en zich slechts kort in dezelfde gemeente ophield, was zijne
opsporing niet gemakkelijk. Hij zal nu wel voor eenige
jaren onschadelijk worden gemaakt, waut hij heeft heel wat
aan de justitie te verantwoorden.
De //Java-Bode" van 28 Dec., behelst het volgende, dat
eenigzins het eerste particuliere telegram opheldert, hetwelk
Zooveel sensatie maakte.
//Naar wij vernemen, hebben de militaire autoriteiten, door
de goede trouw van een Zwitser, bier ter stede dezer dagen
de draden in handen gekregen van een komplot, gesmeed door
vreemde militairen van het Tndisch leger, met het doel om
op verschillende plaatsen in opstand te komen. De raddraaijers
schijnen te Buitenzorg in garnizoen te liggen; daar zijn althans
een veertiental Zwitsers in hechtenis genomen, en het complot
had vertakkingen te Weltevreden, Cheribon en welligt nog
op andere plaatsen. Door middel van onderschepte brieven,
in een voor vreemdelingen onverstaanbaar dialect geschreven,
is men er door de hulp van een officier, dat dialect magtig,
in geslaagd, de betrokken personen te ontdekken en hen on
schadelijk te maken. Oudejaarsa\ond of nieuwjaarsdag zou
voor de uitvoering hunner misdadige plannen bepaald zijn.
Zijne Hoogheid de Sultan van Djocjocarta, heeft de
niet onaanzienlijke som van f3050., ten behoeve van het
//Roode Kruis" bij den resident van Djocjocarte gestort, ter
wijl dat bedrag een paar dagen later nog vergroot werd met
f730. door bijdragen van 's Sultans oudsten zoon Pangeran
Ngabei en zijne drie jongere broeders.
Omtrent de schipbreuk van de stoomboot Borneo meldt
de Anglo-Brazilian Times nog, dat van de zeven en zeventig
personen, die aan boord waren, slechts twee en veertig levend
aan land zijn gekomen. De eenige passagier, die gered is,
was de heer Walkerdie omgekomen zijn waren Pogio,
Thomas, mpj. Lewis en de heer Butcher. Van hen, die tot
het -schip behoorden, zijn gered de eerste stuurman, de dokter,
vier lagere officieren en vijf en dertig man van het scheepsvolk.
«OKLOG^B!^lta»TEV.
Eigenlijk gezegde oorlogsberigten ontbreken beden geheel.
Een telegram uit Havre spreekt van 5U00 Pruisen, die uit
Yvetot op weg zouden zijn naar Havre met welk doel wordt
niet gezegd.
Zondag jl. zou te Parijs en héden in de provinciën de ver
kiezing plaats hebben van leden voor de Nationale Vergade
ring die te beslissen zal hebben over de aanneming van dé
door Pruisen aautebieden vredesvoorwaarden of de verdere;
voortzetting van den oorlog.
De Berlijnscbe korrespondent van de «Echo de Bruxelles"
meldt, dat de schadeloosstelling door graaf Bismarck gevor-:
derd, zeven milliarden bedraagt. VaD den afstand van Pon-
dichery zou evenmin sprake zijn als van dien der twintig Fran-
sche pantserschepen. Ook moet het gerucht betreffende de
wijziging der kaart van Europa, geheel zonder grond wezen.
Engeland wil zich met de vredesvoorwaarden bemoeijen.
Het heeft de mogendheden opgewekt om aan hare vertegen
woordigers te Londen bepaalde bevelen te zenden ten einde
met de Britsche regering bij Pruisen op zachte voorwaarden
aan te dringen. Ook de Czaar moet in dieD geest aan keizer
Wilhelm hebben geschreven, toen hij hem met zijne waardig
heid geluk wenschte. Intusschen is de heer Favre zelf met
den inhoud en omvang van Pruisens eischen nog niet bekend.
Men schrijft uit Bordeaux aan de Pall Mali Gazetten
Als er vrede gesloten wordt, ïs een burgeroorlog onvermijde
lijk. Het is duidelijk, dat een onteerende vrede in de oogen
van vele Franschen 's lands ondergang voltooijen zal. Vele
zuilen het land verlaten en het verloochenen. De rest zal
onderling vechten, om de bovenhand te hebben. Het is pijnlijk
voor een Engelschman om te moeten hooren »Hoe kortzig-
ting is uw politiek. Als Pruisen onze vloot en Holland zal
hebben, ligt gij aan de beurten hoe zult gij zonder Frankrijk
u kunnen verdedigen Met u konden wij de geheele wereld
tarten zonder ons staat gij alleen en in gevaar door de
roofzieke Pruisische, Russische en Amerikaansche adelaars
geplunderd te worden." Daarop kan men moeijelijk iets ant
woorden. Verscheidene dagbladen protesteren tegen het gedrag
der regering en zij willen, dat ieder man tusschen achttien
en veertig jaren opgeroepen zal worden. De boeren zullen
bij de verkiezingen beslissen ten gunste van den vrede. De
nog zeer sterke oorlogspartij zal zich daaraan niet onderwerpen.
Uit Parijs is berigt ontvangen dat generaal Trochu voor
de candidatunr voor de Nationale Vergadering heeft bedankt.
Jules Simon zou aan Gambetta hebben medegedeeld, dat
van nu af alle rnagt uitsluitend zal berusten bij het gouver
nement te Parijs.
Gambetta is van een tegenovergesteld gevoelen. Men voor
ziet daarin de aanleiding tot meerder oneenigheden.
De Pruisen hebben aan het blad »Nouvelliste" te Rou-
aan eene contributie van 2000 frs. opgelegd, als straf voor
de openbaarmaking eener circulaire uit Bordeaux, betreffende
de verkiezingen. Er verschijnt thans te Rouaan geen enkel
dagblad meer, daar de circulatie van dagbladen, ten gevolge
van den wapenstilstand zoowel te Parijs als in de departe
menten verboden is.
Volgens de Parijsche Moniteur heeft bij den uitval op
19 Jan. een Fransch soldaat geschoten op den gener. Trochu,
toen deze de wankelende troepen terugvoerde de ordonnans
officier, graaf Langle, werd daarbij gedood.
Aan den laatsten uitval uit Parijs hebben een aantal
personen deelgenomen, blijkens hun kleederen behoorende tot
den aanzienlijksten stand. Vele lijken, die door de Duitschers
zijn begraven, waren voorzien van prachtige pantsershoe
weinig de middeleeuwsche bescherm middelen hebben gebaat,
was duidelijk de pantsers waren overal met kogels doorboord.
In de vorige week is de eerste bezending brieven en
dagbladen, waarmede vier vrachtwagens gevuld waren, uit
Parijs te Versailles aangekomen. Daarbij was de Gazette de
France van 28 Januarij, waarin het voorloopig bewind, aan
de Parijsche bevolking kennis geeft van de onderhandelingen
en de redenen die tot de getroffen schikking geleid hadden.
Daaronder staan natuurlijk in de eerste plaats de nederlagen
der Franscbe legers in de provinciën en voorts het gebrek
aan levensmiddelen in de hoofdstad. Voorts wordt in dit
blad hetzelfde berigt gevonden, dat de Times van dien datum
bevatte, namelijk dat Bismarck een verklaring van den ex-
keizer in handen had, dat hij de Pruisische voorwaarden wilde
aannemen en voor de binnenlandsche rn3t instond, als men hem
uit de Fransche krijgsgevangenen 100,000 manschappen liet
kiezen, om daarmede naar Parijs te trekken. Een andere
lezing was, dat prins Napoleon aangeboden had als regent
voor den keizerlijken prins het bestuur te aanvaarden, en
eveneens de voorstellen van Bismarck wilde aannemen. Of
dit nu slechts pogingen zijn om de Parijzenaars met hun lot
te verzoenen of dat er eenige grond voor het berigt bestaat,
zal mogelijk de tijd leeren. In eik geval is het merkwaardig
dat hetzelfde berigt het te voorschijn halen van den boeman
zooals het Dagblad zeide terzelfder tijd in een Londensch
en in een Parijzer blad voorkwam.
Uit Versailles wordt gemeld, dat de kroonprins van
Saksen van den koning berigt heeft gekregen, dat deze na
den vrede afstand van den troon zal doen. Koning Johann,
is 70 jaar oud en heeft behoefte aan rust, terwijl de kroonprins
Albert zeer populair is, vooral sedert hij in deD tegenwoordijen
oorlog zoo veel schitterende blijken van dapperheid en mili
taire bekwaamheid gegeven heeft.
De Globe meldt, dat de welbekende voormalige aanvoerder
der liberale partij in Pruisen, dr. Jacoby, aan een vriend te
Brussel een brief geschreven heeft, waarin het volgende voor
komt: "Thans zijn wij volkomen op de hoogte van Bismarck's
staatkunde. In plaats van goede hoop te mogen voeden, welke
de voorwaartsche beweging van Pruisen ingaf, zijn de Ber
lijn ers thans door vrees en teleurstelling ter neer gedrukt.
In ruil voor hunne verwachtingen, geeft Bismarck hun het
genot van hartverscheurende slagtingen, zegepralende parades,
overwinningszangen en te Deums. Hij denkt de bekrompenen
te begoochelen door allerlei hallucinatien over hen te brengen,
en hoopt hen te verblinden door hen met roem te overladen,
zich zeiven, met wijdluftige praalvertooniDg, versierende met
de laauweren van Sedan, alwaar door de overmagt zijner
troepen en door de onbekwaamheid der Fransche generaals
een succes is verkregen, zoo als niemand immer had durven
verwachten. En zoo heeft de luitenant-generaal van den He-
melscheD Souverein" zoo noemen onze liberalen en radi-
kalen den koning bij Gods genade plegtige dankstonden
gehouden voor de genade, welke het den Allerhoogste behaagd
had, aan een vijfmaal sterker lezer te verkenen, door daaraan
steden over te leveren, die eerst door eene geduchte artillerie
waren vernield. De menschen-slagter Wilhelm, is voor de
poorten van Parijs gekomen met zijn piëtistisch masker, daar
hij, met de oogen ten hemel, de hulp van den God der heir-
scharen tegen zijne vijanden inriep, maar tevens er geen acht
op sloeg, dat Duitschland reeds meer lijdt dan het land van
den vijand, en dat dit nog erger worden zal. Wat de
Berlijnsche republikeinen aangaat, zij groepen tot een legioen
aan. Er zijn in Duitschland duizenden republikeinen, die dien
naam verdienen, welke even zoo denken als ik, en zeer goed
weten, dat de verminking van Frankrijk niet slechts eene
misdaad wezen zal, maar dat zij daarenboven op ons zal
terugwerken, daar zij alle vrijheid, niet slechts in Duitschland,
maar in geheel Europa vernietigen zal."
3tn0e5anbs.il.
Zeer welkom was mij dezer dagen de gelegenheid tot intee-
kening op een twaaftal gedichten, door H. Coster, beambte
in de garnïzoens-infirmerie alhier. Reeds veel te lang heeft
de schrijver zijn licht onder den korenmaat verborgen ge
houden, welligt ware hij aöders, bij eenige aanmoediging,
reeds in de rij der Nederlandsehe dichters opgenomen. Alleen
bij militaire tooneelvoorstellingen te dezer plaatse, werden er
meermalen producten van zijnen poëtischen geest voorgedra
gen, die immer met den uitbundigsten bijval werden ontvangen
en waaraan, niet onverdiend, een allerloffelijkste vermelding
mogt te beurt vallen.
Van dit aangeboden twaalftal kan men dus werkelijk iets
goeds verwachtenik acht mij daarom gedrongen de intee-
kening een ieder aan te bevelen, te meer daar de schrijver
den prijs, zeer bescheiden, op slechts 50 Centen heeft gesteld.
Een beminnaar van poëzij.
Mijnheer de Redacteur
Permitteer, dat ik, door middel van uw blad. een woord
van dank doe toekomen aan allen, die hebben bijgedragen en
medegewerkt om Vrijdag avond jl. in de Nieuwe Kerk ons
zulk een muziekaal genot te doen smaken. Die dank zij in
de eerste plaats gebragt aan de mannen der kunst, voor
huDne schoone en gevoelvolle muziek, die zij ons hebben ten
beste gegeven; die dank niet het minst aan de HH. van de
Staf muziek, die, onder de leiding van den heer Weckesser,
