Spoorwegdiefstallen te Alkmaar berecht.
Socialisme.
Oude bouwwerken hersteld.
Drie dieven stalen honderden pakjes
^cigaretten.
Zijn vriend uit de cel
gehaald.
Jarenlang rheumatiek
en ischias.
HET OVERMAKEN VAN GELD
DOOfl NEDERLANDSCHE
ARBEIDERS IN DUITSCHLAND
De hooikist is uw spaarpot.
^1V
Mevrouw Kröfler over
frontzorg.
DAMRUBRIEK.
A rr.-Rechtbank.
Eischen van
1 jaar en 3 maanden
tot lVs jaar.
Alkmaar, Dinsdagmorgen.
In den voorzomer van dit jaar
kregen de klanten van Alkmaar-
sclie sigarenwinkels meerdere
malen te hooren, dat de winkel
uitverkocht was, omdatde
zendingen sigaren, tabak of
cigaretten onderweg gestolen
zouden zijn.
Waar toen al spoedig vermoed
werd, dat deze pakken rook
artikelen op het station in Alk
maar verdwenen, werd een mi
nutieus onderzoek ingesteld,
dat echter voorloopig geen re
sultaat opleverde.
Totdat een toeval de politie te
hulp kwam; aan een vertegen
woordiger van een tabaksgrossier
werden op zekeren dag cigaret
ten aangeboden in den z.g.
zwarten handel en toen bleek,
dat de partij, welke aangeboden
werd, een partij was, die zijn
firma als gestolen had aange
geven.
Onmiddellijk werd toen een on
derzoek ingesteld en weldra kon de
politie de drie vermoedelijke da
ders arresteeren. Het waren drie
Alkmaarsche ingezetenen, die als
los-arbeidcr bij de Ned. Spoorwegen
werkzaam waren. Alle drie legden
een volledige bekentenis af en ston
den hedenmorgen terecht voor de
meervoudige strafkamer te Alkmaar.
De drie verdachten hadden ij de
spoorwegen o.m. tot taak, om col
lis van de eene wagon naar de an
dere te brengen of wagons te lossen
en de goederen te deponeeren in de
goederenloods.
Het bleek nu, dat op zekeren
dag een van hen -niet minder dan
400 pakjes cigaretten uit de goede
renloods had weggenomen, deze aan
zijn.» cqmpagnon had overhandigd,
die ze in een zak stopte, waarna de
eerste ze weer meegenomen had
naar zijja woning. De tweede haalde
ze daar in den loop van den dag
weer op en verkocht ze a 1.75 per
pakje aan eën kapper, die op zijn
beurt'de pakjes weer verkocht met
een dubbeltje winst. Deze kapper
wist evenwel niet, dat de cigaretten
van diefstal afkomstig waren.
De zaak liep zoo goed en de ver
diensten waren zoo hoog, dat een
week later op dezelfde wijze nog
maals 800 pakjes cigaretten uit de
goederenloods verdwenen en ook
aan den kapper verkocht werden
tegen denzelfden prijs. De twee die
ven hadden echter nu een derde
collega mede in den arm genomen,
die ook zorgde, dat eenige pakken
cigaretten uit" de goederenloods ver
dwenen in het huis van den twee
den verdachte.
Zooals gezegd, kwam de zaak uit,
omdat een gedeelte van de tweede
partij werd aangeboden aan iemand,
die spoedig na de transactie Ont
dekte, dat de cigaretten van dief
stal afkomstig waren.
Verdachten bekenden allen.
De eerste, A. D., had de eerste
partij verkocht voor 700 gulden en
de tweede voor 1400 gulden. Het
geld had A. D. gedeeld met zijn twee
collega's, H. v. D. en M. S. Van D.
ontving in totaal ongeveer 600 gul
den en S. ruim 370 gulden. Het ove
rige geld behield D., die dus aan de
buit ruim 1000 gulden verdiende.
Bij de huiszoeking werden bij alle
drie flinke bedragen in beslag ge
nomen en deze bedragen waren bij
D. en v. D. zoo groot, dat het^ver
moeden rees, dat de beide heeren,
een uitgebreid^n zwarten handel
hadden.
De Offiicer hield een uitvoerig
requisitoir, waarin hij er op -frees,
dat spo.orwegdiefstallen tot de aller
ergste misdrijven behooren en dat
de strgffen daarom zeer zwaar moe
ten zijn. Aan het slot van zijn be
toog vroeg hij voor D. en van D. elk
een gevangenisstraf van 1 jaar en 6
maanden en voor S. een gevangenis
straf van 1 jaar en 3 maanden.
De drie verdedigers, mrs. Wijnne,
Schuurman en Sluis, bepleitten alle
drie clementie.
UITSPRAKEN.
1»
T. M., Alkmaar, diefstal, 1 jaar
en' 3 maanden; H. D., diefstal, 2 jaar;
M. Z., diefstal, 1 jaar; A. H., diefstal,
4 maanden; J. P., diefstal, 2 maan
den met aftrek van 2 maanden
voorarrest; G. C. T., diefstal, 1 )4
jaar; P. KI., verduistering, 150 of
30 dagen.
PotUierechter.
Ruzie-minnende Oterleekers
Dit is het vervolgverhaal van de
ruzie-minnende Oterleekers, die op de
kermis in Rustenburg de rust van het
rustige Rustenburg danig verstoorden.
U kent allemaal het verhaal: in café
Kok in Rustenburg is op een der ker
misavonden de boel fout geloopen, zoo
dat de politie met klewang en gummi
stok tusschenbeide moest komen. Er
vloeide toen bloed en helaas viel er een
doodelijk ongeluk te betreuren
U herinnert zich vermoedelijk ook
nog, dat eenige weken geleden een der
vechtjassen voor den politierechter te
recht stond: hij zou den gemeenteveld
wachter irf den rug hebben aangevallen
en dezen in de rechtmatige uitoefening
van zijn b.eroep ernstig hebben ge
dwarsboomd.
Thans bleek, dat niet deze vechtjas
alleen den veldwachter heeft lastig ge
vallen, maar dat zijn broer hetzelfde
heeft gedaan. Althans, Maandagmiddag
stond P. K. terecht voor den politie
rechter en hij werd er van beschuldigd,
den gemeenteveldwachter naar de keel
te hebben gegrepen, zoodat deze een
pijnlijk gevoel kreeg en zich min of
meer bedreigd gevoelde.
Piet zelf vertelde uitvoerig, wat hij
gedaan had. Met de vechtpartij had hij
niets te maken, maar toen hij zag, dat
de veldwachter zijn broer had afge
droogd, ging hij naar dezen dienaar der
orde en hield hem tegen. Dat was alles.
Maar de veldwachter vertelde de zaak
iets anders, waarbij bleek, dat Piet
door het dolle heen was en in zijn
drift woorden zei, die een bedreiging
inhielden.
Piet was inderdaad door het dolle
heen, maar dat was geen wonder: eerst
was zijn broer flink toegetakeld en
daarna had hij zelf een 6 c.M. diepe
wonde in zijn rug gekregen, zoodat
„het bloed hem in de schoenen stond".
En blijf dan maar kalm. N
125 gulden vroeg de officier, waarna
mr. Buiskool een lang betoog hield en
meende, dat Piet moest worden vrijge
sproken. Het gevolg van dit pleidooi
was, dat zich tusschen den officier,
den politierechter en den raadsman een
geanimeerd debat'ontwikkelde en dat
mr. Krabbe tenslotte besloot, om over
een week schriftelijk uitspraak te
doen!
De vlugste betaalt het gelag.
Ja, ik heb hem geslagen, maar om me
te verweren. En nou sta ik hier op dé
mat! En waarom? Omdat ik de vlugste
van ons tweeën was en al zijn slagen
en schoppen ontweek. Maar hij begon
en dus moest hij eigenlijk de boete
hebben, die ik nu krijg. Of had ik
eerst moeten wachten, tot ik 'zelf een
stomp kreeg?
Ziedaar in het kort de verdediging,
van den Uitgeester boerenknecht M. M.,
die een conflict had gehad met zijn
buurman. Die buurman ïiep over het
erf van M.'s baas en dat mocht niet.
En toen de knecht hem tegen wilde
houden, probeerde die. buurman hem te
schoppen.
Het verhoor duurde heel lang en het
bleek wel, dat beide Uitgeesters het
nog lang niet goed met elkaar kunnen
vinden, zoodat een nieuw conflict
zeker niet tot de onmogelijkheden be
hoort.
Enfin, .de knecht hoorde 40 gulden
boete tegen zich eisch.en en zeide toen,
dat hij met een en ander niet accoord
kon gaan. Zoodat waar ook het von
nis 40 gulden luidde hij vermoedelijk
hooger beroep aanteekent.
Heel leelijke woorden gebruikt.
De 73-jarige gepensibnneerde A. A. W.
uit Heiloo, Amsterdammer van ge
boorte, wat niet twijfelachtig was, toen
bij het woord kreeg!, had zijn lichtje
uitgescholden voorenfin, dergelijke
uitdrukkingen zégt men niet en drukt
uieh not veel minder af in een krant.
Maar 't was „niet mooi meer".
Dat nichtje stond op een morgen in
Augustus te praten met haar buur
vrouw, toen Oom voorbij liep, even
daarna weer terug kwam en toen de
deur in wilde van de woning van nicht
lief. Maar die deur was op slot, zoodat
Oom er een paar keer tegen aan schopte
en meteen zijn nichtje uitschold.
Die' voelde zich, vreeselijk beleedigd
en deed aangifte.
Jawel, meneer, de rechter, zei Oom,
maar om het nou maar es goed te zegge,
die buurvrouw van d'r, zie je, die ge
tuige daar, die heeft het op een preces
angestuurd, want die wilde wel es wete,
wat of er waar was van main woorde.
En ze doch, dat ik voor de rechtbank
dat wel es zou zegge. Nou ën om het
dan maar es te zegge, dat nichie, nou
dat is geen beste, dat is....
Toen werd zijn rede onderbroken door
den politierechter en even later hoorde
hij 15 gulden tegen zich eischen.
10 gulden was het vonnis, waarna
twee giechelende dames en een grom
mende grijsaard de deur verlieten.
Een zoen en een handdruk.
Annegien K. uit Wieringen was boos
geworden op haar buurvrouw, want die
had veel bombarie gemaakt over het
feit, dat Annegien een Duitsch militair
een handdruk en een zoen had gegeven!
Dai: had dij buurvrouw gezien en ze
had het" dringend noodzakelijk gevon
den, om dat 's avonds aan een andere
buurvrouw te vertellen.
Annegien was er kwaad om en vroeg
den volgenden morgen rekenschap.
Maar Geertje, de buurvrouw, werd toen
ook kwaad en de beide^ dames hebben
elkaar eens flink de waarheid gezegd
en elkaar gestompt, geschopt en gesla
gen. Echt dameswerk dus!
Annegien was er. mee begonnen. Dat
gaf ze toe bij den politierechter, maar
feitelijk had volgens haar Geertje veel
meer schuld. Die werd immers zoo wild,
dat Annegien zich terdege moest ver
weren om er ponder kleerscheuren af te
komen.
Die verdediging komt haar nu op een
tientje te staan; dat was n.l. het vonnis,
dat mr.. Krabbe uitsprak, nadat de offi
cier 15 gulden had gevraagd.
Winkeldievegge op de mat.
Een vrouwtje uit Grootschermer, ge
naamd H. -J. K. L., kon de verleiding
niet weerstaan om toen ze bij V. D.
was om te winkelen, een paar keer
stiekum wat weg te nemen uit de kas
sen of van de vitrines. Zoo verdwtenen
eens een zomermanteltje en een rokje
in haar tasch, terwijl veertien dagen
later een paar damesschoenen stilletjes
naar Grootschermer werden getranspor
teerd.
De winkeldievegge werd v echter ge
snapt en moest zich nu verantwoorden.
Ze bekende, had heel veel spijt van het
gebeurde en kon eigenlijk geen goede
verklaring geven, waarom ze deze dief
stallen gepleegd had. Want bepaald arm
was ze niet....
Men weet, dat de Alkmaarsche recht
bank geen pardon kent met winkel
dieven en zoo werd ook hier een gevoe
lige straf uitgedeeld: 100 gulden of 30
dagen luidden eisch en vonnis.
Vertegenwoordiger drong
het politie-bureau binnen.
Op 11 Mei van het vorig jaar was
te Weert een zekere S. op het politie
bureau ingesloten, daar hij weigerde
zijn persoonsbewijs te laten zien.
Zijn vriend, die, evenals de ar
restant, nogal wat had gedronken,
haalde toen het stoute stukje uit, het
politiebureau binnenste sluipen, de
deur van de cel waarin S. zat te for-
ceereri en den arrestant ~m vrijheid te
stellen.
Uiteraard bleef deze daad niet on
gestraft en de rechtbank te Roer-
Thans weer nor
maal aan 't werk.
De Heer E. R. te D
schrijft,
dd. 27-}-'40.'
„Sedert jaren leed
ik aan de linker
zijde van mijn
lichaam zoo hevig
I aan rheumatiek
I en ischias, dat ik
steeds in den herfst en het voorjaar met
werken moest ophouden. Dit jaar pro
beerde ik Uw Ovaaltjes en kon reeds na
enkele dagen weer normaal mijn werk
doen. Allen, die dergelijke pijnen hebben,
kan ik de Ovaaltjes ten zeerste aan
bevelen."
Bij rheumatiek, ischias, spit, verkoud
heid, griep, zenuw- en hoofdpijn helpen
de Ovaaltjes van hetTrineral Agentschap.
Deze hebben geen schadelijken invloed
op hart, maag en darmen. Neem direct de
proef! Origineele ^verpakking van 20
tabletten slechts 60 ets. In alle apotheken
en drogisterijen verkrijgbaar. f
Trinaral Agentschap, Nassaukade 373, Amsterdam
AMSTERDAM, 10 Nov. - De cen
trale persdienst van het Nederland-
sche Arbeidsfront schrijft ons:
Helaas komt het nog al eens
vöor dat vrouwen van in het bui
tenland werkzame arbeiders niet
regelmatig of heelemaal geen geld
overgestuurd krijgen. In deze ge
vallen wordt door het gemeente
lijke bureau voor sociale zaken te
Amsterdam steun in natura ver
strekt. Deze maatregel is echter
niet gewenscht en bovendien over
bodig, daar iedere in Duitschland
werkzame arbeider, die zijn on
derhoudsverplichtingen niet na
komt, bij gerechtelijk vonnis tot
nakoming van zijn verplichtingen
kan worden gedwongen.
Op aandringen van het Neder-
landsche Arbeidsfront zal in deze
gevallen thans eën anderen weg be
wandeld worden. Vrouwen, wier
echtgenooten niet aan hun verplich
tingen voldoen, wordt aangeraden
zich met het Nederlandsche Arbeids
front in verbinding te stellen. Het
Arbeidsfront zal dan trachten langs
minnelijken weg den man tot nale
ving zijner verplichtingen te bren
gen. Lukt dit binnen zes weken niet,
dan wordt door het gemeentelijk
bureau voor sociale zaken een von
nis aangevraagd. Hangende de maat
regelen van het Arbeidsfront en de
procedure zal aan de betreffende
vrouwen steun in contanten als
voorschot worden verstrekt.
Vrouwen, die in bovenbedoelden
toestand verkeeren, worcit dus drin
gend aangeraden zich ten spoedigste
met het Nederlandsche Arbeidsfront
inr verbinding te stellen, daar zij,
wanneer zij zulks nalaten, slechts
steun in nature zullen blijven ont
vangen.
's-GRAVENHAGE; 6 Nov. - Be-
zuinigftxg op gas en electriciteit bij
het kokén is even noodzakelijk, als
besparing op het verbruik van ko
len. Dit wil zeggen, dat elke huis
vrouw met overleg dient te werk te
gaan, zoowel in de kamer als in de
keuken. Onwillekeurig gaan bij
velen de gedachten terug naar de
vorige mobilisatieperiode en er
zweeft hun een hooikist Voor oogen,
waarvan zij de kwaliteiten in alle
opzichten hadden leeren waardee-
ren, ook al mag gezegd worden, dat
zij dikwijls vooral in klein be
huisde gezinnen een „sta-in-de-
weg" vormde. Het behoeft dan ook
niet te vërwonderen, dat dit ge
bruiksvoorwerp in den loop der
jaren, toen de noodzakelijkheid
ervan steeds minder werd, op den
achtergrond is geraakt. Nu de
uiterste zuinigheid echter wederom
moet worden betracht, kan het wel
haast niet anders of aan de hooikist
wordt opnieuw de plaats ingeruimd,
die haar toekomt. Dat wil zeggen:
de verstandige huisvrouw doet zulks.
In deze periode, waarin het
ieders belang is zoo zuinig mogelijk'
met gas en electriciteit om te gaan
indien men geen gevaar wil loo-
pen straks door afsnijding van den
toevoer geheel „zondef' te zitten
zal de hooikist een uitkomst betee-
kenen. Dit geldt zeker voor degenen,
die tot nog toe hebben verzuimd dit
huishoudelijk voorwerp een eere
plaats in de keuken te geven. Door
haar echter elk uur te gebruiken
voorkomt men overschrijding van
het toegewezen rantsoen gas en
electriciteit. Nuttigheid gaat in de
zen tijd boven het gemak.
Brengt dus voortaan het- eten
slechts aan den kook,- om het daarna
meteen* in. de hooikist te zetten.
Breekt met de oude sleur en past U
aan bij de eischen des tijds. Wikkelt,
wanneer U de spijzen warm wilt
houden, enkele' oude kranten om de
pannen. Het is een eenvoudig, maar
probaat middel. En wat meer zegt:
het bespaart U het ongemak van een
eventueele afsnijding van den toe
voer.
De bezuiniging op het verbruik
van gas en electriciteit voor kook-
doeleinden, voor verlichting en voor
verwarming is een dringende nood
zakelijkheid, waaraan geen enkele
huisvrouw zich in haar eigen belang
mag onttrekken. Juist daarom moét
men de hooikist thans in éere hou
den. Zij bespaart stroom en gas.
17.500 SIGARETTEN GESTOLEN.
In den nacht van Zaterdag op
Zondag is te Breda een brutale in
braak met diefstal gepleegd. Onbe
kenden hebben zich namelijk door
inklimming toegang weten te ver
schaffen in het magazijn van de
tabaksgrossierdérij E. op den Haag-
dijk en daar 17.500 sigaretten'en een
hoeveelheid shag gestolen. De siga
retten waren verpakt in doosjes van
20 stuks. De inbraak en diefstal zijn
Zondagmorgen ontdekt. Direct is de
politie van een en ander op de hoogte
gesteld. Men speurt nog naar de da
ders.
Van de zeer oude typische houten
watermolens „tjeskers" genaamd, in den
Noord Westhoek van Overijsel is nog
slechts een enkel exemplaar overge
bleven, dat dezer dagen' tengevolge
van een storm zijn wieken verloor. De
molenmaker kwam er aan te pas, om
de reparatiewerkzaamheden ter plaatse
uit te voeren
VNP-v. Buiten-Pax Holland m
De waarschijnlijk uit de eerste helft
der zeventiende eeuw .dateerende
kerk van Joure, die enkele jaren
geleden door brand ernstig werd
beschadigd, wordt thans gerestau
reerd. (Schimmelpenningh-
Stuvel-Pax Holland m)
BEZUINIGING IS
ONVERMIJDELIJK.
Controleert geregeld liet gas-
en electriciteitsverbruik.
In dezen tijd is bezuiniging op het
gas- en electriciteitsverbruik een
noodzakelijke voorwaarde voor het
gebruik ervan in het algemeen. Dat
wil zeggen: als ge uw rantsoen over
schrijdt, volgt onverbiddelijk een
hooge boete en het spook van afsnij
ding komt ,om den hoek kijken.
Daaraan zal geen mensch zich wil
len wagen. „Zonder licht" te zitten,
is uiterst onaangenaam, maar „zon
der gas" beteekent geen warm eten,
geen warme dranken enz. Als uw
woning met gas-of'electriciteit wordt
verwarmd, kan „zonder" zelfs betee-
kenen, dat ge in de kou moet ver
blijven.
Men moet steeds op zoodanige
wijze bezuinigen, dat men met zijn
rantsoen toekomt. Met een beetje
goeden wil en met eenig overleg be
hoedt dit geen onoverkomelijke be
zwaren met zich te brengen.
mond had den waaghate, den ver
vertegenwoordiger P. Kn., gestraft
met 3 wekën gevangenisstraf.
Op 26 October heeft de vertegen
woordiger, die voor dit vonnis in
appèl was gegaan, terechtgestaan
voor het Bossche Hof. De advocaat-
generaal eischte toen 75 gld. -boete.
Het Hof heeft in deze zaak gister
morgen uitspraak gedaan en den man
tot deze boete veroordeeld.
„Controleert Uw gas- en elec
triciteitsverbruik geregeld!"
FRANKENDAAL GEEN
OPENLUCHTTHEATER MEER.
Blijkens een mededeeling in het
Amsterdamsche gemeenteblad, zat
eerlang het openluchttheater op
Franjtendaal verdwijnen.
Het houten kleedlokaal dat er
staat, heeft nl. de begeerte opgewekt
van de Ver. Hollandsch-Utrechtsch
Veendistrict, die het wil laten die
nen als tuinbouwvakschool voor
groenteteelt op haar aam den Sloter-
weg gelegeh proeftuin. De burge
meester heeft, overwegende, dat
handhaving van 't openluchttheater
op Frankendaal niet noodig is, wijl
het in de bedoeling ligt, in het bosch
een openluchttheater te stichten, het
verzoek der vereeniging ingewilligd.
De kosten van overplaatsing, ge
raamd op 1200, zal dé gemeente
voor haar rekening nemen. Amster
dam zal het dus voorloopig zonder
openluchttheater moeten stellen.
SLACHTOFFER VAN AANRIJDING
DOOD OP DEN WEG GEVONDEN.
SAPPEMEER, 10 Nov. - Heden
middag vonden voorbijgangers op
den Winschoterweg het lijk van de
36-jarige huishoudster J. H. uit Sap-
pemeer. Het slachtoffer is vermoe
delijk, toen zij op de fiets reed, door
een auto aangereden. Haar rijwiel
werd langs den weg gevonden.
Wie den status der wereld beziet,
zooals deze vóór den- oorlog was en
gedeeltelijk nog bestaat, zal zoo
hij een rechtvaardig mensch is, die
zich bij de vorming van zijn oordeel
niet door incidenteele omstandighe
den wil laten beïnvloeden moeten
erkennen, dat deze verkeerd
was. Het Engelsche wereldrijk im
mers blijkt de onbetwistbare bezit
ter te zijn van verreweg het mee-
rendeel der natuurlijke aardsche
welvaartsbronnen. Men mag zich af
vragen: met wélk recht? Velen, die
thans nog fel gekant zijn tegen
Duitschland, omdat de militaire
macht van dit Rijk ons bezet heeft,
wat stellig geen genoegen is, staan
toch het socialisme binnen de eigen
grenzen voor en eischen van gan
seher harte een menschwaardig be
staan voor allen. Dit is een schoon
beginsel, dat de wereld vooruit kan
brengen en de menschheid gelukki
ger maken. Niemand, indien hij den
wil en het lichamelijk vermogen Jot
werken'heeft, mag honger lijden. Dat
is een eenvoudige eisch van princi-
pieele menschelijkheid. Maar dit
zelfde socialisme, deze zelfde ge
meenschappelijkheid behoort te be
staan waar het niet een afgebakend
gedeelte der samenleving, doch de
gansche wereld betreft. Het ééne
land heeft geen enkel recht, hoege
naamd ook, op alle schatten der
aarde. Het kan uiterst simplistisch
geformuleerd worden: God heeft de
wereld niet geschapen uitsluitend
ten pro.fijte van Engeland of Ameri
ka. Dit is toch zeer duidelijk en het
bevreemdt daarom, dat zoovele men-
schen, die in den goeden zin van hét
woord „sociaal" voelen en er geen
oogenblik aan denken zouden een
ander het rechtmatige brood op het
bord te misgunnen, nog maar steeds
niet den innerlijken weerstand kun
nen overwinnen om dit volmondig^ te
erkennen. Tenslotte is het toch "de
roeping althans één der roepin
gen van den mensch, om het ont
staan van een zoo gelukkig moge
lijke maatschappij te bevorderen.
Wanneer de menschheid .dit ideaal
niet had, dan zou ons aller bestaan
troosteloos, hopeloos en zonder ho
rizon worden. Laten wij dit eens en
voor altijd beseffen. De mensch
draagt toch ook verantwoordelijk
heid voor de komende geslachten,
waarin hijzelf voortleeft. Eenmaal
heeft iemand eens gezegd: „Waarom
zal ik wat doen voor het nageslacht,
want.... wat heeft het nageslacht
voor mij gedaan?" De man, die zoo
redeneert, geeft blijkt van het bruut
ste .egoïsme, dat hem eigenlijk nog
niet boven het dier verheft. De taak
van den mensch is bouwen, bouwen,
dus ook: bouwen aan de samen
leving, die onze kinderen en kinds
kinderen van ons beërven zullen en
die samenleving moet zoo gelukkig
en zonnig mogelijk zijn.
In de wereld, waarin wij tot Mei
1940 geleefd .hebben, was veel ver
keerds hetgeen natuurlijk aller
minst zeggen wil, dat de wereld,
welke thans in haar geboortestadium
is, de verwezenlijking van het
ideaal zal zijn. Ook hier blijft het
gelden, dat wat menschenhanden
bouwen onvolkomen is, onvolkomen
moet zijn. Maar wie Uwer heeft
zich in vroeger jaren, wanneer hij
telkens nieuwe steunlokalen verrij
zen en telkens het legioen der werk--
loozen vermeerderd zag, wanneer
hij telkens weer de onmacht ervaren
moest van zijn regeering om in de
zieke toestanden verbetering te
brengen, wanneer hij de duizend en
één partijen en partijtjes, die elkaar
bekampten, als paddestoélen uit den
grond zag schieten, niet met be
zorgdheid afgevraagd waar dat op
den duur heen moest? Laten wij als
trouwhartige menschen .afgezien
van de tegenstellingen, die velen op
het oogenblik scheiden elkaar nu
eens één seconde vol in de oogen
kijken en verlossend bekennen: dat
hebben wij ons allemaal af
gevraagd!
En daarom moest er verande
ring komen.
De regeeringschef van het Duit-
sche Rijk, Adolf Hitler, heeft Zon
dag 1.1. in zijn groote rede te Mün-
chen aE deze en'dergelijke kwesties
nogeens voor oogen gesteld. Enge
land, dat met 46 millioen menschen
over niet minder dan 40 millioen
vierkante kilometer van de aardop
pervlakte de .beschikking heeft, had
niettemin 2)4 millioen werkloozen;
2)4 millioen menschen dus, die bui
ten het productieproces stonden en
overgeleverd waren aan de genade
en ongenade van de maatschappij.
Dit was menschonwaardig.
En bet is dan waarlijk niet bevreem
dend, dat de vraag op de lippen
komt of Engeland en hetzelfde
geldt voor de Vereenigde Staten van
Amerika wel de juiste beheerder
was van de ontelbare kilometers
land en de enorme schatten, die het
zich in den lóóp der eeuwen had
toegeëigend. Het gaat er toch immers
om de zaken in een helder licht te
zetten, want met verbloemen en
goedpraten is uiteindelijk nog nim
mer een degelijk resultaat gewon
nen.
Nogmaals: hoe het ook was, er
diende verandering te komen. Een
samenleving, die gebaseerd werd op
grof kapitalistisch onrecht, is
historisch bekeken geen langen
duur geschonken, ook al kan zij dan
ook eenige eeuwen voortduren. Na
tuurlijk, het was aangenamer voor
allen geweest wanneer die verande
ringen gekomen waren zonder wa
pengeweld. Maar tengevolge van het
menschelijk egoïsme, dat-vasthouden
wil wat het heeft, ook al druischthet
bezit tegen alle gevoelens van recht
en rechtvaardigheid in, is deze oorlog
ontketend, en wij hebben hem met
al zijn smarten te aanvaarden als
een uitvloeisel van de onvolkomen
heid der menschheid en wanneer
men den oorlog aan den oorlog ver
klaren wil, kan men niet beter doen
dan aandachtig werken aan zijn
eigen volkomenheid en begin
nen met te streven om recht te doen
en''eerlijk te oordeelen over hen, die
men nu haat en beschimpt.
v. d. A.
's-GRAVENHAGE, 10 Nov. - Mevrouw
Kröller heeft gisteren op de dagelijk-
sche persconferentie medegedeeld, hoe
zij er toe gekomen is, Frontzorg op te
richten.
Toen de eerste Nederlandsche vrijwil
ligers uit Nederland vertrokken, voelde
zij dat dit offer voor onze jongens voel
zwaarder ging worden dan voor de
Duitsche soldaten. Achter iedere Duit-
sche soldaat immers staat het geheele
Duitsche volk mot zijn liefde en toe
wijding. Wie zorgt echter voor onze
jongens vroeg zij zich af? Dat zijn
alleen de menschen van den nieuwen
tijd. Ons volk begrijpt hen maar ten
deele. Het beseft niet, dat deze kerels
hen behoeden voor de klauwen van het
bolsjewisme. Vaak gingen zij zondeV
toestemming van hun ouders en vinden
"dan voorgoed de deur gesloten. Er wa
ren er die, ofschoon zij zwaar gewond
terugkwamen, toch door hun ouders
werden verstooten.
Wij ontvingen vaak brieven van hen,
waarin zij hierover klaagden, aldus
mevr. Kröller. Deze brieven werden
door ons beantwoord en gepubliceerd
in het Rotterdamsch districtsblad. Tege
lijkertijd werden de kameraden te Rot
terdam opgewekt cok te schrijven.
Hoe langer hoe meer stroomden de
brieven van het front binnen. Zoo nu
en dan kwam een kameraad met verlof
en da:, gaven wij hem een groote zen
ding sigaretten, kranten en andere ar
tikelen mee. Bij ieder pakje was een
geel briefje geplakt, waarop stond
„Hou zee, kameraad". Al die jongens
schreven dan weer terug en zoo vorm
den zich vele vriendschapsbanden tus
schen kameraden in Rotterdam met de
onbekende frontsoldaten daarbuiten.
Nadat de leider een bezoek aan de
jongens te Graz had gebracht, waarbij
■hij een enormen voorraad gezelschaps
spelen, rookartikelen, schrijfartikelen
enz. uitdeelde, schreven ook velen van
hen aan Frontzorg terug, die vanaf dien
tijd een geweldigen omvang aannam.
Zij kwamen tot ons met hun zorgen en
sommigen vroegen ons: „Ga eens thuis
kijken, ik geloof, dat het niet in orde
is". Zij gingen de Frontzorg beschouwen
als een moeder, wie niets te veel is.
Op het oogenblik is er in Nederland
niet een stadje, waar men niet voor
Frontzorg werkt. Alle organisaties der
N. S. B. zijn ingeschakeld en ieder voelt
het als zijn plicht zijn kameraden te
steunen in ijun strijd voor een Neder
landsche plaats in het nieuwe Europa.
Frontzorg vraagt niet of iemand lid
van de N. S. B. is. Ieder die zijn leven
inzet voor den nieuwen tijd, hoort bij
Frontzorg thuis.
Elke veertien dagen wordt een
Frontzorg-krantje uitgegeven, waarin
de namen worden gepubliceerd van hen,
die ons geschreven hebben om contact
te krijgen. Door dit krantje wordt be
reikt, dat het publiek wordt ingelicht
en met het front medeleeft. Geen enkele
soldaat mag zich op den duur vergeten
voelen.
Verwonde kameraden, die in Neder
land liggen, worden, zoodra wij hun
naam en verblijfplaats weten, door de
daarvoor aangewezen leden bezocht.
Natuurlijk wordt dan ook zooveel moge
lijk aan de verschillende wenSchen van
deze kameraden tegemoet gekomen.
Verwonden in Duitschland .worden ver
zorgd door de vertegenwoordigster van
Frontzorg aldaar en op gezette tijden
gaan ook vertegenwoordigers onzer
organisatie daarheen met geschenken en
om het medeleven van het vaderland
met hen tot uiting te brengen.
Op deze manier -zullen zij bemerken,
dat zij niet Vergeten worden en zullen
zij zich weer gebonden voelen aan hun
eigen volk. Het gaat hier om menschen,
die vrijwillig hun leven willen inzetten
voor hun ideaal en dat schijnt men wel
te erkennen. Moed werd altijd bewon
derd in Nederland en dit komt in tal
rijke anonieme giften tot uitdrukking.
De Frontzorg, zoo zeide mevrouw
Kröller tenslotte, is geen liefdadigheid
maar plicht en wij zullen nooit ophou
den onze volksgenooten hieraan te her
inneren. Het hoofdkantoor van Front
zorg is gevestigd Heemraadsingel 230 te
Rotterdam. Het gironummer is 106156.
Oplossing 1*772 vorige rubriek.
Stand.
Zw. 13 sch. op: 6, 9 10, 12, 13, 16,
18, 20, 24, 25, 30, 35 36.
Wit 12 sch. op: 21, 27, 28, 31, 32, 34,
39, 40, 44, 46, 47, 50.
Opl. 1. 47—41 (zw. 36X47). 2.
46—41 (zw. 47X36), 3. 39—33 (zw.
30x39), 4. 31—26 (zw. 36X22), 5.
28x30 (zw. 16X29), 6. 44X22 (zw.
(zw. 25X45) 7. 2217 en wint.
Combinatie van*Fabre.
Zw. 16 sch. op: 3, 7 8, 9, 10, 13, 14,
16, 17, 19, 20 21, 24, 25 26, 27.
W. 16 sch. op: 28, 30, 32/38, 40, 43,
45, 47/50.
Wit speelde: 28—23 (19x39), 30X19
(13X24),.37—31, 3429, 48X37, 37—
32, 4(>34 en 35x43. Een enorme slag.
Een aardig zetje van
A. Polman op een bekend
thema.
Zw. 8 sch. op: 6, 8, 9, 11,
27, 29, 34, 39. Wit 7 sch. op:
22, 28, 31. 35, 38, 41, 50.
Wit speelt 35—30, 30—25,
50—44, 28x30, 30—24 en
25X21!
Ter oplossing voor deze
week:
Probleem 1773 van
J. Kuipers.
Zw. 11 sch. op: 7, 8, 9, 10,
12, 13, 17, 22, 25, 27, 36.
Wit: 12 sch. op: 18, 23, 24,
29, 30, 33, 34 40, 41, 42,
43, 45.
