Nieuws- en
Advertentieblad.
Vijftiende Jaargang,
Zaterdag
7 Augustus.
1483.
Uitgever: S. GILTJES.
NIEUWSTIJDINGEN.
De zoon van den Juwelier.
m.
HELDERSGHE
Verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-NAMIDDAG.
Abonnementsprijs voor 8 maanden
Franco per post
Men abonneert zich in alle Boekwinkels, Postkantoren en Hulp-Postkantoren.
Brieven franco.
COURANT.
De prijs der Advertentien van 14 regels is 40 Centen; elke regel meer 10 Centen.
Periodieke herhalingen, alsmede aanvragen en aanbiedingen van dienstpersoneel 5 Cents per regel.
Voor des Dinsdags en Vrijdags middags 12 uur gelieve men de Advertentien in te zenden.
Ingezonden Stukken minstens éen dag vroeger.
HelderNieuwediepWillemsoord enz.,
6 Augustus 1S75.
Begunstigd door het schoonste weer, had
Woensdag morgen jl. het leggen van den eer
sten hoeksteen plaats aan de nieuwe R. K.
kerk alhier.
Een groot aantal belangstellenden, waaronder
burgemeester en wethouders en verdere autori
teiten, vele heeren geestelijken en andere ge-
noodigden woonden deze plechtigheid bij. Dc
eerwaarde heer B. Brinkman, pastoor der R. K.
gemeente alhier, opende het feest met eene
welsprekende rede, waarin ZGerw. deed uitko
men de groote invloed welke het stichten van
kerken op de beschaving der menschheid had,
omdat de kerk alles in zich vereenigt, wat op
's menschen beschaving hoogen invloed heeft.
Men lastert de R. K. kerk, zoo sprak Z.E.,
wanneer men haar toedicht de beschaving en
wetenschappen tegen te werken. Het tegendeel
is waar; de kerk beschermt ze en kweekt ze
aan. Vervolgens bracht Z. E. hulde aar. Z. D.
Hoogwaardigheid den Bisschop van Haarlem,
aan de Edel Achtbare hh. Burgemeester en
Wethouders, aan de leden van het kerkbestuur
en aan allen, die tot den bouw van dit nieuwe
Godshuis hun zedelijken en stoffelijke» steun
zoo ruimschoots hadden bijgebracht. De Eerw.
heer H. Dahmen, oudste kapellaan, las vervol
gens de acte der stichting voor, waarna door
de Eerw. heeren Brinkman, Dahmen en Scheller,
de gebeden en wijding werden verricht, welke
bij dergelijke plechtigheden zijn voorgeschreven.
Daarna werd de hoeksteen door den heer
Brinkman gelegd, terwijl dc Eerw. kapelaans
en andere heeren ieder een steen daarbij voeg
den. De plechtigheid eindigde met den schoonen
lofzang *Te Deum laudamus" van Neukomm,
gezongen door de leden van het koorgezelschap
en andere daartoe genoodigde zangers, met
begeleiding van muziek, uitgevoerd door een
twintigtal musici, grootendeels leden van het
stafmuziekk. der Koninkl. Nederlandsche Ma
rine. Die uitvoering had met het meeste
succes plaats en bracht niet weinig bij tot het
welslagen en tot de. plechtigheid van dit zeld
zame feest.
Na afloop der kerkelijke ceremoniën werden
de genoodigden in de werkgebouwen gereci
pieerd er. de werklieden in dc daarvoor inge
richte loods onthaald.
Bij de plaats gehad hebbende herstem
mingen van leden voor den gemeenteraad, zijn
gekozen:
Te Schagen de heer J. Buis, met G7 stem
men. De heer Numan bekwam 55 stemmen.
Te Texel de heer Jan Jbz. Roeper, met 91
FEUILLETON.
VEERTIENDE HOOFDSTUK.
22. TOT ARMOEDE GEBRACHT.
Zoo snel mogelijk begaf Franco-s zich weêr naar
Valmore.
«Welnu," vroeg de laatste, «heelt hij niets gemerkt;
heeft hij geen achterdocht gekregen
«Niets van dit alles."
»Wij zijn voor een langen tijd uit den nood."
«Inderdaad
»Zoo als ik zeg. Laat ons nu voortmaken, want
als hij 't bedrog ontdekt, dan zal hij alles in 't werk
stellen, om ons spoor te vinden. Wij zullen ten
minste cenige der diamanten te gelde maken, opdat
we aan dat artikel geen gebrek hebben."
«Zullen we dat veilig kunnen doen
«Schaam je, Francois, je hebt ook steeds allerlei
bezwaren. Luister je kent immers Bacca
«Dat zou ik denken!"
«Nu, die kent zijn volkje, en koopt alles op. Dus
geen tijd verspild."
Eer 't avond was, had 't tweetal plaats op een
stoomboot genomen en konden ze er bijna zeker
van zijn, dat ze met hunnen schat in veiligheid wa
ren, vóór Lindeman 't bedrog ontdekte.
Herman zat dien zelfden avond te vergeefs te wach
ten op 't bezoek zijner twee nieuwe vrienden.
stemmen. De heer dt. Ensing bekwam 88 stemm.
Naar men uit vrij zekere bron verneemt,
wordt door den Minister van Oorlog op het
in te dienen budget een vrij aanzienlijke ver-
hpoging van tractement voorgesteld, aan adju
danten-onderofficier, sergeants-majoor of op
perwachtmeesters der verschillende wapens te
verleenen.
Door J. Spruit, te IJsselmoudc, is een
volmaakt witte vleermuis gevangen, die zich
in gezelschap van gewone vleermuizen sints
jaren in 't kerkdak ophield. Hij schonk ze
aan den dierentuin te Rotterdam, waar de zeld
zame vogel spoedig overleed. Thans is ze op
gezet en in 't museum van nat. historie te
Leiden geplaatst.
Een conducteur van de Hollandsche spoor
wegmaatschappij is te 's Gravenhage in hech
tenis genomen. Hij wordt verdacht uit er-n
kistje, dat aan hem als pak meester was toe
vertrouwd, geld te hebben ontvreemd.
Te Nieuwe Pekela is een koopman ge
stikt, na 14 glazen jenever gedronken te hebben;
hij moest er wegens een weddingschap 25
achtereen uitdrinken.
Door onvoorzichtig omgaan met vuur
door kleine kinderen is te Waspik een ar
beiderswoning, bewoond door drie gezinnen,
afgebrand. Niets was verzekerd.
Op de Baangracht bij de Lauriergracht
te Amsterdam kregen twee vrouwen twist,
waarbij de een aan dc andere met een melkbus
eenige wonden aan het hoofd toebracht. De
zoon van deze verwonde vrouw, zich hierop in
den strijd mengende, werd daarop door een
man, die bij de andere vrouw scheen te be-
hooren, met een mes gewond, zoodat moeder
en zoon naar het gasthuis moesten worden
gebracht, waar hun heelkundige hulp is verleend.
In hunne woning op de Lauriergracht terug
gekomen, is de vrouw aan wondkoorts lijdende;
de zoon is er nog vrij goed afgekomen.
Een met verlof te Amsterdam aanwezig
soldaat, van het koloniaal werfdepot te Har
derwijk, poogde dezer dagen alvorens naar zijn
garnizoen terug te koeren, zijne vrouw dood
te schieten. Mij werd daarin door ter hulp
snellende buren verhinderd en later door de
militaire macht in hechtenis genomen.
J. B. uit Winkel is gevankelijk naar
Alkmaar gebracht, omdat hij zijn schoonvader
te Noordscharwoudc had willen vermoorden.
Eenige dagen te voren had hij zijne vrouw
om 't leven willen brengen. Zij was daarom met
hare kinderen naar haar vader gegaan.
Een opzichter in de porcelein- en aarde
werkfabrieken te Maastricht heeft zich, waar
schijnlijk beschonken, op de rails van den
Niemand verscheen echter. Den volgenden mor
gen stond hij tijdig op en begaf zich tegen r.egen
uur naar de bank. 't Kantoor was reeds geopend.
Ilij haalde uit zijne portefeuille den wissel te voor
schijn en reikte dien aan den chef over. Deze zag
den wissel met opmerkzaamheid in, fronste't voor
hoofd en vroeg
«Wie heeft u dit stuk gegeven
«De juwelier du Pré."
«Hij zelf?"
«Welzeker
£Och, wees zoo goed even in de spreekkamer te
gaan, ik zal u terstond heipon."
Lindeman begreep er niets van, maar voldeed
toch aan 't verlangen van den chef.
Een half uur liet men hem alleen, toen de chef
met zijn patroon en nog een heer de kamer intrad.
«Kent gij (lezen jonkman, mijnheer du Pré," vroeg
de bankier.
«Neen I"
«Hebt gij dezen wissel ook niet afgegeven?"
«Deze wissel is valsch."
«Wat weet gij hierop te antwoorden.jongmensch?"
«Mijn hemelriep Lindeman, «wat zegt ge, is
deze wissel valsch. O, dan heeft men mij bedrogen."
Herman Lindeman deed nu een omstandig verhaal
van den gesloten koop. Gelukkig voor hem, wist
hij zich den naam der straat te herinneren, waai
de. gewaande du Pré hem had ontvangen. Onder
geleide van oen' politie-commissaris, begaf Linde
man zich er heen. Men vernam daar, dat een on
bekend oud lieer van de bewoners, die kamers te
huur aanboden, een daarvan tegen een goeden prijs
Grand Central nabij de stad te slapen gelegd,
een goederentrein heeft hem door midden ge-
redeu.
Het knaapje dat door een tramwagen te
Amsterdam is overreden, bezweek aan de ge
volgen. Hij behoorde niet tot de passagiers,
maar was op den wagen geklouterd, om een
eindje gratis mee te rijden; de jongens, die de
gewoonte hebben zich achter vigelanten, om
nibussen enz, vast te klemmen, kunnen zich
aan dit voorbeeld spiejgelen.
Op de Woensdag jl. te Utrecht gehou-
dene aardappelenmarkt waren 433 heet. aard
appelen aangebracht, die verkocht werden van
f 2.tot f 3.per heetde manden met
aardappelen werden verkocht voor fO.SS tot
f 1.25. Op de vruchtenmarkt waren 93 mandjes
bessen aangebrachtdie verkocht werden van
60 tot 70 ets. per mandje, pruimen en peren
vonden mede gcreede koopers, vooral voor de.
groote markten.
Zooals men weet bestaat te Amsterdam
het vooi nemen ter gelegenheid van het GOOjarig
bestaan der stad, een historische tentoonstelling
te houden, maar is men er van afgestapt, die
te openeu op 27 Oct. a. s., de eigenlijke her
denkingsdag, omdat in de zomermaanden veler
noodzakelijke medewerking zou worden gemist
Zij zal nu in 't aanstaande voorjaar plaats hebben.
Inmiddels hebben velen zich hij de oorspron
kelijke commissie aangesloten, zoodat thans
voor alle onderdcelen der tentoonstelling sub-
commissien benoemd zijn.
Uit Samarang wordt bericht, dat de
Europeesche fuselier Lagerman, gewezen gre
nadier in Holland, op zijn sterfbed aldaar
bekend heeft, dat hij de moordenaar van me
vrouw van der Kouwen was.
Men zegt, dat de overledene vele aanwij
zingen gedaan en onderscheidene ophelderingen
gegeven heeft.
Een thans ontslagen brievengaarder, wo
nende te E., wordt beschuldigd van twee brie
ven, die ten zijnen kantore in de brievenbus
waren bezorgd, de postzegels van 5 cent te
hebben afgenomen en vervangen door postzegels,
die reeds eenmaal hadden gediend.
Een jongen, woonachtig in de Voetboog
straat te Amsterdam, is plotseling waanzinnig
geworden en wel in zoo hevige mate, dat hij
naar het Buiten-Gasthuis moest worden ver
voerd, waar hij spoedig na de opname overleed.
De oorzaak van den dood is watervrees, ver
oorzaakt door den beet van een hond.
Tn een Woensdag jl. gehouden crimi-
neele terechtzitting van het Hof van Zuidholland
(voorzitter mr. Francois) werd hehandeld de zaak
van L. G., wed. P. Sbeschuldigd van moed-
voor een paar dagen gehuurd had, aangezien hij
in dit gedeelte der stad niet een paar vrienden
eenige zaken had te bespreken. Wie die oude heer
was en hoe hij heette, wist men niet te zeggen.
Voor Lindeman was 't duidelijk, dat'i tweetal
hem bestolen had en hij was al bijzonder verheugd,
dat er geen grond bestond, om hem-zel ven als den
vervaardiger van 't valschc stuk in hechtenis te
nemen. Voor de politie was 't eene moeiolijke zaak
de beide booswichten op te sporen, aangezien Lin
deman niet in staat scheen, eene nauwkeurige be
schrijving van hen te geven.
Daar stond hij dan nu, in 't groote, woelige,
weelderige Parijs, doodarm, nauwelijks zooveel
bezittende, dat hij zijne schulden in zijn logement
kon betalen, 't Eerste wat hij deed, was 't grootere
voor een kleiner hotel te verwisselen. Dc weinige
artikelen van woelde, die hij nog bezat, maakte hij
tc gelde, doch naarmeë kon hij slechts voor eenige
dagen in zijne behoeften voorzien. Op zekeren avond,
in de maand Augustus, de klok van twaalven was
reeds koud, leunde Herman, met do armen over el
kander gekruist, tegen een der leuningen van de
Pont Neuf en staarde onafgebroken in de voort-
stroomende Seine Allerlei gedachten doorkruisten
zijn hoofd.
»'t Loopt me waarachtig ook altijd tegen," riep
hij overluid in gebrekkig Fransch.
Een tik op den schouder deed liem verschrikt
omzien.
«Zeg eens kameraad, loopt 'tjou tegen V'
«Ja, zeker! Maar watheb jij daarmee temaken
«Ik wil je helpen."
I willige brandstichting in een gebouw, waarbij
het niet te voorzien was, dat daardoor eenig
menschenleveii kon worden in gevaar gebracht.
Volgens de akte van beschuldiging had de
beschuldigde op 27 April jl. in een bedstede
harer woning, te Poortugaal, een kool op licht
brandbare voorwerpen gelegd en voorts een
vuur gestookt op de haardplaat, waarbij en
waarom brandbare voorwerpen zoodanig door
haar waren geplaatst, dat de brand tot andere
voorwerpen en verder tot de woning kon
overslaan.
Het eerste feit werd door de beschuldigde
erkend, die beweerde tot die daad te zijn aan
gespoord door een ander en dat zij, denkende
dat het vuur slechts zou smeulen, deze een
bewijs van haar goeden wil had willen geven
het andere feit werd door haar ontkend.
Zes getuigen werden achtereenvolgens door
het Hof gehoord, die het ledige, gesloten huis
waren binnengegaan, toen de sporen van brand
zich vertoonden, en die met goed gevolg mid
delen tot blussching hadden aangewend.
De advocaat-generaal mr. van Maanen was
van oordeel, dat de misdaad, aan de beschul
digde ten laste gelegd, voldoende was bewezen,
en requireerde haar veroordeeling tot tucht
huisstraf van vijf tot twintig jaar.
De advocaat mr. Vreede concludeerde tot
vrijspraak op grond dat de brand, in de ge
sloten bedstede gesticht, geen gevaar voor het
gebouw had doen ontstaan, en dat niet bewfczen
was dat de brand op den vuurhaard met opzet
door de beschuldigde was gesticht.
Na re- en dupliek bepaalde het Hof de uit
spraak op Zaterdag 7 Augustus e. k., des
morgens te 11^- ure.
De beul van Barcelona heeft zijn eervol
ontslag genomen. Er zijn meer dan 500 lief
hebbers, die naar de vacante betrekking dingen.
Dat werkstakingen, voortdurende kunst
matige opdrijving der loonen, niet altijd voor-
deelig zijn voor de arbeiders op den duur,
blijkt uit den toestand te Berlijn daar hebben
metselaars en timmerlieden in de laatste jaren
den ondernemers 't zoo lastig mogelijk gemaakt
de loonen zijn opgedreven, de arbeiders aan
meerder weelde gewoon en het gevolg van de
duurte is, dat thans middelen worden beraamd
om werklieden uit Frankrijk te laten komen,
die goedkooper en beter werken dan de Duit-
schers. De prins von Pless, te Berlijn, heeft
bij het bouwen van zijn nieuw paleis, de bouw
stoffen uit Frankrijk laten komen de aanbe
steding van het ijzeren dak voor dit paleis,
gaf tot resultaat, dat de Fransche ondernemers
15000 Mark lager waren dan de Duitsche.
«Jij Helpen. Mij
«Ik heb werk voor je."
«Dank je. Werken heb ik nooit geleerd en wil
ik nimmer leeren. Mijne ouders zijn te rijk."
«Knap gesproken, ik denk er evenzoo over. Daarom
juist moet je met mij mee gaan. Ik hoor aan je
stern, dat je geen Parijzenaar bent. Je ouders zijn
rijk goed. Maar heb jij ook overvloed?"
«Daar scheelt veel aan."
«Pak aan kerel, je behoeft geen armoe te lijden.
Hier, daar heb je vijf francs."
«Dank je, ik neem geen geld aan."
«Dwaas, die je bent."
«Wat wil je me laten verrichten
«Je licht niets te doen, dan een beetje uit te zien."
«Kom," sprak Herman, «ik ben in ieder geval
niet aan ja gehuwd. Ik ga mee."
Dc onbekende geleidde Lindeman naar eene ach
terbuurt in een nauwe, donkere gang stond een
oud. bouwvallig huis. De onbekende ging lierman voor
op een trap. dien men op den tast moest beklimmen.
Een portaal verschafte toegang tot een vrij groote
kamer, waar de grootst mogelijke wanorde hccrschte.
Evenmin scheen er dc zindelijkheid gehuisvest. Een
meisje van ruim twintig jaar zat bij een tafel een
tooneelstuk in te sludeeren. Haar gelaat zou schoon
geweest zijn, indien 'tniet iets ruws teckendc.
«Zijt ge er eindelijk, vader," sprak 'I meisje, zonder
er zich over te verwonderen, dat deze gezelschap
medebracht.
«Hebt ge 't avondeten klaar, Eleonora?"
»'tls gereed."
Eleonora zette een eenvoudig souper klaar en
Omtrent de ongeregeldheden bij den
St. Gothardtonnel, wordt het volgende meege
deeld. Reeds eenigeu tijd had men bespeurd,
dat een honderd werklieden komplotteerden.
Zij werken acht uur voor 4£ frk. per dag;
maar wilden slechts G[uur voor 5 frk. werken.
De aannemer wilde dit niet toestaan en gal
hun gedaan. Nu begonnen zij de anderen in
het werk te hinderen en te ruien en eindelijk
lieten nog eenige honderden zich verleiden;
zij wapenden zich en bezetten den ingang van
den tunnel om de voorzetting van het werk
met geweld te helettpn. De aannemer zond
naar Altorf om hulp. De regeering riep on-
middelijk een honderd man onder de wapenen
om de orde te herstellen. Zij trokken naar den
tunnel, waar zij met scheld woorcleu ontvangen
werden; men poogde hen zelfs te ontwapenen
zoodat zij met de bajonnet ruimte moesten
maken; de muiters wierpen met steenen, de
soldaten gaven vuur. Vier werklieden werden
gedood, de overigen namen de vlucht. Den vol
genden dag kwamen nog meer soldaten; er
hadden vele arrestatiën plaats en S0 werklie
den werden weggezonden. Sedert is de orde niet
meer gestoord.
•VS/ i-m. «k HA..
HOE GEVAARLIJK HET 18 ZICH EENE
KIES TE LATEN TREKKEN.
"Ik laat rnij nooit eene kies trekken riep
X*** uit: finijn broeder is er aan gestorven.
Ts Morgens om tien ure laat hij zich eene
kies uittrekken, en gevoelt een uur daarna
hoegenaamd geene p'jn meer. Daar valt hij van
drie trappen af, en was om 12 uur reeds een
lijk."
«-Hier is de plaats niet, maar kom eens
mede naar buiten als je durft Dan zal ik
je een slag op je uitgestreken bakkes geven,
dat"Zacht wat, manneke, het regent
buiten dat het giet iu zulk een weer ga
ik niet naar buiten, al wou je me tien slagen
op m'n gezicht geven I"
Eenigen tijd geleden werd bij een Pro-
testantsch predikant in een Amerikaanschestad,
des avonds ten 9 ure aangescheld. Dc deur
openende, zag de domino een Tersche jongman
en jongedochter voor zich. Hij vroeg naar
hun begeeren, waarop Pat antwoorddedat
hij kwam om met Bridget in den echt te wor
den verbonden.
"Maar waarom," vroeg de predikant, "zijt
ge niet naar den priester gegaan
"Wel," zei Pat. "daar zijn we geweest, maar
hij zeide ons, naar den duivel te loopen, en
hier zijn we dus."
vader Mardin liet zich evcnmin-als Herman wachten.
«Nu zullen we eens samen praten." zei Mardin.
Mijne dochter is actrice, maar zij vervult steeds eene
ondergeschikte rol en dat levert niet veel op. Ik
lioud er daarom eene mcoi winstgevende affaire op
na. Ik heb al lang een compagnon noodig. Toe
vallig kwam ik je daareven voorbij, toen je zei
'tloopt me waarachtig ook altijd tegen!"
«En welke affaire oefen je dan uil. diezoovoor-
deelig is'?:'
«Daar spreken we later over. Voor 't heden zeg
ik je alleen, dat als je mijn compagnon wordt, 't
je nooit aan geld zal ontbrekenbovendien kan je
hier wonen of waar je wilt. Wat zeg je er van?"
«Hoor eens, vriend," zei Horman, «ik dien eerst
te weten wat ge van mij verlangt, voor ik mij
verbind.
Ik ben hier in Parijs nog weinig bekend en spreek
de taal ook niet zoo vlug en vlot als wenschelijk
is. Juist daarom zal ik dubbel op mijne hoede zijn.
Verkiest ge me nader te spreken, dan zal ik "mor
gen te 11 ure op dezelfde plaats op den Pont Neuf
mij bevinden. Denk er over na." Na dit gezegd te
hebben, stond Herman op en strompelde zoo goed
hij kon de trappen af en bevond zich aldra in de
open lucht.
«Bah," zei hij, «daar zou ik 'tniet uithouden en
ware Ttniet, dat ik dezen dag weinig gegeten had.
zeker zou ik geen deel aan Mardin's avondmaal
genomen hebben."
(Wordt vervolgd.)