HAAR KONINKRIJK. 25 Mei 1932 mm 1 l'euilleton. Naar het Engels van IDA BOYD. No. 41. Zo vertelde ze aan E. A.i |enkins in 't geheim wie del qbreker eigenlijk geweest I Pas en waarom, d.w.z. om |de hij het gedaan had. En de elastieken banden j I 'erden aan hem toever- j I rouwd met nog andere ge- eimen. Zijn bleke ogen I I chtten op bij het verne- I ïen van al die dingen. Het 1 'aren even zovele elementen 1 oor een cause célèbre en i A. Jenkins zou er een |a,use célèbre van maken of lij was geen knip voor zijn leus waard. E. A. Jenkins ging van de im naar de ander dat I as zijn werk hij ging van Ijn cliënt naar diens vrouw l.i van de vrouw naar de lolitie en een der eerste ge- |olgen van die bezoeken was, lat Arthur Manners op het lolitiebureau werd ontboden li hem gevraagd werd, ver lag te geven van zijn doen laten in de nacht van de |ibraak op Gaunt Square. „Waarom vroeg Arthur. In hij weigerde antwoord te lïven, zolang er geen be- Éhuldiging tegen hem ge- Trmuleerd was. „Als u een beschuldiging tegen mij heeft, maak daar van dan een proces-verbaal op," zei hij. E. A. Jenkins wreef in zijn handen. „Geen kwaad begin", dacht hij. „Daar kijken ze van op." Hij wist, dat de zaak van zijn cliënt er niet te best voor stond en dat verheelde hij niet aan diens vrouw. En Draga Alexandrowna maak te zich dus niets wijs. Ze begreep, dat de toestand niet rooskleurig was. In haar hoofd leefde als een knagende pijn het woe- j dende bericht, dat Danilo haar via E. A. Jenkins ge- j zonden had, nadat hij ge- I hoord had hoe hulpvaardig ze geweest was voor de hand- 1 langer van zijn slachtoffers. I Soms was ze bijna blij, dat! hij niet aan een veroordeling zou ontkomen. Dan zou hij in de gevangenis tijd hebben om zijn lelijk humeur te j kunnen laten bekoelen. En zij zou tijd hebben om haar plannen uit te voeren. Ze j zag zich al bezig, Danilo te jyreken en haar eigen por- j temonnaie te vullen tegelij- i kertijd. Zij zou die porte- monnaie hebben laten rus ten als er maar een flauwe kans geweest was om Dani lo uit de gevangenis te krij gen door opoffering van haar eigen belangen on danks haar angst voor zijn wraakzuchtige woede-uit barstingen. Maar zo'n kans was er niet en haar instruc ties aan E. A. Jenkins hiel den in, dat hij zoveel moge- I lijk geld moest zien los te krijgen van ieder, die daar- voor in aanmerking kwam en ieder ten val moest i brengen, die hij maar kon en liefst met zoveel mogelijk schandaal. j Ten slotte was het geld nood.. die Draga tot over haast handelen dreef. E. A. Jenkins vernam van Roder, dat de vrouw van de grote advocaat, wie West Lewis en Ridgeway zijn ver dediging zouden hebben op gedragen, één van zijn „pa tiënten" geweest v. as en dat zij niet alleen geregeld hem bezocht had, maar ook de twee jonge straatmuzi kanten in Cretton Street. Dat schiep een redelijk ver band tussen haar en de in braak. Draga had Arthur herkend en zij zou zeker de trui met het gaatje in de linkerelleboog herkennen, j Dan. waren er de stukken] elastiek met namen en adressen. Draga stond sterk i als ze van die vrouw geld I wilde loskrijgen en ze had j vreselijk behoefte aan geld. j E. A. Jenkins had óók be hoefte aan geld. En Draga had geen geld voor zichzelf, laat staan voor hem. En zo geschiedde het, dat Draga op een dag aanbelde aan het huis op St. James's Sqaure. Dat deed ze zonder mede weten van E. A. Jenkins, die het niet sou hebben goedge keurd. Een dergelijk open lijk optreden zou hem de schrik op het lijf hebben gejaagd, al had hij er al leen maar over horen spre ken. Maar hij hoorde er pas van toen het te laat was. E. A. Jenkins kende de wet goed, maar hij kende óók de „cliënten" goed, met wie hij doorgaans te doen had lieden uit de buurt waar hij woonde. Daarom nam hij ms zeker aan, dat Arthur Manners hulp zou zoeken bij zijn „opdrachtgevers" om hem te redden van de gevol gen van wat hij in hun op dracht gedaan had. En daarin beging E. A. Jenkin- zijn eerste grote fout, want aan zo iets dacht Arthur natuurlijk niet. Arthur hield zich eenvoudig stil en wacht te af. En aan die mogelijk heid dacht E. A. Jenkins helemaal niet. En zijn tweede fout was, dat hij het karakter van Draga niet. doorzag. Hij had er geen idee van hoe haar verontwaardiging gewekt was,.„toen hij haar meege nomen had naar mr. France en zij de ware toedracht van waarheid gesproken had en de inbraak verteld had. Haar verhaal was zeer koel ont vangen. Het week zó sterk af van haar eerste mede delingen. „Wat heb je hier mee voor hadden ze haar onvriendelijk gevraagd en „Wat heb je tegen die straat muzikant Haar verklaring was met de grootste reserve opgenomen en dat had haar voedend gemaakt. Die woe de was een van de hoofd oorzaken, waarom zij naar Wanaa was gegaan. Als ze haar niet geloofden en haar beledigden, zou ze wel op eigen initiatief gaan hande len „Wat kan ze tegen die man hebben Wil ze\ zich op hem wreken Dat was de vraag, die onmiddellijk bij de politie opkwam. Waar om had ze, zodra ze een nieu we raadsman had gekregen, het verhaal van een hm hm politieman in het blauw opgedist en kwam ze nu in eens met een beschuldiging tegen de straatmuzikant, die iedereen in de buurt kende als een ongevaarlijk man De bewering van de politie agent Cobden, dat hij de man 's nachts in een van de zijstegen van Cretton Street gezien had, maakte geen erg grote indruk. Dat feit was op zichzelf niet zo bezwa rend. Toch gaf het aanlei ding tot het vermoeden, dat de vrouw misschien nu de de eerste keer had gelogen. „Zij heeft gezegd in de avond, vóór tien uur", zei de inspecteur. „En wij we ten waar hij was, 's avonds voor tien uur." „Dat heeft ze gelogen", zei Cobden. „Waar is hij geweest om twee uur in de nacht Waar kwam hij vandaan, toen hij tegen mij opliep? Daar wil hij niet over spre ken. Maar ik zal het wel te weten komen." De vrouw, die bij de poli tie over Roder geklaagd had, had het niet veel prettiger dan de anderen, die bij de geschiedenis betrokken wa ren. De inspecteur van het politiebureau Cretton Street verdacht haar man van de inbraak 'hoewel hij er kende, dat er misschien „technisch" geen sprake was van een inbraak. Maar dat was van niet zo groot belang. De zegels waren verbroken en de bewijsstukken verduis terd en hij verdacht de echt genoot. „Ze is een onbetrouwbaar type", zei hij. „Geen haar beter dan die Roder zelf en het is best mogelijk, dat ze samen hebben geknoeid. En haar man Wij hebben al leen haar getuigenis, dat hij die nacht thuis geweest is. Niemand anders heeft hem gezien (Wordt vervolgd.) EDRIJFSVOORLICHTING. ENKELE OPMERKINGEN OVER HET GRASLAND IN DE WIERINGERMEER. Mededeling No. 378. -W |M|g|pg ,x - - 3et is een bekende erva- |ig, dat de kwaliteit van It grasland in de Wierin- Irmeer, steeds zeer veel te pnsen heeft overgelaten. een vaak hoopvol begin, |et een goede aanslag en zeer flinke klaveront- ■kkeling, liep de hoedanig- |id van het grasbestand, slechts enkele jaren, in |?eds toenemende mate te- Meestal kon bij een vier oud perceel niet meer, I nauwelijks nog, van gras- hd worden gesproken. De bde" was hol hier en daar |g een sprietje gras. En hn kon zich slechts ver ingen, wanneer een meer 1 minder sterk ontwikkelde aver het ontbreken van de assen camoufleerde. Men bcht zich gewoonlijk te- leden voelen, als, na een atige eerste snede, in het groen een zeer grote hoe felheid witte klaver voor- J/am. Nu wordt een weinig kver in het grasland over It algemeen gaarne gezien. Tiar, wanneer het aandeel In de klaver in zo sterke lite gaat overheersen, als |t in de Wieringermeer het val is, dan is er iets fout fet het grasland. Want het ftomerk van grasland is |g steeds, dat er gras in oeit en niet overheersend |ivcr. Wij zullen niet ver- uitweiden over de narig- lid, die men hier heeft Idervonden en nog steeds |dervindt, met het dood an van koeien door trom- llzucht, al grote percentage klaver in weiden. Evenmin willen ingaan op de vraag of probleem is op te lossen bij voederen in de wei- Imet koolhydraatrijke voe- Imiddelen, als stro en |tenkoppen. Deze punten weliswaar van veel be- Ig, zo lang er gemarteld |et worden met het- gras- |d zoals wij dat tot nu toe de Wieringermeer kennen, kh waarop wij thans de Ti dacht menen te moeten |tigen, is het volgende Er is voorheen in de Wieringermeer nog nimmer een goed grasmengsel iuge- zaaid bit is geen gevolg van een Jromelijke tekortkoming de landbouwers of een kergeeflijke blunder van 1 Voorlichtingsdienst want er waren geen goede mengsels. Waar wij ons mee moesten behelpen, waren de mengsels, die verkrijgbaar waren. En wat verkrijgbaar was, was zaad van alle mo gelijke en onmogelijke gras soorten van onbekende her komst, meestal uit het bui tenland. In deze mengsels nemen, uiteraard, de veel zaadgevende grassen een overheersende plaats in. Het zijn dus hooitypen, die snel groeien in het voorjaar, vlug in aar schieten, weinig uit stoelen maar totaal on geschikt voor blijvend gras land. Het* gras in onze beste weiden schiet niet snel in aar, stoelt wel uit en vormt een dichte zode, en geeft veel minder zaad. Onze prima weiden bestaan uit weide-1 typen van onze beste in landse grassoorten. Onze kwekers zijn bezig, doch het is een moeizaam werk. De laatste jaren zijn, reeds verschillende Nederlandse kwekers bezig, om voor onze doeleinden de beste grassoorten te selecteren. Zij gaan daarbij uit van materi aal uit onze beste, oude, graslanden. Het is duidelijk da,t zij in enkele jaren on mogelijk zo ver kunnen zijn, dat iedere boer volop kan krijgen wat hij nodig heeft. Ook de prijzen zijn veelal nog een beletsel om tot aan koop van goed inlands zaad ever te gaan. j Het mengsel van Landbouw Herstel. Zo werd in onze polder, na de inundatie, het zg. meng sel van Landbouw Herstel op ongeveer 1000 ha inge zaaid. Wanneer men thans de resultaten daarvan in ogenschouw neemt, dan ziet men de fouten van dit ty pisch handelszaad wel heel duidelijk gedemonstreerd. De zode is zeer holde kla ver geeft hier en daar nog een geflatteerd beeld, doch is elders ook reeds nagenoeg verdw*enen. De zeer geringe dichtheid van het grasbe stand vindt zonder twijfel haar oorzaak in het veel te grote percentage hooitypen, dat in het mengsel voor kwam. Deze hooitypen, wel ke ook nog van buitenlandse herkomst waren, bezitten een gering uitstoelend vermogen. .f - 2L j iÊÊs? - De Prinses nam ook een kijkje in een der juist gereed zijnde woningen van onze eerste polderpioniers. Ze zijn voor blijvend gras land, zonder meer onge- geschikt. Niet alleen dat de opbrengst van de eerste sne de onvoldoende is, men i oogst bijna alleen „bloei- i stengels" en geen gras. Voor- al de nagroei is veel te ge- ring. Met de nagroei is het I zelfs zo erg, dat bemesting met één of tweebaai stik- stof wel een groene kleur gaf, doch practisch geen opbrengstvermeedering. Dit mengsel was voor blijvend grasland ongeschikt. Het zou I hoogstens een aardig kunst- weidemengsel kunnen wor- den genoemd. Men begrijpe ons goed. Wij maken hier niemand een verwijt van. Er was na de oorlog niet vol- 1 doende inlands zaad en dus waren we gedwongen het buitenlandse te nemen. Ach teraf moeten we dit betreu- ren, doch het was de enige voor de hand liggende op- lossing. Is goed graszaad in de Wieringermeer mo gelijk. Om zeer begrijpelijke rede- nen is de mening bij velen gevestigd, dat in de Wierin- i germeer geen goed grasbe- stand kan groeien. Het zal duidelijk zijn, dat wij die me- ning nog geenszins onder- j schrijven. In tegendeel, zo lang men het nog niet ge probeerd heeft met een goed mengsel van inlands graszaad, heeft men in de zen nog geen recht van spreken. Wij willen ernstig waarschuwen tegen de ge noemde opvatting, dat goed grasland voor de Wieringer meer onbereikbaar zou zijn. Het is waar, dat de ervarin gen met grasland in de Wie ringermeer niet erg roos kleurig waren doch er staan thans andere ervaringen te genover. En dat zijn die van de proefvelden met verschil lende mengsels inlands zaad, welke gedurende de laatste jaren zeer opvallende resul- j taten te zien gaven. Het proefveld bij de Heer Westhoff aan de Molenweg. - Dit proefveld geeft reeds duidelijk antwoord op de hierboven gestelde vraag. Hier werden nl. in het voor jaar van 1947 een aantal mengsels ingezaaid, tenein de de resultaten van han delszaad t.o. inlandse selee- j ties te kunnen vergelijken. Reeds dit jaar (zomer 1948) lopen sommige inlandse mengsels er zeer duidelijk uit. Er zijn veldjes bij, welke j I met de kwalificatie „prima grasland" niet te hoog zijn gewaardeerd. Op de streep af ziet men vaak dat het aandeel van de klaver in het bestand van dergelijke goe-1 de perceeltjes teruggedron- j gen wordt, terwijl juist, in het mengsel niet veel hooi typen, de klaver zeer sterk J overheerst. Dit proefveld, dat ongetwijfeld ieder vol gend jaar steeds sterker het verschil tussen goede en I slechte mengsels zal demon - j streren, moet door alle vee- houders in de Wieringermeer j worden gezien. Wij hopen daarvoor de heer Westhoff bereid te vinden en zullen gaarne een onzer assistenten belasten met de regeling en toelichting. De gemengde bedrij ven kunnen hun eigen graszaad telen. Zoals reeds werd opge-1 merkt is goed graszaad moei lijk te krijgen en duur. De voornaamste moeilijkheid is wel, dat een kweker, die een goede selectie heeft, niet ge-1 makkelijk een bouwboer vindt om dit product voor hem te vermeerderen. De" teelt is niet algemeen be- j kend en er zitten enige ha- j ken en ogen aan. De bouw- I boer hapt niet zo gretig, omdat de zaadopbrengst van goede weidetypen laag is, terwijl hij de contractprijs meestal relatief niet hoog genoeg vindt. En als dat zo blijft hangen, duurt het veel te lang voor iedere veehou der, voor een redelijke prijs goed zaad kan kopen. Het lijkt mij daarom gewenst dat een Qf meer landbouwers van de gemengde bedrijven in de Wieringermeer zelf hun ei gen g»raszaad gaan verbou wen. Laten zij eens beginnen met een klein perceeltje van het voornaamste gras n.L Engels raai-weide type, voor zaadwinning uit te zaaien. Zij kunnen dan, na een jaar, zich zelf en na enkele jaren hun collega's van eigen zaad van prima hoedanigheid, voorzien. Hier liggen moge lijkheden om goed en goed koop zaad te krijgen, waar mee de productiviteit van het grasland zeer aanzienlijk kan worden verhoogd en de bedrijfsvoering een steviger basis verkrijgt. Thans is het zo, dat onze gemengSe bedrijven in de richting van het wisselbouw type zijn gedrongen. Dit be tekent, bij consequente door voering van dit systeem, waarbij men het grasland na 4 jaar scheurt om er dan 4 jaar op te bouwen, op een bedrijf van 20 ha (half bouw en weiland) ieder jaar 2'is ha grasland inzaaien. ALs men hiervoor duur en slechf graszaad moet kopen is er iets fout in de bedrijfsvoe ring. Kan men het zaad zelf telen en heeft men dan bo vendien nog de garantie dat het van de beste kwaliteit is, dan komt men heel wat ver der. Bove'ndien zal, bij ge bruik van de betere meng sels, de levensduur van het grasland langer worden, zo dat jaarlijks steeds minder behoeft te worden gescheurd. Mocht er belangstelling bestaan om deze zaken al dus aan te pakken, dan zijn wij gaarne bereid om onze medewerking daarvoor te verlenen, bij het betrekken van goed uitgangsmateriaal, de teelt en verpleging enz. van de graszaden. Aangezien het zaad voor de graszaad- winning in Augustus of Sep tember (uiterlijk eind Sep tember) in de grond moet. is er haast bij. Want wij zouden nog dit Jaar gaarne een begin willen maken met de eigen voorziening van graszaden op de graslandbe- drijven in de Wieringermeer. Ir. L. R. DIJKEMA. WIE NIET ADVERTEERT WORDT VERGETEN

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Flevo-bode: nieuwsblad voor Wieringen-Wieringermeer | 1948 | | pagina 4