JUNI 1568 Noord-Holland of Noordholland. ricts-elM e moei hei? .Den blik opwaarts. JEUGD DRAAGT VOOR. T y/ s, ADOofFElJENOORD? SPORTREVUE VAN DE WEEK. Een wederopbloei van het Rederijkerswezen? Problemen van den dag. BONNENLIJST. PROGRAMMA VOOR MORGEN. SO dagen Ook nu! BOOG AZIJN drie 1.06; Bosselderij en kervel 5, ns 2 kg p. 10 st. —2 kg p. 10 st. snij- en stoof- elen: Soort I 0.12; Spinazie )inazie (struik) nmers: I vanal II vanaf 450— N III van 350 3. Platglaskom- f 750 gr. per st. 50750 gr. p. st. 550650 gr. p. a n 450—550 gr. iomkommerstek (glas) I boven n 5 tot 7 cm O 0.21; Paprika 0.56; Peulen 56, 0.67; Tomaten I, II, omaten bonken 0.44. Asperges: g, zonder ge il, 1.07; soort ichte gebreken, soort .IIA, tot ken, 26-40 st. p. tot 26 cm lang, I St. p. kg 57, cm lang, licht- 57, 0.70; srt. chtblauw, van 4; soort IV, tot jlauw, 41-55 st. V, holle en ide sorteering jre prezen is Pgave en ge ven kunnen de .39; Aalbessen 170, 2: Me- manas 88.50, 78, 0.93. Ker- 0.78; B 48.50, Groep II: A 0.53; C 15.50, .50, 0.58; B f 0.20. Gr. IV: 0.34; 15.50, boven 6 cm O an 5—6 cm O 45 cm O neden 4 cm O ;las): I boven van 40—50 mm 35—40 mm O en 35 mm O overige arti- vorige publi- wortelen mag erekend wor- at de wortelen gen worden, enten en fruit t. per kg in boven den aliteit van bo- alsmede voor prijzen bore- •edelijke ver loven gepubli- welke gelden j inkoop tegen ie maximum- ppi'ijzen dien- rlaagd. ms. ders en land- edeeld, dat in en varken niet lien jnen hier- arkeft contrac- i bepaald aan sloten, In bet n boven de 3 1 varken wor- te kan in een gevragd, hoe meer dan 1 ms nog lager Inere bedrijven ren, Hoe meer ;i; 'l n, UWMFDE- te Alkmaar 9 plv. hoofd- Biitenl.: Tj. Stad: D. A. J. Werkman; e Alkmaair Esje 2 dagen of agen. Geen rENAAR Gz., igendijk. aarsche ekte EISJE in. bh ERSOON voor reini- en andere irkznam- DE VR: Alkmaar, EN af 14 jaar, nste, licht station.. .BRIEK kan ING- RKERS. t vak opge- te worden, oerking. bur, v. d. bl. ïn INECHT iel en ONGEN ewerkzaam- SCHOT ser 10. evraagd JE loon. Goede e en werk- N, Schouw- aarlem," tel. gevr. een NSTBODE J. MARTIN, «naar. Door Prof. Dr. Jan de Vries. ER bestaat den laatsten tijd een be schamende onzekerheid hetrefltende de eenvoudigste spellingsregels onzer taal. De pogingen om onze waarlijk niet al te Ingewikkelde spelling te vereen voudigen, hebbener toe geleid in veler hoofden een chaos te stichten en bij nog meer menschen een stemming van ge latenheid aan te kweeken. omdat men rtu toch heelemaal niet meer weet, hoe het moet. Ik noemde dezen toestand beschamend, omdat elke beschavings vorm. waarvan de nu eenmaal geldende nprmen verwaarloosd worden, een beeld van ontbinding vertoont. De Nederlan der, die zich zoo pathetisch beklaagt,, oVsr de moeilijkheden van zijn spel-» Kngssysteem, zou goed doen zich te, spiegelen aan het Fransche of Engel» scthe voorbeeld, waarvan de monster lijke Inconsequenties een ieder in c'fl» oogen moetA springen. Men zou g 6 - neigd zijn tot de paradox, dat onze fcrfj- zwaren geringer zouden zijn, als orme snelling slechts nog ingewikkelder .ware. Een spelling bepaalt, hoe men de woorden schrijven moet. Zij is dus «een conventioneel systeem en zij berust* op eesn onderlinge afspraak. Dat is een ti.iid.elijk onderscheid van de taal, die ip ons leeft en die wij dan ook in het verkeer met onze volksgenooten htjSjben geleerd. Het gebruik der gemeen, jchap, die niet ten onrechte wel eens de spraakmakende gemeente ge'fl oemd wordt, bepaalt hoe er gesproken svordt. Anders is het met de spellin gZij dient vastgesteld te worden en wymneer heit geschreven woord een zoo '(belang rijk element in het openbare lei-en in neemt, als in den modernen tijd, men deijke aan de regeeringspubliea'/j es. aan heb onderwijs, aan de pers d.«ar moet van boyen af, door de overheid bepaald worden, hoe er geschreven dient te worden. De Nederlander verloochent r.ijn anar- chistischen aard niet hij i doemt dat gaarne vrijheid als hij zelfs tegen de onschuldige spellingregels, :rebelleert'. Als hij niet precies weet hoe het moet, kan hij zich wijsmaken, dat ij het be ter weet. Maar een onverbeterlijke: betweter is geen aangename metgezel op den levensweg. De vraag naar de wijze wciarop aard». rijkskundige namen moeten worden g». speld^ dient derhalve niet beantwoorjd! te wonden met een betoo g, hoe heil, misschien het volmaaktste "zou kunnen, gebeuren, maar met een verwijzing, naar het nu eenmaal geledpnde gebi-uiA. Als wij Noord-Holland spjellen, en c|é Duitschers Nordholland, dein heeft hat geen zin, er over tê gaar* redetwisten!, of de eene methode nu b<£(ter is dan de andere; wij hebben ons sdleen aan de regels vanr het spel(len) üe houden! De officieele spraakleer.» verkondig), dus als regel, dat ee.n geografisc hè1, eigennaam met 'n hoofijletter geschre ven wordt, dus Zeeland» Afrika, Mïkruj- nesië. Indien de eigen aam samenfjee- steld is uit twee verschillende namea„ zooals Indo-Germanen,. Oegro-Finnen, of uit een .naam en erin Nederlandsdh woord, zooals Noordd-Ierland, Nienw- Holland, Mldden-Anaerika, moejten» zooals de voorbeelden aangeven, beid» deelen, ieder met eeiji hoofdletter ge schreven en met elkseir door een "vej> bindingsstreepje verermigd worden. Alr dus is de eenvoudige regel, die Stellis door departementale onregelmatighe den niet kan worden te niet gcidarm, tenzij dan door een nieuwe speïflinjfs- verordening, die ulan regeeringfw-ige mocht worden vastgesteld. MEN kan deze methode niet tNjpeald ingewikkeld noemen. Zij he<ü?t het voordeel, aardrijkskundige t» amen, die als schriftbeeld ons niet zoo ver trouwd zijn, ip de Samenstellende' dee len te onderscheiden en daardonj/r hun een overzichtelijk uiterlijk te «geven. Iets ingewikkelder its echter de (wijze, waarop de van geografische narra :n af geleide bijvoeglijke iiaamwoordca ge speld moeten Hvorden, Allereerstgeldt de regel, alweder in ufwijklng vs-n het Duitsch, dat bij ons een hooilüetter vereischt blijft, dus Ztveedsch, Ilw'drisch, Oostersch. Het onderscheid ti BsS(chen beide talen is volkomen begriOjpialijk. Het Duitsch, dat alle zelfs tiliiudige naamwoorden met ee n hoo tfttetter schrijft, moet natuurlijïc elk bjjvoeg- lijk naamwoord, ook als het v ail een eigennaam afgelegd is, miet een 'kiteine letter spellen. ,Maar aangezien ir> het Nederlandsche systeem ,geen axetier- scheid tusschen substantieven en .adjec tieven gemaakt wordt, overweegt 'hier het feit, dat het de spelling va-ji eigennaam betreft en derhalve hoofdletter vanzelfsprekend is. De bijvoegelijke naamwoorden1 ter, die afgeleid zijn van aan' inge stelde geografische namen, s«: hijnen meer moeilijkheden op te leveren. Men vindt naast elkander drie mn nieren toegepast; Oudgermaansch, OHi- J-Gcr- maansch en oud-Germaanse fi;. Ook hier kan men twisten over de vraag, welke methode de beste is; 1 w: ar aan geen twijfel is onderhevig, we ilrtt, naar het thans vigeerende spellingsysteem, de eenig juiste is. Dat is de e es .Bte van deze drie voorbeelden. De n jgel is immers, dat adjectieven samengesteld uit een eigen naam en een daaraan voorafgaand Nederlandsch woord (Noord, West, Nieuw, Oud, Midden, Boven) als een geheel moeten warden geschreven en met een ha ofdl etter moeten beginnen; aldus: M oorklhol- landsch, Westfriesch, Bove nr(jr, sch, Mlddenamcrikaansch. Er kan zon dar twijfel gevraagd worden, of het niet consequenter en vooral duidel? iker aou s|)n, ook deze woorden te spt itsen cn dus te schrijven: Oost-al qraliscft', Nieuw-Turksch, Vroeg-N'e<A'4ihisch: maar dergelijke overwegingen d ijn wei nig vruchtbaar, daar he) niu teenmaal niet zoo vastgesteld is. Een aanleiding tot verward tog be staat nu hierin, dat wij wel de deelen moeten spitsen, indien zij bealfe van vreemde herkomst zijn. Dat is ngituur- lijk geschied, om het lezen vare derge lijke, tamelijk zelden voorkijistiende woorden te vergemakkelijken. Men denke slechts aan voorbeeld! ;ti als deze: de Ierschschntsche bcsdl laving, de Indoarlsche taaleenheid, de. iWeooc- citaansche poëzie, dan zullen 'Vlij het slechts zegenen, dat de vroede v; nieren bepaalden, dat wij dienen te sein lijven: Iersch—Schotsch, Indo-Arisch, Neo- Ozeltaansoh. Beide deelen gesdh eiden, beide met een hoofdletter. De regel Is gemakkelijk genoeg Het bezwaar is alleen, dat nauw ver wante begrippen toch op verschillende wijzen geschreven moeten worden: 'Naast OudgermaaAsoh staat Indo-Germa «nsch, naast Mlddelperzisch staat Cer Éraal- Aziatlsch. Naarmate men meer met dergelijke woorden vertrouwd raakt, zal men ook geneigd zijn, ze al B Ne derlandsche woorden te behan delen; dan kan het gebeuren, dat men ir toe komt, Indogermaansch, Neoplafli jonsch te schrijven, al blijft men toe fr nog wfl vasthouden aan spelling als Indo- Arisch, Neo-Kantiaansch. een een ech- J Nlfl'IlRD AAD, hoe moet het nu? Die vraag was allesbehalve gem;i'skel|jk te beantwoorden, wamt beide schrijfwijzen en daar kornft dan ook nog bijNoord- Hoilamd worden, zeer willekeu rig, iloor elkander gebruikt. Niet sleclifs door bet publiek, maar ook doojb instanties, van welke een zuivore, althans eenvormige, spel ling der inheemschc geografische nam en verwacht mag worden. ïi(i, vroegen wij ons af, die ver- woatring een noodzakelijk gevolg van de omstandigheid, dat er ten amn/zien van de kwestie, die ons t'kaais bezig houdt, geen ordenen- die bepalingen bestaan, zoodat men Iliïfc recht heeft, al naar gelang zijjner persoonlijke inzichten, de schrijfwijze zelf te bepalen? Om Iniioromtrent zekerheid te verkrij gen, hebben wfj ons gewend tot enkele bij uitstek deskundigen en ïret is gebleken, dat er van ver- deelidheid van meening geen spra- t ft mag en kan zqn, want er be staan wel degelijk bindende maat- rtselen, die geen ruimte tot twijfel linten over de vraag hoe Noord- ülbllaiad en nog een groot contin- gflnt van dergelijke woorden meer, geschreven behoort te worden. Biet moge dan spreekwoordelijk z'fjn, dat de geleerden het zelden efcns zijn hier waren zij het in -elk geval wèl. Prof. G. C. N. - Vooys, Hoog- Ifceraar aan de Rijksuniversiteit Iran Utrecht, raftldde ons: „Wan neer geografische eigennamen be staan uit een eSgennaam en een biivofgelijk naatnwoord. of een bijwoord, dan gebruikt men een konpelteeken." De historicus, Dr. N. Janikse schreef: „Naar mfln meening is de schrijfwijze Nortrd-Holland de eenig juiste." Prof. Dr. A. A. Verdenius, Hoog leeraar aan de Gem. Universiteit van Amsterdam, verwees ons naar ziin kortelings verschepen boek ,.In de NedeiÜandse Ta *"nin\. waarin o.a. te lezen staat: „Verder wil het gebruik, dat men samen gestelde aardriiitsknndige namen als Noord-Holland met twee hoofd letters schriift en een konpelteken tusschen de beid't delen." Het uitvoerigst Tbetoog ontvingen wii van Prof. Dr, Jan de Vries. Hoogleeraar aan *s Riiks Univer siteit te Leiden, wiens hoogst in teressante artikel wii hierbii in ziin geheel afdrukken. Vast staat thans, dat het is: Noord-Bólland. LATEN wij maar bekennen, dat de voornaamste reden, waarom het gros der Nederlanders, zich niet aan deze en aan vete andere regels houdt, een laakbare slordigheid is, een onverschilligheid ten aanzien van den passenden vorm. Wat komt dat er nu op aan? is het stopwoord, waarmede wij ons geweten paaien en misschien beelden wij ons zelf:: in, dat wij welis waar den vorm verachten, maar daar om ook zooveel te dieper op het we zen ingaan! Een weinig ervaring kan ons leeren, dat het in acht nemen der vormen het verkeer der menschen on derling vergemakkelijkt. Bovendien ontslaat ons het volgen van een voor geschreven norm, van de noodzaak, ons in elk voorkomend geval zelf naar een beslissing te zoeken. Misschien kunnen bovenstaande regels, over wier theoretische waarde ik geènerlei oor deel wensch uit te spreken, het spel len der geografische namen vergemak kelijken. Hollandia tegen Ajax Zondag kan de beslissing vallen: Feijencrord kan kampioen worden, als het tenminste van ADO wint in het Olympisch Stadion te Amsterdam!. Maar er zijn hier nog verschillende mogelijkheden. In de eerste plaats is er kans, dat de beide clubs gelijk spe" len en tenslotte ook gelijk zullen ein digen. In de tweede plaats zou Feij- enoord aan een gelijk spel al genoeg kunnen hebben, als ADO daarna zoo vriendelijk zou willen zijn om in En schedé een of twee punten te verlie zen en in de derde plaats zouden Feijenoord, ADO en Enschedé gelijk aan kunnen komen, als Feijenoord morgen zou verliezen en ADO een week later de beide puntjes in het Oosten zou moeten laten Er is dus snanning genoeg in dezen competitiestand en daarom verwachten we een feilen strijd tusschen de twee kampïoenscandidaten. Feijenoord speelt wellicht wat e'eganter dan ADO, de Haagsche club is vermoedelijk wat meer doortastende:'. ?la' vat deze twee factoren de beslissing zal bren gen, is natuurlijk niet vooruit te be palen. Ons dunkt, dat een gelijk spel zeker tot de grootste mogelijkheden "behoort. 300 langzamerhand komt ook het einde der bekerwedstrijden in zicht, maar er wachten ons nog eenige zeer inte ressante ontmoetingen. Daarvan noe men we voor a.s. Zondag de groote ont moeting in Hoorn tusschen Hollandia en Ajax! De zeer verdiende zege van Hollandia op Zaandijk wordt dus nu gevolgd door een ontmoeting tusschen de derde klasser en het groote Ajax, dat waarachtig niet moet denkt», dat het zoo gemakkelijk zal gaan, t Heel Hoorn en omgeving loopt leeg en zal het Hollandia-veld tot de laatste plaats toe bezetten. En het zal de thuisclub van begin tot eind aanrnpe- digen. Dat wordt oppassen. ,voor de Amsterdammers Dan blijven er dus na Zondag nog acht. clubs oyer voor den beker. Wie van deze acht zal de gelukkige zijn! De witte steen. Toen Jezus voor het laatst met Zijri discipelen samen was, op den Olijfberg, vlak voor Zijn hemel vaart, zond Hij hen de wereld in met een opdracht. En Hij schonk hun de troostende verzekering er bij: „En zie, Ik zal met u zijn tot de voleinding der wereld." Op dit oogenblik kregen zij hun gemeenschappelijke taak: het Evangelie te brengen aan alle volken. Deze taak had Jezus met zooveel woorden genoemd. Maar behalve die gemeenschappelijke opdracht ontving en ontvangt ieder die Hem wil volgen nog een an dere, een strikt persoonlijke. Ook deze taak'krijgen wij van Hem „die een ieder bij name roept." Dat is een bepaald onderdeel In het groote werk, waarin elk van ons een radertje mag zijn op zijn eigen, onvervangbare plaats. Aan leder vielen „verschillende ga ven" ten deel, „al is het dezelfde Geest", zegt Paulus in dat gewel dige hoofdstuk 1 Cor. 12, waar hij spreekt over de verscheidenheid van taken, die een ieder door den éénen Heer voor het ééne déél zijn opgelegd. Ieder vertegenwoor- digt een aparte kleur in den groo- ten Regenboog, elke kleur is noo- dig en Onmisbaar in haar soort. Niet onmisbaar op zichzelf, maar wel in verband met het Geheel. Ieder ontving bij zijn geboorte een speciale bestemming van zijn Heer. Die speciale bestemming, die al leen die mensch, en niemand an ders, vervullen kan, vormt het geheimenis dat een mensch tot mensch, tot Godskind, maakt, In dit licht kunnen we ook de uit spraak zien: „Ieder menschenle- ven heeft oneindige waarde." Nu vinden we in het zoo duis tere boek waarmee onze Bijbel sluit, de Openbaring van Johan nes, «deze woorden gesproken tot den mensch die Christen wil zijn, die dus zichzelf wil trachten te overwinnen: „Hem die' overwint zal Ik van het verborgen manna (hemelbrood) geven; ook zal Ik hem een witten steen geven, en op dien steen zal een nieuwe naam geschreven staan, dien niemand kent dan hij die den steen krijgt." (Openb. II 17) Hoe men dit boek ook mag uit leggen, voor ons kunnen deze woorden op den Hemelvaartsdag, den dag van de opdracht aan een ieder van ons persoonlijk, een heel bijzonderen zin krijgen: Een witte steen, een ongerept geschenk van God, zal ons gegevén worden, aan een ieder van ons. En op iederen steen staat een naam. Niet de naam, dien wij volgens den Bur gerlijken Stand voeren. Maar die geheime naam, die onze eigenlijke naam is, waarbij geen mensch ons ooit zal roepen, behalve misschien de ééne mensch die ons het naast en het liefst is van allen en die ons heeft gezien zooals geen an der ons ooit zag. Het is de naam waarbij God ons roept. Simon heette Simon, de zoon van Jona, maar Jezus noemde hem Petrus, Rotsman. Dat was zijn werkelijke naam, want het was de naam die zijn hestemming aangaf. De naam op den witten steen is altijd veel te meoi voor ons, het is nooit een verdiende naam, hij beschrijft ons niet zooals we zijn. Ook "Petrus was 'volstrekt nog geen Rotsman, toen hij voör het eerst dien naam kreeg van Jezus; ook hij was zijn witten steen geenszins waard. Maar dat is nu juist het geheel eenige, het boven-aardsche van Christus: dat Hij, evenals God, de dingen die niet zijn, roept alsof ze waren. Geen mensch kan op een dergelijke manier namen geven. Uit onszelf zijn wij niets, .Hij roept ons bij onzen bestemmirigs- naam, en wij zijn die naam. God sprak; Daar zij licht! en daar was licht. Zoo kan Christus het alleen. Hij opene onze harten om onzen witten steen van Hem te ontvangen.' Het aas aan den haak het vischseizoen is geopend. Een van onzé stypeurs is ziek. Niet ernstig gelukkig, maar toch, hij kan voorloopig niet werken. Het gevolg er van is geweest, dat Jaap, de chef der stype-inrichting, extra lange dagen maakt.' Dat ging goed tot en met de vorige week. Eiken morgen cm halfvier kwam Jaap op de zetterij en riep dan vroolijk; „Ik zeg goeie-morgen!", waarop de anderen, even vroolijk, in koor ant woordden: „Ook goeie-morgen, Jaap!" Maar nu is het mis. Jaap zegt niets meer. Jaap werkt even hard als altijd, even secuur als voorheen, maar er ont breekt iets aan zijn geluk. Oorzaak: het is Dinsdag 1 Juni geweest! Ik sprak hem Dinsdagmorgen even aan. „Jaap," zoo zei ik, „wat scheelt je toch? Geen tabak meer? Of zijn we te laat met den opmaak? Of Vat is het?" Jaap schudde zijn .hoofd en zqi: „Niets van dat alles, fcaar 't is T Juni geweest en Piet is ziek." „En wat zou dat?" vroeg ik. „Mijr* hengels!" riep Jaap. „Mijn hengels! Ze liggen al weken 'ang k'aar en nou kan ik niet vis^-ben Tk heb een pracht van een aardappeltje voor de karpers en ik heb een uitzonderlijke oobect'e wurmen vnor een baarsje en heerlijk, smaakvol deeg voor de wit- visch. Maar ik kan niet, want Piet is ziek En Jaap keek droevig om zich heen En ineens vervolgde hij: „En Manus In elk geval: x interessante ervaringen. (Van onzen speeialen verslaggever) Onder buitengewoon groote belang stelling van heinde en verre waren de menschen naar de Gooi-stad ge trokken heeft Donderdag 1.1. in een der studio's van den Nederlandschen Omroep te Hilversum de eindwed- strijd plaats gevonden van de decla- mecrende Nederlandsche jeugd. En niemand van het talrijke publiek een der omroepfunctionnarissen sprak zelfs schertsenderwijs van een „pa niek". omdat zoovelen teruggestuurd moesten worden, omdat de zaal reeds tot de nok toe bezet was zal zich zijn reis betreurd hebben, want er is op het gebied van de voordrachts kunst waarlijk het een en ander gc- presteerdl. De gelukkigen, die met een prijs ver eerd werden, waren: de stormster Guda ten Haaft, Clasien B.oermans, Edy dé Boer, de stormster Marijke de Gier, Willy Henrich, Anita Menist, de ar beidsman J. C. Stadig, M. A. Koster, Greet de Leyser, Max Hamel; de Alk- maarsche Freddy Groot en Loel^ic Boevma. De liefhebberij stijgt. Het Jag aanvankelijk in de bedoeling ook eén hoofdprijs toe te kennen, doc.br de wedstrijdleiding heeft daarvan afgei- zien, omdat naar haar meening die prestaties der prijswinnaars onderling elkaar weinig ontliepen, zoodat er gêejn aanleiding bestond één der kinder*|n nog eenü een extra pluim op den ho fcd te steken. Een gedragslijn, die van eè» wijs, paudagogisch inzicht getuigt. -Lu'sterUnd Nederland m--' vee- den 2den keer 'n dergelijke gebeurtenfib mede, war\t ook in 1942 had de OmroHr reeds een cursus „Jeugd draagt vor/r" georganiseerd. De liefhebberij blijkt .se dertdien aslnmerkelijk gestegen te zijn, hetgeen doo* den cursusleider, den h ter A van Heed, een zeer verheugend ver schijnsel genoemd werd. Het door (len Omroep het vorig jaar verstrekte tMr- sus-materiaal werd toen aangevrapgd door ongeveer 1500 jongens en mei.'/jes. Dit aantal is thans verdubbeld. Nu wa ren er ruim 3750 jongelui, die de li fcfde tot het gesproken vers in zich oirtflékt hadden. Opmerkelijke gevolgtrekkin gen. De toelatingseisehen tot den eind- wedstrijd waren dit jaar zwaarder; ge steld, zoodat, ondanks de omstandig heid, dat in 1943 de wedstrijddeelnatne 3 maal zoo groot was als het jaar te voren, toch rjiinder jongens en meis jes; tot den eimflvedstrijd in de Hilver- supische studio uitgenoodigd werdfen. Merkwaardig is het nog hierbij te ver melden, dat in de dit jaar voor het earst gehouden aparte wedstrijden in de streektaal-voordrachten 24 jongelui deelnamen, waarvan drie het tot den elndwedstrijd brachten. Het zal een ieder duidelijk zijn, dat zij, die deze wedstrijden zoowel de voorwedstrijden als den eindwedstrijd van nabij meegemaakt hebben, tot opmerkelijke gevolgtrekkingen zijn ge- toornen. De heer A. van Hees heeft hieromtrent een en ander medege deeld.. In de eerste plaats moest het opvallen, dat de meisjes het qualita- tief en quantitatief verreweg van de jongens wonnen, wat ook zonneklaar dn het eindresultaat (slechts 3 jongens "verwierven een prijs!) tot uitdrukking gekomen is. Voorts bleken die gedich ten den grootsten aantrekkingskracht uitgeoefend te hebben, waarin het na tionale landschap bezongen wordt. Dat onze „klassieken" bij de jeugd uitge diend zouden hebben, is onjuist, want één der gedichten van Joost van den Vondel heeft niet slechts de studio, maar ook een prijs gehaald. Geen jacht namr uitblinkers. Men dient de bedoeling dezer wed strijden en hierop heeft de heer J. C. Plate, Programma-Directeur van den Ned. Omroep nog uitdrukkelijk gewezen goed te begrijpen. Het is allerminst het doel „uitblinkers" op het spoor te komen en nog minder om de bekroonde kinderen in den waan te brengen, dat zij 'kunstenaars en kun stenaressen zijn, maar wél om de lief de tot de vaderlandsche dichtkunst, die aoo'n integreerend bestanddeel onzer kuituur vormt, aan te kweeken. Na tuurlijk, de jeugd, die thans blijk van belangstelling gegeven heeft, is slechts een klein percentage van de geheele Nederlandsche jeugd. Maar de ver wachting is gewettigd, dat .de kinde ren, die zich als cursisten opgegeven hebben, fakkeldragers" zullen blijken te zijn, die hun liefde tot het vers op eigen kring zullen overbrengen. Reeds thans zijn banden gelegd, die van groote beteekenis kunnen wofden en de heer Plate sprak de verwachting uit, dat deze nieuw gesloten vriend schappen het begin kunnen zijn van een wederopbloei van het ons eertijds zoo beroemde en geliefde Rederijkers wezen. heeft er al weer een te pak'-en. Een' beste knaap, een kei van een karper!" Het vischseizoen is begonnen. Toen ik Dinsdagmiddag langs het groote ka naal fietste, zag ik ze zitten, de vele visschers. Des morgens was het berm gras nog maagdelijk, nu Waren er over al platgedruke plekken, die verrieden, dad hier een visscher zijn hengel had uijgeworpen. Vischt U ook, lezer? Of vindt U het maar een lui werk? Maar als dat zoo is, dan kent U de vischsport V's- schen. is een zeer inspannende bezigheid; visscnen is een Leer en niets minder dan dat. Ja kijk, als U en ik er met ■de hengel op uit gaan vangen we niets en gaan we op den terugweg even bij den vischboer aan, om ons net te vullen. (Als U dat doet. vergeet U dan' .niet, om vlschje na vischje even aan den haak te slaan, anders ontdekt Uw dochtertje vast en zeker, dat de visch heelemaal niets mankeert' en zeker niet met de hengel gevangen isMaar een werkelijke visscher trekt er op uit en komt met zijn echte vangst thuis. U en ik, wij visschen en scheppen er over op tegenover onze kennissen. De echte visscher doet dat niet; die schept nooit op; alleen, hij spreekt zijn visseherslatijn en dat is nog gevaar lijker. De lengte, dikte en zwaarte van elke door een echten visscher gevan gen visch, opgegeven door den vanger, stemmen nooit overeen met de werk,- lijkheid. Al worden er wel eens flinke karpers, -snoeken, snoekbaarzen en zoo gevangenWel eens O De turnkring Alkmaar en Omstreken heeft, zijn 30-jarig bestaan kunnen her denken. U zult zeggen: daar heeft niets van itv de krant gestaan. Dat is ook zoo, maar dat kwam, omdat het turnkring- bestuur meende, dat het beter was, om deze mijlpaal zonder meer te passee- ren. Er was z.l. geen reden, tot feest vieren. Om de tijdsomstandigheden", wel te verstaan. En wat hebben nu de leden van den kring gedaan? Zij zijn Hemelvaartsdag in grooten getale naar Alkmaar getrok ken en hebben daar aan de 71 ren- beurswedstrijden nieuwen luister bij gezet. Met zijn 750en hebben zij de turnsport gedemonstreerd en zij hebben dat goed gedaan. In sportleven geest hebben ze elkaar bekampt in de ver schillende wedstrijden en sportief heb ben de meesten den nederlaag geslikt, de eer werkelijk gegund aan de besten. Dat was het cadeau, dat het turn- kringbestpur kreeg van zijn leden: een ongekend moolen dag, de beste dag van alle, zoolang de turnkring bestaat. 7 OOGGETUIGEVERSLAG VAN DEN WEDSTRIJD 1 FEJJENOORDA.D.O. Morgen, Zondag, zal ir. a. van Emmenes, Hoofdredacteur van „De Sportkroniek," van 15.16.uur over den zender Hilversum I een ooggetuigeverslag geven van de tweede helft van den belangrijken kampioenswedstrijd Feijenoord a.d.o. MIJN a rnpr SCHOENREPARAXIE. schoenmaker heeft zijn be roep neergelegd, zoo schrijft ons M. te A. Andere schoenmakers wil len hem niet helpen, zoodat hij gaar ne wil vernemen, wat hem ih deze te doen staat. A NT WOORD: Indien geen enkele schoenmaker U wil inschrijven als nieuwe klant wat zij wèl kunnen doen dan kunt U zich het beste met Uw moeilijkheden wenden tot het «Rijksbureau voor Huiden en Leder, Keizersgracht 277 te Amster dam en daar hét verzoek doen of'dit bureau U bij een schoenmaker als klant wil*doen inschrijven. (Uitknippen en bewaren), VAN 6 JUNI T.E.M. 12 JUNI Brood 24A 4 rants., 24B 1 rants. Beschuit 24 1 rants. Aardappelen 24A 2 kg., 24B 1 kg. Tabak 24 1 rants. VAN 30 MEI T.E.M. 12 JUNI Vleesch 23A en 24A 1 rants., 23B en 24B 1/4 rants, vl. of vleesch- waren. VAN 16 MEI T.E.M. 12 JUNI Suiker: 562 1 kg., Jam: 563 1 rants., Gort 564 250 gr., Haver mout: 565 250 gr., Vermicelli enz.: 566 100 gr. Brood, bloem of gebak 569 t.e.m. 572, 1 rants. Kaas 573, 574, 575 elk 100 gr. Melk. Taptemelk 21, 22, 23, 1H1. Melk 21, 22. 23 13A 1. 4-28 res. 5A 1. 3-28 res. 3% 1. karne- of taptemelk, 24 IA 1. karne- of taptemelk. Kindervoedsel: Rijst 21B, 23B 250 gr. Gort 21A, 23A 250 gr. Cacaa met suiker: 3-27, 4-27 150 gram. Versnaperingen: 21 (choc.), 22 en 23 (suikerwerk) elk 100 gr. Koffiesurrogaat: 567 250 gr. VAN 4 JUNI T.E.M. 15 JUNI: Boter 23A 1 rants. 23B y2 rants. DIVERSE ARTIKELEN: Petroleum 07, 08 1 1 22 April t/m. 13 Juni 1943. Brandstoffen 15 t.e.m. 19 B.V. 3 Mei t.e.m. 31 December 1943, Brandstoffen 11-12 Kf tot 30 April 1944. Eenheidszeep 556 Alg. en U. een- heidszeep 1 -rants. Waschpoeder 557 Alg. en U waschp. 1 rants. Toiletzeep U. Scheerzeep S (Textiel Mannen) 45 g. ONGELDIG:: Na 5 Juni 23 brood, beschuit, aard., tabak. VERLENGD: t.e.m. 12 Juni 3-14, 3-15, 4-19 Res. Sinaasapp. Om het Kampioenschap van Nederland. Ïjeyenoord-ADO DISTRICT I. Derde klasse A. GVO-HRC Vierde klasse A Waterv.-Wieringerw. Res. 3e klasse A: HRC 2-Zaandijk 2, Om den Nederlandschen Voetbalbeker. Vierde ronde. HSCNEO Eindhoven—MW LongaDFC. Hollandia—Ajax. DOS—DWS HBS—'t Gooi. „DE NOORD- HOLLANDSCHE." 1D: RKAFC 1-HRC 4 1F: Holl. 3-Grasshoppers 2C: Alkmaar 2Limmén 2 2D: DTS 2-r-Holl. T. 1 2E: Atlas 2—BKC 2 2H; Zwaagdijk 1Andijk 2 3F: Helder 4—Schagen 2 3G: WW 2Hauwer 1 Andijk 8—MFC 3 3H: St. Victor 2—RKEDO 2 4A: Graftdijk 2—EVC 4 4G: Petten2—Hugo B. 2 4H: DTS 5Con- Zelo 2 Dirkshorn 2LSW 3 4J: Geel Zwart 2—BKC 3 Grassh. 3-St, George 3 Tex. Afd. I. Tok. Boys 1Texel 2 ZDH 1Cocksdorp 2 Texel 3Tex.Boys 2 BEKERWEDSTRIJDEN. Kwartfinale: A.W.Frisia 2-W.Fri ia 1 Groep lt WaterV. 1Succes 1 Groep 4: Uitgeest 1—WZ 2 're Mooie, gladde pap! Verpleegsters in Kinderziekenhui zen werken graag met Nutricia bis cuits,- fabrikaat Victoria. Ze zijn gemaakt ui t tarwe bloem, melk, sui ker,. eieren en bcx teren geven een iichtverteer- i\bare gladde pap. a (Op de beschuitbon) WA T GEBEURDE ER TOEN Begin van den 80- jarigen oorlog. Reeds gedurende dien oorlog hand haafden wij onze kwaliteit. Sinds 1564 Geef haar Reservekracht/ Geef haar een bord Flox - de voedingsvlokken, die gaar uit het pak komen en die slechts wat water of melk noodig hebben, om in een verster kende pap te veranderen! Houdt twee maizenabonnen apart voor het reuzenpak flox! W. A. SCHOLTENTS FABRIEKEN Verkoop P. C. Vis Co. Postbus 489 Amsterdam,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Noord-Holland : Alkmaarsche editie | 1943 | | pagina 3