JAN KREIJGER nog ongeslagen
Ieder Nederlander zwemmer
tk«,,AKKERVE
Duitschlaod herdenkt
zijn belden
f-cfiaaUen
VAN SPRINTER OP DE FIETS
TOT SPRINTER OP DE SCHAATS.
jr^E opmerkelijke prestaties
op de' schaats van den 22-
jarigen Wieringer Jan Kreijger.
zijn de laatste weken met stij
gende belangstelling gevolgd en
hebben in wijden kring de aan
dacht getrokken.
In verschillende plaatsen van
Hollands Noorden, doch ook elders,
en in de Zaanstreek, verscheen
Kreijger dit seizoen aan de start en
steeds ging hij met de eerepalm
strijken, hoewel hij steeds de sterk
t sten onder zijn tegenstanders trof.
Namen als C. Bakker, Manneveld,
C. de Ruiter, Müskee, D. Hielkema,
enz., zeggen genoeg, doch Jan
Kreijger was steeds de favoriet.
Overtuigd als wij 'zijn dat het bij
het einde van den winter steeds
moeilijker wordt de belangstelling
van den lezer nogmaals voor de
edele schaatssport op te eischen,
willen we toch aan Kreijger's
prestaties de noodige aandacht
schenken en wie beter dan de
sympathieke Wieringer all-round
6nortsman Jan Kreijger zelf zou ons
antwoord kunnen geven op de tal-
looze vragen die in verband met
zijn glorieuze successen als vanzell
oprijzen.
Daarom zochten wij Jan in eigen
huis op en de krachtige groote,
slank gebouwde sportfiguur was
onmiddellijk bereid ons een en an
der te vertellen.
Jan Kreijger is geen onbekende in
de sportwereld en boekte o.a. als
wielrenner reeds vele successen. Na
de indrukwekkende lijst van over
winningen eens te hebben doorge
bladerd, kwam vanzelf de vraag:
Hoe kwam je van 't jaar ineens zoo
er el, Jan
„Ja, dat ging vanzelf", luidde het
antwoord. .Ook het vorig seizoen
was ik in plaatselijke wedstrijden
meermalen nummer één, maar toen
ik dit jaar voor het eerst de schaat
sen onder had, kwam ik al dra tot
de ontdekking, dat ik zeker een se
conde sneller was. Tijdens het oefe
nen reed ik de jongens dit zijn de
overige Wieringer cracks, waaron
der uitstekende rijders met ge
smak voorbij en de eerste wedstrij
den bewezen wel dat de vorm er
was."
Natuurlijk had je je, aangemoe
digd door de successen van het vo
rig jaar, reeds duchtig geprepa
reerd.
„Neen, in het geheel nipt. Ik heb
het afgeloopen seizoen niets aan
training gedaan. Natuurlijk zal het
nu wel zaak zijnt.wil ik althans in
de running blijven, dit voortaan
niet te veronachtzamen en dezen
zomer zal ik de noodige aandacht
aan het trainen wijden, voorname
lijk wielrijden".
Een ander stokpaardje.
Hiermede is meteen een oud stok
paardje van onzen kampioen aan-
geroerd. Velen zullen zich herinne
ren dat in den bloeitijd van het
Wieringer wielerleven, Kreijger als
comming man in de sprint van zich
deed spreken. Hii werd in 1937 o.a.
kampioen-sprinter van Noordhol-
land. Het is ons eigenlijk nooit dui
delijk geweest waarom Kreijger zoo
plotseling van het wielertooneel
was verdwenen, maar Jan g^f ons
daarop thans het antwoord: ,',Geen
toekomst, mijnheer! Ik zag er niets
in".
In Uw huisapotheek en
in Uw zak, steeds bjj de
hand, zjjn AKKERTJES
feen eerste hulp bjj onver-
hoedsche pijnen' en ook
-bij 'n opkomende griep.
fe Neder/andsche Pijnstiller
JAN KREIJGER.
(Familiefoto).
Voorwaar een kloek besluit voor
een nauwelijks 20-jarige knaap, die
zich ondanks de stijgende lijn der
successen, niet van de wijs liet
brengen.
De sprint is ook nu nog je fort?
vroegen wij.
Ja zeker, ook met schaatsenrij
den. Ik rijd meestal de min of meer
klassieke korte-baan-afstand, de
160 M. De 500 M. ligt mij ook wel,
doch voor gx-ootere afstanden is
het gewenscht, met het oog op hei
bochtenwerk, op Noren te rijden,
en men kan nu eenmaal niet 2 hee
ren dienen. Ek hou me maar bij
mijn gewone Friesche schaatsen.
De training bestaat uit
paarden beslaan.
IE oefent natuurlijk dagelijk.
Raadslachtig lachend schudt
Jan ontkennend het hoofd.
Neen, zegt vader Kreijger, die
mede is aangeschikt, en die ge
heel opgaat in 'de spoi*tvemohtin
gen van zijn eenigen zoon. Jan rijdt
alleen als er wedstrijden zijn. Wij
kunnen hem trouwens niet alle
dagen missen, er is veel werk in de
smederij, en Jan moet mee aan-
paken.
Hoeveel wedstrijden heb je van
't jaar'gereden?
Negen, luidde het antwoord en
negen maal een eerste prijs met
dikwijls de premiën.
De beste prestatie.
^.Wat vond je je beste prestatie?
Jan aarzelt niet. De overwin-
ning op Doekele Hielkema in As
sendelft. De Fries was zeer snel,
maar ik reed hem er toch 2 keer af,
nadat hij mij in de eerste rit klop
te. Vóór de prijsritten lag de meer
voudige Friescïie kampioen er uit.
En de tijden?
Och daar valt zoo weinig van te
zeggen. Weersomstandigheden en
vooral baangesteldheid doenhier
zooveel aan af. Meestal woi'den op
de kortebaanwedstrijden geen tij
den opgenomen. Wel zou ik gaarne
eens uitkomen tegen de Friesche
kampioenen en tegen den kampioen^
van dit jaar, den Groninger Hoven.
Het krachtsverschil tusschen Ho
ven. Hof (Friesch kampioeb)- en
Hielkema, die resp. 1,,2 en 3, als
de snelste rijders bekend staan, is
zeer miniem. Hielkema stond ook
als prijswinnaar dit jaar als no. 3
genoteerd met een bedrag van ruim
500 gulden. Ik won dit jaar ruim
400 gulden aan prijzen.
We mogeh er hier nog wel even
de aandacht op vestigen, dat Jan
door het beschikbaar stellen van
één zijner prijken voor de gewonde
Hollandsche militairen veler sym
pathie heeft gewonnen.
I AN vertelt dan nog van zijn bij-
I zondere wedstrijdbevindingen.
De eerste maal dat ik in Oostzaan
zou rijden, kwam ik om 2 uur in
Zaandam aan. Ik moest toen nog
ruim een kwartier fietsen en bij
aankomst op de baan moest ik di
rect starten. Ik was wat stijf van
de koude. Maar ik kwam er steeds
beter in en kwam o.a. uit tegen
Bakker, die ik ook in mijn eersten
Propagaodamiddag van
den NZ. en R.B.
I EDER Nederlander zwemmer",
1 dat is het devies, dat de Ne-
derlandsche Zwem- en Reddings
hond nastreeft en dat ook de hee
ren Wesselo en Schmidt Zaterdag
middag tijdens den propagandafilm
verkondigden. Het was slechts jam
mer, dat niet meer personen aan
wezig waren, om dezen middag bij
te wonen. Vooral van de zijde van
het onderwijzend personeel was de
opkomst bedroevend klein
„Er is een dosis moed voor noo
digaldus begon de heer Boonen,
voorzitter van den kring Noordelijk
Noord-Holland van de* N.Z. en
R.B. om te spreken over zwemmen,
als het ijs nog in de slooten ligt.
Elke sport heeft echter voorberei
ding noodig en daarom is deze pro-
pagandamiddag nu reeds belegd.
Spr. deelt mede, dat tot zijn spijt
de heeren de Vries en Meij^ink
door ziekte verhinderd zijn. het
woord te voeren. doch inplaats
daarvan zijn de heeren Wesselo en
Smidt gekomen en geeft daarna 't
woord aan den heer Wessels
Laat Uw kinderen zwem*
men leeren.
D EGENE, die gekomen zijn om
verhalen te hooren over pro
minente zwemmers, recordhouders
of het wedstrijd wezen, zullen zich
teleurgesteld voelen, aldus de heer
Wesselo. Bij den Ned. Zwem -en
Reddingshond gaat het niet in de
eerste plaats om het Jiardzwemmen,
doch om het propageerèn van het
zwemmen als nuttig en noodig.
In ons waterrijk land, waar ierier
oogenblik de d'ood vanuit het
water op ons loert, is een noodzake
lijkheid, dat iedereen kan zwem
men. Reeds jarenlang strijdt de
bond hiervoor, doch steeds was het
vechten-tegen de bierkaai. •Vele
ouders gingen van het standpunt
uit, dat hun zoontje eerst maar
eens een beter rapport moest heb
ben. Gelukkig breekt den laatsten
tijd het licht ook hier door. Het
schoolzwemmen is thans verplich
tend gesteld, zoodat er nu kans be
staat,, dat binnen afzienbaren tijd
ieder Nedei'lander ook kan zwem
men. Men is niet afgestudeerd, als
men niet het zwemdiploma heeft.
Wat heeft men aan al zijn kennis
als men te water raakt en niet kan
zwemmen? Met algebra of meet
kunde kan men niet bij den kant
op krabbelen.
Ook lichamelijk en geestelijk
onvolwaardigen leeren zwem
men.
Na den hper Wesselo wekte de
hr. Schmidt alle zwemmers op, om
ook het zwemmend redden te lee
ren. Den laatsten tijd is men ook
begonnen met het leeren zwemmen
aan lichamelijk en geestelijk onvol
waardigen en het is bewonderens
waardig zooveel succes als men
wedstrijd te Westerland klopte,
doch die inmiddels het kampioen
schap van Noord-Holland had ver
overd.
Was dit een officieel kampioen
schap, vroegen wij, en waarom
was je daar niet aanwezig?
Ik wist er niets van. In geen en
kele courant was er de aandacht
op gevestigd.
Jan was het met ons eens. dat
aan een dergelijken wedstrijd wel
wat meer bekendheid mocht wor
den gegeven.
Ben je van plan op deze wijze
door te gaan, Jan?
Och ja, waarom zOu ik verande
ren? Dit werk ligt me nu eenmaal
en ik heb er aardigheid in.
Geen amateur.
Tenslotte roerden we de kwestie
„amateurisme" nog even aan, maar
Jan voelde daar weinig voor. Ik zie
er momenteel niets in, was zijn
antwoord. Van uitzending komt
toch niets en je bent als amateur
zoo weinig in de gelegenheid om
wedstrijden te rijden.
Heb je nu nog wedstrijden op het
programma staan?
Neen, het is nu wel voorbij. Wed
strijdmoe ben ik nog lang niet,
maar ik verlang toch als ieder an
der naar het einde van den win
tert En dan zien we volgend jaar
wel weer.
daarmede reeds behaald heeft, ter
wijl het tevens bij sommige ziekten
een heilzame werking blijkt uit te
oefenen.
De film gaf ons een,kijkje op
gevaar, dat er schuilt in het kano
en, als men de zwemkunst niet
machtig is, terwijl tevens het nut
van het zwemmend redden werd
aangetoond.
De tweede film liet ons hèt een en
ander zien over het zwemmen van
geestelijk onvolwaardigen en in va
liden in het bad te Haarlem.
Men staat er verstomd van, wel
ke resultaten daarmede bereikt
worden. Blinden, die van de hoog
ste duikplank duiken; aan de bee-
nen verlamden en oorlogsinvaliden,
die zwemmen. Hierbij doet zich de
eigenaardigheid voör, dat er na
eenigen tijd weer leven in de bee-
nen komt.
Zwemmen op de scholen.
Nu ook het schoolzwemmen ver
plicht is gesteld, wordt den kinde
ren klassikaal onderwijs gegeven.
Het begint met „droge instructies",
waarbij de kinderen de bewegingen
leeren, die zij bij het zwem/men
moeten maken. Als het seizoen
aangebroken is, wordt eerst de
watervrees overwonnen en spelen
derwijs wordt het zwemmen ge
leerd, waarbij verschillende meth v
desg ebruikt worden, zooals de
film, die de heer Wesselo vertoon
de, liet zien.
Aan het einde van de film sprak
dc heer Boonen nog een kort slot
woord, waarna deze nuttige mid
dag weer tot het verleden behoorde
Vergadering van het
Kringbestuur
Na afloop van de film bleef het
kringbestuur nog even bijeen om
eenige kwesties te bespreken.
Op 12 April organiseert Wïerin-
gerwaard kringwedstrijden in de'
Overdekte te Alkmaar en het
dag. bestuur had nu het plan, om
voor dien daf» aan hét bondsbe-
stuur een paar prominente zwem
sters en zwemmers te vragen, om
eenige demonstraties te geven, ten
einde wat variatie in het program
ma aan te brengen. Ook bestond 't
plan, door een naar sterke polo
ploegen tegen elkaar te laten uit
komen en (He elkaar lekker af te
laten drogen.
Men opperde het plan om ook
een wisselslagestafette in te voe
gen, terwijl de heer Wesselo voor
stelde een gemengde wisselslag te
hoeuden, waaraan drie heeren en
drie dames deelnemen. Dit stuit
echter op moeilijkheden, daar veie
vereenigingen niet zoo'n groote
ploeg bij elkaar kunnen brengen.
Dat kan later'altijd nog gedaan
worden/ ais bekenfï ie,of de ver
eenigingen over genoeg zwemsters
en zwemmers beschikken. De heer
Boonaeker vraagt, of het niet mo
gelijk is, dat er een ploeg uit den
kring meedoet aan de estafette op
de nationale wedstrijden te Alk
maar. Voorzitter zegt toe, dit na
te zullen gaan.
De heer de Ridder vraagt of het
ook mogelijk is, dat de zwemver-
eenigingen ook een reddingsbriga
de in het leven te roepen. De heer
Wesselo antwoordt hierop, dat dit
niet alleen mogelijk- is, doch zelfs
zeer wenschelijk. In elke gemeen
te kan slechts èèn reddingsbrigade
zijn, ook indien meer zwemver-
eenigingen in die plaats aanwezig
zijn en dit is wel dudelijk als men
begrijnt. dnt de reddingsbrigades 'n
sociaal doel hebben.
De autoriteiten kunnen zich dan
tot één instantie wenden, als zij de
hulp van een reddingsbrigade noo
die hebben.
Wellicht kan de badmeester les
geven In het reddend zwemrften.
Misschien ook kan men voor deze
kring de hulp inroepen van de
Alkmaarsche Reddingsbrigade.
Vereenigingen moeten meer
attracties bieden.
De heer Wesselo drong erop aan,
dat de vereenigingen hun leden
iets meer biecjgn dan een zwembad
cn wedstrijden. Er moet iets ge?
daan worden, om ook oudere le
den in de vereenigingen te krij
gen. Vele vereenigingen zijn reeds
ten gronde gègaan door het gebrek
aan oudere leden.
Toespraak val! den Fübrer
DE KOLOS VAN HET BOLSJE
WISME EN DE WREEDE NA
TUUR KONDEN DUITSCHE
KRACHT NIET VERNIETIGEN.
(Vervolg van pag. 1.)
^ÏET alleen de vijandelijke \va-
1 Openen en een onuitputtelijk
schijnend menschenmateriaal van
de primitiefste volken, maar ook
nog de wreedste gestrengheid der
natuur, beproefden hun kracht op
den Duxtscher Want thans kan mee
gedfeeld worden,.dat achter ons een
winter ligt, zooals Midden- en Oost-
Europa sedert 140 jaar niet hebben
beleefd.
Niemand heeft het recht er aan
te twijfelen, dat, wat ook het lot
ons mag brengen, het altijd lichter
zal zijn dan wat achter ons ligt.
Na dé successen in den zomer
van 1941 aan het Oostelijk front in
herinnering te hebben gebracht, gaf
de Führer aan hoe de Duitsche le-
gei's vier maanden eerder door den
winter werden overvallen dan de
wetenschappelijke voorspellingen
deden verwachten. De vijand kreeg
vier maanden tijd om de krijgskan
sen te doen keeren. In een boven-
menschelijke worsteling, waarbij zij
de laatste kracht van de ziel en van
het lichaam in den strijd wierpen,
hebben de Duitsche en de met ons
verbonden soldaten deze beproe
ving doorstaan en zoodoende over
wonnen. De geschiedenis zal nu
wel reeds oyer enkele maanden in
staat zijn vast te stellen, of het wer
pen van hecatomben Russische le
vens in dezen strijd een militair
juiste of onjuiste handeling is ge
weest. Thans weten wij echter reeds
één ding: De bolsjewistische horden,
die de Dnitsche en verbonden sol
daten in dezen winter niet. ver
mochten te overwinnen, zullen door
ons in den komenden zomer tot de
vernietiging verslagen zijn. De bols
jewistische kolos, dien wij in» zijn
geheele, wreede gevaar eyrst thans
De heer de Ridder opperde ver
der"^ het voorstel om een trainer
voor het geheele district aan te
stellen, die dan eiken avond in
een plaats komt trainen. Als er
resultaten behaald willen worden,
moet men zich ook opofferingen
getroosten. Na eenige discussies
wordt den vereenigingsbesturen
den raad gegeven, het voorstel in
overweging^ te nemen.
Een nieuw wereldrecord
Van Ragnild Hveger.
Na reeds verschillende malen
hiertoe een vergeefsche poging te
hebben ondernomen, slaagde thans
de bekende Deensche zwemster
Ragnhild Hveger er gisteren ten
slotte in het reeds op haar naam
staande wereldrecord 440 yards
borstcrawl te verbeteren. In het
Frederilcsbarger overdekte bad te
Kopenhagen legde zij dezen afstand
af in den bijzonder "fraaien tijd van
5 min. U,5 sec., daarmede het oude
record met 1,3 seconde vefbete
rend, dat zij 12 December 1937 even
eens te Kopenhagen vestigde n^et
5 min. 12,8 sec.
Withunnen
SCHULTE WORDT DOOR PECH
ACHTERVOLGD.
S,chulte startte gisteren in het
Sportpaleis te Antwerpen weder
om achter den motor. Hij werd we
derom ernstig gedupeerd door een
zwaren val. Ongeveer 20 ronden
voor het.einde van de eerste man
che, terwijl Schulte op de derde
plaats lag, sprong plotseling zijn
voorband met het gevolg, dat de
renner kwam te vallen. Hoewel hij
bij dezen val verschillende pijnlijke
wonden opliep aan zijn linkerbeen
en schouder, gaf hij den strijd toch
nog niet gewonnen en verscheen la
ter opnieuw in de baan, luid toege
juicht door de vele toeschouwers.
Hij reed den wedstrijd daarna ge
heel uit, natuurlijk ernstig gehan
dicapt door zijn wonden.
FEUILLETON.
Mysteries
rondom „Vredelust"
(Een geval uit de praktijk van
Inspecteur Sanders, lid der
Centrale Recherche)
door UDO VAN EWOUD.
„Hij was naar Haarlem, toen ik
hem opbelde. Voor een particuliere
aangelegenheid. Men zou hem echter
telefonisch van een en ander op de
hoogte stéllen, zoodat hij binnen een
uur hier kon zijn."
„Mooi, dan zullen we in afwach
ting van zijn komst eens een onder
zoek instellen naar... Zie je niet, dat
er iets ontbreekt?"
„Ja, zijn hoed," zei Bartelink zon
der een oogenblik te aarzelen, ter
wijl Wils met eenigen spijt bij zich
zelf vaststelde, dat dit hem ten
©enenmale ontgaan was.
„Misschien hangt hij in de vesti
bule?" opperde de rechercheur. Toen
ik er zooeven langs ging, hingen er
twee hoeuen en een pet aan den
kapstok!"
„Informeer dan eens bij .juffrouw
Keizer of daar een vreemd hoofd
deksel bij is."
Bartelink verdween en Sanders
boog zich opnieuw over het lijk. Dit
maal echter onderzocht hij zorgvul
dig alle zakken van den doode. Het
was vergeefsche moeite, want de
man bleek in het geheel geen papie
ren bij zich te hebben. Slechts in een
der zijzakken van zijn jas vond de
inspecteur een paar grijze, wild-
lederen handschoenen.
„Alles wat in de garderobe hangt,
behoort aan mr. van Opweeghen,"
berichtte Bartelink, -sveer binnentre
dend.
„Van vreemde kleedingstukken is
niets te ontdekken!"
„Verwondert me niets," .bromde
Sanders. „Men schijnt zich alle
moeite te hebben gegeven de identi
teit van den doode te verbergen.
Kijk eens hier, zelfs de naam van
dfen kleermaker is uitde jas ge
tornd.
De beide anderen en zelfs Smul
ders, de fotograaf, die inmiddels jnet
zijn opnamen gereed was gekomen,
traden dichterbij. Inderdaad was op
de zwart-zijden voering van de jas
duidelijk te zien, dat daar vroeger
een of ander merk of de naam van
den tailleur had gezeten. Blijkbaar
een plotselinge ingeving volgend,
boog Sanders zich over een der voe
ten van den doode, waarna hij haas-
"tig de souspieps begon los te knoo-
pen. Aan de binnenzijde van dit
kfêedingstuk was echter slechts een
stukje zwart katoen aangebracht,
waarop met gele letters het merk:
Excelsior. Zijn onderzbek voortzet
tend, bleek hij met de schoenen ech
ter gelukkiger. Op de trekkers hier
van las hij:( Au Printemps, Paris.
„Dat zegt' iets meer!", bromde hij,
als tot zichzelf sprekend. „Het type
wees al in die richting." En zich
dan tot de anderen wendend: „Het
zou me niets verwonderen, als we
hier met een vreemdeling te doen
hadden. Het uiterlijk, die correcte
kleeding, schoenen van een Parijsch
magazijn... Vermoedelijk heeft de
man, die zoo zorgvuldig zijn maat
regelen trof om een vaststelling van
de identiteit te vermijden, die toch
over het hoofd gezien..."
Merkwaardig, dacht Wils, maar
hij wachtte zich wel deze overpein
zing hardop uit te spreken, van Op
weeghen bevindt zich in Parijs en
intusschen vindt in zfln tgdelijk leeg
staande woning een Franschman op
onverklaarbare wijze den dood...
.Ook in het hoofd van Sanders
scheen op dit oogenblik een derge
lijke gedachte om te gaan. „Van
Öpweeghen zou morgen terugkomen,
niet?" wendde hij zich tot Barte
link. „Zoo lang kunnen we niet
wachten. Als iemand ons inlichtin
gen kan geven over de identiteit
van den doode is hij het. 't Is toch
te dwaas om te veronderstellen...
Waar legeert hij? In Hotel Termi
nus? Goed, dan zal ik hem op
bellen!" x
H(j begaf zich naar de telefoon,
welke op het schrijfbureau stond,
maar toen hij den arm uitstrekte om
den hoorn van den haak te nemen,
trok hij deze plotseling weer terug
Een volle minuut bleef hjj zoo staan,
alles wat zich op het schrijfbureau
bevond nauwkeurig %in zich op
nemend. Daarna draaide hij zich
niet een ruk om en zich tot Barte
link wendend, zei hij: „Laat juf
frouw Keizer eens even hier ko
men!"
„Iets bijzonders?" vroeg Wils, die
da observaties van den inspecteur
nfet toenemende belangstelling had
gevolgd, maar er niet in geslaagd
was iets bijzonders te ontdekken.
„Iets bijzonders...? Ja, misschien
iets, wat de moeite waard is om er
nota van te nemen," antwoordde
Sanders, die blijkbaar nog geheel in
zijn eigen gedachten verdiept was.
„De haast pijnlijke orde, welke daar
op dat schrijfbureau heerscht, wordt
eenigszins verstoord..."
De entrée van de huishoudster be
lette hem den zin af te maken. Hij
wendde zich nu direct tot haar:
„Vertelt u mij eens, juffrouw Keizer,
lag dit telefoonboek, toen u Zater
dag het huis verliét, ook geopend op
het schrijfbureau?"
„Nee meneer, het hing daar opzij
aan den haak," antwoordde de huis
houdster gedecideerd. „Dat is de
vaste plaats. Ik heb Zaterdagoch
tend het bureau afgstofd, zooals
ik dat eiken morgen doe en als het
toen op het ^bureau zou hebben ge
legen, zou ik "het zeker aan den haak
hebben gehangen. U ziet zelf wel.
dat er niet veel op het bureau
staat. ..Elk ding heeft zijn vaste
plaatst meneer van Opweeghen wil
dat zoo en als hij jxiet thuis is,
komt er niemand aan zijn schrijf
tafel."
„Hebt u Zaterdagochtend zelf niet
getelefoneerd en daarbij het tele
foonboek gebruikt?"
„Getelefoneerd heb ik wel; ik heb
m'n zuster opgebeld om haar mee te
deelen hoe laat ze mij ongeveer kon
verwachten, maar haar telefoon
nummer heb Ik in m'n- hoofd
44888 dus daar had ik het boek
niet voor noodig."
„U meent dus, dat iemand het
telefoonboek moet hebben gebmiikt,
nadat u Zaterdag het huis had ver
laten?" -
(Wordt vervolgd.)
kennen, mag dit is ons onwrik
bare besluit de gezegende landou
wen van Europa nooit meer betre
den, doch moet ver verwijderd hier
van zijn definitieve grens vinden.
EEN WERELD WORDT
OPNIEUW GEVORMD.
Een wereld wordt opnieuw ge
vormd. Terwijl in het Verre Ooslen
het Japansche heldenvolkprecies
zoo geprovoceerd, belasterd cix eco
nomisch gehinderd als het Duitsche
en Italiaansche in geweldige sla
gen ter zee, in de lucht en te land
de democr^tisch-kapitalistische
bastions vei'plettert, worden in Eu
ropa de voorwaarden geschapën om
dit continent zijn v. e onafhanke
lijkheid te geven. V Vit "het is on-
verd rage lijk, dat het leven van hon
derden millioencn menschen met
de hoogste kultureele waarde en
noeste vlijt voor altijd afhankelijk
zou zijn van den wil van eën kleine,
waarlijk misdadige gemeenschap
van Joodsch-kapitalistische wereld-
samenzweerders en van de door
hen verkrachte openbare mecning
van enkele, alleen hierdoor tegen
Europa vijandige volken en staten.
Er kan derhalve slechts een en
kele oplossing bestaan, n.1. dezen
strijd zoolang te voeren,- tot de vei
ligheid van een permanenten vrede
verkregen is, dat wil dus zeggen
tot de vernietiging van de vijanden
van deze vrede. Doordat wij ech
ter 'Hit besluit als een plechtige be
kentenis proclameeren, laten wij
recht wedervaren voornamelijk aan
de slachtoffers, die de oorlog van
1914—1918, de strijd van de natio-
naal-socialistische beweging en de
wederopstanding van ons volk in
h'et land zelf en eindelijk den te-
genwoordigen strijd van ons ge-
ëischt hebben en nog zullen eischen
Ik heb reeds.op een artdere plaats
gezegd, dat de staat, die zichzelf
het meeste aan het bolsjewisme
heeft verkocht, waarschijnlijk ook
het eerste hieraan ten offer zal
vallen.
In verband met het groote, ach
ter ons liggend jaar en met het
naar wij er van overtuigd zijn
niet minder groote komende jaar,
gedenken wij derhalve onze helden
en diegenen van onze dappei'e
bondgenooten in het verleden en
in de toekomst, met den vasten wil
er voor te zorgen, dat al deze of
fers niet tevergeefsch zijn geweest
of zullen worden. Wij kuhnen deze
plechtigheid niet oprechter vieren
dan in het bewustzijn,, dat de te
genwoordige generatie weer gelijk
waardig is aan de groote lijden
van het verleden. En wel gelijk
waardig in haar soldaten aan, het
front evenals in haar mannen en
vrouwen in het vaderland.
Den vrede echter een vorm te ge
ven, zoodat hij recht iaat weder
varen aan de offers van onze solda
ten uit alle lagen van ons volk, is
de toekomstige taak van den hatio-
naal-socialistischen staat, want zij
allen zijn gevallen voor het eeuwi
ge Duitsche volk, voor ons gemeen
schappelijk groot-Duitsch rijk en
voor een betere gemeenschap tus
schen de volkeren van ons conti
nent.
Moge God dei-halve ons allen de
kracht geven om ook in de .toe
komst datgene te doen,, wat de
plicht van ons eischt. Mét deze be
de buigen wij ons in diepen eer
bied voor de doode helden, voor de
familieledeii, die om hen treuren,
en voor alle andere offers van de
zen oorlog.
RAülUPRÜÜRAMIVlA
DINSDAG 17 MAART 7942.
Hilversum I. 415.5 m.
7.15 Gramofoonmuziek. 7.45 Ochtendgymna
stiek. 7,55 Gramoloonmuziek. 8.00 Politiek
weekpraatje (opn.). 8.15 Gramoloonmuziek.
8.20 Ochtendgymnastiek. 8.30 B.N.O.: Nieuws
berichten. 8.45 Gramoloonmuziek. 9.15 Voor
de hulsvrouw. 9.20 Gramoloonmuziek. 11.00
Voor de vrouw. 11.20 Ensemble Jack der Kin
deren en solist. 12.0(5 Theo Oden Maiman en
zijn dansorkest. 12.40 Almanak. 12.46 B.N.O.:
Nieuws- en economische berichten. 13.00 Voor
de RJpere Jeugd van het platteland. 13.15
Salonsorkest. 14.00 Arnhemsche Orkestvcreenl-
glng en solist en gramoloonmuziek. 16.00 Zie
kentroost. 16.20 Gramoroonmuziek. 16.45 Sport
en spel voor de Jeugd. 17.00 Gramoloon
muziek. 17.15 B.N.O.: Nieuws-, economische en
beursberichten. 17.30 Musette Orkest en
soliste. 18.00 Voor de Jeugd. 18.15 Gramo
foonmuzlek. 18.35 Neerlands stem van het
Öostlront. 18.50 B.N.O.Gesproken binnen-
landsch overzicht. 19.10 Gramofoonmuzlek.
19.30 Cabaret-revue. (Van»f 20.15 Alleen voor
de Radiocentrales die over een lijnverbinding
met de Studio beschikken). 20.15 Omroep
orkest. 21.00 Roemeensch orkest Gregor Serr
ban en zang met pianobegeleiding. 21.45
.N.O.: Nleuwsberichtep. 22.0024.00 Gramo-
Xoonlnuzlek.
Hilversum II. 301.5 m.
7.158.00 Zie Hilversum I. 8.00 Gramofoon
muzlek. 8.15—8.45 Zie Hilversum I. 8.45 Gra
moloonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.15
Gramoloonmuziek. 10.40 Sport en lichamelijke
Opvoeding vroeger en nu. 11.00 Zang en piano.
11.30 Vier-Handige planovoordracht. 12.00
Gerard van Krevelen en zijn orkest en soliste
(opn.). 12.45 B.N.O.Nieuws- en economische
berichten. 13.00 Zang met pianobegeleiding en
gramoloonmuziek. ca. 13.25 Gramoloonmuziek.
i De Lichte Toets. 15.30 Voor de zieken.
16.00 Vraaggesprek met gramofoonmuzlek.
i Pian'ovoordracht. t.16.55 Gramofoon
muzlek. 17.15 B.N.O.: Nieuws-, economische
en '■beursberichten. 17.30 Het groote Omroep
orkest en soliste. 18.15 Boekbespreking. 18.30
>rtage. 18.45 Amabile-sextet. 19.30 B.N.O.:
Nieuwsberichten.1 9.40 Spiegel van den dag.
19.50 B.N.O.. Praatje in Zeeuwsch dialect.
20.00 B.N.O.: Engelsche uitzending: Holland
and the economie reorganisation. (Voor de
Radiocentrales: OtamcXoonmuziek). (Vanaf
20.15 AUeen voor de Radiocentrales die over
lijnverbinding met de Studio beschikken).
20.15 Cello, plano en gramofoonmuzlek. 21.00
Ensemble De Kwintslag. 21.45 B.N.O.: Nieuws
berichten. 22.00 B.N.O.: Toelichting op het
weermachtsberlcht. 22.1022.15 Avondwijding.
Hoofdredacteur: A. R. Jonker
Schaffen. - Buitenland, Alg
Reportage en Streeknieuws:
Fred. Groot, Schagen. - Bin
nenland en Stadsnieuws Den
Helder: A. C. van Kampen
Den Helder.
