Handel en wandel in distributietijd Schaamteloos Avondvierdaagsche te Schagen en Den Helder SPORTNIEUWS Anna Paulowna als startplaats uitgevallen OOK dit jaar zullen overal in den lande de wandelaars weer kunnen genieten van de Avondvierdaagsche en ditmaal zal voor den kop van Noord- Holland niet Anna Paulowna de startplaats zijn, doch zullen de wandelaars vanuit" Schagen en Den Helder hun kilometer tjes tippelen. Gezien de medewerking die men verleden jaar van het Scliager pu bliek bij de wandeltochten heeft ondervonden, meende men deze plaats er dit jaar niet buiten te mo gen laten. Den Helder, dat reeds voor den oorlog een belangrijk wan delccntrum was, is nu weer inge voegd, daar vele evacué's weer in de stad teruggekeerd zijn. De tochten zullen worden gehou den op 17, 18, 19 en 20 Juni. De start is voor Schagen hotel Igesz, waar men zich ook kan laten inschrijven. Gewoonlijk zijn de wandeltochten alleen opengesteld voor leden van den N.W.B., doch voor de Avondvierdaagsche is ver gunning gekregen om ook niet-le- den te laten deelnemen. Het in schrijfgeld bedraagt, indien men zich voor 2 Juni aanmeldt voor le den f 1 en voor niet-ledcn f 1.50. Na dien datum wordt het verhoogd De afstand, waarover gewandeld wordt, bedraagt voor eiken avond 15 K.M. en eiken avond langs een andere route. Oorspronkelijk was deze vastgesteld op 20 K.M., doch op voorschrift van de autoriteiten is dit verlaagd. Ook dagtochten. Voor degenen, die niet eiken avond mee kunnen loopen, is de gelegenheid opengesteld om één avond te loopen. Het inschrijfgeld voor deze dagtochten bedraagt voor leden f 0.35, voor niet-leden f 0.55, indien vóór 2, 'Juni ingeschreven wordt. Een klndertocht />P den laatsten dag, Zaterdag smiddag, zal tevens 'n kinder- tocht voor kinderen van 1116 jaar worden georganiseerd, daar deze niet mogen meeloo- pen in de Vierdaagsche, in ver band met de voedselvoorzie ning. Voor deze kindertocht zal het on derwijzend personeel in den arm genomen worden om de deelname aan deze zoo gezonde sport te be vorderen. Men zal hiervoor mis schien den steun kunnen krijgen van den heer Beunder, die steeds met zooveel succes de schoolwed- strijden voor voetbal organiseert en leidt. De inschrijfprijs voor deze kindertocht bedraagt f 0.50, doch getracht zal worden dezen prijs te verlagen tot f 0.35, terwijl de jeug dige tippelaars 12 km. moeten loo pen. Verleden jaar waren er in Enk huizen, dank zij de medewerking van het onderwijzend personeel, 300 deelnemers van de scholen voor de kindertocht. De belooning zal wederom be staan uit het Avond-vierdaagsche kruis, waarop degenen, die voor den tweeden of derden keer meegcloo- pen hebben een 2 of 3 gegraveerd krijgen. Voor de dagtochten zullen dagspeldjes uitgereikt worden. Voor groepen van 12 en meer per sonen worden bovendien groeps- prijzen uitgereikt. D R zal getracht worden, een plaatselijke commissie in het leven te roepen, om de propaganda voor de schoone wandelsport te voeren, waarbij de hulp van de gymnastiekverenigingen in de naaste omgeving ingeroepen zal vóór den tienden Mei is opgehe meld tot aan het belachelijke toe en thans zóo diep is gezonken, dat men deze vegetatie op ons volks bestaan uit een tijd, welke onher roepelijk voorbij is, nog de grootste eer bewijst, door haar zoo spoedig mogelijk uit zijn geheugen te ban nen. worden. Wij hopen dat deze pogin gen niet zonder succes zullen blij ven, want deze mooie en gezonde sport verdient werkelijk meer be langstelling, dan zij tot nu toe mocht ondervonden en de komende Avondvierdaagsche zal daar hope lijk veel toe bijdragen. Uoet&at Zuide'ijke eerste klassers tegen spitsing Een oproep op het college van gevolmachtigden voor de sport Op een bijeenkomst van de Zui delijke eerste klassers, is het besluit van het N.V.B.-bestuur inzake de splitsing en uitbreiding van de zui delijke eerste klasse een ernstig punt van bespreking geweest. Alge meen werd de klacht geuit, dat het N.V.B.-bestuur geen rekening heeft gehouden met de groote belangen, welke voor de zuidelijke eerste klas sers op het spel staan en dat ook het algemeen voetbalbelang niet op behoorlijke wijze is behartigd. Van verschillende zijden werd scherpe critiek uitgeoefend op de halstarri- ge houding van het bondsbestuur in deze kwestie, waarbij sterk tot uiting kwam, dat men in het Zui den niet van plan is zich bij dit door het N.V.B.-bestuur genomen besluit neer te leggen. Met algemee- ne stemmen werd besloten zich te wenden tot het College van Gevol machtigden voor de Sport, tenein de alsnog een gezonde toestand in zake competitieindeeling te verkrij gen. FRANKRIJK—ZWITSERLAND, 0—2. MARSEILLE, 8 Maart. De internationale voetbalwedstrijd tus schen Frankrijk en Zwitserland, welke heden in Marseille werd ge speeld, eindigde in een overwinning van de Zwitsers van 2—0. De doel punten werden gemaakt door Ama- do en Kappenberger. Omtrent den wedstrijd kan nog het volgende worden gemeld Reeds in de veertiende minuut opende de Zwitsersche rechtsbinnen Ama- do de score en 10 minuten later was het dezelfde speler, die den linksbuiten Kappenberger in de gelegenheid stelde het tweede doelpunt te maken. De wedstrijd had over het algemeen een span nend verloop, waarbij ook de Fran schen meermalen het vijandelijke doel bedreigden. Zij forceerden vele hoekschoppen, welke echter niets opleverden, zoodat de Zwitsers met 2—0 wonnen. WidJiennen jaarvergadering van de N.W.U. Wedstrijdreglement ge wij- zigd. In de te Utrecht gehouden jaar vergadering van de N.W.U. is be sloten dat in de toekomst alle wed strijden alleen met toestemming van de sportcommissie kunnen worden gehouden en geheel onder de regle menten van de N.W.U. zullen val len. Hieronder vallen ook onder linge club- en homewedstrijden. Licenties zullen voortaan worden uitgereikt aan amateur-nieuwelin gen (vroeger uitsluitend nieuwelin gen) aan amateurs, aan onafhanke lijken, professionals en veteranen. Uitvoerige debatten werden tus- schen het bestuur en de sportcom missie gevoerd over een in te stel len categorie beroepsbeginnelingen. Het bestuur wilde naar voorbeeld van België tot deze instelling over gaan, teneinde in de grensgebieden jeugdige renners de gelegenheid te geven deel te nemen aan de z.g. kermis-courses. De heer Van Eek voerde aan, dat een 16-jarige ren- De beide Afrikaansche struisvogels, die in Augustus 1941 in „Artis'' te Amsterdam werden geboren, zijn tot twee trotsche vogels van meer dan manshoogte uitgegroeid. (Pax-Holland-De Haan m). ner nog geen beslissing kan nemen welke richting hij uit wil. Na gehouden stemming werd 't bestuursvoorstel met 119 stemmen verworpen. Een voorstel uit de ver gadering om de categorie onafhan- kelijken af te schaffen en over te gaan tot instelling van professio nals A en B, zooals dit ook in Frankrijk gebruikelijk is onder vond geen steun. Over de amateurbepalingen werd door tal van sprekers het woord gevoerd.Besloten werd ten slotte, dat licenties zullen worden afgegeven als nieuweling aan le den van 16 tot 18 jaar en aan amateurs. Onder deze amateur&bepalingen zullen zij vallen, die nimmer in eonige tak van sport geld hebben aangenomen. Tal van moeilijkhe den kwamen naar voren. Het bleek, dat tal van renners bij de schaatswedstrijden geld hebben verdiend. Na langdurige discussie werd besloten, dat zij, die in het afgeloopen tijdperk tegen deze ama teurbepalingen hebben gezondigd, niet zullen worden gestraft. iMiaaUen. Ijsrevue op de kunstijsbaan Charme en gratie waren de .voor naamste motieven van het boeiend schouwspel, dat de kunstijsbaan Apollo te Amsterdam gistermiddag aan een enthousiast publiek bood. Een ijsrevue vol variatie en rijk aan actie gaf de gelegenheid te constateeren, dat het kunstrijden zich in ons land in ieder geval in een eenigszins stijgende lijn be weegt. Jotie Keizer en Wim de Jong vergastten ons zelfs op een nummer paarrijden, dat de inter nationale klasse benaderde. Er waren er echter nog meer, die dfe aandacht opeischten, en een van hen was wel Annie Ver- lee. die zoowel in haar solo als met Mia Westerloo knap werk liet zien. Zij heeft alles mee om tot goede successen te komen, waarop men dan ook niet te vergeefs zal behoeven te wachten. Het geheel was trouwens van voor ons land vrij goede kwaliteit. NEDERLAND BESTEELT ZICHZELF Scheiding in de athletiek In de jaarvergadering nam de Nederlandsche Athletiek Unie overeenkomstig het advies van de Zaterdag gehouden technische ver gadering, de bestuursvoorstellen, welke een scheiding lusscheti de zuivere athletiekvereenigingea en de gemengde sportvercenigingen beoogden, met algemeene of bijna algemeene stemmen aan. Een rede van Prins Bemhard P rins Bernhard heeft weer eens gesproken. Zijn rede ingeluid door den „bekenden stem" en ge volgd door lieve liedjes, gezongen door een vrouwenkoor en uitgezon den door radio Oranje, is ons door de bevoegde instanties ter plaat sing aangeboden. De rede luidde woordelijk: „Rijksgenooten, het leed, zoo als dat ook voor Nederland is gekomen, heeft zich nu ook over geheel Indië uitgebreid. Ik heb het lijden van onze land genooten in Europa meege maakt en ik kan zeggen, dat het tot het uiterste heeft volge houden. De moedige verdedi gers van Indië hebben een moei lijke' taak te vervullen, en gaar ne had ik thans ook hun strijd willen meemaken. Ons plan was daarvoor gereed, en ik was tot een begin van uitvoering gekomen. Maar de regeering heeft op grond van ernstige overwegingen harerzijds bezwa ren tegen deze uitvoering te berde gebracht, waarbij ik ge meend heb mij te moeten neer leggen, zoodat ik tot mijn groot leedwezen niet bij genoemd plan kon blijven. Weet echter, dat mijn gedachten en die van de Prinses voortdurend met U zijn en dat wij van harte deelne men in al Uw zorg. Ik heb hier maar één taak. de vrijmaking van zoowel Nederland als In dië. Ik heb maar één verlangen, de vrijmaking zoo spoedig mó gelijk te zien, daarom verwacht ik met U de toekomst van ons Rijk. Wij zullen ondanks de nood van het oogenblik met Gods hulp handhaven en uit eindelijk overwinnen." "\X7IJ schromen niet om de hou- ding van dezen mislukten frontsoldaat, die ons land verliet, terwijl in de Grebbelinie het Neder- landsche bloed vloeide, schaamte loos te noemen. Het Engelsche eiland was toenter tijd nog veilig, de prins schonk ons voor den laatsten maal zijn veelbe- wonderde glimlach, nadat hij dien keer vergeten had zijn tanden te laten zien, en stak ijlings de Noord zee over. Nederlandsche soldaten verbloed den voor een regime, dat zijn tijd had overleefd, de prins, die in de laatste maanden voor den oorlog in een fraaie salonuniform kapiteintje liad gespeeld, niaar de scherpe pa tronen niet afwachtte, werd door Churchill uitverkoren de zegevie rende terugtochten van het Brit- sche leger van deskundige toelich ting te voorzien Als vooraanstaande vluchtspeci- alist zal dit onzen prins niet moei lijk zijn gevallen. Er bestaat een spreekwoord, dat de goden met blindheid slaan, wien zij verderven willen. Voor dezen prins was het beter geweest wan neer de goden hem en passant nog met stomheid hadden geslagen óók! Een meedoogenlooze oorlog, door dwazen ontketend tegen een over- machtigen, onderschatten vijand, drijft de soldaten van het Ned.-In- dische leger in den dood. Hun eed van trouw aan konin gin en vaderland bindt hun, de zelfde eed, die ook de prinselijke deserteur heeft afgelegd, dezelfde eed, door hem verzaakt. K/IET een vleod van woorden IV1 wil hij ons doen gelooven, dat hij graag 'aan de 'zijde van een anderen „held", generaal Wavell, in Indië had willen strijden. Dat hij zwijge, het overgroote deel van het Nederlandsche volk heeft genoeg van hem en gelooft hem niet. meer. Al wat kort na de bezetting van ons land via de En gelsche zender over den prins-ge maal werd gefluisterd: zijn daden van heldenmoed in Zeeland, zijn afgeschoten arm, zijn neerschieten van „verraderlijke" hovelingen, het zijn evcnzoovele verzinsels gebleken Wat is gebleven is de herinne ring aan een zielige, met gouden ketenen aan het vorstenhuis ge klonken figuur, die in de dagen FEUILLETON. Mysteries rondom „Vredelust" (Een geval uit de praktik van Inspecteur Sanders, lid der Centrale Recherche) door UDO VAN EWOUD. 1. Villa „Vredelust". Waarom de nog jonge rentenier, Mr. Rudolf Herbert van Opweeghen, juist deze, vrjj eenzaam gelegen villa aan den Amstel als woonplaats had uitverkoren, was voor menigeen een raadsel. Het min of meer vervallen heerenhuis, dat uit een vorige eeuw dateerde en waarschijnlijk bestemd was geweest voor een, rijk met kin deren gezegende koopmansfamilie uit die dagen, leek wel allerminst het ideale „home" voor een levenslusti- gen celibatair als Rudolf van Op weeghen, die tot dusver nooit blijk had gegeven behoefte te hebben aan de afzondering en de rust welke deze oude pa'riciërswoning den eigenaar wel in zeer ruime mate moest bie den. Den intiemen kennissen van Mr. \Pan Opweeghen echter was het be kend, dat de jr ~ige rentenier niet lou ter voor zijn genoegen op „Vrede lust",- zooals het huis heette, zijn intrek h^i gencmen. Tot vóór eenige jaren was de villa, welke eens tot de nalatenschap van van Opweeghen's vader behoorde, bewoond door een gepensionneerd Kolonel, die er, nadat zijn kinderen het ouderlijk huis had den verlaten om elders een gezin te stichten, zijn laatste levensdagen in vrede had gesleten. Na het overlij- den van den kolonel echter, bleek het, ook al door de waardedaling der onroerende goederen, onmogelijk het huis tegen een behoorlijken prijs te verhuren en daar van Opweeghen, hoewel gefortuneerd, het uit een oogpunt van juist financieel beheer, onverantwoordelijk vond om wellicht noó eenige jaren te wachten tot er eens een nieuwe huurder zou komen opdagen, besloot hij zijn geriefelijke flat in een der buitenwijken van de hoofdstad vaarwel te zeggen om zich op „Vredelust" te installeeren. Bijzonder veel moeite had dit be sluit hem niet gekost, want van Opweeghen behoorde tot die geluk kigen, wier ruime middelen hun ver oorloven van tijd tot tijd het Neder landsche klimar.t te ontvluchten om elders in het oude Europa de ge neugten te zoeken, welke ons land den verwenden mensch nu eenmaal niet vermag te bieden. H\j voelde zich in Parijs, Brussel, Weenen en Berlijn even goed thuis als in Am sterdam; de Rivièra, de Noorsche fjorden en de badplaatsen langs de Oostzee-kust hadden voor hem geen enkel geheim meer en onder de trouwe beoefenaars van de winter sport in de Zwitsersche Alpen was hij een even goede bekende als bij de croupiers van de speelgelegenheden aan de Cóte d'Azur. Zelden bleef hij langer dan twee maanden achtereen in zijn villa aan den Amstel en in dat licht bezien, was het waarlijk niet zoo heel vreemd, dat hij zi. h tevreden stelde met een woning, welker egocentri sche ligging en bescheiden inrichting wellicht niet geheel in overeenstem ming waren met de middelen, waar over hij beschikte. Van den overleden kolonel had hjj zijn huishoudster, juffrouw Elisabeth Keizer, overgenomen, een brave ziel, aan wie het huwelijksgeluk voorbij was gegaan, behept met alle goede en slechte eigenschappen van onge trouwde dames-even-in-de-vgftig en met juist voldoende verstand om een ongecompliceerd vrijgezellen-huis houden als dat van Mr. van Op weeghen op behoorlijke wijze te be stieren. Op dezen somteren Zaterdagmid dag in de tweede helft van Januari maakte juffrouw Keizer zich ge reed de voning van haar heer en meester te verlaten. Van Opweghen zelf vertoefde sinds het begin van de week in Parijs, maar in afwijking van zijn gewoonte, scheen hij dit maal zijn verblijf in de lichtstad niet al te lang te willen rekken: juf frouw Keizer had althans gisteren een telegram ontvangen, waarin hij haar meedeelde, dat hij voornemens was Dinsdag terug, te komen en waarin hij haar voorts verzocht er voor te willen zorgen, dat zijn auto, waaraan een kleine reparatie moest worden verricht, tegen dien tijd in orde zou zijn. De plichtsgetrouwe huishoudster had onmiddellijk haar maatregelen genomen. Zij was persoonlijk naar de garage gegaan, waar Van Op weeghen gewoonlijk kwam en haar opdracht om een monteur te sturen werd prompt uitgevoerd, want in het begin van dezen middag vervoegde Hendrik Lampe, die Van Opweeghen bij bijzondere gelegenheden wel eens reed, zich aan „vredelust" en nadat juffrouw Keizer hem den sleutel van het oude koetshuis, dat als garage dienst deed, ter hand had gesteld, was hij onmiddellijk aan het werk getogen, (Vervolg). \7 IER punten op een bonnetje van honderd gram lijkt heel wat meer, dan de twee sneetjes brood die er ook ongeveer de tegen waarde van vertegenwoordigen Van die smakelijke „spijspunten", een croquant korstje om wat onbe stendigs, waar die Alkmaarsche bakker maar acht centen voor vraagtHij is er een paar maan den geleden mee begonnen. Eerst waren er zoo tegen drie of vier uur 's middags altijd nog wel wat over voor hongerige treinreizigers, die den winkel passeerden, later kon je het treffen dat er tegen twaalven nog een paar op de schaal lagen, maar den laatsten tijd worden ze om half elf versch en wel den win kel binnengedragen en om elf uur komt het bordje al voor de ramen: „Punten uitverkocht" De bakker kan ze niet zóó dunne tjes en smalletjes meer van de taart uitsnijden, dat .ieder zijn deel kan krijgen. Maar vier op één bon blijft het. De loop naar de punten blijft óók en er behoeft geen gevaar gevreesd te worden dat het meel dat de bak ker overhoudt van het alsmaar dunner cn smaller snijden bederven zal. De heer J. de Zwarte, hande laar weet er immers altijd nog wel raad op. Vrouw du Leus koopt graag beschuit zonder bon voor veertig centen een pak HET is maar goed, dat deze mijnheer ter zakelijke com pleteering zij medegedeeld dat hij behoort tot een volksstam wie het thans nog slechts is toegestaan, op speciale vergunning te reizen en wie hier een hatelijkheid achter- zoekt, vrage het den jongen meneer, die een grafisch vakblad las en den ouden meneer, die zoo'n mooie grijze ulster droeg en de dame die 'n net- opgehaalde ladder in haar kous te vergeefs poogde te verbergen onder een te korte jurk, een tweede klasje Den Helder—Alkmaar genomen had, en met den trein van drie uur veertig inplaats van die van vijf uur zeventien was gegaan. Hij haal de uit een groote tasch eenige fijne dikke chocolade reepen, niet van die gevulde maar puur en puur, en smikkelde ze smakelijk op In de tweede klasse is men zich zijn stand bewust en weet dat de adeldom van het groene kaartje verplichtingen oplegt cn zoodoende liet men den meneer smikkelen en smakkelen, en bepaalde zich er toe elkaar knipoogjes te geven van: „Hoe is ie, die Izaak weet waar Abram de mosterd haalt" In de derde klasse van drie uur veertig had men hem de stukken uit zijn mond gekeken en in de derde klas van vijf uur zeventien waar hij misschien als alle andere forensen had moeten staan, zou het wel niet bij kijken zijn gebleven. Ach ja, maar meneer J. de Zwar- Het is niet altijd gemakkelijk om iemand aan te wijzen voor den Sauer-beker, welke jaarlijks uitge reikt dient te worden aan den athleet, die daarvoor door zijn prestaties en gedragingen in aan merking komt. Hoe moeilijk dit is blijkt wel uit het feit. dat de Mu iier- en de Thomson-beker, alsme de de Te Werve-plaquette evenals vorig jaar niet werd toegekend. Wie had men voor den Sauerbeker echter beter kunnen uitzoeken dan onzen Oostelijken crack Wim Pe ters? De heer van der Werff over handigde dezen meervoudigen kampioen het kleinood met har telijke woorden van hulde, waarbij hij herinnerde aan de deelname van Peters aan drie Olympische spelen (Parijs, Amsterdam en Los Angeles.) Voorts aan zijn Europec- schen kampioenstitel, in 1934 te Turijn verworven, aan zijn 6 En gelsche kampioenschappen en diens 16 kampioenschappen van Nederland. Nu maakte de huishoudster zich, zooals gezegd, gereed om weg te gaan en het wachten was nog slechts op Lampe, die haar zoo juist had meegedeeld, dat hg direct klaar was. Dat bleek inderdaad het geval, want nauwelijks had juffrouw Kei zer haar warmen wintermantel met den imitatie bontkraag aangetrok ken, of de monteur' trad, terwgl hg zich met een kou- 'elrjk gezicht de paarse handen wreef, de keuken binnen, waar de huishoudster zich direct over hem ontfermde. „Een kop thee Hen< rik?" vroeg ze en er lag iets moederlijks in de wgze, waarop ze, zonder zijn ant woord af te wachten, naar het gas fornuis slofte om daarna behoed zaam het deksel van den trekpot op te lichten. „Ze is nog warm!" „Graag juffrruw'" zei Lampe, die nu ter afwisseling met de voeten op den grond stampte, waarschijn lijk ook al om de huishoudster te overtuigen, dat ecu kop warme thee aan hem wel besteed was. ,,'t Is gemeer koud,' 'liet hij er ten overvloede op volgen. „Als u 't mij vraagt, krijgen we sneeuw, mis schien vanavond nog." (Wordt vervolgd.) te, handelaar, heeft zoo van die zéér speciale vrinden, waar hij zijn spe ciale zaken mee doet De dame met de ladder in haar kous raapte het zilverpapiertje op toen de meneer van de chocola was uitgestapt. En het omhulsel waar het zeer bekende merk uit Weesp op stond. „Voor m'n kleine meid, dan heeft die óók wat, zei ze De visscherman in de derde klas verschoof zijn bonten muts van links naar rechts Ze maken het ons hoe langer hoe moeilijker" Gut ja, met al die bepalingen hè, zei vrouw du Leus, jullie kenne ook niet meer wat jullie wille „Nee, dat is 't niet, zei de visscher man, maar ze zitten zoo aan je te scheuren En als je dan een paar slechte jaren gehad heb O, bedoelt U dat, begreep vrouw du Leus nou ja, vlecsch is ook duur, als U es een vissie over heb... 'k wil graag beiale Nou benne we der weer hè, zei de visscher en verschoof zijn bonten muts weer van rechts naar links. U ken betalen en als ik U nou wat visch verkoop voor een paar gulden boven den prijs, kom ik met minder op den afslag. Die paar visschies voor U zullen het em niet doen, maar als ik wil ben ik alles kwijt voor dat de haven van Den Oever weer in zicht is En voor een dikken prijs En als we dat nou allemaal doen, alle „viskers", dan komt er zoo goed als niks op den af slag en dan wordt de prijs, de toegestane prijs dan, zóó hoog, dat de kleine man heelemaal niet meer an een vissie toe komt 't Is nog al krap. En dat gaat me aan mijn hart Ik heb dertig jaar gevaren en goeie en slechte tijden gekend, maar ik heb toch altijd hét idee gehad dat ik zorgde voor een hartige hap voor Jan met de pet ook 't Is moeilijk ik kan ook beter een rijksdaalder dan een gulden gebruiken, maar toch ik vertik het, Vrouw du Leus vond visschers toch niet zoo aardig meer, en de heer J. de Zwarte, handelaar, zocht een andere coupé op. „Koopdrift" meneer, zei de vis scherman, net als de varkens om de trof vreetdrift hebben. Koopen maar, wat je er voor betaal, is bij zaak, en of een ander op een houtje bijt, is zijn zaak- Geloof mij, er is nog genoeg in Nederland, waarom houden ze geen generale huiszoe king? Alle hamsterkasten open en dan opnieuw verdeelen. U _h,eeft schoon gelijk in de krant: „Néder- land besteelt zich zelf!" RADIOPROGRAMMA DINSDAG 10 MAART. Hilversum I. 415.S m. 7.15 Gramofoonmuzlek. 7.45 Ochtendgym nastiek. 7.55 Gramofoonmuziek. 8.00 Politiek weekpraatje (opn.). 8.15 Gramofoonmuzlek. 8.20 Ochtendgymnastiek. 8.30 B.N.O.: Nieuws berichten. 8.45 Gramofoonmuzlek. 9.15 Voor de hulsvrouw. 9.20 Gramofoonmuzlek. 10.00 Zang met pianobegeleiding. 10.30 Gramofoon muzlek. 11.00 Voor de vrouw. 11.20 Ensemble Jack der Kinderen en solist. 12.00 De Ram- blers. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.: Nleuws- en economische berichten. 13.00 Boerenland in boek en krant. 13.15 De Romancers en soliste. 14.00 Arnhemsche Orkestvereenlglng, soliste en gramofoonmuziek. 16.00 Zieken troost. 16.20 Gramofoonmuziek. 16.45 Voor de jeugd. 17.00 Gramofoonmuziek. 17.15 B.N.O.: Nieuws-, economische- en beursberichten. 17.30 Roemeensch orkest Gregor Serban. 18.00 Voor de vrouw. 18.15 Klaas van Beeck en zijn orkest. 18.30 Gramofoonmuziek. 18.35 Berichten van Nederlandsche soldaten aan het Oostfront. 18.50 B.N.O.: Nieuwsberichten. 19.00 B.N.O.: Gesproken binnenlandsch overzicht. 19.10 Klaas van Beeck en zUn orkest. 19.30 Cabaret programma. Vanaf 20.15 alleen voor de Radio- Centrales, die over een lijnverbinding met de Studio beschikken. 20.15 Otto Hendriks en zijn orkest. 21.00 Gramofoonmuziek. 21.15 Musette- orkest en soliste. 21.45 B.N.O.: Nieuwsberich ten. 22.00 Dansmuziek (gr. pl.). 22.40—24.00 Gramofoonmuzlek. Hilversum II. 301.5 m. 7.158.00 Zie Hilversum I. 8.00 Gramofoon muzlek. 8.158.45 Zie Hilversum I. 8.45 Gra mofoonmuzlek. 10.00 Morgenwijding. 10.15 Gramofoonmuzlek. 10.40 Causerie „De Kalver- straat vroeger en nu". 11.00 Gramofoon muzlek. 11.30 Viool en piano. 12.00 Amablle- sextet. 12.45 B N.O.: Nieuws- en economische berichten. 13.00 Zang met pianobegeleiding en gramofoonmuzlek. 13.45 Gramofoonmuziek. 14.30 Kolfjes naar hun hand. 15.15 Gramo foonmuzlek. 15.30 Voor de zieken. 16.00 „Ver geten opera's van G. Albert „Gortzing", dlsco-causerle. 16.45 Quatre malns. 17.15 B.N.O.: Nieuws-, economische- en beursbe richten. 17.30 Salonorkest. 18.15 Boekbespre king. 18.30 Reportage. 18.45 Gramofoonmuzlek. 18.55 Zang en plano. 19.30 B.N.O.: Nieuwsbe richten. 19.40 Spiegel van den dag. 19.50 B.N.O.: Praatje in Twentsch dialect. 20.00 B.N.O.: Engelsche uitzending: „Holland and the economie reorganlsatlon". (Voor de Radio-Centrales: Gramofoonmuzlek. Vanaf 20.15 alleen voor de Radio-Centrales, die over een lijnverbinding met de Studio beschikken. 20.15 Zang en plano. 20.45 Gramofoonmuzlek. 21.00 Ensemble „De Kwintslag". 21.45 B.N.O.: Nieuwsberichten. 22.00 B.N.O.: Toelichting op het weermachtsberlcht. 22.1022.15 Avond wijding. Hoofdredacteur: A. R. Jonker. Schagen. - Buitenland, Alg. Reportage en Streeknieuws: Fred. Gx-oot, Schagen. - Bin nenland en Stadsnieuws Den Helder: A. C. van Kampen. Den Helder.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Hollands Noorderkwartier | 1942 | | pagina 2