icttnema
PROBLEMEN
VAN DEN DAG
Opis fout
OUD PN NUW U T WEST-FRIESLAND
Zaterdag 28 Februari 1942
DAGBLAD VOOR HOLLANDS NOORDERKWARTIER
Tweede blad
Geduld, de beloofde
thee^komtl
TAN DAJfSTERBOD KM BRAND
STOFFEN VOORZIENING NAAR
HARING EN THEE.
1« een stroom van vragen te
beantwoorden, betrekking heb
bend op de meest niteenloopende
onderwerpen. Enkele vragen behoo-
ren eigenlijk in deze rubriek niet
thuis, doch om onzen lezers ter
-wille te zijn, zullen wij ze niette
min op deze plaats behandelen. Ze
zijn tenslotte interessant genoeg om
er aandacht en ruimte aan te be-
steden,
WAAROM EEN DANSVERBOD?
Als eerste is vandaag aan de
beurt de heer J. Rempt te Lange-
reis, wien het bevreemdt, dat het
openbare dansen is verboden, ter
wijl er wèl uitvoeringen e.dL ge
houden mogen worden.
ANTWOORD! Oorspronkelijk was
er geen enkel ver
bod ten aanzien van de publieke
vermakelijkheden. Het is echter
een wrang iets, dat er in het Oosten
bloed vloeit voor den vrijheidsstrijd
van Europa, terwijl elders op het
continent de openbare vermakelijk
heden doorgang vonden alsof er
geen strijd op leven en dood aan
den fcang is. Geheel overeenkom
stig de menschelijke gevoelens,
diende er dus ingegrepen te wor
den, juist daar waar het begrip
vermakelijkheid het sterkste
spreekt. Men zou het kunnen ver
dedigen als Alle openbare verma
kelijkheden stopgezet werden, doch
om de bevolking niet alle mogelijk
heden voor ontspanning, te ontne
men, heeft men slechts de onder
deze omstandigheden meest stoo-
tende uiting het openbare
dansen, waatbij verschillende „ver-
magelijkheden" als het dansen èn
het drinken betrokken zijn, verbo
den
Daar uw andere vraag zich op
een terrein beweegt, dat, niet op
deze plaats behandeld kan worden,
zullen wij U daarop per brief ant
woorden.
Ook den heer J. Th. Go vers te
Den Helder, die eenzelfde vraag
toezond, zullen wij per brief in
lichten.
De heer C. M. te S. legt ons twee
vragen voor. Wat de eerste betreft
verwijzen wij naar ons antwoord
op de vraag van den heer J. Rempt
te Langereis. Wij kunnen hieraan
nog toevoegen, dat het verbod er
niet is om één der andere door
U genoemde redenen, zooals U trou
wens zelf reeds door uw toelich
tingen blijkt te begrijpen.
Ten aanzien van uw tweede vraag
geldt hetzelfde. Ook dit, door U aan
gehaakte verbod, is er niet om één
der genoemde redenen. Wij kunnen
deze vraag hier niet in behandeling
nemen, doch wijzen er wel op, dat
één der belangrijkste redenen wèl
is de taak der politie te verlichten.
Wie immers niet in het bezit is van
een bewijs dat hem ontheffing is
verleend het aantal ontheffingen
is gering, zoodat de controle zich
slechts tot enkelen behoeft te be
perken en de overigen onmiddellijk
de aandacht trekken heeft ver
keerde bedoelingen en wordt ter-
stond ingerekend.
dan fidpt
Siroop Bohnema
maakt het slijm los en
bevordert het uithoesten
NOGMAALS
DE BRANDSTOFFEN.
P EN abonné zegt met ver-
*-* ontwaardiging kennis te heb
ben genomen van ons antwoord
aan den heer P. Glas te Kampen,
betreffende een vraag over de
brandstoffenvoorzieping (zie ons
blad van 14 Febr. 1042).
Inzender vraagt dan verder:
„Waar blijft onze harde turf op bon
8". In zijn boosheid wil hij ons
voorts wel eens even inlichten over
de distributie van de brandstoffen".
Er zijn hem, zoo zegt hij, gevallen
bekend van bevoorrechting, waar
van hij er één met name noemt en
dan de schuld hiervoor geeft aan
„Den Haag".
ANTWOORD:4 Wij kunnen den in
zender a.v. op zijn
op» en aanmerkingen antwoorden:
a. In ons antwoord van 14 Febr.
j.1. zijn de oorzaken van de huidi
ge kolenschaarschte uiteengezet.
Hieraan kan- niets worden toege
voegd.
b. Bij de aanwijzing van bon 08
voor turf werd er, in een persbe
richt van 20 Dec. j.1. reeds op ge
wezen, dat de verbruikers dienden
te bedenken, dat de voorradige hoe
veelheid turf beperkt was en dat
deze brandstof in de eerste plaats
verkrijgbaar zou worden gesteld in
die streken, waarzij altijd een be
langrijke plaats heeft ingenomen.
Hei is niet mogelijk gebleken turf
beschikbaar te stellen in die gebie
den, waar zij in normale tijden niet
of in. kleine hoeveelheden werd af
gezet.
En wat de bevoorrechting betreft:
Wanneer U op goede gronden
kan aantoonen, dat sommige perso
nen ten aanzien van overige ver
bruikers op onrechtmatige wijze
worden bevoordeeld, dan kan U
zulks melden aaii het Rijkskolen-
bureau of de betrokken braadstof-
fencommissie. Deze instanties kun
nen dan zoo noodig een onderzoek
instellen.
De heer C. B akk er te Oud
karspel is niet tevreden over
het antwoord dat wij over hetzelfde
onderwerp gaven aan üen heer K.
P. Pfeiffer te Den Haag. Wij stel
len uitdrukkelijk voorop, dat wij
natuurlijk geep. polemiek kunnen
toestaan over de antwoorden die in
deze rubriek gepubliceerd worden.
Voor ditmaal willen wjj echter op
de aanmerkingen die ons antwoord
Uitlokte, ingaan.
Inzender zegt dan:
Uw antwoord op de vraag van
den heer K. P. Pfeiffer te Den Hel
der is ml geheel onjuist.
Tn vérband daarmede deel ik U
mede, dat mijn brandstoffenhande-
laar voldoende lange turf (z.g.n.
Bakkersturf) in voorraad heeft,
doch deze op straffe van een hooge
boete of sluiting van zijn zaak, vol
gens mededeeling van het Rijks-
Kolenbureau te Alkmaar, deze niet
van de hand mag doen en deze turf
uitsluitend en alleen beschikbaar
moet blijven voor de bakkerijen.
ANTWOORD: Men dient onder
scheid te maken
tusschen fabrieksturf (ook genoemd
bakkersturf) en aanmaakturf.
Eerstgenoemde soort, welke zoo
wel door de groot- als de klein-
industrie wordt aangewend, wordt
door de brandstoffencommissies
evenredig verdeeld over die bedrij
ven die uitsluitend op het gebruik
van deze turf zijn aangewezen. Het
vermelde geval kan dus juist zijn,
doch sluit hetgeen wij in ons vorig
antwoord omtrent aanmaakturf
schreven, in het geheel niet uit.
WAAR BLIJFT DE THEE?
WANNEER zullen we de be
loofde r o z ij n e n en de.
thee, waarvoor de bonnen reeds
zijn afgegeven, ontvangen?" zoo
vraagt de heer P. d e Geus Cz.
te Sint Maarten:
ANTWOORD: Wanneer de op bon
„168" verkrijgbaar
gestelde hoeveelheid thee kan
worden afgeleverd, is thans nog
niet te zeggen. Daar de winkeliers
en grossiers nog slechts over be
perkte voorraden beschikten, was
het, teneinde alle verbruikers tege
lijkertijd tevreden te stellen, noodig
deze aan te vullen vóórdat de af
levering wordt vrijgegeven. Met een
en ander is, in verband met tech
nische moeilijkheden geruimen tijd
gemoeid.
De r o z ij n e n zijn onder de
grossiers en winkeliers verdeeld
naar verhouding van hun inkoopen
aan zuidvruchten in vorige jaren.
Daar de betreffende partij van ge
ringen omvang was, kon slechts
1 a 2 van deze inkoopen worden
toegewezen; terwijl sommige détail
listen op grond van hun geringe
afname in de basisjaren in het ge
heel geen toewijzing ontvingen.
De heer W. Kraay te Den
Helder vraagt: Waar blijft de
haring, het volksvoedsel bij uitne
mendheid?
ANTWOORD: De in het afgeloo-
pen seizoen gevan
gen haring is voor een groot ge
deelte reeds aan de markt gebracht.
Een zekere hoeveelheid wordt door
de Visscherijcentrale voor speciale
doeleinden ingehouden.
Het is derhalve juist, dat haring
thans bijna niet meer verkrijgbaar
is. Voor het overige verwijzen wij
naar enkele publicaties, die juist
dezer dagen in ons blad verschenen.
Bunkers verrijzen uit de duinen. Onvermoeid werken de man
schappen, die de Westkust versterken en van zware verdedigingswer
ken voorzien. Orbis-Hölland-P. K. Kripgens.
Zoo heel lang was er niet over
praat, dat er man et houfd neeiTaid
had. Wat most zoo'n menske aars,
ze had kind nag kraai meer en in
et Huis had ze et best, deer was
zooien et moist op er plaas.In der
kluiske deurmartele, dat was toch
ok niks, de tierigaid Ndie was er om-
rners toch uit, deimie zouwe ze der
nag sochens dood vinde van de ko-
ledamp. Had Saitje der al niet een
keer vonden, dat ze der rok lekker
zakke leiten had, zóó op de warme
stoof, om gien warmte te verliezen?
Nei, de vergaring van armvougde
wazze et allegaar iens, opi Paiper
most nei et tehuis voor ouwe van
dage'.Zelf had ze et ok wel goed
vonden, ze had teminste niks zaid.
dat Gert Meurs, de president de
taiding brocht had. Maar et had
Joch nag braaf drie gaande duurd,
voor et zooveer was, ze had wachte
moeten tot de plaas van ouwe
Harmen vrai was, die hadde ze
nóu eerguster uitdroegen, en gus-
ter had Gert zaid, dat et. den mürrc-
gen maar beure most. Ze most den
maar uitzoeke, wat ze nag graag
meeneme wou, der kleere zou de
moeder van et huis wel hale, et
zóodje meubels wier inbrocht in et
boelhuis van Jaap Vet, en de op
brengst was dan Zooveul as de in-
koupsom voor heur in et huis. Ja.,
Gert Meurs had dat allegaar best
regeld oor.
Buvrouw had al ders keken,en
ze had thuis zaid, dat opi nag niet
veul opskóot.. En weerom of ze
nou dat tafelkassie nag weer vre-
ven hadet gong toch voor brand
hout weg, dat ouwe bel, maar ja.
ouwe mensche die ,binne ienmaal
bezonder, die moet je maar be-
taie lei te..
Maar opi Paiper wist et wèl,
weerom ze et tafelkassie nag weer
opdofte.. Klaas was er ömmers
altaid zoo gróosk op, et was zain
kassie.. hai had er zen boekjes in
van wat de twei snees achter et
huis opbrenge zouwe, en hoe of de
kippe laid hadde, en de ouwe Zun-
desblade, weer ie altaid zoo graag
in leze mocht, want hai was zoo'n
lezer ei., en de Enkhuizer alleme-
nak. Had ie niet zaid, dat ie toch
al puur ziek was en al temet twei
maande vlak legen had: „je benne
toch maar een epper waifke, moe
der". en zou ze den, nou hai weg
was, kladdig worre. Zain kassie
most niet ofsteke bai al dat pronk-
goed van Jaap Vet.. Ja, zóó gong
et in et leven., die had nooit aars
dein as et geld van zen vader op-
make en baiërve van de pee te, en
nou gong ie nag nei de Koepoors-
weg te rentenieren, en zai en Klaas
hadde der heele leven maddere
moeten, en nou ze of was, kon ze
der biene nag onder een aar zen
tafel steke.. Maar tóch had ze niet
mét Jaap ruile wullen.. ze had et
met Klaas altaid zoo best rooie
kend, al was ie den wat poestig,
en domenie had toch wel glaik
dat ie zaid had, dat ze dankbaar
weze most, dat ze mekaar zeuven
en vaiftig jaar houwen hadde mo
gen.. En ze had nag altaid houpt
dat Klaas eerder gaan zou, want
hai had in et armehuis toch nooit
aarcle keunen, en ze had toch al
jare weten dat dat et lessie weze
zou. As et met heur nou ok maar
niet lang meer duurde, ze had goed
leefd, der doel was nou toch weg..
Ze was louf, ze was alles louf....
Ze kon der hoofd nou gerust neer-
legge. Maar nou most ze niet
meer prakkezeere, buvrouw had et
ok al zaid, et wier al tweilichtig,
et zou krek weze, as Gert Meurs
straks weer kwam, of ze de boel
teugenwerke wou. Ze zou eerst et
skóolbord maar ders uitzoeke, en
et petretalbum vanzelf..
Dat was nag zweer, dat skóolbord,
deer zat nag iefke en aafke in. Je
zag et opboden gienmeer, de skool-
jóens hadde nou tasse, maar in
heur taid maakte de timmerman
een skóolbordet was een best
weest, van eekenhout en een skuif
met tierlentaintjes erop., hoe oud
was dat nou al niet, ze was zeuven
en zeuven tig, nou braaf zeuventie
jaar., jaja.. en 't heugde der toch
nag best, dat ze voor et eerst met
de are jonensies meegong de daik
over, et land van Jan Kromheer
deur, en den nag een end., alle
dage een uur heen, een uur ver-
om.. v
Met moeite zette opoe het zware
kistje op de tafel vlak bij bet ne-
genruitsraam, en begon de schat
ten te inspecteeren, die in de loop
der jaren verzameld waren-. Ze
mocht alles zoo graag bewaren..
Aan den linkerkant van de tafel
legde ze wat weg kon, aan den
rechterkant, wat ze graag houden
wou. en telkens werd aarzelend
een stuk Van den eenen kant naai
den anderen en van den anderen
kant naar den eenen geschoven
Dit herinnerde hier aan, dat was
een brok levensgeschiedenis..
De knikkerbuul van Grietje..,
die hadde ze daags deran nag op-
vischt, et was derlui einigst weest,
en op een herfsteivend hadde ze
der thuisbrocht, verdronken in de
ringvaart., et was veertien October
acht en veertig jaar Jeden.. bewa
re? Of wegdqen? Klaas zen prais
van de landbouwtentoonstelling.,
beste imzending groene urte.. en
nag wel van et, endje arremebouw,
dat ze baihuurd hadde.. beware?.,
of wegdoen?.. En dut? Et versies-
boelcie, dat had ze nag van dei-
grootvader kregen... - ze kon et gien
meer leze, maar et stond er voor
in.. „voor mijn lieve kleindochter"
..Deer had ze uit zongen., dat ze
nag klein was, en deer had' ze
Grie,tje uit voorzongen.
Nei, dat most ze hou we.. Dat
iene versie, bai die maidjes en die
butterblomme had zai altaid zoo
mooi vonden en Grietje oket
sting zoowat in de middend..
„Meisjes in de groene wei, schaap
jes huppelen daarbij, duizend gele
boterbloemen, dié er Godes schep
ping roemen", zoo begon et.. Ze
kon et gienmeer zien., et illek-
triek hadde ze venmiddag al weg
haal d, of et kon hadde ze vraagd,
murregen hadde ze gien tald.nou
ze kon et zoo wel redde, ze had
nag esen keers -in de gortlaad,_die
kon ze nou mooi gebruikeZe
was nóu toch klaar, docht zeet
boekje den vanzelf, Klaas es diplo
ma, de knikkerbuul. de affertentie
van dat Grietje geboren was en
dat zai en Klaas trouwd wazze uit
de Skaêrkrant.. meer maar niet..
Zoo., nou kon ze toch nag wat
zien., ja zoo gong et vroeger, as
op dat plaatje.. Et heugde der
nag, dat ze ok in et land speulde,
en butterblomkes plokte en rooie
klaver om op te zuigen, dat was
lekker zoet, en de butterblomkes'
deid je op een beskuit, den
had je hutter en et spaarde
moeder nag vaatjesvet, want
echte butter dat kon er bai
een daghuursman je as vader was
niet of vanzelf. Maar Zundes was
ze toch kant, den had ze net zoo'n
mooi kleidje an as dut maidje op
et plaatje en een hoedje met blom-
me.. een kleidje met verlanger-
tjes.. ja, de boerin had toe nag
MOND- EN KLAUWZEER
De erfvijand van onzen vee
stapel.
HILVERSUM, 26 Febr. De Pers
dienst van den Ned. Omroep meldt:
Er is geen kwaad dat onzen vee
stapel. zoo ernstig kan teisteren als
het mond- en klauwzeer. Een groot
gedeelte van het vee kan uitster
ven, terwijl de productie tot nul te
rugloopt met als gevolg dat het
beste voedsel voor ons volk niet
meer te verkrijgen is. Als zoodanig
is het mond- en klauwzeer niet al
leen de erfvijand van onzen veesta
pel, maar van het geheele volk.
Het Is een gelukkige gedachte
geweest van de overheid, om
deze „Zwarte pest" onder de
dieren krachtig te gaan bestrij
den. Hóé dit in de toekomst zal
gebeuren, wordt uit het vraag
gesprek met Dr. J. H. PIccardt,
dat Woensdagmiddag 4 Maart
over Hilversum I om 13.60 uur
wordt uitgezonden, duidelijk.
Officieele Landbouwmededeelingen voor
de provincie Noord-Holland
DE TEELT VAJt ZAAI-UIEN.
Zooals hekend kan worden geacht,
moet voqr de teelt v&n zaai-uien
voor het teeltjaar 1942 door alle te
lers een nieuwe teeltvergunning
worden verzocht, ongeacht het feit,
of zij reeds in de voorafgaande ja
ren uien teelden.
Ook degenen, die voorheen geen
zaai-uien teelden, kunnen "thans
voor een teeltvergunndng in aanmer
king komen. Bedoelde aanvragen
moesten worden ingediend bij de
Landibouw-Crisis-Organisatig, Aid.
Tuinbouw vóór 28 Januari^ 1942.
Zij, die voor dien datum geen aan
vrage indienden en die alsnog tot
de teelt van zaai-uien willen over
gaan, wordt aangeraden thans ten
spoedigste zich met een desbetref
fend schriftelijk verzoek tot boven
gemelde organisatie te wenden.
Vanzelfsprekend zullen ook in
deze gevallen de telers, die op tijd
hebben aangevraagd, voorgaan.
BESTELBONNEN ZAAIZADEN
VOOR DEN UITZAAI 1942.
Wij maken hiermede belangheb
benden er nogmaals op attent, dat
bij de aanvrage van een bestelbon
voor het benoodigde zaaizaad voor
den uitzaai 1942, niet meer zaaizaad
mag worden aangevraagd dan voqr
een bepaalde oppervlakte noodig
is en deze oppervlakte bij de aan
vrage moet worden opgegeven. Bij
de te houden Mei-inventarisatie
1942 zal een intensieve controle
worden gehouden op het aange
vraagde aantal kg. zaaizaad en de
inderdaad uitgezaaide oppervlakte,
teneinde te kunnen nagaan of het
aangevraagde aantal kg. zaaizaad
inderdaad ten volle .voor zaaidóel-
einden werd benut.
GROENVOEDERGEWASSEN.
Met ingang van 16 Februari 1942
is het koopen, verkoopen, vervoe
ren en afleveren van alle zaden ge
noemd in het inleveringsbesluit
1941 zaden van groenvoedergewas-
sen, gepubliceerd in de Staatscou
rant d.d. 28 November 1941 weder
om toegestaan.
De handel is dus van teler recht
streeks aan verbruiker, van teler
aan handelaar en van dezen aan
verbruiker toegestaan.
Voor alle genoemde zaden uitge
zonderd Wikken en Lupinen be
hoeft geen vervoersbewijs en bestel
bon uitgeschreven té worden.
Willeen en Lupinen mogen alléén
afgeleverd en vervoerd worden
voor zaaidoeleinden tegen inname
van een door of namens de P.I.C.A.
afgegeven bestelbon en vervoerbe
wijs, met dien verstande, dat maxi
maal de onderstaande hoeveelhe
den voor zaaidoeleinden vrij ver
handeld mogen* worden, nl. Wikken
10 kg. en Lupinen 5 kg.
Verhandeld mag slechts worden
tegen den voor de onderscheidene
zaden vastgestelden prijs.
DE VERPLICHTE RUNDVEE-
LEVERING 1942.
De nieuwe veelevering over het
tijdvak 1 December 1941' tot 1 De
cember 1942. zal bestaan uit een
aanslag van 'n aantal kilogranffnen
levend gewicht .terwijl tevens is be
paald, dat een deel vai> dezen aan
slag geleverd, moet worden in den
vorm van koeien, welke minstens
éénmaal gekalfd hebben.
Voor déze koeien wordt geen ge-
wichtsgrens geste#d. De totale aan-
slag in kilogrammen zal per vee
houder in twee gedeelten worden
bepaald, namelijk:
I. een aanslag gebaseerd op het
jongvee en mestvee beneden 1 jaar
en het gust jongvee van 1 tot 2 jaar;
II. een aanslag gebaseerd op de
melk- en kalfkoeien, het drachtig -
jongvee en het mestvee ouder dan
één jaar.
Als basis wordt genomen het
aantal der genoemde dieren dat op
gegeven is bij de inventarisatie van
December 1941.
De grondslag voor het aantal te
leveren koeien welke minstens één
maal gekalfd hebben, wordt ge
vormd door het opgegeven aantal
melk- en kalfkoeien plus drachtig
jongvee.
Aan veehouders, wier aantal bij
de Decemiber-invejjitarisatie opgege
ven melk- en kalfkoeien plus drach
tig jongvee gezamenlijk minder dan
vijf stuks bedroeg, zal geen aanslag
voor levering van een koe worden
opgelegd, doch alleen een aantal
kg. vleesch, welke aanslag naar ver
houding lichter is dan hoven 5
stuks, terwijl 1-houders geen aan
slag zullen ontvangen.
Voor het overige kan men aan
zijn aanslag voldoen door het le
veren van nuchtere tolveren, gras
kalveren, pinken, vaarzen, stieren
enz.
In nood geslachte en Wrakke mirt*
dei%n en gedestrueerd rundvee tel
len ook mede, doch slechts voor
een bepaald aantal koligrammen.
Verdere mededeelingen waaruit
de yeèhouder zou kunnen afleiden
hoe groot zijn aanslag in kilogram
men ongeveer zal zijn, kunnen op
deze plaatsen niet worden gedaan;
een uiteenzetting van de toe te pas
sen berekeningen zou ons te ver
voeren, terwijl ook nog niet bekend
is hoeveel kg. per dier zal \yorden
aangeslagen.
Mogelijk dat later nog een korte
uiteenzetting hiervan kan worden
gegeven.
LEVERING VAN NUCHTERE
KALVEREN.
Hierbij wordt erop gelezen, dat
door de Bedrijfsorganisatie voor
Vee en Vleesch, dat voor Noordihol-
land behalve op de normale slachtn
veemarkten nuchtere kalveren ter
levering kunnen worden aangebo
den op de volgende bedrijven.
N.V. Uithoornsche Baconfabrieken
te Uithoorn;
j. Folkerts te Breulcelen;
Firma A. Booy te Alkmaar.
Wat betreft het laatste adres
moeten de kalveren niet aan de vee
markt worden aangevoerd; doch
rechtstreeks aan het abattoir te
Alkmaar worden geleverd.
DE PROVINCIALE VOEDSEL*
(COMMISSARIS VOOR
NOORD-HOLLAND.
teugen moeder zaid dat et niet
paste, as een kind van een dag
huursman maar niet stikkend en
verskeurd was, was et mooi genog,
dat gepronk was niet noodig.. ze
had et toen gien meer an maggen,
en deer had ze maar wat om
guit.ja, dat was wel aars war
ren.. Aagie van buurman en dat'
was toch ok maar een arreme
skrook, had nou Zundes ok een
zaien kleidje an en van zokke
blóotebiëne kouse, en krulle in der
heer, ze deid et niks minder as
Jaap Vet es grobvaderzeggers.
Maar de degelekaid was toch puur
minder., zok barrelegoed, hoe hiel
de zokke maidjes et uit.et zou
wel weer aars worre.alle taie
hewwe der weertaie oramers.en
Jaap Vet had zen leste heond ok
nag niet an.. Ze kon et allegaar
toch gien tfneer verv^errekeze
most., nou maar niet., zoo prak
kezeere.. want straks den kwam
Gert Meurs.. den kwam Gert
Meurs.. en., die., zou.. wel.,
zeggé.
Opi Pijper sukkelde langzaam In
slaap, haar middagdutje was er
bij alle drukte overgeschoten. Het
oude hoofd op de elleboog, die
langzaam verschoof en een rust
punt vond tegen het zware school
bord.
Maar eerst het wankele blaker
tje geraakt had4
Gert Meurs kwam nog net op
tijd, om met zijn groote handen het
tafelzeiltje met alles wat er op
stond van de tafel te graaien, op
de vloer te werpen en het vuur uit
te trappen, dat nog slechts wat
stukjes papier had aangetast, een
blauwbont zakje, en een rafelig
boekte had vernield.
Om toen Opf Pijper te beknor
ren..
„Menske menske, wat hè Jal ge
vaarlijk dein., as ik efkes later
kommen was, had de heele frik
eran gaan en jai der bai.met
deuze wind., ik had er al gien
rust van.. Nou, je magge wel heel
blaid weze en dat laikt nag wel
niet erg.Der is niks gién skade,
een paar endjes krant en dat knik-
kerbuultje en dat ouwe boekie..
toch allegaar rommel wat wegmost
vanzelf.Leit ik je hou maar veer-
der hellepe, aansen komt de moe
der nag en die houdt er niet van
as ze wachte moet., ja deer zal'
De nieuwe gezant van KroétiB bij
het Roemeensche hof overhandigde
te Boekarest zijn geloofsbrieven aan
koning MichaBL De koning in ge
sprek met den gezant
(Observator Press-Stapf)
je nag wel an wenne moete, et
is déér orde en regel oor.
Opi graaide doelloos door de zwart
geblakerde schamele resten van
haar mooiste bezittingen. En wat
Gert Meurs nog niet gezien had,
niet toen haar man" werd uitge
dragen en niet toen hij kwam ver
tellen'dat ze niets meer te willen
had, dan haar laatste dagien te
slijten in het dorpsarmenhuis, zag
hij nu.
Opi Pijper huilde. Zoo maar stil
voor zich heen..
„Dat spait men"hoorde hij
haar zeggen, zachtjes zeggen.,
„dat spait men, dat most niet
weest hewwe.. ,dat zei Klaas of-
valle.. van main.. dat ik déér
niet beter op past hew.."
Efgé.
(Alle rechten voorbehouden)).
9
