Doel: Veiligheid G er ma arisch e ge meen sch a p. UISTER Groen TRECHT DER LANS Stad Alkmaar". TERIA SABOTAGE EN OPHITSING WORDT DE KOP INGEDRUKT. IAMMA LL1NGS DAGBLAD VOOR KOMEDIE PERKAMP. ERMAKER cheweg 20 ST TOOYERBRIL NEUT HUYZEN n Vlies ING CUR5US DIPLOMA. BERGEN oendermaker TEL, 3126 io September, vorderden be- Hofplein. tan huis. winstraat 52. imber a.s. uur —11 uur. Prima keuken- :et. - TEL. 3332. DUDEN. IKHOUQEN. 1MA. LD. Groote rede van Hauptdienstleiter Schmidt. Hulp van de schooljeugd bij het binnenhalen van den oogst. Scholieren kunnen zich reeds vrijwillig aanmelden. BEKENDMAKING. I met ïULST, HERMAN drollen, m 111 uur. t verrassende en et te Nuyl, Annie Veil Koppen enz. dag 25 Augustus 1 uur. rdag 27 Augustus vue-komiek 1. erdag 27 Augustus September van de AVONDSCHOOL ij den Heer EEKERSKADE 4. EN 1—4 Leuaden LOENEN EN De Bilt. Nieuwersluis. Amsterdam, bij Duurstede. deposito. EVERWIJK. IYTER. 'GEN- FRANEKER— leel FRIESLAND en II en ZAANSTREEK, orp 15. Tel. 3723. SURANTIE. is beter, er eten. ïOEFD ;n worden gegeven W n,7. courant verschijnt dagelgks. ahnnnementspfijs per 3 maanden bij '^uitbetaling voor Alkmaar 3.10; franco door het geheele Rijk 3.63. „.se nummers 5 cents, rel. Administratie (abonn., advert.) 3320, Redactie 3330. ALKMAARSCHE EDITIE. NOORD-HOLLAND Frjjs der gewone advertentiën; J 0 10 per m.M., minimam 14 mAL J L40. elke 31/, m.M. meer J 0.35. Tarieven op aanvrage. Brieven aan de Oitg. N.V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. Herms. Coster Zoon. Voordam 9, Alkmaar, postgiro 37060. 144e Jaargang No. 197 6 pagina's HoofdredacteurA. R. JONKER, Alkmaar Maandag 24 Aug. 1942 Duitschland strijdt tot de overwinning. AMSTERDAM, 22 Augustus. Een stampvol Concertgebouw, waar Duitsche en Nederlandsche Nationaal-Socialisten broeder lijk vercenigd waren, heeft vanavond in diepe spanning ge luisterd naar de pakkende redevoeringen van Hauptdienstleiter Schmidt en den plaatsvervanger van den leider der N.S.B., C. van Geelkerken. Geen plaats was er onbezet in de groote zaal en op het podium en op de balcons hadden velen zich zelfs tevreden ge steld met een staanplaatsje. Men wilde de Nationaal-Socialisti sche voormannen, die op deze gemeenschappelijke bijeenkomst den Nederlanders en Duitschers ernstige dingen te zeggen had den, hooren en men liet niet na uiting te geven aan zijn intense belangstelling voor het gesprokene. Men kent de stijlvolle wijze, waarop de Nationaal-Socialisti- sche vergaderingen worden ingericht, maar steeds weer is men opnieuw verrast door de variatie, die men weet te brengen in de aankleeding der zaal en in de smaakvolle, sobere versiering. Ook nu weer werd men getroffen door den stijl en de orde en tegelijk door de feestelijkheid van deze bijeenkomst. Prachtig was het podium versierd met strak gespannen Duitsche en Nederlandsche Nationaal-Socialistische vlaggen. Tegen wit fond zag men een gouden hakenkruis. Roode en witte bloemen en frisch groen zoomden het podium af, waar geüniformeerde leden der jeugdbewegingen hadden plaats gevonden. Buiten stond een eerewacht van Duitsche en Nederlandsche Nationaal-Socialisten opgesteld, die na de aankomst der autori teiten het Concertgebouw binnen marcheerde en met de vlaggen een vaandelwacht vormde achter het spreekgestoelte. Voor kameraadschap en samenwerking. Met enkele korte woorden open de de gemachtigde van den leider der N.S.B., districtsleider J. W. de Ruiter, de bijeenkomst, waarna hij het woord gaf aan den heer Van Geelkerken. Districtsleider De Ruiter had reeds gewezen op de achting en de liefde, die dc beide' sprekers in nationaal-socialistische kr ingen hebben verworven en het was of het publiek in de zaal dit^ nadruk kelijk wilde onderstrepen. Want het applaus, waarmede Van Geel kerken en later ook Hauptdienst leiter Schmidt begroet werd bij zijn verschijnen, liet aan hartelijkheid niets te wenschen over. einde gevochten zal worden en die niet gestoord kan warden doorelementen, die luisteren naar de misdadige influiste ringen van hen, die op een veiligen afstand zitten en zelf geen gevaar loopen. Want Duitschland vecht voor Euro pa, dus ook voor ons. En wan neer wij dit niet begrijpen, zullen wij aan den lijve onder vinden, hoe ernstig en hard de strijd is. Rede Van Geelkerken. De, heer Van Geelkerken zeide het kernachtig in zijn rondborstige taal. Hij begon met er op te wijzen, dat de nationaal-socialisten strij den uit innerlijken dwang. Het Hij besprak vervolgens de lots verbondenheid. De Engelsche zender heeft ge zegd, dat wij nog even moeten wachten met den opstand, maar dat de „Nederlandsche regeering" het sein zal geven. De hetzers in Londen, die het goud hebben meegenomen, den ken, dat wij hen zullen gelooven. Zij trachten ons in het verderf te storten dat zal gebeuren, wanneer wij hen inderdaad probeeren te volgen. Wij echter, zoo eindigde de heer Van Geelkerken, staan samen, verbonden met de Duitschers, be reid om te offeren ten bate van ons volk en ons vaderland en daardoor ten bate van het nieuwe Europa. Rede van Hauptdienstleiter Schmidt. Na den heer Van Geelkerken voerde Hauptdienstleiter Schmidt het woord. Hauptdienstleiter Schmidt gaf in groote trekken een beeld van de nationaal-socialistische beweging in Duitschland van 1933 tot den dag van heden en van den Duitschen bezettingstijd in Nederland in het bijzonder. Spreker schilderde, hoe de Führêr na - het overnemen van de macht met den opbouw begon langs vree'd- zamen weg, het Duitsche volk weer arbeid en brood gaf, den boeren vaste prijzen en hoe hij zich tevens in zijn groote vredesredevoeringen tot de wereld richtte en zijn hand tot den opbouw van Europa aan bood. Hauptdienstleiter Schmidt toonde voorts aan, hoe dit tweede programmapunt door de wereld met hoon en spot werd beantwoord en hoe de vroege^ vijandelijke mo gendheden er niet aan dachten, haar achterbaksch spel van 1919 ,op te geven. Integendeel, vrijmetselaars en kapitalisten stelden pogingen in het werk, om de revolutionnairc krachten van het nationaal-socialis- me te verstrikken en langzaam met hun geld af te sluiten. Met enkele voorbeelden stelde spreker nog eens de mijlpalen van dezen strijd om de Duitsche vrijheid in het licht: de uittreding uit den Eri door -hun woorden begeester den beide sprekers ook hun pu bliek. Zij zeiden ernstige dingen op een duidelijke wijze. Hun taal was klgar en men begreep, dat men hier tegenover mannen stond, wien het niet begonnen is om mooie woorden, maar om harde werkelijkheid. Men begreep dat hier gesproken werd in het belang van de Nederlanders, dat hier was afgedaan met oude begrippen en dat slechts het vooruitzien in den nieuwen tijd de redding zou kun nen brengen. Dat was het, wat Van Geelkerken en Hauptdienstleiter t ™'dt den mensehen duidelijk maakten. Stiijd voor een ideaal, die gestreden moet worden en die geen oogenblik verslappen mag, ook al zijn er dan moei- 1 lijkheden. Ernst, bloedige ernst in dien strijd, die tot 't bittere nationaal-socailsme moge ons leeren, dat het voor den enkeling noodzakelijk is, een vaste levens lijn te hebben, die zoo sterk is, dat hij er nooit van 'afgetrokken kan worden. Een nationaal-socialisti sche levenslijh wil zeggen: te we ten, dat men gekozen, heeft. Als wij zoo'n lijn kennen en weten, dat wij onwrikbaar staan, dan is er nog licht in dezen tijd. Wij hebben de gemeenschapsge dachte leeren kennen. Wij zijn ge groeid en wanneer wij nu hier staan, dan weten wij, dat onze groei gekomen is door hen, die met ons op straat hebben gestaan, die gecolporteerd hebben en hun ar beid hebben gegeven, door de eenvoudigèn dus. Het nationaal-socialisme stelt het algemeen belang boven het eigenbelang. Dat eischt offers van ons. koitebaan-uravciyea elndttr«eu. I inks) en „Welkom de favoriet van den middag aan de tXNJJ-SQe Haap-Pjt* Holland m) Volkenbond, den terugkeer van het Saargebied, de bevrijding van het Rijnland, de vriendschap met Italië, de bevrijding van de Oöstmark van de clericale machten, die zich met het marxisme verbonden en tegen den vrijheidswil van zeven millioen Duitschers gesteld hadden, voorts den terugkeer der Sudeten-Duit- schers in het Duitsche Rijk en het plaatsen van Cecho-Slowakije onder Duitsche bescherming, waarmede weer een keten in den ring der vij- anlijke mogendheden gebroken werd. Vervolgens besprak Haupt dienstleiter Schmidt den op de Volksduitschers in Polen uitgeoefen- den druk en het grootmoedige aan bod van den Führer, waarin van de Polen niets anders verlangd werd dan een verbindingsweg naar Dan zig en Oost-Pruisen. Opgehitst door Engeland en Frankrijk ging deze te Versailles opgerichte staat echter niet op het aanbod van den Führer in. doch daagde Duitschland brutaal uit door militaire demonstraties en nieuwe vervolging Van de Duit schers. Op 1 September 1939 verklaarde de Führer in de Rijksdagzitting, dat hij thans het bevel gegeven had om terug te schieten. Duitsche legers zouden nu de bescherming der Duit sche Volksgenooten zelf Ier hand ■nemen. Nu alle pogingen van den Führer mislukt waren, moesten de kanonen spreken. De Führer trok zelf het veldgrijs aan, dat hij 4 jaar lang als eenvoudig musketier en Gefreiter in den wereldoorlog gedragen had en verklaarde aan het Duitsche volk en de wereld, dat hij het veldgrijs pas dan zou uittrek ken, wanneer Europa definitief tot rust zou zijn gekomen, de Arische menschen beschermd zouden zijn en de absolute overwinning zou ge hecht zijn aan de Duitsche vaandels. Het eerste oorlogsj aar. de' tanden gewapende Polen in 18 dagen werd vernietigd. Door afspraken met de 1 .jet- Unie had de Führer in Augustus 1939 geprobeerd tot een vergelijk met de Sovjets te komen. Na het marxisme als eersten vijand in eigen land te hebben leeren kennen en te hebben vernietigd, was zulks voor alle nationaal-socialisten voldoende reden om het bolsjewisme slechts in* zooverre te vertrouwen als het voor ons stond. Aan den Westwal hielden Duit sche soldaten trouw de wacht. Aan vallen van de vereenigde strijd krachten werden afgeslagen. Slechts heel kleine successen konden in de bocht bij Saarbrücken behaald wor den. De Engelschen zongen, hun mooie lied: „Wij hangen onze wasch op aan de Siegfried-Linie", dat in middels volkomen verstomd is, ter wijl er op het oogenblik nog wel nauwelijks iemand in Engeland te vinden zal zijn, "die dit lied zal zin gen. Het lied'evenwel, dat dien zelf den tijd in Duitschland gezongen werd, klinkt thans nc^>' over de zen ders ehj verkondigt de macht van de Juitsdhe marine. Het was een aansporing voor de* Duitsche zeelie den, die dit lied „Wir fahren gegen England" zongen. In dien tijd van den Duitschen af weer begon reefls precies zooals op dit oogenblik het gepraat over uit breiding der fronten. Overal wezen Fransche en Engelsche staatslieden op deze noodzakelijkheid. Churchill had inmiddels als premier in Lon den de zaken overgenomen. De Führer echter was de Engelsche actie in Noorwegen twee uren voor. De Engelsche landingstroepen uit de lucht werden reeds door de luchtmacht en de marine verslagen en binnen enkele dagen werden de laatste resten van den vijand uit het gebied van Noorwegen weggevaagd? Geen angst ons lot aan Duitschland te verbinden. Duitschers en Nederlan- Nadat aldus, zoo vervolgde Haupt dienstleiter Schmidt, Duitschland in dezen geweldigen strijd op leven en dood gestreden was, moesten Polen en de wereld ondervinden, dat de trefkracht van de Duitsche weer- BiggJrt aoo geweldig was, dat dit tot ders nooit weer tegen over elkaar. Zoo kwam ook de 10e Mei, waar op de Westelijke legers overgingen tot den aanval en de vernietiging van de EngelscbFransche strijd krachten. Dat ook bij deze operaties Nederland niet verschoond kon blij ven, spreekt thans voor ieder nuch ter denkend mensch vanzelf. Als dientengevolge Duitsche en Neder landsche soldaten in conflict zijn ge raakt dan dragen diegenen daar voor de verantwoordelijkheid, die thans niet meer in Nederland zijn, maar aan de overzijde in Engeland en Amerika stoken. Wij willen het lot dankbaar zijn. dat deze ongelukkige strijd slechts kort duurde en dat de helden, die aan beide kanten zijn gevallen, ons steeds in herinnering zullen bren gen, dat hét in de toekomst nooit weer mag voorkomen, dat Nederlan ders en Duitschers in den strijd tegenover elkaar st&an. g Nadat de capitulatie van het Ne derlandsche leger zich had voltrok ken, benoemde de Führer bij zijn decreet van 18 Mei 1940 Reichsmi- nister dr. Seyss-Inquart tot Rijks commissaris voor het bezette Ne derlandsche gebied. Dr. Seyss-Inquart nam 29 Mei 1940 in een plechtige bijeenkomst in Den Haag de bestuursmacht op zich. Het is goed. als wij ons'af en toe deze historische feiten in de herin nering terugroepen. De Rijkscom missaris zeide destijds: „Alle wapensuccessen en ae heerlijkste overwinning, die ooit is bevochten en die thans in Vlaan deren werkelijkheid wordt, veran deren niets aan het jeit, dat wij, Duitschers, liever in dit tand wa- reyi gekomen met de ten groet op geheven hand, dan met de wapens in de vuist. Dit feit zal eenmaal voor den rechterstoel der geschie denis beslissen en de verantwoorde lijkheid voor alle ongeluk en alle vernieling leggen op de schouders van degenendie niet opgewassen tij aren tegen de grootheid van dit uur". Destijds, zeide hij voorts: „Wij Duitschers zijn nu et.i,naai geplaatst in een gebied, dat ons in het Oosten en in het Westen zon der bescherming heeft overgele verd aan den aanval van wie op het oogenlik machtiger is. Eeuwen lang stonden wij bloot aan de rooftochten en roofoorlogen der Franschen. Eeuwenlang stortte de storm van het Óósten zich over ons, dieft wij tot redding van het avondland steeds weer afweerden. Het Germaansche bloed in onze aderen verschaft ons het initiatief en den ondernemingsgeestdie de Nederlanders flinke zeelieden en kooplieden deden worden en ons, Duitschers, in den strijd voor on ze levensrechten hebben gemaakt tot de beste soldaten ter wereld", In het strijdgebied van het Nederland sche Legioen voor Leningrad. Een bijzondere verrassing. Een vat wijn is gearriveerd VNP-Heukels- SS-PK Brantsen-Pax Holland m In deze rede zeide hij verder: „Wij Duitschers nu, die thans met een blik, gescherpt door het inzicht in de door het bloed 4be paalde waarden van een volk, door dit land gaan, verheugen ons ojjer de Nederlandsche menschen. Wij verheugen ons over de kinderen. Wij wenschen den jongens hier toe, ,dat zij moedige, krachtigeonder nemende mannen worden en we wenschen den meisjes toe, dat ze goede vrouwen en blijmoedige moeders van gelukkige gezinnen worden". Deze wQorden waren derhalve geen woorden van haat, maar woorden van waardeering, waarin een aan sporing lag om mede te werken aan de groote gebeurtenissen. Hij be krachtigde dit door te zeggen: „Het Duitsche volk heeft zijn groot Duitschland lief en is bereid hiervoor alles op te offeren. Het voelt evenwel de hoogere betéeke- nis van de aan het Duitsche volk gestelde roeping tot medewerking aan den opbouw van een nieuw geordend, vredelievend Europa. In het besef van de grootheid van deze taak is het bereid geweest zijn hoogste goed - te weten groot-Duitschland zelf in de waagschaal te stellen, om het nieuwe schoonere Europa te hel pen tot stand brengen!" In de kerkers gesmede kameraadschap. Nu ook in den tegenwoordigen tijd steeds weer de vraag vernomen kan worden, waarom de Duitsche bezet tingsautoriteiten slechts met de natio naal-socialisten samenwerken, zou ik nog eens in de herinnering willen terug roepen, dat deze kameraadschap in de kerkers der vroegere regeering is ge- sméed. Wie heeft Duitsche en Nederlandsche nationaal-socialisten gemeenschappelijk opgesloten? Wie heeft er voor gezorgd, dat zij op de meest onwaardige wijze werden mis handeld? Wie heeft laf en arglistig weer- looze menschen neergeschoten in trein- coupé's? Het is tiji, kameraden, dat wij ons deze 'dagen herinneren en ons deze misdrijven voor oogen stellen, om daar uit de noodige conclusies te trekken voor de hardheid vanonzen politieken Er is dit jaar voor. zorg gedragen zooveel mogelijk aardappelen in den komenden winter het voornaam ste volks voedsel uit te poten. Zij beloven een goeden oogst, maar men kan over de resultaten niet eerder tevreden zijn dan wanneer alles tij dig gerooid wordt en veilig kan wor den opgeslagen. Ongunstige weersomstandigheden kunnen oorzaak zijn dat aardappelen en suikerbieten niet tijdig uit den grond gehaald kunnen worden, zoo dat een belangrijke. hoeveelheid menschelijk voedsel voor den ko menden moeilijken winter verloren zou gaan. Kunnen de beschikbare werk krachten den oogst niet tijdig bin nenhalen, dan zullen de met de voed selvoorziening belaste Nederlandsche autoriteiten noodgedwongen de schooljeugd moeten mobiliseeren en deze jeugd, die zelf het allergrootste belang bij onze volksvoedselvoorzie ning heeft, zal aan deze roepstem ongetwijfeld gaarne gevolg geven. Mocht het beroep op de school jeugd noodzakelijk blijken dan zal de hulp zooveel mogelijk in klasse- verband worden gegeven onder toe zicht van onderwijzers en leeraren. Jongens van de 6e of hoogere klas sen der lagere school, van de U.L.O., de middelbare- en dagnijverheids- en kweekscholen komen voor deze oogstwerkzaamheden In aanmerking en kunnen zich thans reeds vrijwil lig bij hét schoolhoofd of den daar voor aangewezen leeraar opgeven, waarna alle opgaven worden opge zonden naar het door den secretaris generaal van het Dep. van Opvoe ding, Wetenschap en Kultuurbe- seherming, prof. J. van Dam, ten de partement ingestelde bureau Oogst- hulp 1942, De autoriteiten vertrouwen, dat iedereen zal begrijpen ^at een even- tueele oproep niet dan in noodzake lijke gevallen zal gedaan worden en dat men algemeen zal willen mede werken de voedselvoorziening voor ons volk in den komenden moeilij ken winter zoo veilig mogelijk re stellen. 's-GRAVENHAGE, 23 Aug, Het Bureau van den bevelheb ber der weermacht in Neder land deelt mede: „Ondanks de gegeven waar schuwing en het ter plaatse aangeslagen verbod, hebben den 21sten Augustus wederom jeugdig'e Nederlandsche perso nen het afgesloten kustgebied betreden. Zij zijn daarbij met een mijn in aanraking gekomen en door de ontploffing werd een jongen gedood en een zwaar gewond. Er wordt nogmaals gewaar schuwd tegen het in weerwil van het verbod betreden vaar het afgesloten kustgebied. Den overtreder dreigt .niet allleen een zware bestraffing, doch ook levensgevaar. Nederlanders, denkt daaraan en waarschuwt uw kinderen." strijd. Deze kameraadschap, die destijds ontstond, zal haar hechtheid ook in de moeilijkste, zwaarste dagen bewijzen. Destijds is het geheele volk. aangespoord tot medewérking. De kameraadschap kon evenwel slechts geschonken wor den aan degenen, die voor dezelfde idee hébben geleefd en geleden. Als derhalve destijds mannen op stonden als Colijn, die in zijn brochure „Op de grens van twee werelden" de massa van het volk toeriep, vdat de zelf standigheid der kleine staten wel niet zou terugkeeren, dan stond toch tus- schen de regels, te lezen: wij zullen wel probeeren die Duitschers te zijner tijd weer kwijt t.e raken en wij zuilen zoo mogelijk ook bijdragen tot een Engel- séhe overwinning op de nationaal- socialistische krachten. Ook de toenmalige commissaris der provincie Groningen, Linthorst Honian, «wendde zich in zijn brochure „Aanpak ken" tot het volk en spoorde aan tot de nieuwe orde, altoos evenwel onder zekere voorwaarden en voorbehoud. Desondanks heeft de Rijkscommissaris aan alle partijèn gelegenheid gegeven weer werkzaam te zijn. Zelfs de Marxis ten meenden, dat wij öp grond van onze overeenkomst met Moskou nu zelf Marxisten en vereerders van het com munisme waren geworden. Üit hun schuilhoekenkwamen zij weer te voor schijn en ze zagen zich alweer als we reldredders met hun parool: „Proleta riërs aller landen, ygreenfgt u"t In dezen tijd trokken ook de oude nationaal-socialistische strijders van de N.S.B. naar hun vergaderplaats te Lun- teren op. Mussert richtttoen den blik van zijn strijders naar het Oosten en wekte het Nederlandsche volk op te breken met de oude methoden der pr-e- Engelsche gezindheid en zich te schik ken* naar de noodzaak der gebeurte nissen. Hij deed dat, terwijl hij alje Nederlanders opwekte nu niet meer te spreken van vijanden, maar van broeders. De bezettende macht heeft deze ont wikkeling nauwkeurig gadegeslagen en daaruit naderhand de .noodzakelijke ge volgtrekkingen gemaakt. Overal vorm den zich groepen en vereenigingen, die steeds weer betoogden Duitschgezind te zijn, maar die tevens Engeland lief hadden. Deze twee harten in een borst hadden echter niets te maken met de eerlijkheid van een politieken-strijd. Sedert begin 1940 vlogen Engelsche vliegers bij nacht en ontij naar Duitsch land en wierpen zelfs in Neöerland, België en Frankrijk hun bommen op weerlooze menschen. De Führer waar schuwde nogmaals. Pas nadat hij had vastgesteld, dat öp zijn waarschuwingen geen acht werd geslagen, viel hij ook met zijn bomeskaders aan en zette En geland betaald, wat het Duitschen menschen had aangedaan. 6 Zie vervolg pagina J. Hij

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Noord-Holland : Alkmaarsche editie | 1942 | | pagina 1