Sienws- en
Advertentieblad.
Woensdag
24 Maart.
M 1444.
Vijftiende Jaargang.
1875.
UitgeverS. UILTJES.
NIEUWSTIJDINGEN.
or j x r\
D
Verschijnt DINSDAG- en "VRIJDAG-AVOND.
Abonnementsprijs voor 3 maanden
Franco per post n n h
Men abonneert zich in alle Boekwinkels, Postkantoren en Hulp-Postkantoren.
Brieven franco.
De prijs der Advertentie* van 14 regels is 40 Centen; elke regel meer 10 Centen.
Periodieke herhalingen, alsmede aanvragen en aanbiedingen van dienstpersoneel 5 Cents per regel.
Voor des Dinsdags en Vrijdags middags 12 uur gelieve men de Advertentiën in te zenden.
Ingezonden Stukken minstens een dag vroeger.
HelderNieuwediepWillemsoordenz.
23 Maart 1875.
Zr. Ms. stoomschip „Morapi," liggende
thans to Fijenoord, zal in liet laatst der volgen
de maand naar Oost-Indië vertrekken.
Volgens een den 17u Maart jl„ bij den
commissaris van politic te Nijmegen ingekomen
missive van den policie-Anwall te Kleef, zijn
in den vorigen nacht, door middel van binnen-
braak, ten nadeele van een koopman in gouden
en zilveren werken aldaar, ontvreemd de na
volgende voorwerpen150 gouden ringeu, l»0
dito kruizen, 38 dito lauge en korte horlogie-
kettingen, 8 dito halskettingen (colliers,) waar
van 4 met geel gouden medaillons, 30 verschil
lende gouden medaillons, 30 eenvoudige dito
broches, 13 gouden garnitures in lederen étuis,
5 florijn zilveren koffielepeltjes, 1 zilveren punscli-
lepel, 1 dito brilledoos en 1 dito zout-, peper
en mostaardstel.
De commissaris van politic to Nijmegen ver
zoekt opsporing en bericht.
Men schrijft uit Hreda aan „de Tijd"
„Ais een bijdrage tot het schromelijk verbruik
van sterkeu drauk kan dienen, dat in hot af-
geloopon jaar in deze gemeente ruim 141,000
liter jenever werden veraceijnsd, zijnde ongeveer
7000 liter meor dan in het jaar 1873.
„Ongetwijfeld moet dit outzettend cijfer voor
een gedeelte aan het talrijk garnizoen worden
geweten.
Onder hen, die in den loop der vorige
week to Rotterdam als bruidegom zijn inge
schreven, behoort ook Multatuli. Hij zal zich in
het huwelijk begeven met mejuffrouw Schepel.
Vaderl.
„Na regen komt zonneschijn" blijft oen
spreekwoord, ook voor Vlissingen toepasselijk;
in de laatste dagen althans heeft de oude Scholdo-
stad niet over vrouw Fortuna te klagen. Nauwe
lijks is de blijde mare van de totstandkoming
der lijn VlissingenSheerness bekend, of ook
van andere zijde wordt de toekomstige bloei
van Vlissingen verzekerd. Met zekerheid kan
ik n althans melden, dat het contract tot over
dracht der werf aan de firma Sinit slechts op
ondertcekeniug wacht, die zal plaats hebben
zoodra men over enkele voorwaarden, lusschen
de firma Smit en do gemoento, zal zijn overeen
gekomen; tot het sluiten daarvan werd de heer
Smit Zaterdag te Vlissingen verwacht. Dat
het overbrengen der werf van de genoemde
firma naar Vlissingen van het grootste gewieht
is, zoowel door de komst van het talrijk per
soneel, aau de werf verbonden, als door het
groote belang, dat oen zich outwtkkolefide han
delsplaats heeft bij dergelijke vestiging, zal wel
spoed g blijken Een ander voor Vlissingen be-
laugrijk nieuws is, dat de firma Krupp uit Essen
hier een kantoor heeft opgericht en een zaak
gelastigde heeft gezonden, om liet toezicht te
FEUILLETON.
Tf
JU
A
15)
OORSPRONKELIJKE NOVELLE.
fl&i» reis.
Met 't eerste stralen der zon gingen van Voorst
en Anton Kunst op reis. In behóorlijkc draf reden
ze 't dorp uit
«We treilen prachtig weer Anton."
«Overheerlijk."
«We moeten naar Alkmaar. Even buiten de stad
woont een boer, met wien vader, en later ik, veel
zaken hebben gedaan. Hij zal ons wel helpen aan
't geen we noodig hebben."
»Dan hebben wc een lange rid," merkte An
ton op.
«Vier uur, langer niet."
Bestendig ging het voorwaarts, 't Naaste dorp
was spoedig bereikt. Van Voorst drong er op aan,
dat ze even zouden uitstappen. Anton meende,
dat 't beter was maar door ie rijden. Maar toen
van Voorst bepaald te kennen gal, dat 't paard
eens moest rusten dat 't de ganschc week hard
gewerkt had, dorst Anton niet tegenstreven.
«Kasteleingeeft twee borrels."
«Om u te dienen."
houden op den uitvoer van geschut en spoor
slaven, en de invoer van ijzererts, die in hel
vervolg langs onze haven zullen plaats hebben
Met 1 Mei wordt te Vlissingen de eerste boot
verwacht voor de geregelde vaart op Engeland.
Uit dit alles blijkt dus, dat Vlissingen lang
zamerhand dc plaats zal gaan innemen, waarop
het door do prachtige werken, die do staat daar
heeft aangelegd, en zijn ligging, aanspraak heeft.
Iu het Dagbl. van 's iïage leest men het
volgende
Een oud Seheveuiugsohc zeeman „die al haast
70 telle" roept onze tussehenkomst bij „den Mi
nister" in, om te verkrijgen, dat medailles wegens
het redden vau drenkelingen aau eeu lint op
de borst mogen worden gedragen.
"Wij meenon niet beter aau zijn bedoeling to
kunnen beantwoorden en niet naïver zijn ver
langen te kunnen kenbaar maken, dan door
den brief letterlijk te laten volgen, onder wolken
de oude zeeman met bevende hand oen kruisje
hooft gezet, doeh die, blijkeus het naschrift,
door zijn zoon is geschreven en ook door dezen
voor hem onder teek end.
Hij is lang in de pen geweestwant de dag-
teekening is 12 Maart.
De brief luidt als volgt
Weiede Heer! Geachte Redakteurze hebbe
uiiju gozoid as dat uedelo zoo oen hulpvaardig
man is en ik heef hulp nodig want mijn is
vertelt dat er eeu nieuwe vorm zal worde ge
maakt voor onse medailjes en ik heef er een
maar die kan ik niet drage zoo as in andere
lande op dc borst en nu durv ik uiet bij de
minestcr gaau eu ze zegge ook dat moete op
een dag ziju iu de week en er een haas bij
eu kun u die zoo kaap met de pon ben niet
is voor mijn gauw schriven dat Hij het lees
eu dat ik drie inan al heef gered die zou vor-
dronke zijne en wat geef nou of ik dat mo-
dailje in do pronkast hebbe, ik wou zoo graag
dat zij nou die oudeform versleten is eeu and re
miokto die een gaatje heef om aan een lintje
te zetten op de bors en overal haas waarik op
zee aanlei hebbe ze zoo en ik wil dan een
kliuigheedje bipasse om micn oude die is mijn
veel waard tc ruile of te laten verslaau. Eu och
minheer redakteur u weet op alles raat zegge
se en schrijv n maar cos gauw die minestor
oer het te laate is en ik zeg u danko er voor
cn mijn vrou zou erg trots zijne as dat ik die
mog drage en min jonges ook cn ze zegge nou
vader as ik een ding zoo niaggo drage dan laat
ik geen hond verzuipen eu dat is zoo een mens
mag daar trots op zijn en ik groeto u en Jaussje
ook en wensche u allo goeds toe en God geve
uwe harte wil een oude
zeeman die al haast 70 tcllc.
Mijnheer gaarne had vader om to wete of
u de minuster hebt gesproken een briofiemaar
dat durv vader met. vrago en nou schrif u in
de koerend en die loos vader en ikke ook en
as dat u daar in oo lettertje wilt zetten aan
Piet dan weet vader hoe of wat Mijnheer.
»'t Is mij veel te vroeg," zei Anton. Buitendien
kan ik geen drank verdragen.
«Gekheid," had van Voorst gezegd, «allemaal
gekheid. Je moet de wormen eens foppen en bui
tendien de morgenlucht verdrijven. Als inen op
reis is heell men behoefte aan een beetje."
Anton voelde zich niet sterk genoeg om te blij
ven weigeren. Hij wilde Arnold gaarne genoegen
doen en stemde dus toe.
Van Voorst merkte mot genoegen op, dat Anton
niet dorst afwijzen. Telkens wist hij onderweg een
voorwendsel te vinden om hier en daar halt te
houden, cn toen de heide jongelingen de stad be
reikt hadden, merkte Anton, dat hij reeds te veel
sterkendrank gebruikt had. Ze werden door den
boer vriendelijk ontvangen. Lang werd er gespro
ken over den brand, over rooden Bram, over land
bouw en vee, maar zaken werden niet gedaan.
We moeten toch iets gebruiken," zei de boer.
«Dat dunkt me ook, niet waar Anton?"
«Anton zweeg."
Zijn geweten beschuldigde hem reeds van zwak
heiden hij dacht: welnu voor dezen eenen keer
geef ik toe. We zullen waarschijnlijk nimmer
weer samen op reis gaan."
Onder allerlei gesprekken verliep de tijd.
•Eerst zullen we eten van Voorst,' zei de boer,
je waart iu lang mijn gast niet. Na afloop van
den maaltijd ging men het vee zien. Er weid
gevraagd en geboden, maar men weid l niet eens.
Eindelijk besloot men de zaak verder af te praten
in de herberg. Arnold bestelde wijn en drong
telkens sterker aan, dat Anton toch zou drinken.
Eenige weken geleden deelden wij mede,
dat op last vau den bisschop van Haarlem in
alle kerken van dat bisdom een collecte met
open schaal moest worden gehouden, do opbrengst
waarvan bestemd was voor denhouw eener nieu
we R.C. kerk aan 't Nieuwediep, waar hot aantal
katholieken zoo groot is geworden, dat dc stich
ting eciior nieuwe parochie dringend noodzake
lijk wordt. Thans is van wege den bisschop
mededeeling gedaan, dat gemelde eollecto heeft
opgebracht dc aanzienlijke som van f 20,000, die
natuurlijk onder dankzegging voor do mildda
digheid der Katholieken is aanvaard. Yadl.
Men meldt nog uit Atchin, dat de luit.
Roëll, die bij T gevecht op 31 Dcc. a.p. gewond
word, niet in-! 't stoomschip „Batavio" is kun
nen vi 'd worden, omreden zijn wond, (een
schot inden buik) van zoo ernstigen aard is,dat
zelfs de minste bewoging nadeelig word geacht.
De kerke raad der vacante Herv. Gom te
H. ging 1.1. Zondag een dominé hooren. Hoe
ook, deze eenvoudige mannen geraakten het
spoor bijster, kochten een kalf en kwamen bijna
allen dronken des avonds t'huis (Utr. B.)
"Uit Apeldoorn wordt aan dc „Tijd" het
volgende geschreven
Zoowel hier als in de omstreken heeft zekere
vischboer, Jan Rot in dc wandeling genaamd,
ceno algemoone bekendheid, en die bekendheid
is er te pikanter op geworden, sedert een bezoek,
dat hij den koning op zijn buitenverblijf „Het
Loo" gebracht heeft. Ziehier wat er is voorge
vallen.
Evenals to Amsterdam is ook eenigen tijd ge
leden te Apeldoorn de lokale bepaling door het
gemeentebestuur uitgevaardigd, dat voortaan
geen honden als trekhonden mogen gebezigd
worden. Eon der slachtoffers van dien maat
regel was Jan Bot. Jaar in jaar uit had hij met
een houd voor zijn wagentje zijne waar aan den
man gebracht, cn 't laat. zich begrijpen, dat het
don man wel hard moest, vallen, als hij halver
wege de plaats zijner inwoning en Apeldoorn
zijn hond moest uitspannen, om zelf zijn last
voort te trekken.
Op zekeren dag door den portier van het
Loo ouder handen genomen, dat hij zoo slecht
voor viscli zorgde, cordceldc Jan het lang ge
noeg. en vroeg of er geen mogelijkheid zou be
staan om den koning te spreken. De portier
deelde dien wensch aan een der adjudanten des
konings mede en deze vertelde op zijne beurt
den vorst wat er gaande was. Met zijne gewone
goedhartigheid gaf Willem III ten antwoord:
„Welnu, laat den man maar binnenkomen." Eer
biedig, doch ongedwongen, stapte Jan Bot eenige
oogenblikken later in dc zaal, cn bepleitte zijne
zaak ongeveer aldus:
„Dag Sire! ik heb liiov altijd goede vischge
bracht, zoo je niet maken kunt, Sire, dat ik
mijn hond weer voor mijn wagen mag spannen,
dan kan ik je niks meer brengen. Ze zingen wel
in den Haag: daar kan de koning niks aan doen,
maar ik denk dat je met een goed woordje hier
»'tls waar ook," sprak lnj op schamperen toon,
«ik heb nog vergeten, je geluk te wcnsclien nietje
verloving met llilda. 't Is er immers door?"
Ja!' sprak Anton. Hij was echter reeds te zeer
door den drank beneveld, en merkte dus niets van
den woesten blik, welke Arnold op hem wierp.
«Dan drink ik op jullie welzijn," sprak Arnold.
?t Gezelschap in de herberg werd intusschen al
gi ootev. 's Zondags tegen den avond kwamen de
boeren uit den omtrek daar praten. Do herberg
stond ongeveer een kwartier buiten de stad. Daar
kocht en verkocht men en werden verhuringen
onder 's hands gedaanin een woord de herbor
was de beurs der boeren.
«Drommels van Yoji-ft.' sprak een der aanwe
zigen. «ik heb je al in geen paar jaar gezien.
Waar zit je toch?"
«Wel, hier vlak voor je!"
«Blijf jc bij ons van avond
«Neen was 't antwoord.
Anton had al een paar malen verzocht om te
vertrekken. Eindelijk gaf van Voorst toe. Met
moeite namen beide plaats in do cliais 't Doel
van hun' tocht was maar Ion halve bereikt. Lan;
zamei hand viel de donkerte en t was reeds laat
in den avond toen z j. gelukkig behouden, te huis
kwamen.
Anton was doodziek. Hij moest zich terstond
to bed begeven: zijn hoofd was brandend heet en
zeer onrustig bracht hij den nacht door.
Bij 't te huis komen had van Yoorst gezorgd
dat zijn knecht kon opmei ken in wok eenen toe
stand Anton zich bevond. Vader Kunst was geheel
wel wat an doen kunt, Sire."
„Hoor eens man, gaf de koning glimlachend
ten antwoord ik zal maken, dat jij er voort
aan je hond weer gerust voor kunt spannen!
Met een „dank je sire, nou zal ik zorgen dat
je gauw eeu lekkeren schclvisch hebt," ging Jan
vrij wat lichter vau hart dan hij gekomen was
weder heen
Welke stappen Z. M. bij het gemeentebestuur
heeft aangewend, weten wij niet, doch zooveel
is zeker, dat de bepaling sedertdien tijd schijnt
ingetrokken te ziju, ten minste allerwegc ziet
men weer trekhonden
Buitenland.
- Na een werkstaking van zes weken bobben
de werklieden aan de seheepstimmer-werven aan
do Tyne het werk hervat tegen het vroegere loon.
Twintig duizend mijnwerkers in zuidelijk Yurks-
hirc cn iu Derbyshire hebben evenzoo gehandeld
tegen oen loonsvermindering van 10 pCt.
Daarentegen hebben te Wearmouth een dui
zendtal werklieden, leden van de werkliedcn-
vcreeniging te Durhain, het werk gestaakt, om
dat de patroons weigerden achttien werklieden,
die geen leden van die verecniging waren, uit
hun werk te ontslaan.
lu Yorkshiro duurt de werkstaking van de
zijde der wol-fabrikanten en weverspatroons
nog voort.
Men meldt het overlijden van miss Har
riet Hunt, een der eerste Amerikaansche dames,
die de emancipatie-beweging op touw hebben
gezet. Zij was doctores en kenmerkte zich door
de excentriciteit van geen belasting te willen
betalen zoolang men haar het kiesrecht niet toe-
keilde.
De sultan van Turkije heeft een civile
lijst van f14,400,000, welk inkomen echter door
willekeurige toelagen te zijnon bate tot 24,000,000
stijgt. De sultan spijst altijd alleen. (Zijn cli né
bestaat nit 94 schotels, en wordt op 10 plaatsen
iu liet paleis gelijkertijd gereed gezet, omdat
men het niet weet waar het den vorst zal be
hagen te eten. Hij heeft S00 paarden en 70<J
vrouwen, die door 350 wachters worden be
waakt. Jaarlijks worden voor deze huishou
ding 40,000 ossen geslacht. Dagelijks worden
door de leveranciers 200 schapen naar de keu
kens gebracht, benevens 100 lammeren,10 kal
veren, 200 hoenders, 400 stuks kleine gevogelte,
100 duiven en 50 ganzen. In Klein-Azio echter
heerscht hongersnood.
Te Washington heeft een wedstrijd van
letterzetters plaats gehad. De gebruikte letter
was een der kleinste onder den naam van „G'orps-
six". De eerste prijs, een gouden haak, werd ge
wonnen door een zetter die 10.158 letters z
in drie aren, zonder een enkele fout; de tweede
een zilveren haak, werd toegekend aan
jonge franschon zotter die in den zelfden tijd
9,996 letters, insgelijks zonder fouten gezet, heeft.
In de vorige week heeft men te Ham
burg den grooten Afrikaauschen olifant in clen
dierentuin aldaar opgehangen. Dit geschiede»
echter niet met opzet, maar bij ongeluk eu wei
ouder de volgende omstandighedenYoor an
derhalf jaar werd in plaats van den ver;1.»!' n
houten vloer in zijn hok een sleeneu gemaakt.
Sedert dien tijd ging het dier uiet meer liggi n
om te slapen, maar bleef staau. Hij, die >:i
gezien heeft, welke moeite het een groote oli
fant kost, om uit een gemakkelijke ligging op zijn»
zijde weder op de been te komen, zal lichte!n!:
begrijpen, dat een olifant, die dit in 20 maan
den niet gedaan heeft, wanneer hij valt. al
machtig is om op te staan. Zaterdag avond
•gleed de olifant in ziju verscli geboc-nden u
nog gladden stal uit en viel op den grond ui
op zijne zijde. Een eerste poging om hem doer
middel van een gordel tot staan te brengen,
mislukte. Iu deu nacht daarop vermoeide hei
dier zich in tal van vruehtelooze pogingen on.
op te staan en was den volgenden morgen zoo
uitgeput eu lusteloos, dat hij weigerde voedsel
tc gebruiken. Toen werd eeu tweede j" n g
beproefd. Een nieuwe gordel werd hem om
lendenen cn voorts om deu hals gelegd, e
vijftal katrollen, ieder vijf schijven, en d» n
dige arbeidskracht werd in het werk g« -l 1
en hot dier steeg omhoog. Yan inedewi-rk-! -
van zijne zijde was echter geen sprake en m« u
kwam dus niet tot cGBl resultaat. Jtlij een tweede
poging Irachte men liet dier door stutten red: nip
te houden, maar het was niet noodig. Dc cm
zijn hals liggende gordel schoof bij het opln 'in
te zamcu En in plaats van hem tot een verni»
leven opte heffen, benam men hem door verwon.
de rcat vau wat hij nog had. De olifant -
opgehangen. Een of twee minuten waren v -
doende om een einde te maken aan het
het kolossale dier, dat stierf aan de gevoig
van zijn eigene grootheid.
- Te Görlitz stond dezer dagen een je;.ge-
dame van 17 jaar terecht, die hare vrii adin
twee lokken stil met een schaar afgeknipt h
terwijl zij haar bij het weggaan den m
hielp aaudoen. Onder de getuigen waren
kappers als deskundigen, die verzekerde::,
de haarlokken met de kleine schaar, ai-
beschuldigde bij de hand had, ongemerkt I.
den kunnen afgeknipt worden. Ook dal
•kken eigen haar waren, werd overtuig, mi
wezen. Het hof veroordeelde de jonge dam
die door haar vader verdedigd werd, tol Ik
mark boete of 5 dagen gevangenis met de ke
ten, wegens feitelijke mishandeling. Zij li.
zich onmiddelijk in hooger beroep voorn:.
Br va
TWEE RENTENIERTJES
Eenige jaren geleden was Riehard Wa
de grootste schuldeiseher ven Frankrijk, v.:.
hij ontving jaarlijksch 1,100,1U0 francs aan
Lord Seymour overtreft hem nu. Dezcontv.
jaarlijks 4,000,720 francs aan rente. En
is nu nog maar alleen van Frankrijk!
ontstemd en onderhield zijn zoon over zijne onwcl-
vot'gelijke handelwijze.
Den volgenden dag was 't reeds over "t gan.-ehc
dorp ruchtbaar, dat Anton Kmi-1 in zeer bei-hon
ken toestand weer thuis was gebracht, zoo zelfs
dat hij niet staan kon. Arnold zorgde, dat 'took
aan Hilda niet onkundig bie<i', wat er gebeurd was.
Met loomen tred en een beklemd hart had hij
llilda den volgenden dag bezocht. Hij ven
zich zijne zwakheid nu dubbel. Met opzet verzv
hij, dat Arnold er zoo had op aangedrongen om
te drinken.
«Och Anton, ik maak me zoo ongerust ove
Mij dunkt ge moest Arnold laten varen. Wat
ik n bidden mag, ga niet weer moe met hem.
<lel ii volkomen gerust, lieve Hilda. Gij zult
't mij dezen keer wel willen vergeven, dat ik zoo
onbedachtzaam was. Ik ben een vijand van dc
jenever."
«Gij zijt onschuldig AntonVan Voorst heeft
u zoo ver weten te brongen en gij hebt hem uit
een gevoel van dankbaarhoid niet willen ofkunnen
weerstaan. Maar als ge mij waarlijk liet hebt maak
j u dan hoe eer zoo beter van Arnold af."
«Heb geenc vrees meer Hilda!"
«Dat zou goed zijn, indien ik u steeds kon vcr-
gezellen.
«Welnu, sprak Anton, gij zijt altijd bij mij.
Immers nimmer zijt ge mij nit de gedachten."
Toen vervolgens Anton hare droeve tranen weg-
kuste en zoo vertrouwelijk aan hare zijde zat. ge-
j voelde zij zich weer gelukkig.
Intusschen de week snelde weder'ten einde. An
ton was op nieuw bezweken voor Arnolds aar. h .t
om mede te gaan.
De te huiskomst was niet beter dun de
maal eu van Voorst wist m stilte aan
vrienden te vertellen, dat Kunst, als hij maur
hor.k was, zoo matig niet was als 't s»h -
Wei dacht ieder er 't zijne aan, maar Y. li...
vond de zaak bedenkelijk genoeg.
De derde. Zondag na de brand was aangebrob-i
Van Voorst had Anton weten te bepraten, van
partij te zijn. Er zijn zaken te doen binnen I.
is 't veemarkt. We zullen opkoopen cn de v.
sten samen doelen
"l Vooruitzicht naar winst dreef hem aan
hen ik eerder uit de schuld als ik wat vc.
Minder bezwaard nam Anton deel aan t
gelag der jongelui in de heiberg Maar t-
paar dagen later vader Veltman hem, buiten v.
kennis zijner dochter, te kennen gaf, dat h
Hilda óf Arnold moest varen laten, en hem
hield op welk eeu' gevaarlijken weg hij ri b I
vond, toen stond zijn besluit, vast en Anton n.n
zich voor, 't kostte wat 't wilde, nimmer weer
gezelschap van Arnold uit tc gaan.
«Ziedaar, mijne hand," sprak Veltman, woe- ;u
maur niet slecht. Ge zijt .sterk en gezond en
Gods zegen zult go 't er weer bovenop li
llilda, mijn oenig kind, zou in de toring
als t zoo voortging Stellig van Yo»-: -t
niet er zit meer achter dan je vermoedt.
Wordt rervoiyd.)