Omtrent den toestand van Bazaine heeft men weder een
berigt, door den minister van oorlog in het Wetgevend lig-
ehaam medegedeeld. Dat berigt overtreft nog de vroegere
in naïviteit. De graaf van Palikao verhaalt officieel aan de
volksvertegenwoordiging, »dat Bazaine het te druk heeft om
een rapport te zenden
Fraaijer proeve van officiële waarheden heeft zelfs Frankrijk
ons tot dusverre niet aangeboden.
De Franschen hebben het kamp van Chalons verbrand
en vervolgens de wegen met omgehouwen boomen versperd,
om den marsch der Pruisen te bemoeijelijken.
Parijs 25 Aug. (Officieel.) Het blijkt uit de tijdingen,
die de minister van Oorlog uit het leger heeft ontvangen, dat
de Pruisen hunne verkenningen uitstrekken tot het departe
ment van de Haute Marne en tot de stad Chalons. De prevect
van de Haute Marne berigt, dat het noordelijk deel van het
arrondissement Vassy door Pruisische troepen bezet is. Er
is bevel gegeven, om door alle mogelijke middelen den ver
deren marsch des vijands tegen te gaan. De bevolking, vol
vaderlandsliefde, neemt genoegen met alle maatregelen, die
bevolen worden en die onder leiding van officieren en inge
nieurs zullen worden uitgevoerd.
Toen de keizer van Frankrijk de troepen te Chalons
inspecteerde, werd geen enkele maal het »leve de keizer" aan
geheven. Wel klonken kreten ter eere van Mac-Mahon.
Le Temps vermeldt twee correspondentien uit Reims,
van Zondag, die de aankomst aldaar, in den loop van den
dag vermelden, niet slechts van keizer Napoleon en het ge-
heele militaire hoofdkwartier, maar ook van den maarschalk
Mac Mahon en het grootste gedeelte van diens legerkorps.
Het hoofdkwartier werd te Courcelles, westelijk van Reims
gevestigd en het korps van Mac Mahon kampeerde meer
noordwaarts langs den weg naar Laon en rondom de stad.
De Times is van oordeel dat de positie van Maarschalk
Bazaine onhoudbaar is. Zijne voorraden zijn niet voldoende
en zijn toestand dreigt slechter te worden en tot eene spoe
dige krisis te geraken, door de aankomst van zwaar belege
ringsgeschut in het Duitsche leger. Bombardement en vrees
voor hongersnood moeten hem dwingen eene wanhogige poging
te wagen, om door den vijand heen te breken of te kapitu-
leeren. De opoffering voor eene geweldadige verbreking van
de vijandelijke linie zou groot zijn, en toch zou het meeste
succes dat daarmede kon worden behaald wel niet meer zijn
dan dat van den terugtogt van Mac-Mahon van Woerth.
Kapitulatie zou misschien een oogenblikkelijken stilstand van
krijgsbedrijven ten gevolge kunnen hebben. Dit kan misschien
nog eenigen tijd uitblijven. Frankrijk, door de nederlaag ont
waakt, zou al zijne krachten voor eene laatste poging bijeen
garen, maar heldhaftige besluiten zijn geen onvoorwaardelijk
succes, en de hartstogt van de razernij kan toch het nood
lottige einde niet voorkomen. Ook over de defensie van Parijs 1
brengt de Times eenige opmerkingen in het midden. Het blad
hoopt dat de mannen die op het oogenblik bezig zijn Parijs
in staat van tegenweer te brengen, ook aan de mogelijkheid
'zullen denken dat de vijand de hoofdstad in het geheel niet
aantast. De Pruisen kunnen naar Parijs marcheren, zij be
hoeven het niet aan te tasten. Zij hebben alleen de gemeen-
schap te land en te water af te sniiden om twee millioen
menschen in een sterke stad op te sluiten. Het is moeijelijk
te begrijpen hoe een stad als Parijs of Londen drie weken
óf zelfs drie dagen eene blokkade zal kunnen doorstaan ge
noegzaam om langs de gewone wegen de middelen van invoer
te beletten die noodig zijn om aan de groote centrums van
bevolking de onmisbare levensbehoeften te verschaffen. Het
schijnt Daauwelijks te geloovendat mannen in het bezit
hunner volle vijf zinnen plannen maken om een groot deel
van het grondgebied rondom Parijs te verwoesten en de
landelijke bevolking van de omstreken met hunne granen
en vee in de stad te huisvesten. Wij behoeven er niet op
te wijzen hoeveel er tot de uitvoering van zulk een reusach
tig schema noodig is. Wij vragen alleen waartoe zou het
dienen Hoe lang kan Parijs het uithouden als van buiten
niets kan worden ingevoerd
De Fransche regering heeft Woensdag bij het Wetge
vend Ligehaam een wets-ontwerp ingediend, waarbij alle
oud-militairen van 25 tot 35 jaren gehuwd of nietonder
de wapenen worden geroepen. Verder de oud-officieren tot
den leeftijd van 60 jaren en de nog voor den dienst ge
schikte generaals, beneden den ouderdom van 70jaren. Bit
ontwerp werd urgent verklaard.
Terwijl in Frankrijk schier niemand meer van den kei
zer en het keizerrijk spreekt, maar allen de toekomst des lands
zien in een militair triumviratBazaineTrochuPalikao,
en in een burgerlijk ThiersGambettaPicard, verneemt
men dat Victor Iiugo naar Parijs is vertrokken, met een pas
die hem door den Franschen zaakgelastigde is verstrekt.
Tevens wordt berigt dat de heeren Edgard Quinet, Schoël-
cher, Ledru-Rollin en Louis Blanc zich allen gereed maken
uit Engeland naar Frankrijk terug te lceeren.
Louis Blanc heeft een brief geschreven aan een vriend,
waarin hij de pligten der Franschen in deze benarde omstan
digheden bespreekt. Volgens zijn gevoelen boet Frankrijk
thans op eene verschrikkelijke wijze voor de noodlottige dwa
ling, waardoor het zijn lot in de hand van één man stelde;
hij vraagt nu; hoe kan die fout hersteld worden? De
natie moet kiezen tusschen de souvereiuiteit des volks en het
keizerrijk. De heer Blanc zou gaarne te Parijs zijn, maar
hij meent dat zijne tegenwoordigheid in Frankrijks hoofdstad
eene revolutionaire beteekenis zou hebben en tot verdeeldheid
zou leiden, en daarom acht hij het nuttig, dat hij voor het
oogenblik blijft waar hij is. Zijn raad aan zijne medeburgers
iswanneer de tijd zal gekomen zijn, dat Frankrijk bezit
van zich zelf kan nemen, moet het tot Germanie en de wereld
zeggen: »de tegenwoordige oorlog is een strijd geweest tus
schen twee mannen, niet tusschen twee volken. Frankrijk
dat thans zijn eigen meester is geworden, stoot dien oorlog
van zich, en besluit boven ziju amonr-propre zijn groot beginsel
te stellen, dat is de broederschap der volkerendat
wil zeggen: vrede; vrede op voorwaarde dat die eervol voor
allen zij en door allen geëerbiedigd worde. De wereld zou die
taal hooren. Duitschland zou haar begrijpen. En als Pruisen,
bedrogen of misleid door zijn gouvernement, weigerde naar
die taal te luisteren, zou de sympathie aan de zijde van
Frankrijk wezen, dat niet langer zou vechten in het belang
van een man of eene familie, maar in het beiang van de regt-
vaardigheid, het regt en de humaniteit. Maar op dit oogen
blik bezet de vijand onzen grond. Zoolang die toestand voort
duurt, heeft Frankrijk slechts één ding te doen de flinkheid
zijner houding, de energie van zijne besluiten, zijn bedaarde
moed, moet geëvenredigd zijn aan de grootheid van zijn gevaar."
De Patrie zegtPruisen, België en Luxembnrg schenden
het tractaat van onzijdigheid dat onlangs te Londen werd
geteekend, door toe te staan dat Pruisische verwonden over
neutraal gebied worden vervoerd. Pruisen handelt in deze
niet uit een beginsel van humaniteit, maar om zijne spoor
wegen vrij te houden voor het vervoeren van provisiën en
versterkingen. De Fransche regering zal met kracht opko
men tegen zulke handelingen.
De Londensche correspondent van de Indépendcince be
rigt dat de groote neutrale mogendheden zich tot België, Lux
emburg en Nederland gewend hebben met het verzoek, om de
gewonden langs hun grondgebied te laten vervoeren. België
en Luxemburg hebben daarin bereids toegestemd onder het
beding, dat de oorlogvoerende mogendheden eveneens hare toe
stemming zouden geven. De groote neutrale mogendheden
hebben de zaak toen aan het oordeel van Pruisen en Frank
rijk onderworpen, wier antwoordt te gemoet wordt gezien.
De »Nord Deutsche Allg. Ztg., die, gelijk men weet, niet
ten onregte het orgaan van graaf Bismarck wordt genoemd,
opent Woensdag jl. zijn rubriek van het »oorlogstooneel" met
de opmerking: dat de tegenwoordige pause in de Duitsche
legerberigten een natuurlijk gevolg van de jongste gebeurte
nissen is. Een gewigtig gedeelte der operatiën zegt het
blad is voorloopig ten einde gebragt en er moet nu nood
wendig eenigen tijd verloopen, eer de verdere beschikkingen
ten uitvoer gebragt kunnen worden. Intusschen zijn de vijan
delijke troepen geheel en al buiten staat gesteld tot de eene
of andere actie tegen de Duitsche armee. De maarschalk
Bazaine zal zijne troepen niet alleen de noodige rust moeten
gunnen, maar ten gevolge zijner zware verliezen ook een
andere taktiek moeten vaststellen, alvorens hij er aan kan
denken om een uitval te wagen.
De Berlijnsche »Börsen-Zeitung" had gemeld dat in het
Duitsche leger eene epidemische ziekte was uitgebroken. De
»Nord-Deutsche Allg. Ztg." verklaart thans ten stelligste dat
daarvan bij de armee niets bekend is.
Uit eene geloofwaardige bron vernemen wij zegt de
Nord Deutsche Allg. Zeituug dat op de Berlijnsche beurs
eene sterke partij a la baisse speculeert en alle mogelijke on
gunstige berigten tot haar doel dienstbaar maakt.
Welligt dat door deze partij het onwaarschijnlijke berigt
verspreid is, dat de Pruisen tusschen Chalons en Verdun een
veldslag zouden hebben verloren.
In een brief uit Saarbrücken van 19 dezer aan het
Frankfurter Journal wordt het daar uit Nederland aangebragt
veldlazareth, hetwelk op het plein der kazerne no. 1 is op
geslagen een waar model voor deze inrigtingen genoemd.
Zwitserland heeft zijne troepen voorloopig verminderd.
De eerste en tweede divisie, waarvan de eene aan de Fransche,
de andere aan de Duitsche grenzen stond, zijn naar huis ge
zonden, en de andere drie divisien in hunne plaats gesteld,
onder bepaling, dat de opperbevelhebber zich met het militair
departement omDrent eene verdere vermindering zal kunnen
verstaan
De "Spectator" zegt omtreut von Moltke: nDie kleine
magere man' baron von Moltke, die soldaat van de studiecel
die in zijn gansche leven nooit een regement in 't veld heeft
aangevoerd, die vertegenwoordiger van een klasse van tactici,
die door generaals welke juist hersens genoeg hebben om de
gewone zaken van 't dagelijksch soldatenleven te besturen,
steeds bespot is, die man heeft het groote Fransche leger ver
nietigd, dat slechts drie weken geleden geloofde, dat het weldra
in Berlijn zou staan.
Uit het Mengelwerk van de Arnhemsche Courant nemen wij
onderstaande vertaling over, van het, den Duitschen soldaten
stand zoo zeer nbegeisterndlied, getiteld
10 H E WACHT A UI RHEIN.
Een strijdkreet klinkt met woest gedruisch
Als stormgeloei en golfgebruis:
Op, naar den Rijn, den Duitschen Rijn!
Wie zal den stroom tot wachter zijn
Vertrouw op ons, mijn vaderland,
Wij houden aan den Rijnstroom stand
Een rilling gaat door elks gemoed
En ieders oog ontsteekt in gloed:
De Duitsche jongelingschap stroomt aan
En schaart zich rond de legervaan
Vertrouw op ons mijn vaderland,
Wij houden aan den Rijnstroom stand
En zoo ik sterven moet, geen nood,
Ik blijf u bij tot in den dood
