De Führer legt verantwoording af HOLLANDS DAGBLAD VOOR Internationale Jodendom aan de kaak gesteld r— Verduister HELDERSCHE COURANT VAN 1873 SCHAGER COURANT VAN 1855 Wereldoorlog vader der Briische nederlagen Engelsche en.... Duitsche bemoediging! Rijksdag schenkt Hitier onbeperkt vertrouwen BRUNO BREHM Aanmelding voor den Arbeidsdienst Uitg.: N.V. Uitg. Mij. Hollands Noorderkwartier Hoofdredacteur A. R. Jonker (afw.) Redactie- en Admtnisftratieboreaüx] SCHAGEN, Laan 201. Tel. 444 (2 lijnen). DEN HELDER, Koningstr. 78. Tel. 2345 (2 lijnen) ALKMAAR. Lentestraat 97. Tel 3332. WAARIN OPGENOMEN 86ste JAARGANG No. 11784 Jg. B MAANDAG-27 APRIL 1942 BERLIJN, 26 April (D.N.B. De Führer 'is in zijn Rijksdagrede van vandaag begonnen met er aan te herinneren, dat hij op de laat ste zittiing van den Rijksdag van 11 December j.1. rekenschap had afge legd over het verloop der gebeurte nissen van het afgeloopen jaar. Deze zijn, zoo verklaarde hij o.a., in haar historische grootheid en duurzame politieke beteekenis van een formaat, dat wellicht eerst eeu wen later in geheel zijn omvang ïal worden overzien. Na de verplettering van den op- itand te 'Belgrado, door Engeland en Moskou gemeenschappelijk aan gesticht, begon Europa rèeds enkele weken later wellicht voor het eerst sinds eeuwen de gemeenschappelij ke bedreiging uit het Oosten te be seffen. Van de succesvolle afwen ding daarvan heeft bestaan of on dergaan van ons continent reeds zoo dikwijls afgehangen. V'oor vele menschen traden nu de oorzaken van den bloedigen oorlog, die ons in September 1939 opge drongen was, duidelijker aan den dag. Want deze oorlog droeg niet meer de kenteekenen van de van oudsher bekende... interne Europee- sche conflicten. In toenemende ma te won den indruk veld, dat deze historische worsteling een der ele mentaire conflicten is, die veelal de wereld in duizenden jaren een maal aan het wankelen brengen en daardoor een nieuwe duizendjarige periode ipleiden. Vele der daarbij optredende histo rische verschijnselen zijn zich de diepste opdracht en zin van hun handelen zoo weinig bewust, zoo als dat een gewoon soldaatje ook wel gaat bij een groote militaire operatie. Ook zijn de tijdperken van der gelijke eruptieve- perioden zoo groot, dat de afzonderlijke mensch maar al te gemakkelijk den samen hang of ook de beteekenis van zijn optreden in verhouding tót het ver loop van het totaal miskent. Maar desondanks zijn ook da# Weer profiteurs, waar schijnbaar zin en nut van een-dergelijk proces, dat de volken of zelfs de continen ten aan* het wankelen brengt, niet zichtbaar is. Velen gelooven derhal ve te stuwen en zijn zelfs slechts de gestuwden enjillen willen slaan en zijn tenslotté"de verslagenen. Toen 3 September 1939 na einde- looze Duitsche vredespogingen aan het nieuwe rijk de oorlogsver klaringen van Engeland en Frank rijk waren overhandigd,«.-nadat de ze staten door de verstrekking van een blanco volmacht om te begin nen Polen als actieve kracht ten tooneele hadden gebracht, moest men wel wanhopen aan het ver stand van een wereld, die schijn baar zonder eenige reden de cata- strophe letterlijk naar zich toe haal de, 'inplaats van het ongeluk van een dergelijken waanzinnigen oor log te mijden. Versplintering van het vas teland. Nu weten wij allen, dat Enge land zich sedert de innerlijke, staat kundige desorganisatie van het vasteland van Europa zich had vastgeklampt aan een politieke leer stelling, die meende in de versplin tering van het vaste land de eerste voorwaarde te moeten zien voor de welvaart en de uitbreiding van het Britsche wereldrijk. Ongetwijfeld had deze gedachte, die de Britsche politiek beheersch- te, veel overtuigends, terwijl Eu ropa in tallooze interne oorlogen doodbloedde, zag Groot Br.ittannic kans met een minimale opoffering aan menschenlevens een wereldom vattend 'gebouw op te richten. Hier aan werd de titel „imperium" ver leend, maar de aard van dit impe rium viel met het imperiale Rome even weinig te vergelijken als een internationaal handclsconcern met een wereldonderneming, die goe.de- deren produceert. Daarbij zou men de Britsche staatsmanskunst zoowel als het simpele politieke en militaire ver mogen der Engelschen overschat ten, als men aaDnam, dat hun pp- treden de oorzaak zou zijn van het destructieve verval van Europa Dat zou beteekenen, dat men het ontstaan van een toestand verwis- gelde met het profiteeren ervan. Want het verval .van Europa E Duitsche Rijksdag is gistermiddag bijeen geko men, tot het aanhooren van een magistrale rede van den Füh rer, waarin deze de rol van het internationale jodendom uit voerig heeft geschetst en heelt aangetoond hoe Engeland ten slotte niet meer kon blijven profiteeren van veroveringen In vroeger eeuwen, doch zélf de handen uit de mouwen moest steken. De Führer loon de aan, dat deze oorlog geen oorlog Is tnsschen volken, maar tusschen naties, waarvan de een tracht zich te handhaven en de ander een willoos werk tuig is van de Internationale parasiet: het Jodendom. De Führer deed een beroep op volk en weermacht om alles te doen om zijn taak te helpen volbrengen en vroeg nog uitge breider bevoegdheden. De rijks dag heeft daarop bevestigd, dat Adolf Hitier in dezen oorlogs tijd, waarin het Duitsche yolk gewikkeld is in een strijd van te zijn of niet te zijn, het recht moet hebben om allefe te doen, wat dient of bijdraagt tot het behalen van de overwinning. De Führer moet derhalve, zon der aan bestaande rechtsvoor schriften gebonden te zijn, in zijn hoedanigheid van Führer der natie, opperste bevelhebber der weermacht, chef der regeo- ring, hoogste bekleeder van het uitvoerend gezag, hoogste ge rechtelijke instantie en leider der partij steeds in staat zijn zoo noodig eiken Duitscher, zij het een eenvoudig soldaat of een officier, een laag- of hoog geplaatst ambtenaar of rechter, een leidende of een dienende functionnaris der partij, een ar beider of een employé, met alle middelen, die hem gepast voor komen, te brengen tot vervul ling zijner plichten en bij de verwaarloozing daarvan na een consciëntieus onderzoek en on geacht de zoogenaamde verkre gen rechten een gepaste stral op te leggen, of hem in een bij zondere procédure zonder in structie te verwijderen uit zijn ambt, zijn rang of zijn betrek king. vloeit deels voort uit natuurlijke veroudering vajpi de continentale mogendheid, die na de ineenstor ting van het Romeinsche wereld rijk de leiding had, deels uit de ondermijning van de elementen, die aan dit voormalige centrum van het avondland zijn etnischen en politieken grondslag hadden verleend. In den tweespalt tus schen de antieke Romeinsche slaatsidée eenerzijds werden de fundamenten der centrale staats vorming in Europa langzamerhand vernield. Godsdienstige conflicten. ■J Daarbij kwam, nog de diepe ernst, waarmee de toenmalige we reld opging in vraagstukken, die aanleiding gaven Europa in eindc- looze interne godsdienstige con flicten te verwikkelen, terwijl die zelfde problemen thans als pplitiek volkómen zonder beteekenis wor den beschouwd en dien overeen kom stig getaxeerd. Zoo is de ineenstorting van hel oude Duitsche rijk en daarmee .van het middelpunt van een in terne Europeesche organisatie, die in dezen 'tijd bestond, even weinig veroorzaakt door de Er/gelachen als destijds de'ineenstorting van Rome door de Germanen. Zoo heeft En geland zelve ook niet primair het continent kunnen versplinteren, maar wel is het er in geslaagd in zooverre profijt te trekken uit de ontstane versplintering van Euro pa als 't, dank zij zijn insulaire lig ging, nog slechts 'n minimum aan kracht, zij het dan ook gecombi neerd met een maximum aan sluw beid, noodig had om de Europee sche onmacht in stand te houden en met de resteerende eigen kracht een andere wereld te veroveren, die ten deele nog niet doorvorscht of althans 'cultureel en militair inferieur was, gedeeltelijk zichzelf in eeuwigen innerjijken strijd uit putte. Slechts een dwaas kan daarbij over het hoofd" zien of bestrijden, dat ook dit evenals elk ander poli tiek ordeningsproces Put heeft ge had voor de menschheid. Maar even dwaas zou het zijn aan te nemen, dat het Britsche im perium dit z.g. evenwicht der krach ten in Europa eeuwig zou kunnen handhaven. Alle Oorlogen, die Engeland se dert eeuwen onafgebroken tegen 't continent heeft gevoerd, konden in wezen slechts zoolang succesvol verloopén als het ging om de be strijding van zuiver staatkundige bouwsels van dynastiek karakter door andere, dergelijke lichamen. Op het oogenbïik evenwel, waarop de volkeren begonnen te ontwaken, afgezien dus van dynastieke belan gen, moesten de middelen van de tot dusver gevolgde Britsche poli tiek in Europa schipbreuk lijden. Ondanks talrijke oorlogen was het Engeland op den duur niet mo gelijk den nationalen Franschen sfhat te vernietigen, ondanks alle pogingen zag het geen kans de aan eensluiting der Italianen te belet ten. En ondanks alle inmenging is het Duitsche rijk uit zijn puinhoo- pen van. weleer herrezen door den wil der Duitsche stammen en dank zij het optreden van groote helden. Ehgeland moest zelf aan pakken. Het Engelsche denkbeeld op den duur met wat slappe argu menten de Europeesche naties verdeeld of in onderling con flict te kunnen honden, moest schipbreuk lijden. Daardoor was Engeland gedwongen in plaats van op zijn gemak pro fijt te kunnen trekken van een bepaalden toestand dezen toe stand te verdedigen of zelfs voortdurend in stand te hon den. Daardoor na kwam een einde aan de kunst van het in trigeeren en in plaats daarvan kwam de noodzaak zelf te strij den en niet alleen de bereidheid daartoe, maar ook het vermo gen. Maar evenals Engeland werd ge dwongen in Europa zelf zijn bloed te vergieten, zoo moet ook eenmaal het oogenblik komen, waarop de handhaving van de Europeesche verdeeldheid van Engeland meer kracht eisch dan het kan missen voor het instandhouden van zijn eigen wereldrijk. Afgezien echter daarvan, was de meening, dat het Britschè wereld rijk als bestaansvoorwaarde een in onmacht versplinterd Europa noo dig heeft, slechts zoolang geldig als aan de_ peripherie van dit wereld rijk zelf geen equivalente staten be stonden, die het bedreigden. Zoodra de Russische kolos zich al strijden»! een weg toi in Oost- Azië baande, zoodira de Ameri- kaansche unie een van Engeland even onafhankelijk als volkomen voor aanvallen gevrijwaard li chaam werd en vooral zoodra het JApansche keizerrijk evenals Italië en Duitschland uit zijn slaap ontwaakte en de opjjerheer- schappij in Oost-Azië verwierf, wa ren de voorwaarden voor voort bestaan van het Britsche wereld rijk principieel gewijzigd. Niet tegen Europa kon dit lichaam op den duur in stand ge houden worden,, maar hoogstens met Europa. Toen Engeland der halve in 1914 ondanks langdurige Duitsche vredespogingen wederom in den geest van zijn oude leerstel ling het toenmalige rijk met een sterkere coalittie van mogendhe den den oorlog verklaarde, had het Quitschland zelf wel tijdelijk in Europa verzwakt, en uit de rest van de wereld verdreven, maar twee feiten moest ieder, die niet volkomen verblind, was aan het slot van deze tot dusver bloe digste worsteling in de wereldge schiedenis inzien en erkennen: 1. dat het slechts een kwestie van tijd was, alvorens Duitschland zich van zijn handen zou ontdoen. 2. De door Engeland in den loop van dezen oorlog zelf aangezochte helpers waren er nu eenmaal, d. w.z. het beroep, dat de Engelsche regeering in uitersten nood had gedaan óp Amerika, heeft dit con tinent gebracht tot een economi sche en politieke beteekenis, die Engeland zelf nooit meer zal ver mogen ongedaan te maken. Toen Engeland ging deelnemen aan den wereldoorlog, streed het voor zijn twee mogendhedenstan- daard ter zee en was het niet be reid het Duitsche rijk een sterkte van vijf,' laat staan zes tegen tien toe te staan/ Toen Engeland den oorlog zegevierend had beëindigd, naar het meende, was Japan op de plaats van - Duitschland geko men en Amerika op die van En geland zelf. Het Britsche wereldrijk nu be gon door dezen strijd in zijn voe gen te kraken „en ais men in dien tijd van de zwaarste militaire cri ses hulp vroeg met beloften, die men van meet af niet voornemens was naderhand in te lossen, dan was' het duidelijk, dat daardoor wissels waren getrokken, die vroeg of laat zouden moeten worden vol daan.'' BELOFTEN Noch de voor-Indische, noch de Arabische wereld zal de toezeg gingen vergftten, waardoor men haar eens tot offervaardigheid voor de instandhouding van het Britsche wereldrijk heeft verleid. Dat Engeland daarbij zelf eco nomisch ten zeerste geschokt, fi nancieel belast en naar volks kracht uitgeput, uit den oorlog te voorschijn kwam, kan als nieuw bewijs dienen, dat reeds de eerste wereldoorlog een Pyrrhusoverwiri- ning was, een succes dus, dat slechts de vader vvan latere neder lagen kon zijn. Nog een dergelijke oorlog tot handhaving van het Europeesche evenwicht en Enge land moest onontkoombaar binnen het wereldrijk zijn noodzakelijke eigengewicht verliezen, met andere woorden, de kracht, verspild aan de verdediging van een onmoge lijke Europeesche orde. gaat ver loren voor den samenhang en de verdediging vanN het eigen impe rium. Derhalve kan en zal de nieuwe oorlog slechts eindigen met een ramp voor het Britsche wereldrijk Met wien Engeland zich ook ver bindt. aan het eind van dezen oor log zal het zijn bondgenoot ster ker zien dan het zelf is en kan zijn. Zijn aartskapitalisten mogen nu de bolsjewistische staatslieden met nog zoo groote huichelachtige vriendschap' begroeten, zijn aarts bisschoppen mogen de bloedige bè- stieën van het bolsjewistische Atheïsme (jog. zoo innig omarmen: hoe meer leugens, huichelarij en bedrog moeten worden toegepast om de tegennatuurlijke coalities van dit pik zedelijk te denken te gen over het eigen volk op de overige menschheid. des. te min der zullen zij in staa^ zijn de ziende volken werkelijk te mis leiden en den natuurlijken weg van een onontkocmbr ;v histori sche ontwikkeling te beletten. Er Is een zegswiize van de ah- tieken. dat zegt,-dat de eoden _mef blindheid slaan, wien zij willen verderven. Ik weet niet, of alle Ennel- snhen het nog heden ten dane als een wijze daad zullen be schouwen, dat zii de talrijke compromissen, die ik sedert 193T heb voorgesteld, afgewezen hebben. Evenmin of zij allen ook thans nop zoo vast over tuigd zijn, dat bet zoo verstan dig is geweest mijn aanbiedin gen tot het sluiten van een bondgenootschap, die ik nog 1 September 1939 had vernienwd, van de hand gewezen en mijn vredesvoorstellen na den Pool- •schen en na den Franschen veldtocht geweigerd te hebben. Ik ken thans evenwel nog een ander gebod. Dit behelst, dat. de mensch datgene, wat de Goden ten ondergang hebben gedoemd, zelf nog moet aanpakken. Zoo zal dus geschieden, wat geschieden moet. De Britsche jood Disraelf heeft eens gezegd, dat het rassenvraag stuk de sleutel tot de wereldge- geschiedenis is. Wij, nationaal-soci- alisten, zijn door dit inzicht groot geworden. De verborgen krachten, die Engeland reeds in 1914 in den eersten wereldoorlog hebben gedre ven, zijn joden geweest. De kracht, die ons zelf destijds verlaiAde en tenslotte onder het motto, dat Duitschland zijn vaan dels niet meer zegevierend naar huis .mocht brengen, tot de over gave dwong, was .Toodsch. De Jo den nu hebben sedert 1939 ook het Britsche wereldrijk in zijn gevaar lijkste crisis gemanoeuvreerd. Joden waren de dragers van de bolsjewistische infectie, die een maal Europad reigde te vernieti gen. Zij waren echter ook tegelij kertijd de oorlogsophitsers in de gelederen der plutocratieën. Door den invloed van de Joden werden de Vereenigde Staten weer evenals in 1917 voetje voor voetje door den Jdnds-hesmetten nresident en zijn volkomen Joodsche omge ving zonder eenige redenen en zonder eenigen zin in een oorlog gedreven tegen volken, die Ameri ka nimmer iets hadden misdaan, tegen naties, waarvan Amerika nooit iets te winnen heeft. Want waarin ligt de zinn van een oorlog; dien een staat voert, welke een land zonder volk is, tegen vol keren zonder land? In dezen oorion gaat 't daarom politiek beschouwd 'n het oebeel niet meer om de be langen van afzonderlijke volken, maar het gaat om een conflict tus schen naties, die het leven op deze wereld voor d« haren willen waar borgen, en volkeren, din neworden zijn tot de willooze werktuigen van een internationale wereldparasiet. Het werkelijk optreden van' deze joodsch-internationale oorlogophit sing hebben de Duitsche en verbon den soldaten het beste leeren ken nen hi het land waar het jodendom uitsluitend zijn dictatuur oefent en als het staatkundige werelddidool van een komende menschheid laat prediken. In dit oogenblik verheft dit schijn baar verouderde Europa weer éls steeds in de geschiedenis de fak kel van zijn inzicht omhoog en zijn mannen trekken op thans als de vertegenwoordigers van een nieu we, betere' orde. als de ware jeugd der sociale en nationale vrijheid van de wereld. Als ik vandaaghiamens deze wa re jeugd van Europa en daarmee van een jongere wereld tot u spreek dan doe ik dat met het gevoel van een man, die den zwaar- sten strijd van zijn leven voor een heilige Zaak achter zich heeft. Voorts spreek ik tot u als de aan voerder van legers, die een lot heb ben overmeesterd, dat als zwaarste beproeving der voorzienigheid slech(ts kan worden opgelegd aan degenen, die tot het hoogste zijn geroepen. Dezen winter is een wereld- strijd beslist, die ih zijn pro bleemstelling ver uitsteekt boven wat in normale oorlogen moet en kan worden opgelost. Wij kennen het theoretische beginsel en de gru- welke werkelijkheid der oogmerken van de joodsch-bolsjewistische we- reldpers. Heerschappij van het. pro letariaat heet het en dictatuur van het jodendom is het. Uitroeiing van de nationale leiding en infelligentia der volken en beheersching van het proletariaat, dat dan zonder lei ding en daardoor tevens, door eigen schuld weerloos is geworden, uit sluitend door de joodsch-intcrnatio nale misdadigers. Wat zicty in Duitschland in zoo afschuwelijken omvang had vol trokken, rle uitroeiing van tallooze millioenen leidende geesten, moest in Duitschland worden voortgezet. Wij hebben in enkele deelen van\ ons rijk de inleiding tot dezen toe stand beleefd, en met opoffering van het bloed van talrijke idealis ten weer opgeheven. Zwaarder drukte de vloek van dit satanswerk op Hongarije. Ook d^ar slaagde men er slechts met nationale macht in de macht der' Joodsche heer schappij te breken. De naam van deW'man, die als aanvoerder in den strijd tegen deze snoodheid de redder van Hongarije \yerd, leeft nog thans onder ons als een der eerste vertegenwoordigers der be ginnende Europeesche verheffing. (Zie vervolg pag. 2). Vlaao Maan op vanavond om onder 17.52 a e(\ 5.57 30 Apr 20.59 uur 15Mei V-M. tot morgenochtend N.M. 7 Mei 23 Mei L.K. 6.17 uur EK. BRUNO BREHM. geboren 23.7.1892 Laibach. Dr. Bruno Brelim, voortgekomen uit een Sudeten-Duitsch geslacht, behoort tot de Duitsche schrijvers generatie van middelbaren leeftijd. Hij werd in 1892 als zoon van een officier in Laibach geboren, werd in den wereldoorlog als officier ver scheidene malen gewond en geraak te later in Russische gevangen schap. Na beëindiging van den oor log studeerde hij kunstgeschiede nis en vestigde zich vervolgens in Weenen. Brehm's groote roman-trilogie „Apis en Este", „Dit was het eind e'-' en „Keizer noch Koning" behandelt aanleiding, de strijd zelf en de ge volgen van den wereldoorlog, ge zien uit het oogpunt van den bewo ner der Oostmark. De schrijver laat duidelijk naar voren komen dat de nude staatsvormen verdwijnen moesten, teneinde op de overblijf selen daarvan het nieuwe Duitsch land te doen geboren worden. Voor dit brok wereldoorlog-geschiedenis verkreeg Brehm in 1939 de Natio nale Prijs voor schrijvers. Ook in zijn roman „Te vroeg en te laat" (1936), behandelde een brok Duitsch-Oostenrijksche geschiede nis bewijst de auteur zijn volks- duitsche principe's inzake de een wording van het Rijk. Gezien zijn scheppingen op het gebied der Duit sche geschiedenis en politiek kan men zeggen dat hij meer dan wel ken schrijver van beto ogenblik ook. een prominente figuur is, in zake zijn publicaties op het gebied der Groot-Duitsche gedachte in de Zuid-Europeesche levensruimte. Arbeiders en kantoor bedienden. schenkt hier aandacht aanl Nederlander! Zorg voor vrouw en kind is voor den Ne- derlandschon man iets vanzelf sprekends. Voor je gezin kan je Itet best zorgen, als ie werkt. Tn Duitschland kan je te allen tijde door te werken goed ver dienen en daardoor in het on derhoud van je gezin voorzien. Je kunt je aanmelden bij alle \rbeidshureaux. Voor a.s. studenten en a.s. per soneel in openharen dienst of bij liet bijzonder onderwijs, die onder de bepalingen van het Arbeids- dienstplichtbesluit vallen, wordt, in verband met de groote drukte bij de aanmeldingsbureaux, de termijn van aanmelding voor de kampen per 1 Juni a.s. verlengd tot uiter lijk 8 Mei 1942. Zij, die zich na dien datum aan melden, kunften alleen nog opge nomen worden in de kampen, wel ke rop 4 Januari 1943 aanvangen. Voor a.s. studenten «en zij, die reeds aan een hoogesehool of uni versiteit studéeren, eindigt de diensttijd op 24 October 1942, voor de andere categorieën op 14 Novem ber 1942. Aanmelding kan vanaf 1 heden ook geschieden bij de gemeentehui zen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Hollands Noorderkwartier | 1942 | | pagina 1