wacht wa3 geposteerd. Zij beproefden dus het dak van het
naast gelegen gebouw te bereiken, 't geen hun maar te wel
gelukte* Een touw, zaraeogesteld uit 45 strengen garen, tot
den arbeid behoorende, dat zij hebben weten te vervaardigen,
werd nu aan een ijzeren stang of bout van een dakvenster
bevestigd. Een der gevangenen liet zich van de steile hoogte
naar beneden glijden en kwam in de gracht te lande, die hij
wist over te zwemmen. Het touw werd daarna aan een der
aldaar staande boomen vastgemaakt, en weldra waren ook
de vijf overigen in vrijheid. In de gevangenis zelve was niets
bemerkt, en evenmin door de wacht daar buiten geplaatst.
Door <jen burger, die een paar der ontvlugten aan een der
■uitgangen van de stad had bemerkt, werd echter al spoedig
aan de nachtpolicie van de zaak kennis gegeven, en nu was
in weinig tijds alles in beweging, om de vlugtelingen op te
sporen. Reeds vroegtijdig waren twee, met name Christoffel
"Veldink en Hendrik Jan Huibeek, weder gevat, beiden door
landlieden, de een onder het dorp Goutum. de ander onder
het dorp Rijperkerk. Den laatsten vooral werd men niet dan
na eene zware worsteling meester, waarvan de teekenen dui
delijk aan hem zigtbaar waren, toen hij, sterk gebonden,
door de boeren op een wagen te Leeuwarden werd gebragt. De
telegraaf was reeds vroegtijdig naar alle kanten werkzaam,
om aan de justitie van het gebeurde kennis te geven. Ver
scheidene rijksveldwachters zijn verschillende wegen opgegaan
om te trachten de vlugtelingen in handen te krijgen, wier
signalement overigens ook reeds is verspreid. Het zijn le.
Johan Koenraad van Schenk, geboren te Amsterdam, laatste
woonplaats Veenhuizen (berucht door den moord op een ont
slagen kolonist), oud 28 jaren (No. drr kleedingstukken ,8842);
2e. Heinrich Schultz. geboren te Bern, laatste woonplaats
Harderwijk, oud 30 jaren (No. der kleedingstukken 3890)
3e. Wilhelm Spelleken, zich ook noemende Karl Romsberg,
geboren te Beek, bij Rkürort, oud 26 jaren No. der kleeding
stukken 4126); 4e. Gerardus Hendrikus Schafstal, geboren
te Weesp, laatste woonplaats Amsterdam, oud 35 jaren, No.
der kleedingstukken 3415). Hoe voorbereiding der ontvlug-
ting en deze zelve zoo ongemerkt hebben gescheiden, is in
derdaad bijna onbegrijpelijk. Aan de alkoven is niet de
minste braak te ontdekken.
Aan de gemeentelijke policie van Dantumadeel en de rijks-
veldwacht aldaar is het mogen gelukken drie der boven
genoemde ontvlugte gevangenen in handen te krijgen
bij 't dorp Rinsumageest. De arrestatie geschiedde bij een
korenveld, waarin zij zich hadden verborgen daar zij over
dag niet te voorschijn durfden komen. Ook naar aanleiding
van een door hen gepleegden diefstal bij nacht bij een inge
zetene van het dorp Roodkerk, waar zij ingebroken zijn en
zich van gouden en zilveren voorwerpen, geld, mans lijf-
dragt en linnengoed meester gemaakt hebben was de justitie
hun reeds op het spoor gekomen. De gevangenneming ge
schiedde wel niet zonder moeite, maar toch niet met zooda
nig verzetals men wel had mogen verwachten. Zij waren
trouwens ook zeer afgemat. Een, Wilhelm Spelleken, wist
nog verder te ontvlugten. Hij was het, die door zijn hoofd
uit het koren op te steken tot de ontdekking leidde; maar
ook hij zal stellig wel weder ter plaatse komen waar het
behoort. Zwaar geboeid werden zij Dirigsdag namiddag met
de Dokkumer trekschuit naar Leeuwarden gebragt. Onder
weg sprong een hunner Heinrich Schultz, niet de minst ge
vaarlijke over boordslechts als lijk werd hij weder opge
haald. Onder de gearresteerden bevindt zich de beruchte
Schenk. Toen zij naar de gevangenis werden teruggebragt
had er natuurlijk een groote oploop van volk plaats. Een
zeer ernstig ongeluk viel daarbij voor. Velen, die van de
overbrenging getuige wilden zijn, begaven zich in de pont
tusschen den Grachtwal en Zeevischmarkt aldaar, waar men
bij de gevangenis was. De pont was echter te ligt voorden
grooten last, en bijna midden in de gracht gekomen, zonk zij
met allen (20 a 80) die er in waren. Het was een hart
verscheurend tooneel, doch de afloop was minder ongelukkig
dan men wel had kennen denken. Zoover men althans weet,
werden allen, op één nu, (een 14jarige knaap) gered. Een
paar vrouwen werden geheel of gedeeltelijk bewusteloos uit
het water gehaald, men mogt er in slagen, de levensgeesten
weder bij haar op te wekken. De toestand van de eene is
echter niet van gevaar ontbloot.
De Nederlandsele Spectator is ten opzigte van het
afgetreden ministerie altijd ondeugend geweest; het afscheid
is tamelijk boos, De plaat stelt voor den uittogt van een
troep kermisbeden uit de stad "s Gravenhage, althans de
toren in 't verschiet gelijkt op twee droppelen waters die
der residentie. Het opschrift der plaat luidt: De. ontbinders
ontbonden." Vooroj) gaat de muziekant van den troep met
een smeugeltje in den mond; in zijne wezenstrekken herkent
men een persoon, die in zijne jeugd //liet wonderkind" werd
geheeten. Daar achter rijdt de hoofdpersoon van den troep
op een ezel; op het. dekkleed van het dier wordt het woord
//Paix" gelezen; de baas draagt met welbehagen een groote
pluim in zijn handen, terwijl een aap naast hein zit en
blijkbaar zeer gestreeld is door het gezelschap van zijn
nevenman, op uien hij sprekend gelijkt. Achter den baas
wordt een vaandel gedragen, waarop het uoord//ontbinding",
waardoor hij als 'gekroond wordt. Daarop volgt een wagen
getrokken door een paard; op den wagen allerlei rommel,
waaronder te herkennen een Turksche trom, een bord met
randen, waarop het woord proclamatie, benevens een pailjas
in zeer gedecontenanceerde positie. Dit personaadje heeft veel
overeenkomst met den braven graaf Rutger Jan Schimmel-
pennick. Achteraan volgen twee kerels met kruiwagens,
in elke kruiwagen een kerk. Op den voorgrond, bezijden
den weg, ligt een leêge kist. waarin zonder veel geestes-
overspanning de toestand van 's lands schatkist wordt herkend.
Men beweert dat van Bistna rek te lang reeds den raad
zijner geneesheereu in den wind heeft geslagen, die hem rust
voorschreven. In plaats van hunnen raad te volgen, heeft
hij, zoo zegt men, om zijne kracht te behouden, sterke dran
ken en champagne gebruikt, en vaak misbruik er van gemaakt.
Wanneer een diplomaat of ander aanzienlijk persoon hem
ongestoord wilde spreken, dan moest de bezoeker komen te
gen middernacht en dan stroomde de wijn tot twee uren in
den morgen. Kwam Bismarck te overlijden, dan vreezen
velen zal zijn dood een ongeluk voor Europa zou zijn, want
hij is de groote hinderpaal tegen den oorlog. Bij den koning
zorgt hij voor tegenwigt aan de militaire partij, die anders
met v. Moltke aan het hoofd, zeer magtig zou wezen.
De France verneemt, dat in Frankrijk de kurasiers
van nieuwe en sterker harnassen zullen voorzien worden,
oindat de nu in gebruik zijnde niet voldoende bestand zijn
tegen de kogels der nieuwe geweren. De oude harnassen, die
100 francs gekost hebben, zullen naar men zegt voor 25 francs
aan de Braziliaansche regering worden overgedaan.
Het proces tegen madame Rachel, voor de regtbank
Malbojough te Londen gevoerd, geldt niet, zoo als men het
deed voorkomen, eene actie wegens het niet verleenen van
toegezegde schoonheid, waarvoor genoemde dame 1000 pond
sterling heeft ontvangen, maar eene opligterij op groote
schaal. Aan miss Borrdaile had zij hare schoonheids-mid
delen verkocht met de verzekering dat deze nu ook weldra
een huwelijk zou sluiten. Inderdaad meldde zich al zeer
spoedig lord Ranelagh aan, die bij de oprigting der vrij
willigerskorpsen in Engeland zich naam heeft gemaakt. Twee
jaren lang correspondeerde lord Ranelagh met haar en wist
hij op allerlei wijze geld van haar te krijgen, tot t en bedrag
van 8000 pond sterling. Hij bleef van haar vorderen dat
zij de zaak geheim zou houdpn, omdat familie omstandighe
den hein voor het oogenblik beletten zijne huwelijksplannen
publiek te maken. Eindelijk echter was hel geduld van miss
Borrdaile ten einde; zij vermoedde dat zij bedrogen werd
en stelde eene vervolging in tegen madame Rachel en lord
Ranelagh. Deze verscheen, met de verklaring, dat hij niets
van de zaak af wist en het bleek ook werkelijk dat een
ander zijn naam had aangenomen. Hij woonde de teregt-
zitting nogthans bij en schaterde van lagchen over de be
spottelijk overdreven brieven, die de bedrieger had geschre
ven en die strekken moesten om de vijftigjarige in den waan
y tp brengen, dat hij smoorlijk op haar verliefd was. Het
dwaaste is nog, dat miss Borrdaile volstrekt niet door de
natuur begiftigd is en haar voorkomen, bij haar binnentre
den in de regtzaal, den algemeenpn lachtlust gaande maakte.
Voor madame Rachel was dit oordeel van het publiek dus
vrij wat mindt-r gunstig dan de door haar zelve gestelde
reclames in de dagbladen.
Door een amerikaanscb dagblad wordt het volgende
verhaald
Onlangs moest de regtbank te Kentucky vonnis wijzen in
een zaak van opligterij. De aanklager, die algemeen bekend
stond voor een loszinnig mensch, had zich laten verschalken
door een van die rijzende industriëlen, die op hunnen buik
een tafeltje dragen, dat aan een lederen riem hangt en waarop
zij met drie kaarten spelen. Iedereen is inde gelegenheid ge
weest om het te zien. De speler laat de drie kaarten zoo
snel mogelijk van den eenen kant naar den anderen gaan:
één links, één regts en één naar het midden de toeschouwers
volgen die beweging en wedden, wanneer zij meenen ontdekt
te hebben op welk punt de kaart ligt, die even te voren van
plaats veranderd is. De slimsten kunnen er zich nog in be
driegen. De speler laat liet twee malen raden. Het getal
wedders vermeerdert. Wanneer nu de som hoog genoeg is,
bedriegt hij het scberpziendste oog door middel van een on-
merkbaren handgreep, en de slimme gasten, die, moedig door
hun vorig geluk, zich er reeds mede vleiden dat zij de bank
zouden laten springen, zijn stom van verbazing.
Een dezer teleurgestelden, die op zulk eene wijze zijn laatsten
stuiver was kwijt geraakt, daagde, zoo als boven gezegd is,
zijn behendigen tegenstander voor de regtbank. De laatste
werd door hem van afzetterij beschuldigd, omdat hij hem
had doen wedden op eene kaart, die hij vervolgens had weg
gemoffeld, en die niet meer in het spel was, toen hij hem
die liet raden.
In de verdediging werd integendeel beweerd, dat alles vol
komen zuiver was toegegaan dat het geheele guitenstuk in
de behendigheid van den speler bestond, en de gansche zaak
slechts eene gochelarij was, die ten doel had het oog van den
wedder ten opzigte van den gang der kaart te misleiden.
Nu kwam het er maar op aan deze bewering te staven,
en dit heeft de advokaat gedaan, die, naar het schijnt, zich
in het spel met de drie kaarten geoefend had, voor dat hij zich
op de studie der wetten had toegelegd.
)Mijne heeren sprak hij tot den regter en de gezworenen,
//hier zijn drie kaarten," en inderdaad haalde hij uit zijn zak
drie kaarten, die bij op de tafel voor zich openlegde. »IIier
zi]n drie kaarten ruiten-acht, klaveren-aas en schoppen-vrouw,
Schoppen-vrouw in het midden, passeer klaveren-aas, ruiten-
acht, klaveren-aas, schoppen-vrouwpasseer regts, ÜDks, naar
