WIERINGERMEER NIÉU WS AFSCHEID VAN Ir. L. R. WENTHOLT. Ir. L. H. Huisman tot opvolger benoemd. De vergaderzaal van het Domeinkantoor te Wieringer- werf was Zaterdag j.1. ge heel gevuld met bedrijfslei ders en kantoorpersoneel van de Staatslandbouwbedrijven in de Wieringermeer, ten einde afscheid te nemen van hun Inspecteur, de heer Ir. L. R. Wentholt, die we gens benoeming tot directeur van de N.V. .Noord-Neder landse Beetwortelsuikerfa briek te Vierverlaten (Gron.) de- Staatsdienst ging verla ten. Onder de talrijke aanwezi gen merkten wij o.a. op de vroegere bedrijfsleiders, wel ke thans als pachters in de Wieringermeer gevestigd zijn. Namens "de bedrijfsleiders landbouwbedrijven en hun bedrijfsleiders niet verge ten." Namens allen bood spr. tot slot de scheidende Inspec teur enige fraaie geschenken aan, o.a.' een boekwerk, voor zien van de handtekeningen van zijn vroeger personeel, alsmede een vulpenhouder en vulpotlood met inscriptie. Dankwoord Ir. Wentholt. Nadat de heer Wentholt had medegedeeld, dat tot zijn opvolger was benoemd de heer Ir. L. H. Huisman te 's Gravenhage, dankte hij voor de fraaie geschenken, welke hij had mogen ont vangen. Het feit dat hij op deze laatste dag al zijn be drijfsleiders rond zich zag, 11 December-herdenking Volgende week Donder dag zal het twee jaren ge leden zijn, dat, zoals be kend, de Wiéringermeer ten tweede male droogviel Evenals het vorige jaar zal deze dag niet alleen gekenmerkt worden door het uitsteken van vele vlaggen, doch zal op de avond van deze dag een herdenkingsbijeenkomst wor den belegd, waaraan een feestelijk karakter zal wor den gegeven, De Vereniging „Contact" zal de avond vullen met de opvoering van een to neelstuk. Zowel de Burgemeester als de Voorzitter der Com missie Wederopbouw Wie ringermeer, de Heer Ir. Krijn, zullen bij deze gele genheid het woord voeren. en het kantoorpersoneel had hem diep getroffen, sprak de heer C. J. den En- Stellig zal hij de Wieringer- gelse te Middenmeer, welke de dank over bracht voor de bijzondere wijze, waarop de heer Wentholt ook onder •de moeilijke oorlogsomstan digheden de Staatsland bouwbedrijven heeft geleid. „Wij betreuren het," aldus de heer den Engelse, „dar wij thans afscheid van CJ moeten nemen, doch wij willen daarentegen niet na laten U van harte geluk te wensen, met Uw benoeming. Uw vroegere bedrijfsleiders zullen U niet vergeten. Wilt- gij, heer Wentholt, de Wie- ringermeerpolder, de Staats- meer, en in het bijzonder de Staats - landbouwbedrijven niet vergeten. Hij hoopte nog vaak in de gelegenheid te zijn, zijn vroegere kennissen in de; polder te bezoeken. Tot slot sprak de- heer U. Faber, te Slootdorp, neg een persoonlijk woord tot de scheidende ispecteur, waar na de aanwezigen nog enige ogenblikken, bij elkaar ble ven. Ir. Wentholt heeft zijn werkzaamheden als directeur van de suikerfabriek te Vier verlaten inmiddels reeds aangevangen. Boerderijnamen in de Wieringermeer. Het aantal boerderijen in de Wieringernïeer dat een Hoe kunnen de zorgen dei- naam draagt is, in verhou ding tot dat in andere pol ders, belangrijk minder. Uit een beschouwing over de geschiedenis van de Haar lemmermeer blijkt datin deze, in 1852 drooggemalen, polder gaandeweg bijna ie dere boerderij een naam kreeg. In 1932 en 1933 gaf de toenmalige Wieringermeer- di-rectie aan de ontginnings- schuren namen, die op een enkele uitzondering na, kl. boeren worden verlicht Minister Mansholfc geeft op 13 December een antwoord. Wij juichen het toe, dat door de onderwaterzetting de gegeven namen niet in het vergeetboek zijn geraakt, hoewel boerderij en naam bord vaak verdwenen. Op het briefpapier van tal vai> pachters prijkt nog steeds de naam die zij aan hun boerderij gaven, ook al ver toont thans hun erf slechts thans nog bestaan en over I een rampzalig overschot van het algemeen ook vrij veel vuldig in het dagelijks ver keer worden gebezigd. Behalve deze circa 90 dooi de overheid gegeven namen, kozen ongeveer 60 pachters in de loop der jaren eeii naam voor hun boerderij, wat eens de boerderij was. Ook trof het ons dat eni ge pachters overgegaan zijn om op het achterschot van hun landbouwwagens de naam van de boerderij te doen schilderen. Waarschijn lijk zonder, dat men zulks waartoe vooraf toestemming j wist heeft men daarmede van de Rentmeester der Do meinen diende te worden verkregen. De oorlogsomstandigheden en de vele beslommeringen, welke de ramp van de pol der met zich bracht zijn be grijpelijkerwijs oorzaak, dat het schenken van een naam aan de boerderij, momenteel nagenoeg niet voorkomt. Maar bovenal is het uiterst moeilijk 'een passende goed een in bepaalde streken zeer oud gebruik nagevolgd. De Wieringermeer telt dus ook landbouwers, die nu nog een open oog hebben voor de schoonheid, voor de ro mantiek van het landbouw bedrijf. Een landbouwer wiens boerderijnaam op zijn wa gens prijkte vertelde ons nog dat zulks een practisch mid- SLQOTDORP. der Neutr Flevo - Nieuws. De voor Zaterdag te spelen' wedstrijden konden geen door| gang vinden wegens afkeu ring van de terreinen. VLUG EN VAARDIG. jHet dames-elftal verloor in Juianadorp van JHC na een spannende wedstrijd met 0-1. Onze dames, die in het veld veel sterker bleken, hadden pech met het schieten Volgende maal beter, zul len we hopen. DE WIERINGERMEER EEN GEMEENTE ZONDER GESCHIEDENIS (Vervolg). Geen groter schand' Voor 't Polderland dan wéér 'n brand Wet op materiële oorlogsschade gereed. Het ontwerp van de Wet Ouder-avond Bijz, Schooi, Nadat de ouders heid hadden gehad de school en vooral het werk hunner kinderen te bezichtigen, open'op de Materiële Oorlogsscha de de Voorzitter der Ouder-1 de IS gereed en zal'dezer da- commissie, A. C. Kemmeren. I gen het departement .van Het Hoof'd'der School, de Financiën verlaten. Heer J. Burger, besprak na! Da definitieve afrekening een korte inleiding de ver-! van de agrarische schade, houding die er z.i. moet zijn welke tot 1 November 1947 is tussen het gezin en de gleden, zal per 1 Januari school. Van nature zijn de een aanvang nemen, ouders de opvoeders, dus de Ut: uitvoering van de bij- verantwoordelijke personen. I nonclere bedrijfscredietrege- Zij kunnen dit niet alleen af, linS van de boeren-leenban- daarom raadplegen zij bij ken zal z° spoedig mogelijk ziekte een geneesheer en in-] worden verbeterd, zake ontwikkeling van geest De „kale" kosten voor het en hart roepen zij de hulp] herstel van de weilanden zul- in van kerk en school, maar,} len worden vergoed op de- ZO betoogde spreker, U kunt' zelfde wijze als reeds bij de Uw kinderen toevertrouwenj akkerbouw geschiedt, aan een bepaalde school,' De bonnen voor kunst- zelfs aan een internaat, dit mest, verstrekt door Land- neemt NIET weg, dat U ten- bouwherstel, zullen bij de slotte verantwoordelijk blijft] definitieve afrekening woi- voor Uw kind. Daaruit vloeitj Öeil uitbetaald, automatisch de plicht voort contact te handhaven met het personeel der school. Blijft) bewust, dat U het kostbaar-, OP EN C/ZW ste wat U bezit aan -de school toevertrouwd. Komt dan niet Thans in enkele woorden de ondergang van het over- gebleven deel van de meer geschetst. Bij grafelijk hand- vest van 27 November 1328 werd vergund een inlaag- dijk te leggen „achter Me- demleke tote Zande toe van Almairsdorp ende van den Zanda tote den Zeedijc toe" Hierdoor werd blijkbaar reeds een stuk land prijs, gegeven. Toen, in 1334, kwam het einde voor het nog overge- bleven land. Jonkheer Wil- lem van Henegouwen, grave van Zeeland, blijkbaar de1 zoon van Graaf Willem III van Holland, geeft, zoals in een stuk van 18 Januari 1334 gezegd wordt, „omme onser alre narensteliken versoec ende bede willen" vergun-1 ning „een inlaghe te maken van Beersingerhoirne tote Medenblic toe." Omdat de graaf vreesde, dat ook Me- j demblik niet behouden zou j kunnen blijven, moesten in de bovenbedoelde brief van 18 Jan. 1334 de „scepenen, wairslude ende ghemeenen Westvriesen van al Drech- terland, van al Outwouding- .her ambacht, uytghenomen die porte van Medenblic, van al Scaghen, ende Niewedor- per ambacht, ende van al Geestmanambocht" hem, „jochere Willaem van Heijn- negouwe, grave van Zee land", beloven hem te hel pen „sine burch ende sine porte van Medenblic" te verzetten. Zover is het echter geluk kig niet gekomen. Medem- blik kon worden behouden. Niet ogenblikkelijk is al het land, dat in 1334 buiten- gedijkt werd, verloren ge- klinkende Hollandse naamraken, zodat dit niet alleen te vinden, welke overeen- een romantische, maar ook stemt met het beeld van deeen zakelijke kant heeft. Wieringermeer. Het is ons Wij twijfelen er niet aan dan ook bekend dat het of dit voorbeeld zal navol- meerdere pachters veel ging vinden. hoofdbrekens gekost heeft voor zij erin slaagden de juiste naam te vinden. Speciaal voor de fokkers van de koudbloedstamboek- paarden heeft het bezit van een kloeke en welluidende boerderijnaam grote beteke nis, daar zij deze'naam dan kunnen toevoegen aan de namen van de door hen ge fokte stamböekdieren, ter wijl ook enkele pachters, welke zich speciaal op het alleen, wanneer er iets Bout gaat, maar blijft geregeld con tact Houden. 't Was Vrijdagmorgen een wit wereldje toen ik tracht- Spreker vond het jammer te door het raam van mijn dat hij dit ging zeggen tegen, slaapkamertje te zien met de ouders -die trouw op de een n0g - niet - helemaal - ouder-avonden kwamen, en wakker - gezicht. Jammer, dat hij degenen die hij wilde (Jat die mooie vlokken voor bereiken niet kón bereiken een gl'OOt deel terecht kwa- misschien helpt de Flevo-, men in de modder. Maar ach Bode op deze manier een <Jat komt vaker voor met handje, Red.;) I mooie dingen. Met duidelijke voorbeelden Hetgeen niet zeggen wil, toonde spreker het grote nut dat ik verlang naar een her- aan van, een regelmatig con- haling van de vprige win- tact. 't Bevordert de activi- ter> toen we teveel van het teit der kinderen, 't voorkomt ïïWCÜfï hadden, veel narigheid, zowel bij Ou- Ondanks guur weer werk- ders, als Personeel, als kinde- ten de enthousiaste vaklie- ren. Samen moeten ze wer- den in de Polder stevig door. ken, zei spreker aan het slot, BlJ Kistemaker is in een om onze school tot een fattel aantal weken, 'k meen plaats te maken, van wdaruit dlde °t vier een flink pand onze kinderen zo goed moge- verrezen voor het noodgeval lijk voorbereid de maatschappij van tot dusver. Aannemer zullen binnentreden. i Smit uit St. Pancras en zijn mannen hebben zich terdege Na deze inleiding gaf het geweerd. Hoofd der School een over- jn (je Terpstraat Wil het zicht van de opbrengst voor 0ok wel vlotten. De Gere- en de kosten van het school- formeerde kerk droeg die reisje, eveneens van de inmid zelfde sneeuwdag de vlag op. dels gevormde bibliotheek.) de nok. „Gebed zonder woor- del was om zijn wagens bijLang werd er gesproken over. den" heet dat in de volks- het uitlenen niet kwijt tej betaal of niet instellen van' mond. Vrij vertaald: „Waar een spaarsysteem. blijft het pannebier Of- Ten slotte volgde een com- Schoon het wel wat koud promis-voorstel, dat voor- en' was voor deze licht-alcoholi- tegenstanders bevredigde, Van] sche verfrissende zomer de renteloze bibliotheek-voor-drank. Kan ook wel met een schotten kon f 100,- worden! hasse-basje. uitgeloot, De Rondvraag leverde -,vei-! Hasse-basjes zijnnog niet nig op. Te noemen valt een1 gezaaid m Wieringer- inlormatieve opmerking van werf.. Hoeft trouwens ook de Heer Roozendaal, die me- niet" %r 2°dlS 15 het' V°!: dedeelde. -dat verschillende, fns m"n dorstbegrip, dat ouders, geëvacueerd te Wie- de mensen, die in dpze tijd ringerwaard, hun verzoek ornl Van h.et Jaar voeterftrappc- In dit verband is het mis schien niet onaardig; om te vermelden, dat destijds een wagen van de Landbouwcul- tuurmaatschappij reeds van een opschrift in krijt bleek te zijn voorzien. „Dank zij de Cultuur Kijken alle mannen zuur." Het heeft er evenwel niet lang opgestaan. B. RAPVERBOD VOOR BOMEN telen van pootgoed hebben De Directeur van het Staats*- toegelegd de hoeven^am bosbeheer heeft aan de poli- bezigen bij de afzet van het door hen geteelde product. Voor niet-bekenden in de Wieringermeer was voor de tieambtenaren verzocht, ook dit kapseizoen er op toe te zien, dat geen bomen zonder kapvergunning worden ge- qpdergang van de polder de I veld. duidelijk leesbare naam vaak De aandacht werdt even een prettig hulpmiddel bij wel erop gevestigd, dat voor het zoeken naar een bepaal- het vellen en rooien van de boerderij. Dat in de hon- knotwilligen en vruchtbo- gerperiode door de stedelin- men, met uitzondering van gen ook van dit hulpmiddel gebruik gemaakt werd laat eich begrijpen. notebomen, alsmede het kap pen van griendhout, een al gemene kapvergunning geldt. tegemoetkoming in de ver-. lend de Maaier gezelschap voerkosten bij de gemeente 5°uden 'n flwachtmg van W.Waard NIET ingewilligd de komst N.A.C O.-bus- fkregen, omdat - zo 'werd er een kop koffie kunnen gezegd - datgene wat dei drmken' De liedM. dla «lans W -Meerschool kon (bedoeld werd godsdienst-onderwijs) de school in W.Wbard ook wel redde. Het Hoofd der School ant woordde hierop, dat we rin een vrij land leven en dat geen enkele gemeente haar inwoners kan verplichten een bepaalde school te bezoeken. .Hoger beroep in deze is moge '^lijk. bij Ged, Staten. Na een opwekking om de „man bij de deur" niet te vergeten, in verband met het EEN EI VOOR ALLE LEEFTIJDSGROEPEN. Op 11 December zal voor alle leeftijdsgroepen een bon worden aangewezen voor één ei. In vele gevallen zal op deze bon, als de vorige keer, slechts één ei van klasse 5 kunnen worden geleverd. a.s.' Sint Nicolaasfeest en na woorden van dank aan Ou ders en Personeel, sloot de Voorzitter Kemmeren deze geslaagde ouder-avond. DE TERP. DE EERSTE SNEEUW. bij een verblijf in Wieringer- werf hun twaalfuurtje zon der bakje troos{. moeten nut tigen kunnen 'we daar wel bij rekenen. We hebben te hooi en te gras (ietwat vreemde woor den bij een temperatuur om het vriespunt) heren spre ken over een noodcafé, over een hotel, groot en zelfs grootste, hotel, maar van mijn hoge positie o.d. vlucht heuvel af kan ik daar tot heden niets van ontwaren. En daarom wellicht heöft de Maaier vaak ontevreden gezelschap. Het dorp zelf treurt ei- niet- om. Daar zingt men er nog-lustig op los. „Die Flevo- sanghers", resultaat van sa men bouwen, hebben name lijk zoveel opgang gemaakt, dat uitbreiding -met een jeugdafdeling mogelijk bleek. Om de band der samenle ving nog sterker te maken komen daar de schakers; dammers, bridgers en ping- pongers bij elkaar in een zich steeds uitbreidende groep van alle gezindten in deze jonge gemeenschap. Dat deze gemeenschapszin tot in lengte van dagen mag I groeien en bloeien is mijn I voornaamste wens ter gele- genheid van de 5 December 1947. Het zal evenwel geens- zins aan Sinterklaas zijn deze te verwezenlijken. Hier toe is de medewerking van iedereen noodzakelijk. Wellicht 'om de bewoners van het Betondorp milder te stemmen kwam er een liguster- en heesterbeplan- ting bij de erfscheidingen. Zelfs Smid en Hollander be gon op de scheiding van woon- en slaapkamer der Fam. Swier het rood-zwarte dak verder af. te werken. De andere buurtgenoten kregen eveneens meer eensgezind heid op hun dak. Opmerke- lijk was het, dat de storm speLspreker werd en veel van dat rood door het slijk haalde, gelijk de witte vlok ken waarmede ik mocht be ginnen. MARJA. W.-werf, 1 December 1947. gaan. In een brief van 12 Maart 1338, waarin wordt gesproken over „die grootte van al die lande van Vries land," wordt niet alleen van Does (Opperdoes) en Ael- merdorp gesproken, maar mede nog van Gawijsende dat toen nog 26 morgen groot blijkt te zijn geweest. De vraag rijst, waarheen de bewoners van Ga wijzend en Almersdorp na het prijs geven van hun land aan de golven, zijn getrokken. De inwoners van Almers dorp, dat een eeuw nadat- de nieuwe dijk was gelegd, nog een kapel van Opperdoes rijk was, was, zoals reeds eerder was gezegd, slechts een buurt, waarvan niet gebleken is, dat het ooit een kerk heeft bezeten. Het is waarschijnlijk toen een weinig meer naar binnen verplaatst, tot de „Almers- dorperhoek" van de nieuwe dij£. Anders was het gesteld met de bewoners van Ga- wijzend. Hun stond de graaf van Holland in een brief van „des Sonnendaghes voir Sinte Valentijnsdach" 1334 af" al dat land, dat onse lieve Here ende Vader hevet in Valkenkoghé, ende die Rentemeester van sinen weghen ghebruikt." Het land, dat de bewoners van Water land in Valkenkoghe was toegezegd, en dat thans „Tieman, Reijnier Clerx sone" bezat tot „wederseg- ghen toe", werd eveneens door de graaf aan zich ge trokken, en de voormalige bewoners van Gawijzend ter bewoning afgestaan. Blijk baar zijn vrij veel inwoners van „Oude Gawisende naar deze nieuwe woonplaats „Nieuwe Gawisende" ge naamd, toegetrokken. Bij de opbrengst van ae bede van 1344 wordt vermeld als opbrengst van „Nuwe Gawi sende" 36 pond. Van „Does ende Ailmersdorp" werd toen slechts 16 pond ontvangen. Onder de ontvangsten over 1344 van de „vrij vronescout en de t-hijns in Vrieslant" vinden wij over dat jaar nog vermeld „Item van der vro nescout in Does 9 d, item van der vronescout in Ail mersdorp 16 d". Dat de dijken toen echter al zeer gehavend waren, blijkt tevens uit deze reke ningen. In 1344 werden we gens visrechten ontvangen o.a. „van den gaten an den ouden dijc van Herencoich tot Veirsicker meir toe, ende den waert tusken Veirsicker meir ende Herencoich" 4 pond, en „van den -gaten an den ouden dijc van Bar- singhehorne tot Oude ga wisende toe" 10 sc. Overigens verdiende de strook land, die in 1334 werd buitengeslagen, althans bui ten de „Heerenkoog", nau welijks de naam van land, want het was met meren en plassen bedekt, en misschien juist daarom'zo moeilijk te houden. Aan de nieuwe dijk, waar van mr. de Vries Az. in zijn „Kaart van Hollands Noor derkwartier in 1288" op merkt, dat haar rechtlijnige strekking nog een bewijs is, dat men daar niet de oor spronkelijke dijk over heeft, omdat die, de natuurlijke oever volgende, praktisch nooit recht zal zijn, moest heel 'het noorderkwartier ongeveer, helpen. De vroege re „indijk af ter Barsinger- horne ende an Heren Coech", reeds in het stuk van 1319 als slaperdijk vermeld, werd ,nu zeer waarschijnlijk opge werkt. Aan de rest van de nieuwe dijk hielpen alle ambachten van West-fries land. Vele eeuwen nadat dat land aan de golven werd prijs gegeven, is het daar aan. wederom ontrukt. Toen werd de Wieringermeer, in- plaats van een betrekkelijk arme, met plassen en meren overdekt land, een sieraad van ons land, en werd zij daarvan de graanschuur ge noemd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Flevo-bode: nieuwsblad voor Wieringen-Wieringermeer | 1947 | | pagina 3