circa 14 voet hoog, 1 voet dik en weegt meer dan 1000 kilos. Ze zijn afkomstig uit de prachtige varenboom-bos- sclien nabij Eernshaw, 80 mijlen van Melboume. Baron von Mueller, de beroemde botanicus der kolonie, was met de keuze der boomen belast. Onlangs hier te lande aangeko men, werden deze boomen Dinsdag naar Zr. Ms. domein 't Loo overgebracht. Het heeft Z. K. H. Prins Hendrik der Nederlanden in een zeer vleiend schrijven behaagd, de opdracht aan te nemen van //de officiëele gids van de stoomvaart-maatschappij Nederland", door A. van Otterloo en P. Crans, uitgave van C. L. Brinkman en Scheltema en Holkema te Amsterdam. Den 20sten dezer is aan de scheepstimmerwerf van het etablissement der Nederlandsche stoomboot-maatschappij op Peijenoord de kiel gelegd van een ijzeren raderstoomschip 2de klasse, voor rekening van het departement van koloniën en bestemd voor den kolonialen dienst in Nederlandsch-ïndië. De machines van 250 paardekracht voor dat schip worden mede in de fabrieken van dit etablissement vervaardigd. Het Alg. Bagbl. van Ned-Indië zegt het volgende betrekkelijk de Atchineesche expeditie De Atchineesche expeditie houdt hier bij voortduring ieders aandacht bezig. Den eenen dag heet het, dat Turkije wel degelijk zijne bemiddeling heeft aangeboden; den anderen wordt gerept van vrede.s-onderhandelingen, doch onder voort zetting der aangevangen krijgstoerustingen. De kooplieden te Penang zijn in hunnen toorn tegen ons gouvernement zoo ver gegaan, dat thans te Singapore zelf tegen die overdrijving geprotesteerd wordt. Over het ontslag van den generaal Yerspijck hoort men niet meer spreken. De enquête wordt voortgezet en zal, indien slechts de helft waar is van hetgeen men elkander verhaalt, het bewijs leveren, dat wij op 16 April, zonder het te weten, in den kraton zijn geweest en den 17den zonder noodzaak tot den terugtocht besloten hebben. De heer Strootman, hoofd-ingenieur van den waterstaat voor Groningen en Drenthe, wonende te Assen, zal zich binnen kort naar Egypte begeven, waar gedurende ongeveer 6 maanden eenige werkzaamheden aan het Suez-kanaal ouder zijn opzicht zullen uitgevoerd worden. Door den onder koning van Egypte benoemd, zal hij aldaar, naar men zegt, een tractement van f 5000.'s maands genieten. De Nederlandsche regeering heeft raededeeling ontvan gen van eene proclamatie van den president der Vereenigde Staten van Amerika, van 3 Juli jl., blijkens welke in het jaar 1876, ter gelegenheid van het eerste eeuwfeest der onaf hankelijkheid van de Vereenigde Staten, in de stad Phila- delphia, staat Pennsylvania, eene internationale tentoonstel ling van voortbrengselen van kunst en nijverheid enz. zal worden gehouden. De daarvoor vastgestelde algemeene bepa lingen zijn opgenomen in de Staats-Courant van gisteren. -Gisteren is de verjaardag van den slag bij Kijkduin te Amsterdam herdacht door het uitsteken van vlaggen, enz. en is het huis, waar de Ruyter daar ter stede gewoond heeft, zou behouden. God had het hem blijkbaar toegezonden en hij zou het niet verstooten. »Dat is mooi gedacht, buurman, maar geef mij eerst het kind het weent jammerlijk, het heeft voedsel noodig. Ga gij intusschen zien, welk strandgoed gij verder vinden kunt." Zoo geschiedde het. Alle mannen van het dorp die tehuis waren, begaven zich naar het gele duinvan Jan Blaker alleen was niets te zienzijn deur bleef gesloten. Rustig ging men aan den arbeid. Het was vloed, zoodat men van het land het schip niet meer bereiken konde. Men bracht de booten te water, liun eerste werk was het lijk aan land te bren gen. Op een hoog gelegen plaats van het duin werd een graf gemaakt, en onder het uitspreken van een stil gebed liet men het lijk daarin nederzinken. Op het graf legde men zeven steenen in den vorm van een kruisdat was aan het strand het gebruik. Mocht al, bij den eersten storm, het duinzand dit voor rnenschen- oogen onzichtbaar maken, voor Gods oog was het werk der barm hartigheid niet verborgen. Van de goederen, die aan boord waren, konde vóór den avond slechts weinig geborgen worden. Toen de zon onderging, verhief zich de storm opnieuw met zooveel hevigheid, dat bij het aanbre ken van den dag het vaartuig een reddeloos wrak was geworden. Broeder Peter keerde naar zijn eenzame woning op de oostkust terug met het geredde kind, en begeleid door den hond, die niet van hem- scheiden wilde. Het kind was een lief meisje, dat slechts enkele woorden konde spreken in eene taal, die niemand aldaar verstond. Ook de papieren, die Peter gered had, waren zoodanig geschreven, dat de beide eenige dorpelingen, die konden lezen, in weerwil van alle inspanning, moesten bekennen, dat zij er niets van verstonden. Peter zou zich daarom later daarmede naar den pastoor in een nabij gelegen dorp begeven, maar het noodzake lijkste moest voorgaan. Er viel wat te doen in de hut van den armen man, die plotseling met twee kostgangers werd vermeer derd. liet onderzoek der papieren werd daardoor herhaaldelijk uitgesteld en eindelijk geheel vergeten. Het was, alsof met het kleine meisje een zegen in de woning van den armen visscher was binnen gekomen. Zij zag er met hare heldere oogjes allerliefst uit. De vrouwen van het dorp, die zei ven kinderen hadden, rekenden Peter zijne daad als hoogst ver dienstelijk toe. Zij leenden hem kleedingstukken en allerlei dingen, die een jong kind noodig heeft, en waarvan de mannen, niets wc- fecstclijk versierd. Des avonds zou de gevel worden verlicht. Naar men verneemt, is de oorzaak van het jl. Zon dag avond plaats gehad hebbende ongeluk van den spoor wegbediende Hoevers, nabij Utrecht, toe te schrijven aan te zware vermoeidheid. Hoevers, die belast was met het blus- schen der seinlichten, was daarvoor op den weg nabij Jafla bij de rails gaan zitten, oui op den trein te wachten, die ten 10.40 ure van Rotterdam moest komen, doch een half uur te laat aankwam; hij schijnt toen in slaap gevallen te zijn. De machinist zag hem 25 passen van zich, maar kon de machine niet meer doen stilhouden en de ongelukkige werd door de locomotief in drie stukken van elkander ge scheurd. Zijn lijk is naar het politie-bureau gebracht en is Woensdag ter aarde besteld. De ongelukkige laat eene weduwe met twee hulpelooze kinderen achter. Met de extra trein, die Zondag morgen ten 5 ure van Utrecht langs de Staatsbaan naar Antwerpen ging, had te Esschen het volgende plaats. Aldaar moest men den trein verlaten voor de inspectie door den douane. Toen dat afge- loopen was, namen zoovele aldaar aanwezige personen in de rijtuigen plaats, dat van de reizigers, die daarmede gekomen waren, vele geen plaats meer konden viuden, waardoor eene groote verwarring ontstond; zoodat 'o. v. van een echtpaar, dat van Utrecht vertrokken was, de man met de trein naar Antwerpen vertrok en de vrouw te Esschen moest ach terblijven; de directie zorgde echter, dat met de volgende trein de achtergeblevenen vertrekken konden. Dit moge in tusschen tot leering strekken voor alle echtgenooten, om niet in den trein te stappen, dan nadat zij hunne vrouwen daarin hebben doen stijgen. - Men verneemt, dat op de rondgezonden circulaire van het centraal-comité van den Nederl. weerbaarheidsbond, om volgens besluit van den bond, dato 31 Juli jl., den natio- nalen schietwedstrijd in het najaar te Waalsdorp te houden, tegen eene vaste bijdrage ran f 1.of f 2.per hoofd, ten einde de te maken kosten te dekken, tot heden nog geen gunstige resultaten verkregen ziju, en het te voorzien is, dat deze nuttige, ja zelfs gewenschte oefening, door gebrek aan deelneming geen voortgang zal kunnen hebben. Twee timmerlieden, werkzaam aan eenige in aanbouw ziju- de huizen in de Jan-Hendrikstraat te's Gravenhage, kregen. Donderdag morgen jl. twist, die zoo hoog liep dat men op 't laatst handgemeen werd, waarbij een hunner zich van een schaaf bediende en zijn tegenpartij daarmede een houw in het oor toebracht. Te Arnhem is het 9jarig zoontje van den heer v. O. verdronken op eene plaats, waar andere jongeus aan 't hen gelen waren, zonder dat deze het bemerkten. Toen volwas sen personen het ongeval gewaar werden, was geen hulp meer mogelijk. Men heeft het lijkje niet meer khnnen viuden. Uit Eriesland meldt men, dat men buiten de zeesluis en in de haven te Workum thans 2.10 meter of 7 voetwater beueden vol zee vindt, minstens gewoonlijk 5 voet bij da- gelijksch getij. Bij de dagelijksche klachten over den lagen waterstand in Eriesland is deze tijding voor de schipperij ongetwijfeld van het hoogste belang. ten. Maar ook de vaders stelden er Belang in en hielpen met raad en daad. Toen het bericht in liet dorp vernomen werd, waar de boer woonde, die zooveel met den armen visscher op had, was er geen nood meer. Er kwamen zoovele vrijwillige giften, dat hij ze nauwelijks gebruiken konde. Het voornaamste evenwel was, dat zijne verdiensten zoodanig toenamen, dat hij spoedig zijne oude kleine boot door een flinke nieuwe konde vervangen. Zoo gingen de dagen en weken opgeruimd voorbij. Verscheidene jaren waren vorloopen, en het geredde meisje was tot een bloeiende maagd opgewassen. Peter had ze Hilda genoemd. Dat was de naam zijner moeder, en hij had het hulpelooze kind van den eersten oogenblik af zóo lief gekregen, dat hij het geen beteren naam wist te geven. Toen Ililda opgroeide nam zij de zorg voor het huishouden op zichzelfs de vrouwen moesten be kennen, dat zij een flinke meid was. Terwijl aldus in de hut op de oostkust een voortdurend vreed zaam geluk lieerschte, waren in het dorp de zaken zeer veranderd. Sombere wolken hadden zich boven het eenzame dorp samenge pakt. Uit de hut van Jan, op de westelijke hoogte, waren allerlei onheilen nedergedaald. Hij had den dorpelingen toegezworen, dat hij hun de verachting, die zij hem hadden betoond, zou betaald zetten, zoodra liij konde. En hij deed het als een ware duivel zoodra hem de macht daartoe gegeven werd. »Zij zullen huis en hof verlaten, zoo waar ik leef," had hij reeds in zijne gramstorig heid gezegd, toen hij nog niet wist, hoe hij dat doel zou kunnen hereikenhij herhaalde die woorden op den avond, toen hij den in het duin begraven buidel van het gestrande schip naar zijn woning bracht. Een paar dagen later begaf liij zich met veel ophef op reis. Hij wist iedereen te doen gelooven dat hij naar de havenstad ging dewijl een droom in den laatsten Zondag nacht hem daarheen dreef. Men zou ondervinden, dat hij de fortuin zou medebrengen, en dan zou hij van zijne hoogte afdalen, om allen te doen sidde- ren en beven. Zoo spraken de menschen onder elkander, en als naar gewoonte voegde ieder er nog wat bij. Het gerucht groeide aldus voortdu rend, totdat Jan tehuis kwam, in een jas gekleed van best laken, met blinkende laarzen aan de voeten en een nieuwe pelsmuts op het hoofd: alle zaken, die men in het duindorp slechts hier en daar op hooge feestdagen, doch op de westelijke hoogte sedert lang nimmer zag. Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1873 | | pagina 2