HUZIEK IN HET
DUIVELSSTEEGJE
DE VUURRODE
SCHOENTJES.
Veertig verdachten passeerden
de revue.
TWENTHE, EEN IDEAAL
VACANTIELAND.
Hotelratten aangehouden
te Den Haag.
De loferij van W.H.N,
begint binnenkort.
De bezuiniging op gas en
electriciteit in hofels,
café's enz.
Kunst en iVefenschap.
FEUILLETON
BIJ DE FOXO'S.
Getuigen ven Twenthsche
pracht: de „schop" te Dene
kamp'en de typisch Twenth
sche topgevel-boerderijen.
(Foto's Jac. Gazenbeek)
WIE ook maar eenigszins op de hoogte is van
de historie, de folklore en het natuurschoon
van ons eigen mooie land, weet, dat Twenthe ni«jt
enkel het domein is van de groote textiel- en ma
chinefabrieken, waar de vliegwielen gonzen en tal-
looze hooge schoorsteenen de donkere rookpluimen
hemelwaarts stuwen
Twenthe! Dat is het golvende land tusschen Hegge
en Dinkel, afgesloten naar den horizon door blau
we heuvelreeksen, een land vol afwisseling,
waar thans de korenvelden goudgeel beginnen te
rijpen en de dopheide haar purperen gloed legt over
het lage broekland.
Zijn geschiedenis grijpt terug tot de geheimzin
nige prae-historie: de bodem bewaart de aanwij
zing van velerlei bewoning in grafheuvel en ur
nenveld, in resten van tufsteenen gebouwen en
bijna vergeten kloosters. Ga naar het prachtige
Rijksmuseum in Enschede en zie wat de Twentsche
bodem opleverde aan herinneringen aan vorige ge
neraties.
Nóg oudere taal dan deze oudheidkundige vond
sten spreekt de geaardheid, de structuur van den
bodem zelf! Oeroude tijdperken uit
de wordingsgeschiedenis van de
aardkorst teekenen zich af in de
aardlagen en hun gesteenten komen
aan de oevers van sommige beken
zelfs aan de oppervlakte. Dat in
zulk een streek de overoude zeden
en gebruiken, de eeuwenoude bouw
trant, het landelijke natuurschoon
niet zoo spoedig en reddeloos verlo
ren gingen als elders, behoeft ons,
mede gelet pp de ligging van Twen
the, niet te> verwonderen.
En naast de bekoring van de folk
lore, die ge hier kunh ondergaan
op de hoogtijdagen van het jaar (met
Kerstmis en met Paschen bijvoor
beeld), is daar immer weer het af
wisselende landschap met de oude
bosschen, de Saksische boerenerven,
de bochtige beekdalen en de gebo
gen schilden der eschgronden.
Er zijn boeken te schrijven over
al dat schoons, al dat merkwaardigs
en „Meester" Bernink van .Dene
kamp deed dit dan ook over zijn ge
liefd Dinkelland, naast de heuvelke
ten Holten-Hellendoorn stellig een
der meest bevoorrechte gedeelten
van het gewest.
Grillig slingert de rivier haar
bochten door de barre zandverstui
vingen en dennebosschen van De
Lutte, prachtig zijn de oevers met
hun donkere boomgroepen en welige
weilanden. Afwisselend hoog en
laag, overwoekerd door een soms
tropisch aandoenden plantengroei,
zijn die rivieroevers een koninkrijk
op zich zelf voor den plantenlief
hebber, den vogelkenner, den insec
tenverzamelaar. Schilderachtig zijn
de houten bruggen, de droomende
kasteelen en de havezathen: het
Singraven en Hassinkhof, prachtig
zijn de panorama's tot ver Duitsch-
land in, waar op den horizon de tin
nen van Bentheims slot blinken.
f\ IE wordingsgeschiedenis, den
geheelen rijkdom van dezen
Oost-Twentschen bodem vindt men
a.h.w samengevat in het hoogst be
langwekkende museum „Natura
Docet" te Denekamp.
Van Denekamp uit kan men prach
tige tochten hnaken naar De Lutte
en Ootmarsum en verder Noord
waarts naar Vasse, Hezinge en
Mande. Vasse is maar een gehucht,
zoo'n huis of wat om de kerk, een
handvol boerderijen, maar de omge
ving, en vooral het bronnengebied
met zijnjeneverbesgroei is prachtig,
rijk aan natuurschoop en praehisto-
rische herinneringen.
Geheel anders doet het oude Tu-
bantenland zich aan u voor, als ge
koers zet naar Delden en Diepen-
heim, waar de vermaarde bosschen
en watermolens van Twickel. Wei-
dam en Nijehuia het landschap ac-
centueeren. Fraai zijn/ de statige,
verweerde kasteelbn, de schaduw
rijke loofhoutbosschen. En overal te
gen den achtergrond der groote en
kleine bosschen liggen de boeren
hoeven, vele met de karakteristieke
houten topgevels, den gedeeltelijk
soms nog bewaarden vakwerkbouw,
de ouderwetsche waterputten met
wipboom,
Nu behoeft men niet alleen bij de
kasteelen naar natuurschoon te zoe
ken, verre van dat! Men vindt dat
ook te kust en te keur in de buurt-'
schappen van Twekkelo en Drienen,
Oele en Saasveld (los lioes!), Weer*-
selo, Buurse en Enter of hoe ze meer
mogen heeten. Naast .ontgonnen
broeklanden kan men daar nog
prachtige brokjes oernatuur vinden,
waar de vogels van de lage heide
stand hielden, het reewild op lavei
gaat, de vos niet tot de zeldzaamhe
den behoort en buitengewoon
vele en zeldzame planten groeien.
Weer van geheel anderen aard
zijn de indrukken, die ge opdoet, als
ge de opgravingen van het geweldi
ge Cistercienser klooster te Sibculo,
eens in oogenschouw neemt. Het zal
omstreeks 1600 zijn geweest, dat dit
rijke convent geheel begon'te ver-
loopen en geleidelijk gingen toen
ook de gebouwen te gronde. De
Enschedeschs fabrikant, wijlen L.
van Heek, kocht in 1926 de terreinen
en liet eeh aanvang maken met de
blootlegging van de geheel in den
grond verborgen resten. Een oude,
uit het begin der 15de eeuw datee-
rende waterput werd gerestaureerd
en ook de fundeeringen der' omlig
gende gebouwen en werkplaatsen
werden in de jaren 1927-'30 ontgra
ven.
,C N onmiddellijk na Sibculo gaan
onze gedachten naar Weerselo,
het veelszins nog onbekende dorpje,
dat men van Hengelo, Almelo of Ol-
denzaal uit langs rustige binnenwe
gen of mooie rijwielpaden kan be
reiken. .Ook in Weerselo. leeft de
herinnering aan de grijze middel
eeuwen voort in kerk en stift.
Wanneer men niet terdege oplet,
heeft men Weerselo al weer verla-
teh zonder kennis te hebben ge
maakt met al het merkwaardigs,
dat er te zien is, maar 'let aan de
uiterste grens van de dorpskom op
een smallen zijweg, die naar het
hart van het oude dorp (er is nml.
ook een nieuwer wooncentrum ont
staan) leidt en u brengt naar de
vroegere priorij der adellijke maag
den.
Daar ligt de meer dan acht eeuwen
oude stiftskerk en, staat ook nog ach
ter de machtige kandelabers van
torenhooge linden het vroegere
slifthuis, een gebouw van monu
mentale lijnen, met kleine in.
lood gevatte ruiten, wapens boven
den ingang en een prachtigen
hof. Zeldzaam mooi en ontroerend in zijn een
voud i6 voóral het kerkje en wij kennen in ons
land geen tweede gebouwtje zoo vol devotie en stil
te als dit kleine juweel, beschaduwd door zwaar ge
boomte en omgeven door een oude begraafplaats,
waar de zerken even groen zi.jn geworden als het
diepfluweelen mos dat onder ös boomen groeit.
Loop even naar binnen en bewonder het antieke,
Romaansche doopvont, de baksteenen kruisgewelven,
de langs de - zijwanden opgestelde grafzerken van
de stiftsjoffers, die den eeuwigen slaap slapen on
der den vloer van het kerkje. Het is alles zoo
vervuld van wijding en stilte, mahrook beseft men
hier de vergankelijkheid van het aardsche, want
al zijn dc drie bazuindragende engeltjes boven op
het kleine pijporgel door den dorps schilder nog
maar pas geleden glanzend opgelakt en rijkelijk
van Verguldsel voorzien, grauw en grijs staan daar
tegen de muren rondom de groote zerken met de
ingebeitelde wapenkwartieren der adellijke joffe-
ren, één sombere wacht, een nadrukkelijk „me
mento mori
JAC. GAZENBEEK.
's-GRAVENHAGE, 22 Juli. Door
de waakzaamheid van een Schie-
damschen hotelhouder heeft de po
litie twee hotelratten kunnen arres
teeren, die de laatste weken in ver
schillende vooraanstaande gelegen
heden m de residentie logeerden en
zonder te betalen met de noorder
zon vertrokken. Het waren de 21-
jarige P. R., zonder beroep, die zich
nu eens voor wegenbouwkundige
■I1 „Weer voor waterbouwkundige
uitgaf, en de 21-jarige ongehuwde
vrouw C. V., die voor zijn echtge-
noote doorging.
R. had er slag van zich voor te
doen als een belangrijk personage,
xlet „echtpaarwendde voor met-
vacantie te zijn en verbleef tel
kens een dag of tien in verschillende
hotels. Er werden veel verteringen
gemaakt. Zoo beliep de rekening
voor een zulk een periode 203.
Voorts leende R. van kellners be
dragen van tien tot vijftien gulden.
Aan het einde van zijn verblijf
deelde hij mede te zullen vertrek
ken. Op het presenteeren der reke-
ni?? x gaf hi;> meestal ten antwoord
geld te moeten halen bij zijn notaris
of op het postkantoor een cheque te
moeten innen. Eyen later werd het
hotel dan opgebeld met de mede-
deelmg dat meneer pech had gehad
met zijn auto en men nog een.
oogenblikje geduld moest hebben.
Toen de vrouw blijkbaar wat hui
verachtig was geworden van deze
dure practijken en het tweetal het
in een Sehiedamsch hotel wat ma
tiger aanlegde, liepen beiden in de
val. De hotelhouder koesterde hier
argwaan en waarschuwde de poli
tie, die in het pseudo-echtpaar de
door de Haagsche recherche reeds
gesignaleerde hotelratten herkende
Beider identiteit was bekend uit
achtergelaten papieren, terwijl
voorts geen onjuiste, namen bleken
te zijn opgegeven. Aan het tweetal
is thans in een overheidshotel gratis
onderdak xerleend,
's-GRAVENHAGE, 22 Juli. „Win
terhulp" begint eerstdaags met de
tweede loterij. Evenals /vorig jaar
zal de prijs van de loten 50 cent be
dragen, maar dat is dan ook een van
de weinige punten van overeen
komst. De loten die thans vervaar
digd worden zitten niet méér in een
enveloppe, maar zijn in zessen ge
vouwen en afgesloten door een
banderolle. Hierdoor wordt een pa-
pierbesparing bereikt van 3032
hetgeen van zeer groot belang is.
De prijskans is, vergeleken bij
vorig jaar, toen de verhouding
1 op 6 was, gestegen en is thans
1 op 3. Er zijn namelijk op elke
serie van 1 millioen loten om
streeks 330.600 prijzen.
Dit jaar heeft men 6 van deze
series, gemerkt a tot en met f. Na
iedere serie volgt een premieloting,
waarbij de hoofdpremie f 10.000 be
draagt, terwijl er voorts nog 70 pre
mies van 100 zijn. De hoogste der
directe trekprijzen bedraagt 5000,
de totale waarde dier prijzen
1.059.000,
De verkoop zal weer op dezelfde
wijze geschieden als vorig jaar, doch
men zal tevens meer den nadruk
leggen op den z.g. „raderverkoop",
waar men door het „rad van for
tuin" kans heeft eenige loten tege
lijk te winnen, hetgeen natuurlijk
de prijskans verhoogt. Iets nieuws
is, dat deze „raderen van fortuin"
ook de provincie in zullen trekken.
Prijzen tot een bedrag van 10 zul
len direct door de verkoopers aan
de winnaars uitbetaald worden, ter
wijl hoogere bedragen aan de kan
toren van „Winterhulp" geïnd kun
nen worden. Deze loterij is echter
niet georganiseerd opdat het publiek
zijn goklust kan botvieren, maar als
onderdeel van het geheele Winter-
hulpwerk, heeft ook zij tot hoofd
motief: „Voor het volk, door het
volk". De Winterhulp-loterij heeft
in de eerste plaats ten doel, minder
bedeelde yolksgenooten te steunen.
Bij de firma Enschede en Zn te
Haarlem wordt thans met man en
macht gewerkt om de loten zoo
spoedig mogelijk af te leveren.
De loten bestaan uit twee deelen,
een stamlot en een premielot, waar
van men het laatstgenoemde moet
bewaren tot de premietrekking van
de desbetreffende serie is geweest,
De doozen" met loten worden ver
zegeld met een metaaldraad, die
door de -perforatie van'" de loten
loopt en waarvan de omgebogen
uiteinden van een banderolle wor
den voorzien, Het publek moet later
de loten van deze metaaldraad los
trekken, zoodat ze beschadigd wor
den en op deze wijze dus nooit meer
in'de do is kunnen worden terug
gaSfaan. De doózen worden in kisten
verpakt en door het geheele land
verzonden. Als alle loten afgeleverd
zijn, kan de Winterhulp-loterij 1942
beginnen dan is het startschot gé-
lost. v T
Het publiek werke mee.
's-GRAVENHAGE, 22 Juli. Zooals
bekend zijn door den directeur van
het hotel-, café-, restaurant- en pen-
sionbedrijf, in opdracht van de
„Rüstunginspektion Niederlande".
met ingang van 14 Juli 1942 drie
versoberingsmaatregelen getroffen,
die in het kort hierop neerkwamen:
1. Warme maaltijden in restau
rants alleen van 12.30 tot 14.30 en
van 18.00 tot 21.00 uur;
2. Stroomend warm water in ho
tels en pensions alleen van 7.00 tot
8.30 uur;
3. Personenliften en roltrappen
alleen voor opgaand verkeer hooger
dan de 3de etage.
Deze aanwijzingen, die zonder twijfel
groote bezwaren zoowel in de be
drijfsvoering als1 voor het publiek
met zich brengen, zijn gegrond op
de noodzakelijkheid om, in verband
met de te verwachten drastische be
perking in het gebruik van brand
stoffen met inbegrip van gas en
electriciteit, reeds thans zooveel mo
gelijk hierbij aan te passen.
Het publiek dient hierbij zijn me
dewerking te verleenen en geen
eischen te stellen, waaraan niet kan
worden voldaan of waardoor b.v
hotels, restaurants en café's genood
zaak worden de electrische verlich
ting min of meer op den ouden voet
te doen doorgaan. Men moet wel be
denken, dat de coulante behandeling
ten opzichte van de stroomlevering
niet beteekent, dat men evenveel
mag gebruiken als in normale tij
den.
Publiek en ondernemers dienen er
zich bewust van te zijn, dat de vrij
gevige behandeling-er alleen op is
gericht de ondernemers nog zooveel
mogelijk in staat te stellen noodza
kelijke lichtbronnen ingeschakeld te
houden. Alle overbodige lichtbron
nen moeten buiten gebruik zijn ge
steld. -
De ondernemers zullen tal van
lampen moeten doen vervallen of
op mindere capaciteit brengen. Voor
de in standhouding van decoratieve
of gezellige lichtbronnen in voor het
publiek geopende inrichtingen is
thans volstrekt geen electriciteit be
schikbaar.
Uitschakeling van electrische -lam
pen en gebruik van kaarsen is van
zelfsprekend niet geoorloofd.
Publiek en ondernemers dienen
ieder voor zich een en ander ter
dege ter harte te nemen.
BEGAAFDE ARBEIDERS
WORDEN INGENIEUR.
De leiding van den Reichsberuff-
wettkampf van het Duitsche Ar
beidsfront organiseert ondanks' ver
schillende moeilijkheden ook dit
jaar selectiekampen, waardoor nieu
we begaafde krachten worden ge^
vonden, die dan een verdere oplei
ding zullen genieten. De 12 van Ja
nuari tot April gehouden selectie
kampen telden 603 deelnemers en
deelneemsters. In overeenstemming
met de behoeften van de oorlogs
economie waren vijf dezer kampen
georiënteerd op ijzer-, metaal- en
luchtvaartindustrie. 124 deelnemers
zullen worden opgeleid tot inge
nieur met vakschool diploma, 24 tot
chemicus, 15 tot vliegtuigingenieur
en 10 tot mijnopzichter. Deze cijfers
en de ontwikkeling van andere ta
lenten getuigen evenzeer van de
capaciteiten der Duitsche arbeiders
als van de waarde der selectiekam-
pen, die het mogelijk maken, dat de
leidende krachten, die voor het
Duitsche economische leven noodig
zijn, uit alle lagen van het werkende
volk worden gewonnen.
FELLE BRAND TE STEDUM.
STEDUM, 22 Juli. In den afgeloo-
pen nacht om vijf uur is een felle
brand uitgebroken in de kapitale
boerderij van den heer K. Slage te
Stedum, eigenaar de burgemeester,
de heer K. Jensema. Binnen een
minimum van tijd was alles een
vuurzee. De inboedel kon slechts
gedeeltelijk worden gered. De
brandweer uit Appingedam ver
leende assistentie, doch kon niet
verhinderen, dat het woonhuis ge
heel vernield werd. De boerderij is
gedeeltelijk behouden gebleven. De
oorzaak van den brand is onbekend.
De schade wordt gedeeltelijk door
verzekering gedekt.
Economische rechter.
Het verdachte knipoogje.
Slechts veertig Noordhollanders
moesten zich Woensdag melden
bij den economischen rechter
voor de een of andere overtre
ding op economisch gebied.
Slechts veertig! Misschien denkt
■de argeiooze lezer, dat veertig
wel zoo ongeveer egh record zou
zijn, maar dat is verre van
waar: in den regel loopt het
aantal zaken op den Woensdag
tegen de 60!
Zoodat we maar willen zeggen,
dat er nog al wat gesmokkeld
wordt in onze provincie. En als
men dan bovendien nog weet, dat
de Wieringermeer slechts vier
maal genoemd werd op dezen
Woensdag, dan begrijpt men,
dat de rechtbankverslaggevers
een buitengewoon rustigen dag
hadden!
Veel copie zat er dezen keer ook al
ntet in de diverse zaken. Of het moest
zijn de zaak van „den man met het
knipoogje".
Dat was .een Oosterblokker, genaamd
Corn. Karsten. In plaats dat deze jon
geman zich bij zijn boeken hield hij
studeert, zooals we hoorden, 'boekhou
den heeft hij-zich bezig gehouden met
den zwarten handel. Althans, meneer
de studeerende wist aan malsche boter
te komen en deed deze van de hand met
de gebruikelijke winst. Je reinste zwarte
handel dus.
Comelis deed voor <len rechter heel
erg gedwee, wekte eendsoort van mede
lijden op bij officier en rechter en
kreeg slechts 30 gulden boete voor, de
transactie van 31/, kg roomboter.
Toen het vonnis gevallen was en de
verdachte de rechtbank den rug had
toegekeerd, volgde een verdacht knip
oogje naar iemand op de publieke tri
bune; net of hij zeggen wilde: is-ie effe
goed? De man op de tribune en de ver
oordeelde verdwenen schielijk
H. J. Brandt uit Oosterblokker had
deze boter gekocht. En nu bleek, dat
student Karsten iets,minder onschuldig
was dan hij het voorgaf: Karsten had
de boter aangeboden, terwijl K. zelf
verklaard had, dat Brandt bij hem was
k^men bedelen om wat boter!
Brandt werd veroordeeld tot 25.
S. Groot uit Grootebroek had 10 kg
boter zonder bon gekocht, hetgeen hem
thans op 75 gulden boete is komen te
staan, terwijl J. van Niekerk uit Eg-
mond aan Zee voor het koopen van
5 kg margarine 50 gulden boete kreeg.
Denkt om de veiling!
We zouden thans een waarschuwend
woord kunnen richten tot heeren
tuinders: een paar van hen bleken na
melijk vergeten te hebben, dat er er
gens in ons land ook nog veilingen zijn
en dat het de bedoeling is, dat de tuin-
producten over de veiling verkocht
worden, opdat de producten rechtmatig
verdeeld worden over de consumenten.
P. Slijkerman te Warmenhuizen bij
voorbeeld had een 1600 kg roode kool
verkocht aan een groentenhandelaar in
den Haag en deze transactie was niet
geschied via de veiling.
De boete werd bepaald op 100 gulden.
A. Ligthart uit Warmenhuizen had
2000 kg roode kool aan denzelfden groen
tenhandelaar verkocht, ook al buiten
de veiling om. Hier was de schuld
vereffening eveneens 100 gulden.
Nummer drie in deze serie was R. v.
d. Berg uit Velsen, die 4000 kg roode
peen buiten de veiling om had gekochj.
Eenige verzachtende omstandigheden
waren oorzaak, dat ook hier slechtg 100
gulden gevorderd werd en dat het vonnis
conform luidde.
De vee- en vleesohverordening.
Natuurlijk waren er ook weer ver
schillende heeren, die de vee- en
vleeschverordening overtreden hadden.
EEN NIEUWE OPERETTE VAN
JAN VAN ALFEN.
Muziek van Siem Fluister.
Jan van Alfen, wiens operette
„Florimont, de zwervende zanger"
zoo veel succes heeft beleefd, heeft
thans een nieuwe operette gereed:
„Intermezzo in Bohemenland", waar
voor de muziek is geschreven door
Siem Pluister.' Eenigen tijd geleden
heeft men de ouverture van dit
mooie werk voor de radio kunnen
hooren.
Wij werden in de gelegenheid ge
steld, de tekst van deze operette in
te zien en wij kunnen niet anders
zeggen, dan dat ook deze operette
weer een succes belooft te worden.
Wij komen binnenkort hierop nog
eens terug.
Misschien kunnen wij dan ook
iets vermelden over de Spaansche
operette, welke Van Alfen in voor
bereiding heeft.
A. Ottens uit Wieringen bijvoorbeeld
had een geslacht kalf gekocht, wat op
zich zelf II erg genoeg Is. Erger en be
denkelijker was echter, dat hij den ver-
kooper-slachter had aangespoord om
het kalf te slachten.
Gevolg: twee maanden voor Ottens.
Zijn collega, J. F. A. Beukers uit
Wieringen, had met Ottens het vleesch
vervoerd in twee koffers. In de autobus
waren z i aangehouden en daarbij bleek,
dat elk van hen ongeveer 171/, kg
vleeseh hadden vervoerd. Drie weken
luidde de eisch; 175 gulden was het
vonnis.
R. Spikman uit Slootdorp had 15 kg
varkens- en kalfsvleesch vervoerd, het
geen hem te staan kwam op 150 gulden.
Twee clandestine slachters uit Hoorn
hebben dit v.oorjaar twee koeien ge
slacht en brengen thans hun dagen in
de eenzaamheid door. Een broer van
een der slachters, t.w. N. Mak, heeft
van het vleesch twee zakken, wegende
ongeveer 130 kg, vervoerd naar een
auto, maar het vleesch werd ontdekt.
Eisch en vonnis 1 maand.
K. Hart uit Blokker had zijn schuur
twee keer beschikbaar gesteld voor het
slachten en daarmee in totaal 70 gulden
verdiend. Een wel zeer sobere beloo
ning, als men weet, dat Hart thans drie
maanden moet zitten voor het beschik
baar stellen van zijn schuur!
Handel in koeien.
Tenslotte een paar zaakjes betreffende
handel in koeien.
D. Vis te Enkhuizen had een koe
verkocht aan' zijn stadgenoot J. Groen,
zonder dat hij daartoe gerechtigd was.
Eisch 500 gulden ^vonnis 300 gulden.
J. Groen had de koe gekocht voor 500
gulden; hij hoorde ook 500 guden tegen
zich eischen, terwijl het vonnis 400 gul
den luidde.
J. Boontjes uit Burgerbrug had ook al
een koe verkocht aan N. P. Kossen te
Warmenhuizen.
Bij deze zaak kwam een deskundige
om den hoek kijken en deze beweerde,
dat het buitengewoon moeilijk is, om
de koeien te klassificeeren.
De zaak werd aangehouden, om an
dere deskundigen te hooren en de Si
tuatie is zoo, dat een belangwekkend
geval ons te wachten staat.
OFFICIEELE MEDEDEELINGEN.
Siertegels.
De Directeur van het Rijksbureau voor
de Keramische Industrie maakt bekend,
dat'het na 31 Juli 1942 verboden is aar
dewerk wand- (muur-) tegels door be
schildering of op andere wijze tot sier
tegels te (doen) verwerken. Overtreding
van dit verbod is .strafbaar. Alle ver
leende vergunningen tpt het (doen) ver
werken van aardewerk wand- (muur-)
tegels tqt siertegels zijn per 1 Augustus
1942 ingetrokken.
Kunstmestdistributie.
Het R. V. O. Kunstmest Distributie
Bureau maakt bekend, dat, aangezien
gebleken is, dat niet alle land- en tuin
bouwers in de gelegenheid zijn hun
kunstmestbonnen voor 26 Juli bij de
leveranciers in te leveren, de volgende
zegels tot 31 Augustus 1942 geldig
blijven: stikstofbonnen, voor
zien van opdruk 1, benevens de uit
sluitend in Friesland uitgereikte stik
stofzegels, voorzien van opdruk G,
kalibonnen voorzien van opdruk
1 en 2.
Bovendien worden voor het tijdvak
23 Juli31 Augustus 1942 geldig ver
klaard: stikstofbonnen, voorzien
van opdruk 2, kalibonnen, voorzien
van opdruk 3.
Alle hierboven vermelde zegels, t.w
stikstofbonnen, voorzien van opdruk
no. 1 en no. 2 en G, kalibonnen voor
zien van opdruk no. 1, 2 en 3 moeten
door de verbruikers uiterlijk 26 Augus
tus a.s. bij de leveranciers gijn inge
leverd opdat deze voor tijdige inzending
der bonnen aan het R.V.O. .Kunstmest
Distributie Bureau kunnen zorg dragen
ter verkrijging van een aankoopmaehti-
ging.
De kunstmestzegels, welke na den
vervaldatum binnenkomen, kunnen door
het R.V.O. Kunstmest Distributie Bureau
onder geen voorwaarde worden geaccep
teerd. De fosforzuurbonnen voorzien van
opdruk no. 1 blijven tot nader order
geldig.
Aanvraagformulieren verfproducten.
De Directeur van de Sectie Verf en
Verf grondstoffen van het Rijksbureau
voor Chemische Producten maakt be
kend, dat het is gebleken, dat velen de
aanvraagformulieren (V 127) vobr verf
producten voor opdrachten van Neder-
landsche overheidsbedrijven en voor an
dere opdrachten van vitaal belang al
dan niet opzettelijk verkeerd invullen.
Uitdrukkelijk wordt gewezen op art. 11
van de distributie-regelingsbeschikking
1941: „Een ieder is verplicht de opgaven
en mededeelingen, welke aan hem in
verband met de distributie van goede
ren of de voorbereiding daarvan worden
gevraagd, nauwgezet, prompt, zonder
eenige verzwijging en naar waar
heid binnen den daarvoor te bepalen
termijn te verstrekken". Niet nako
ming van deze verplichtingen is straf
baar gesteld bij art. 1 van het Econo
misch Sanctiebesluit 1941 en kan worden
gestraft met gevangenisstraf van ten
hoogste 8 jaar en geldboete van ten
hoogste 100.000.
236. Het lachen duurde nu niet zo lang
en het klonk niet zo overmoedig meer.
Had Jasper niet zo'n pleizier meer in
de ongelukken van Anneke en Jacob?
Anneke wist feet sift,
10
door S. BROCKHOFF.
„Niet zoo dicht bij", zei Aimers,
toen Kampscholte zich vlak voor
mevrouw Schooneman planjte. Met
dien kerel was niets te beginnen.
Zij was vast besloten niet te betalen
en niet te bestellen.
„U wil mij wel verontschuldigen?"
zeide zij, zoo hoffelijk, alsof Kamp
scholte haar zoo juist een beleefd-
heidsvisitie gebracht had. Maar de
directeur van „Vinum" dacht er
niet over haar te verontschuldigen.
Hij pakte haar grof bij den arm en
blafte:
„Voor het eind van de week be
taalt u mij die tienduizend gulden
of ik laat het zoodje hier sluiten".
Toen rukte zij zich los, de deur
sloeg achter haar dicht.
In het kantoortje bleven de twee
manr.Un achter.
De lamp scheen Vaal van de vuile
zoldering, de kantoorboeken lagen
zorgvuldig gestapeld op de schrijf
tafel, de kas was op acht gulden na
leeg. Aan de ijzeren jassenstandaard
bengelde de lichtgrijze zomerjas van
'Kampscholte benevens zijn hoed en
wandelstok.
Paul Aimers' grijze oogen hadden
een gevaarlijk groene glans, toen hij
op den beschonken man toetrad.
„Daar", zei hij, wijzend op den
standaard. „Neemt u uw kleeren en
gaat u door, de achterdeur weg. Het
zoo g toch ook wel piet aangenaam
zijn als morgen de geheele stad wist,
dat de heer Kampscholte dronken in
het Odeon rond heeft gehangen".
Misschien had de mixer het heele-
maal niet beleedigend bedoeld. Het
was nu eenmaal zoo zijn manier van
spreken. En het zal ook wel niet
mogelijk zijn na te gaan, wat de
heer Kampscholte op dat moment
dacht. Hij kende dien man niet,
maar hij mocht hem niet lijden. Ook
zag hij niet precies waar hij stond.
Er was zoo'n vreemd gevpel in zijn
hoofd, dat was misschien wel. de
schuld van alles wat daarna ge
beurde.
Kampscholte greep Aimers arm,
hij wist zeker diet dat het de arm
was van een man, die hem zoo juist
de deur had gewezen. Hij klemde er
zich aan vast, omdat het een hou
vast was in de wilde golven, die
hem op dat moment omspoelden.
Daarbij zei hij' en dat was zijn
fout iets beleedigends. Ongeveer
van den inhoud, dat de dame, die
zoo juist de kamer uit was gegaaii
eeh bedriegster was, een gevaarlijke
bedriegster.
Toen had hij ook op het zelfde
oogenblik een oorvijg te pakken,
dat hij tegen een stoel aanviel en op
den grond rolde. Hij gevoelde nog,
dat hij een schop kreeg en een zwa-
ren slag in den rug. Daarna voelde
hij niets meer.
Nauwelijks was Thea Schoone
man aan den dreigenden directeur
van de N. V. „Vinum" ontsnapt of
zij hoorde gqschreeuw. Het was af
komstig van twee danseressen, die
ruzie hadden over een kwestie, die
het noemen niet waard was. Ter
wijl zij naar de kleedkamer liep,
hoorde zü beneden uit het kantoor
een doffen slag rr- de sal yap den
heer Kampscholte doch zij lette
er niet verder op.
In de kleedkamer had zij moeite,
de ruziemakende meisjes te schei
den Zij profiteerde van de gelegen
heid om de danseressen te ontslaan,
maar zij dacht er niet aan, ze te la
ten gaan. Zij wilde alleen maar de
gelegenheid gebruiken en de gage
naar beneden drukken. „De Torpe-
dogirls kunnen jüllie.plaats best in
nemen", merkte Zij nog even op en
wachtte af of dat schot raak was.
Het was niet alleen raak, het pro
jectiel ontplofte boven verwachting.
Lily en MUy spuwden een stortvloed
van verwenschingen uit tegen de on
schuldige rivalen en gilden, dat zij
liever tegen de halve gage zouden,
dansen, dan dat zij die twee begin
nelingen een kans gunden.
Mevrouw Schooneman opende haar
taschtje en haalde een vulpen en.
een groezelig contract te voorschijn,
waar zij iets in veranderde. Zonder
een blik op het papier te werpen,
teekenden de beide meisjes met kin
derlijke hanepooten.
Per week 70 gulden gespaard, be
rekende Thea. Zij was tevreden.
Zoo tevreden, dat zij niet meer dacht
aan dien doffen slag, dien haar ver
ontrust had. Zij blikte snel naar het
privékantoortje. Uit de zaal klonk
weer het gedempte applaus. Het
klonk als ver verwijderd ruischen
van de zee en herinnerde haar aan
haar plicht. Zij gevoelde iets als
triomf. Alle vermoeidheid was ver
vlogen. Met Kampschélte breng ik
het nog wel in orde, dacht zij. Zij
herstelde haar glimlach en met een.
voorgevoel van de overwinningen,
die zij nog zou behalen, gleed zij
stralend de zaal binnen.
Wordt vervolgd, j
