HAAR KONINKRIJK.
25 Mei 1932
mm
1
l'euilleton.
Naar het Engels van IDA BOYD.
No. 41.
Zo vertelde ze aan E. A.i
|enkins in 't geheim wie del
qbreker eigenlijk geweest I
Pas en waarom, d.w.z. om
|de hij het gedaan had.
En de elastieken banden j
I 'erden aan hem toever- j
I rouwd met nog andere ge-
eimen. Zijn bleke ogen I
I chtten op bij het verne-
I ïen van al die dingen. Het
1 'aren even zovele elementen 1
oor een cause célèbre en i
A. Jenkins zou er een
|a,use célèbre van maken of
lij was geen knip voor zijn
leus waard.
E. A. Jenkins ging van de
im naar de ander dat
I as zijn werk hij ging van
Ijn cliënt naar diens vrouw
l.i van de vrouw naar de
lolitie en een der eerste ge-
|olgen van die bezoeken was,
lat Arthur Manners op het
lolitiebureau werd ontboden
li hem gevraagd werd, ver
lag te geven van zijn doen
laten in de nacht van de
|ibraak op Gaunt Square.
„Waarom vroeg Arthur.
In hij weigerde antwoord te
lïven, zolang er geen be-
Éhuldiging tegen hem ge-
Trmuleerd was.
„Als u een beschuldiging
tegen mij heeft, maak daar
van dan een proces-verbaal
op," zei hij.
E. A. Jenkins wreef in zijn
handen.
„Geen kwaad begin", dacht
hij. „Daar kijken ze van op."
Hij wist, dat de zaak van
zijn cliënt er niet te best
voor stond en dat verheelde
hij niet aan diens vrouw. En
Draga Alexandrowna maak
te zich dus niets wijs. Ze
begreep, dat de toestand niet
rooskleurig was.
In haar hoofd leefde als
een knagende pijn het woe- j
dende bericht, dat Danilo
haar via E. A. Jenkins ge- j
zonden had, nadat hij ge- I
hoord had hoe hulpvaardig
ze geweest was voor de hand- 1
langer van zijn slachtoffers. I
Soms was ze bijna blij, dat!
hij niet aan een veroordeling
zou ontkomen. Dan zou hij
in de gevangenis tijd hebben
om zijn lelijk humeur te j
kunnen laten bekoelen. En
zij zou tijd hebben om haar
plannen uit te voeren. Ze j
zag zich al bezig, Danilo te
jyreken en haar eigen por- j
temonnaie te vullen tegelij- i
kertijd. Zij zou die porte-
monnaie hebben laten rus
ten als er maar een flauwe
kans geweest was om Dani
lo uit de gevangenis te krij
gen door opoffering van
haar eigen belangen on
danks haar angst voor zijn
wraakzuchtige woede-uit
barstingen. Maar zo'n kans
was er niet en haar instruc
ties aan E. A. Jenkins hiel
den in, dat hij zoveel moge- I
lijk geld moest zien los te
krijgen van ieder, die daar-
voor in aanmerking kwam
en ieder ten val moest i
brengen, die hij maar kon
en liefst met zoveel mogelijk
schandaal. j
Ten slotte was het geld
nood.. die Draga tot over
haast handelen dreef.
E. A. Jenkins vernam van
Roder, dat de vrouw van de
grote advocaat, wie West
Lewis en Ridgeway zijn ver
dediging zouden hebben op
gedragen, één van zijn „pa
tiënten" geweest v. as en
dat zij niet alleen geregeld
hem bezocht had, maar ook
de twee jonge straatmuzi
kanten in Cretton Street.
Dat schiep een redelijk ver
band tussen haar en de in
braak. Draga had Arthur
herkend en zij zou zeker de
trui met het gaatje in de
linkerelleboog herkennen, j
Dan. waren er de stukken]
elastiek met namen en
adressen. Draga stond sterk i
als ze van die vrouw geld I
wilde loskrijgen en ze had j
vreselijk behoefte aan geld. j
E. A. Jenkins had óók be
hoefte aan geld. En Draga
had geen geld voor zichzelf,
laat staan voor hem.
En zo geschiedde het, dat
Draga op een dag aanbelde
aan het huis op St. James's
Sqaure.
Dat deed ze zonder mede
weten van E. A. Jenkins, die
het niet sou hebben goedge
keurd. Een dergelijk open
lijk optreden zou hem de
schrik op het lijf hebben
gejaagd, al had hij er al
leen maar over horen spre
ken. Maar hij hoorde er pas
van toen het te laat was.
E. A. Jenkins kende de wet
goed, maar hij kende óók de
„cliënten" goed, met wie hij
doorgaans te doen had
lieden uit de buurt waar hij
woonde. Daarom nam hij
ms zeker aan, dat Arthur
Manners hulp zou zoeken bij
zijn „opdrachtgevers" om
hem te redden van de gevol
gen van wat hij in hun op
dracht gedaan had. En
daarin beging E. A. Jenkin-
zijn eerste grote fout, want
aan zo iets dacht Arthur
natuurlijk niet. Arthur hield
zich eenvoudig stil en wacht
te af. En aan die mogelijk
heid dacht E. A. Jenkins
helemaal niet.
En zijn tweede fout was,
dat hij het karakter van
Draga niet. doorzag. Hij had
er geen idee van hoe haar
verontwaardiging gewekt
was,.„toen hij haar meege
nomen had naar mr. France
en zij de ware toedracht van
waarheid gesproken had en
de inbraak verteld had. Haar
verhaal was zeer koel ont
vangen. Het week zó sterk
af van haar eerste mede
delingen. „Wat heb je hier
mee voor hadden ze haar
onvriendelijk gevraagd en
„Wat heb je tegen die straat
muzikant Haar verklaring
was met de grootste reserve
opgenomen en dat had haar
voedend gemaakt. Die woe
de was een van de hoofd
oorzaken, waarom zij naar
Wanaa was gegaan. Als ze
haar niet geloofden en haar
beledigden, zou ze wel op
eigen initiatief gaan hande
len
„Wat kan ze tegen die
man hebben Wil ze\ zich
op hem wreken Dat was
de vraag, die onmiddellijk
bij de politie opkwam. Waar
om had ze, zodra ze een nieu
we raadsman had gekregen,
het verhaal van een hm
hm politieman in het blauw
opgedist en kwam ze nu in
eens met een beschuldiging
tegen de straatmuzikant, die
iedereen in de buurt kende
als een ongevaarlijk man
De bewering van de politie
agent Cobden, dat hij de
man 's nachts in een van de
zijstegen van Cretton Street
gezien had, maakte geen erg
grote indruk. Dat feit was
op zichzelf niet zo bezwa
rend. Toch gaf het aanlei
ding tot het vermoeden, dat
de vrouw misschien nu de
de eerste keer had gelogen.
„Zij heeft gezegd in de
avond, vóór tien uur", zei
de inspecteur. „En wij we
ten waar hij was, 's avonds
voor tien uur."
„Dat heeft ze gelogen", zei
Cobden. „Waar is hij geweest
om twee uur in de nacht
Waar kwam hij vandaan,
toen hij tegen mij opliep?
Daar wil hij niet over spre
ken. Maar ik zal het wel te
weten komen."
De vrouw, die bij de poli
tie over Roder geklaagd had,
had het niet veel prettiger
dan de anderen, die bij de
geschiedenis betrokken wa
ren. De inspecteur van het
politiebureau Cretton Street
verdacht haar man van de
inbraak 'hoewel hij er
kende, dat er misschien
„technisch" geen sprake was
van een inbraak. Maar dat
was van niet zo groot belang.
De zegels waren verbroken
en de bewijsstukken verduis
terd en hij verdacht de echt
genoot.
„Ze is een onbetrouwbaar
type", zei hij. „Geen haar
beter dan die Roder zelf en
het is best mogelijk, dat ze
samen hebben geknoeid. En
haar man Wij hebben al
leen haar getuigenis, dat hij
die nacht thuis geweest is.
Niemand anders heeft hem
gezien
(Wordt vervolgd.)
EDRIJFSVOORLICHTING.
ENKELE OPMERKINGEN OVER HET
GRASLAND IN DE WIERINGERMEER.
Mededeling No. 378.
-W |M|g|pg
,x -
-
3et is een bekende erva-
|ig, dat de kwaliteit van
It grasland in de Wierin-
Irmeer, steeds zeer veel te
pnsen heeft overgelaten.
een vaak hoopvol begin,
|et een goede aanslag en
zeer flinke klaveront-
■kkeling, liep de hoedanig-
|id van het grasbestand,
slechts enkele jaren, in
|?eds toenemende mate te-
Meestal kon bij een vier
oud perceel niet meer,
I nauwelijks nog, van gras-
hd worden gesproken. De
bde" was hol hier en daar
|g een sprietje gras. En
hn kon zich slechts ver
ingen, wanneer een meer
1 minder sterk ontwikkelde
aver het ontbreken van de
assen camoufleerde. Men
bcht zich gewoonlijk te-
leden voelen, als, na een
atige eerste snede, in het
groen een zeer grote hoe
felheid witte klaver voor-
J/am. Nu wordt een weinig
kver in het grasland over
It algemeen gaarne gezien.
Tiar, wanneer het aandeel
In de klaver in zo sterke
lite gaat overheersen, als
|t in de Wieringermeer het
val is, dan is er iets fout
fet het grasland. Want het
ftomerk van grasland is
|g steeds, dat er gras in
oeit en niet overheersend
|ivcr. Wij zullen niet ver-
uitweiden over de narig-
lid, die men hier heeft
Idervonden en nog steeds
|dervindt, met het dood
an van koeien door trom-
llzucht, al
grote percentage klaver in
weiden. Evenmin willen
ingaan op de vraag of
probleem is op te lossen
bij voederen in de wei-
Imet koolhydraatrijke voe-
Imiddelen, als stro en
|tenkoppen. Deze punten
weliswaar van veel be-
Ig, zo lang er gemarteld
|et worden met het- gras-
|d zoals wij dat tot nu toe
de Wieringermeer kennen,
kh waarop wij thans de
Ti dacht menen te moeten
|tigen, is het volgende
Er is voorheen in de
Wieringermeer nog
nimmer een goed
grasmengsel iuge-
zaaid
bit is geen gevolg van een
Jromelijke tekortkoming
de landbouwers of een
kergeeflijke blunder van
1 Voorlichtingsdienst
want er waren geen goede
mengsels. Waar wij ons mee
moesten behelpen, waren de
mengsels, die verkrijgbaar
waren. En wat verkrijgbaar
was, was zaad van alle mo
gelijke en onmogelijke gras
soorten van onbekende her
komst, meestal uit het bui
tenland. In deze mengsels
nemen, uiteraard, de veel
zaadgevende grassen een
overheersende plaats in. Het
zijn dus hooitypen, die snel
groeien in het voorjaar, vlug
in aar schieten, weinig uit
stoelen maar totaal on
geschikt voor blijvend gras
land. Het* gras in onze beste
weiden schiet niet snel in
aar, stoelt wel uit en vormt
een dichte zode, en geeft veel
minder zaad. Onze prima
weiden bestaan uit weide-1
typen van onze beste in
landse grassoorten.
Onze kwekers zijn
bezig, doch het is
een moeizaam werk.
De laatste jaren zijn, reeds
verschillende Nederlandse
kwekers bezig, om voor
onze doeleinden de beste
grassoorten te selecteren. Zij
gaan daarbij uit van materi
aal uit onze beste, oude,
graslanden. Het is duidelijk
da,t zij in enkele jaren on
mogelijk zo ver kunnen zijn,
dat iedere boer volop kan
krijgen wat hij nodig heeft.
Ook de prijzen zijn veelal
nog een beletsel om tot aan
koop van goed inlands zaad
ever te gaan. j
Het mengsel van
Landbouw Herstel.
Zo werd in onze polder, na
de inundatie, het zg. meng
sel van Landbouw Herstel
op ongeveer 1000 ha inge
zaaid. Wanneer men thans
de resultaten daarvan in
ogenschouw neemt, dan ziet
men de fouten van dit ty
pisch handelszaad wel heel
duidelijk gedemonstreerd.
De zode is zeer holde kla
ver geeft hier en daar nog
een geflatteerd beeld, doch is
elders ook reeds nagenoeg
verdw*enen. De zeer geringe
dichtheid van het grasbe
stand vindt zonder twijfel
haar oorzaak in het veel te
grote percentage hooitypen,
dat in het mengsel voor
kwam. Deze hooitypen, wel
ke ook nog van buitenlandse
herkomst waren, bezitten een
gering uitstoelend vermogen.
.f
-
2L j
iÊÊs? -
De Prinses nam ook een kijkje in een der juist gereed zijnde woningen
van onze eerste polderpioniers.
Ze zijn voor blijvend gras
land, zonder meer onge-
geschikt. Niet alleen dat de
opbrengst van de eerste sne
de onvoldoende is, men
i oogst bijna alleen „bloei-
i stengels" en geen gras. Voor-
al de nagroei is veel te ge-
ring. Met de nagroei is het
I zelfs zo erg, dat bemesting
met één of tweebaai stik-
stof wel een groene kleur
gaf, doch practisch geen
opbrengstvermeedering. Dit
mengsel was voor blijvend
grasland ongeschikt. Het zou
I hoogstens een aardig kunst-
weidemengsel kunnen wor-
den genoemd. Men begrijpe
ons goed. Wij maken hier
niemand een verwijt van. Er
was na de oorlog niet vol-
1 doende inlands zaad en dus
waren we gedwongen het
buitenlandse te nemen. Ach
teraf moeten we dit betreu-
ren, doch het was de enige
voor de hand liggende op-
lossing.
Is goed graszaad in
de Wieringermeer mo
gelijk.
Om zeer begrijpelijke rede-
nen is de mening bij velen
gevestigd, dat in de Wierin- i
germeer geen goed grasbe-
stand kan groeien. Het zal
duidelijk zijn, dat wij die me-
ning nog geenszins onder- j
schrijven. In tegendeel, zo
lang men het nog niet ge
probeerd heeft met een
goed mengsel van inlands
graszaad, heeft men in de
zen nog geen recht van
spreken. Wij willen ernstig
waarschuwen tegen de ge
noemde opvatting, dat goed
grasland voor de Wieringer
meer onbereikbaar zou zijn.
Het is waar, dat de ervarin
gen met grasland in de Wie
ringermeer niet erg roos
kleurig waren doch er staan
thans andere ervaringen te
genover. En dat zijn die van
de proefvelden met verschil
lende mengsels inlands zaad,
welke gedurende de laatste
jaren zeer opvallende resul- j
taten te zien gaven.
Het proefveld bij de
Heer Westhoff aan
de Molenweg. -
Dit proefveld geeft reeds
duidelijk antwoord op de
hierboven gestelde vraag.
Hier werden nl. in het voor
jaar van 1947 een aantal
mengsels ingezaaid, tenein
de de resultaten van han
delszaad t.o. inlandse selee- j
ties te kunnen vergelijken.
Reeds dit jaar (zomer 1948)
lopen sommige inlandse
mengsels er zeer duidelijk
uit. Er zijn veldjes bij, welke j
I
met de kwalificatie „prima
grasland" niet te hoog zijn
gewaardeerd. Op de streep
af ziet men vaak dat het
aandeel van de klaver in het
bestand van dergelijke goe-1
de perceeltjes teruggedron- j
gen wordt, terwijl juist, in
het mengsel niet veel hooi
typen, de klaver zeer sterk J
overheerst. Dit proefveld,
dat ongetwijfeld ieder vol
gend jaar steeds sterker het
verschil tussen goede en I
slechte mengsels zal demon - j
streren, moet door alle vee-
houders in de Wieringermeer j
worden gezien. Wij hopen
daarvoor de heer Westhoff
bereid te vinden en zullen
gaarne een onzer assistenten
belasten met de regeling en
toelichting.
De gemengde bedrij
ven kunnen hun
eigen graszaad telen.
Zoals reeds werd opge-1
merkt is goed graszaad moei
lijk te krijgen en duur. De
voornaamste moeilijkheid is
wel, dat een kweker, die een
goede selectie heeft, niet ge-1
makkelijk een bouwboer
vindt om dit product voor
hem te vermeerderen. De"
teelt is niet algemeen be- j
kend en er zitten enige ha- j
ken en ogen aan. De bouw- I
boer hapt niet zo gretig,
omdat de zaadopbrengst van
goede weidetypen laag is,
terwijl hij de contractprijs
meestal relatief niet hoog
genoeg vindt. En als dat zo
blijft hangen, duurt het veel
te lang voor iedere veehou
der, voor een redelijke prijs
goed zaad kan kopen. Het
lijkt mij daarom gewenst dat
een Qf meer landbouwers van
de gemengde bedrijven in de
Wieringermeer zelf hun ei
gen g»raszaad gaan verbou
wen. Laten zij eens beginnen
met een klein perceeltje van
het voornaamste gras n.L
Engels raai-weide type, voor
zaadwinning uit te zaaien.
Zij kunnen dan, na een jaar,
zich zelf en na enkele jaren
hun collega's van eigen zaad
van prima hoedanigheid,
voorzien. Hier liggen moge
lijkheden om goed en goed
koop zaad te krijgen, waar
mee de productiviteit van het
grasland zeer aanzienlijk
kan worden verhoogd en de
bedrijfsvoering een steviger
basis verkrijgt.
Thans is het zo, dat onze
gemengSe bedrijven in de
richting van het wisselbouw
type zijn gedrongen. Dit be
tekent, bij consequente door
voering van dit systeem,
waarbij men het grasland
na 4 jaar scheurt om er dan
4 jaar op te bouwen, op een
bedrijf van 20 ha (half bouw
en weiland) ieder jaar 2'is
ha grasland inzaaien. ALs
men hiervoor duur en slechf
graszaad moet kopen is er
iets fout in de bedrijfsvoe
ring. Kan men het zaad zelf
telen en heeft men dan bo
vendien nog de garantie dat
het van de beste kwaliteit is,
dan komt men heel wat ver
der. Bove'ndien zal, bij ge
bruik van de betere meng
sels, de levensduur van het
grasland langer worden, zo
dat jaarlijks steeds minder
behoeft te worden gescheurd.
Mocht er belangstelling
bestaan om deze zaken al
dus aan te pakken, dan zijn
wij gaarne bereid om onze
medewerking daarvoor te
verlenen, bij het betrekken
van goed uitgangsmateriaal,
de teelt en verpleging enz.
van de graszaden. Aangezien
het zaad voor de graszaad-
winning in Augustus of Sep
tember (uiterlijk eind Sep
tember) in de grond moet.
is er haast bij. Want wij
zouden nog dit Jaar gaarne
een begin willen maken met
de eigen voorziening van
graszaden op de graslandbe-
drijven in de Wieringermeer.
Ir. L. R. DIJKEMA.
WIE NIET ADVERTEERT
WORDT VERGETEN