i Britsche machtspositie zal zwakker zijn bij het einde van den oorlog. DAGBLAD VOOR Dr. Göbbels spreekt tot Duit^he volk. r Duitsche regeering nam harde beslissingen. Italië viel uit door verraders-clique. "p* ■Y '1 TT Adolf Hitler: Oorlog zonder medelijder. Gevaar voor Europa. Duitschland antwoordt. Het wonder, dat uitbleef... Dagorders van Göring en Dönitz. Vertrouwen en strijdvaardigheic den aanvang van 1944. Dagorder van Himmler. .J m L Uitgave: Dagblad voor Noord-Holland N.V. Alkmaar - Voordam C 9. Bureau Alkmaarsche editie: Voordam C 9, Alkmaar. Telefoon Adm. 3320 Red. 3330. Giro 187284. 'M V L Jk. MAANDAG I JANUARI 1944. ^«5jjgAÏWC» HfrHp. NOORD-HOLLAND 146e Jaargang, No. 1, 4 pagina'a. Prijs der gewone advertenties in deze editie min. f 1.40, elke m.M. meer f 0.10. Tarieven voor de geheele op lage op aanvraag. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f2.10, voor het geheele Rijk f2.63. Losse nummers 5 cent. Ter gelegenheid van de jaarwisseling heeft Adolf Hitler Vrijdagavond een Nieuwjaarsoproep tot het Duitsche volk gericht, in welken oproep hij er allereerst aan herinnerde, hoe Engeland en Frankrijk na een langen tijd van voorbereiding na ruim 4 jaar geleden aan Duitschland den oorlog verklaarden. Men vergat eehter cenige belangrijke feiten, toen men het op de zen oorlog aanstuurde: niet Engeland kon profijt trekken uit dezen oorlog, maar alleen het bolsjewisme; niet Groot-Brittannië zal den bolsjewistischen duivel temmen, maar het bolsjewistische gif zal Engeland zelf steeds meer aanvreten en eindelijk naar het verval doen leiden. Nadat Hitier deze twee punten verduidelijkt had en er op gewezen had hoe Engeland in elk geval hoe deze oorlog ook zal afloopen ver zwakt uit den strijd zal komen, richtte hij zich tot het Duitsche volk zelf. Dat hun duivelsche bedoelingen van den aanvang af bestonden, blijkt het duidelijkst uit de ^consequente afwij zing door dé Britsche oorlógshitsers van de destijds door mij gedane voor stellen tot ontwapening, van de voor stellen* tot afschaffing van den bom- oorlog en van al mijn voorstellen tot belemmering van den oorlog respec tievelijk van zijn beperking tot de werkelijk strijdende soldaten. Reeds destijds hadden de inspirators van de Britsche politiek, de van Sit- tards en consorten, het besluit geno men, den komenden oorlog te voeren als een oorlog van uitroeiing juist van de niet-sf,rijdenden en wet met de mid delen, die zij voor geschikter hielden, nj de reeds in den wereldoorlog in strijd met het volkerenrecht tegen vrouwen en kinderen toegepaste me thode door het algemeen streven naar autarkie niet meer voldoende succes scheen te beloven. Overigens is het in het geheel niet heslissend .hoeveel millioenen menschen de plutocratisch-bolsiewïstische coali tie voornemens is in Duitschland uit te roeien. Beslissend is wat er van Euro- Da zou moeten worden, wanneer deze coalitie zegevierend zou blijven. Honger en ellende Waar de Britsche heerschappij he den ten dage gevestigd is. zijn honger en 'ellende de begeleidende verschijn selen van h$t leven. Terwijl haar leidende persoonlijkhe den op brutale, onbeschaamde leugen achtige wiize zwendelen met maatre gelen tot genezing van den tijd né den oorlog, kunnen zij niet bestrijden, 4 dat in de geweldige rijken, die zii se'dert eeuwen beheerscben. millioenen en nog eens millioenen menschen jammerlijk te gronde gaan aan honger en onder voeding. Nauwelijks hebben zij Zuid-Italië bezet, of reeds zijn zij gedwongen hun eigen soldaten het betreden van bepaalde gebieden te verbieden niet omdat daar typhus heerscht maar omdat het langzame ver hongeren van deze menschen tot toestanden leidt, aan welker aan blik men zelfs den meest verhar den geallieerden soldaat op den duur niet kan blootstellen. Bovendien: wanneer het de pluto- cratisch-bolsjewistische wereld tot nu toe niet mogelijk was. in landen als Amerika, waar twaalf menschen per vierkanten kilometer wonen, millioenen arbeid en brood te verzekeren, wan neer het het bolsjewisme niet gelukt is in den loop van zijn dictatuur der tig millioen menschen xe behoeden voor verhongering, hoewel er op iede- ren Europeeschen Rus negentien maal zooveel grond is dan in Duitschland; wanneer de Engelschen in Indië met slechts 75 menschen per vierkanten ki lometer niet kunnen verhinderen dat" millioenen verhongeren, dan zou het dichtbevolkte Europeesche gebied in geval van een boisjewistisch-plutocra- tische overwinning niet slechts een maatschappelijke ineenstorting beleven, zooals sedert den ëtorm van de volks verhuizing niet heeft plaats gevonden, doch ook een economische catastropne van niet voor te stellen omvang. Dat Engeland net zoo aan dezen we reldoorlog ten offer zal vallen, willen en kunnen zij, die slechts haat en een waarlijk niet voor te stellen boosaar digheid als eenigen raadgever voor hun handelen hebben, niet inzien. Wanneer de toonaangevende Brit sche politici verlangen, dat het grootste deel van het Duitsche volk uitgeroeid zal worden, aldus Hitier; dat men ons volk, evenals het Poolsche, de kinderen ontnemen moet, om ze naar Rusland 'te zen den om te worden opgevoed, d.w.z. om ze om het leven te brengen; dat men eenige tientallen millioe nen Duitsche arbeiders naar Sibe rië moest overbrengen; wanneer Britsche bisschoppen bid den, dat de bestraffing van het Duitsche volk ie eerstvolgende tien tallen jarep aan het bolsjewisme toevertrouwd moge worden; wanneer men in Engelsche bladen schrift, dat men ditmaal, hopelyk door geenerlei humaniteitsbevliegin- gen aangetast, de gerechtigheid vrijen loop zal laten en het door En geland en Frankrijk zelf aangevallen Duitschland zoo uiteen zal scheüren en tuchtigen/dat het zich in eeuwen niet meer kan verheffen;' dan is dat zeker oprecht gjemeend, doch op zichzelf niet beslissend. Want: ook wanneer wij niet deze onverbloemde uitlatingen van 'een waarlijk satanische Britsche gezind heid zonden vernemen, hébben wij voldoende inzicht om te weten, wat ons lot en dat van Europa zou moeten zijn, wanneer ons deze oorlog onbe wapend had verrast en wij derhalve niet in staat zouden zijn geweest hem te winnen. Overigens is alles wat in de herse nen van deze Engelsche sadisten als theoretisch plan geprovoceerd wordt, door het bolsjewisme reeds lang in de praefijk beproefd. Het is ons duidelijk, d t deze oorlog derhalve ook alle vroe gere remmingen, die voortkwamen uit een zuiver menschelijke humaniteit, verwaarloost omdat er, wanneer hij ten einde is, geen overwinnaar en over wonnene, doch slechts overlevenden en vernietigden zullen zijn. Wanneer het bovendien in een oorlog mogelijk is, dat men zich eigenlijk in deze bruutheid voor de eerste maal in de geschiedenis uitdrukkelijk speciali seert op den oorlog tegen vrouwen en kinderen en zich zelfs den eerenaam „moordenaar" geeft, dan kan daaraan alleen reeds afgemeten worden, wat het lot van de verliezende partij zal zijn, want men zegt niet dat dit slechts zoo en zooveel tienduizenden kinderen of zoo en zooveel tienduizenden vrou wen en meisjès toegedacht is. Neen, want dit is hetgene, dat in de oogen van de tegenwoordige Engelschen en achter hen staanden lieden het eenig beklagenswaardige is. Zij zouden meer dan gelukkig zijn, wanneer zij in plaats daarvan het tien- of honderdvoudige aan menschen zouden kunnen vernie tigen. Zij verklaren dat ook heel bru taal en openlijk en wij n-men er even openlijk kennis van. Wij zien daaruit, dat het hier een oorlog zonder medelijden om zijn of niet zijn betreft, die derhalve door ons helaas ook evenzeer zonder medelijden beantwoord móet en zal worden. Want hoe groot de verschrikking thans ook moge zijn, zij zou niet vergeleken kunnen worden met het afgrijselijke ongeluk, dat ons volk en daarboven uit geheel Europa zou treffen, wan neer deze misdadigerscoalitie ooit zou «egevieren. Het gevaar voor Europa is enorm Het zal niet verzacht worden door het K)e Duitsche transportschepen, die onder bescherming der oorlogsmarine de in het Noorden van het Oostelijk front strijdende troepen verzorgen, zijn niet zelden het doel van vijandelijke vliegtuig- en torpedoaanvallen. Bij den gezamelijken afweer van alle wapenen der begeleidingsvaar- tuigen en de boordflak worden de aanvallen afgeslagen en het convooi bereikt zonder verliezen de haven van bestemming Tankschepen met waardevollen inhoud voor de vliegers onder bescherming der „vier- PK Weinkauf/PBZ-R/P m feit dat zekere Britsche of Amerikaan- sche instanties reeds thans verklaren, dat na dezen oorlog een derde wereld oorlog niet kan uitblijven, de oorlog tusschen de plutocratieën onder elkan der en tusschen hen gemeenschappelijk en het bolsjewisme. Het is bovendien voor de menschheid onverschillig of zij ten onder gaat onder joodsch-kapi- talistische of loodsch-bolsjewistische dictatuur, of dus deze slaven der menschheid dan de sterranbapier, de Union-Jack of de Sovjet-vlag opgelegd krijgen. In elk geval: voor hen die het leed -dragen is het van weinig belang. Ons geheele leven, ons streven en ons bestaan is slechts één taak opgelegd: n.l de duivelsche plannen van de jood- sche wereldbrandstichters en hun tra wanten tot mislukking te brengen. Hoe zwaar derhalve deze ons op- gedwongen oorlog op zichzelf is, hij staat desondanks in geen verhou ding tot het lot, dat allen treffen zou in geval van een nederlaag. Er is dus slechts één categorisch be vel voor ons volk mogelijk, n.l.; dezen oorlog onder alle omstandig heden en met alle middelen tot een zegevierenden maken. Iedere oorlog op deze \vereld heeft eens een einde genomen, derhalve zal ook deze oorlog niet eeuwig duren. Dat het Duitsche volk in het jaar 1918, misleid door de leugenachtige frazen van een Amerika a nschen president, meende door vrijwillig de wapens neer te leggen het einde te kunnen bespoe digen, heeft niet sléchts Duitschland in het grootste ongeluk gestort, doch is ook mede schuldig aan den huidigen oorlog. Want ook zonder die capitula tie van destijds zcu aan een eersten wereldoorlog een einde zijn gekomen, maar dan zeker niet tot ongeluk maar ten gunste van het Rijk. Ditmaal is gelukkig het gevaar van ons weggenomen ten offer te vallen aan dergelijke sirenenklanken. 1 Hebben onze vijanden in hun oqd testamentischen haat zelf de Oorlogsdoe len op voorbarige wijze brutaal en openlijk uitgeroepen. 2Is het kinderlijk, wanneer thans achteraf Engelsche en Amerikaansche bladen ontdekken en in hun domheid schrijven, dat het verstandiger zou zijn ui+ propagandistisch oogpunt andere oorlogsdoelen naar voren te brengen dan de eerst verkondigde. Niet alleen, dat het een beleediging van het ver stand van ons volk is het aan té kon digen, dat men uit propagandistische overwegingen thans iets anders- zou willen zeggen, het zou ook indien het dat van het begin af aan al ge daan zou hebben een tweede maal geen woord van de internationale aarts-zwendelaars gelooven. Bovendien: men poogt niet door zijn oorlogvoering millioenen vrouwen en kinderen om het leven te brengen om dan misschien een vrede van verzoe ning of van toenadering of van recht vaardigheid te schenken. De wiize van oorlogvoering zelf heeft onze vijanden ontmaskerd. Het is de duizendjarige haat van het jodendom en van de daar door geleide nlutacratisch-bolsjewisti- sche wereld, die zich niet alleen in de oorlogvoering uit. doch die wan neer zij zou kunnen zegevieren ook het wezen van den rede zgu bepalen. Tegenover dezen haat echter staat thans geen zwak, burgerlijk Duitsch land, doch de nationaal-socialisti- sche volksstaat. Deze haat wordt derhalve ook niet opgevangen door luie decadente hoogere standen of klassen, doch deze brutale aanval wordt beantwoord door de Duitsche volksgemeenschap en wel, niet be antwoord met frazen van wereld burgerlijke ideologieën, maar met den gezonden en fanatieken haat van een ras, dat weet, dat het om zyn bestaan vecht en dat zich, tenmin ste in dit geval, uitspreekt voor het oude bijbelsche woord: oog om oog en tand om tand. Dat het joodsche doel der vernieti ging van Europa uiteindelijk de zekere uitroeiing van het jodendom in Euro pa zal brengen, staat derhalve buiten eiken twijfel; dat de poging van Engel schen en Amerikanen Europa en Duitschland door het bolsjewisme te vernietigen en het Duitsche volk door de Moskovitische wurgers te tuchtigen dat wil zeggen te laten uitroeien, slechts het tegendeel zou bereiken, dat wil zeggen de bolsjewiseering van de An gelsaksische wereld zelf, is even zeker. In elk geval kan deze wereldhistori sche, geweldigste oorlog van alle tij den niet als een mooi tournooi ver- loopen. Hitier vervolgde: Desondanks kunnen 'wij één ding vaststellen: toen de oor log begon bad men vooral in Engeland de overtuiging, dat een inwendige op stand in Duitschland onmiddellijk tot ineenstorting zou moeten leiden. Men sprak destijds over „generaal winter" over „generaal modder", over „generaal honger" en men hoopte steeds op het wonder van de Duitsche ineenstorting. In feite hebben noch generaal winter, noch generaal modder, noch generaal honger het Duitsche volk en zijn hui digen volksstaa't kunnen overwinnen De kapitalisten van die landen meen den, dat onze socialistische economi sche opvatting in den oorlog onmiddel- lrk schipbreuk zou leiden. Zij heeft echter juist in dezen tijd der zwaarste belasting bewezen, juist en sterker te zijn dan de economie van onze pluto cratische tegenstanders. Van een bols jewistische economie kan buitendien slechts gesproken worden in den zin van een georganiseerden slavenarbeid voor het joodsche directorium-gene- raai te Moskou. Het schoonmaken van de bunker kachel is geen aangenaam en helder karweitje, maar het waarborgt ver warmde bunkers tijdens de koude dagen PK Hahle/Atl-H/P m Het volgende kan thans worden vastgesteld: Na meei dan vier jaren oorlog heeft het Duitsche Rijk niet één vierkanten meter van zijn bodem ven loren. Alleen onze vijanden noemen thans groote gedeelten van hun voor malig bezit niet meer het hunne, zelfs wanneer zij deze langs een omweg van leen- en pachtverdragen als „eiland steunpunten" enz. elkander v. ederkeerig afhandig gemaakt hebben. 2. Het Duitsche Rijk is in dezen ge weldigen oorlog niet alleen naar alle kanten ter bescherming van _4it conti nent ver naar voren gedrongen, doch het heeft daarbij tot nu toe nog eiken afzonderlijken tegenslag steeds weer overwonnen. Italië viel uit door verraad. De zwaarste tegenslagen in dezen oor log heeft ons het jaar 1943 gebracht. In de eerste plaats is onze oudste bond genoot uitgevallen, uitgevallen door een lang aanhoudend en stelselmatig geor ganiseerd verraad van een clique, die zich met het groot-kapitalistische Wes ten even identiek voelde, als zij gees telijk machteloos staat tegenover het bederf van de Marxistische ideologie Reeds in den tijd vóór het uitbreken van den oorlog was de onder- grondsche werkzaamheid van deze rond den koning geschaarde financieele ge neraals- en politici-clique waar te ne men geweest Zoowel de moeilijkheden in Noord-Afrika als die op den Balkan moesten in laatste instantie worden toe geschreven aan de voortdurende sabo tage- en verlammingspoging van deze olutocratische tegenstanders van den fascistischen volksstaat. Hun voortdu rende sabotage slaagde er niet slechts in de aanvoeren naar Afrika en later o.'k naar Tta'ië door steeds nieuwe me thoden van lijdelijk verzet te belemme ren en aldus onzen en den aan hun zij de staanden Italiaanschen soldaten den toevloed der maferieele substantie voor het voeren van den oorlog af te snijden, doch ook op den Balkan den door het Duitsche ingrijpen opsehei derden tcestand stelselmatig te bemoeilijken of te verwarren. Het bendewezen was uit sluitend het product van de onderaard- srhe DOlitieke en militaire maatregelen van deze krachten Evenzeer was de vol ledige ineenstorting en het uitvallen der t'-aliaansche formaties in het Oosten toe te schrijven aan de uitwerkingen van oeze crisis Het eindelijk ooenlijk ge- o'eegde verraad aan der Duce en de sehaamtelooze. Igge samenzwering met de viianden moesten volgens den wil van dezen koning en zijn clique het fascisme in Italië en het nationaal-so- ciaiist.ische Duitsche Rijk doen ineen storten. {Zie verder pag. 2) De opperbevelhebber der luchtmacht, Rijksmaarschalk Göring, heeft bij de jaar wisseling een dagorder tot de leden der luchtmacht gericht, waarin hij onder meer zegt: In dit harde oorlogsjaar heeft ons ge heele volk een voorbeeld van bewonde renswaardige dapperheid, trouw en vol harding gegeven. Front* en vaderland hebben zichzelf waarlijk overtroffen. In weerwil van bittere offers en vele zor gen en nooden hebben zij, de oogen in vertrouwen op den Führer gericht en met heilige liefde voor het vaderland, met sterk hart standgehouden tegenover alle beproevingen van het lot. Gij, ka meraden, hebt in deze gevechten altijd de trotsche, met roem overdekte vaan der luchtmacht hooggehouden. Ik weet, dat gij mijn vertrouwen in Uw moed en fanatieke^ plichtsvervulling nooit zult te leurstellen. Want ons leven geldt als hei lig erfdeel der gevallen helden slechts één gedachte: Duitschland. Zoo gaan wij het nieuwe jaar in, In het besef van de geweldige kracht van het Rijk, bezield door een onwrikbaar vertrouwen en gedragen door de hooge verantwoordelijkheid voor de cultuurwe reld voor een geheel werelddeel. De weg ligt duidelijk voor ons. Het gaat om overwinning of ondergang. De opperbevelhebber der marine, groot-admiraal Dönitz, heeft een dagor der tot de marine gericht, waarin hij zegt, dat het afgeloopen jaar het Duit sche volk hard hoeft gemaakt als geen enkel vroeger geslacht. Wat het lot In het komende jaar ook van ons moge verlangen, wij zullen schouder aan schou der staan, één van wil, onwrikbaar in trouw, fanatiek in ons geloof aan de overwinning. „D$ zenuwen in toom, taai en volhardend 1 De Reichsführer-S.S., Rijksmi nister van binnenlandsche zaken, Heinrich Himmler, heeft bij de jaar wisseling den volgenden dagorder uitgevaardigd: „Mannen van de Waffen-S.S. en politie! Tijdens den 7-jarigen oorlog schreef Frederik de Groote de vol gende woorden neer: „Wij zullen zoo lang om ons heen slaan totdat onze vervloekte vijanden zich opma ken voor den vrede". Deze zin is ons parool voor het jaar 1944". Rijksminister dr. Göbbels heeft by de jaarwisseling op Oudejaarsavond een radiorede gericht tot het Duitsche volk. Het jaar 1943, zoo verklaarde hU, was het totdusver zwaarste jaar van dezen oorlog, want in dat jaar moesten wij onze groote proef van standvastigheid afleggen in materieel en moreel opzicht. Hpt stelde ons voor de taak de voorwaarden, die wy in de vorige oorlogsjaren hadden veroverd, stevig in handen te krijgen voor onze eindoverwinning en hen tegen den woedenden stormloop van den vyand te verdedigen. Dat is ons voor het grootste deel gelukt, wy hebben, daar- by weliswaar verliezen en tegenslagen moeten incasseeren, maar die kunnen in geen enkel opzicht beschouwd wor den als van beslissender» invloed op den oorlog. Door het laffe verraad van de Italiaansche konïngs- en gene- raals-clique is het kamp van de spil verzwakt met de economische en mi litaire kracht van een bondgenoot en het viel niet te vermyden, dat het algemeene oorlogsbeeld daardoor een verschuiving onderging, wy moesten onze bakens achteruit zetten, zoowel in het oosten als ln het zuiden. De daarmee samenhangende teruggaande bewegingen van onze troepen hebben den vyand de zoo welkome gelegen heid geboden te spreken over een mi litaire ineenstorting van het Ryk, of zulk een ineenstorting reeds in voor- harige overwinningsberïchten als spoe dig op komst zynde aan te kondigen. De vergissing van den vijand. De vijand heeft zich grondig vergist Onze oorlogspositie is door deze gebeur tenissen weliswaar néuwer geworden dan zij was bij het einde van het jaar 1942, maar zij is meer dan toereikend om ons de zekere eindoverwinning te waarbor gen. Men behoeft tegenover de successen van den vijand slechts te plaatsen wat hij daarvan gehoopt had. om in te zien. dat onze kansen op een volledige over winning door de gebeurtenissen van dit jaar op geen enkele wijze nadeelig zijn beïnvloed. De door Churchill aangekondigde amphibische oneraties zijn uitgebleven en zullen, wanneer zij, zooals steeds weer gedreigd wordt, plaats vinden, in alle olaatsen van Europa een oa- rate Duitsche weermacht aantreffen. Tn één woord: het wegvallen van een bondgenoot uit ons strijdend front heeft ons weliswaar groote en soms ook gevaarliike moeilijkheden bereid, maar wii hebben die den kop weten in te drukken, en dat is het ten slotte, wat den doorslag geeft. Over den afloop v*n den oorlóg beslis sen niet wensehen en voornemens, maar alleen feiten. De viiand is er ook in het afgeloonen jaar niet in geslaagd zoodani- .ge feiten te stellen in een omvang, dat zij onze oorlogvoering in een essentieel^ functie konden treffen. De vijand heeft zich op onzen militairen en moreelen te genstand de tanden kapot gebeten. "Wat de Duitsche soldaat deed. Wat dat voor het verdere verloop van den oorlog beteekent. valt voorloopig niet te overzien. Dat betreft vooral ons ooste lijk front. Onze soldaten hebben daar in de zware gevechten van het afgeloopen iaar een proef afgelegd van hun stand vastigheid. die alles, wat in dit opzicht tot dusver is georesteerd, ver tn de scha duw plaatst Flke strijdende Duitsche sol daat is derhalve ook ons hart duizend maal dichterbij, dan de bijzonder schran dere dagbladschrijvers van een zekere ners. die ons in het beste geval goede adviezen gegeven, maar overigens nau welijks een woord van erkentelijkheid en dank vinden voor een heldhaftigen en offervaardigen strijd, dien onze weer macht voert, ook vonr de handhaving van het leven hunner volkeren. IJdele Sovjet-hoop. Het gevaar van het bolsjewisme, waardoor gansch Europa wordt be dreigd. kon ook in het afgeloopen laar met succes worden verbannen. Wan neer de Sovjets geloofd hadden tot onze grens te kunnen opdringen, dan zullen de jongste gevechten ver in het oosten hun inmiddels wel geleerd heb ben, hoe ij del hun desbetreffende hoop was. Eeuwig zal het als de groote schande van deze eeuw worden bestemneld. flat Engeland en de Vereenlefle Staten zich verbonde.n met het bolsjewisme om hun van haat vervulden strtid te gen het eerbiedwaardige continent tot een militair succes te maken. Zii zul len ook daarmede de overwinning niet behalen, integendeel, hoogstens zullen zii de bestaansgrondslagen van hun eigen volken ondermijnen. Niettemin ligt daarin voor ons en voor Europa een enorm gevaar en wij moeten alle kracht büeenraoen om aan dat ge vaar het hoofd te bieden. Volkomen doel loos is het om daarbil te rekenen op de hulp van andere volkeren en staten, die °veneens bedreigd worden. Zij zien welis waar vaak het gevaar in, maar geen macht ter wereld kan hen er toe brengen 'ets daartegen te doen. Zij gelijken daar bij op het koniintle, dat gehypnotiseerd naar de slang kijkt tot het verslonden wordt. Aangewezen op eigen kracht Wif zijn dus in hoofdzaak op- onszelf aardwezen om dezen strijd om ons leven en om het leven van ons continent met succes te voeren. Dat kunnen wii ook r>e peonnmlsche on militaire kracht va*-* het Rijk is. vergeleken met het begin van den oorlog, toen wij tegenover een on- vergelijkelilk veel grooter gevaar ge- nlaatst waren, enorm gegroeid. Euron? bevindt zich voor b»f grootste deel in onze handen. viiand zal wel gëen middel onhenroeM laten om ons in het komende jaar de pssemfipoip stellingen van onze oorlogvoering uit handen te ■'laan. maar daartoe moet hii, zooals d*> omstandigheden op het oogenblik züo den gevaarlijken spropg wagen in het •vpqfen. dien hii tot dusver altijd me+ V,e»o*f flrotori fp ontcman. Hij probeert hem voorloopig te ver vangen door een offensief uit de lucht, dat. zooals elkeen weef. en zooals ook de viiand heel openlijk toegeeft, meer gericht is tegen ons oorlogsmoreel dan tegen ons oorlogspotentieel. Eeuwige schande Wanneer ik over luch tof fens lef spreek, dan is deze uitdrukking een zeer hoffe lijke en gereserveerde omschrijving voor een volkomen onsoldateske striidmetho- ae, die in de geschiedenis baars gelijke nief kent in gemeenheid en ruwheid. Dat za' de door de eeuwen been onvergeten blij vende schande van de Engelschen én Amerikanen zijn, dat zij, zooals in den eersten wereldoorlog met honger, in den tweeden wereldoorlog met fosfor tegen vrouwen en kinderen zijn' opgetreden Wat den vijand in den eersten wereld- mis- I ege- U bal- ,1 •A'5?Ï CL oorlog ls gelukt, dat zal hern^n den tweeden wereldoorlog niet geluk\n Het is overbodig daarover nog woorai' te verliezen. Ons volk heeft in het jaaW^ de beproeving van de vijandelijke lUcbV terreur zóó schitterend doorstaan, dat dev vijand zijn daaraan geknoopte verwach tingen definitief kan begraven. Ons volk is in de nachteiyke vuut- stormen niet uiteengevallen, zooals onze vyanden dat hoopten en wensch- ten, doch is een vaste en onwrikbare gemeenschap geworden. Dat is de kostbaarste leer van let jaar 1943. Wy zyn onder den dwang der om standigheden in zekeren omvang ge wend geraakt aan de verschrikkingen van den modernen oorlog. Het En gelsche volk daarentegen zal daaraan weer gewend moeten raken. De luchtterreur zal veranderen. De luchtoorlog bereidt den vijand slechts genoegen zoolang hij eenzijdig is. Wordt hij weer tweezijdig, dan zullen de vreugdekreten daarover in de Londen-' sche pers spoedig verstommen. De Brit sche én Amerikaansche piloten zullen echter binnenkort in het geheele Rijks gebied tegenover eeiv verdedigingskracht 1 komen te staan, die hun den lust- tot hun gemeene overvallen op Duitsche steden en haar burgerbevolking meer en meer zal ontnemen. Er bestaat geen oorlogs-1 wapen, dat niet op zeker tijdstip een te-] genwapen te voorschijn roept. Zoo zal I dat ook hier het geval zijn. De vijand treft met den luchtoorlog ons bewape- ningspotentieel slechtsin zeer beperkten omvang en daarmede is de succesvolle voortzetting van den oorlog voor ons absoluut gewaarborgd. Het tweede front. wy vermoeden, dat de Engelschen en f Amerikanen in het komende voorjaar door een invasie in het Wasten de° proef 1 op de som willen nemen. Zij moeten dat immers, omdat Stalin, hun opperste heer en gebieder, dat zoo wil. Dan zal biyften wie in deze kwestie gelük heeft, de vij and of wy. In ieder geval kan het En- gelsche en Amerikaansche publiek del maatstaven voor hetgeen zyn soldaten' daarby te wachten staat aflezen aan d< gevechten in Italië, en daarby niet ver- i «etend dat de Duitsche weermacht vóór V Rome altyd nog aan de peripherie van ons belangengebied strijdt, terwijl het in het( Westen om ons leven gaat. Vertrouwen in de toekomst. Zeer waarschijnlijk is .het, dat de oor log daarmede in het komende jaar zijn beslissende stadium zal binnengaan. On ze omstandigheden voor de overwinning zijn daarbij meer dan gunstig. Het is over het algemeen een ondankbare taak wanneer men in een zoo kritieken tijd den profeet wil spelen. Maar nooit (heeft de Duitsche leiding komende gebeurtenis sen met een zóó souvereine kalmte (tege moet gezien als ditmaal. Het ligt dei bal- ve vooiv de hand aan te nemen de.' Engelsche en Amépkaansche het komende voorjaar nog ve!^ len opkijken. Zij kunnen dan i betuigen aan hun regeeringenl in haar verblinding dit bloedig insturen. Een "doorslaggevend van de overwinning is het bewui eigen recht. Dat bezitten wij omvang. Wij weten heel ij waarom wij Europa verdedig noch de Engelschen en nog vei de Amerikanen weten, waaro; aanvallen. Daarbij zullen zij cj offers aan bloed moeten bren 1 sterft niet graag voor een waarin klassenhoogmoed en eig\ van standen heerscht, waarin de ders slechts koelies van de geldig ten zijn en waar de toonaangeVei staatslieden slechts sociale frazen v\ kondigen, maar sociale daden pijnliji vermijden. Als zijn,leven echter verdedigt de sol daat een staat, die in den waarsten z" des woords zijn eigen staat en een r ciale staat is, waarin ook de kleine Tr alie mogelijkheden bezit om naar- bóven te komen, waarin politiek en oorlogvoe ring slechts zijn gericht oo de belangen van het geheele volk en niet op die van een kleine plu tocra tencll aue, in é*n woord, waarin het volk zichzelf via zbn beste zonen voor zijn eigen welzijn en geluk regeert. Ik behoef er geen -woord over te verliezen, waar het in dezen strijd voor ohs om gaat. Onze vijanden bebben ons daarover geen twijfel gela ten. Wij verdedigen ons leven. Het is goed dat wii dat weten. Een nederlaag zou ons allen vernietigen. Daartegenover staat de overwinning, die wy door te strijden kunnen en zullen behalen, zy opent ons de poort naar de definitieve vryheid en onaf- hankeiykheid van ons volk. Vóór ons ligt dan een weg van den vrede en van den vrijen arbeid, van den we deropbouw en van een diep socia? geluk, dat gelegen is in de gemeet schap van allen. j£j Zenuwen in toom, t N volhardend! jJci» Vraagt men my nu hoe de deugd heet, die ons naar deze ov ning leidt, dan kan ik slechts to woord geven: het ls de trouw aa; p i zelf, de trouw aan de wereld, die t» gedachten hebben en aan onze poli geloofsbelijdens. Het komt er in hOL zaak opaan, dat leiding en volk de zt, nuwen in toom houden, taai en volhar dend de gevaren en moeilijkheden te bo ven komen en zich door niets laten af brengen van de voortzetting van den eenmaal ingeslagen weg, die de juiste gebleken is. Dan breekt oo zekeren dag olotseling het wolkendek, dat de zon ver duistert en de hemel ziet er weer stra lend uit. Zoo zal het ook in dezen oorlog zijn. Front en vaderland hebben in het afgeloopen jaar zichzelf overtroffen. De oartij is als de politieke leidster van het, volk te voorschijn getreden op het ni veau van haar groote prestaties. Zij Ie- i verde voor het ontredeny van millioenen aan het Duftsche front een offer in bloed, 4 dat verre overtreft hetgeen elders bet Duitsche volk verlangd moest vj den. Om den Führer geschaard staan uf volk der Duitschers, aan het ein van dit harde oorlogsjaar en zeti wii moedig den stau in de nog j bekende toekomst. Wil weten: bet J onze toekomst zffn. Het lot schei haar ons niet. wii nrWPn er v vechten. Dat willen wy doen. Fier; verbaten wachten wii den viian^ of hii by na ebt en mist onze st/ s# besluipt, of bïi in het oosten me overmacht van menschen en i Haal op ons front storm loopt, c 'n bet Ziflden bebloede koppen i of dat bü tenslotte den storn waagt op den Atlantïschen w*i. al waar hii tegen ons optreedt, aan het front Duitsche manner genover hem en in het vader waar die mannen ontbreken, Duitsche vrouwen, knapen en i 'es. Het jaar 1944 zal ons bereid den,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Noord-Holland : Alkmaarsche editie | 1944 | | pagina 1