Rijksmaarschalk Goring overtuigd van Europa's overwinning. Or. Göbbels spreekt in het Sportpallast. Stalingrad's helden het symbool van Duitschlands vastberadenheid. t De verhouding tusschen Zweden en Rusland. Führer beveelwij volgen I' i Zaterdag op het middaguur, 0p betzelfde tijdstip, waarop ye0 jaar geleden het lot van het up in de handen van Adolf gtiler werd gelegd, ia in de eerezaal van het ministerie van luchtvaart te Berlijn een waar dige plechtigheid van militair jcarakter in den vorm van een appèl gehouden. Rijksmaarschalk Hermann Göring maakte zich hier met een tot leger, vloot- en luchtmacht en daarmede tevens tot woordvoerder van de on buigzame strijdvaardigheid van alie Duitschers. De hoogste auto riteiten van weermacht en partij waren hierbij tegenwoordig. Rijksmaarschalk Göring heeft ver klaard, dat deze rede een appèl wil zijn dat gericht wordt tot alle kameraden der weermacht, waar die op dit oogenblik ook staan, om den dag indachtig te zijn, waar op het lot het Duitsche Rijk van den grond af heeft gewijzigd. Millioenen onder u, zoo verklaarde de Rijks maarschalk, hadden toentertijd al de ellende te dragen, die op het Duitsche volk drukte en in de eerste plaats op de werkende lagen van ons volk. Het was een tiid, toen de Duit- scher zijn hoofd moest laten zinken van schaamte over hetgeen in de laatste twintig jaar na den wereld oorlog zich had afgespeeld. Opbouw van een nieuwe 7 volksgemeenschap. De kleine Rijksweer was toen slechts een soort parlementaire po litiewacht Geen mensch dacht er aan naar buiten op eenigerlei wijze eens de mogelijkheid te bezitten op ';e treden tegen vijandelijke aanval- .en. Deze Rijksweer is hervormd tot een geweldig volksleger. Dit kon sBschts worden ongebouwd op den Öreeden grondslag van de nieuwe volksgemeenschap. Zooals bij de vorming van deze volksgemeenschap moest worden ge broken met oude opvattingen, was dit ook noodzakelijk voor de strij ders der nieuwe weermacht. Men heeft vroeger gezegd, dat de weer macht zich moest vrijhouden van iedere politiek. Maar alleen hii kan strijden, die met hartstochtelijke ziel deelneemt aan de totale wording van ons volk en dat is in laatste instantie de groo te politiek, en vooral aan de wereld opvatting op grond waarvan de groote politiek vorm krijgt. (Van onzen Baagschen correspondent. Interessant is een SPT-berieht, dat melding maakt van een verstoorde diplomatieke verhouding tusschen Zweden en Sovjet-Rusland. Er zou zelfs kans bestaan op het verbreken der diplomatieke betrekkingen tus schen beide landen. In verband hiermede zij nog eens gewezen op de rede, die Hanson ge houden heeft en waarin hii den ver sterkten neutraliteitswil én tevens de paraatheid van het Zweedsche le ger betoond heeft. Dt neemt niet weg, dat er van ge allieerde zijde een versterking van de politieke bedrijvigheid om Zwe den te constateer en valt. Nog altijd bestaat de theoretische mogelijk heid, in Zweden een tweede front te vormen, temeer waar de Sovjets on der luid misbaar het einde van den Finschen weerstand voorspellen. Dat het met dit einde erg meevalt, blijkt uit de berichten uit Finland zélf. trouwens, de Finnen weten te goed, wat hun te wachten staat! Men re kent van geallieerde zijde blijkbaar op de in Zweden bestaande sympa thieën voor de Anglo-Amerikanen. Dat deze echter wat betreft een tweede front in Zweden wel eens zouden kunnen tegenvallen, staat Wel vast, temeer als men bedenkt, dat er flinke contingenten Zweden meevechten aan Finsche zijde. Maar tenslotte zullen de geallieerden de Sovjet-inspaningen toch op eeniger lei wijze dienen te ondersteunen en de kansen op een inval in Europa zijn thans vrijwel nihil. Edoch theoretische mogelijkhe den zijn nog geen practische verwer kelijking! Dat heeft Dieppe geleerd en dat deze leer nog niet vergeten is, kan men zonder meer aannemen. lini kei EXAMENS VEREENIGING TER VEREDELING VAN HET AMBACHT TE UTRECHT. Het bestuur der Ver. ter Verede- g van het Ambacht brengt ter :ennis van de toekomstige candida tes dat het in het voornemen ligt, om in de week van 26 t.m. 31 Juli 1943 te Utrecht gelegenheid te ge ven tot het afleggen van de exa mens voor het diploma gezel en meester in de vakken timmeren, meubelmaken, plaat- en smidsbank- werken (burgersmederij), vuurwer ken (burgersmederij), constructie- bankwerken (voor personen werk zaam in fabriek), huisschilderen, metselen, machinebankwerken, sma- «linedraaien, lood- en zinkwerken, modelmaken, steenhouwen en auto- monteer en (het laatste vak in sa menwerking met de C.C.A.B.) Programma's van eischen worden «Sen inzending van 25 ct. aan post- ysels verstrekt door het secretariaat vereeniging. Raadhuis, kamér i?8j Amsterdam C. De inschrijving ?'mt op 15 April 1943. De soldaat en de wereld opvatting. Wanneer het ooit in eenigerlei ge meenschap van ons volk noodzake lijk is hard en kristalhelder een we reldopvatting in zich op te nemen en te vertegenwoordigen, moet dat het geval zijn in het gewapend deel van het volk, in zijn volksleger, in zijn weermacht, alleen wie hier tot klaarheid komt, wie den gedachten- schat van deze wereldopvatting van onzen Führer in zi^h heeft opgeno men, zal ook daaruit die laatste kracht ontvangen, die zii vermag te schenken. Onze wereldopvatting vindt haar toppunt er in, dat het volk eeuwig is en dat ieder individu van dit volk verplicht is alles, ook zijn leven op ieder oogenblik op het spel te zet ten voor het bestaan van zijn volk, ja, het op te offeren. Hoe krachtig ook de jeugd van thans in de schooljaren, in de Hitler- jugend, in deze nieuwe wereldopvat ting vastgegroeid, is, deze jeugd kan alleen dan in de weermacht, in het volksleger, een eenheid vormen, wanneer zü ook een leidersschaar vindt, die duidelijk en hecht ver mag te staan op hét fundament en vermag te leiden. De afgeloopen tien jaren hebben getoond, welke kracht huist in onze wereldopvatting, aldus Göring, en welke zegeningen zii ver mag te schenken. De Rijksmaarschalk zette uiteen, dat het niet zijn taak is een opsom ming te geven van alle gebeurtenis sen dezer 10 jaren. Hij verzocht de aanwezigen in gedachten den weg zelf langs te gaan om te kunnen in zien welk een herculische arbeid de Führer heeft verricht om uit het toenmalige Duitsche Volk, verscheurd door partijen, confessies, standen en klassen, die elkander wederkeerig haatten en bestreden, die in 'buiten- landsch politiek opzicht machteloos waren, een staalharde natie te laten worden. Dat dat alles mogelijk was, dat tien jaren voldoende waren om zoo'n principieele wijziging te vol trekken, de voorwaarden daartoe zag spr. in twee feiten: een in den grond hoogst fatsoenlijk, braaf en dapper volk en een Leider, die de groote Duitscher der historie is. De ze feiten, zoo zeide hii, gelden in het bijzonder voor de weermacht en hier weer zeer in het bijzonder voor de leiders. Capitulatie was ia 1918 niet noodig geweest. De voornaamste nusdaad der lei ding van het volk vóór de ineenstor ting van 1918, zoo zeide de Rijks maarschalk, zal steeds in de ge schiedenis blijven, dat de geest van deze leiding het einde van den we reldoorlog reeds overschaduwde en zich hier reeds de schuldigen aftee- kenden, die dit gruwelijke einde van den eersten wereldoorlog tot stand brachten. Nooit of te nimmer.zou de soldaat, ondanks de zwaarste ge vechten, toen zich het zwaard uit de hand hebben laten wringen. De gehuichelde, leugenachtige be loften van buiten, de iafheid der ge zindheid van de leiding des volks in het binnenland, brachten in den eer sten wereldoorlog de ineenstorting teweeg, die door niets militairs be paald was. Stellig, de tiid was toen zwaar, hard, maar in geen geval zoo, dat hij een capitulatie eischte. Buitenlandsche politieke tegenstanders. De Rijksmaarschalk ging toen in op de buitenlandsche politieke ge vechten van de afgeloopen tien ja ren. In de tien jaren van den opbouw, zoo zeide hij, begon ook tegelijker tijd weer de strijd van buitenaf. Tel kens, wanneer het Duitsche Rijk, begunstigd door een sterke leiding, sterk werd en tot eenheid kwam, stuitte het steeds op dezelfde tegen standers. In een dwaze kortzichtig heid zagen de volken van Europa niet, dat Europa slechts kan bestaan wanneer het een sterk Duitschland tot hart heeft. Dezelfde tegenstanders, die in het volk waren overwonnen, traden thans in andere formatie van bui tenaf weer tegen ons aan: de pluto craten, d.w.z. het systeem der uit buiting van het arbeidende volk en het bolsjewisme, d.w.z. het kapot- slaan van het volk en zün knech ting in ellende. En beide leidde en vereenigde de Jood. Ieder van u, kameraden, moet inzien: in dezen strijd hebben wil tenslotte een strijd der wereldopvat ting en der rassen te zien. Laten wii niet vergeten, dat er onder onze te genstanders ook een is die door ziin wereldopvatting tot eenheid geko men is en vorm heeft gekregen. Weest er van overtuigd: dit Rusland zou allang onder de slagen ineenge stort zijn, wanneer niet door de bru tale stempeling der bolsjewistische wereldopvatting deze weerstand ge geven was. De strijd tegen het communisme. De Rijksmaarschalk wees er op, dat de eenige tegenstander, met wien een conflict indertijd in het binnenland ontstaan moest, even eens het communisme was. Het lot van Duitschland was er van afhan kelijk, welke dezer beidé wereldop vattingen, die der vernieling of die van den opbouw, zou zegevieren. Vandaag tien jaar geleden besliste toen het lot van het Duitsche volk doordat op onze groote steden de banier van den opgang, van de overwinning en het geloof aan de toekomst, het hakenkruis, geheschen werd en niet hamer en sikkeL Thans gaat het om hetzelfde naar buiten. Zitting van de P-khsarbeits''immer. RetcHsorganisatlonsletter dr. Ley r, n uit aan oorlogsmodeibedrijven Telefoto Weltbild-Polygoon-Pax m Bij grimmige koude staat de wachtpost aan den Finschen zeeboezem, die met een ijslaag van 30—40 cM. dikte vasteland geworden is en daardoor bijzondere waakzaamheid eisèAt PK SchOrer-H H-St-P m alleen wordt de strijd thans in an dere vormen gevoerd. Ik wil niet zeggen, dat hij thans zwaarder is. De strijd was toen ook oneindig moeilijk, zii het ook op een kleiner platform. Maar hij eischte van de strijders dezelfde innerlijke hardheid en het vurige geloof. Daar uit vloeit voort, hoe belangrijk het is, dat de Duitsche weermacht een eensgezind hecht gesmeed blok van nationaal-soeialistische wereldopvat ting vormt. Dan zullen wii ook de hardsten zijn. Dan zal evenals in het binnenland, ook hier eens het zege vierende hakenkruis geheschen worden boven het teeken der knech ting. En dat is immers in laatste in stantie de meest innerlijke beteeke- nis van dezen strijd. Toen onze tegenstanders geloofden zelf sterk genoeg te zijn en fantas tische verwachtingen voedden ten aanzien van nieuwe revoluties in Duitschland, begon deze meest be slissende aller oorlogen. Ik behoef niet te herinneren aan de geweldige slagen, aan de unieke overwinningen in Polen, Noorwegen, België, Frank rijk, op den Balkan, op zee en onder, zee. Na de eerste overwinningen begon het Duitsche volk te geloovèn, dat de overwinningen vanzelf spraken. Het lot echter schenkt zoo gemak kelijk niets en vooral niet het groo te. Toen geloofden wii. dat de oorlog spoedig ten einde kon ziin. Het was zeer moelijk en daartoe was heel de hardheid van den vorigen winter noodig om in te zien, dat de eerste oorlog der Sovjets tegen Finland wellicht de handigste en grootste camouflage in de wereldgeschiede nis is geweest. Terwijl de Rus eenige legers in Finland liet strijden, had hij allang gedurende vijftien jaren de meest geweldige bewapening opgebouwd, die ooit een volk te voorschijn heeft gebracht. Het volle werd geknecht en in ellende gestort, de algeheele mdustrie van dit reuzenrijk arbeid de slechts voor één enkel doeL En ook hier had men uit onze gevech ten de consequentie getrokken, dat het zwaartepunt vooral gelegd moest worden op vier wapens: tanks en tankkanonnen, vliegtuigen en lucht afweer. Alleen in. de nieuwe gebie den van Polen, die wij hem moes ten overlaten, is hij bijna duizend vliegvelden begonnen aan te leggen. Dat alles vernamen wii en dat alles gaf te denken. Wat is voor Rusland Europa eigenlijk? Wanneer men het gewel dige Rijk op den aardbol ziet en Europa daarmede vergelijkt, moet men de vraag stellen of wii ons te recht een werelddeel noemen. Deze vraag heeft een Russisch of ficier, die in zeer nauw contact stond met Stalin,, duidelijk beant woord! Europa is op zijn best een groote Russische provincie, een con glomeraat van tallooze staten, die elkander onderling beoorloogen. Het waren de Duitschers, die ons tot dus verre den toegang naar Europa ont zegd hebben. Al het andere betee- kent voor ons niets. Wanneer wij Duitschland overwinnen, bezitten wij Europa;" Of nu, zoo ging de Rijksmaar schalk verder, in dit Europa bond- genooten en vrienden of neutrale of ons vijandig gezinde staten zijn, steeds meer moeten zii inzien, en zii weten het ook, dat, wanneer dit Duitschland zou ineenstorten, de Russen niet uit innerlijke hoogach ting voor de Zweedsche of Zwitser- sche of welke andere neutraliteit ook, zouden blijven staan. Het bolsjewisme een springplank en blik tot den laatsten spit door geheel Europa geraasd zijn. Later zul len zij eens uitspreken, wat zij thans inwendig weten: Europa is voor het bolsjewisme zou op hetzelfde oogen voor Rusland een aanhangsel. Maar deze beide zaken eerst dan, wanneer er geen Duitsch volk en geen Duit sche weermacht meer is. Zoolang die bestaan is Europa voor het bolsje wisme het grootste gevaar, de rots waarop de bloedgolf zal breken. Wat de Rus wilde. De heer Molotov heeft eens bij ons laten doorschemeren, dat toch met Rusland verder een zeer goede overeenstemming mogelijk is wanneer wij de oogen zouden slui ten bij een tweeden aanval op Fin land. Dat zou de definitieve vernie tiging van Finland hebben betee- kend. Bovendien zou de Rus uiter aard terstond doorgetrokken zijn naar de Zweedsche ertsgebieden en zich hebben meester gemaakt van de ijsvrije havens, die hij van ouds her heeft gezocht. Aan den anderen kant wilde hij Roemenië tot zijn invloedsfeer verklaren, de Roemeen- sche olievelden in zijn zak steken en van Roemenië via Bulgarije in den Balkan doordringen als bevrijder van alle Slaven. Hij verschijnt onder het mas ker, dat hij voor de gelegen heid noodig acht. Nu eens als panslavist, dan weer als bolsjewiek. Zoo moest geleidelijk aan den rech ter- en aan den linkervleugel het opdringen beginnen. Wanneer hij eenmaal op de flanken en in den rug van Duitschland stond, stond hij ook in den rug van Europa. Hitiers historisch besluit. En thans, kameraden, veldmaar schalk of recruut, verzoek ik u te overleggen in welke situatie onze Führer was, toen hij in zijn politiek genie volkomen duidelijk het doode- lijke gevaar moest inzien. Onze Führer stond voor het zwaar ste besluit van zijn leven, maar ook voor het historisch meest beteeke- msvolle. Het is hem niet gemakkelijk geval len het Duitsche volk dezen strijd in te leiden. Hij met zijn wereldblik, zijn politiek en strategisch genie, wist, dat dit de zwaarste van alle gevechten zou zijn. Er werd door hem een besluit genomen, omtrent bestaan of ondergang van het avondland. Men heeft in de geschie denis memgen slag en vele gevech ten beschouwd als beslissend voor het avondland. Men zal eenmaal moeten constateeren, dat er slechts éen, besluit is geweest dat werkelijk beslissend was voor het avondland. Dat was het besluit om zich. in den weg te stellen aan de bolsjewistische bloedgolf, en ten BERLIJN, 30 Jan. (D.N.B.) - Ter gelegenheid van den tienden ver jaardag der aanvaarding van de macht heeft minister Dr. Göbbels Zaterdagmiddag in het Sportpalast te Berlijn een redevoering gehouden, in welker verloop hij de reeds ge melde proclamatie van den Führer aan het Duitsche volk voorlas. De Führer heeft mij opgedragen, zoo vervolgde dr. Göbbels, u mede te deelen. dat het zijn vurigste wensch geweest is ook heden tot de natie te spreken. Hij betreurt het, evenals wij, dat hij dit jaar de ons allen tot een innerlijke behoefte ge worden traditie der viering van dien gedenkdag, moet onderbreken. Maar de harde noodzakelijkheid van de oorlogvoering staat hem op dit oogenblik niet toe zijn hoofdkwar tier te verlaten vanwaar hij de groote afweerslagen ini het Oosten leidt. Hij richt zich derhalve in plaats van in een redevoering, in een pro clamatie tot het Duitsche volk. Evenals ons destijds niets cadeau is gedaan, zoo zal ons ook thans niets geschonken worden. Alles, moeten wij ons zelf veroveren en dioor werk verkrijgen. Thans in het uur van de zwaarste gevechten in het Oosten meent de tegenstander weer eens, over ons te kunnen triomfeeren. De vijandelijke dagbladen bewe ren, dat in Duitschland de uitzonde ringstoestand is afgekondigd, dat de natie begint uiteen te vallen enz. Ik kan daarentegen als vaststaande fei ten het volgende constateeren: Er heerscht in Duitschland slechts de toestand eener totale bereidheid van ons volk tot concentratie van zijn krachten voor den oorlog en voor het behalen van de overwinning. Van nu af aan willen wij alles wat slechts denkbaar is. doen om de overwinning te bespoedigen. In Engelsche bladen viel dezer dagen te lezen, dat de Duitsche lei ding zich in haar huidigen toestand van nood en druk beroepen heeft op de weerstandskracht van het Engel sche na de catastrophe van Duin kerken. Ik verklaar ten aanzien daarvan: Geen enkele Duitsche staatsman en geen enkele Duitsche courant hebben zich tot zooiets ver laagd. Het Duitsche volk wil van dit uur af aan nog slechts vechten en wer ken voor de overwinning. In Londen hoont men, dat wij geen reserves meer ter beschikking zouden hebben. De strijd om ons bestaan nadert zijn dramatisch hoogtepunt. Het is niet alleen een strijd om de vrijheid en de veiligheid van de Duitsche natie, doch ook een geweldig conflict om het toekomstige lot van Europa, ja van het geheele beschaafde avond land. Niets zal er ons toe brengen ook prakkizeeren over toegeef lij kheïd, ge zien het feit, dat de schitterende overwinningen van onze soldaten ons en onzen bondgenooten bijna het ge heele Europeesche werelddeel aan de voeten gelegd hébbenWij zijn vast besloten van deze overwinningen een volkomen gebruik te makep. Party en staat zullen in de voorbe reiding van den totalen oorlog voor beeldig voorop staan. Er ziin maat regelen genomen om de totale oor logvoering te organiseeren en prac- tiseh uit te voeren. Nadat de minister de proclamatie van den Führer aan het Duitsche volk had voorgelezen, vervolgde hij: Wij gelooven in de overwinning, om dat wij den Führer hebben. Wanneer wij thans naar hem opzien, dan zien wij juist in hem de veilige garantie van de komende eindoverwinning. Wij weten heel nauwkeurig, dat het wereldbeslissende conflict van dezen oorlog gaat tusschen het Nationaal- Socialistische Rijk en de bolsjewis tische Sovjetunie. In dit dramatisch, uur van onzen reusachtigen strijd tegen onze oude Vijanden wülen wij slechts de eene bede tot den Almachtige richten, ons den Führer gezond en vol kracht en besluitvaardigheid te behouden. Wij weten, dat wij dan alle gevaren te boven zullen komen en tenslotte overwinning en vrede zullen ver krijgen. Zoo roep ik dan den Führer uit naam van het geheele Duitsche volk voor den zwaarsten strijd om onze vrijheid naar buiten, ons oude parool toe als bevestiging van onze bereidwilligheid, die tot alles in staat is: „Führer beveel, wij volgen." Zoowel tijdens als aan het eind van de rede van de minister weer klonk eindelooze bijval, slotte datgene te vernietigen, wat zelfs vroeger of later bij ons tot ver nietiging moest worden. Op 22 Juni 1941 werd het geweldigste, histo risch meest beteekenisvnlle, maar ook stoutmoedigste besluit door een sterken man genomen. De oorlog tegen de bolsjewisten. Nadat de Reismaarschalk op indruk wekkende wijze de geweldige moei lijkheden. hau aangetoond, waarme de de Duitsche weermacht bij haar zegevierenden opmarsch te kampen had, ging hu in op de reacties van den vorigen winter in den Oosteiij- ken veldtocht. Het lot, zoo zeide hu, stelde dit van overwinning naar overwinning snellende volk op de proef. Niet de vijana, de elementen verhieven zich. De ijzige Russische winter prak met ondenküare kracht door. Maar bovenal was het weer de Führer, die ondanks alie zwakkelingen met zijn kracht het Oostelijke front in stand gehouden heeft en uit deze kracht en zijn genie trad met de opstijgende zonnedagen de Duit sche weermacht aan voor nieuwe geweldige stormloopen en wierp opnieuw den tegenstander in veld slag na veldslag onderstboven. U-een mensch had het mogelijk ge acht, dat na dezen winter zóo'n of fensief zou volgen. Het is diep doorgestooten in de ruimte en heelt den tegenstander onvervangbare hulpbronnen zijner bewapening de finitief ontnomen. Toen kwam de dag, waarop voor de eerste maal Duitsche tankgrena diers en pioniers doorstieten in de burcht van Stalingrad en zich aan de Wolga, den noodlotsstroom van Rusland, vastklampten. En toen begon de tweede Russi sche winter. De elementen maakten hem wel iswaar niet even hard als de eer ste, maar daarvoor kwam in de plaats dat een ontzaggelijke bocht overspannen moest worden en dat daarmede de laatste man noodig was om te behouden. Al was deze ook niet zoo streng als verleden jaar, hij was toch nog ijzig genoeg, om alles, wat vroeger, in het voorjaar, in den zomer en in den herfst een hinder paal voor den tegenstander betee- kende, de rivieren, meren en moe rassen, in ziin iizigen ban te slaan. Nu stonden de compagnieën niet meer achter een geweldige natuur- hindernis, maar thans konden nog slechts hun moed en hun wapens de hinderpaal voor den tegenstander zijn. En deze tegenstander is hard. De uitvoering zijner bevelen wordt aldus geëischt, dat niet-uitvoering gelijkgesteld kan worden met den dood. Voor het Russische volk, dat sedert 20 jaren aan slaag gewend is, dat kreunt onder de zware vuist van ziin tyran, was dat niets nieuws. De Duitsche soldaten zijn hard ge worden. Zij zagen in, dat in het Oos ten alleen de wet der hardheid gel digheid heeft. De Rus wist duidelijk, dat hij, wat er ook mocht komen, zijn bewapening niet meer in stand kon houden. Want in den grootsten omvang waren hem daarvoor fun- damenteele voorwaarden, steenkool en ijzer, ontnomen. Hij moest dus, wanneer hij den strijd wilde voort zetten, ineens een poging doen om zijn steenkool- en ijzergebied terug te halen. Thans zien wij hoe hii laatste, zij het reusachtige inspanningen in het werk stelt. Nieuwe divisies worden opge steld of aangevuld. Maar het zijn geen nieuwe lichtingen, die jui chend naar de vanen snellen, neen, moede grijsaards, 16-jarige jongens worden geschaard in de voorste ge vechtsbataljons en achter hen wor den de machinegeweren der com missarissen verdrie- en verviervou digd. Zoo wordt de Russische sol daat den dood ingedreven. Wii hebben thans een waar beeld der Russische verliezen, dat tezij- nertijd bekend gemaakt zal worden. Maar het was ook een geweldig menschenmateriaal, dat hij ter be schikking had. Hij heeft het uiterste eruit gehaald. Zijn tanks zijn slech ter geworden, maar zij waren er. Hij laat zijn volk geen rust. En met deze geweldige massa's maakte hij hier en daar bressen. Maar de Duit sche strijder kan stand houden en houdt stand. De Rijksmaarschalk wijdde woor den aan de dappere Finnen en de andere wapenbroeders en bondge nooten, die vaak ver van het vader land verwenderd in een ongewoon klimaat strijden. De Sovjetstrijders hebben geen eerbied meer voor het menschelijke leven. De Rus heeft, zoo herhaalde de maarschalk, het laatste bijeenge gaard om ons aan te vallen. Ik ben er echter van overtuigd, dat dit ook de laatste inspanning is, die hier slechts er uit geperst kon worden, juist omdat deze hardheid reeds geen hardheid meer is, maar barba risme, omdat de Rus in het geheel geen eerbied meer heeft voor het menschelijke leven. Ondanks deze tot het uiterste brutale leiding heb ben wij hem tot dusverre verslagen en zullen hem ook weer verslaan. Het komt er op aan, om te beletten zich in het bezit te stellen van de grondstoffengebieden en hem terug te slaan. En dat geschied over de geheele linie. Aan de Wolga strijdt en bloedt, maar zegeviert Duitschland. Boven heel dezen reusachtigen strijd steekt Stalingrad uit. Het zal eenmaal de grootste heroïsche strijd zijn, die zich ooit heeft afgespeeld in rfmze ge schiedenis. Wat daar thans door on ze grenadiers, pioniers, artilleristen en wie er verder in de stad is, van den generaal tot den laatsten man gepresteerd wordt, is uniek. Engeland verraadt het avondland. Voortgaande wees de Rijksmaar schalk er op, dat Engeland thans het geweldigste verraad pleegt jegens het geheele lot van het avondland. Vervolgens keerde de Rijksmaar schalk zich met een beroep tot de jonge soldaten van de Duitsche weermacht, om des te trotscher ea vreugdevoller vervuld te zijn van het bewustzijn te behooren tot een volk en een weermacht, die thans de groote, geweldige garant vormen, dat.Duitschland en Europa kunnen bestaan. Duitschland de waarborg van Europa's lot. Duitscniana, zoo riep hij uit, is de waaiDorger van net Duiopeescne ïot geworaen, van zijn viijiiciu, zyii cui- iuur, en zijn leven. uai is ae hoo- gere zin van au oner, rai au oner is iets, aai van ïeaer uwer eik oogenoiik en overdi eveneens ge- njK woraen door het Wanneer ue sixuaers in Btann- graa zien niet opgeouera haaaen, zouaen de missen waarscxuiimjk nun aoel hebben oereikt. Thans ech ter komt üe vil ana te iaat. De Duit- scne weerstana is georganiseerd. De Duitsche linies zijn gevestigd, maar zij konden slechts gevestigd worden doordat daarbuiten in dit ruïneveld van deze stad helden streden en nog strijden. De rijksmaarschalk vergeleek ver volgens de worsteling bjj Stalingrad met den slag in de Thermopylae. Ook toen was een bestorming uit het Aziatische Oosten gestrand op heldhaftigen tegenstand en plichts- bewuste offervaardigheid. Deze strijd heeft thans na duizenden ja ren nog geldigheid als voorbeeld van hoogste soldatendom in den zin van de inscriptie: Wandelaar, komt gij naar Sparta, meldt dan, dat gij ons hier hebt zien liggen, zoóals de weg het beval. Zoo zal ook eenmaal gezegd worden: komt gij naar Duitschland, meldt dan dat gij ons in Stalingrad hebt zien liggen, zoo als de wet beval, d.w.z.: de wet der veiligheid van ons volk. Deze wet drage ieder in zijn hart, n.l. de wet voor Duitschland te sterven, wan neer het leven van Duitschland de zen eisch stelt. De Fulirer zij aller voorbeeld. De Rijksmaarschalk zeide verder, dat het heldhaftige optreden niet al leen de pliciit van üen soldaat, maar van 't geheele Duitsche volk is. Het Duitsche volk zal het aan vaarden en begrijpen, zooals het be grepen moet worden. De zin van den strijd van thans, aldus de Rijksmaarschalk, is slechts overwin ning of vernietiging. Het is waan zinnig te gelooven, dat men een of ander arrangement zou kunnen aan gaan. Dat kan men doen met een gentleman, maar niet ipet een bols jewiek. Hij riep de soldaten op in uren van bedrukking steeds naar den Führer te blikken en aan hem te denken. Laat hem, zoo zeide hij, met verheffing van stem, steeds voor u verschijnen als lichtend, groot voorbeeld: Deze man, die geen rust heeft, op wien in laatste instantie alle zorgen instormen, die alles ais laatste man moet dragen en üeslis- sen. Er is logica in de wereldge schiedenis. Wanneer de Voorzienig heid het Duitsche volk een man van deze grootte heeft gezonden, wien het gelukt is ons uit onze vroe gere onmacht omhoog te leiden en te maken tot de sterkste natie ter wereld, dan zijn dat waarborgen, die ons het recht geven aan de over winning te gelooven. De situatie kan nooit zoo erg bij ons worden, dat wij niet de kracht zouden hebben haar meester te worden. Wanneer de weermacht zich kristalliseert als de incarnatie van den hardsten wil en wanneer thuis man en vrouw zonder aanzien, van leeftijd denzelfden vastberaden wil hebben om hun hardheid, in de zen strijd te bewijzen, dan hebben wij de overwinning volledig ver diénd. De Engelsche aanvallen op Duitschland zullen vergol den worden. t in het verdere verloop van zijn rede zeide de maarschalk, dat me nigeen wellicht denkt, waarom de vijanctelüke luchtaanvallen op Duit sche woonplaatsen niet gewroken worden. Het zwaartepunt van het Duitsche luchtwapen, zoo verklaar de hij in. dit verband, ligt in het Zui den. Oosten en Noorden, Maar deze strijd in het Oosten zal naar ziin heiligste overtuiging, eens een ein de vinden, waarop de laatste weer standskracht van het bolsjewisme is gebroken, en dan wordt ook de macht vrii, die vergelden kan. Op dien dag zal hij zich zeer nauwkeu rig herineren, wat de vijand in Duitschland heeft aangericht. Ik ben er absoluut van overtuigd, zoo ging de Rijksmaarschalk voort, dat, wanneer de zon weer hoog aan den hemel zal staan, zij de Duitsche troepen weer, evenals vorig jaar, in den aanval zal zien. En deze aanval zal niet zwakker zijn. Er zullen nieuwe, nog betere wa pens in den strijd gebracht worden, er zullen gestaalde divisies aanval len, die in zich de verplichting me debrengen: wij maken Stalingrad thans goed. Ik kan, zoo zeide hij, op mijn vingers uitrekenen, hoe het er aan den anderen kant moet uitzien. Over het algemeen kunnen wij dan constateeren: wie heeft den moed te twijfelen aan onze overwinning? De Rijksmaarschalk besloot met de verzekering van ziin onverweest- baar geloof aan de Duitsche over winning. Dit geloof, zoo zeide hij, komt voort uit het diepste inzicht in den samenhang der dingen, maar het is ook het meest innige geloof aan de rechtvaardigheden der Almacht. Rijksmaarschalk Hermann Göring tijdens zijn groote rede in de eerezaal van het Luchtvaartministerie Teletoto-Welcblld-Polygoon-Pax m

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Noord-Holland : Alkmaarsche editie | 1943 | | pagina 3