HELDERSCHE COURANT.
3Iteuros-- en <flÖoerletiSte--ötaÖ.
M 1294.
Dertiende Jaargang,
1875.
Woensdag
15 October.
Bekendmaking.
QUARANTAINE,
VEESCHOUWING.
EENDRACHT.
'Verschijnt 'DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND.
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 0.50
Franco per post 0 0.65
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en
'Postdirecteuren. Brieven franco.
De prijs der AdVkrtentién van 1 4 regels is 60
Centen; voor eiken regel meer 15 Centen.
Voordes Dinsdags en Vrijdags middags 12 uur gelieve
men de Adverteutiën intezeuden.
Ingezonden stukken minstens een dag vroeger.
Uitgever S. G IL T J E S.
(©fficlcd gebedtt.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente HELDER
maken bij deze bekend, dat, evenals vroeger, van den 16 dezer tot
en met den 15 April 1874, de quarantaine zal gehouden worden
•achter ia het Nicuwcdiep bij het Nieuwe werk, en dat alle vroegere
bepalingen opzigtelijk het stoppen of ankeren en in quarantaine
liggen in den mond van de haven, van volle kracht blijvenzullende
de schepen aldaar de eerste visitatie moeten ondergaan, na welke
visitatie de visiteur der quarantaine, indien daartegen geene be
denkingen bpstaan, vrijheid verleent om naar het Nieuwewerk te
verhalen ofte zeilen; doch ingeval er .onverhoopt ziekte of besmet
ting aanwezig of te vermoeden is, zoodanige schepen zal gelasten,
om in den mond der haven aan den Steenendam te moeren, alwaar
zij tot nadere orders van Hoogerhand steeds zullen bewaakt worden.
Het zal echter aan schepen, welke slechts aan visitatie zonder
•quarantaine onderworpen zijn, vrijstaan, om de visitatie de
rcede af te wachten, indien het met huu belang in strijd is om
in het Nieuwediep te komen.
Ieder wordt ernstig gewaarschuwd, om zich zonder schriftelijke
vergunning van den lieer Directeur en Kommandant der Marine,
aan boord van quarantaine-schepen te begeven; ten einde zich te
vrijwaren voor de toepassing der zware straffen welke op de over
treding zijn vastgesteld.
HELDER, den 13 October 1873. Burgemeester en Wethouders vd-.,
STAKMAN BOSSE, Burgcm.
L. VERHEY, Secretaris.
De BURGEMEESTER der gemeente HELDER, brengt ter keh-
nisse van de belanghebbenden, dat deor de bevoegde Keurmees
ters een© SCHOUWING zal plaats hebben van Rundvee, Paarden
en Schapen, en wel
op Maandag den 20 October e. k.
uit het Koegras, langs den Zanddijk en de Vliet,
op Dingsdag den 21 October c. lc.
in liet Koegras, langs het Noordhollandsch Kanaal-,
op Vrijdag den 24 October c. k.
te Huisduinen, des voormiddags van 9 tot 10 ure, en in het ge
deelte van den Ilelderschen Polder, aan de Westzijde van den Spoor
weg, des voormiddags van 1.0 tot '12 ure, en in het gedeelte van
den ilelderschen Polder, aan de Oostzijde van den Spoorweg en in
het Brakkeveld, des namiddags van 4 tot 2 ure.
De Veehouders worden bij deze herinnerd aan de bepalingen
van de artt. 459, 460 en 461 van het Wetboek van stralrcgt, en
aangemaand hun Vee behoorlijk gehokt te hebben gedurende den
tijd, voor het onderzoek bepaald.
Helder, De Burgemeester voornoemd,
14 October 1873. STAKMAN BOSSE.
POLITIE.
Dezer dagen op de publieke straat gevonden: EENE KATOE
NEN GESTIKTE DEKEN. De rechtmatige eigenaar kan zicli ter
terugbekoming aanmelden ten Burele van den ondergetcelcende
Helder, A. C. BOONZAJER,
14j October 1873. Commissaris van Politie.
.Piet-officieel gebeeïte.
I.
Eendracht maakt machtDe heilige leuze onzer vaderen
Door haar maakte Nederland zich vrij van de Spaanscho dwinge
landij. Door haar zegepraalde de nederlandsche republiek over
hare vijanden. Door haar ontworstelde zich Nederland aan de
franscbe overhcerscliing. Door haar handhaafde zich ons vader
land ook na den afval der Zuidelijke Nederlanden. Door haar,
in éen woord, bleef ons vaderland wat liet nog iseen vrij land
klein, doch onafhankelijk.
y>Eendracht maakt machtwas de leuze onzer vaderenis zij nog
de onze?
Wanneer eendracht moet beteekenen: éenparigheid van denk-1
beelden, van overtuiging, in alle opzichten, dan is zij voorzeker
thans verre te zoekenmaar dan bestond zij ook in vroegere ja
ren niet. Doch niemand zal die beteekenis daaraan hechten. Of
bestonden ook vroeger geene verschillende partijen, gcene verschil
lende godsdienstige gezindten Dc vraag is niet, of men over
alles hetzelfde denkt; maar of de hoogste belangen bij allen zwaar
genoeg wegen, om het verschil van overtuiging in ondergeschikte
zaken tot zwijgen te brengen in éen woord, om niet te verhin
deren, dat men broederlijk naast elkander staat, wanneer het ge
meenschappelijk belang dit vordert. Als zoodanig geloovcn wij,
dat het nog de leuze van Nederland is, en liepen, dat het dié
moge blijven.
Wij herinneren ons de Aprilfeesten van het vorige jaar. Hier
of daar mogen van de ultra's enkele stemmen zijn opgegaan, die met
die zinspreuk in strijd schenen te zijnde juichtoon was zóo algemeen,
dat zij alleen in een uiterst beperkten kring konden gehoord wor
den, en weldra geheel wegstierven.
Het feestvierend Alkmaar met zijne gemengde bevolking bewijst
ons op nieuw, dat die spreuk nog krachtig bij het Nederlandsche
volk werkt, en beneemt ons zelfs den laatsten twijfel. Waar rijk
en arm, protestant en katholiek, liberaal en conservatief, zóo een
parig aan een echt nederlandsch feest deelnemen, en bijna zonder
lii^°vervu¥f teezijn°'Z5aar V°.or "vaderland en Koning too-
Neenwanneer, wat God verhoedenogmaals de vijand onze on
afhankelijkheid belaagde, dan twijfelen wij geen oogenblik of de
leuzevEeiidracht maakt machtzou alle geschillen doen zwijgen.
Even als in vroegere jaren zouden allen zich om den zelfden stand
aard vereenigen, om liet Vaderland te behouden. Wij houden ons
daarvan innig overtuigd niet door hetgeen wij zien, maar in weerwil
van hetgeen wij zien.
Men denke niet, dat wij jacht maken op wanklanken te midden
der tegenwoordige en aanstaande feesttoonen. Het is werkelijk onze
overtuiging, dat de hier boven geplaatste leuze nog in het harte
van de overgroote meerderheid van het nederlandsche volle woont.
Maar juist, omdat wij ons daarover verheugen, en dewijl daardoor
alléén onze afhankelijkheid kan behouden blijven, achten wij het
onzen plicht, om de aandacht onzer lezers, en, als wij konden, die
van al onze landgenooton, te vestigen op dezulken, die rechtstreeks
of zijdelings hunne vermogens aanwenden, om die eendracht te on
dermijnen. Wij behoeven die pogingen wel niet te vreezenmaar
het is daarom niet minder plicht ze te signaleer en.
Wij hebben in ons bedaarde Nederland ook Ultra!s. In dat op
zicht behoeven wij voor menig ander land niet onder te doen. Van
de ultramontanen hebben wij meermalen gesprokendoch wij
hebben thans een andere soort van ultra's op het oog, die echter
dien naam niet voeren, en hem zelfs verre van zich werpen, of
schoon wij meenen het recht te hebben, hen daarmede te bestem
pelen. Wij bedoelen de unti-revolutionnairen.
Dat de naam niet altijd nauwkeurig de zaak voorstelt, hebben
wij meermalen aangemerkt, en ook, dat de partijnamen geenszins
altijd den aard der partijen teruggeven. Het laatste meenen wij
althans op de zoo even genoemde partij te kunnen toepassenhet
zou bijna de vraag zijn, of zij ons in sommige opzichten geen vrij
heid geeft, om liet woord antidat zij zich zoo pedant heeft toe
geëigend, duur ultra tc vervangen.
In de maand Maart van het volgende jaar zal de gedenkdag
van 's Konings vijf-en-twintig-jarige regeering gevierd worden. Wij
hopen en vertrouwen, dat die viering algemeen en luisterrijk zal
zijn. Van vele gemeenten lezen wij, dat ze zich reeds nu daarop
voorbereiden, en wij kunnen dat niet anders dan loffelijk noemen.
Het moet, meer dan eenig ander een nationaal feest zijn. Wij zou
den onze lezers beleedigen, als wij het noodig oordeelden, dat met
vele woorden aan te toonen.
Alles, wat een echt nationaal gevoel kan opwekken en verhoogen,
moet ons welkom zijn. Vooral in ons vaderland 'achten wij het
dringend noodig, al ware het enkel, om den vaak kinderachtigen
naijver en het blinde drijven van sommige partijen tegen te gaan:
Ilij, die een flink nationaal gevoel in zijne borst omdraagt, zal
zich niet door een kleingeestig partijbelang laten behe'erschon. Wij
zouden dus wenschcn, dat vooral in de scholen do ware nationa
liteit wierde aangekweekt, wan® waar aan de jeugd reeds heldere
denkbeelden daaromtrent worden ingeprent, mag men Ook hoop
voeden later echt nationale mannen in de maatschappij te ontmoe
ten. Dit bovestigt ons in het reeds vroeger meermalen geopperde
denkbeeld, dat het wenschelijk ware geweest de benamingen van
neutrale of gemengde school te vervangen door nationale school
daardoor zouden allerwaarschijnlijkst een aantal haarkloverijen zijn
vermeden geworden. De Standaard geeft ons daarvan opnieuw het
bewijs.
