De list van Mr. Alfonso Ramon. OVER TAAL EN DIALECT. r Zondagsgedachte Advent: Een nieuwe Gemeenschap. VAN GELD EN GOED. Verduister v. i6.308.30. De Stem der S.S. 'f- Gftiee parsccïtsbcwys gereed hovden.\ •naam en adres van afeyu-uitu-! (exi. Laecrger) op ackhwsycle. iet- envaloppd. schrywjv- WINKELS door Mr. R. Houwink. Mensch en gemeenschap behooren bijeen. De een is zonder de ander onbestaanbaar, ook al moge de een zonder de ander „denkbaar" zijn. Doch het bestaan gaat boven het denken. Het denken kan nooit anders dan een na denken van het bestaande zijn, een geduldig en eerbiedig werk. En overal waar het anders is, overal waar aan het denken de voorrang gegeven wordt boven het bestaan of waar het denken losgemaakt wordt van het bestaan, gaat de gemeenschap om ons hiertoe te bëfralen te gronde en verkommert de mensch tot een liefdelooze en on vruchtbare „individualist". Daarom: wanneer in den Adventstijd door de Kerk gesproken wordt over een nieuwen mensch, moet zij ook spre ken over een nieuwe gemeenschap, over een gemeenschap van deze men- schen die de Goede Tijding hebben vernomen en erdoor tot nieuwe men- schen geworden zijn Is zulk een gemeenschap mogelijk? vraagt misschien deze of gene zich af en hij denkt daarbij sceptisch aan „weer een stichtelijk onder-onsje" of „nog een richting er bij." Doch een zóódanige lezer make zich geen zorgen: wij hebben alles eerder dan iets der gelijks op het oog en ook de Kerk denkt niet aan deze dingen, wanneer zij in den Adventstijd over een nieuwe gemeenschap spreekt. Want de gemeen schap, die onder de Adventsster ont staat, is geen menschelijke instelling, geen kerk in de kerk en geen staat in den staat; zij is het „natuurlijk" gevolg van een „boven-natuurlijk" feit. Wie Christus in zijn leven heeft ontmoet, heeft den ander ontmoet en wie den ander in Christus heeft ontmoet, is aan dien ander voorgoed gebonden, hoe „toevallig" en „kortstondig" hun ont moeting ook moge zijn geweest. Een nieuwe gemeenschap is tot stand gekomen, de gemeenschap van hen, die tegelijkertijd, om met Luther te spre ken, zondaars en gerechtvaardigden zijn. Want alleen wie zich zondaar weet, kan Christus in zijn leven ont moeten en slechts hij, die onvoorwaar delijk gelooft in de rechtvaardiging van den zondaar, vermag den ander in Christus te ontmoeten. En zoo ontstaat een gemeenschap, die daarom nieuw is, omdat zij een gemeenschap van ge rechtvaardigde zondaars is, van men- schen derhalve, die elkaar „niets te verwijten hebben" en die elkander alleen liefde schuldig zijn. Zoo'n gemeenschap kan overal en tus- schen menschen van de meest uiteen- loopende karakters ontstaan; immers deze gemeenschap is noch gebonden aan de „omstandigheden" noch aan gevoelens van sympathie of antipathie Zij is niet gefundeerd in onzen wil en zij hangt niet af van onze stemming. Zij stoort zich niet aan de traditie van onze „clan" of aan hetgeen wij mee- nen verschuldigd te zijn aan ons zelf respect. Zij breekt door al de dikke en minder dikke, door al de hooge en minder hooge muren heen, die ons ik ompantseren en zij verbindt in al zijn naaktheid, eenzaamheid en nood 't eene vleezen hart met het andere, opdat zij- aan elkanders naaktheid, eenzaamheid en nood het wonder van Gods liefde en barmhartigheid beleven, die de naakten kleedt, de eenzamen vertroost en aan hen die in nood zijn de band ter redding reikt. Dat is1 de wondere, nieuwe gemeen schap der gerechtvaardigde zondaars, waarboven de Adventsster staat van Gods Koninkrijk, dat komende is door de eeuwen heen; een Licht, dat ook de diepste duisternissen splijt en dat stralen blijft in den wereldnacht, ook al is er geen menschelijk oog zoo kin derlijk meer, dat het zijn Heerlijkheid in blijde aanbidding aanschouwt. Want God is getrouw. In sommige boerderijen in den Gel- derschen Achterhoek treft men nog een open haardvuur aan, dat met houtbossen wordt gestookt CNF/Hartgerink/Pax m Afgezien van Woensdag J.I., toen de be- leggingsmarkt een beetje minder gunstig gedisponeerd was tengevolge waarvan de koersen hier en daar wat afbrokkelden, was de stemming over het algemeen gunstig. Er valt dan ook weinig nieuws te melden. De grondtoon van de markt blijft prijshoudend, getuige het koers verloop der verschillende fondsen. Deze week kwamen er eenige emissies aan de markt. Tri de eerste plaats zijn daar de Automatic Screw Works welke f 200.000.— nominaal gewone aandeelen emitteeren tegen den voorkeurskoers van 125 pet. Deze vennootschap is aan de beurs geen onbekende. Nog niet zoo lang geleden, n.l. in 1937 en in 1941 emitteerde zij no minaal f 125 000.— en f 105.000. De eerste emissie vond plaats na een drastische kaoitaalsreorganlsatie in 1907 waarbii 75 pet. op het aandeelenkaoitaal werd afge schreven Het financieel verleden is dus niet geheel smetteloos, want reeds in 1928 werd het aandeelenkapitaal afge stempeld van fl millioen tot f 500.000.—. Sinds 1937 werd regelmatig dividend uitgekeerd: 1937 7 pet.: 1938 5 oet.; 1939 5 net.: 1940 10 pet.: 1941 6 pet.: 1942 4 oct. Blijkens mededeeling in h^t prospectus zullen de nieuwe middelen dienen ter fi nanciering van de fabricage van toestel len op gas- en electrotechnisch gebied pn mede ter moderniseering van het bp<Mlf Beschouwing van de balans per 31 De cember 1942 leert ons, dat de nieuwe middelen inderdaad voor den huidigen bedrijfsomvang rri°t bepaald noodzakelü^ zijn. De vraag rijst of men het volgend laar het dividend zal kunnen verdienen De tweede emissie, van minder impor tantie. is die van Kempkes' Meubelfa brieken, welke nominaal f 270 000.emit teeren tegen den voorkeurskoers van 123 1/2 pet. Deze vennootschap behoort tot de tot nu toe onbekende grootheden, want door deze emissie zal het aandeelenkaoitaal de f5 ton overschrijden en zal dat aan de beurs genoteerd worden. Sedert 1915 kon men dividend decla- reeren, zonder onderbreking op basis van 4.35 pet. Over de periode 1 Juni t.m 31 December 1943 hoopt men dividend uit te keeren op basis van 6 pet. per laar Het voornaamste doel der emissie is ver grooting der outillage tot vprkriiging van rati on cel er werkmethoden, möer in het bijzónder om te kunnen voldoen aan de na dezen oorlog te verwachten grootere vraag DE GELDIGHEIDSDUUR DER PETROLEtTMBONNEN VERLENGD. 's-GRAVENHAGE. 10 Dec. De gel digheidsduur der met „44 Verlichting" en „45 Verlichting" gemerkte bonnen der bonkaart „S 121" is tot en met 25 December 1943 verlengd. Deze bonnen geven zooals bekend, elk recht op het koopen van één liter petroleum. Verhaal uit Spanje door H. P. van den Aardweg, „Het ls een moeilijk geval, amigo mio, een heel moeilijk geval, maar ik laat me toch maar niet zoo één-twee drie door mijn vroegeren collega Men- dozin, ook al is hij nu duizend maal minister van Justitie geworden, met een kluitje in het riet sturen. De hee- ren in Madrid schijnen te denken, dat ze alles met ons doen kunnen wat ze willen. Maar dan 'zijn ze bij mij toch glad aan het verkeerde kantoor!" En Mr. Alfonso Ramon de rijkste en beroemdste rechtsgeleerde van heel Granada, liet op het glimmende blad van zijn reusachtige bureau-ministre zijn vleezige vuist met zulk een kracht neerdalen, dat het zilveren inktstel een cadeau van een dankbaren cliënt een rinkelend sprongetje maakte. ,.Tja". gaf René Salvatori toe, „je hebt gelijk. Het is een schandaal zoo als ze tegenwoordig op Justitie met de verzoekschriften omspringen. Ik ver zeker je dat de Koning ze niet eens te zien krijgt en dat Mendozin dood leuk, zonder dat hij er één letter van gelezen heeft, zijn groene potlood voor den dag haait en de stukken met zijn paraaf en een „Verzoek geweigerd" aan de afzenders terugstuurt. Een ver schrikkelijke onhebbelijke en ergerlij ke manier van doen!" Mr. Alfonso Ramon glimlachte supe rieur en zei: „Hoffelijkheid is nooit één van zijn deugden geweest. Als Men- dozin vroeger in een proces je tegen- ple'ter was en de affaire verloor, nou dan kon je altijd gemakkelijk drie aan klachten wegens beleediging tegen hem construeeren. Je dééd het nooit, om dat je hem wel kende en omdat nie mand graag met een confrère, die je vroeg of laat toch weer noodig kon hebben, aan het procédeeren raakt. Maar mijn handen hebben dikwijls ge jeukt, want hij kon verdraaid grof zijn Vrouwen of mannen, het liet hem koud! Vijftien jaar geleden ik her inner het mij nog alsof het gisteren gebeurde stond hij tegenover mij in die groote strafzaak-Fernandez en toen één der getuigen, een zekere actrice Gabrielle Astovar uit Barcelona, hem plotseling geïrriteerd toevoegde: „U schijnt niet te gelooven dat ik dertig ben," antwoordde hij. zonder een spier te vertrekken: „Hoe zou ik déaraan kunnen twijfelen, want gij vertelt he1 Er valt, ook in onze provincie, den laatsten tijd een toenemend streven waar te nemen om het oude streekdialect, dat zij het ook vaak in gew^zigden vorm met eere overging van vader op zoon en dat zoo werd tot „een eigene tale" in eere te herstellen. Een streven, dat, evenzeer als de toenemende belangstelling voor folklore, heemkunde en wat daar mede samenhangt, slechts toe te juichen is. Want niet te ontkennen valt, dat het dialect in sommi ge gevallen kan men spreken van de taal in zijn rijke schakeerin gen typisch kenmerkend is voor den volksaard van een 'bepaalde streek. Als een bont en kleurig mozaïk ligt over het land verspreid al wat wij aan taal en dialect rijk zijn: de zangerige spraak van West-Friesland, het smeuï ge Brabantsch, de sappige taal, die men in Limburg spreekt, het gemoedelijke van de Veluwe hebt U Jan van Riemsdijk wel eens gehoord? en de taal uit het land van de meren, waar de Friezen zoo trotsch op gaan. ■"^chts enkele voorbeelden noemden wij hier, want de verscheidenheid is zoo oneindig veel grooter, mede omdat elk streekdialect op zichzelf weer de m Tge var'aties kent, waardoor soms in 't eene dorp 'n zegswijze burgerrecht heeft verkregen, waarvan men In het andere, slechts enkele kilometers ver wijderd, de beteekenis niet kent. Men kan deze groote taalverscheidenheid als een bepaalden rijkdom beschouwen' en het behoeft niet slechts om pië- teitsredenen te zijn, dat men de tail van de vaderen, die en dit wordt hier in geenen deele ontkend dik wijls zoo rijk is, in eere houdt. Doch bli de constateering van dit feit rijst toch onwillekeurig een ande re vraag: hoe staat het nu eigenlijk wel met onze eigenlijke Nederlandsche volkstaal? Hierop kan naar mijn mee ning slechts één antwoord worden ge geven: over het algemeen erbarmelijk slecht! Wij weten het en een ieder zal het onderschrijven, dat het taalgebied vol ligt met voetangels en klemmen, waarin ook hij. die meent er d?n weg te weten, nog wel eens verdwaald raakt. Het gesol met onze spelling de laatste jaren heeft daar mede gepn goed aan gedaan. Maar dit neemt niet weg, dat men in feite zou mogen eischen, dat iedere Nederlander zijn taal op drageliike wijze beheerscht dat hij door middel van deze taal al thans op behoorlijke wijze uitdrukking zou weten te geven aan zijn gedach ten. Wie zijn oor echter maar even te luisteren legt en wie maar even oogen h~eft om te lezen, zal reeds binnen een zeer beperkt tijdsbestek tot de ontdekking moeten kom^n, dat onze taal herhaaldelijk en bij voortduring h.t gruwelijkste geweid wordt aange daan, ook door hen, die het voorrecht hadden meer dan het lager onderwijs te genieten, soms zelfs door hen aan wier naam een titel, landuidende den staat van geleerdheid, voorafgaat. De krant zou te klein zijn om alle voorbeelden van ernstige mishandeling, vrijwel dagelijks jegens onze taal ge pleegd, te onderkennen. Men behoeft warempel niet aan muggenzifterij te doen of op elke i een punt te willen zetten, om hierover geërgerd te fcijn. In dit verband bezien, komt de kwestie van propageering van de al oude streektaal, hoe schoon deze ook zijn moge, wel even in een ander licht. Wil men deze in eere herstellen, welnu, mijn fiat! maar dan zou ik tc^h als primairen eisch willen stellen, da iedere Nederlander in de eerste plaats behoorlijk Nederlandsch leert en dat men het dialect niet op den voorgrond ga dringen ten koste van onze Nederlandsche volkstaal. Nu kan men, zooals mij onlangs in een ge sprek werd opgemerkt, komen aandra gen met fiet argument, dat men de taal niet mag verlagen tot confectiewerk en inderdaad, daar kan ik gevoelig voor zijn. Maar daar tegenover sta dan het veel sterkere argument, dat onze taal, die schrijvers en dichters componeer den tot de schoonste scheppingen die mooi is en rijk en in hare mogelijkheid tot kneden en boetseeren schier onbe grensd, moeilijk vereenzelvigd kan worden met confectiewerk. Wie van deze waarheid is doordrongen, bij hém is het eerherstel van al wat daar on der en daar neven leeft en dat hier zoo nauw mee verwant is, in veilige hand. JAC. BROERSEN. immers reeds tien jaar lang met groo- ten nadruk?" De tribune heeft gebruld van het lachen en de voorzitter zat nagenoeg achter zijn hand te snikken." Ramon schoof zijn papieren terzijde. „Maar om op onze zaak terug te ko men. Ik heb je beschermeling van ochtend hier gehad. Een keurig kerel tje, die Rafael Hurtado, en warempel een groot kunstenaar. Onbegrijpelijk, dat die man zoo aan lager wal geraakt iszijn schilderden zijn toch altijd goed gegaan, hier en in Amerika zelfsmaar ja, artist en geen koop man, hè.... verkocht voor een appel en een ei en nu, op zijn ouden dag vier en tachtig, nietwaar? half aan den honger overgeleverd!" „En denk je, dat je request wat zal uitrichten?" vroeg René Salvatori. De ander haalde zijn vierkante schou ders op. „Caso dificilcaso difi- cilje kent Mendozin en je weet dus, dat je alle kans hebt „Kan hij weten, dat jij voor Hurtado het stuk opgesteld hebt?" viel René in de rede. Alfonso schudde zijn machtigen kop „Neen, ik word in 't verzoekschrift niet genoemd, dat vond ik beter. Alleen naam en adres van Rafael Hurtado staan er in, en hij zou, onmiddellijk wanneer hij uit Madrid antwoord ont vangen had, hier komen." „Zou die tactiek wel juist geweest zijn," twijfelde René. nu ziet Mendozin met één oogopslag Hurtado's naam en begrijpt dadelijk, dat het een bedelarijtje is, en„verzoek geweigerd" staat er binnen één seconde De vermaarde advocaat zweeg en keek met een eigenaardigen blik door het breede raam van zijn werkvertrek o Twee weken later. Ramon had Salvatori getelefoneerd. Hurtado had hem een groote gele en veloppe gébracht, die hij zoo juist ont vangen had van het Ministerie van Justitie. In spanning zaten René Salvatori en de bejaarde kunstschilder Hurtado thans tegenover Ramon en keken onge duldig naar diens handen, die lang zaam en rustig den departementalen brief openscheurden. „Het request terug!" riep Salvatori teleurgesteld uit. Ramon knikte en hield het beschre ven vel folio in de hoogte. „En nèt wat we gedacht'hebben „verzoek afgewezen"met dat vervloekte groene potlood," schreeuwde Salvatori, buiten zichzelf van woede Maar de beroemde advocaat Ramon maaktj een bezwerend gebaar en wendde zich tot Hurtado, die verschrikt en beverig toegeluisterd had. „Ik wensch TJ geluk!" Salvatori keek als door den bliksem getroffen. „Je wenscht hem geluk! Maar waérmee? Het verzoek is gewei gerd. Ik zie van hier af die beroerde groene letters! Mendozin heeft het na tuurlijk niet eens gelezen!" „Een oogenblikje," verzocht Mr. Al fonso Ramon, terwijl hij Salvatori het document overhandigde, „lees eerst eens, voordat je je verder overstuur maakt!" En René Salvatori las: „Ik, Rafael Hurtado schilder, die Spanje beroemd 'heeft helpen maken, verzoek Uwe 'Excellentie eerbiedig niet toe te staan, dat mij jaarlijks een bedrag van vijfduizend pesetas uit de Staatskas wordt uitbetaald, op dat mijn ellende bestendigd blijve en ik tot het eind van nijn dagen voor landgenoot en vreemdeling een levend bewijs blijve voor de treurige wijze, waarop de heeren in Madrid hun beste zonen verkommeren laten." „Nu?" En Ramon keek zegevierend op „Je bent een genie," prees Salvatori, maar zal Financiën op dit stuk betalen?" „Dan heeft de Koning, bij wien ik nog heden telegrafisch een audiëntie zal aanvragen, wel zóóveel gevoel voor humor, dat hij de "unstige beslissing van Mendozin die d i t spelletje schaak tegen me verloren heeft in beteren vorm, bekrachtigen zal. Daar van ben ik overtuigd". En het geschiedde, inderdaad, zooals Mr. Alfonso Ramon het voorspeld had. 12 Dec,: Zon op 8.40 u„ onder 16.26 u. Maan onder 8.59, op 17.32 u. 13 Dec.: Zon op 8.41, onder 16.26 uur. Maan onder 9-56, op 18.18 uur. Luistert op Zondag 12 December van 11 3011.45 uur over den zen der Hilversum I op golflengte 415 meter naar de Stem der SS. Uitgezonden wordt een vraagge sprek met den Stafchef van de Germaansche SS in Nederland over het onderwerp: „Begunstigende leden" OFFICIEELE LANDBOUW- MEDEDEELINGEN. Do Provinciale Voeciselcommissaris maakt bekend, dat de premiën voor het scheuren van grasland 1941-'42 en 1942-'43 thans geheel zijn uitbetaald, indien en voor zoover aan de daarvoor gestelde voorwaarden, genoemd in de Bodempro- ductiebeschikking 1943 is voldaan. Per sonen, die echter nog voor premie in aanmerking meenen te moeten komen en die nog niet ontvangen hebben kunnen binnen acht dagen na het verschijnen van dit bericht, dus tot 18 Dec. a.s., recla meeren bij den Prov. Voedselcommissaris, Aid. Bodemproductie, Landbouwhuis te Alkmaar. Verzoeken die na dezen datum in ons bezit komen, worden in geen ge val in behandeling genomen. Tenslotte wordt nogmaals de aandacht gevestigd op het vrijwillig scheuren van grasland voor oogst 1944. Belanghebbenden kunnen zich voor inlichtingen en formulieren wenden tot den Plaatselijken Bureauhou der. De premie hiervoor bedraagt f 300 per ha. en kan tot f 500 worden ver hoogd, indien op het betreffende bedrijf voor den oogst 1944 de met aardappelen beteelde oppervlakte grooter is dan die welke voor den oogst 1942 met aardappe- len^ is bebouwd en" ook indien op het be drijf winterkoolzaad of winterraapzaad wordt verbouwd boven de oppervlakte, welke de teler uit hoofde van een hem opgelegd of een door hem overgenomen verplichting moet verbouwen. Kantoor Rljkslandbouwconsulent. Met Ingang van Zaterdag 11 December 1943 is het kantoor van den Rijksland- bouwconsulent-Productiecommissaris tot en met Zaterdag 29 Januari 1944 iederen Zaterdag gesloten. Belanghebbenden ge lleven hiermede rekening te houden. De Rijkslandbouwconsulent voor Noord-Holland. OFFICIEELE PUBLICATIE. Toewijzingen voor raapolie. Detaillisten kunnen de voor raapolie aangewezen bonnen „Algemeen 708" nog t.m. Woensdag 15 December a.s. bij de plaatselijke distributiediensten inleveren ter verkrijging van vettoewij zingen, waarvan de linkerbovenhoek is verwij derd en welke zoowel aan de voor- als aan de achterzijde zijn voorzien van het stempel van den distributiedienst. Zooals bekend geven deze toewiizingen uitslui tend recht op het koopen van raapolie Grossiers kunnen de van detaillisten ont vangen rantsoenbonnen nog tot en met Vrijdag 17 December a.s. bil de diensten ter verkrijging van toewijzingen inleve ren. Grossiers kunnen de bonnen, welke zij eventueel overhouden, rechtstreeks aan den fabrikant opzenden tot een ma ximum- van 9 stuks. De fabrikanten die nen zich met deze bonnen te verant woorden tegenover bet "Redriifschao voor margarine, vetten en oliën De detaillis ten mogen ten hoogste 9 restantbnnnen aan de grossiers opzenden Detaillisten of grossiers kunren voor breuk van do bun toegezonden flesscben raapo"e een bewerkte vergoeding ontvan^n. Zil die nen bier*oe 1n bun bezit zijnde rriarea- Mne-toewijzingen bij den distributie- riien^t te ruilen tegen toewijzingen waar op zi1 raapolie kunnen koonen. Deze "ergoeding kan ten hoogste £én proe<m4 van bot van *>9 Novombor tot en met 3 December 1943 Ingeleverde aantal rant soenen raanoUe bedragen, terwijl geen vergoeding zal worden gegeven voor do ^«rgarine-toewijzingen welke geruild zijn. Maanzaad verwerken verboden. Het gebruiken of verwecken van maan zaad is ook bij de broodbereiding niet Geoorloofd Bi1 overtreding van de des- vorbod^benaün g stollen be- frovvenen ziob aan straf- of tuchtrech telijke vervolging bloot. R. B. V. V. O. afd. voedingsvraagstukken Het Rüksbureau voor de Voedselvoor z'ening in Oorlogstijd Is verhuisd naa r bet gebouw van bet Departement var» Landbouw en Visscherij, Bcnridonhout sehnweg 30, 's-Oravenhage. tel. 7200G0 Dp afdeel ing voedingsvraagstukken van het Rijksbureau voor de Voedselvoorziening in Oorlogstijd met den dienst van de Centrale Keukens, tot dusver nog gehuis vest Benoordenhoutscheweg 46, is ech ter met ingang van 8 Dec "43 gevestigd: Bezuidenhoutscheweg 40, s-Graven- hage (Chr. H. B. S.), tel. 720040. Bureau Metalenverwerkende Industrie. Bezoekers van het Bureau voor de Me talenverwerkende Industrie te Den Haag kunnen voortaan slechts worden ontvan gen op werkdagen tot 4 uur n.m. Op Za terdag kunnen geen bezoeken worden af gewacht. Dit geldt voor alle bij het Bu reau in gebruik zijnde nanden: Riouw- straat 152, 170, 172, 174-186 en Bankaplein 4 en 5. Vervaardigïngsverbod meubelbeslag. Volgens een in de Staatscourant van 2 Dec 1943 opgenomen beschikking van den Secretaris-Generaal van het Depar tement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart is de vervaardiging van verschillende soorten meubplbeslag, wel ke genoemd ziin in een bil de beschik king behoorende Milage, verboden onge acht het materiaal, waaruit dit meubel- beslag tot dusver werd vervaardigd Be langhebbenden worden verwezen naar genoemde" staatscourant, de publicaties in de vakners en het Bureau voor de Metalenverwerkende Industrie, Riouw- straat 182, Den Haag. Bonaanwijzïng kunstmest. Thans zijn geldig verklaard: stikstof bonnen. voorzien van opdruk nr. 4. De stikstofbonnen nr 4 behouden bun gel digheid tot uiterlijk 31 December 1943 De verbruikers dienen deze zegels vóór 24 December a.s bij hun leveranciers in te leveren, opdat deze voor tijdige inzen ding der bonnen aan het R. V. O Kunst mest Distributiebureau kunnen zorgdra gen ter verkrijging van een aankoop machtiging. De ingeschrevenen kunnen ^e stikstofbonnen nr. 4 tweemaal inzen den. t.w. vóór 15 December en vóór 31 December a.s. Bonnen, welke na den vervaldatum binnenkomen, kunnen on der géén voorwaarde meer worden ge accepteerd, De fosforzuurzegels voorzien van opdruk nr. 1 blijven tot nader order geldig. GEMACHTIGDE VOOR DE PRIJZEN. Administratiekosten van de distributie van papier. Indien een vakgroep werkzaamheden verricht met betrekking tot uitvoerings maatregelen van de distributie van pa pier en daarvoor administratiekosten in rekening brengt, is het niet geoorloofd deze kosten automatisch in den prijs van de goederen door te berekenen. Bi1 Indlennine van verzoeken tot prljs- verbooffinc worden zij echter wel erkend ais kostenfactor In den zin van de richt lijnen voor de prijsvaststelling no. 1. Griendbout ter beschikking houden. Teder, die griendhout oogst, ls verplicht de door hem gehakte hoeveelheden griendhout ter beschikking van het Be drijfschap voor Griepd en Riet te houden Van deze verplichting wordt onthef fing verleend ten aanzien van de hoe veelheden griendhout, welke door de oogsters tegen in ontvangstneming van de verelschte aankoopvergunningen wor den verkocht of tot welker bewerking of verwerking door of vanwege het Bedrijf schap vergunning is verleend. HOOFDBEDRIJFSCHAP VOOR AKKERBOUWPRODUCTEN. Adreswijziging. Met ingang van Donderdag 9 December 1943 zijn de kantoren van het Bedrijf schap voor Aardappelen en van de af- deeling Industrieën van het Bedrijfschap voor Granen. Zaden en Peulvruchten ge vestigd: Plein 4, te Den Haag. De telefoonnummers zijn: van het Be drijfschap voor Aardappelen: 116873; voor de afdeeling Industrieën: 116865. Alle belanghebbenden worden dringend verzocht zoo weinig mogelijk van deze aansluitingen gebruik te maken, daar dit de eenige lijnen zijn, waarover voorloopig kan worden beschikt. De kantoren zijn voor persoonlijk be zoek van Donderdag 9 December t.m. Woensdag 15 December 1943 gesloten. Daarna is bezoek slechts in zeer nood zakelijke gevallen mogelijk en wel van 10—16 uur. I VAN DEN THEEVAKMAN Zoo yrojrxAriAJbrtxtuL. krüzvcrt.] nonr hsJC buii&ttLaruJL-. afgewn cuxn hei: lokeb op amrclcppe -vermaUen cLz taal waarin, de. Etrie-p-gzsclu-ev(2n.is HelpBTT. Dubbel in de wolken 1 is de huisvrouw, die 1 nu bij een VIVO- zaak haar inkoopen doet! Zij is verze kerd van de beste kwaliteit en boven dien verheugd over de deskundige, hulp- vaardige en vrien delijke bediening door den VIVO- kruidenier. VERLENGING LEVENSDUUR GLOEILAMPEN IN DUITSCIILAND. BERLIJN. 8 Dec. De Gemeinschaft Elektrische Lampen heeft naar de D.A.Z. meldt, besloten lampen met een levensduur van 1500 uur te vervaar digen, terwijl de levensduur tot dus- verte 1000 uur bedroeg. Van de jaar- lijksche hoeveelheid lampen van onge veer 120 millioen stuks zal hierdoor ongeveer een derde aan extra licht sterkte gewonnen worden. De verlen ging van den levensduur der lampen beteekent echter geen zuivere winst voor de volkshuishouding, want bij langeren levensduur stijgt n.l. het stroomverbruik, zoodat men wel min der geld voor gloeilampen doch meer voor stroom moet uitgeven. Het komt er echter thans op aan met de beschik bare arbeidskrachten en fabrieksin- stallaties te voldoen aan de grootere behoefte aan lampen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Noord-Holland : Alkmaarsche editie | 1943 | | pagina 3