Nieuws- en
Advertentieblad.
1875,
Woensdag
24 Februari.
M 1156.
Vijftiende Jaargang,
UitgeverS. GILTJES.
NIEUWSTIJDINGEN.
E
1 LX)
HELDERSCHE
Verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND.
Abonnementsprijs voor 3 maanden
Franco per post
Men abonneert zich in alle Boekwinkels, Postkantoren en Hulp-Postkantoren.
Brieven franco.
COURANT
De prijs der Advertenties van 14 regels is 40 Centen; elke regel meer 10 Centen.
Periodieke herhalingenalsmede aanvragen en aanbiedingen van dienstpersoneel 5 Cents per rej
Voor des Dinsdags en Vrijdags middags 12. uur gelieve men de Advertentiën in te zenden.
Ingezonden Stukken minstens een dag vroeger.
HelderNieuwediepWillemsoordenz.
23 Februari 1S75.
De «Burgerkring Harmonie" heeft Zondag
jl. met zeer veel succes eene liefdadigheids
voorstelling gegeven. De uitvoering was zeer
ten genoege; vooral de hoofdrollen werden flmk
uitgevoerd eu herhaaldelijk toegejuicht. De
toeloop was zoo sterk, dat het ruime lokaal
van Tivoli al de belangstellenden niet bevatten
kon. Men heeft alzoo voor de weduwe een
mooie recette gemaakt.
Men schrijft ons van Oude Schild, dd.
20 Febr. het volgende:
's Konings verjaardag werd aan ons dorp
weder uiet ware ingeuomenheid gevierd. Reeds
vroeg in den morgen wapperde van torentrans,
scheepstop en uit schier elke woning de fraaie
driekleur. Uit de leden der sociëteit «Neptunus"
had zich, op voorstel van den president, eene
commissie gevormd, om in overleg met den
hoofdonderwijzer, den leerlingen een feest te
bereiden.
Ofschoon de ongeuoode bulderbast uit 't
Oosten met zijn feilen, verstijvende» adem,
zich terdege liet gelden, toch woelde en schar
relde 't jonge volkje reeds tijdig dooreen en
hield ruim van vlaggen, wimpels en vaandels
voorzien, een' optocht langs 't dorp. Na een
korte les in de school in taal, aardrijkskunde
eu rekenen werden de leerlingen op chocolade,
krentenbrood, koekjes, noten, enz. onthaald,
terwijl de pret werd afgewisseld door 't zingen
van eenige meerstemmige liederen. In de
laatste zeven jaren hadden do schoolkinderen
telkens op den verjaardag van Z. M. dert Koning
feest. In vrocgeren tijd, ja van ouds lier,
gingen de schoolkinderen 's namiddags van
vlaggen voorzien, zingende eu joelende langs't
dorp en vervolgens naar 't doolhof, een boschje
op den Hoogeuberg, om zich daar te amuseeren.
Op de» avond van 19 Febr. vereeuigden zich
de leden der sociëteit «Neptunus'' met hunne
dames in de «Zeven Provinciën". Eene een
voudige maar nette illuminatie versierde 't ge
bouw. Namens de sociëteit, was door den
president den heer T. Metseen telegram
aan den Koning afgezonden, om Z M. geluk
te wenschen niet diens 58n geboortedag. In
ongedwongen, gulle vroolijkheid sleet men dcu
avond, die vervlogen was eer men er aan
dacht,
Men schrijft ons van Hoorn het volgende
ln het naburig dorp H'eui is Zaterdag jl.
een treurig ongeval gebeurd. Eene moeder,
die eenige bezigheden buitenshuis heeft te doen,
sluit hare vier kinderen in hare wouing op en
FEUILLETON.
JeaL.
OORSPRONKELIJKE NOVELLE.
7}
»Wees bedaard, moeder." zei Arnold. «neem nu
eenigen tijd rust, zoo ge den slaap kunt vatten
morgen zult go mij dan mecdeelen, wat u op 't
harte ligt. Ook ik heb behoefte om u met eene
zaak. die mij zeiven belangt, bekend te maken.
Blijf nu echter rustig; het zal u goed doen en
nieuwe krachten geven.
Vrouw van Voorst schudde ongeloovig met 't hoofd.
«Geloof mij, Arnold," begon zij opnieuw, «dat
ik maar al te wel gevoel, dat mijne dagen geteld
zijn. De ziekte, welke reeds jaren achtereen mijne
krachten langzaam, maar zeker, sloopte, openbaart
zich thans in al hare kracht L ing heb ik mij deze
ziekte ontveinsd, nimmer liet ik u bemerken, wat
ik leed. Nu echter, nu ik gw sterven, nu kan eu
mag ik niet langer zwijgen, wat m.j zoo beangst."
»Oiu Godswil, moeder, sterven zult ge nog niet.
Gij zult beter worden cn te znroen zullen we ge-
vindt bij hare terugkomst een der kinderen
zoodanig gebrand, dat het weinige oogenbhkken
daarna den geest geeft.
Bhjkeus een bij het Dep. van Mar.
ontvangen telegram, is Zr. Ms. schioefstoom-
schij) Cura$ao, onder bevel van kapt. ter zee
J. A. Varidevelde, den 15 dezer te Valna-
raiso aangekomen. Aan boord was alles wel.
Vrijdag jl. leverde het kerkhof te Gouda
een zeldzaam voorkomend tafereel op, waarvan
de herhaling niet wenschehjk is. Er kwam til.
ceu deftige stoet personen aan, om een lid hunner
familie, te begraven, teiwjl het lijk door ver
scheidene leden eener vereenigiug gevolgd werd,
waarvan de overledene lid was geweest, toen
tot .verbazing der begrafeuisdienaars en tot
verontwaardiging \an de familie bleek, dat geen
graf was gegraven. Wat te doen Goede raad
was duur. Ten slotte is men overgegaan spoedig
de handen aan het werk te slaan en in der
haast een soort graf te delven, waarua de
verstoorde plechtigheid voortgang had.
Onder de gemeente Eibergen zette een
boerin, eenige bezigheden buitenshuis te vcr-
richteu hebbende, vooraf haar nog rcer jeugdig
kind in een vertrek van het huis, waar het niet
inet 1 uur in aanraking kon komendrie zoo
genaamde vazel -varkens drongen echter het
vertrek binnen en aten het kind op.
Ten bewijze dat de ontwikkelingzou op
alle plaatsen de middaghoogte nog niet heeft
bereikt, kan 't volgeudp strekken
ln Ommen stierf zekere heer O., behoorende
tot de «vrijmetselaars." Na de begrafenis deed
het gerucht de ronde cn vond maar al te
zeer gehoor dat wel de lijkkist, doch niet
het lijk des heeren O. was ter aarde besteld,
maar dat uien had 't gezien «sinjeur Hein"
zelf het koude lichaam 's nachts was komen
halen, omdatde heer O. vrijmetselaar was
Door iemand, die beweert dat hij mis
schien wel verdiende lid van het Friesch Ge
nootschap te zijn, is onder den titel: «Naar
aanleiding van Thet Oera Linda Bok, Histori
sche schetsen inct eenige in- en uitvallen" ecu
reeks schetsen bij de firma J. De Lange te
Deventer uitgegeven, die vroeger reeds als feuil
leton waren opgenomen in de Deventer Cou
rant". ln dtze lezenswaardige schetsen komt
de auteur tot de slotsom, dat het veel besproken
Oera Linda Bok is een allegorie. Hij noeuit
het werk van den vindingrijken schepper dier
allegorie een tendenz-werk in hoogst origineelen
vorm, dat ons wil doordringen van het bewust
zijn dat wij het pad van weelde en bekrompen
eigenbelang, dat wij thans bewandelen, moeten
verlaten, dat wij onze taal zuiver moeten hand
haven, ons tot een krachtige nationaliteit
moeten aaneensluiten.
noegelijk levon.zei Arnold, op droeven toon. Het
denkbeeld, van zijne moeder te zullen verliezen,
dat scheen hem ondragelijk. Met allo kracht begon
de liefde voor z:jne moeder te ontwaken.
Wonderlijke zaak! 'l Bezit van een schoone parel,
geelt minder genot, dan t streven daarnaar, uf
des-zelfs verlies. Liefde wordt soms miskend 't ge
mis geeft smart. Toch sterft die goddelijke i k
in den inensch nimmer. Haar kracht. Iiaarg'
haar schijnsel moge tanen, onverwa bi o ::iw.< -
zij weer met dubbele kracht.
«Neen, Arnold." sprak de weduwe inetzi.hte
stem. «neen, Arnold, ik ga u wr'au-n Gaarne
zag ik u vóór mijnen dood gehuwd: do li du il
niet meer gaan. Geef mij uw haal en hulom m
mijn zoon, dat ge een knap meisje, van eenvon oge
zeden, zult zoeken en. z >o spoedig als Ie omsta i-
digheden 't veroorloven, in t buweljk treedt."
Arnold's hand beefde in die zijner moeder.
«Eerst, als ge eene goede vrouw hebt. zult ge
tot u zeiven komen en inzien, dat ge met uwe te
genwoordige levenswjze niet kunt voortgaan, zonder
afkeer b j ieder weldenkend inensch te verwekken
en je zei ven ten gronde te richten."
9Ü in -der, moeder, ik deed u om-echt aan
antwoordde Arnold.
sWill ge mij beloven, hieraan gevolg te geven,"
vroeg de zieke.
«Luister, moeder! Sedert eenigen tijd bemin
ik Hilda, uit 't duin. Zij is arm maar goed-
Een w ijnhandelaar biedl in de dagbladen
echten Bordeaux-wijn aan, die direct «uit de
bronnen" is aangevoerd.
Volgens schrijven van den secretaris voor
de emigratie van minvermogenden naar N.
Amerika wordt tiet den Neder!,in(|ers. die t
plan in overweging nemen o n van hier te ver
trekken, voor dit jaar sterk ontraden, ten ge
volge der geldelijke motielijklieden, waaronder
Amerika nog gebukt gaat. Bijzonder geldt dit
hun, die zich in dat vreemde land geen onder
steuning bewust zijn om voortgeholpen te wor
den. Voor een paar jaar zijn onderscheid;u
landverhuizers, o. a. in Minnesota, in goede
betrekkingen geholpen; thans zijn dc kansen
daarvoo; minder geschikt.
Het bestuur der werkinrichting tot we
ring der bedelarij te Gouda heeft, bij gelegen
heid van het 25jarig bestaan dier inrichting,
aan bijdragen van ingezetenen de belangrijke
som van f4596.24 J ontvangen.
Betreffende den Duitschen veehandel (ook
voor Nederland van zoo groot belang) vernemen
wij 't volgende: De handel in fokvee is stil,
met weinig uitzicht op meerdere levendigheid.
Het overal karige voeder verbiedt nieuwe run
deren te stallen. Daarbij komt, dat het mestvee
een betrekkelijk zeer lagen prijs heeft, zoodat
de bezitter niet dan met verlies afzetten kan
Men meene evenwel niet, dat het genoemde ook
van toepassing is op die lauden, waar wij ons
fokvee bij voorkeur zoeken, want werkelijk goede
soorten uit gerenomeerde streken hebbeu over
't geheel genomen weinig van hunne waarde
verloren, 't Is ook een oude ervaring, dat wer
kelijk goed fokvee nooit zoo aan prijsverande-
ring onderhevig was, als trek- eu mestvee.
Onder de melkkoeien wordt aan het Neder-
landsche- en Holst einsche ras nog steeds de
voorkeur gegeven.
Walter Harbord, een Engelsch officier,
broeder van lord Suflicld en, naar men zegt,
zeer bevriend met den Engelschen kroonprins,
is tc Monaco bij het spel «baccarat" op valsch
spelen betrapt. De valsche speler beeft reeds zijn
ontslag als officier ingezonden, met verzoek om
teruggaaf van de som, die hij voor den koop
van zijn rang heeft betaald. Di-ze terruggave
schijnt geweigerd te worden, zoodat in plaats
van een gevraagd ontslag, waarschijnlijk een
eerloos wegjagen zal volgen.
In het Russische dorp Kramankhovka is
dezer dagen een boer overleden, Mamoschine
geheeten, die den gezegende» leeftijd van ÏIS
jaren had bereikt. Nagenoeg tot aan zijn dood
•s'as hij nog in het bezit van eene herkulische
kracht; hij onderscheidde zich door zijne hooge
gestalte
haitig. Als 't weer avond wordt, zal ik haar mijne
liefde bekennen ten minste zoo uw toestand mij
veroorlooft naar Veltman te gaan. Ik heb haar om
een onderhoud gevraagd en dit zou nu plaats heb
ben. Stel ik t langer uit, dan is n iiht de kans
Vi-rkeken want ai- ik in:i niet bedrieg d-m is Ain-m
Knust ook niet onvers.Jiiiiig omtrent de lieve Ui Ma.
Uiii.uoet ik nu bij Yeltui.ni ge ie bezwaren, da i
is l-ii dcc'" uw wee-vli ve i en a'- «e dan weer
bei -i Z'jtdan zufit i w brnde' st Meren,
en al uwe i. /waren - dan m- vi allen z
»0 Amol ll >e I.iir zag IK g i
Ontbie.'l niet ji i m I »i«tak n et aan ge.1-!
he. I des i.i t >u :i:nr Ga dus van avond
Te New-York bestaat een vrije medische
school voor dames. Ofschoon uog slechts vier
jaar in werking, heeft zij reeds 20 gegradu
eerden afgeleverd. Het onderwijs is gratis en
geheel o;> de hoogte van den tijd. In alle
takken der medische wetenschap wordt er on
derricht gegeven. Do stadshospitalen staan
voor de studenten open. De gegradueerden
moeten drie jaar iu de medicijnen gestudeerd
hebben, onder leiding van een gepromoveerd
docter, en bovendien twee geheele cursussen
hebben gehouden, de laatste in deze inrichting
en een-en-twintig jaar oud zijn.
De inrichting werd gegrondvest door eenige
rijke dames uit New-York en omstreken. Aan
de school is een laboratorium verbonden, en
gedurende het geheele jaar kunneu de dames-
studeulcn onderwijs ontvangen in de kliniek.
Lady Petre, te Londen, wil een groot
huis slichten voor ongehuwde vrouwen, die
over dag met industrieele werkzaamheden bezig
zijn, om daar de nacht te kunnen doorhrengeu.
Zij zouden er niet alleen de spaarzaamheid
vinden, maar ook alle gemakken, om aan slechte
gezelschappen te ontkomen. Het terrein is
reeds aangekocht, en de kosten der stichting
worden op 12,000 p st. geschat, waarvan Lady
Petre binnen 3 i\ 4 maanden reeds meer dan
2000 p. st. heeft ingezameld.
ll.'.
I'
g,in
diagc!;;!
M.
dun te - out ik do
Ie» 'e vrouw i 1 t
kussen vug l v. ho- g i >1 kleurde hare wangen
on weldra maakte zïeh een onrustige» slaap van
haar moestor.
VIJFDE HOOFDSTUK,
liet aanzoek
Do dageraad was al lang aangebroken. Dc wek-
ster van leven en vroolijkheid, de liefelijke zon, ver
rees met pracht en majesteit aan den oostelijken
hemel en wierp liare eerste stralen op' de toppen
der duinen. De maaiers gingen reeds met hunne
Benoemingen.
Bij 's Konings besluit van 18 dezer, No. 1, is de
kolonel der infanterie van liet Ned.-Indische leger
J. L. J. II. Pel bevorderd tot generaal-majoor.
De officiers van gez. Ie kl. A. Peters, G. A. M.
van Ewijk en P. J. Feitkamp, resp. dienende aan
boord van Zr. Ms. wachtschip alhier, behoorende
tot de rol van genoemd wachtschip en dienende aan
boord van Zr. Ms. wachtschip te Amsterdam, en die
der 2n kl. A. E. van Nugteren, dienende aan boord
van Zr. Ms. wachtschip alhier, worden met den
laatsten dezer op non-act. gesteld; terwijl met lo.
Maart a. s. worden geplaatstaan boord van Zr. Ms.
wachtschip alhier, de oflic. van gez. Ie kl. 11. Evertse
in dc rol van genoemd wachtschip en belast met
de gcncesk. dienst bij de werf, het gedeelte mar.
en het Kon. Instit. voor de Marine alhier, de otfic.
van gez. Ie kl. B. II. Thomson: en aan boord van
Zr. Ms. wachtschip te Amsterdam, de otfic. van gez.
2e kl. 8. F. Kruyt.
De luit. ter zee 2e kl. M. J. P. Westveer, dienende
aan boord van Zr. Ms. wachtschip te Amsterdam,
wordt met den laatsten dezer op non-activiteit ge
steld en met den 1 Maart e. k. vervangen dooi
den luit. ter zee 2e kl. S. K. Svbrandi.
De scheepsklerken II. A. G. T. D. Kant en W.
S. van der Noordaa, dienende aan boord van Zr.
Ms. wachtschip alhier, worden met den iOn Maart
a. s. op non-activiteit gesteld.
De luits. t. z Ie kl. A. J. baron van Geeu cn
G. C. Sterk, beiden laatst behoord hebbende tot
de zeemacht in O.-l., en van daar in Nederland te
ruggekeerd, worden óp non-activiteit gesteld.
De officier van admin. 3e kl. J. Vassour, laatst
behoord hebbende tot het eskader in O.I. en den
11 dezer van daar in Nederland teruggekeerd, wordt
met dien daLum op non-activiteit gesteld.
zeisen over den schouder naar 't veld om hun dag-
mat, vóór de grootste hitte van den dag aanbrak,
af te hebben. Het vee was opgestaan m graasde
in de weide en de duinen Hot schichtig konijn
vl.>od verschrikt, op T vernemen van t minste ge
ritsel. naar zijn hol, in i boseh of 't duin, terug.
De leeuwerik sieeg statig hemelwaarts en deed zijn
welluidend loflied hooien, terwijl do lianen op de
vers; billende boeren-erven elkander de eer s; benen
ie betwisten, wie T eerst de dorpelingen, die nog
in den dommel lagen, zou wekken.
Arnold van Voorst bad 't licht uitgedaan cn was
voor 't. venster gezeten. Hij was volstrekt niet
/waarmoedig of zwaartillend van aard toch hadden
de zirkle van zijne moeder en bare woorden hem
plotseling lot ernst en nadenken gestemd. Meer
dan ooit gevoelde hij de waarheid van hare woorden.
«Eerst als ge eene goede vrouw hebt 'dat woord
van zijne moeder klonk hem telkens in de ooien.
Ja, zoo zou t zijn. Hilda moest zijne goede genius
worden. Aan hare zijde zou hij ingetogen en ge
lukkig leven. Hij zou de herberg en zijne vroolijke
makkers vaarwel moeten zeggen maar was dat.
wel bezien, wel een verlies Waarom hield men
veel van hem Was 't niet meest eigenbelang
Al deze gedaeliten spookten hem door 't hoofd.
*Jn," zei van Voorst, hoorbaar, sik wil anders
gaan leven." Hij zag door het raam- naar buiten
over het veld. De warmte der zonnestralen hadden
de dauw en den nevel weggevaagd. Goede voor
iloorn's Toekomst.
"Ja, zie je, en dan komt het spoor in die richting,
natuurlijk in aansluiting met hel spoOr te Alkmaar
of te Amsterdam, en van hier naar Enkhuizen of
naar Mcdemblik dan zal men de Turfhaven dempen,
en dan komt daar een overdekte graanmarktmet
een waag, enz., enz., en dan zal je nog van Hóór»
staan op te kijken."
«Dat is nu alles mooi en goed, doch wanneer
dat klaar isdan zullen wij er waarschijnlijk niet
meer zijn."
Deze woorden en nog meer troffen toevallig mijn
oor, toen ik eenige lieden voorbij wandelde, dié
met kracht van woorden en niet minder gesticulaties
elkanders gevoelen bestreden over de nog altijd oj»
papier blijv enden spoorweg.
De personen, die dit gesprek voerden, behoorden
niet tot de aristocratie van de stad, och neen! in
geenen deelezij behoorden slechts tot die menschen,
die men nagenoeg overal aantreft, en die volstrekt
niet van de leer: «elk moet zijn eigen pakje dragen",
u hunne diensten niet een bijkans brutaal geweld
opdringenwanneer ge uit spoor of diligence of
andere leisgelegenheid, bepakt en beiaden op den
vasten bodem treedt. Het waren van die gedienstige
geesten, die, ondanks u zeiven, uwen last voor
een poos willen verlichten, en u daarna doen
ondervinden, dat ondank 's werelds loon is, wanneer
ge door ecu niet genoegzaam verlichten van uwen
beurs hunne voorkomendheid beloont.
Kan het uit deze weinige woorden blijken, dat
ook de mindere klasse zich met de spoorwegkwestie
bemoeit, tevens blijkt ei uit, dat ook zelfs onder
die stand lieden worden gevonden, die nog zeer
weinig vertrouwen stellen in de toezegging, zoo
menigmaal door dc Regecring gedaan. En geen
wonder! Wanneer men gedurig bij den neus wordt
genomen, dan begint men ten laatste hard te
twijfelen of men wel iemand meer kan vertrouwen
en krijgt nu een sterke neiging om het zoo menigmaal
gepredikte woord «zalig zij die gelooven, zonder te
hebben gezien", zoo diep mogelijk te begraven en
voortaan niet to gelooven voor dat men heeft gezien.
'tls ook daarom geen wonder, dat een onzer
afgevaardigden, de heer K. de Jong, een man die
de behoefte van een spoorweg voor ons district
zeer goed inziet, in de zitting der Tweede Kamer
niet hoffelijk genoeg was tegen den Minister. En
toch, die taal, mocht ook al de Minister ze met
den naam van grofheden bestempelendie taal was
goed, 't was de taal van een man, die sprak zoo
hij 't meende: 't was geen lalfe vleierij om gunsten
te bedelen, doch 't was de uiting van een gemoed
dat, wars van kruipend eigenbaat, slechts recht
verlangde voor hel district dat hem afvaardigde;
en zulke taal wordt zij ook al bestempeld met
den naam van grofheid zulke taal klinkt wel-
gevalliger in de ooren van ieder, die gevoel heelt
voor recht en billijkheid, dan de stemdie door
hollelijkheid gevormdzeer licht tot oogendienarij
verlaagd.
Onze spoorw egkans is alzoo weder voor een poos
verschoven. Wat ons district in die tussehentijd
zal doen, zal de toekomst leeren. mogel.jk zal men
zich verder beijveren, om de huid te verdoelen voor
de beer is gevangenwellicht zal men weder op
nieuw gaan petitioneeren. Het laatste toch is in
den laatsten tijd niet weinig aan do orde van don
dag. Mogelijk ook dat men. inziende dat een stukje
papier zeer gemakkelijk is op zijde te leggen, het
stoute besluit neemt zelf te gaan. om zijne stem
tc laten weerklinken tot in het Koninklijk paleis.
Hoe het zij. voor het oogenblik zullen wij ons
maar weder blijven tevreden stellen, om met bet
jaaglijntje te worden vervoerdmoge echter spoedig
nemens zijn menigmaal gelijk aan den morgendamp.
Als alles «voor den wind" gaat, dan is 't niet
moeielijk, gooile voornemens te volvoerenmaar-
als onze innigste wenschen onvervuld blijven, als
ons elke goede en noodige steun ontvalt, dan be
hoort er moed en zelfstandigheid toe om toch te
volharden in 't goede.
Arnold stond op van zijnen stoel, ging naar de
schuur gaf du noodige bevelen aan zijne knechts,
beval de meid de zorg voor z'jne moeder aan en
legde zich vervolgens eenige urén ter rust.
Weldra vond hij 111 den slaap de gewenselite ver
ademing voor zijn afgemat lichaam.
't Was reeds middag voor Arnold ontwaakte.
Toen hij in de ziekekamer kwam, had bij zijne
moeder gekust. Dat had haar goed gedaan. Wel
voelde zij zich lichamelijk niet beter, maar hare
ziel was kalmer en innig drukte zij haren zoon de
hand. alsof zij hem wilde danken voor zijne goedheid.
«Verzuim niet Arnold, om naar't duin te gaan,"
zei vrouw van Voorst des avonds, dc meid kun wel
hier blijven en ik gevoel mij vrij goed."
«Ik koi» u juist goeden avond zeggen, moeder.'
sprak Arnold, «voor dat ik vertrek.' Met deze
woorden naai hij afscheid van zijne moeder, ver
liet 't huis en sloeg den weg naar 't duin in.
Wordt vervolgd.)