f
VOLDOENDE
Jflm
im
r
De jongeren in hel Frans Hals-museum.
ZD
DE STOPPER
rïïe* - "0TIlen"
BUSSINK
Richard Heuckeroth
Stormen over vredig land.
v..
J
6ias*eT*
Dte eetft
van den mengers
In de «erle - „Vervoersproblemen anno
1944" lanceeren wij hier oplossing num
mer twee: de diligence AlkmaarSint
Pancras. De verbindingsmogelijkheden
van de Kaasstad met het oude Vrone
waren tot op voor enkele jaren vele: de
trein,/ het „Broekertje", de bus, de fiets
en de taxi doch mede door den oorlogs
toestand zijn verschillende hiervan ge
heel of gedeeltelijk uitgevallen. „Geen
nood", zeide een Pancrassenaar, die
toonde Vroeg-op te zijn en hij stelde een
diligencedienst in, door onzen teekenaar
hierboven op geestige wijze in beeld ge
bracht. Het vervoermiddel is niet snel,
doch wel knus en veilig is het ook: het
wekt illusies aan oude tijden, doch het
heeft een modernen inslag, welke hier
mede lichtelijk disharmonieert. Nochtans
„dat mag 'm niet hinderen" zegt men
tegenwoordig en velen maken van den
nood een deugd door zich in den 2 P. K.-
er te hijschen eri zich te laten meevoe
ren door het Zes Wielen-land. En de di
ligence heeft èén voordeel bij de electri-
sche: mocht U eens heel op 't nip
pertje komen en is het vehikel reeds in
beweging, dan moeten Uw botten al zeer
stram zijn, wanneer U 't toch nog niet
haalt
als dirigent en componist.
Onder de Nederlandsche dirigenten en
componisten neemt Richard Heuckeroth,
in de allereerste plaats als dirigent, een
voorname positie in.
De naam Heuckeroth "heeft voor de
lezers en lezeressen van ons „Dagblad"
geen onbekenden klank. De jaren dat hij
te Hoorn gevestigd was, leidde hij o.a.:
De Orkest- en Zangvereen. „Sappho,"
„Kunst na Arbeid," het Stedelijk Orkest
te Purmerend, „AmlcitiS" te Landsmeer
enz. die hij alle, onder zyfi leiding, tot
grooten bloei bracht en menige muziek
liefhebber en kenner zal dit nog versch
in het geheugen liggen.
Heuckeroth ontving zijn muzikale op
leiding te Breslau, dirigeerde vervolgens
als 1ste kapelmeester te Passau, Offen-
burg en Duisburg.
De ouderen onder ons kennen hem
speciaal uit de bloeiperiode van de Ne
derlandsche Operette, de Nationale Opera
en van zijn muzikale samenwerking met
den grooten Willem Royaards, in den
glanstij d van ons toonéel.
De geschiedenis van zijn loopbaan als
dirigent is too veelomvattend en zou
kolommen in dit blad kunnen vullen dus
zal ik volstaan hier in 't kort een en
ander, speciaal uit zijn Amsterdamschen
tijd, te rhemoreeren.
Bij de Operette, onder leiding van
Desirè Pauwels en Bart Kreeft in den
Hollandschen Schouwburg» en later onder
de directie van Martin Heuckeroth, Pau
wels en Kreeft in het Rembrandt-
Theater tg Amsterdam, heeft Heuckeroth
pradhtig werk gedaan.
De Schwuhg en bezieling waarmede
Heuckeroth de opera-voorstellingen leid
de, fascineerde het publiek* dermate,
dat avond aan avond de schouwburg tot
den nok gevuld was. Ik herinner mij een
enthousiast stukje van één onzer be
kendste tooneelcritici uit dien thd, die
's avonds een voorstelling onder Heucke-
roth's leiding had bijgewoond en in zijn
ochtendblad schreef: „Heuckeroth haalt
uit een orkest van stokvisschen nog
muziek!"
Na de operette kwam Heuckeroth als
dirigent aan de Nationale Opera van G.
Koopman, waar hij triomfen gevierd
heeft.
„De Juweelen van de Madonna" van
Wblf—Ferrari, toén een noviteit voor
Amsterdam, „Louise" van Charpentier,
Puccini's „Butterfly," „Cavalleria-Rusti-
cana" en „Paljas" waren muzikale
hoogtepunten, onder zijn bekwame en
artistieke leiding.
Na een uitvoering van Mascagni's „Ca-
valleria-Rusticang," in den Stadsschouw
burg, was het publiek dol van enthou
siasme, zooals men dit alleen bij de
Italianen kent, men „brak de zaal af"
en brplde om den dirigent die „zoek
was" en lang op zich liet wachten, alvo
rens hij, door de zangers en zangeressen^,
omstuwd, voor het voetlicht kwam om
de hulde van het opgewonden publiek in
ontvangst te nemen. Éen opera-avond,
die ik nimmer zal vergeten en nooit
meer heb meegemaakt, zelfs nletvbil een
Ttaliaansche voorstelling onder leiding
van den beroemden componist, Pietro
Mascagnil
Heuckeroth's uitvoeringen stonden op
een zeer hoog peil, waren muzikaal en
technisch, éf. Temperamentvol en met
vaste hand leidde hij het geheel tot een
climax van ongekende schoonheid, waar
in - hij het publiek meesleepte en het
zelfs tot tranen toe, bewoog.
Een in' Amsterdam zeer bekend belas
tingambtenaar, die uit hoofde van zijn
beroen nooit sentimentaliteit kon etalee-
ren, heb ik onder de schitterende uit
voering van „Madame „Butterfly" tranen
zien storten, laat ik erbij zeggen dat het
een kunstzinnig man was.
Na de débacle van de Nationale Opera
(stakingen enz.)," werd Heuckeroth's Am-
sterdamsche periode onderbroken en
nam hi1, in de plaats van Peter van An-
tooy, de leiding van de Amhemsche
Orkestvereeniging op zich. Hli debu
teerde daar o.a. met „De Vogels" van
Alphohs Dlepenbrock waarvan hij een
superieure uitvoering -gaf. den grooten
componist en vriend van hem. waardig.
Royaards had voor zijn Shakespeare-
opvoeringen de muzikale medewerking
noodlg van een eerste klasse dirigent en
had daarvoor Heuckeroth op het oog. die
aanvankelijk, geliefd en gewaardeerd als
hij was, door het Arnhemsche concert
publiek. daar niet veel obren naar had
Tenslotte is het Royaards gelukt, met
heel veel moeite, hem toch voor Amster
dam te engageeren en is de combinatie
van deze beide groote kunstenaars een
openbaring geworden voor het kunstlie
vend publiek en beleefde Amsterdam
een hoogconjuctuur in de kunst.
Ilc noem u o.a. de opvoeringen van
Shakespeare's „Midzomernachtsdroom,"
..Die lustige Welber von Windsor," „Drie
koningenavond" waar Humperrtinck vier
stukjes voor componeerde, Heuckeroth
schreef er nog dertien bij. tot groote
vreugde van het „Utrechtsch Dagblad"
dat de opmerking maakte dat de muziek
van Humperdinck nu eindelijk een«
„volledig" tot uitvoering werd gebracht
Voor „Figaro" schreef hij o.a. de mu
ziek waarvan 66 opvoeringen in den
stadsschouwburg 'gingen. Van 1924—19™
had Heuckeroth de muzikale leiding bii
de „Ufa" In het Rembrandt-Theater. HU
illustreerde en dirigeerde daar de groote
films o.a. „Nibelungen", en „Michael
Strogoff" enz. Ook op dit gebied heeft
hij zijn sporen verdiend. Zijn kolossale
muziekkennis en vaardigheid stelden
hem daar ruimschoots toe in staat.
Als directeur van de Nederlandsche
Kamer-opera heeft hij veel en mooi
werk gedaan.
Weber's „Aboe Hassan." „Martha" van
von Flotow, „Czar und Zjmmermarm" van
Lortzing en zijn Zangspel „Reinalda"
waarvoor zijn vrouw de tekst geschreven
had en waarin op geestige, amusante
wijze de geschiedenis van een opera-
opvoering wordt weergegeven, hebben
enorm veel succes gehad.
Daarna heeft Heuckeroth enkele Jaren
van rust gekend in zijn 'landhuisje op de
Veluwe. Na 1940 vestigt hij zich opnieuw
te Arnhem waar hem een nieuwe taak
wacht en waar hij zijn jongste com
positie, het ballet: „Tanz um Luise"
vorigen zomer voltooid heeft.
Met belangstelling zien wij Heuckeroth's
jongste schepping tegemoet en hopen
dat de opvoering van dit werk voor den
componist en uitvoerendeneen succes
moge worden!
Wanneer zullen wij dezen eminenten
dirigent weer eens voor een opera- of
symphonie-orkest zien verschijnen?
„Bescheidenheid ist eine Zier doch
weiter kommt man ohne „l""hr", is zeker
op Richard Helrckeroth van toepassing.
A. J. S.—Z.
Letterkundige Kroniek.
De roman, dien Elsa Bernewitz ge
schreven heeft en die door den heer J.
W. Crom onder den titel „Stormen over
vredig land" in het Nederlandsch ver
taald werd, bezit zonder twijfel beko
ringen. Het boek is teer en doorzichtig
als dun kristal en soms doet het in zijn
broosheid zelfs aan een zeepbel denken.
Tusschen titel en inhoud gaapt danook
een kloof en men mag m. i. met alle
recht de vrasg stellen of de naam van
den roman wel gelukkig gekozen is.
Chjsistiaan Beckrath. zoon uit een oud
geslacht, voert Elisabeth, professorsdoch-
ter uit Lijfland, als eehtgenoote naar zijn
Letlandsche pastorie Zij heeft een over
gevoelige, droomerige natujar en gaat
geheel op in de liefde voorv haar man,
Het Haarlemsche Frans Hals-museum
ligt, als men het zoo zeggen mag, een
beetje buiten den tijd; het droomt aan
den oever der voortstroomende jaren.
Van binnen en van buiten vertoont het
gebou^r de rust der bezonkenheid; de
stijl der kalmte overheerscht het.
De Regionale tentoonstelling van
Beeldende Kunst, die tot 5 Juli a.s. ge
opend blijft, heeft er een voorname en
waardige behuizing gevonden.
Deze kunstzinnige openbaring der
Noördhollandsche' jongeren verdient
stellig de aandacht, ook al zal men al
les wat in de beide expositiezalen een
plaats gevonden, heeft, niet gelijkelijk
kunnen waardeeren en bewonderen.
Van Piëtro Armati (men vraagt zich
af welke schilder zich onder dezen wel-
luidenden schuilnaam verborgen heeft)
is er een klein Italiaansch landschap,
dat treft door zijn teere, wazige kleu
ren. Frissche bloemen schilderde J. F.
v. d. Broecke. In zijn „Atelierhoek" be
reikte de Hoornsche schilder Jan Ho-
man een uiterst suggestief effect; de
koperen kan is waarlijk voortreffelijk
geslaagd. Op het stilleven, dat mevr.
R. NagtegaalBosnak inzond, staat me1
haast handelende kracht het gehavende
papier. J. W. A. Westerhoven zorgde
met. „Achter de coulissen'"' voor een
boeiend pastel.
Stillevens vormen wel de hoofdscho
tel van dezen artistieken disch. Het0
is opmerkelijk, dat de schilders, die,
naar het grootere gebaar gestreefd
hebben, over het algemeen minder ge
lukkig geweest zijn: In „De Afscheids-
dien zij In haar schaarsche oogenblik-
ken van practische bezinning soms tè
lief vreest te hebben. Dominee Beckrath
is door vele en sterke banden verbon
den met zijn ouderlijk huis. Wetzemuit-
sche, dat doorloopend den achtergrond
blijft vormen, waartegen de gebeurte
nissen zich afspelen. Het wordt voor
Elisabeth de eerste ontgoocheling wan
neer zij bemerkt een vreemde te zijn,
zoodra haar man gaal spreken over dat
geliefde Wetzemuitsche, dat zij nooit ge
kend Heeft; haar stille ziel ondergaat dit
als een pijnlijke leemte. Een nieuwe
smart baart haar dé wetenschap, dat zij
nooit een eigen kind zal krijgen. Maar
de groote crisis komt in haar leven als
zij bemerkt, dat de man, dien' zij aan
bidt, haar zijn samenkomsten -jn het
bosch met -Marie von Guhr, verzwygt,
eén vrouw, tien jaar ouder dan hy, die
als jong meisje op Christiaan, toen deze
nog een kind was, reeds een grooten in
druk gemaakt had. „Hij lag. een kind
van zes of zeven jaar, in deh bloemen
tuin te huilen op het smalle pad tus
schen de rozeperken. De groote broers
hadden hem, den jongste, geplaagd. Een
van de catechisatiemeisjes, een lsng
knap meisje in een witte zomerjurk, had
hem opgetild. Op de bank onder de se
ringenstruiken had ze hem op de knie
genomen, zi1n hoofd tegen haar borst
gedrukt en met vriendelijke woorden ge
troost. Met een goede, krachtige hand
had ze hem, toen hij geheel overstuur
snikkend haar zijn leed had geklaagd,
over het haar gestreeld en hem zacht
toegesproken, tot hij opgehouden had te
hüilen en alle narigheid geweken was
voor een gevoel vari veilig zyn en ge
lukkige uitputting".
Deze crisis verwerkt Elisabeth geheel
in de lijn van haar duidende persoon
lijkheid. Voor en na is er weinig of
geen verschil in haar, en tdit is
wellicht de hoofdoorzaak,* dat de' figuur
van de teedere predikantsvrouw in het
boek zoo ijl is gebléven, zwevend en on-
grijobaar, misschien ook /éen beetje on
werkelijk. maar toch ik zinspeelde er
boven reeds op bekorend als een
edele, vervluchtende geur.
Het is waar. dat naderhand haar rol
in het landeiyke nredikantsbestaan wat
geaccervtueerder wordt vooral de wij
ze. waaroo Elisabeth op gevorderden
leeftiid moedig en met een hart voL
dankbaarheid voor alles wat God haar
geschonken heeft, naast haar man den
dood tegemoet rijdt, Is ,-van een aangrij
pende soberheid doch men blijft het
als een bezwaar en een gemis gevoelen,
dat deze Elizabeth met haar ongetwijfeld
rijke gemoedsleven niet dieper relief
heeft gekregen*, dit zou den geheelen
roman ongetwijfeld waardevoller en
boeiender gemaakt hebben.
Vaster omlijnd is de teekening van
den predikant zelf. hoewel men ook hier
meermalen het verlangen kan hebben
naar een grootere mate van helderheid
De epnige gestalte, die in het boek
eigenlijk goed op de voeten staat, is die
van den ruigen, lawaaierigen dokter
Wiedemann. Hier aanschouwt men den
Volïedieen mensch: den vrijgezel, die
trouw, bltift aan zijn hopelooze liefde:
den geneesheer, die zijn taak verricht
met dé genegenheid van zijn hart: den
man, die op de zwaarste oogenbiikken
van zijn leven» zijn tranen wegslikt en
ziin linpen tot bloed bilt boven de leid
sels van zijn paard* den eenvoudigen
mensch. die kinderlijk gelooft in ziin
God: den maskerdrager, die met ziin
zuster, gedreven door den weerzin van
het oogenblik. moet ruziën en bekvech
ten. Tn de schets van d^ren merkwaar-
dfgen man heeft de schryfster een scherp
realisme bereikt.
Ook elders is dit het geval. Zoo zou
men kunnen zeggen, dat deze roman iets
tweeslachtigs biedt: werkelijkheid en
dichterlijkheid. Maar een blaam mag men
dit niet noemen, want ook het leven zelf
is een verweving van waarbpjd en droo-
men. van realisme en poezie
Dit boek is goed ook de Ncder-
lapdsehe vertaler kweet zich met inzicht
en gevoel van zijn taak omdat het iets
„eigens" heeft, een. eigen „toon".
De4 illustraties, die tusschen den tekst
opgenomen zijn. kunnen o^er het alge
meen mijn bewondering niet wegdragen
H P. VAN DF.N AARDWEG
JAN HOMAN.
brief" van A. S. Timmermans mist men
de stuwing van het gevoel, zooals men
in W. Siedenburgs „Landschap bij
Amsterdam" leven én levendigheid
ontbeert.
Maar hoe dan ook, de jongere schil
dersgeneratie heeft haar vuist getoond.
p-iöëioe-VMV 06 T£NTOOMST£(.LIKjS
(Teekeningen G,; Dekker).
•T TIJDLOOZE EN 'T TIJDLIJKE.
De dennen wiegen de eeuwig groene kronen
In 't zachte blauw, dat aarde en al omspant,
En in de diepte voor ons ligt het land,
Waar duizend nijvren hof bij hof bewonen:
Hier dryft een landman ibet de kracht'ge hand
De vore' in de aard, die tyd en arbeid loonen,
Oogst reeds een ander 't ooft welks roode koonen
De almachtige zomerzon heeft ryp gebrand.
'En de ovens langs, waar roode steenen drogen
In 't zelfde zonlicht, kronkt de blauwe stroom,
Dien booten met een zacht geraas bevaren;
Zoo zag ik, wie maar even leven mogen,
Met wat reeds daar was meer dan duizend jaren.
't Tydlooze en 't tydiyke als droom van een droom.
FRANS BASTIAANSE.
door tjp;erd adem/.
Lang geleden het was nog vóór den
oorlog werd er ergens in Nederland
een courant uitgegeven waarvan de di
recteur zoo nu en dan tot zyn leedwe
zen Constateerde, dat de advertentiepagi
na niet heelemaal met annonces gevuld
was.
De courant zag er overigens best uit,
want de directeur was een prima vak
man en wist precies welke lettercombi
naties men moest gebruiken en hoe men
het zetsel moest verdeelen, om van elke
advertentie een kunstzinnig stukje
drukwerk te maken.
Het zat dus niet in 'den directeur, dat
er te weinig geadverteerd werd, maar
het zat in de lezers speciaal in de
winkeliers die nog opgevoed moesten
worden in de leer, dat het geld voor een
advertentie nuttiger besteed is dan voor
een strooibiljet of een bioscoopreclame.
By het opmaken van de advertentie
pagina bleef er hier en daar vaak een
hoekje over en om dat niet te 'sterk te
doen bpvallen en tevens den winkeliers
op vriendelijke wijze epn wenk te geven,
dat zij in hun plichten tegenover de cou
rant tekort waren geschoten, had de di
recteur een zoogenaamden stopper ge
maakt, een advertentie van de courant
zelf. die het plekje vulde, dat men an-
anders onbedrukt zou moeten laten.
Hy was na ryp 'beraad tot den volgen
den, zijns inziens zeer opvoedkundigen
tekst gekomen:
Waarom staat er op
deze plaats van U
geen advertentie?
De chef van de zetterij had het land
aan dien stopper, die telkens kleiner of
grooter gezet moest worden en altyd
extra tyd en moeite kostte.
Wanneer hy er maar eenigszins %kans
toe zag, plaatste hy wat van de traditio-
neele rympjes tusschen den advertentie
tekst in den vorm van:
Ziet gy muggen, lang van poot,
Aarzelt niet, maar slaat ze dood!
Het was nog eén ^toppertje uit den ma
laria-tijd, maar hét was al voorgekomen,
dat men de waarschuwing tegen de
langpooten midden An den winter had
opgenomen en om aan dergelyke vergis
singen voor goed een einde te maken,
had de directeur bevolen, dat voortaan
wanneer er in een advertentiekolom
een plaatsje ongevuld bleef alleen de
stopper met den opvoedkundigen tekst
mocht worden geplaatst.
De chef van de zettery had daarop wat
in zy'n baard gemompeld en het is nooit
bekend geworden of hy het al dan niet
expres heeft gedaan, maar toen de di
recteur den volgenden dag zyn courant
openvouwde zag hy, dat zyn beroemde
stopper netjes van een rouwrandje
voorzien midden tusschen de doods-
advertenties geplaatst was.
OFFICIEELE PUBLICATIES.
Relchskarte für Urlauber.
De bonnen" van de Relchskarte für Ur
lauber, welke biykens het daarop gestelde
opschrift geldig zy'n tot 14 Nov. 1943 en
welker geldigheidsduur intusschen Is ver
lengd tot en met 23 Juli 1944, moeten niet
alleen in hotels, restaurants enz., doch
ook In winkels worden aangeno
men. Daar het blijkt voor te komen, dat
detaillisten weigeren deze bonnen aan te
nemen, wordt er met nadruk op gewe
zen, dat voor het niet leveren op deze
bonnen geen verontschuldiging wordt
aanvaard en de betrokken winkeliers
zich bij weigering aan zeer ernstige
moeiiykheden blootstellen. De „Urlau-
ber"-bonnen kunnen op geheel dezelfde
wyze by de distributiediensten voor toe
wijzingen worden omgewisseld als Hol-
landsche consumentenbonnen, indien het
antal „Urlauber"-bonnen te klein is
voor een toewyzing reikt de distributie-
dienst rantsoenbonnen uit. De bonnen der
Reichskarte für Urlauber zijn uitgevoerd
in groene kleur, met als opdruk een geel
witte „U," welke op een schildje is ge
plaatst. Zij dienen wel te worden onder
scheiden van de „Reise- und Gaststatte-
marken," welke uitsluitend in hotels,
restaurants enz. en niet in winkels
mogen worden aangeboden.
Het houden vanvarkeiis.
Als gevolg van het groote aantal big
gen, dat dit voorjaar Is geboren, dreigt
de varkensstapel in verhouding tot het
aanwezige voer een te grooten omvang
aan te nemen. Mede wyi de vooruitzich
ten voor den oogst, tengevolge van de
inundaties, ongünstiger zyn dan vorig
jaar, dienen ingrijpende maatregelen ge
nomen te worden ten einde uitbreiding
van den varkensstapel tegen te gaan.
Daarom zullen, in afwijking van hetgeen
in het begin van dit jaar is medegedeeld,
omtrent het aantal toornen, dat per fok-
zeug mocht worden gemerkt, na 1 Nov.
1944 tot een nader vast te stellen datum
geen biggenmerken meer worden aange
bracht. Dit Boudt in, dat houders van
fokzeugen deze njet meer kunnen laten
dekken. Een uitzondering is gemaakt
voor sterzeugen, In het bezit van per
sonen. die reeds op 1 Januari 1944 lid
waren van een erkend varkensstamboek
Van deze zuilen alle in 1944 geboren too
rnen gemerkt kunnen worden
By de bekende regeling was het aan eiken
fokzeugénhouder toegestaan om naast zyn
fokzeug een jong zeugje op een z.g. op-
fokvergunning aan te houden.
Bepaald is thans, dat de fokker na 1
September slechts één van beide zal mo
gen aanhouden, d.w.z. óf zü'n fokzeug óf
wel het jonge opfokzeugje. De andere
dient vóór dien datum te zyn verkocht
resp. op een mesteontract of een huis-
slachtingsvergunning te zyn onderge
bracht. Deze bepaling geldt slechts voor
degenen, die op 1 Januari 1944 nog geen
lid waren van een erkend varkensstam
boek. Alle varkens boven 25 kg mogen
hetzy op een fokzeugenvergunning, hetzij
een opfokvergunning. hetzij een boven
tallige vergunning, een huisslachtingsve:-
gunning of wel een mesteontract, worden
aangehouden. Een varken, zwaarder 'dan
25 kg, dat op een bedrijf wordt aange
troffen, zonder dat een vergunning of
een mesteontract aanwezig is, wordt ter
stond in beslag genomen. Indien men dus
boven het toegestane agntal nog varkens
met een gewicht van 25 kg of meer op
zyn bedryf aanhoudt, dient hiervoor een
mesteontract te zy'n afgesloten, hetwelk
zoo noodlg boven het reeds opgelegde
aantal mestcontracten komt. Het Be-
dryfschap voor Vee en Vleesch behoudt
te allen tyde de bevoegdheid contract
varkens op een door hem te bepalen ge
wicht voor levering af te roepen.
PROVINCIALE
PUBLICATIE VAN HET
DEPARTEMENT VAN LANDBOUW EN
VISSCHERIJ.
Ausweise.
Aan landbouwers en dorpsambaehtslie-
den, voor wie in April of Mei 1943 door
den P.B.H. een Ausweis is uitgeschreven
I.unnen deze Auswpise th?ns uitgereikt
worden, waartoe zij zich by den P.B.H
dienen te vervoegen.
,raa6 naar Ja»
in potten n by den
^ru^sevenJoTdt^
a
i
„dat ghy suit doen tot
eenen vaete seemes
(honing) vier pondt pep
pers (peper) ende drie
quarte waeters ende an
ders daerynne opreght
handelen"
Toen al, In 1593,bestond
Bussink en het befaamde re
cept, nu nog het geheim en
uw waarborg voor de onover
troffen kwaliteit en den
apart en, heerlijken smaak
vanBussink'sDeventerKbek.
Deventer koek
Later weer volop
verkrijgbaar.
Hop Mariannekef
^„Stroop in 't Kanneke!"
Onder dien tit'ei werd een
serie allersmakelijkst®
strooprecepten uit cörr
ouden tijd voor U ver
zameld. Vraag de recep
ten aan bij W. A. Scholtea
de fabrikant van de fijne*
Groninger stroop. -
PROVINCIALE PUBLICATIE
De Provinciale Voeöselcommissaris voor
Noord-Holland deelt aan de telers van
vlas het volgende mede. In het tydvak
van 19 Juni t m 30 September 1944 zal de
teler met inachtneming van de gestelde
regelen het vlas te velde dan wel reeds
geoogst vlas vry mogen verkoopen. Ook is
toegestaan dat in deze periode op deze
wyze wordt verkocht, terwy'l de levering
pas na 30 September 1944 zal plaats
vinden. De teler, zoowel als de kooper
zullen er rekening mee dienen te hou
den, dat zy het vlas verkoopen resp. koo-
pen ,ten hoogste tegen een prys, berekend
op basis van' een bedrag van 131/, ct.
per kg voor gerepeld vlas van goede
middenkwaliteit. Taxatie vindt plaats van
alle party en, welke nè 30 September 1944
worden verkocht. De uit te reiken aan
koopvergunningen zyn slechts geldig tot
1 Januari 1945. Na dien datum zal 't vlas
op andere wijze door het Bedrijfschap
voor Vlas en Hennep worden gedistri
bueerd onder diegenen, die nog niet in
de gelegenheid waren hun aankoopver
gunning vol te koopen. Er wordt nog
eens op gewezen, dat het verkoopbriefje
zoo spoedig mogeiyk, doch uiterlijk bin
nen 5 dagen na verkoop in viervoud (dus
niet zooals voorheen in tweevoud) door
kooper en verkooper geteekend ingezon
den dient te worden by myn bureau. Het
aanvragen van een vervoerbewijs dient
evenals vorige jaren door den afzender
te geschieden by den desbetreffenden
P.B.H. Het vervoeren zonder vervoerbe-
wys is op grond van de Vlasverordening
1942 strafbaar. Het vervoerbewijs zal ech
ter alleen worden uitgereikt indien het
verkoopbriefje door den teler aan mijn
bureau is ingezonden. Het vervoer van
het land naar de bedrijfsgebouwen is
vry, mits de afstand van het land naar
de bedrijfsgebouwen niet meer bedraagt
dan 10 km. Indien de afstand „meer be
draagt, moet het vervoer door een ver-
voerbewys zyn gedekt. Verder \is bepaald,
dat het in verband met de groote "»ver-
keersmoeiiykheden verboden is om het
stroovlas, hetwelk door telers, die ta
Zeeuwsch-viagndpren zijn gevestigd, in
dat gebied fS geteeld, t- verkoooen'
bedryven. welke buiten Zeeuwsch-Viaar. -
deren zijn gevestigd.-
