Handel en wandel
in distributietijd
Schaamteloos
Avondvierdaagsche te Schagen en
Den Helder
SPORTNIEUWS
Anna Paulowna als
startplaats uitgevallen
OOK dit jaar zullen overal in
den lande de wandelaars
weer kunnen genieten van de
Avondvierdaagsche en ditmaal
zal voor den kop van Noord-
Holland niet Anna Paulowna
de startplaats zijn, doch zullen
de wandelaars vanuit" Schagen
en Den Helder hun kilometer
tjes tippelen.
Gezien de medewerking die men
verleden jaar van het Scliager pu
bliek bij de wandeltochten heeft
ondervonden, meende men deze
plaats er dit jaar niet buiten te mo
gen laten. Den Helder, dat reeds
voor den oorlog een belangrijk wan
delccntrum was, is nu weer inge
voegd, daar vele evacué's weer in
de stad teruggekeerd zijn.
De tochten zullen worden gehou
den op 17, 18, 19 en 20 Juni.
De start is voor Schagen hotel
Igesz, waar men zich ook kan laten
inschrijven. Gewoonlijk zijn de
wandeltochten alleen opengesteld
voor leden van den N.W.B., doch
voor de Avondvierdaagsche is ver
gunning gekregen om ook niet-le-
den te laten deelnemen. Het in
schrijfgeld bedraagt, indien men
zich voor 2 Juni aanmeldt voor le
den f 1 en voor niet-ledcn f 1.50.
Na dien datum wordt het verhoogd
De afstand, waarover gewandeld
wordt, bedraagt voor eiken avond
15 K.M. en eiken avond langs een
andere route. Oorspronkelijk was
deze vastgesteld op 20 K.M., doch
op voorschrift van de autoriteiten
is dit verlaagd.
Ook dagtochten.
Voor degenen, die niet eiken
avond mee kunnen loopen, is de
gelegenheid opengesteld om één
avond te loopen. Het inschrijfgeld
voor deze dagtochten bedraagt voor
leden f 0.35, voor niet-leden f 0.55,
indien vóór 2, 'Juni ingeschreven
wordt.
Een klndertocht
/>P den laatsten dag, Zaterdag
smiddag, zal tevens 'n kinder-
tocht voor kinderen van 1116
jaar worden georganiseerd,
daar deze niet mogen meeloo-
pen in de Vierdaagsche, in ver
band met de voedselvoorzie
ning.
Voor deze kindertocht zal het on
derwijzend personeel in den arm
genomen worden om de deelname
aan deze zoo gezonde sport te be
vorderen. Men zal hiervoor mis
schien den steun kunnen krijgen
van den heer Beunder, die steeds
met zooveel succes de schoolwed-
strijden voor voetbal organiseert
en leidt. De inschrijfprijs voor deze
kindertocht bedraagt f 0.50, doch
getracht zal worden dezen prijs te
verlagen tot f 0.35, terwijl de jeug
dige tippelaars 12 km. moeten loo
pen.
Verleden jaar waren er in Enk
huizen, dank zij de medewerking
van het onderwijzend personeel, 300
deelnemers van de scholen voor de
kindertocht.
De belooning zal wederom be
staan uit het Avond-vierdaagsche
kruis, waarop degenen, die voor den
tweeden of derden keer meegcloo-
pen hebben een 2 of 3 gegraveerd
krijgen. Voor de dagtochten zullen
dagspeldjes uitgereikt worden.
Voor groepen van 12 en meer per
sonen worden bovendien groeps-
prijzen uitgereikt.
D R zal getracht worden, een
plaatselijke commissie in het
leven te roepen, om de propaganda
voor de schoone wandelsport te
voeren, waarbij de hulp van de
gymnastiekverenigingen in de
naaste omgeving ingeroepen zal
vóór den tienden Mei is opgehe
meld tot aan het belachelijke toe
en thans zóo diep is gezonken, dat
men deze vegetatie op ons volks
bestaan uit een tijd, welke onher
roepelijk voorbij is, nog de grootste
eer bewijst, door haar zoo spoedig
mogelijk uit zijn geheugen te ban
nen.
worden. Wij hopen dat deze pogin
gen niet zonder succes zullen blij
ven, want deze mooie en gezonde
sport verdient werkelijk meer be
langstelling, dan zij tot nu toe
mocht ondervonden en de komende
Avondvierdaagsche zal daar hope
lijk veel toe bijdragen.
Uoet&at
Zuide'ijke eerste klassers
tegen spitsing
Een oproep op het college
van gevolmachtigden voor
de sport
Op een bijeenkomst van de Zui
delijke eerste klassers, is het besluit
van het N.V.B.-bestuur inzake de
splitsing en uitbreiding van de zui
delijke eerste klasse een ernstig
punt van bespreking geweest. Alge
meen werd de klacht geuit, dat het
N.V.B.-bestuur geen rekening heeft
gehouden met de groote belangen,
welke voor de zuidelijke eerste klas
sers op het spel staan en dat ook
het algemeen voetbalbelang niet op
behoorlijke wijze is behartigd. Van
verschillende zijden werd scherpe
critiek uitgeoefend op de halstarri-
ge houding van het bondsbestuur
in deze kwestie, waarbij sterk tot
uiting kwam, dat men in het Zui
den niet van plan is zich bij dit
door het N.V.B.-bestuur genomen
besluit neer te leggen. Met algemee-
ne stemmen werd besloten zich te
wenden tot het College van Gevol
machtigden voor de Sport, tenein
de alsnog een gezonde toestand in
zake competitieindeeling te verkrij
gen.
FRANKRIJK—ZWITSERLAND,
0—2.
MARSEILLE, 8 Maart. De
internationale voetbalwedstrijd tus
schen Frankrijk en Zwitserland,
welke heden in Marseille werd ge
speeld, eindigde in een overwinning
van de Zwitsers van 2—0. De doel
punten werden gemaakt door Ama-
do en Kappenberger.
Omtrent den wedstrijd kan nog
het volgende worden gemeld Reeds
in de veertiende minuut opende
de Zwitsersche rechtsbinnen Ama-
do de score en 10 minuten later
was het dezelfde speler, die den
linksbuiten Kappenberger in de
gelegenheid stelde het tweede
doelpunt te maken. De wedstrijd
had over het algemeen een span
nend verloop, waarbij ook de Fran
schen meermalen het vijandelijke
doel bedreigden. Zij forceerden vele
hoekschoppen, welke echter niets
opleverden, zoodat de Zwitsers met
2—0 wonnen.
WidJiennen
jaarvergadering van de
N.W.U.
Wedstrijdreglement ge wij-
zigd.
In de te Utrecht gehouden jaar
vergadering van de N.W.U. is be
sloten dat in de toekomst alle wed
strijden alleen met toestemming van
de sportcommissie kunnen worden
gehouden en geheel onder de regle
menten van de N.W.U. zullen val
len. Hieronder vallen ook onder
linge club- en homewedstrijden.
Licenties zullen voortaan worden
uitgereikt aan amateur-nieuwelin
gen (vroeger uitsluitend nieuwelin
gen) aan amateurs, aan onafhanke
lijken, professionals en veteranen.
Uitvoerige debatten werden tus-
schen het bestuur en de sportcom
missie gevoerd over een in te stel
len categorie beroepsbeginnelingen.
Het bestuur wilde naar voorbeeld
van België tot deze instelling over
gaan, teneinde in de grensgebieden
jeugdige renners de gelegenheid te
geven deel te nemen aan de z.g.
kermis-courses. De heer Van Eek
voerde aan, dat een 16-jarige ren-
De beide Afrikaansche struisvogels,
die in Augustus 1941 in „Artis'' te
Amsterdam werden geboren, zijn
tot twee trotsche vogels van meer
dan manshoogte uitgegroeid.
(Pax-Holland-De Haan m).
ner nog geen beslissing kan nemen
welke richting hij uit wil.
Na gehouden stemming werd 't
bestuursvoorstel met 119 stemmen
verworpen. Een voorstel uit de ver
gadering om de categorie onafhan-
kelijken af te schaffen en over te
gaan tot instelling van professio
nals A en B, zooals dit ook in
Frankrijk gebruikelijk is onder
vond geen steun.
Over de amateurbepalingen werd
door tal van sprekers het
woord gevoerd.Besloten werd ten
slotte, dat licenties zullen worden
afgegeven als nieuweling aan le
den van 16 tot 18 jaar en aan
amateurs.
Onder deze amateur&bepalingen
zullen zij vallen, die nimmer in
eonige tak van sport geld hebben
aangenomen. Tal van moeilijkhe
den kwamen naar voren. Het
bleek, dat tal van renners bij de
schaatswedstrijden geld hebben
verdiend. Na langdurige discussie
werd besloten, dat zij, die in het
afgeloopen tijdperk tegen deze ama
teurbepalingen hebben gezondigd,
niet zullen worden gestraft.
iMiaaUen.
Ijsrevue op de
kunstijsbaan
Charme en gratie waren de .voor
naamste motieven van het boeiend
schouwspel, dat de kunstijsbaan
Apollo te Amsterdam gistermiddag
aan een enthousiast publiek bood.
Een ijsrevue vol variatie en rijk
aan actie gaf de gelegenheid te
constateeren, dat het kunstrijden
zich in ons land in ieder geval in
een eenigszins stijgende lijn be
weegt. Jotie Keizer en Wim de
Jong vergastten ons zelfs op een
nummer paarrijden, dat de inter
nationale klasse benaderde.
Er waren er echter nog meer,
die dfe aandacht opeischten, en
een van hen was wel Annie Ver-
lee. die zoowel in haar solo als
met Mia Westerloo knap werk liet
zien. Zij heeft alles mee om tot
goede successen te komen, waarop
men dan ook niet te vergeefs zal
behoeven te wachten. Het geheel
was trouwens van voor ons land
vrij goede kwaliteit.
NEDERLAND BESTEELT ZICHZELF
Scheiding in de
athletiek
In de jaarvergadering nam de
Nederlandsche Athletiek Unie
overeenkomstig het advies van de
Zaterdag gehouden technische ver
gadering, de bestuursvoorstellen,
welke een scheiding lusscheti de
zuivere athletiekvereenigingea en
de gemengde sportvercenigingen
beoogden, met algemeene of bijna
algemeene stemmen aan.
Een rede van
Prins Bemhard
P rins Bernhard heeft weer eens
gesproken. Zijn rede ingeluid
door den „bekenden stem" en ge
volgd door lieve liedjes, gezongen
door een vrouwenkoor en uitgezon
den door radio Oranje, is ons door
de bevoegde instanties ter plaat
sing aangeboden. De rede luidde
woordelijk:
„Rijksgenooten, het leed, zoo
als dat ook voor Nederland is
gekomen, heeft zich nu ook
over geheel Indië uitgebreid.
Ik heb het lijden van onze land
genooten in Europa meege
maakt en ik kan zeggen, dat
het tot het uiterste heeft volge
houden. De moedige verdedi
gers van Indië hebben een moei
lijke' taak te vervullen, en gaar
ne had ik thans ook hun strijd
willen meemaken. Ons plan
was daarvoor gereed, en ik was
tot een begin van uitvoering
gekomen. Maar de regeering
heeft op grond van ernstige
overwegingen harerzijds bezwa
ren tegen deze uitvoering te
berde gebracht, waarbij ik ge
meend heb mij te moeten neer
leggen, zoodat ik tot mijn groot
leedwezen niet bij genoemd plan
kon blijven. Weet echter, dat
mijn gedachten en die van de
Prinses voortdurend met U zijn
en dat wij van harte deelne
men in al Uw zorg. Ik heb hier
maar één taak. de vrijmaking
van zoowel Nederland als In
dië. Ik heb maar één verlangen,
de vrijmaking zoo spoedig mó
gelijk te zien, daarom verwacht
ik met U de toekomst van ons
Rijk. Wij zullen ondanks de
nood van het oogenblik met
Gods hulp handhaven en uit
eindelijk overwinnen."
"\X7IJ schromen niet om de hou-
ding van dezen mislukten
frontsoldaat, die ons land verliet,
terwijl in de Grebbelinie het Neder-
landsche bloed vloeide, schaamte
loos te noemen.
Het Engelsche eiland was toenter
tijd nog veilig, de prins schonk ons
voor den laatsten maal zijn veelbe-
wonderde glimlach, nadat hij dien
keer vergeten had zijn tanden te
laten zien, en stak ijlings de Noord
zee over.
Nederlandsche soldaten verbloed
den voor een regime, dat zijn tijd
had overleefd, de prins, die in de
laatste maanden voor den oorlog in
een fraaie salonuniform kapiteintje
liad gespeeld, niaar de scherpe pa
tronen niet afwachtte, werd door
Churchill uitverkoren de zegevie
rende terugtochten van het Brit-
sche leger van deskundige toelich
ting te voorzien
Als vooraanstaande vluchtspeci-
alist zal dit onzen prins niet moei
lijk zijn gevallen.
Er bestaat een spreekwoord, dat
de goden met blindheid slaan, wien
zij verderven willen. Voor dezen
prins was het beter geweest wan
neer de goden hem en passant nog
met stomheid hadden geslagen
óók!
Een meedoogenlooze oorlog, door
dwazen ontketend tegen een over-
machtigen, onderschatten vijand,
drijft de soldaten van het Ned.-In-
dische leger in den dood.
Hun eed van trouw aan konin
gin en vaderland bindt hun, de
zelfde eed, die ook de prinselijke
deserteur heeft afgelegd, dezelfde
eed, door hem verzaakt.
K/IET een vleod van woorden
IV1 wil hij ons doen gelooven,
dat hij graag 'aan de 'zijde van een
anderen „held", generaal Wavell,
in Indië had willen strijden.
Dat hij zwijge, het overgroote
deel van het Nederlandsche volk
heeft genoeg van hem en gelooft
hem niet. meer. Al wat kort na de
bezetting van ons land via de En
gelsche zender over den prins-ge
maal werd gefluisterd: zijn daden
van heldenmoed in Zeeland, zijn
afgeschoten arm, zijn neerschieten
van „verraderlijke" hovelingen, het
zijn evcnzoovele verzinsels gebleken
Wat is gebleven is de herinne
ring aan een zielige, met gouden
ketenen aan het vorstenhuis ge
klonken figuur, die in de dagen
FEUILLETON.
Mysteries
rondom „Vredelust"
(Een geval uit de praktik van
Inspecteur Sanders, lid der
Centrale Recherche)
door UDO VAN EWOUD.
1.
Villa „Vredelust".
Waarom de nog jonge rentenier,
Mr. Rudolf Herbert van Opweeghen,
juist deze, vrjj eenzaam gelegen villa
aan den Amstel als woonplaats had
uitverkoren, was voor menigeen een
raadsel. Het min of meer vervallen
heerenhuis, dat uit een vorige eeuw
dateerde en waarschijnlijk bestemd
was geweest voor een, rijk met kin
deren gezegende koopmansfamilie uit
die dagen, leek wel allerminst het
ideale „home" voor een levenslusti-
gen celibatair als Rudolf van Op
weeghen, die tot dusver nooit blijk
had gegeven behoefte te hebben aan
de afzondering en de rust welke deze
oude pa'riciërswoning den eigenaar
wel in zeer ruime mate moest bie
den.
Den intiemen kennissen van Mr.
\Pan Opweeghen echter was het be
kend, dat de jr ~ige rentenier niet lou
ter voor zijn genoegen op „Vrede
lust",- zooals het huis heette, zijn
intrek h^i gencmen. Tot vóór eenige
jaren was de villa, welke eens tot de
nalatenschap van van Opweeghen's
vader behoorde, bewoond door een
gepensionneerd Kolonel, die er, nadat
zijn kinderen het ouderlijk huis had
den verlaten om elders een gezin te
stichten, zijn laatste levensdagen in
vrede had gesleten. Na het overlij-
den van den kolonel echter, bleek
het, ook al door de waardedaling der
onroerende goederen, onmogelijk het
huis tegen een behoorlijken prijs te
verhuren en daar van Opweeghen,
hoewel gefortuneerd, het uit een
oogpunt van juist financieel beheer,
onverantwoordelijk vond om wellicht
noó eenige jaren te wachten tot er
eens een nieuwe huurder zou komen
opdagen, besloot hij zijn geriefelijke
flat in een der buitenwijken van de
hoofdstad vaarwel te zeggen om zich
op „Vredelust" te installeeren.
Bijzonder veel moeite had dit be
sluit hem niet gekost, want van
Opweeghen behoorde tot die geluk
kigen, wier ruime middelen hun ver
oorloven van tijd tot tijd het Neder
landsche klimar.t te ontvluchten om
elders in het oude Europa de ge
neugten te zoeken, welke ons land
den verwenden mensch nu eenmaal
niet vermag te bieden. H\j voelde
zich in Parijs, Brussel, Weenen en
Berlijn even goed thuis als in Am
sterdam; de Rivièra, de Noorsche
fjorden en de badplaatsen langs de
Oostzee-kust hadden voor hem geen
enkel geheim meer en onder de
trouwe beoefenaars van de winter
sport in de Zwitsersche Alpen was
hij een even goede bekende als bij de
croupiers van de speelgelegenheden
aan de Cóte d'Azur.
Zelden bleef hij langer dan twee
maanden achtereen in zijn villa aan
den Amstel en in dat licht bezien,
was het waarlijk niet zoo heel
vreemd, dat hij zi. h tevreden stelde
met een woning, welker egocentri
sche ligging en bescheiden inrichting
wellicht niet geheel in overeenstem
ming waren met de middelen, waar
over hij beschikte.
Van den overleden kolonel had hjj
zijn huishoudster, juffrouw Elisabeth
Keizer, overgenomen, een brave ziel,
aan wie het huwelijksgeluk voorbij
was gegaan, behept met alle goede
en slechte eigenschappen van onge
trouwde dames-even-in-de-vgftig en
met juist voldoende verstand om een
ongecompliceerd vrijgezellen-huis
houden als dat van Mr. van Op
weeghen op behoorlijke wijze te be
stieren.
Op dezen somteren Zaterdagmid
dag in de tweede helft van Januari
maakte juffrouw Keizer zich ge
reed de voning van haar heer en
meester te verlaten. Van Opweghen
zelf vertoefde sinds het begin van
de week in Parijs, maar in afwijking
van zijn gewoonte, scheen hij dit
maal zijn verblijf in de lichtstad niet
al te lang te willen rekken: juf
frouw Keizer had althans gisteren
een telegram ontvangen, waarin hij
haar meedeelde, dat hij voornemens
was Dinsdag terug, te komen en
waarin hij haar voorts verzocht er
voor te willen zorgen, dat zijn auto,
waaraan een kleine reparatie moest
worden verricht, tegen dien tijd in
orde zou zijn.
De plichtsgetrouwe huishoudster
had onmiddellijk haar maatregelen
genomen. Zij was persoonlijk naar
de garage gegaan, waar Van Op
weeghen gewoonlijk kwam en haar
opdracht om een monteur te sturen
werd prompt uitgevoerd, want in het
begin van dezen middag vervoegde
Hendrik Lampe, die Van Opweeghen
bij bijzondere gelegenheden wel eens
reed, zich aan „vredelust" en nadat
juffrouw Keizer hem den sleutel van
het oude koetshuis, dat als garage
dienst deed, ter hand had gesteld,
was hij onmiddellijk aan het werk
getogen,
(Vervolg).
\7 IER punten op een bonnetje
van honderd gram lijkt heel
wat meer, dan de twee sneetjes
brood die er ook ongeveer de tegen
waarde van vertegenwoordigen
Van die smakelijke „spijspunten",
een croquant korstje om wat onbe
stendigs, waar die Alkmaarsche
bakker maar acht centen voor
vraagtHij is er een paar maan
den geleden mee begonnen. Eerst
waren er zoo tegen drie of vier uur
's middags altijd nog wel wat over
voor hongerige treinreizigers, die
den winkel passeerden, later kon je
het treffen dat er tegen twaalven
nog een paar op de schaal lagen,
maar den laatsten tijd worden ze
om half elf versch en wel den win
kel binnengedragen en om elf uur
komt het bordje al voor de ramen:
„Punten uitverkocht"
De bakker kan ze niet zóó dunne
tjes en smalletjes meer van de taart
uitsnijden, dat .ieder zijn deel kan
krijgen.
Maar vier op één bon blijft het.
De loop naar de punten blijft óók
en er behoeft geen gevaar gevreesd
te worden dat het meel dat de bak
ker overhoudt van het alsmaar
dunner cn smaller snijden bederven
zal. De heer J. de Zwarte, hande
laar weet er immers altijd nog wel
raad op. Vrouw du Leus koopt
graag beschuit zonder bon voor
veertig centen een pak
HET is maar goed, dat deze
mijnheer ter zakelijke com
pleteering zij medegedeeld dat hij
behoort tot een volksstam wie het
thans nog slechts is toegestaan, op
speciale vergunning te reizen en
wie hier een hatelijkheid achter-
zoekt, vrage het den jongen meneer,
die een grafisch vakblad las en den
ouden meneer, die zoo'n mooie grijze
ulster droeg en de dame die 'n net-
opgehaalde ladder in haar kous te
vergeefs poogde te verbergen onder
een te korte jurk, een tweede klasje
Den Helder—Alkmaar genomen
had, en met den trein van drie uur
veertig inplaats van die van vijf
uur zeventien was gegaan. Hij haal
de uit een groote tasch eenige fijne
dikke chocolade reepen, niet van
die gevulde maar puur en puur, en
smikkelde ze smakelijk op
In de tweede klasse is men zich
zijn stand bewust en weet dat de
adeldom van het groene kaartje
verplichtingen oplegt cn zoodoende
liet men den meneer smikkelen en
smakkelen, en bepaalde zich er toe
elkaar knipoogjes te geven van:
„Hoe is ie, die Izaak weet waar
Abram de mosterd haalt"
In de derde klasse van drie uur
veertig had men hem de stukken
uit zijn mond gekeken en in de
derde klas van vijf uur zeventien
waar hij misschien als alle andere
forensen had moeten staan, zou het
wel niet bij kijken zijn gebleven.
Ach ja, maar meneer J. de Zwar-
Het is niet altijd gemakkelijk om
iemand aan te wijzen voor den
Sauer-beker, welke jaarlijks uitge
reikt dient te worden aan den
athleet, die daarvoor door zijn
prestaties en gedragingen in aan
merking komt. Hoe moeilijk dit is
blijkt wel uit het feit. dat de Mu
iier- en de Thomson-beker, alsme
de de Te Werve-plaquette evenals
vorig jaar niet werd toegekend.
Wie had men voor den Sauerbeker
echter beter kunnen uitzoeken dan
onzen Oostelijken crack Wim Pe
ters? De heer van der Werff over
handigde dezen meervoudigen
kampioen het kleinood met har
telijke woorden van hulde, waarbij
hij herinnerde aan de deelname
van Peters aan drie Olympische
spelen (Parijs, Amsterdam en Los
Angeles.) Voorts aan zijn Europec-
schen kampioenstitel, in 1934 te
Turijn verworven, aan zijn 6 En
gelsche kampioenschappen en
diens 16 kampioenschappen van
Nederland.
Nu maakte de huishoudster zich,
zooals gezegd, gereed om weg te
gaan en het wachten was nog
slechts op Lampe, die haar zoo juist
had meegedeeld, dat hg direct klaar
was. Dat bleek inderdaad het geval,
want nauwelijks had juffrouw Kei
zer haar warmen wintermantel met
den imitatie bontkraag aangetrok
ken, of de monteur' trad, terwgl hg
zich met een kou- 'elrjk gezicht de
paarse handen wreef, de keuken
binnen, waar de huishoudster zich
direct over hem ontfermde.
„Een kop thee Hen< rik?" vroeg
ze en er lag iets moederlijks in de
wgze, waarop ze, zonder zijn ant
woord af te wachten, naar het gas
fornuis slofte om daarna behoed
zaam het deksel van den trekpot
op te lichten.
„Ze is nog warm!"
„Graag juffrruw'" zei Lampe, die
nu ter afwisseling met de voeten
op den grond stampte, waarschijn
lijk ook al om de huishoudster te
overtuigen, dat ecu kop warme thee
aan hem wel besteed was.
,,'t Is gemeer koud,' 'liet hij er
ten overvloede op volgen. „Als u 't
mij vraagt, krijgen we sneeuw, mis
schien vanavond nog."
(Wordt vervolgd.)
te, handelaar, heeft zoo van die zéér
speciale vrinden, waar hij zijn spe
ciale zaken mee doet
De dame met de ladder in haar
kous raapte het zilverpapiertje op
toen de meneer van de chocola was
uitgestapt. En het omhulsel waar
het zeer bekende merk uit Weesp
op stond. „Voor m'n kleine meid,
dan heeft die óók wat, zei ze
De visscherman in de derde klas
verschoof zijn bonten muts van
links naar rechts Ze maken het
ons hoe langer hoe moeilijker"
Gut ja, met al die bepalingen hè,
zei vrouw du Leus, jullie kenne ook
niet meer wat jullie wille
„Nee, dat is 't niet, zei de visscher
man, maar ze zitten zoo aan je te
scheuren En als je dan een
paar slechte jaren gehad heb
O, bedoelt U dat, begreep vrouw
du Leus nou ja, vlecsch is ook
duur, als U es een vissie over heb...
'k wil graag beiale
Nou benne we der weer hè, zei de
visscher en verschoof zijn bonten
muts weer van rechts naar links.
U ken betalen en als ik U nou
wat visch verkoop voor een paar
gulden boven den prijs, kom ik met
minder op den afslag. Die paar
visschies voor U zullen het em niet
doen, maar als ik wil ben ik alles
kwijt voor dat de haven van Den
Oever weer in zicht is En voor
een dikken prijs
En als we dat nou allemaal
doen, alle „viskers", dan komt
er zoo goed als niks op den af
slag en dan wordt de prijs, de
toegestane prijs dan, zóó hoog,
dat de kleine man heelemaal
niet meer an een vissie toe
komt 't Is nog al krap. En
dat gaat me aan mijn hart
Ik heb dertig jaar gevaren en
goeie en slechte tijden gekend,
maar ik heb toch altijd hét
idee gehad dat ik zorgde voor
een hartige hap voor Jan met
de pet ook 't Is moeilijk ik
kan ook beter een rijksdaalder
dan een gulden gebruiken,
maar toch ik vertik het,
Vrouw du Leus vond visschers
toch niet zoo aardig meer, en de
heer J. de Zwarte, handelaar, zocht
een andere coupé op.
„Koopdrift" meneer, zei de vis
scherman, net als de varkens om
de trof vreetdrift hebben. Koopen
maar, wat je er voor betaal, is bij
zaak, en of een ander op een houtje
bijt, is zijn zaak- Geloof mij, er is
nog genoeg in Nederland, waarom
houden ze geen generale huiszoe
king? Alle hamsterkasten open en
dan opnieuw verdeelen. U _h,eeft
schoon gelijk in de krant: „Néder-
land besteelt zich zelf!"
RADIOPROGRAMMA
DINSDAG 10 MAART.
Hilversum I. 415.S m.
7.15 Gramofoonmuzlek. 7.45 Ochtendgym
nastiek. 7.55 Gramofoonmuziek. 8.00 Politiek
weekpraatje (opn.). 8.15 Gramofoonmuzlek.
8.20 Ochtendgymnastiek. 8.30 B.N.O.: Nieuws
berichten. 8.45 Gramofoonmuzlek. 9.15 Voor
de hulsvrouw. 9.20 Gramofoonmuzlek. 10.00
Zang met pianobegeleiding. 10.30 Gramofoon
muzlek. 11.00 Voor de vrouw. 11.20 Ensemble
Jack der Kinderen en solist. 12.00 De Ram-
blers. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.: Nleuws-
en economische berichten. 13.00 Boerenland
in boek en krant. 13.15 De Romancers en
soliste. 14.00 Arnhemsche Orkestvereenlglng,
soliste en gramofoonmuziek. 16.00 Zieken
troost. 16.20 Gramofoonmuziek. 16.45 Voor de
jeugd. 17.00 Gramofoonmuziek. 17.15 B.N.O.:
Nieuws-, economische- en beursberichten. 17.30
Roemeensch orkest Gregor Serban. 18.00 Voor
de vrouw. 18.15 Klaas van Beeck en zijn orkest.
18.30 Gramofoonmuziek. 18.35 Berichten van
Nederlandsche soldaten aan het Oostfront.
18.50 B.N.O.: Nieuwsberichten. 19.00 B.N.O.:
Gesproken binnenlandsch overzicht. 19.10
Klaas van Beeck en zUn orkest. 19.30 Cabaret
programma. Vanaf 20.15 alleen voor de Radio-
Centrales, die over een lijnverbinding met de
Studio beschikken. 20.15 Otto Hendriks en zijn
orkest. 21.00 Gramofoonmuziek. 21.15 Musette-
orkest en soliste. 21.45 B.N.O.: Nieuwsberich
ten. 22.00 Dansmuziek (gr. pl.). 22.40—24.00
Gramofoonmuzlek.
Hilversum II. 301.5 m.
7.158.00 Zie Hilversum I. 8.00 Gramofoon
muzlek. 8.158.45 Zie Hilversum I. 8.45 Gra
mofoonmuzlek. 10.00 Morgenwijding. 10.15
Gramofoonmuzlek. 10.40 Causerie „De Kalver-
straat vroeger en nu". 11.00 Gramofoon
muzlek. 11.30 Viool en piano. 12.00 Amablle-
sextet. 12.45 B N.O.: Nieuws- en economische
berichten. 13.00 Zang met pianobegeleiding en
gramofoonmuzlek. 13.45 Gramofoonmuziek.
14.30 Kolfjes naar hun hand. 15.15 Gramo
foonmuzlek. 15.30 Voor de zieken. 16.00 „Ver
geten opera's van G. Albert „Gortzing",
dlsco-causerle. 16.45 Quatre malns. 17.15
B.N.O.: Nieuws-, economische- en beursbe
richten. 17.30 Salonorkest. 18.15 Boekbespre
king. 18.30 Reportage. 18.45 Gramofoonmuzlek.
18.55 Zang en plano. 19.30 B.N.O.: Nieuwsbe
richten. 19.40 Spiegel van den dag. 19.50
B.N.O.: Praatje in Twentsch dialect. 20.00
B.N.O.: Engelsche uitzending: „Holland and
the economie reorganlsatlon". (Voor de
Radio-Centrales: Gramofoonmuzlek. Vanaf
20.15 alleen voor de Radio-Centrales, die over
een lijnverbinding met de Studio beschikken.
20.15 Zang en plano. 20.45 Gramofoonmuzlek.
21.00 Ensemble „De Kwintslag". 21.45 B.N.O.:
Nieuwsberichten. 22.00 B.N.O.: Toelichting op
het weermachtsberlcht. 22.1022.15 Avond
wijding.
Hoofdredacteur: A. R. Jonker.
Schagen. - Buitenland, Alg.
Reportage en Streeknieuws:
Fred. Gx-oot, Schagen. - Bin
nenland en Stadsnieuws Den
Helder: A. C. van Kampen.
Den Helder.