De list van Mr. Alfonso Ramon.
OVER TAAL EN DIALECT.
r Zondagsgedachte
Advent: Een nieuwe
Gemeenschap.
VAN GELD EN GOED.
Verduister v. i6.308.30.
De Stem der S.S.
'f-
Gftiee
parsccïtsbcwys gereed hovden.\
•naam en adres van afeyu-uitu-!
(exi. Laecrger) op ackhwsycle. iet-
envaloppd. schrywjv-
WINKELS
door
Mr. R. Houwink.
Mensch en gemeenschap behooren
bijeen. De een is zonder de ander
onbestaanbaar, ook al moge de een
zonder de ander „denkbaar" zijn. Doch
het bestaan gaat boven het denken. Het
denken kan nooit anders dan een na
denken van het bestaande zijn, een
geduldig en eerbiedig werk. En overal
waar het anders is, overal waar aan
het denken de voorrang gegeven wordt
boven het bestaan of waar het denken
losgemaakt wordt van het bestaan, gaat
de gemeenschap om ons hiertoe te
bëfralen te gronde en verkommert
de mensch tot een liefdelooze en on
vruchtbare „individualist".
Daarom: wanneer in den Adventstijd
door de Kerk gesproken wordt over
een nieuwen mensch, moet zij ook spre
ken over een nieuwe gemeenschap,
over een gemeenschap van deze men-
schen die de Goede Tijding hebben
vernomen en erdoor tot nieuwe men-
schen geworden zijn
Is zulk een gemeenschap mogelijk?
vraagt misschien deze of gene zich af
en hij denkt daarbij sceptisch aan
„weer een stichtelijk onder-onsje" of
„nog een richting er bij." Doch een
zóódanige lezer make zich geen zorgen:
wij hebben alles eerder dan iets der
gelijks op het oog en ook de Kerk
denkt niet aan deze dingen, wanneer
zij in den Adventstijd over een nieuwe
gemeenschap spreekt. Want de gemeen
schap, die onder de Adventsster ont
staat, is geen menschelijke instelling,
geen kerk in de kerk en geen staat in
den staat; zij is het „natuurlijk" gevolg
van een „boven-natuurlijk" feit. Wie
Christus in zijn leven heeft ontmoet,
heeft den ander ontmoet en wie den
ander in Christus heeft ontmoet, is aan
dien ander voorgoed gebonden, hoe
„toevallig" en „kortstondig" hun ont
moeting ook moge zijn geweest.
Een nieuwe gemeenschap is tot stand
gekomen, de gemeenschap van hen, die
tegelijkertijd, om met Luther te spre
ken, zondaars en gerechtvaardigden
zijn. Want alleen wie zich zondaar
weet, kan Christus in zijn leven ont
moeten en slechts hij, die onvoorwaar
delijk gelooft in de rechtvaardiging
van den zondaar, vermag den ander in
Christus te ontmoeten. En zoo ontstaat
een gemeenschap, die daarom nieuw is,
omdat zij een gemeenschap van ge
rechtvaardigde zondaars is, van men-
schen derhalve, die elkaar „niets te
verwijten hebben" en die elkander
alleen liefde schuldig zijn.
Zoo'n gemeenschap kan overal en tus-
schen menschen van de meest uiteen-
loopende karakters ontstaan; immers
deze gemeenschap is noch gebonden
aan de „omstandigheden" noch aan
gevoelens van sympathie of antipathie
Zij is niet gefundeerd in onzen wil en
zij hangt niet af van onze stemming.
Zij stoort zich niet aan de traditie van
onze „clan" of aan hetgeen wij mee-
nen verschuldigd te zijn aan ons zelf
respect. Zij breekt door al de dikke
en minder dikke, door al de hooge en
minder hooge muren heen, die ons ik
ompantseren en zij verbindt in al zijn
naaktheid, eenzaamheid en nood 't eene
vleezen hart met het andere, opdat zij-
aan elkanders naaktheid, eenzaamheid
en nood het wonder van Gods liefde
en barmhartigheid beleven, die de
naakten kleedt, de eenzamen vertroost
en aan hen die in nood zijn de band
ter redding reikt.
Dat is1 de wondere, nieuwe gemeen
schap der gerechtvaardigde zondaars,
waarboven de Adventsster staat van
Gods Koninkrijk, dat komende is door
de eeuwen heen; een Licht, dat ook
de diepste duisternissen splijt en dat
stralen blijft in den wereldnacht, ook
al is er geen menschelijk oog zoo kin
derlijk meer, dat het zijn Heerlijkheid
in blijde aanbidding aanschouwt. Want
God is getrouw.
In sommige boerderijen in den Gel-
derschen Achterhoek treft men nog
een open haardvuur aan, dat met
houtbossen wordt gestookt
CNF/Hartgerink/Pax m
Afgezien van Woensdag J.I., toen de be-
leggingsmarkt een beetje minder gunstig
gedisponeerd was tengevolge waarvan de
koersen hier en daar wat afbrokkelden,
was de stemming over het algemeen
gunstig. Er valt dan ook weinig nieuws
te melden. De grondtoon van de markt
blijft prijshoudend, getuige het koers
verloop der verschillende fondsen.
Deze week kwamen er eenige emissies
aan de markt. Tri de eerste plaats zijn
daar de Automatic Screw Works welke
f 200.000.— nominaal gewone aandeelen
emitteeren tegen den voorkeurskoers van
125 pet.
Deze vennootschap is aan de beurs geen
onbekende. Nog niet zoo lang geleden,
n.l. in 1937 en in 1941 emitteerde zij no
minaal f 125 000.— en f 105.000. De eerste
emissie vond plaats na een drastische
kaoitaalsreorganlsatie in 1907 waarbii 75
pet. op het aandeelenkaoitaal werd afge
schreven Het financieel verleden is dus
niet geheel smetteloos, want reeds in
1928 werd het aandeelenkapitaal afge
stempeld van fl millioen tot f 500.000.—.
Sinds 1937 werd regelmatig dividend
uitgekeerd: 1937 7 pet.: 1938 5 oet.; 1939
5 net.: 1940 10 pet.: 1941 6 pet.: 1942 4 oct.
Blijkens mededeeling in h^t prospectus
zullen de nieuwe middelen dienen ter fi
nanciering van de fabricage van toestel
len op gas- en electrotechnisch gebied pn
mede ter moderniseering van het bp<Mlf
Beschouwing van de balans per 31 De
cember 1942 leert ons, dat de nieuwe
middelen inderdaad voor den huidigen
bedrijfsomvang rri°t bepaald noodzakelü^
zijn. De vraag rijst of men het volgend
laar het dividend zal kunnen verdienen
De tweede emissie, van minder impor
tantie. is die van Kempkes' Meubelfa
brieken, welke nominaal f 270 000.emit
teeren tegen den voorkeurskoers van
123 1/2 pet.
Deze vennootschap behoort tot de tot
nu toe onbekende grootheden, want door
deze emissie zal het aandeelenkaoitaal
de f5 ton overschrijden en zal dat aan
de beurs genoteerd worden.
Sedert 1915 kon men dividend decla-
reeren, zonder onderbreking op basis van
4.35 pet. Over de periode 1 Juni t.m
31 December 1943 hoopt men dividend uit
te keeren op basis van 6 pet. per laar
Het voornaamste doel der emissie is ver
grooting der outillage tot vprkriiging van
rati on cel er werkmethoden, möer in het
bijzónder om te kunnen voldoen aan de
na dezen oorlog te verwachten grootere
vraag
DE GELDIGHEIDSDUUR DER
PETROLEtTMBONNEN VERLENGD.
's-GRAVENHAGE. 10 Dec. De gel
digheidsduur der met „44 Verlichting"
en „45 Verlichting" gemerkte bonnen
der bonkaart „S 121" is tot en met 25
December 1943 verlengd. Deze bonnen
geven zooals bekend, elk recht op het
koopen van één liter petroleum.
Verhaal uit Spanje door
H. P. van den Aardweg,
„Het ls een moeilijk geval, amigo
mio, een heel moeilijk geval, maar ik
laat me toch maar niet zoo één-twee
drie door mijn vroegeren collega Men-
dozin, ook al is hij nu duizend maal
minister van Justitie geworden, met
een kluitje in het riet sturen. De hee-
ren in Madrid schijnen te denken, dat
ze alles met ons doen kunnen wat ze
willen. Maar dan 'zijn ze bij mij toch
glad aan het verkeerde kantoor!"
En Mr. Alfonso Ramon de rijkste en
beroemdste rechtsgeleerde van heel
Granada, liet op het glimmende blad
van zijn reusachtige bureau-ministre
zijn vleezige vuist met zulk een kracht
neerdalen, dat het zilveren inktstel
een cadeau van een dankbaren
cliënt een rinkelend sprongetje
maakte.
,.Tja". gaf René Salvatori toe, „je
hebt gelijk. Het is een schandaal zoo
als ze tegenwoordig op Justitie met de
verzoekschriften omspringen. Ik ver
zeker je dat de Koning ze niet eens
te zien krijgt en dat Mendozin dood
leuk, zonder dat hij er één letter van
gelezen heeft, zijn groene potlood voor
den dag haait en de stukken met zijn
paraaf en een „Verzoek geweigerd"
aan de afzenders terugstuurt. Een ver
schrikkelijke onhebbelijke en ergerlij
ke manier van doen!"
Mr. Alfonso Ramon glimlachte supe
rieur en zei: „Hoffelijkheid is nooit
één van zijn deugden geweest. Als Men-
dozin vroeger in een proces je tegen-
ple'ter was en de affaire verloor, nou
dan kon je altijd gemakkelijk drie aan
klachten wegens beleediging tegen hem
construeeren. Je dééd het nooit, om
dat je hem wel kende en omdat nie
mand graag met een confrère, die je
vroeg of laat toch weer noodig kon
hebben, aan het procédeeren raakt.
Maar mijn handen hebben dikwijls ge
jeukt, want hij kon verdraaid grof zijn
Vrouwen of mannen, het liet hem
koud! Vijftien jaar geleden ik her
inner het mij nog alsof het gisteren
gebeurde stond hij tegenover mij in
die groote strafzaak-Fernandez en toen
één der getuigen, een zekere actrice
Gabrielle Astovar uit Barcelona, hem
plotseling geïrriteerd toevoegde: „U
schijnt niet te gelooven dat ik dertig
ben," antwoordde hij. zonder een spier
te vertrekken: „Hoe zou ik déaraan
kunnen twijfelen, want gij vertelt he1
Er valt, ook in onze provincie,
den laatsten tijd een toenemend
streven waar te nemen om het
oude streekdialect, dat zij het
ook vaak in gew^zigden vorm
met eere overging van vader op
zoon en dat zoo werd tot „een
eigene tale" in eere te herstellen.
Een streven, dat, evenzeer als de
toenemende belangstelling voor
folklore, heemkunde en wat daar
mede samenhangt, slechts toe te
juichen is. Want niet te ontkennen
valt, dat het dialect in sommi
ge gevallen kan men spreken van
de taal in zijn rijke schakeerin
gen typisch kenmerkend is voor
den volksaard van een 'bepaalde
streek.
Als een bont en kleurig mozaïk ligt
over het land verspreid al wat wij aan
taal en dialect rijk zijn: de zangerige
spraak van West-Friesland, het smeuï
ge Brabantsch, de sappige taal, die men
in Limburg spreekt, het gemoedelijke
van de Veluwe hebt U Jan van
Riemsdijk wel eens gehoord? en de
taal uit het land van de meren, waar
de Friezen zoo trotsch op gaan.
■"^chts enkele voorbeelden noemden
wij hier, want de verscheidenheid is
zoo oneindig veel grooter, mede omdat
elk streekdialect op zichzelf weer de
m Tge var'aties kent, waardoor soms
in 't eene dorp 'n zegswijze burgerrecht
heeft verkregen, waarvan men In het
andere, slechts enkele kilometers ver
wijderd, de beteekenis niet kent. Men
kan deze groote taalverscheidenheid
als een bepaalden rijkdom beschouwen'
en het behoeft niet slechts om pië-
teitsredenen te zijn, dat men de tail
van de vaderen, die en dit wordt
hier in geenen deele ontkend dik
wijls zoo rijk is, in eere houdt.
Doch bli de constateering van dit
feit rijst toch onwillekeurig een ande
re vraag: hoe staat het nu eigenlijk
wel met onze eigenlijke Nederlandsche
volkstaal? Hierop kan naar mijn mee
ning slechts één antwoord worden ge
geven: over het algemeen erbarmelijk
slecht! Wij weten het en een ieder zal
het onderschrijven, dat het taalgebied
vol ligt met voetangels en klemmen,
waarin ook hij. die meent er d?n weg
te weten, nog wel eens verdwaald
raakt. Het gesol met onze spelling
de laatste jaren heeft daar mede gepn
goed aan gedaan. Maar dit neemt niet
weg, dat men in feite zou mogen
eischen, dat iedere Nederlander zijn
taal op drageliike wijze beheerscht
dat hij door middel van deze taal al
thans op behoorlijke wijze uitdrukking
zou weten te geven aan zijn gedach
ten. Wie zijn oor echter maar even te
luisteren legt en wie maar even oogen
h~eft om te lezen, zal reeds binnen
een zeer beperkt tijdsbestek tot de
ontdekking moeten kom^n, dat onze
taal herhaaldelijk en bij voortduring
h.t gruwelijkste geweid wordt aange
daan, ook door hen, die het voorrecht
hadden meer dan het lager onderwijs
te genieten, soms zelfs door hen aan
wier naam een titel, landuidende den
staat van geleerdheid, voorafgaat.
De krant zou te klein zijn om alle
voorbeelden van ernstige mishandeling,
vrijwel dagelijks jegens onze taal ge
pleegd, te onderkennen. Men behoeft
warempel niet aan muggenzifterij te
doen of op elke i een punt te willen
zetten, om hierover geërgerd te fcijn.
In dit verband bezien, komt de
kwestie van propageering van de al
oude streektaal, hoe schoon deze ook
zijn moge, wel even in een ander
licht. Wil men deze in eere herstellen,
welnu, mijn fiat! maar dan zou ik
tc^h als primairen eisch willen stellen,
da iedere Nederlander in de eerste
plaats behoorlijk Nederlandsch leert
en dat men het dialect niet op den
voorgrond ga dringen ten koste van
onze Nederlandsche volkstaal. Nu kan
men, zooals mij onlangs in een ge
sprek werd opgemerkt, komen aandra
gen met fiet argument, dat men de taal
niet mag verlagen tot confectiewerk en
inderdaad, daar kan ik gevoelig voor
zijn. Maar daar tegenover sta dan het
veel sterkere argument, dat onze taal,
die schrijvers en dichters componeer
den tot de schoonste scheppingen die
mooi is en rijk en in hare mogelijkheid
tot kneden en boetseeren schier onbe
grensd, moeilijk vereenzelvigd kan
worden met confectiewerk. Wie van
deze waarheid is doordrongen, bij hém
is het eerherstel van al wat daar on
der en daar neven leeft en dat hier
zoo nauw mee verwant is, in veilige
hand.
JAC. BROERSEN.
immers reeds tien jaar lang met groo-
ten nadruk?" De tribune heeft gebruld
van het lachen en de voorzitter zat
nagenoeg achter zijn hand te snikken."
Ramon schoof zijn papieren terzijde.
„Maar om op onze zaak terug te ko
men. Ik heb je beschermeling van
ochtend hier gehad. Een keurig kerel
tje, die Rafael Hurtado, en warempel
een groot kunstenaar. Onbegrijpelijk,
dat die man zoo aan lager wal geraakt
iszijn schilderden zijn toch altijd
goed gegaan, hier en in Amerika
zelfsmaar ja, artist en geen koop
man, hè.... verkocht voor een appel
en een ei en nu, op zijn ouden dag
vier en tachtig, nietwaar? half aan
den honger overgeleverd!"
„En denk je, dat je request wat zal
uitrichten?" vroeg René Salvatori.
De ander haalde zijn vierkante schou
ders op. „Caso dificilcaso difi-
cilje kent Mendozin en je weet
dus, dat je alle kans hebt
„Kan hij weten, dat jij voor Hurtado
het stuk opgesteld hebt?" viel René in
de rede.
Alfonso schudde zijn machtigen kop
„Neen, ik word in 't verzoekschrift
niet genoemd, dat vond ik beter. Alleen
naam en adres van Rafael Hurtado
staan er in, en hij zou, onmiddellijk
wanneer hij uit Madrid antwoord ont
vangen had, hier komen."
„Zou die tactiek wel juist geweest
zijn," twijfelde René. nu ziet Mendozin
met één oogopslag Hurtado's naam en
begrijpt dadelijk, dat het een bedelarijtje
is, en„verzoek geweigerd" staat
er binnen één seconde
De vermaarde advocaat zweeg en
keek met een eigenaardigen blik door
het breede raam van zijn werkvertrek
o
Twee weken later.
Ramon had Salvatori getelefoneerd.
Hurtado had hem een groote gele en
veloppe gébracht, die hij zoo juist ont
vangen had van het Ministerie van
Justitie.
In spanning zaten René Salvatori en
de bejaarde kunstschilder Hurtado
thans tegenover Ramon en keken onge
duldig naar diens handen, die lang
zaam en rustig den departementalen
brief openscheurden.
„Het request terug!" riep Salvatori
teleurgesteld uit.
Ramon knikte en hield het beschre
ven vel folio in de hoogte.
„En nèt wat we gedacht'hebben
„verzoek afgewezen"met dat
vervloekte groene potlood," schreeuwde
Salvatori, buiten zichzelf van woede
Maar de beroemde advocaat Ramon
maaktj een bezwerend gebaar en
wendde zich tot Hurtado, die verschrikt
en beverig toegeluisterd had. „Ik
wensch TJ geluk!"
Salvatori keek als door den bliksem
getroffen. „Je wenscht hem geluk!
Maar waérmee? Het verzoek is gewei
gerd. Ik zie van hier af die beroerde
groene letters! Mendozin heeft het na
tuurlijk niet eens gelezen!"
„Een oogenblikje," verzocht Mr. Al
fonso Ramon, terwijl hij Salvatori het
document overhandigde, „lees eerst
eens, voordat je je verder overstuur
maakt!" En René Salvatori las:
„Ik, Rafael Hurtado schilder, die
Spanje beroemd 'heeft helpen maken,
verzoek Uwe 'Excellentie eerbiedig
niet toe te staan, dat mij jaarlijks
een bedrag van vijfduizend pesetas
uit de Staatskas wordt uitbetaald, op
dat mijn ellende bestendigd blijve en
ik tot het eind van nijn dagen voor
landgenoot en vreemdeling een levend
bewijs blijve voor de treurige wijze,
waarop de heeren in Madrid hun
beste zonen verkommeren laten."
„Nu?" En Ramon keek zegevierend op
„Je bent een genie," prees Salvatori,
maar zal Financiën op dit stuk betalen?"
„Dan heeft de Koning, bij wien ik
nog heden telegrafisch een audiëntie
zal aanvragen, wel zóóveel gevoel voor
humor, dat hij de "unstige beslissing
van Mendozin die d i t spelletje
schaak tegen me verloren heeft in
beteren vorm, bekrachtigen zal. Daar
van ben ik overtuigd".
En het geschiedde, inderdaad, zooals
Mr. Alfonso Ramon het voorspeld had.
12 Dec,: Zon op 8.40 u„ onder 16.26 u.
Maan onder 8.59, op 17.32 u.
13 Dec.: Zon op 8.41, onder 16.26 uur.
Maan onder 9-56, op 18.18 uur.
Luistert op Zondag 12 December
van 11 3011.45 uur over den zen
der Hilversum I op golflengte 415
meter naar de Stem der SS.
Uitgezonden wordt een vraagge
sprek met den Stafchef van de
Germaansche SS in Nederland over
het onderwerp: „Begunstigende
leden"
OFFICIEELE LANDBOUW-
MEDEDEELINGEN.
Do Provinciale Voeciselcommissaris
maakt bekend, dat de premiën voor het
scheuren van grasland 1941-'42 en 1942-'43
thans geheel zijn uitbetaald, indien en
voor zoover aan de daarvoor gestelde
voorwaarden, genoemd in de Bodempro-
ductiebeschikking 1943 is voldaan. Per
sonen, die echter nog voor premie in
aanmerking meenen te moeten komen en
die nog niet ontvangen hebben kunnen
binnen acht dagen na het verschijnen van
dit bericht, dus tot 18 Dec. a.s., recla
meeren bij den Prov. Voedselcommissaris,
Aid. Bodemproductie, Landbouwhuis te
Alkmaar. Verzoeken die na dezen datum
in ons bezit komen, worden in geen ge
val in behandeling genomen. Tenslotte
wordt nogmaals de aandacht gevestigd op
het vrijwillig scheuren van grasland voor
oogst 1944. Belanghebbenden kunnen
zich voor inlichtingen en formulieren
wenden tot den Plaatselijken Bureauhou
der. De premie hiervoor bedraagt f 300
per ha. en kan tot f 500 worden ver
hoogd, indien op het betreffende bedrijf
voor den oogst 1944 de met aardappelen
beteelde oppervlakte grooter is dan die
welke voor den oogst 1942 met aardappe-
len^ is bebouwd en" ook indien op het be
drijf winterkoolzaad of winterraapzaad
wordt verbouwd boven de oppervlakte,
welke de teler uit hoofde van een hem
opgelegd of een door hem overgenomen
verplichting moet verbouwen.
Kantoor Rljkslandbouwconsulent.
Met Ingang van Zaterdag 11 December
1943 is het kantoor van den Rijksland-
bouwconsulent-Productiecommissaris tot
en met Zaterdag 29 Januari 1944 iederen
Zaterdag gesloten. Belanghebbenden ge
lleven hiermede rekening te houden.
De Rijkslandbouwconsulent voor
Noord-Holland.
OFFICIEELE PUBLICATIE.
Toewijzingen voor raapolie.
Detaillisten kunnen de voor raapolie
aangewezen bonnen „Algemeen 708" nog
t.m. Woensdag 15 December a.s. bij de
plaatselijke distributiediensten inleveren
ter verkrijging van vettoewij zingen,
waarvan de linkerbovenhoek is verwij
derd en welke zoowel aan de voor- als
aan de achterzijde zijn voorzien van het
stempel van den distributiedienst. Zooals
bekend geven deze toewiizingen uitslui
tend recht op het koopen van raapolie
Grossiers kunnen de van detaillisten ont
vangen rantsoenbonnen nog tot en met
Vrijdag 17 December a.s. bil de diensten
ter verkrijging van toewijzingen inleve
ren. Grossiers kunnen de bonnen, welke
zij eventueel overhouden, rechtstreeks
aan den fabrikant opzenden tot een ma
ximum- van 9 stuks. De fabrikanten die
nen zich met deze bonnen te verant
woorden tegenover bet "Redriifschao voor
margarine, vetten en oliën De detaillis
ten mogen ten hoogste 9 restantbnnnen
aan de grossiers opzenden Detaillisten
of grossiers kunren voor breuk van do
bun toegezonden flesscben raapo"e een
bewerkte vergoeding ontvan^n. Zil die
nen bier*oe 1n bun bezit zijnde rriarea-
Mne-toewijzingen bij den distributie-
riien^t te ruilen tegen toewijzingen waar
op zi1 raapolie kunnen koonen. Deze
"ergoeding kan ten hoogste £én proe<m4
van bot van *>9 Novombor tot en met 3
December 1943 Ingeleverde aantal rant
soenen raanoUe bedragen, terwijl geen
vergoeding zal worden gegeven voor do
^«rgarine-toewijzingen welke geruild
zijn.
Maanzaad verwerken verboden.
Het gebruiken of verwecken van maan
zaad is ook bij de broodbereiding niet
Geoorloofd Bi1 overtreding van de des-
vorbod^benaün g stollen be-
frovvenen ziob aan straf- of tuchtrech
telijke vervolging bloot.
R. B. V. V. O. afd. voedingsvraagstukken
Het Rüksbureau voor de Voedselvoor
z'ening in Oorlogstijd Is verhuisd naa r
bet gebouw van bet Departement var»
Landbouw en Visscherij, Bcnridonhout
sehnweg 30, 's-Oravenhage. tel. 7200G0 Dp
afdeel ing voedingsvraagstukken van het
Rijksbureau voor de Voedselvoorziening
in Oorlogstijd met den dienst van de
Centrale Keukens, tot dusver nog gehuis
vest Benoordenhoutscheweg 46, is ech
ter met ingang van 8 Dec "43 gevestigd:
Bezuidenhoutscheweg 40, s-Graven-
hage (Chr. H. B. S.), tel. 720040.
Bureau Metalenverwerkende Industrie.
Bezoekers van het Bureau voor de Me
talenverwerkende Industrie te Den Haag
kunnen voortaan slechts worden ontvan
gen op werkdagen tot 4 uur n.m. Op Za
terdag kunnen geen bezoeken worden af
gewacht. Dit geldt voor alle bij het Bu
reau in gebruik zijnde nanden: Riouw-
straat 152, 170, 172, 174-186 en Bankaplein
4 en 5.
Vervaardigïngsverbod meubelbeslag.
Volgens een in de Staatscourant van
2 Dec 1943 opgenomen beschikking van
den Secretaris-Generaal van het Depar
tement van Handel, Nijverheid en
Scheepvaart is de vervaardiging van
verschillende soorten meubplbeslag, wel
ke genoemd ziin in een bil de beschik
king behoorende Milage, verboden onge
acht het materiaal, waaruit dit meubel-
beslag tot dusver werd vervaardigd Be
langhebbenden worden verwezen naar
genoemde" staatscourant, de publicaties
in de vakners en het Bureau voor de
Metalenverwerkende Industrie, Riouw-
straat 182, Den Haag.
Bonaanwijzïng kunstmest.
Thans zijn geldig verklaard: stikstof
bonnen. voorzien van opdruk nr. 4. De
stikstofbonnen nr 4 behouden bun gel
digheid tot uiterlijk 31 December 1943
De verbruikers dienen deze zegels vóór
24 December a.s bij hun leveranciers in
te leveren, opdat deze voor tijdige inzen
ding der bonnen aan het R. V. O Kunst
mest Distributiebureau kunnen zorgdra
gen ter verkrijging van een aankoop
machtiging. De ingeschrevenen kunnen
^e stikstofbonnen nr. 4 tweemaal inzen
den. t.w. vóór 15 December en vóór 31
December a.s. Bonnen, welke na den
vervaldatum binnenkomen, kunnen on
der géén voorwaarde meer worden ge
accepteerd, De fosforzuurzegels voorzien
van opdruk nr. 1 blijven tot nader order
geldig.
GEMACHTIGDE VOOR DE PRIJZEN.
Administratiekosten van de distributie
van papier.
Indien een vakgroep werkzaamheden
verricht met betrekking tot uitvoerings
maatregelen van de distributie van pa
pier en daarvoor administratiekosten in
rekening brengt, is het niet geoorloofd
deze kosten automatisch in den prijs van
de goederen door te berekenen.
Bi1 Indlennine van verzoeken tot prljs-
verbooffinc worden zij echter wel erkend
ais kostenfactor In den zin van de richt
lijnen voor de prijsvaststelling no. 1.
Griendbout ter beschikking houden.
Teder, die griendhout oogst, ls verplicht
de door hem gehakte hoeveelheden
griendhout ter beschikking van het Be
drijfschap voor Griepd en Riet te houden
Van deze verplichting wordt onthef
fing verleend ten aanzien van de hoe
veelheden griendhout, welke door de
oogsters tegen in ontvangstneming van
de verelschte aankoopvergunningen wor
den verkocht of tot welker bewerking of
verwerking door of vanwege het Bedrijf
schap vergunning is verleend.
HOOFDBEDRIJFSCHAP VOOR
AKKERBOUWPRODUCTEN.
Adreswijziging.
Met ingang van Donderdag 9 December
1943 zijn de kantoren van het Bedrijf
schap voor Aardappelen en van de af-
deeling Industrieën van het Bedrijfschap
voor Granen. Zaden en Peulvruchten ge
vestigd: Plein 4, te Den Haag.
De telefoonnummers zijn: van het Be
drijfschap voor Aardappelen: 116873; voor
de afdeeling Industrieën: 116865.
Alle belanghebbenden worden dringend
verzocht zoo weinig mogelijk van deze
aansluitingen gebruik te maken, daar dit
de eenige lijnen zijn, waarover voorloopig
kan worden beschikt.
De kantoren zijn voor persoonlijk be
zoek van Donderdag 9 December t.m.
Woensdag 15 December 1943 gesloten.
Daarna is bezoek slechts in zeer nood
zakelijke gevallen mogelijk en wel van
10—16 uur.
I
VAN DEN THEEVAKMAN
Zoo yrojrxAriAJbrtxtuL. krüzvcrt.]
nonr hsJC buii&ttLaruJL-.
afgewn cuxn hei: lokeb
op amrclcppe -vermaUen cLz taal
waarin, de. Etrie-p-gzsclu-ev(2n.is
HelpBTT.
Dubbel in
de wolken 1
is de huisvrouw, die 1
nu bij een VIVO-
zaak haar inkoopen
doet! Zij is verze
kerd van de beste
kwaliteit en boven
dien verheugd over
de deskundige, hulp-
vaardige en vrien
delijke bediening
door den VIVO-
kruidenier.
VERLENGING LEVENSDUUR
GLOEILAMPEN IN DUITSCIILAND.
BERLIJN. 8 Dec. De Gemeinschaft
Elektrische Lampen heeft naar de
D.A.Z. meldt, besloten lampen met een
levensduur van 1500 uur te vervaar
digen, terwijl de levensduur tot dus-
verte 1000 uur bedroeg. Van de jaar-
lijksche hoeveelheid lampen van onge
veer 120 millioen stuks zal hierdoor
ongeveer een derde aan extra licht
sterkte gewonnen worden. De verlen
ging van den levensduur der lampen
beteekent echter geen zuivere winst
voor de volkshuishouding, want bij
langeren levensduur stijgt n.l. het
stroomverbruik, zoodat men wel min
der geld voor gloeilampen doch meer
voor stroom moet uitgeven. Het komt
er echter thans op aan met de beschik
bare arbeidskrachten en fabrieksin-
stallaties te voldoen aan de grootere
behoefte aan lampen.