vonnis van de Goesche regtbank, nu eenigen tijd geleden, I
in het verbeterhuis, in het gesticht voor jeugdige vrouwelijke J
veroordeelden is opgenomen
//Maar dat is dan toch vreeslijk. Ligt de schuld van
zulk een monstervonnis aan de regters of aan de wet
Begters, die zoo willekeurig, zoo bespottelijk oordeelen,
moesten ontslagen worden. Of een wet, die zoo een onge
rijmdheid huldigt, moest zoo spoedig mogelijk afgeschaft worden!
Het ergste is, dat het meisje zonder verdediger schijnt
geweest; anders had zij natuurlijk wel geappelleerd. l)it
komt ditèrom, wijl alleen aan "crimineele" beschuldigden
een advocaat ambtshalve wordt toegevoegd, en de ouders
waren arm....
Bij 't benoemen van regters, meent mr. de H. mogt men
wel wat viinder op protectie en langdurig solliciteeren, en
wat meer op doorzigt en talent acht geven.
Ook hier wordt verbetering dringend geëischtDoch
ook hier zal het wel weer wezenvox clamantis in deserto
De maatschappij voor den werkenden stand te Amsterdam
heeft besloten, gevolg te geven aan den vroeger uitgesproken
wensch tot oprigting van een afdeeling volksgaarkeukens,
als begin van uitvoering is eene commissie benoemd, ten einde
te overleggen met de commissie, welke, aan het bestuur
der maatschappij een schrijven over de zaak heeft gerigt.
Een zeer romantisch plan is op onmeedoogende wijze
in zijne uitvoering gestoord. Een handelaar te Amsterdam
verblijdde zich in het bezit van twee dochters. Eens opeen
morgen wordt te vergeefs op de verschijning der meisjes ge
wacht De ouders hebben een onbestemd voorgevoel van eene
of andere gebeurtenis. Zij doen .onderzoek, en het blijkt dat
uit de geldkist van het hoofd der familie eene som van
duizend gulden ontvreemd is. Voorts verneemt men dat twee,
met de aangeduide veel overeenkomst hebbende, meisjes met
den trein naar Botterdam gereisd zijn, en ook dat een uur
later twee jongelieden uit de buurt eveneens weg zijn gegaan.
Haastig neemt de oude heer den eerstvolgenden trein naar
Botterdam. Bij zijne aankomst ziet hij een schip gereed om
te vertrekken. Geen minuut is te verliezen. Hij gaat aan boord
en vindt in een verscholen hoekje de vier gezochte jongelieden,
welke onmiddelijk in hechtenis genomen worden, twee onder
beschuldiging van ontvreemding van geldswaarden, de anderen
van ontvoering van minderjarigen. De geldswaarden waren
reeds vrij wat verminderd, daar de vracht vooruit betaald moest
worden.
Eergister morgen omstreeks 5 ure werd aan de lange brug
hij de nieuwe Stads-herberg te Amsterdam opgehaald, het
lijk van zekeren J., afkomstig uit Alkmaar. Hij scheen om
streeks 40 jaar oud en was van een fatsoenlijk uiterlijk.
Naar alle waarschijnlijkheid is hier aan zelfmoord te denken,
doordien genoemde persoon aldaar nog laat in den avond, zooals
het scheen naar iets zoekende, werd gezien. Verwarring in
zijne zaken en geldgebrek schijnen hem tot die wanhopige
daad geleid te hebben. Hij laat vrouw en kinderen ua.
Te Botterdam is met veel plegtigheid de eerste steen
gelegd van een gebouw voor de zouaven-broederschap.
De heer B. Sikkeraa, onder Zuidhorn, heeft eene
melkkoe, die in twee jaren, in 1868 en 1869, aan boter
heeft opgebragt eene som van f 226.63, en het eigen gebruik
voor twee personen van melk en boter.
Algemeen wordt verzekerd, dat Keizer Napoleon een
decreet heeft geteekend, waarbij prins Pierre tijdelijk uit het
laud verwijderd (verbannen), wordt. Dit decreet, dat om alle
opzien te vermijden, niet officieel openbaar zal worden gemaakt,
heeft de Keizer genomen, krachtens het Senaatsbesluit van 7
November 1852, dat hem regt geeft over al de leden zijner
familie te beschikken. Prins Pierre moet zelf ook hebben in
gezien, dat zijn tegenwoordigheid iu Frankrijk vooreerst on
mogelijk is.
Bijua alle Parijsche bladen wijden artikelen aan de
uitspraak der jury te Tours. Doch het blad, dat zeer zeker
tot de meest //onverzoenlijke" vijanden van het keizerrijk
behoort, de Marseillaisegeeft met geen enkel woord zijne
meening over deze uitspraak te kennen. Daarentegen vindt
men aan het hoofd zijner kolommen, over de geheele breedte
van het blad, bij wijze van aankondiging, het volgende in
groote letters
//Pierre Bonaparte is vrijgesproken.
Yictor Noir is in het graf.
Ulric de Fonvielle is in de gevangenis.
Henri Bochefort is in de gevangenis.
Millière, Bigault, Bazire, Dereure zijn in de gevangenis.
Pierre Bouaparte is vrijgesproken."
Overigens dient gezegd te worden, dat de uitspraak over
't algemeen groote ontevredenheid heeft veroorzaakt. De radicale
bladen die vuur en vlam spuwen, kunnen buiten rekening
gesteld worden; men kan zeggen, dat zij hun //onverzoenlijk"
karakter ook ditmaal niet verloochenendoch de gemailde
organen van de ministriëele drukpers geven ook zonder on
derscheid hunne afkeuring over de vrijspraak van prins Pierre
te keunen. De PresseJournal de ParisParis-Journal, de
IGauloisen vele andere bladen van dien stempel om niet
vati de Temps, Opinion NationaleSiècle, enz. te spreken
betreuren het verdict der jury zoowel uit het oogpunt
van het regt, als uit dat vau-Jiet belang der dynastie. //Indien
ooit e«n uitspraak gevallen is anders dan ze verwacht werd,
dan is het die van de jury te Tours," zegt de Presse. //Doch
indien het tegendeel van hetgeen thans gebeurd is, eeus had
plaats gehadindien Victor Noir den prins had gedood, in
plaats van door hem gedood te worden, zou dau hetzelfde
verdict uitgebragt zijn geworden Zou dan het kind
des volks vrijgesproken ziju, gelijk thans de prins die dat
kind vermoord heeft, vrijgesproken is? Ja, zeker, men moet
het gelooven. Dit behoort zoo. De justitie heeft niet en mag
niet hebben tweeërlei maat en gewigtvoor haar zijn er noch
prinsen, noch ploerten. Zij raadpleegt alleen haar geweten
en heeft te oordeelen over de daden der menschen.
Indien prins Pierre in de bureaux der Marseillaise, zegt.
Paris-Journal, het lot had getroffen, dat Victor Noir in de
woning van den prins heeft gevonden, de hoofdredacteur
der Marseillaise zou in de gevangenis geheel afgezonderd
zijn gehouden en waarschijnlijk tot levenslangen dwangarbeid
veroordeeld zijn.
De Gaulois klaagt bitter over de onderscheiding, waarmede
de president van het Hof den prins behandeld heeft, in te
genstelling van de wijze, waarop hij ten aanzien van de
tegenpartij te werk ging. Hij dreef de partijdigheid zelfs
zoover, dat hij toornig werd, toen de advocaten der civiele
partij trachtten te bewijzen, dat Pierre Bonaparte, zonder
geprovoceerd te zijn, iemand, die weerloos was, heeft gedood.
De heer Emile de Girardin zegt in de Lïberté dat hij
over de uitspraak zelve niets in 't midden zal brengen. Eene
daad van het geweten, dat onschendbaar is en onschendbaar
moet blijven, mag niet aan de openbare afkeuring prijs
worden gegeven. Hij, die dit doet, oefent geen critiek uit,
maar matigt zich het regt aan, onverdraagzaam te zijn.
En de onverdraagzaamheid is het meest tirannieke en hatelijke
wat er bestaat. Doch de heer de. Girardin verklaart zich
tegen een hoog Hof van Justitie, als exceptioneele rr.gt-
spraak. Tegen dergelijke instelling mag men met regt cri
tiek uitoefenen.
Men vertelt overigens dat de beslissing der jury met 18
tegen 18 stemmen is gevallen. Een van de onaangenaamste
herinneringen aan het proces is overigens de overvloed van
gendarmes, waarmede de heeren Bochefort, Milliére en Grousset
ter regtszittirig werden binnengeleid, terwijl de prins alleen
door een kapitein der geudarmerie werd vergezeld, die meer
zijn adjudant dan zijn bewaarder scheen. Vooral de ver
slaggever van de Times geeft er zijn ergernis over lucht,
dat genoemde kapitein telkens boog als een knipmes, wanneer
hij tot den prins of deze tot hem sprak. Ook de houding
der jury, die volstrekt niet kalm en onpartijdig toeluisterde,
maar herhaaldelijk blijken gaf van hare sympathiën, of an-
tipathiën, nu eens ten aanzien van sommige getuigen, dan
weder van de advocaten, wordt door den Engelschman scherp
gelaakt.
De Daily News levert mede een beschouwing omtrent
den afloop van het proces-Bonaparte, en zegt aan het slot
daarvan het volgende:
Zie op denztdfden dag dat het Hof den prins op vrije
voeten stelt, veroordeelt 't hem tot het uitkeeren eener scha
devergoeding van 25,000 francs aan de familie Noir. Indien
hij onschuldig is aan den dood van Victor Noir, waarom
moet hij dan zich een geldelijke boete zien opgelegd En,
indien hij een boete moet betalen, hoe kan hij dan on
schuldig geacht worden aan een vergrijp, dat hij door schade
aan zijn beurs moet bezuren Ziedaar een raadsel, dat wij
te vergeefs trachten op te lossen."
De moordenaar Dessous-le-Monstier, die de drie ge
broeders Thirion, beestenkoopers in België, achtereenvolgens
bij zich iu huis gelokt en vermoord en nu oulangs zijn vrouw
vergiftigd heeft, is door bet hof van Bergen en Henegouwen
ter dood veroordeeld. Zelden bragt een proces zulk eene
verstompdheid van het moreel gevoel aan deu dag. De woede
van het publiek tegen den misdadiger kende geene grenzen.
Met luid gejuich werd zijne veroordeeling begroet, en ter
naauwernood konden de gendarmen de cellulaire wagen, waarin
hij naar de gevangenis werd vervoerd, tegen de woede der
meuigte beveiligen.
Achtduizend p. st. in bankDooten van honderd pond
werden in de vorige week door een bediende dezer instelling
aan de Nationale bank te Londen ontvreemd. De ongeluk
kige, sedert zeven jaren in zijn betrekking, heeft reeds bekend.
Men wil weten, dat hij niet wel bij 't hoofd was, toen hij
de daad pleegde.
Te Pegomas (Z. O. Frankrijk) heeft een tuinman eerst
zijue twee kinderen en daarna zijne vrouw met een snoeimes
den hals afgesneden, ten aanzien van een buurman, die te
vergeefs poogde, aan de zoo wreedaardig uit hun slaap op
geschrikte slagtoffers hulp te verleenen, en daarbij ernstig
gewond werd. Toen men zich eindelijk van den moordenaar