebied
der buitenlandsche politiek. Hij
werd daarin versterkt door den
kring van joden uit zijn omgeving.
De Amerikaansche ophitsing
Zoo begint dan de invloed van
den Amerikaanschen president in
toenemende mate de strekking te
krijgen tot het teweegbrengen van
conflicten of versterken van be
staande geschillen, ln ieder geval
poogt hij te beletten, daj, conflicten
een vreedzame oplossing vinden.
Jarenlang koestert deze man slechts
den wensch, dat ergens ter wereld
strijd uitbreekt, het liefst iri Euro
pa, waardoor hij gelegenheid krijgt
door het Amerikaansche bedrijfsle
ven met een der strijdende partijen
te verbinden een politieke ineen-
strengeling van belangen tot stand
te brengen, die de gelegenheid bood
Amerika nader tot dit conflict te
brengen en daardoor de aandacht
van zijn kreupele, economische po
litiek in het binnenland af te lei
den naar het buitenland.
Bijzonder uitdagend wordt zijn
optreden in dezen zin tegen het
Duitsche rijk. Van 1937 af kwam
er een aantal redevoeringen, waar
in deze man stelselmatig begint het
Amerikaansche puibliek tegen
Duitsehland op te hitsen. Hij dreigt
met invoering van een soort qua
rantaine tegen de z.g. autoritaire
staten. Bij dj uitvoering van deze
politiek van haat en ophitsing, die
president Roosevelt nu voortdurend
opvoert, roept hij den Amerikaan
schen ambassadeur uit Berlijn naar
Washington om rapport uit te
brengen. Sindsdien zijn de beide
staten nog slechts door zaakgelas
tigden vertegenwoordigd. In No
vember 1938 begint hij stelselmatig
en opzettelijk ieder# kans op een
politiek van verzoening in Europa
te saboteeren. Hij dreigt eiken staat
die bereid is een politiek van
vreedzaam overleg te voeren, met
blokkeering van de mogelijkheid
tot het sluiten van leeningen, eco
nomische vergeldingsmaatregelen,
opzegging van leeningen, enz. Hier
verschaffen de rapporten der Pool
sche ambassadeurs te Washington,
Londen, Parijs en Brussel een ont
stellend inzicht.
Inmenging in Europeesche
zaken.
In Januari dreigt deze man voor
het congres met alle maatregelen,
met uitzondering, van oorlog, tegen
de autoritaire staten op te treden. In
Maart 1939 begint hij mee te pra
ten over interne Europeesche aan
gelegenheden, die den president
dér V.S. in het geheel niet raken.
Ja, de heer Roosevelt gaat nog ver
der. In strijd met alle bepalingen
van het volkenrecht, verklaart hij
regeeringen, die hem niet bevallen,
niet te erkennen. Ja, eindelijk gaat
hij zoover, dat hij onrechtmatig ver
dragen sluit, die hem dan zelfs het
recht geven vreemde gebieden een
voudig te bezetten.
Op de plaats van Roosevelt zat
mevrouw de echtgenoote. Zij wei
gerde te leven in een wereld, zoo
als wij, die bezitten. Dat is tenminste
begrijpelijk. Want dit is een we
reld van arbeid, niet een van be
drog en oplichterij. Na een korte
onderbreking zet de man van deze
dame daartegenover 4 Nov. 1939 de
wijziging van de neutraliteitswet
door op een wijze, waardoor het
verbod tot uitvoer van wapenen
wordt opgeheven en wel ten gunste
van een eenzijdige leverantie aan
de tegenstanders vtun Duitsehland
Reeds dezelfde maand erkent hij
een troep Poolsche emigranten als
zg. uitgeweken regeering, ofschoon
hun eenige politieke basis een paar
millioen uit Warschau meegenomen
Poolsche goudstukken was.
Reeds 9 April gaat hij verder en
kondigt nu de blokkeering van de
Noorsche en Deensohe saldi af, of
schoon hij precies weet, dat b.v. de
Deensche regeering in haar dinan-
cieele beheer in het geheel niet ga
degeslagen, laat staan dan gecon
troleerd wordt door Duitsehland.
Naast de verschillende uitgeweken
regeeringen erkent hij nu ook nog
een Noorsche, een Nederlandsche
en een Belgische.
Maar de ware gezindheid van
dezen man treedt pas aan den dag
in een telegram van 15 Juli 1940
aan den Franschen premier Rey-
naud.
Hij deelt hem mee, dat de Ameri
kaansche regeering de hulpverlee
ning aan Frankrijk zal verdubbe
len, op voorwaarde, dat Frankrijk
den strijd tegen Duitsehland voort
zet. Want nu overvalt hem de angst
dat zijn bewapenng, waarmee mil-
liarden zijn verkwist, binnenkort
als puur bedrog wordt doorzien,
voor het geval in Europa de vrede
tot stand komt, aangezien niemand
Amerika aanvalt, als dit het zelf
niet uitlokt.
Na Juli 1940 nemen de maatrege
len van Roosevelt om zelf den weg
tot den oorlog te vinden steeds meer
toe. Reeds in Augustus 1940 wordt
een gemeenschappelijk militair pro
gram voor de V. Si en Canada op
gesteld ln Sept. 1940 padert hij den
oorlog nog meer. Hij staat aan de
Engelsche vloot 50 torpedojagers
van de Amerikaansche vloot af.
waarvoor hjj overigens militaire
steunpunten op >de Britsche bezit
tingen van Noord- en Midden-Ame-
rika overneemt Algemeen gespro
ken zal eerst het nageslacht één
punt ophelderen: t.w. in hoeverre
bij al dezen haat tegen het sociale
Duitsehland ook nog de bedoeling
een rol speelt het Britsche rijk in
het uur van verval zoo veilig en on
gevaarlijk mogelijk te kunnen over
nemen.
Als nu Engeland niet meer in
staat is de Amerikaansche leveran
ties contant te betalen, dringt hij
het Amerikaansche volk de Leen-
en Pachtwet op. In Maart 1941 gaat
deze man weer een stap verder,
daar Duitsehland in geen geval te
bewegen is tot reactie op zijn voort
durende onbeschoftheden.
Reeds 19 Dec. 1939 hebben Ameri
kaansche kruisers binnen de veilig
heidszone de ColumWis aan Brit
sche oorlogsschepen in handen ge
speeld. Hij moest tot zinken worden
gebracht. Denaelfden dag werkten
Amerikaansche strijdkrachten mee,
bij de poging om het Duitsche schip
Arauca op te brengen. Op 27 Jan.
1940 lichtte de Amerikaansche krui
ser Trenton weer'in strijd met het
volkenrecht de vijandelijke strijd
krachten ter zee in omtrent bewe
gingen van de Duitsche koopvaar
ders, Arauca, La Plata en Wango-
ni.
Volkomen in strijd met het vol
ken redht vaardigde hy 27 Juni
1940 een beperking in de vrijheid
van beweging voor buitenlandsche
koopvaardijschepen in Amerikaan
sche havens uit.
In Nov. 1940 liet hij de Duitsche
schepen Phrygia, Idarkald en
Rhein zoolang achtervolgen door
Amerikaansche oorlogsschepen, tot
deze booten zich zelf tot zinken
moesten brengen om den vijand
niet in handen te vallen.
Op 13 April 1941 volgde de bepa
ling, waarbij de vaart door de Roo-
de Zee aan Amerikaansche sche
pen werd geoorloofd om de Britsche
legers in* het nabije Oosten te ravi-
tai 1 leeren
In Maart waren intusschen reeds
alle Duitsche schepen door de Ame
rikaansche autoriteiten in beslag
genomen.
Dezelfde president verwelkomt 27
Maart de Poetschistenkrieg van Si-
mowitsji en consorten, die door
agressie te Belgrado aan het roer
is gekomen, nadat de wettige re
geering ten val was gebraoht. P'"0*
sident Roosevelt had reeds maan
den te voren kolonel Donovan naar
den Balkan gezonden met de op
dracht daar te probeeren te Sofia
en Belgrado een opstand tegen
Duitsehland en Italië tot stand te
brengen.
Van half April af, wordt boven
dien het Westelijk deel van den
Atlantischen Oceaan nog sterker
bewaakt door Amerikaansche pa
trouilles, die berichten aan Enge-
schen geven.
Roosevelt levert 26 April 20 snel-
bboten aan Engeland en tevens
worden voortdurend Britsche oor
logsschepen in Amerikaansche ha
vens hersteld.
Op 4 Juni komen Amerikaansche
troepentransporten op Groenland
aan en 9 Juni komt het eerste En
gelsche bericht, dat een Ameri-
kaansch oorlogsschip op bevel van
president Roosevelt een Duitsche
onderzeeër bij Groenland met diep
tebommen heeft bestreden.
Wederom in strijd met het vol
kenrecht worden de Duitsche saldi
in de V. S. 14 Juni geblokkeerd.
Waarom dit alles?
Amerikaansche strijdkrachten
bezetten op 6 en 7 Juli IJsland, ge
legen in het Duitsch.e gevechtsge-
bied. Roosevelt hoopt daardoor be
slist:
1. Duitsehland eindelijk tot den
oorlog te dwingen en
2. anders den Duitschen duik
bootenoorlog waardeloos te maken
evenals in 1915-'W>. Op hetzelfde tijd
stip zendt hij aan de SowjetrUnie
een belofte omtrent Amerikaansche
hulp.
Plotseling maakt de minister van
Marine, Knox, 10 Juli bekend, dat
de V. S. bevel hebben gegeven om
op de oorlogsschepen van de As te
schieten. Op 4 Sept. opereert de
Amerikaansche torpedojager Greer
overeenkomstig het hem gegeven
bevel op den Atl, Oceaan met En
gelsche vliegtuigen op Duitsche
duikbooten. Vijf dagen later merkt
een Duitsche onderzeeër Ameri
kaansche torpedojagers op als es
corte vaartuigen voor een Engelsch
convooi.
Tenslotte houdt Roosevelt 11 Sept.
de rede, waarin hij zelf het bevel
tot schieten op alle schepen van de
As bevestigt cn opnieuw uitvaar
digt.
Amerikaansche bewakings vaar
tuigen vallen 29 Sept. een Duitsche
duikboot ten- Oosten van Groenland
met dieptebommen aan.
Den 27sten October bevecht de
Amerikaansche torpedojager Kear-
ney, die als escort voor Engeland
vaart, weer een Duitsche onder
zeeër met dieptebommen en einde
lijk kapen Amerikaansche strijd
krachten 6 Nov. in strijd met het
volkenrecht het Duitsche schip
Odenwald.
De beleedigende aanvallen op en
onbeschoftheden jegens mij per
soonlijk van dezen z.g. president,
wil ik hierbij als zonder beteekenis
over het hoofd zien. Bovendien kan
ik in het geheel niet beleedigd
worden door den heer Roosevelt,
want ik acht hem geestesziek, éven
als destijd Woodrow Wilson.
Dezelfde middelen tegen Japna.
Dat deze man met zijn joodschen
aanhang sedert jaren met dezelfde
middelen tegen Japan strijdt is ons
bekend. Ook hier zijn dezelfde
methoden toegepast. Ik geloof, dat
gij allen het als een bevrijding hebt
gevoeld, dat thans eindelijk één
staat het eerst is overgegaan tot
een protest tegen deze onbeschasa-
de mishandeling van waarheid «g
recht, die uniek is in de geschj*
denis, en wel tot een protest, d*t
deze man immers heeft gewenseM
en waarover hij zich derhalve than»
niet mag verbazen.
Dat de Japansche regeering erna
jarenlange onderhandelingen met
dezen vervalscher eindelijk genoej
van had zich nog langer op zoo op
waardige wijze te laten hooneu
vervult ons allen, het Duitsch»
volk en ik geloof ook de overig»
fatsoenlijke menschen op de gehee
le wereld, met diene voldoening.
Wij weten welke kracht er ach
ter Roosevelt staat Dat is de eeuwi
ge jood, die zijn tijd gekomen acht
om ook aan ons te voltrekken wat
wij in Sovjet-Rusland vol huivering
moesten zien en beleven. Ook alt
wij geen bondgenootschap met Ja
pan hadden, zou het ons duidelijk
zijn, dat het de bedoeling van de
joiden en hun Frankiin Roosevelt
is den eenen staat na den anderen
afzonderlijk te vernietigen. Het i«
ons duidelijk wat deze andere we
reld met ons voor heeft. Zij heb
ben het democratische Difitschland
van weleer doen verhongeren, rij
zouden het nat.-soc. Duitsehland
van thans willen uitroeien.
Als Roosevelt of Churchill ver
klaren, dat zij dan naderhand een
nieuwe maatschappelijke orde wil
len opbouwen, dan is dat vrijwel
zoo, alsof een kaalhoofdige kapper
een onfeilbaar haargroeimiddel
aanbeveelt.
Duitsehland we nacht recht
om te leven.
Wat het Duitsche volk betreft,
dat heeft geen behoefte aan aal
moezen van een Ghurchill, een
Roosevelt of een Eden, doch het
wil slechts zijn recht. En dit
recht ojn te leven zal het zich
waarborgen, ook als duizend
Churchills of Rooeevelts daarte
gen wilden complotteeren. Het
Duitsche volk heeft wellicht nog
nimmer zulk een helder inzicht
en zooveel bewustzijn gehad als
thans.
Ik heb derhalve vandaag den
Amerikaanschen zaakgelastigde
zijn tasch doen overhandigen en
hem het volgende laten mededee-
len:
Als uitvloeisel van de steeds ver
dere uitbreiding van een politiek
van president Roosevelt, gericht op
onbegrensde werelddictatuur, zijn
de V. St. van Amerika in vereen!-
ging met Engeland voor geen en
kel middel teruggedeinsd om het
Duitsche, Italiaansohe en ook het
Japansche volk de voorwaarden
voor de natuurlijke instandhouding
van hun leven te ontzeggen. De re
geering van Engeland en die van
de V. St. van Amerika hebben zich
op dezen grond verzet tegen elke
gerechtvaardigde herziening, waar
door een hetere reorganisatie van
de wereld tot stand gebracht zou
kunnen worden.
Sedert het begin van den oorlog
heeft de president van Amerika,
Roosevelt, zijn geweten bezwaard
met een reeks van de zwaarste mis
drijven in strijd met het volken
recht. Bandelooze vergrijpen aan
schepen en anderen eigendom van
Duitsahe en Italiaansche staatsbur
gers werden gecombineerd met be
dreiging van de persoonlijke vrij
heid der betrokkenen, die daarvan
soms zelfs ook door interneering
enz. op willekeurige wijze werden
beroofd.
De aanvallen van den president
der V. St. Roosevelt, die ook an
derszins een feller karakter kre
gen, gingen tenslotte zoover, dat hij
de Amerikaansche marine beval m
tegenstelling tot alle bepalingen
van het volkenrecht schepen van
Duitsche en Italiaansche nationali
teit terstond overal aan te vallen, te
beschieten en tot zinken te brengen
Amerikaansche ministers beroem
den zich er ook op, dat zij op deze
misdadige wijze Duitsche duikboo
ten hadden vernietigd. Duitsche en
Italiaansche koopvaarders werden
overvallen en gekaapt door Ameri
kaansche kruisers, en hun vreedza
me bemanning werd overgebracht
naar gevangenissen.
Daarenboven werd evenwel in
Amerika, zonder dat de Amerikaan
sche regeering eenige poging tot of-
ficieele weerleging deed. het plan
van president Roosevelt gepubli
ceerd, om uiterlijk in 1943 Duitseh
land en Italië met militaire machts
middelen in Europa zelf ftaa te
vallen.
Europeesche lankmoedigheid
ten einde.
Daardor is het oprechte stre
ven van Duitsehland en Italië,
dat getuigt van weergalooze
lankmoedigheid, om ondanks
de ondragelijke provocaties van
president Roosevelt, die reeds
jaren lang aanhouden, uitbrei
ding van den oorlog te verhoe
den en de betrekkingen met de
Ver. Staten te handhaven, tot
mislukking gebracht.
(Vervolg op pag. 3 Eerste blad.)
Hoofdredacteur: J. Keesman,
Schagen. - Wnd. Hoofdred.:
A. R. Jonker, Buiten- en Bin
nenland. Schagen. Fred.
Groot, Schagen. Alg. reportage,
Streeknieuws en Kunst. - A. C.
van Kampen. Rayon-redacteur.
Den Helder.