Doel: Veiligheid
G er ma arisch e ge meen sch a p.
UISTER
Groen
TRECHT
DER LANS
Stad Alkmaar".
TERIA
SABOTAGE EN OPHITSING
WORDT DE KOP
INGEDRUKT.
IAMMA
LL1NGS
DAGBLAD VOOR
KOMEDIE
PERKAMP.
ERMAKER
cheweg 20
ST
TOOYERBRIL
NEUT
HUYZEN
n Vlies
ING CUR5US
DIPLOMA.
BERGEN
oendermaker
TEL, 3126
io September,
vorderden be-
Hofplein.
tan huis.
winstraat 52.
imber a.s.
uur
—11 uur.
Prima keuken-
:et.
- TEL. 3332.
DUDEN.
IKHOUQEN.
1MA.
LD.
Groote rede van Hauptdienstleiter Schmidt.
Hulp van de schooljeugd
bij het binnenhalen
van den oogst.
Scholieren kunnen zich reeds
vrijwillig aanmelden.
BEKENDMAKING.
I
met
ïULST, HERMAN
drollen,
m 111 uur.
t verrassende en
et te Nuyl, Annie
Veil Koppen enz.
dag 25 Augustus
1 uur.
rdag 27 Augustus
vue-komiek
1.
erdag 27 Augustus
September
van de
AVONDSCHOOL
ij den Heer
EEKERSKADE 4.
EN 1—4
Leuaden
LOENEN EN
De Bilt.
Nieuwersluis.
Amsterdam,
bij Duurstede.
deposito.
EVERWIJK.
IYTER.
'GEN- FRANEKER—
leel FRIESLAND en
II en ZAANSTREEK,
orp 15. Tel. 3723.
SURANTIE.
is beter,
er eten.
ïOEFD
;n worden gegeven W
n,7. courant verschijnt dagelgks.
ahnnnementspfijs per 3 maanden bij
'^uitbetaling voor Alkmaar 3.10;
franco door het geheele Rijk 3.63.
„.se nummers 5 cents,
rel. Administratie (abonn., advert.)
3320, Redactie 3330.
ALKMAARSCHE EDITIE.
NOORD-HOLLAND
Frjjs der gewone advertentiën; J 0 10
per m.M., minimam 14 mAL J L40.
elke 31/, m.M. meer J 0.35. Tarieven
op aanvrage. Brieven aan de Oitg.
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h.
Herms. Coster Zoon. Voordam 9,
Alkmaar, postgiro 37060.
144e Jaargang No. 197
6 pagina's
HoofdredacteurA. R. JONKER, Alkmaar
Maandag 24 Aug. 1942
Duitschland strijdt tot de overwinning.
AMSTERDAM, 22 Augustus. Een stampvol Concertgebouw,
waar Duitsche en Nederlandsche Nationaal-Socialisten broeder
lijk vercenigd waren, heeft vanavond in diepe spanning ge
luisterd naar de pakkende redevoeringen van Hauptdienstleiter
Schmidt en den plaatsvervanger van den leider der N.S.B.,
C. van Geelkerken.
Geen plaats was er onbezet in de groote zaal en op het
podium en op de balcons hadden velen zich zelfs tevreden ge
steld met een staanplaatsje. Men wilde de Nationaal-Socialisti
sche voormannen, die op deze gemeenschappelijke bijeenkomst
den Nederlanders en Duitschers ernstige dingen te zeggen had
den, hooren en men liet niet na uiting te geven aan zijn intense
belangstelling voor het gesprokene.
Men kent de stijlvolle wijze, waarop de Nationaal-Socialisti-
sche vergaderingen worden ingericht, maar steeds weer is men
opnieuw verrast door de variatie, die men weet te brengen in
de aankleeding der zaal en in de smaakvolle, sobere versiering.
Ook nu weer werd men getroffen door den stijl en de orde
en tegelijk door de feestelijkheid van deze bijeenkomst. Prachtig
was het podium versierd met strak gespannen Duitsche en
Nederlandsche Nationaal-Socialistische vlaggen. Tegen wit fond
zag men een gouden hakenkruis. Roode en witte bloemen en
frisch groen zoomden het podium af, waar geüniformeerde leden
der jeugdbewegingen hadden plaats gevonden.
Buiten stond een eerewacht van Duitsche en Nederlandsche
Nationaal-Socialisten opgesteld, die na de aankomst der autori
teiten het Concertgebouw binnen marcheerde en met de vlaggen
een vaandelwacht vormde achter het spreekgestoelte.
Voor kameraadschap
en samenwerking.
Met enkele korte woorden open
de de gemachtigde van den leider
der N.S.B., districtsleider J. W. de
Ruiter, de bijeenkomst, waarna hij
het woord gaf aan den heer Van
Geelkerken.
Districtsleider De Ruiter had
reeds gewezen op de achting en de
liefde, die dc beide' sprekers in
nationaal-socialistische kr ingen
hebben verworven en het was of
het publiek in de zaal dit^ nadruk
kelijk wilde onderstrepen. Want
het applaus, waarmede Van Geel
kerken en later ook Hauptdienst
leiter Schmidt begroet werd bij zijn
verschijnen, liet aan hartelijkheid
niets te wenschen over.
einde gevochten zal worden en
die niet gestoord kan warden
doorelementen, die luisteren
naar de misdadige influiste
ringen van hen, die op een
veiligen afstand zitten en zelf
geen gevaar loopen. Want
Duitschland vecht voor Euro
pa, dus ook voor ons. En wan
neer wij dit niet begrijpen,
zullen wij aan den lijve onder
vinden, hoe ernstig en hard
de strijd is.
Rede Van Geelkerken.
De, heer Van Geelkerken zeide
het kernachtig in zijn rondborstige
taal. Hij begon met er op te wijzen,
dat de nationaal-socialisten strij
den uit innerlijken dwang. Het
Hij besprak vervolgens de lots
verbondenheid.
De Engelsche zender heeft ge
zegd, dat wij nog even moeten
wachten met den opstand, maar
dat de „Nederlandsche regeering"
het sein zal geven.
De hetzers in Londen, die het
goud hebben meegenomen, den
ken, dat wij hen zullen gelooven.
Zij trachten ons in het verderf te
storten dat zal gebeuren, wanneer
wij hen inderdaad probeeren te
volgen. Wij echter, zoo eindigde de
heer Van Geelkerken, staan samen,
verbonden met de Duitschers, be
reid om te offeren ten bate van
ons volk en ons vaderland en
daardoor ten bate van het nieuwe
Europa.
Rede van Hauptdienstleiter
Schmidt.
Na den heer Van Geelkerken
voerde Hauptdienstleiter Schmidt
het woord.
Hauptdienstleiter Schmidt gaf in
groote trekken een beeld van de
nationaal-socialistische beweging in
Duitschland van 1933 tot den dag
van heden en van den Duitschen
bezettingstijd in Nederland in het
bijzonder.
Spreker schilderde, hoe de Führêr
na - het overnemen van de macht
met den opbouw begon langs vree'd-
zamen weg, het Duitsche volk weer
arbeid en brood gaf, den boeren
vaste prijzen en hoe hij zich tevens
in zijn groote vredesredevoeringen
tot de wereld richtte en zijn hand
tot den opbouw van Europa aan
bood. Hauptdienstleiter Schmidt
toonde voorts aan, hoe dit tweede
programmapunt door de wereld met
hoon en spot werd beantwoord en
hoe de vroege^ vijandelijke mo
gendheden er niet aan dachten, haar
achterbaksch spel van 1919 ,op te
geven. Integendeel, vrijmetselaars
en kapitalisten stelden pogingen in
het werk, om de revolutionnairc
krachten van het nationaal-socialis-
me te verstrikken en langzaam met
hun geld af te sluiten.
Met enkele voorbeelden stelde
spreker nog eens de mijlpalen van
dezen strijd om de Duitsche vrijheid
in het licht: de uittreding uit den
Eri door -hun woorden begeester
den beide sprekers ook hun pu
bliek. Zij zeiden ernstige dingen
op een duidelijke wijze. Hun taal
was klgar en men begreep, dat
men hier tegenover mannen stond,
wien het niet begonnen is om
mooie woorden, maar om harde
werkelijkheid. Men begreep dat
hier gesproken werd in het belang
van de Nederlanders, dat hier was
afgedaan met oude begrippen en
dat slechts het vooruitzien in den
nieuwen tijd de redding zou kun
nen brengen. Dat was het, wat Van
Geelkerken en Hauptdienstleiter
t ™'dt den mensehen duidelijk
maakten.
Stiijd voor een ideaal, die
gestreden moet worden en die
geen oogenblik verslappen
mag, ook al zijn er dan moei-
1 lijkheden. Ernst, bloedige ernst
in dien strijd, die tot 't bittere
nationaal-socailsme moge ons
leeren, dat het voor den enkeling
noodzakelijk is, een vaste levens
lijn te hebben, die zoo sterk is, dat
hij er nooit van 'afgetrokken kan
worden. Een nationaal-socialisti
sche levenslijh wil zeggen: te we
ten, dat men gekozen, heeft. Als
wij zoo'n lijn kennen en weten, dat
wij onwrikbaar staan, dan is er
nog licht in dezen tijd.
Wij hebben de gemeenschapsge
dachte leeren kennen. Wij zijn ge
groeid en wanneer wij nu hier
staan, dan weten wij, dat onze
groei gekomen is door hen, die met
ons op straat hebben gestaan, die
gecolporteerd hebben en hun ar
beid hebben gegeven, door de
eenvoudigèn dus.
Het nationaal-socialisme stelt
het algemeen belang boven het
eigenbelang. Dat eischt offers van
ons.
koitebaan-uravciyea
elndttr«eu. I inks) en „Welkom de favoriet van den middag aan de
tXNJJ-SQe Haap-Pjt* Holland m)
Volkenbond, den terugkeer van het
Saargebied, de bevrijding van het
Rijnland, de vriendschap met Italië,
de bevrijding van de Oöstmark van
de clericale machten, die zich met
het marxisme verbonden en tegen
den vrijheidswil van zeven millioen
Duitschers gesteld hadden, voorts
den terugkeer der Sudeten-Duit-
schers in het Duitsche Rijk en het
plaatsen van Cecho-Slowakije onder
Duitsche bescherming, waarmede
weer een keten in den ring der vij-
anlijke mogendheden gebroken
werd. Vervolgens besprak Haupt
dienstleiter Schmidt den op de
Volksduitschers in Polen uitgeoefen-
den druk en het grootmoedige aan
bod van den Führer, waarin van de
Polen niets anders verlangd werd
dan een verbindingsweg naar Dan
zig en Oost-Pruisen. Opgehitst door
Engeland en Frankrijk ging deze te
Versailles opgerichte staat echter
niet op het aanbod van den Führer
in. doch daagde Duitschland brutaal
uit door militaire demonstraties en
nieuwe vervolging Van de Duit
schers.
Op 1 September 1939 verklaarde
de Führer in de Rijksdagzitting, dat
hij thans het bevel gegeven had om
terug te schieten. Duitsche legers
zouden nu de bescherming der Duit
sche Volksgenooten zelf Ier hand
■nemen. Nu alle pogingen van den
Führer mislukt waren, moesten de
kanonen spreken. De Führer trok
zelf het veldgrijs aan, dat hij 4
jaar lang als eenvoudig musketier
en Gefreiter in den wereldoorlog
gedragen had en verklaarde aan het
Duitsche volk en de wereld, dat hij
het veldgrijs pas dan zou uittrek
ken, wanneer Europa definitief tot
rust zou zijn gekomen, de Arische
menschen beschermd zouden zijn
en de absolute overwinning zou ge
hecht zijn aan de Duitsche vaandels.
Het eerste oorlogsj aar.
de' tanden gewapende Polen in 18
dagen werd vernietigd.
Door afspraken met de 1 .jet-
Unie had de Führer in Augustus
1939 geprobeerd tot een vergelijk
met de Sovjets te komen. Na het
marxisme als eersten vijand in eigen
land te hebben leeren kennen en te
hebben vernietigd, was zulks voor
alle nationaal-socialisten voldoende
reden om het bolsjewisme slechts in*
zooverre te vertrouwen als het voor
ons stond.
Aan den Westwal hielden Duit
sche soldaten trouw de wacht. Aan
vallen van de vereenigde strijd
krachten werden afgeslagen. Slechts
heel kleine successen konden in de
bocht bij Saarbrücken behaald wor
den. De Engelschen zongen, hun
mooie lied: „Wij hangen onze wasch
op aan de Siegfried-Linie", dat in
middels volkomen verstomd is, ter
wijl er op het oogenblik nog wel
nauwelijks iemand in Engeland te
vinden zal zijn, "die dit lied zal zin
gen. Het lied'evenwel, dat dien zelf
den tijd in Duitschland gezongen
werd, klinkt thans nc^>' over de zen
ders ehj verkondigt de macht van
de Juitsdhe marine. Het was een
aansporing voor de* Duitsche zeelie
den, die dit lied „Wir fahren gegen
England" zongen.
In dien tijd van den Duitschen af
weer begon reefls precies zooals op
dit oogenblik het gepraat over uit
breiding der fronten. Overal wezen
Fransche en Engelsche staatslieden
op deze noodzakelijkheid. Churchill
had inmiddels als premier in Lon
den de zaken overgenomen. De
Führer echter was de Engelsche
actie in Noorwegen twee uren voor.
De Engelsche landingstroepen uit
de lucht werden reeds door de
luchtmacht en de marine verslagen
en binnen enkele dagen werden de
laatste resten van den vijand uit het
gebied van Noorwegen weggevaagd?
Geen angst ons lot aan
Duitschland te verbinden.
Duitschers en Nederlan-
Nadat aldus, zoo vervolgde Haupt
dienstleiter Schmidt, Duitschland in
dezen geweldigen strijd op leven en
dood gestreden was, moesten Polen
en de wereld ondervinden, dat de
trefkracht van de Duitsche weer-
BiggJrt aoo geweldig was, dat dit tot
ders nooit weer tegen
over elkaar.
Zoo kwam ook de 10e Mei, waar
op de Westelijke legers overgingen
tot den aanval en de vernietiging
van de EngelscbFransche strijd
krachten. Dat ook bij deze operaties
Nederland niet verschoond kon blij
ven, spreekt thans voor ieder nuch
ter denkend mensch vanzelf. Als
dientengevolge Duitsche en Neder
landsche soldaten in conflict zijn ge
raakt dan dragen diegenen daar
voor de verantwoordelijkheid, die
thans niet meer in Nederland zijn,
maar aan de overzijde in Engeland
en Amerika stoken.
Wij willen het lot dankbaar zijn.
dat deze ongelukkige strijd slechts
kort duurde en dat de helden, die
aan beide kanten zijn gevallen, ons
steeds in herinnering zullen bren
gen, dat hét in de toekomst nooit
weer mag voorkomen, dat Nederlan
ders en Duitschers in den strijd
tegenover elkaar st&an. g
Nadat de capitulatie van het Ne
derlandsche leger zich had voltrok
ken, benoemde de Führer bij zijn
decreet van 18 Mei 1940 Reichsmi-
nister dr. Seyss-Inquart tot Rijks
commissaris voor het bezette Ne
derlandsche gebied.
Dr. Seyss-Inquart nam 29 Mei 1940
in een plechtige bijeenkomst in
Den Haag de bestuursmacht op zich.
Het is goed. als wij ons'af en toe
deze historische feiten in de herin
nering terugroepen. De Rijkscom
missaris zeide destijds:
„Alle wapensuccessen en ae
heerlijkste overwinning, die ooit
is bevochten en die thans in Vlaan
deren werkelijkheid wordt, veran
deren niets aan het jeit, dat wij,
Duitschers, liever in dit tand wa-
reyi gekomen met de ten groet op
geheven hand, dan met de wapens
in de vuist. Dit feit zal eenmaal
voor den rechterstoel der geschie
denis beslissen en de verantwoorde
lijkheid voor alle ongeluk en alle
vernieling leggen op de schouders
van degenendie niet opgewassen
tij aren tegen de grootheid van dit
uur".
Destijds, zeide hij voorts:
„Wij Duitschers zijn nu et.i,naai
geplaatst in een gebied, dat ons in
het Oosten en in het Westen zon
der bescherming heeft overgele
verd aan den aanval van wie op
het oogenlik machtiger is. Eeuwen
lang stonden wij bloot aan de
rooftochten en roofoorlogen der
Franschen. Eeuwenlang stortte de
storm van het Óósten zich over
ons, dieft wij tot redding van het
avondland steeds weer afweerden.
Het Germaansche bloed in onze
aderen verschaft ons het initiatief
en den ondernemingsgeestdie de
Nederlanders flinke zeelieden en
kooplieden deden worden en ons,
Duitschers, in den strijd voor on
ze levensrechten hebben gemaakt
tot de beste soldaten ter wereld",
In het strijdgebied van het Nederland
sche Legioen voor Leningrad. Een
bijzondere verrassing. Een vat wijn is
gearriveerd VNP-Heukels-
SS-PK Brantsen-Pax Holland m
In deze rede zeide hij verder:
„Wij Duitschers nu, die thans
met een blik, gescherpt door het
inzicht in de door het bloed 4be
paalde waarden van een volk, door
dit land gaan, verheugen ons ojjer
de Nederlandsche menschen. Wij
verheugen ons over de kinderen.
Wij wenschen den jongens hier toe,
,dat zij moedige, krachtigeonder
nemende mannen worden en we
wenschen den meisjes toe, dat ze
goede vrouwen en blijmoedige
moeders van gelukkige gezinnen
worden".
Deze wQorden waren derhalve geen
woorden van haat, maar woorden
van waardeering, waarin een aan
sporing lag om mede te werken aan
de groote gebeurtenissen. Hij be
krachtigde dit door te zeggen:
„Het Duitsche volk heeft zijn
groot Duitschland lief en is bereid
hiervoor alles op te offeren. Het
voelt evenwel de hoogere betéeke-
nis van de aan het Duitsche volk
gestelde roeping tot medewerking
aan den opbouw van een nieuw
geordend, vredelievend Europa. In
het besef van de grootheid van
deze taak is het bereid geweest
zijn hoogste goed - te weten
groot-Duitschland zelf in de
waagschaal te stellen, om het
nieuwe schoonere Europa te hel
pen tot stand brengen!"
In de kerkers gesmede
kameraadschap.
Nu ook in den tegenwoordigen tijd
steeds weer de vraag vernomen kan
worden, waarom de Duitsche bezet
tingsautoriteiten slechts met de natio
naal-socialisten samenwerken, zou ik
nog eens in de herinnering willen terug
roepen, dat deze kameraadschap in de
kerkers der vroegere regeering is ge-
sméed.
Wie heeft Duitsche en Nederlandsche
nationaal-socialisten gemeenschappelijk
opgesloten?
Wie heeft er voor gezorgd, dat zij op
de meest onwaardige wijze werden mis
handeld? Wie heeft laf en arglistig weer-
looze menschen neergeschoten in trein-
coupé's? Het is tiji, kameraden, dat wij
ons deze 'dagen herinneren en ons deze
misdrijven voor oogen stellen, om daar
uit de noodige conclusies te trekken
voor de hardheid vanonzen politieken
Er is dit jaar voor. zorg gedragen
zooveel mogelijk aardappelen in
den komenden winter het voornaam
ste volks voedsel uit te poten. Zij
beloven een goeden oogst, maar men
kan over de resultaten niet eerder
tevreden zijn dan wanneer alles tij
dig gerooid wordt en veilig kan wor
den opgeslagen.
Ongunstige weersomstandigheden
kunnen oorzaak zijn dat aardappelen
en suikerbieten niet tijdig uit den
grond gehaald kunnen worden, zoo
dat een belangrijke. hoeveelheid
menschelijk voedsel voor den ko
menden moeilijken winter verloren
zou gaan.
Kunnen de beschikbare werk
krachten den oogst niet tijdig bin
nenhalen, dan zullen de met de voed
selvoorziening belaste Nederlandsche
autoriteiten noodgedwongen de
schooljeugd moeten mobiliseeren en
deze jeugd, die zelf het allergrootste
belang bij onze volksvoedselvoorzie
ning heeft, zal aan deze roepstem
ongetwijfeld gaarne gevolg geven.
Mocht het beroep op de school
jeugd noodzakelijk blijken dan zal
de hulp zooveel mogelijk in klasse-
verband worden gegeven onder toe
zicht van onderwijzers en leeraren.
Jongens van de 6e of hoogere klas
sen der lagere school, van de U.L.O.,
de middelbare- en dagnijverheids-
en kweekscholen komen voor deze
oogstwerkzaamheden In aanmerking
en kunnen zich thans reeds vrijwil
lig bij hét schoolhoofd of den daar
voor aangewezen leeraar opgeven,
waarna alle opgaven worden opge
zonden naar het door den secretaris
generaal van het Dep. van Opvoe
ding, Wetenschap en Kultuurbe-
seherming, prof. J. van Dam, ten de
partement ingestelde bureau Oogst-
hulp 1942,
De autoriteiten vertrouwen, dat
iedereen zal begrijpen ^at een even-
tueele oproep niet dan in noodzake
lijke gevallen zal gedaan worden en
dat men algemeen zal willen mede
werken de voedselvoorziening voor
ons volk in den komenden moeilij
ken winter zoo veilig mogelijk re
stellen.
's-GRAVENHAGE, 23 Aug,
Het Bureau van den bevelheb
ber der weermacht in Neder
land deelt mede:
„Ondanks de gegeven waar
schuwing en het ter plaatse
aangeslagen verbod, hebben den
21sten Augustus wederom
jeugdig'e Nederlandsche perso
nen het afgesloten kustgebied
betreden. Zij zijn daarbij met
een mijn in aanraking gekomen
en door de ontploffing werd een
jongen gedood en een zwaar
gewond.
Er wordt nogmaals gewaar
schuwd tegen het in weerwil
van het verbod betreden vaar
het afgesloten kustgebied. Den
overtreder dreigt .niet allleen
een zware bestraffing, doch ook
levensgevaar. Nederlanders,
denkt daaraan en waarschuwt
uw kinderen."
strijd. Deze kameraadschap, die destijds
ontstond, zal haar hechtheid ook in de
moeilijkste, zwaarste dagen bewijzen.
Destijds is het geheele volk. aangespoord
tot medewérking. De kameraadschap
kon evenwel slechts geschonken wor
den aan degenen, die voor dezelfde idee
hébben geleefd en geleden.
Als derhalve destijds mannen op
stonden als Colijn, die in zijn brochure
„Op de grens van twee werelden" de
massa van het volk toeriep, vdat de zelf
standigheid der kleine staten wel niet
zou terugkeeren, dan stond toch tus-
schen de regels, te lezen: wij zullen wel
probeeren die Duitschers te zijner tijd
weer kwijt t.e raken en wij zuilen zoo
mogelijk ook bijdragen tot een Engel-
séhe overwinning op de nationaal-
socialistische krachten.
Ook de toenmalige commissaris der
provincie Groningen, Linthorst Honian,
«wendde zich in zijn brochure „Aanpak
ken" tot het volk en spoorde aan tot de
nieuwe orde, altoos evenwel onder
zekere voorwaarden en voorbehoud.
Desondanks heeft de Rijkscommissaris
aan alle partijèn gelegenheid gegeven
weer werkzaam te zijn. Zelfs de Marxis
ten meenden, dat wij öp grond van onze
overeenkomst met Moskou nu zelf
Marxisten en vereerders van het com
munisme waren geworden. Üit hun
schuilhoekenkwamen zij weer te voor
schijn en ze zagen zich alweer als we
reldredders met hun parool: „Proleta
riërs aller landen, ygreenfgt u"t
In dezen tijd trokken ook de oude
nationaal-socialistische strijders van de
N.S.B. naar hun vergaderplaats te Lun-
teren op. Mussert richtttoen den blik
van zijn strijders naar het Oosten en
wekte het Nederlandsche volk op te
breken met de oude methoden der pr-e-
Engelsche gezindheid en zich te schik
ken* naar de noodzaak der gebeurte
nissen. Hij deed dat, terwijl hij alje
Nederlanders opwekte nu niet meer te
spreken van vijanden, maar van
broeders.
De bezettende macht heeft deze ont
wikkeling nauwkeurig gadegeslagen en
daaruit naderhand de .noodzakelijke ge
volgtrekkingen gemaakt. Overal vorm
den zich groepen en vereenigingen, die
steeds weer betoogden Duitschgezind te
zijn, maar die tevens Engeland lief
hadden. Deze twee harten in een borst
hadden echter niets te maken met de
eerlijkheid van een politieken-strijd.
Sedert begin 1940 vlogen Engelsche
vliegers bij nacht en ontij naar Duitsch
land en wierpen zelfs in Neöerland,
België en Frankrijk hun bommen op
weerlooze menschen. De Führer waar
schuwde nogmaals. Pas nadat hij had
vastgesteld, dat öp zijn waarschuwingen
geen acht werd geslagen, viel hij ook
met zijn bomeskaders aan en zette En
geland betaald, wat het Duitschen
menschen had aangedaan.
6
Zie vervolg pagina J.
Hij