JUNI
1568
Noord-Holland of Noordholland.
ricts-elM
e moei hei?
.Den blik opwaarts.
JEUGD DRAAGT VOOR.
T y/
s,
ADOofFElJENOORD?
SPORTREVUE VAN DE WEEK.
Een wederopbloei van het Rederijkerswezen?
Problemen van den dag.
BONNENLIJST.
PROGRAMMA VOOR MORGEN.
SO dagen
Ook nu!
BOOG AZIJN
drie
1.06; Bosselderij
en kervel 5,
ns 2 kg p. 10 st.
—2 kg p. 10 st.
snij- en stoof-
elen: Soort I
0.12; Spinazie
)inazie (struik)
nmers: I vanal
II vanaf 450—
N III van 350
3. Platglaskom-
f 750 gr. per st.
50750 gr. p. st.
550650 gr. p.
a n 450—550 gr.
iomkommerstek
(glas) I boven
n 5 tot 7 cm O
0.21; Paprika
0.56; Peulen
56, 0.67;
Tomaten I, II,
omaten bonken
0.44. Asperges:
g, zonder ge
il, 1.07; soort
ichte gebreken,
soort .IIA, tot
ken, 26-40 st. p.
tot 26 cm lang,
I St. p. kg 57,
cm lang, licht-
57, 0.70; srt.
chtblauw, van
4; soort IV, tot
jlauw, 41-55 st.
V, holle en
ide sorteering
jre prezen is
Pgave en ge
ven kunnen de
.39; Aalbessen
170, 2: Me-
manas 88.50,
78, 0.93. Ker-
0.78; B 48.50,
Groep II: A
0.53; C 15.50,
.50, 0.58; B
f 0.20. Gr. IV:
0.34; 15.50,
boven 6 cm O
an 5—6 cm O
45 cm O
neden 4 cm O
;las): I boven
van 40—50 mm
35—40 mm O
en 35 mm O
overige arti-
vorige publi-
wortelen mag
erekend wor-
at de wortelen
gen worden,
enten en fruit
t. per kg in
boven den
aliteit van bo-
alsmede voor
prijzen bore-
•edelijke ver
loven gepubli-
welke gelden
j inkoop tegen
ie maximum-
ppi'ijzen dien-
rlaagd.
ms.
ders en land-
edeeld, dat in
en varken niet
lien jnen hier-
arkeft contrac-
i bepaald aan
sloten, In bet
n boven de 3
1 varken wor-
te kan in een
gevragd, hoe
meer dan 1
ms nog lager
Inere bedrijven
ren, Hoe meer
;i; 'l n,
UWMFDE-
te Alkmaar 9
plv. hoofd-
Biitenl.: Tj.
Stad: D. A.
J. Werkman;
e Alkmaair
Esje
2 dagen of
agen. Geen
rENAAR Gz.,
igendijk.
aarsche
ekte
EISJE
in.
bh
ERSOON
voor reini-
en andere
irkznam-
DE VR:
Alkmaar,
EN
af 14 jaar,
nste, licht
station..
.BRIEK kan
ING-
RKERS.
t vak opge-
te worden,
oerking.
bur, v. d. bl.
ïn
INECHT
iel en
ONGEN
ewerkzaam-
SCHOT
ser 10.
evraagd
JE
loon. Goede
e en werk-
N, Schouw-
aarlem," tel.
gevr. een
NSTBODE
J. MARTIN,
«naar.
Door Prof. Dr. Jan de Vries.
ER bestaat den laatsten tijd een be
schamende onzekerheid hetrefltende
de eenvoudigste spellingsregels onzer
taal. De pogingen om onze waarlijk niet
al te Ingewikkelde spelling te vereen
voudigen, hebbener toe geleid in veler
hoofden een chaos te stichten en bij nog
meer menschen een stemming van ge
latenheid aan te kweeken. omdat men
rtu toch heelemaal niet meer weet, hoe
het moet. Ik noemde dezen toestand
beschamend, omdat elke beschavings
vorm. waarvan de nu eenmaal geldende
nprmen verwaarloosd worden, een beeld
van ontbinding vertoont. De Nederlan
der, die zich zoo pathetisch beklaagt,,
oVsr de moeilijkheden van zijn spel-»
Kngssysteem, zou goed doen zich te,
spiegelen aan het Fransche of Engel»
scthe voorbeeld, waarvan de monster
lijke Inconsequenties een ieder in c'fl»
oogen moetA springen. Men zou g 6 -
neigd zijn tot de paradox, dat onze fcrfj-
zwaren geringer zouden zijn, als orme
snelling slechts nog ingewikkelder
.ware.
Een spelling bepaalt, hoe men de
woorden schrijven moet. Zij is dus «een
conventioneel systeem en zij berust* op
eesn onderlinge afspraak. Dat is een
ti.iid.elijk onderscheid van de taal, die
ip ons leeft en die wij dan ook in het
verkeer met onze volksgenooten htjSjben
geleerd. Het gebruik der gemeen, jchap,
die niet ten onrechte wel eens de
spraakmakende gemeente ge'fl oemd
wordt, bepaalt hoe er gesproken svordt.
Anders is het met de spellin gZij
dient vastgesteld te worden en wymneer
heit geschreven woord een zoo '(belang
rijk element in het openbare lei-en in
neemt, als in den modernen tijd, men
deijke aan de regeeringspubliea'/j es. aan
heb onderwijs, aan de pers d.«ar moet
van boyen af, door de overheid bepaald
worden, hoe er geschreven dient te
worden.
De Nederlander verloochent r.ijn anar-
chistischen aard niet hij i doemt dat
gaarne vrijheid als hij zelfs tegen
de onschuldige spellingregels, :rebelleert'.
Als hij niet precies weet hoe het moet,
kan hij zich wijsmaken, dat ij het be
ter weet. Maar een onverbeterlijke:
betweter is geen aangename metgezel
op den levensweg.
De vraag naar de wijze wciarop aard».
rijkskundige namen moeten worden g».
speld^ dient derhalve niet beantwoorjd!
te wonden met een betoo g, hoe heil,
misschien het volmaaktste "zou kunnen,
gebeuren, maar met een verwijzing,
naar het nu eenmaal geledpnde gebi-uiA.
Als wij Noord-Holland spjellen, en c|é
Duitschers Nordholland, dein heeft hat
geen zin, er over tê gaar* redetwisten!,
of de eene methode nu b<£(ter is dan de
andere; wij hebben ons sdleen aan de
regels vanr het spel(len) üe houden!
De officieele spraakleer.» verkondig),
dus als regel, dat ee.n geografisc hè1,
eigennaam met 'n hoofijletter geschre
ven wordt, dus Zeeland» Afrika, Mïkruj-
nesië. Indien de eigen aam samenfjee-
steld is uit twee verschillende namea„
zooals Indo-Germanen,. Oegro-Finnen,
of uit een .naam en erin Nederlandsdh
woord, zooals Noordd-Ierland, Nienw-
Holland, Mldden-Anaerika, moejten»
zooals de voorbeelden aangeven, beid»
deelen, ieder met eeiji hoofdletter ge
schreven en met elkseir door een "vej>
bindingsstreepje verermigd worden. Alr
dus is de eenvoudige regel, die Stellis
door departementale onregelmatighe
den niet kan worden te niet gcidarm,
tenzij dan door een nieuwe speïflinjfs-
verordening, die ulan regeeringfw-ige
mocht worden vastgesteld.
MEN kan deze methode niet tNjpeald
ingewikkeld noemen. Zij he<ü?t het
voordeel, aardrijkskundige t» amen,
die als schriftbeeld ons niet zoo ver
trouwd zijn, ip de Samenstellende' dee
len te onderscheiden en daardonj/r hun
een overzichtelijk uiterlijk te «geven.
Iets ingewikkelder its echter de (wijze,
waarop de van geografische narra :n af
geleide bijvoeglijke iiaamwoordca ge
speld moeten Hvorden, Allereerstgeldt
de regel, alweder in ufwijklng vs-n het
Duitsch, dat bij ons een hooilüetter
vereischt blijft, dus Ztveedsch, Ilw'drisch,
Oostersch. Het onderscheid ti BsS(chen
beide talen is volkomen begriOjpialijk.
Het Duitsch, dat alle zelfs tiliiudige
naamwoorden met ee n hoo tfttetter
schrijft, moet natuurlijïc elk bjjvoeg-
lijk naamwoord, ook als het v ail een
eigennaam afgelegd is, miet een 'kiteine
letter spellen. ,Maar aangezien ir> het
Nederlandsche systeem ,geen axetier-
scheid tusschen substantieven en .adjec
tieven gemaakt wordt, overweegt 'hier
het feit, dat het de spelling va-ji
eigennaam betreft en derhalve
hoofdletter vanzelfsprekend is.
De bijvoegelijke naamwoorden1
ter, die afgeleid zijn van aan' inge
stelde geografische namen, s«: hijnen
meer moeilijkheden op te leveren. Men
vindt naast elkander drie mn nieren
toegepast; Oudgermaansch, OHi- J-Gcr-
maansch en oud-Germaanse fi;. Ook
hier kan men twisten over de vraag,
welke methode de beste is; 1 w: ar aan
geen twijfel is onderhevig, we ilrtt, naar
het thans vigeerende spellingsysteem,
de eenig juiste is. Dat is de e es .Bte van
deze drie voorbeelden. De n jgel is
immers, dat adjectieven samengesteld
uit een eigen naam en een daaraan
voorafgaand Nederlandsch woord
(Noord, West, Nieuw, Oud, Midden,
Boven) als een geheel moeten warden
geschreven en met een ha ofdl etter
moeten beginnen; aldus: M oorklhol-
landsch, Westfriesch, Bove nr(jr, sch,
Mlddenamcrikaansch. Er kan zon dar
twijfel gevraagd worden, of het niet
consequenter en vooral duidel? iker aou
s|)n, ook deze woorden te spt itsen cn
dus te schrijven: Oost-al qraliscft',
Nieuw-Turksch, Vroeg-N'e<A'4ihisch:
maar dergelijke overwegingen d ijn wei
nig vruchtbaar, daar he) niu teenmaal
niet zoo vastgesteld is.
Een aanleiding tot verward tog be
staat nu hierin, dat wij wel de deelen
moeten spitsen, indien zij bealfe van
vreemde herkomst zijn. Dat is ngituur-
lijk geschied, om het lezen vare derge
lijke, tamelijk zelden voorkijistiende
woorden te vergemakkelijken. Men
denke slechts aan voorbeeld! ;ti als
deze: de Ierschschntsche bcsdl laving,
de Indoarlsche taaleenheid, de. iWeooc-
citaansche poëzie, dan zullen 'Vlij het
slechts zegenen, dat de vroede v; nieren
bepaalden, dat wij dienen te sein lijven:
Iersch—Schotsch, Indo-Arisch, Neo-
Ozeltaansoh. Beide deelen gesdh eiden,
beide met een hoofdletter.
De regel Is gemakkelijk genoeg Het
bezwaar is alleen, dat nauw ver wante
begrippen toch op verschillende wijzen
geschreven moeten worden: 'Naast
OudgermaaAsoh staat Indo-Germa «nsch,
naast Mlddelperzisch staat Cer Éraal-
Aziatlsch. Naarmate men meer met
dergelijke woorden vertrouwd raakt,
zal men ook geneigd zijn, ze al B Ne
derlandsche woorden te behan delen;
dan kan het gebeuren, dat men ir toe
komt, Indogermaansch, Neoplafli jonsch
te schrijven, al blijft men toe fr nog
wfl vasthouden aan spelling als Indo-
Arisch, Neo-Kantiaansch.
een
een
ech-
J Nlfl'IlRD AAD, hoe moet het nu?
Die vraag was allesbehalve
gem;i'skel|jk te beantwoorden,
wamt beide schrijfwijzen en daar
kornft dan ook nog bijNoord-
Hoilamd worden, zeer willekeu
rig, iloor elkander gebruikt. Niet
sleclifs door bet publiek, maar ook
doojb instanties, van welke een
zuivore, althans eenvormige, spel
ling der inheemschc geografische
nam en verwacht mag worden.
ïi(i, vroegen wij ons af, die ver-
woatring een noodzakelijk gevolg
van de omstandigheid, dat er ten
amn/zien van de kwestie, die ons
t'kaais bezig houdt, geen ordenen-
die bepalingen bestaan, zoodat men
Iliïfc recht heeft, al naar gelang
zijjner persoonlijke inzichten, de
schrijfwijze zelf te bepalen? Om
Iniioromtrent zekerheid te verkrij
gen, hebben wfj ons gewend tot
enkele bij uitstek deskundigen en
ïret is gebleken, dat er van ver-
deelidheid van meening geen spra-
t ft mag en kan zqn, want er be
staan wel degelijk bindende maat-
rtselen, die geen ruimte tot twijfel
linten over de vraag hoe Noord-
ülbllaiad en nog een groot contin-
gflnt van dergelijke woorden meer,
geschreven behoort te worden.
Biet moge dan spreekwoordelijk
z'fjn, dat de geleerden het zelden
efcns zijn hier waren zij het in
-elk geval wèl.
Prof. G. C. N. - Vooys, Hoog-
Ifceraar aan de Rijksuniversiteit
Iran Utrecht, raftldde ons: „Wan
neer geografische eigennamen be
staan uit een eSgennaam en een
biivofgelijk naatnwoord. of een
bijwoord, dan gebruikt men een
konpelteeken."
De historicus, Dr. N. Janikse
schreef: „Naar mfln meening is de
schrijfwijze Nortrd-Holland de
eenig juiste."
Prof. Dr. A. A. Verdenius, Hoog
leeraar aan de Gem. Universiteit
van Amsterdam, verwees ons naar
ziin kortelings verschepen boek
,.In de NedeiÜandse Ta *"nin\.
waarin o.a. te lezen staat: „Verder
wil het gebruik, dat men samen
gestelde aardriiitsknndige namen
als Noord-Holland met twee hoofd
letters schriift en een konpelteken
tusschen de beid't delen."
Het uitvoerigst Tbetoog ontvingen
wii van Prof. Dr, Jan de Vries.
Hoogleeraar aan *s Riiks Univer
siteit te Leiden, wiens hoogst in
teressante artikel wii hierbii in
ziin geheel afdrukken.
Vast staat thans, dat het is:
Noord-Bólland.
LATEN wij maar bekennen, dat de
voornaamste reden, waarom het
gros der Nederlanders, zich niet aan
deze en aan vete andere regels
houdt, een laakbare slordigheid is, een
onverschilligheid ten aanzien van den
passenden vorm. Wat komt dat er nu
op aan? is het stopwoord, waarmede
wij ons geweten paaien en misschien
beelden wij ons zelf:: in, dat wij welis
waar den vorm verachten, maar daar
om ook zooveel te dieper op het we
zen ingaan! Een weinig ervaring kan
ons leeren, dat het in acht nemen der
vormen het verkeer der menschen on
derling vergemakkelijkt. Bovendien
ontslaat ons het volgen van een voor
geschreven norm, van de noodzaak,
ons in elk voorkomend geval zelf naar
een beslissing te zoeken. Misschien
kunnen bovenstaande regels, over wier
theoretische waarde ik geènerlei oor
deel wensch uit te spreken, het spel
len der geografische namen vergemak
kelijken.
Hollandia tegen Ajax
Zondag kan de beslissing vallen:
Feijencrord kan kampioen worden, als
het tenminste van ADO wint in het
Olympisch Stadion te Amsterdam!.
Maar er zijn hier nog verschillende
mogelijkheden. In de eerste plaats is
er kans, dat de beide clubs gelijk spe"
len en tenslotte ook gelijk zullen ein
digen. In de tweede plaats zou Feij-
enoord aan een gelijk spel al genoeg
kunnen hebben, als ADO daarna zoo
vriendelijk zou willen zijn om in En
schedé een of twee punten te verlie
zen en in de derde plaats zouden
Feijenoord, ADO en Enschedé gelijk
aan kunnen komen, als Feijenoord
morgen zou verliezen en ADO een
week later de beide puntjes in het
Oosten zou moeten laten
Er is dus snanning genoeg in dezen
competitiestand en daarom verwachten
we een feilen strijd tusschen de twee
kampïoenscandidaten. Feijenoord speelt
wellicht wat e'eganter dan ADO, de
Haagsche club is vermoedelijk wat meer
doortastende:'. ?la' vat deze
twee factoren de beslissing zal bren
gen, is natuurlijk niet vooruit te be
palen.
Ons dunkt, dat een gelijk spel zeker
tot de grootste mogelijkheden "behoort.
300 langzamerhand komt ook het
einde der bekerwedstrijden in zicht, maar
er wachten ons nog eenige zeer inte
ressante ontmoetingen. Daarvan noe
men we voor a.s. Zondag de groote ont
moeting in Hoorn tusschen Hollandia
en Ajax! De zeer verdiende zege van
Hollandia op Zaandijk wordt dus nu
gevolgd door een ontmoeting tusschen
de derde klasser en het groote Ajax,
dat waarachtig niet moet denkt», dat
het zoo gemakkelijk zal gaan, t
Heel Hoorn en omgeving loopt leeg
en zal het Hollandia-veld tot de laatste
plaats toe bezetten. En het zal de
thuisclub van begin tot eind aanrnpe-
digen. Dat wordt oppassen. ,voor de
Amsterdammers
Dan blijven er dus na Zondag nog
acht. clubs oyer voor den beker. Wie
van deze acht zal de gelukkige zijn!
De witte steen.
Toen Jezus voor het laatst met
Zijri discipelen samen was, op den
Olijfberg, vlak voor Zijn hemel
vaart, zond Hij hen de wereld in
met een opdracht. En Hij schonk
hun de troostende verzekering er
bij: „En zie, Ik zal met u zijn tot
de voleinding der wereld."
Op dit oogenblik kregen zij hun
gemeenschappelijke taak: het
Evangelie te brengen aan alle
volken. Deze taak had Jezus met
zooveel woorden genoemd. Maar
behalve die gemeenschappelijke
opdracht ontving en ontvangt ieder
die Hem wil volgen nog een an
dere, een strikt persoonlijke. Ook
deze taak'krijgen wij van Hem
„die een ieder bij name roept."
Dat is een bepaald onderdeel In
het groote werk, waarin elk van
ons een radertje mag zijn op zijn
eigen, onvervangbare plaats. Aan
leder vielen „verschillende ga
ven" ten deel, „al is het dezelfde
Geest", zegt Paulus in dat gewel
dige hoofdstuk 1 Cor. 12, waar hij
spreekt over de verscheidenheid
van taken, die een ieder door den
éénen Heer voor het ééne déél
zijn opgelegd. Ieder vertegenwoor-
digt een aparte kleur in den groo-
ten Regenboog, elke kleur is noo-
dig en Onmisbaar in haar soort.
Niet onmisbaar op zichzelf, maar
wel in verband met het Geheel.
Ieder ontving bij zijn geboorte een
speciale bestemming van zijn Heer.
Die speciale bestemming, die al
leen die mensch, en niemand an
ders, vervullen kan, vormt het
geheimenis dat een mensch tot
mensch, tot Godskind, maakt, In
dit licht kunnen we ook de uit
spraak zien: „Ieder menschenle-
ven heeft oneindige waarde."
Nu vinden we in het zoo duis
tere boek waarmee onze Bijbel
sluit, de Openbaring van Johan
nes, «deze woorden gesproken tot
den mensch die Christen wil zijn,
die dus zichzelf wil trachten te
overwinnen: „Hem die' overwint
zal Ik van het verborgen manna
(hemelbrood) geven; ook zal Ik
hem een witten steen geven, en op
dien steen zal een nieuwe naam
geschreven staan, dien niemand
kent dan hij die den steen krijgt."
(Openb. II 17)
Hoe men dit boek ook mag uit
leggen, voor ons kunnen deze
woorden op den Hemelvaartsdag,
den dag van de opdracht aan een
ieder van ons persoonlijk, een heel
bijzonderen zin krijgen: Een witte
steen, een ongerept geschenk van
God, zal ons gegevén worden, aan
een ieder van ons. En op iederen
steen staat een naam. Niet de
naam, dien wij volgens den Bur
gerlijken Stand voeren. Maar die
geheime naam, die onze eigenlijke
naam is, waarbij geen mensch ons
ooit zal roepen, behalve misschien
de ééne mensch die ons het naast
en het liefst is van allen en die
ons heeft gezien zooals geen an
der ons ooit zag. Het is de naam
waarbij God ons roept. Simon
heette Simon, de zoon van Jona,
maar Jezus noemde hem Petrus,
Rotsman. Dat was zijn werkelijke
naam, want het was de naam die
zijn hestemming aangaf. De naam
op den witten steen is altijd veel
te meoi voor ons, het is nooit een
verdiende naam, hij beschrijft ons
niet zooals we zijn. Ook "Petrus
was 'volstrekt nog geen Rotsman,
toen hij voör het eerst dien naam
kreeg van Jezus; ook hij was zijn
witten steen geenszins waard.
Maar dat is nu juist het geheel
eenige, het boven-aardsche van
Christus: dat Hij, evenals God, de
dingen die niet zijn, roept alsof ze
waren. Geen mensch kan op een
dergelijke manier namen geven.
Uit onszelf zijn wij niets, .Hij
roept ons bij onzen bestemmirigs-
naam, en wij zijn die naam.
God sprak; Daar zij licht! en
daar was licht. Zoo kan Christus
het alleen. Hij opene onze harten
om onzen witten steen van Hem
te ontvangen.'
Het aas aan den haak het vischseizoen is geopend.
Een van onzé stypeurs is ziek. Niet
ernstig gelukkig, maar toch, hij kan
voorloopig niet werken. Het gevolg er
van is geweest, dat Jaap, de chef der
stype-inrichting, extra lange dagen
maakt.'
Dat ging goed tot en met de vorige
week. Eiken morgen cm halfvier kwam
Jaap op de zetterij en riep dan vroolijk;
„Ik zeg goeie-morgen!", waarop de
anderen, even vroolijk, in koor ant
woordden: „Ook goeie-morgen, Jaap!"
Maar nu is het mis. Jaap zegt niets
meer. Jaap werkt even hard als altijd,
even secuur als voorheen, maar er ont
breekt iets aan zijn geluk. Oorzaak:
het is Dinsdag 1 Juni geweest!
Ik sprak hem Dinsdagmorgen even
aan. „Jaap," zoo zei ik, „wat scheelt
je toch? Geen tabak meer? Of zijn we
te laat met den opmaak? Of Vat is
het?"
Jaap schudde zijn .hoofd en zqi:
„Niets van dat alles, fcaar 't is T Juni
geweest en Piet is ziek."
„En wat zou dat?" vroeg ik.
„Mijr* hengels!" riep Jaap. „Mijn
hengels! Ze liggen al weken 'ang k'aar
en nou kan ik niet vis^-ben Tk heb
een pracht van een aardappeltje voor
de karpers en ik heb een uitzonderlijke
oobect'e wurmen vnor een baarsje en
heerlijk, smaakvol deeg voor de wit-
visch. Maar ik kan niet, want Piet is
ziek
En Jaap keek droevig om zich
heen
En ineens vervolgde hij: „En Manus
In elk geval: x
interessante ervaringen.
(Van onzen speeialen verslaggever)
Onder buitengewoon groote belang
stelling van heinde en verre waren
de menschen naar de Gooi-stad ge
trokken heeft Donderdag 1.1. in een
der studio's van den Nederlandschen
Omroep te Hilversum de eindwed-
strijd plaats gevonden van de decla-
mecrende Nederlandsche jeugd. En
niemand van het talrijke publiek
een der omroepfunctionnarissen sprak
zelfs schertsenderwijs van een „pa
niek". omdat zoovelen teruggestuurd
moesten worden, omdat de zaal reeds
tot de nok toe bezet was zal zich
zijn reis betreurd hebben, want er is
op het gebied van de voordrachts
kunst waarlijk het een en ander gc-
presteerdl.
De gelukkigen, die met een prijs ver
eerd werden, waren: de stormster
Guda ten Haaft, Clasien B.oermans, Edy
dé Boer, de stormster Marijke de Gier,
Willy Henrich, Anita Menist, de ar
beidsman J. C. Stadig, M. A. Koster,
Greet de Leyser, Max Hamel; de Alk-
maarsche Freddy Groot en Loel^ic
Boevma.
De liefhebberij stijgt.
Het Jag aanvankelijk in de bedoeling
ook eén hoofdprijs toe te kennen, doc.br
de wedstrijdleiding heeft daarvan afgei-
zien, omdat naar haar meening die
prestaties der prijswinnaars onderling
elkaar weinig ontliepen, zoodat er gêejn
aanleiding bestond één der kinder*|n
nog eenü een extra pluim op den ho fcd
te steken. Een gedragslijn, die van eè»
wijs, paudagogisch inzicht getuigt.
-Lu'sterUnd Nederland m--' vee-
den 2den keer 'n dergelijke gebeurtenfib
mede, war\t ook in 1942 had de OmroHr
reeds een cursus „Jeugd draagt vor/r"
georganiseerd. De liefhebberij blijkt .se
dertdien aslnmerkelijk gestegen te zijn,
hetgeen doo* den cursusleider, den h ter
A van Heed, een zeer verheugend ver
schijnsel genoemd werd. Het door (len
Omroep het vorig jaar verstrekte tMr-
sus-materiaal werd toen aangevrapgd
door ongeveer 1500 jongens en mei.'/jes.
Dit aantal is thans verdubbeld. Nu wa
ren er ruim 3750 jongelui, die de li fcfde
tot het gesproken vers in zich oirtflékt
hadden.
Opmerkelijke gevolgtrekkin gen.
De toelatingseisehen tot den eind-
wedstrijd waren dit jaar zwaarder; ge
steld, zoodat, ondanks de omstandig
heid, dat in 1943 de wedstrijddeelnatne
3 maal zoo groot was als het jaar te
voren, toch rjiinder jongens en meis
jes; tot den eimflvedstrijd in de Hilver-
supische studio uitgenoodigd werdfen.
Merkwaardig is het nog hierbij te ver
melden, dat in de dit jaar voor het
earst gehouden aparte wedstrijden in
de streektaal-voordrachten 24 jongelui
deelnamen, waarvan drie het tot den
elndwedstrijd brachten.
Het zal een ieder duidelijk zijn, dat
zij, die deze wedstrijden zoowel de
voorwedstrijden als den eindwedstrijd
van nabij meegemaakt hebben, tot
opmerkelijke gevolgtrekkingen zijn ge-
toornen. De heer A. van Hees heeft
hieromtrent een en ander medege
deeld.. In de eerste plaats moest het
opvallen, dat de meisjes het qualita-
tief en quantitatief verreweg van de
jongens wonnen, wat ook zonneklaar
dn het eindresultaat (slechts 3 jongens
"verwierven een prijs!) tot uitdrukking
gekomen is. Voorts bleken die gedich
ten den grootsten aantrekkingskracht
uitgeoefend te hebben, waarin het na
tionale landschap bezongen wordt. Dat
onze „klassieken" bij de jeugd uitge
diend zouden hebben, is onjuist, want
één der gedichten van Joost van den
Vondel heeft niet slechts de studio,
maar ook een prijs gehaald.
Geen jacht namr uitblinkers.
Men dient de bedoeling dezer wed
strijden en hierop heeft de heer J.
C. Plate, Programma-Directeur van
den Ned. Omroep nog uitdrukkelijk
gewezen goed te begrijpen. Het is
allerminst het doel „uitblinkers" op
het spoor te komen en nog minder om
de bekroonde kinderen in den waan te
brengen, dat zij 'kunstenaars en kun
stenaressen zijn, maar wél om de lief
de tot de vaderlandsche dichtkunst, die
aoo'n integreerend bestanddeel onzer
kuituur vormt, aan te kweeken. Na
tuurlijk, de jeugd, die thans blijk van
belangstelling gegeven heeft, is slechts
een klein percentage van de geheele
Nederlandsche jeugd. Maar de ver
wachting is gewettigd, dat .de kinde
ren, die zich als cursisten opgegeven
hebben, fakkeldragers" zullen blijken te
zijn, die hun liefde tot het vers op
eigen kring zullen overbrengen. Reeds
thans zijn banden gelegd, die van
groote beteekenis kunnen wofden en
de heer Plate sprak de verwachting
uit, dat deze nieuw gesloten vriend
schappen het begin kunnen zijn van
een wederopbloei van het ons eertijds
zoo beroemde en geliefde Rederijkers
wezen.
heeft er al weer een te pak'-en. Een'
beste knaap, een kei van een karper!"
Het vischseizoen is begonnen. Toen
ik Dinsdagmiddag langs het groote ka
naal fietste, zag ik ze zitten, de vele
visschers. Des morgens was het berm
gras nog maagdelijk, nu Waren er over
al platgedruke plekken, die verrieden,
dad hier een visscher zijn hengel had
uijgeworpen.
Vischt U ook, lezer? Of vindt U het
maar een lui werk? Maar als dat zoo
is, dan kent U de vischsport V's-
schen. is een zeer inspannende bezigheid;
visscnen is een Leer en niets minder
dan dat. Ja kijk, als U en ik er met
■de hengel op uit gaan vangen we
niets en gaan we op den terugweg even
bij den vischboer aan, om ons net te
vullen. (Als U dat doet. vergeet U dan'
.niet, om vlschje na vischje even aan
den haak te slaan, anders ontdekt Uw
dochtertje vast en zeker, dat de visch
heelemaal niets mankeert' en zeker niet
met de hengel gevangen isMaar
een werkelijke visscher trekt er op uit
en komt met zijn echte vangst thuis.
U en ik, wij visschen en scheppen er
over op tegenover onze kennissen.
De echte visscher doet dat niet; die
schept nooit op; alleen, hij spreekt zijn
visseherslatijn en dat is nog gevaar
lijker. De lengte, dikte en zwaarte van
elke door een echten visscher gevan
gen visch, opgegeven door den vanger,
stemmen nooit overeen met de werk,-
lijkheid. Al worden er wel eens flinke
karpers, -snoeken, snoekbaarzen en zoo
gevangenWel eens
O
De turnkring Alkmaar en Omstreken
heeft, zijn 30-jarig bestaan kunnen her
denken.
U zult zeggen: daar heeft niets van
itv de krant gestaan. Dat is ook zoo,
maar dat kwam, omdat het turnkring-
bestuur meende, dat het beter was, om
deze mijlpaal zonder meer te passee-
ren. Er was z.l. geen reden, tot feest
vieren. Om de tijdsomstandigheden", wel
te verstaan.
En wat hebben nu de leden van den
kring gedaan? Zij zijn Hemelvaartsdag
in grooten getale naar Alkmaar getrok
ken en hebben daar aan de 71 ren-
beurswedstrijden nieuwen luister bij
gezet. Met zijn 750en hebben zij de
turnsport gedemonstreerd en zij hebben
dat goed gedaan. In sportleven geest
hebben ze elkaar bekampt in de ver
schillende wedstrijden en sportief heb
ben de meesten den nederlaag geslikt,
de eer werkelijk gegund aan de besten.
Dat was het cadeau, dat het turn-
kringbestpur kreeg van zijn leden: een
ongekend moolen dag, de beste dag van
alle, zoolang de turnkring bestaat. 7
OOGGETUIGEVERSLAG VAN
DEN WEDSTRIJD 1
FEJJENOORDA.D.O.
Morgen, Zondag, zal ir. a. van
Emmenes, Hoofdredacteur van „De
Sportkroniek," van 15.16.uur
over den zender Hilversum I een
ooggetuigeverslag geven van de
tweede helft van den belangrijken
kampioenswedstrijd Feijenoord
a.d.o.
MIJN
a rnpr
SCHOENREPARAXIE.
schoenmaker heeft zijn be
roep neergelegd, zoo schrijft ons
M. te A. Andere schoenmakers wil
len hem niet helpen, zoodat hij gaar
ne wil vernemen, wat hem ih deze te
doen staat.
A NT WOORD: Indien geen enkele
schoenmaker U wil inschrijven
als nieuwe klant wat zij wèl
kunnen doen dan kunt U zich het
beste met Uw moeilijkheden wenden
tot het «Rijksbureau voor Huiden en
Leder, Keizersgracht 277 te Amster
dam en daar hét verzoek doen of'dit
bureau U bij een schoenmaker als
klant wil*doen inschrijven.
(Uitknippen en bewaren),
VAN 6 JUNI T.E.M. 12 JUNI
Brood 24A 4 rants., 24B 1 rants.
Beschuit 24 1 rants.
Aardappelen 24A 2 kg., 24B 1 kg.
Tabak 24 1 rants.
VAN 30 MEI T.E.M. 12 JUNI
Vleesch 23A en 24A 1 rants., 23B
en 24B 1/4 rants, vl. of vleesch-
waren.
VAN 16 MEI T.E.M. 12 JUNI
Suiker: 562 1 kg., Jam: 563 1
rants., Gort 564 250 gr., Haver
mout: 565 250 gr., Vermicelli enz.:
566 100 gr.
Brood, bloem of gebak 569 t.e.m.
572, 1 rants.
Kaas 573, 574, 575 elk 100 gr.
Melk. Taptemelk 21, 22, 23, 1H1.
Melk 21, 22. 23 13A 1. 4-28 res.
5A 1. 3-28 res. 3% 1. karne- of
taptemelk, 24 IA 1. karne- of
taptemelk.
Kindervoedsel: Rijst 21B, 23B
250 gr. Gort 21A, 23A 250 gr.
Cacaa met suiker: 3-27, 4-27 150
gram.
Versnaperingen: 21 (choc.), 22
en 23 (suikerwerk) elk 100 gr.
Koffiesurrogaat: 567 250 gr.
VAN 4 JUNI T.E.M. 15 JUNI:
Boter 23A 1 rants. 23B y2 rants.
DIVERSE ARTIKELEN:
Petroleum 07, 08 1 1 22 April t/m.
13 Juni 1943.
Brandstoffen 15 t.e.m. 19 B.V.
3 Mei t.e.m. 31 December 1943,
Brandstoffen 11-12 Kf tot 30 April
1944.
Eenheidszeep 556 Alg. en U. een-
heidszeep 1 -rants.
Waschpoeder 557 Alg. en U
waschp. 1 rants.
Toiletzeep U. Scheerzeep S
(Textiel Mannen) 45 g.
ONGELDIG:: Na 5 Juni 23 brood,
beschuit, aard., tabak.
VERLENGD: t.e.m. 12 Juni
3-14, 3-15, 4-19 Res. Sinaasapp.
Om het Kampioenschap
van Nederland.
Ïjeyenoord-ADO
DISTRICT I.
Derde klasse A.
GVO-HRC
Vierde klasse A
Waterv.-Wieringerw.
Res. 3e klasse A:
HRC 2-Zaandijk 2,
Om den Nederlandschen
Voetbalbeker.
Vierde ronde.
HSCNEO
Eindhoven—MW
LongaDFC.
Hollandia—Ajax.
DOS—DWS
HBS—'t Gooi.
„DE NOORD-
HOLLANDSCHE."
1D:
RKAFC 1-HRC 4
1F:
Holl. 3-Grasshoppers
2C:
Alkmaar 2Limmén 2
2D:
DTS 2-r-Holl. T. 1
2E:
Atlas 2—BKC 2
2H;
Zwaagdijk 1Andijk 2
3F:
Helder 4—Schagen 2
3G:
WW 2Hauwer 1
Andijk 8—MFC 3
3H:
St. Victor 2—RKEDO 2
4A:
Graftdijk 2—EVC 4
4G:
Petten2—Hugo B. 2
4H:
DTS 5Con- Zelo 2
Dirkshorn 2LSW 3
4J:
Geel Zwart 2—BKC 3
Grassh. 3-St, George 3
Tex. Afd. I.
Tok. Boys 1Texel 2
ZDH 1Cocksdorp 2
Texel 3Tex.Boys 2
BEKERWEDSTRIJDEN.
Kwartfinale:
A.W.Frisia 2-W.Fri ia 1
Groep lt
WaterV. 1Succes 1
Groep 4:
Uitgeest 1—WZ 2
're Mooie,
gladde pap!
Verpleegsters in
Kinderziekenhui
zen werken graag
met Nutricia bis
cuits,- fabrikaat
Victoria. Ze zijn
gemaakt ui t tarwe
bloem, melk, sui
ker,. eieren en bcx
teren geven
een iichtverteer-
i\bare gladde pap.
a (Op de beschuitbon)
WA T GEBEURDE ER TOEN
Begin van den 80-
jarigen oorlog.
Reeds gedurende
dien oorlog hand
haafden wij onze
kwaliteit.
Sinds 1564
Geef haar
Reservekracht/
Geef haar een bord Flox - de
voedingsvlokken, die gaar uit
het pak komen en die slechts
wat water of melk noodig
hebben, om in een verster
kende pap te veranderen!
Houdt twee maizenabonnen
apart voor het reuzenpak
flox!
W. A. SCHOLTENTS FABRIEKEN
Verkoop P. C. Vis Co.
Postbus 489 Amsterdam,