Nieuws- en Advertentieblad. 1875, Woensdag 24 Februari. M 1156. Vijftiende Jaargang, UitgeverS. GILTJES. NIEUWSTIJDINGEN. E 1 LX) HELDERSCHE Verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND. Abonnementsprijs voor 3 maanden Franco per post Men abonneert zich in alle Boekwinkels, Postkantoren en Hulp-Postkantoren. Brieven franco. COURANT De prijs der Advertenties van 14 regels is 40 Centen; elke regel meer 10 Centen. Periodieke herhalingenalsmede aanvragen en aanbiedingen van dienstpersoneel 5 Cents per rej Voor des Dinsdags en Vrijdags middags 12. uur gelieve men de Advertentiën in te zenden. Ingezonden Stukken minstens een dag vroeger. HelderNieuwediepWillemsoordenz. 23 Februari 1S75. De «Burgerkring Harmonie" heeft Zondag jl. met zeer veel succes eene liefdadigheids voorstelling gegeven. De uitvoering was zeer ten genoege; vooral de hoofdrollen werden flmk uitgevoerd eu herhaaldelijk toegejuicht. De toeloop was zoo sterk, dat het ruime lokaal van Tivoli al de belangstellenden niet bevatten kon. Men heeft alzoo voor de weduwe een mooie recette gemaakt. Men schrijft ons van Oude Schild, dd. 20 Febr. het volgende: 's Konings verjaardag werd aan ons dorp weder uiet ware ingeuomenheid gevierd. Reeds vroeg in den morgen wapperde van torentrans, scheepstop en uit schier elke woning de fraaie driekleur. Uit de leden der sociëteit «Neptunus" had zich, op voorstel van den president, eene commissie gevormd, om in overleg met den hoofdonderwijzer, den leerlingen een feest te bereiden. Ofschoon de ongeuoode bulderbast uit 't Oosten met zijn feilen, verstijvende» adem, zich terdege liet gelden, toch woelde en schar relde 't jonge volkje reeds tijdig dooreen en hield ruim van vlaggen, wimpels en vaandels voorzien, een' optocht langs 't dorp. Na een korte les in de school in taal, aardrijkskunde eu rekenen werden de leerlingen op chocolade, krentenbrood, koekjes, noten, enz. onthaald, terwijl de pret werd afgewisseld door 't zingen van eenige meerstemmige liederen. In de laatste zeven jaren hadden do schoolkinderen telkens op den verjaardag van Z. M. dert Koning feest. In vrocgeren tijd, ja van ouds lier, gingen de schoolkinderen 's namiddags van vlaggen voorzien, zingende eu joelende langs't dorp en vervolgens naar 't doolhof, een boschje op den Hoogeuberg, om zich daar te amuseeren. Op de» avond van 19 Febr. vereeuigden zich de leden der sociëteit «Neptunus'' met hunne dames in de «Zeven Provinciën". Eene een voudige maar nette illuminatie versierde 't ge bouw. Namens de sociëteit, was door den president den heer T. Metseen telegram aan den Koning afgezonden, om Z M. geluk te wenschen niet diens 58n geboortedag. In ongedwongen, gulle vroolijkheid sleet men dcu avond, die vervlogen was eer men er aan dacht, Men schrijft ons van Hoorn het volgende ln het naburig dorp H'eui is Zaterdag jl. een treurig ongeval gebeurd. Eene moeder, die eenige bezigheden buitenshuis heeft te doen, sluit hare vier kinderen in hare wouing op en FEUILLETON. JeaL. OORSPRONKELIJKE NOVELLE. 7} »Wees bedaard, moeder." zei Arnold. «neem nu eenigen tijd rust, zoo ge den slaap kunt vatten morgen zult go mij dan mecdeelen, wat u op 't harte ligt. Ook ik heb behoefte om u met eene zaak. die mij zeiven belangt, bekend te maken. Blijf nu echter rustig; het zal u goed doen en nieuwe krachten geven. Vrouw van Voorst schudde ongeloovig met 't hoofd. «Geloof mij, Arnold," begon zij opnieuw, «dat ik maar al te wel gevoel, dat mijne dagen geteld zijn. De ziekte, welke reeds jaren achtereen mijne krachten langzaam, maar zeker, sloopte, openbaart zich thans in al hare kracht L ing heb ik mij deze ziekte ontveinsd, nimmer liet ik u bemerken, wat ik leed. Nu echter, nu ik gw sterven, nu kan eu mag ik niet langer zwijgen, wat m.j zoo beangst." »Oiu Godswil, moeder, sterven zult ge nog niet. Gij zult beter worden cn te znroen zullen we ge- vindt bij hare terugkomst een der kinderen zoodanig gebrand, dat het weinige oogenbhkken daarna den geest geeft. Bhjkeus een bij het Dep. van Mar. ontvangen telegram, is Zr. Ms. schioefstoom- schij) Cura$ao, onder bevel van kapt. ter zee J. A. Varidevelde, den 15 dezer te Valna- raiso aangekomen. Aan boord was alles wel. Vrijdag jl. leverde het kerkhof te Gouda een zeldzaam voorkomend tafereel op, waarvan de herhaling niet wenschehjk is. Er kwam til. ceu deftige stoet personen aan, om een lid hunner familie, te begraven, teiwjl het lijk door ver scheidene leden eener vereenigiug gevolgd werd, waarvan de overledene lid was geweest, toen tot .verbazing der begrafeuisdienaars en tot verontwaardiging \an de familie bleek, dat geen graf was gegraven. Wat te doen Goede raad was duur. Ten slotte is men overgegaan spoedig de handen aan het werk te slaan en in der haast een soort graf te delven, waarua de verstoorde plechtigheid voortgang had. Onder de gemeente Eibergen zette een boerin, eenige bezigheden buitenshuis te vcr- richteu hebbende, vooraf haar nog rcer jeugdig kind in een vertrek van het huis, waar het niet inet 1 uur in aanraking kon komendrie zoo genaamde vazel -varkens drongen echter het vertrek binnen en aten het kind op. Ten bewijze dat de ontwikkelingzou op alle plaatsen de middaghoogte nog niet heeft bereikt, kan 't volgeudp strekken ln Ommen stierf zekere heer O., behoorende tot de «vrijmetselaars." Na de begrafenis deed het gerucht de ronde cn vond maar al te zeer gehoor dat wel de lijkkist, doch niet het lijk des heeren O. was ter aarde besteld, maar dat uien had 't gezien «sinjeur Hein" zelf het koude lichaam 's nachts was komen halen, omdatde heer O. vrijmetselaar was Door iemand, die beweert dat hij mis schien wel verdiende lid van het Friesch Ge nootschap te zijn, is onder den titel: «Naar aanleiding van Thet Oera Linda Bok, Histori sche schetsen inct eenige in- en uitvallen" ecu reeks schetsen bij de firma J. De Lange te Deventer uitgegeven, die vroeger reeds als feuil leton waren opgenomen in de Deventer Cou rant". ln dtze lezenswaardige schetsen komt de auteur tot de slotsom, dat het veel besproken Oera Linda Bok is een allegorie. Hij noeuit het werk van den vindingrijken schepper dier allegorie een tendenz-werk in hoogst origineelen vorm, dat ons wil doordringen van het bewust zijn dat wij het pad van weelde en bekrompen eigenbelang, dat wij thans bewandelen, moeten verlaten, dat wij onze taal zuiver moeten hand haven, ons tot een krachtige nationaliteit moeten aaneensluiten. noegelijk levon.zei Arnold, op droeven toon. Het denkbeeld, van zijne moeder te zullen verliezen, dat scheen hem ondragelijk. Met allo kracht begon de liefde voor z:jne moeder te ontwaken. Wonderlijke zaak! 'l Bezit van een schoone parel, geelt minder genot, dan t streven daarnaar, uf des-zelfs verlies. Liefde wordt soms miskend 't ge mis geeft smart. Toch sterft die goddelijke i k in den inensch nimmer. Haar kracht. Iiaarg' haar schijnsel moge tanen, onverwa bi o ::iw.< - zij weer met dubbele kracht. «Neen, Arnold." sprak de weduwe inetzi.hte stem. «neen, Arnold, ik ga u wr'au-n Gaarne zag ik u vóór mijnen dood gehuwd: do li du il niet meer gaan. Geef mij uw haal en hulom m mijn zoon, dat ge een knap meisje, van eenvon oge zeden, zult zoeken en. z >o spoedig als Ie omsta i- digheden 't veroorloven, in t buweljk treedt." Arnold's hand beefde in die zijner moeder. «Eerst, als ge eene goede vrouw hebt. zult ge tot u zeiven komen en inzien, dat ge met uwe te genwoordige levenswjze niet kunt voortgaan, zonder afkeer b j ieder weldenkend inensch te verwekken en je zei ven ten gronde te richten." 9Ü in -der, moeder, ik deed u om-echt aan antwoordde Arnold. sWill ge mij beloven, hieraan gevolg te geven," vroeg de zieke. «Luister, moeder! Sedert eenigen tijd bemin ik Hilda, uit 't duin. Zij is arm maar goed- Een w ijnhandelaar biedl in de dagbladen echten Bordeaux-wijn aan, die direct «uit de bronnen" is aangevoerd. Volgens schrijven van den secretaris voor de emigratie van minvermogenden naar N. Amerika wordt tiet den Neder!,in(|ers. die t plan in overweging nemen o n van hier te ver trekken, voor dit jaar sterk ontraden, ten ge volge der geldelijke motielijklieden, waaronder Amerika nog gebukt gaat. Bijzonder geldt dit hun, die zich in dat vreemde land geen onder steuning bewust zijn om voortgeholpen te wor den. Voor een paar jaar zijn onderscheid;u landverhuizers, o. a. in Minnesota, in goede betrekkingen geholpen; thans zijn dc kansen daarvoo; minder geschikt. Het bestuur der werkinrichting tot we ring der bedelarij te Gouda heeft, bij gelegen heid van het 25jarig bestaan dier inrichting, aan bijdragen van ingezetenen de belangrijke som van f4596.24 J ontvangen. Betreffende den Duitschen veehandel (ook voor Nederland van zoo groot belang) vernemen wij 't volgende: De handel in fokvee is stil, met weinig uitzicht op meerdere levendigheid. Het overal karige voeder verbiedt nieuwe run deren te stallen. Daarbij komt, dat het mestvee een betrekkelijk zeer lagen prijs heeft, zoodat de bezitter niet dan met verlies afzetten kan Men meene evenwel niet, dat het genoemde ook van toepassing is op die lauden, waar wij ons fokvee bij voorkeur zoeken, want werkelijk goede soorten uit gerenomeerde streken hebbeu over 't geheel genomen weinig van hunne waarde verloren, 't Is ook een oude ervaring, dat wer kelijk goed fokvee nooit zoo aan prijsverande- ring onderhevig was, als trek- eu mestvee. Onder de melkkoeien wordt aan het Neder- landsche- en Holst einsche ras nog steeds de voorkeur gegeven. Walter Harbord, een Engelsch officier, broeder van lord Suflicld en, naar men zegt, zeer bevriend met den Engelschen kroonprins, is tc Monaco bij het spel «baccarat" op valsch spelen betrapt. De valsche speler beeft reeds zijn ontslag als officier ingezonden, met verzoek om teruggaaf van de som, die hij voor den koop van zijn rang heeft betaald. Di-ze terruggave schijnt geweigerd te worden, zoodat in plaats van een gevraagd ontslag, waarschijnlijk een eerloos wegjagen zal volgen. In het Russische dorp Kramankhovka is dezer dagen een boer overleden, Mamoschine geheeten, die den gezegende» leeftijd van ÏIS jaren had bereikt. Nagenoeg tot aan zijn dood •s'as hij nog in het bezit van eene herkulische kracht; hij onderscheidde zich door zijne hooge gestalte haitig. Als 't weer avond wordt, zal ik haar mijne liefde bekennen ten minste zoo uw toestand mij veroorlooft naar Veltman te gaan. Ik heb haar om een onderhoud gevraagd en dit zou nu plaats heb ben. Stel ik t langer uit, dan is n iiht de kans Vi-rkeken want ai- ik in:i niet bedrieg d-m is Ain-m Knust ook niet onvers.Jiiiiig omtrent de lieve Ui Ma. Uiii.uoet ik nu bij Yeltui.ni ge ie bezwaren, da i is l-ii dcc'" uw wee-vli ve i en a'- «e dan weer bei -i Z'jtdan zufit i w brnde' st Meren, en al uwe i. /waren - dan m- vi allen z »0 Amol ll >e I.iir zag IK g i Ontbie.'l niet ji i m I »i«tak n et aan ge.1-! he. I des i.i t >u :i:nr Ga dus van avond Te New-York bestaat een vrije medische school voor dames. Ofschoon uog slechts vier jaar in werking, heeft zij reeds 20 gegradu eerden afgeleverd. Het onderwijs is gratis en geheel o;> de hoogte van den tijd. In alle takken der medische wetenschap wordt er on derricht gegeven. Do stadshospitalen staan voor de studenten open. De gegradueerden moeten drie jaar iu de medicijnen gestudeerd hebben, onder leiding van een gepromoveerd docter, en bovendien twee geheele cursussen hebben gehouden, de laatste in deze inrichting en een-en-twintig jaar oud zijn. De inrichting werd gegrondvest door eenige rijke dames uit New-York en omstreken. Aan de school is een laboratorium verbonden, en gedurende het geheele jaar kunneu de dames- studeulcn onderwijs ontvangen in de kliniek. Lady Petre, te Londen, wil een groot huis slichten voor ongehuwde vrouwen, die over dag met industrieele werkzaamheden bezig zijn, om daar de nacht te kunnen doorhrengeu. Zij zouden er niet alleen de spaarzaamheid vinden, maar ook alle gemakken, om aan slechte gezelschappen te ontkomen. Het terrein is reeds aangekocht, en de kosten der stichting worden op 12,000 p st. geschat, waarvan Lady Petre binnen 3 i\ 4 maanden reeds meer dan 2000 p. st. heeft ingezameld. ll.'. I' g,in diagc!;;! M. dun te - out ik do Ie» 'e vrouw i 1 t kussen vug l v. ho- g i >1 kleurde hare wangen on weldra maakte zïeh een onrustige» slaap van haar moestor. VIJFDE HOOFDSTUK, liet aanzoek Do dageraad was al lang aangebroken. Dc wek- ster van leven en vroolijkheid, de liefelijke zon, ver rees met pracht en majesteit aan den oostelijken hemel en wierp liare eerste stralen op' de toppen der duinen. De maaiers gingen reeds met hunne Benoemingen. Bij 's Konings besluit van 18 dezer, No. 1, is de kolonel der infanterie van liet Ned.-Indische leger J. L. J. II. Pel bevorderd tot generaal-majoor. De officiers van gez. Ie kl. A. Peters, G. A. M. van Ewijk en P. J. Feitkamp, resp. dienende aan boord van Zr. Ms. wachtschip alhier, behoorende tot de rol van genoemd wachtschip en dienende aan boord van Zr. Ms. wachtschip te Amsterdam, en die der 2n kl. A. E. van Nugteren, dienende aan boord van Zr. Ms. wachtschip alhier, worden met den laatsten dezer op non-act. gesteld; terwijl met lo. Maart a. s. worden geplaatstaan boord van Zr. Ms. wachtschip alhier, de oflic. van gez. Ie kl. 11. Evertse in dc rol van genoemd wachtschip en belast met de gcncesk. dienst bij de werf, het gedeelte mar. en het Kon. Instit. voor de Marine alhier, de otfic. van gez. Ie kl. B. II. Thomson: en aan boord van Zr. Ms. wachtschip te Amsterdam, de otfic. van gez. 2e kl. 8. F. Kruyt. De luit. ter zee 2e kl. M. J. P. Westveer, dienende aan boord van Zr. Ms. wachtschip te Amsterdam, wordt met den laatsten dezer op non-activiteit ge steld en met den 1 Maart e. k. vervangen dooi den luit. ter zee 2e kl. S. K. Svbrandi. De scheepsklerken II. A. G. T. D. Kant en W. S. van der Noordaa, dienende aan boord van Zr. Ms. wachtschip alhier, worden met den iOn Maart a. s. op non-activiteit gesteld. De luits. t. z Ie kl. A. J. baron van Geeu cn G. C. Sterk, beiden laatst behoord hebbende tot de zeemacht in O.-l., en van daar in Nederland te ruggekeerd, worden óp non-activiteit gesteld. De officier van admin. 3e kl. J. Vassour, laatst behoord hebbende tot het eskader in O.I. en den 11 dezer van daar in Nederland teruggekeerd, wordt met dien daLum op non-activiteit gesteld. zeisen over den schouder naar 't veld om hun dag- mat, vóór de grootste hitte van den dag aanbrak, af te hebben. Het vee was opgestaan m graasde in de weide en de duinen Hot schichtig konijn vl.>od verschrikt, op T vernemen van t minste ge ritsel. naar zijn hol, in i boseh of 't duin, terug. De leeuwerik sieeg statig hemelwaarts en deed zijn welluidend loflied hooien, terwijl do lianen op de vers; billende boeren-erven elkander de eer s; benen ie betwisten, wie T eerst de dorpelingen, die nog in den dommel lagen, zou wekken. Arnold van Voorst bad 't licht uitgedaan cn was voor 't. venster gezeten. Hij was volstrekt niet /waarmoedig of zwaartillend van aard toch hadden de zirkle van zijne moeder en bare woorden hem plotseling lot ernst en nadenken gestemd. Meer dan ooit gevoelde hij de waarheid van hare woorden. «Eerst als ge eene goede vrouw hebt 'dat woord van zijne moeder klonk hem telkens in de ooien. Ja, zoo zou t zijn. Hilda moest zijne goede genius worden. Aan hare zijde zou hij ingetogen en ge lukkig leven. Hij zou de herberg en zijne vroolijke makkers vaarwel moeten zeggen maar was dat. wel bezien, wel een verlies Waarom hield men veel van hem Was 't niet meest eigenbelang Al deze gedaeliten spookten hem door 't hoofd. *Jn," zei van Voorst, hoorbaar, sik wil anders gaan leven." Hij zag door het raam- naar buiten over het veld. De warmte der zonnestralen hadden de dauw en den nevel weggevaagd. Goede voor iloorn's Toekomst. "Ja, zie je, en dan komt het spoor in die richting, natuurlijk in aansluiting met hel spoOr te Alkmaar of te Amsterdam, en van hier naar Enkhuizen of naar Mcdemblik dan zal men de Turfhaven dempen, en dan komt daar een overdekte graanmarktmet een waag, enz., enz., en dan zal je nog van Hóór» staan op te kijken." «Dat is nu alles mooi en goed, doch wanneer dat klaar isdan zullen wij er waarschijnlijk niet meer zijn." Deze woorden en nog meer troffen toevallig mijn oor, toen ik eenige lieden voorbij wandelde, dié met kracht van woorden en niet minder gesticulaties elkanders gevoelen bestreden over de nog altijd oj» papier blijv enden spoorweg. De personen, die dit gesprek voerden, behoorden niet tot de aristocratie van de stad, och neen! in geenen deelezij behoorden slechts tot die menschen, die men nagenoeg overal aantreft, en die volstrekt niet van de leer: «elk moet zijn eigen pakje dragen", u hunne diensten niet een bijkans brutaal geweld opdringenwanneer ge uit spoor of diligence of andere leisgelegenheid, bepakt en beiaden op den vasten bodem treedt. Het waren van die gedienstige geesten, die, ondanks u zeiven, uwen last voor een poos willen verlichten, en u daarna doen ondervinden, dat ondank 's werelds loon is, wanneer ge door ecu niet genoegzaam verlichten van uwen beurs hunne voorkomendheid beloont. Kan het uit deze weinige woorden blijken, dat ook de mindere klasse zich met de spoorwegkwestie bemoeit, tevens blijkt ei uit, dat ook zelfs onder die stand lieden worden gevonden, die nog zeer weinig vertrouwen stellen in de toezegging, zoo menigmaal door dc Regecring gedaan. En geen wonder! Wanneer men gedurig bij den neus wordt genomen, dan begint men ten laatste hard te twijfelen of men wel iemand meer kan vertrouwen en krijgt nu een sterke neiging om het zoo menigmaal gepredikte woord «zalig zij die gelooven, zonder te hebben gezien", zoo diep mogelijk te begraven en voortaan niet to gelooven voor dat men heeft gezien. 'tls ook daarom geen wonder, dat een onzer afgevaardigden, de heer K. de Jong, een man die de behoefte van een spoorweg voor ons district zeer goed inziet, in de zitting der Tweede Kamer niet hoffelijk genoeg was tegen den Minister. En toch, die taal, mocht ook al de Minister ze met den naam van grofheden bestempelendie taal was goed, 't was de taal van een man, die sprak zoo hij 't meende: 't was geen lalfe vleierij om gunsten te bedelen, doch 't was de uiting van een gemoed dat, wars van kruipend eigenbaat, slechts recht verlangde voor hel district dat hem afvaardigde; en zulke taal wordt zij ook al bestempeld met den naam van grofheid zulke taal klinkt wel- gevalliger in de ooren van ieder, die gevoel heelt voor recht en billijkheid, dan de stemdie door hollelijkheid gevormdzeer licht tot oogendienarij verlaagd. Onze spoorw egkans is alzoo weder voor een poos verschoven. Wat ons district in die tussehentijd zal doen, zal de toekomst leeren. mogel.jk zal men zich verder beijveren, om de huid te verdoelen voor de beer is gevangenwellicht zal men weder op nieuw gaan petitioneeren. Het laatste toch is in den laatsten tijd niet weinig aan do orde van don dag. Mogelijk ook dat men. inziende dat een stukje papier zeer gemakkelijk is op zijde te leggen, het stoute besluit neemt zelf te gaan. om zijne stem tc laten weerklinken tot in het Koninklijk paleis. Hoe het zij. voor het oogenblik zullen wij ons maar weder blijven tevreden stellen, om met bet jaaglijntje te worden vervoerdmoge echter spoedig nemens zijn menigmaal gelijk aan den morgendamp. Als alles «voor den wind" gaat, dan is 't niet moeielijk, gooile voornemens te volvoerenmaar- als onze innigste wenschen onvervuld blijven, als ons elke goede en noodige steun ontvalt, dan be hoort er moed en zelfstandigheid toe om toch te volharden in 't goede. Arnold stond op van zijnen stoel, ging naar de schuur gaf du noodige bevelen aan zijne knechts, beval de meid de zorg voor z'jne moeder aan en legde zich vervolgens eenige urén ter rust. Weldra vond hij 111 den slaap de gewenselite ver ademing voor zijn afgemat lichaam. 't Was reeds middag voor Arnold ontwaakte. Toen hij in de ziekekamer kwam, had bij zijne moeder gekust. Dat had haar goed gedaan. Wel voelde zij zich lichamelijk niet beter, maar hare ziel was kalmer en innig drukte zij haren zoon de hand. alsof zij hem wilde danken voor zijne goedheid. «Verzuim niet Arnold, om naar't duin te gaan," zei vrouw van Voorst des avonds, dc meid kun wel hier blijven en ik gevoel mij vrij goed." «Ik koi» u juist goeden avond zeggen, moeder.' sprak Arnold, «voor dat ik vertrek.' Met deze woorden naai hij afscheid van zijne moeder, ver liet 't huis en sloeg den weg naar 't duin in. Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1875 | | pagina 1