Nienws-
en
Advertentieblad.
Woensdag
20 December.
t J\s.1626.
Zestiewje Jaargang.
1876
Uitgever S. UILTJES.
BERICHT.
j
ÏIEUWSTIJDINGEN.
ftwee jelworte-aclen.
HELDERSCHE
Verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-NAMIDDAG.
i x' Abonnementsprijs per 8 maanden f 0.5Ü met het Zondagsblad/0.85
Franco per post 0.65 1.
Alen abonneert zich in alle Boekwinkels, Postkantoren en IIulp-Postkantoren.
Brieven franco.
COURANT.
De prijs der Advertentie* van 14 regels is 40 Centen: elke regel meer 10 Centen.
Periodieke herhalingen, alsmede aanvragen en aanbiedingen van dienstpersoneel 5 Cents per regel.
Voor des Dinsdags en Vrijdags middags 12 uur gelieve men de Advertentiën in te zenden.
Ingezonden Stukken minstens een dag vroeger.
Tn het nommcr van 1 Januari a. s. zal,
even als vorige jaren, weder een alphabeti-
sche naamlijst worden opgenomen van allen,
die hunnen NIEUWJAARSGROET wensehen
uit te brengen aan Familie, Vrienden, Bekenden,
^Begunstigers, en/,.
Voor de plaatsing van iederen naam betaalt
I men 50 Centen, ten voordeele der Armen
van de verschillende gezindten in deze gemeente,
%na aftrek van 5 Centen, ter gedeeltelijke gocd-
laking der onkosten waaronder is begrepen
11 bezorgen van een exemplaar van dat nom-
aan elk, wiens naam op de lijst voorkomt.
In het belang der hehoel'tigen, wordt men
Jgenoodigd tot eene algemeene deelneming.
Die voornemens is zich met
1 JANUARI a. s. op dit blad
tg nbonflsereR, kan 'de nog in deze
Imide nommers gratis bekomen;
Ier abonnent, als premie, het recht
Jan, op dc koslelooze plaatmig
litie van 10 regels, mits in te
Annanden Januari of Februari.
van de HELÜERSCHE COU-
fden lnatstcn tijd zeer belangrijk
Illare veelvuldige inhoud is on-
I oorzaak, dat dit blad tegen woor-
e duizenden uit alle standen wordt
genomen. Het is daarom de
gëSwiiktste en ook de meest billijke
rilheid tot het plaatsen van
iD VERTENTI EN.
Helder, 19 Dec. 1876.
liefdadigheidsvoorstelling, gegeven op
gavond jlin het lokaal Tivoli, door de
officiersvereeniging '/Vaderland en Oranje"
ot algemeen genoegen plaats gehad,
tor de loffelijke pogingen dier heeren is
weduwe van een hunner krijgsmakkers,
)t zij zich hadden aangetrokken f 100.16
1 gesteld zijnde na aftrek der onver-
jke kosten de opbrengst dier voor-
iondag jl. heeft een commissie uit de
der arrondissements-reehtbank te Alk-
bestaande uit de heeren rechter cotn-
i, substituut-officier van justitie en griffier
een onderzoek in loco ingesteld in zake
nrlijke bevalling en verduistering van
ll.,w^rvan wij in ons nommer van 6
lakten.
Naar wij vernemen is men wel tot de over
tuiging gekomen d3t de bevalling heeft plaats
gehad, maar dat men het lijkje zou hebben
opgegraven zooals de geruchten hier algemeen
loopen durven wij met zekerheid tegen
spreken liet is ook zeer waarschijnlijk dat
het nimmer gevonden zal worden, daar de moe-
der zrgt het over den dijk in zee te hebben
geworpen.
Men schrijft ons van Texel, dd. IS De
cember, het volgende
Gisteren zouden M. en G., te de Cocksdorp
woonachtig, zich door den echt laten verbinden.
I)e vader der bruid, 11eb Grooteboer, zou tot
dat einde de jongelieden met den kapwagen
naar 't raadhuis aan den Burg brengen.
't Schijnt echter, dat ze onderweg duchtig
den koers z>jn misgeraden. Mogelijk ook, dat
de weg hun wat lang viel en zij daarom eenige
(leiding zochten in een oy"-*malig'"gebruik van
;:iriiuaneii. Althans, toen de ambtenaar van
den burgerlijken stand zijn plicht gedaan en
den huwelijksband gelegd had, gingen di-jong
gehuwden, in g.-zelschap van papa, terstond
eer troost zoeken in de herberg, zeker, om,
door 't gebruik van een glaasje Schiedam, kracht
te erlangen in den aanstaanden levensstrijd.
Hier echter kregen schoonvader en schoonzoon
zulk een lievigen twist, dat de eerste, buiten
zichzelven van toorn, uitriep: "Ik heb lak aan
mijn schoonzoon en alleen wegreed Het
jeugdig paar was nu wel genoodzaakt, een rij
tuig te huren van den stalhouder J. B. en
volgde spoedig.
01' zulk een begin recommandabel is, betwij
felen wij.
Men schrijft ons van Oude Schild, op
Texel, 17 December, het volgende
Gisteren avond, bij de aankomst der boot
had dc heer J. F, student in de medicijnen,
te Leiden, het ongeluk, in de haven te rallen.
Terstond werd hij nagesprongen door den vis-
scher Klaas Dogger, die 't genoegen smaakte,
den jongeling te redden.
Te Amsterdam werden dezer dagen, in
een winkel van gouden en zilveren werken,
twee gouden horlogekettingen door een oplichter
gestolen. Den volgenden dag werd een ketting
bij een winkelier te koop aangeboden door een
onbekende; de winkelier behield den ketting
en ontbood den onbekende terug. Deze kwam
nii t, maar den volgenden dag werd de tweede
ketting, uit Haarlem, netjes ingepakt, per van
Gend Loos, terug bezorgd.
Donderdag avond, te 9 uur. nam te Am
sterdam een agent yan politie een rumoerma-
kenden dronkaard in hechtenis. Toen eenige
ruwe straatloop-rs partij trokken voor hun
evenknie, verleende een marinier, niettegen
staande het geweid en de wraakbedreigingni
van het gemeen, hulp aan den agent, door den
tegensparti lenden dronkaard bij den linkerarm
te vatten. "De marinier, zegt 't Handelsblad
terecht, verdient een openlijk woord van hulde
voor het mannelijk voorbeeld, dat hij gegeven
heeft en dat navolging verdient van alle bur
gers, die de wet willen doen eerbiedigen Zoo
de marinier, die zich dus onderscheidde, zich
aan ons bureau wil vervoegen, zal het ons een
eer zijn, hem een geschenk te overhandigen,
dat een belangstellend toeschouwer ons voor
hem toevertrouwde."
Men meldt uit Vianen, 15 Dpc
Gisteren avond, bi) het zoeken naar een lek
in de gasleiding, had er eene geduchte gasont
ploffing plaats in het huis van den heer II.,
zonder echter brand te veroorzaken; de meeste
glasruiten zijn gesprongen en de plafonds van-
eengescheurd geen der in het huis aanwezige
personen heeft eenig ernstig letsel bekomen
De slag was zoo sterk, alsof er een stuk zwaar
geschut werd afgeschoten, van daar dan ook,
dat er zich voor het huis onmiddelijk een groote
menigte verzamelde en de brandklok geluid
werd, ofschoon dit geheel onnoodig bleek te zijn
Te Amerongen zijn dezer dagen twee
personen, die een viertal schapen gestolen had
den, ontdekt, door middel van een pijpje, aan
een der dieven toebehooretide en door hem ver
geten, op de plaats, van waar hij de dieren
had ontvreemd. De beide schuldigen zijn in
handen der justitie en hebben hun misdrijf
reeds bekend.
Te 's Hertogenbosch heeft zich Vrijdag
een metselaarsknecht, op dp wallen, door op
hanging van het leven beroofd. De ongelukkige
had de strik zoo laag bevestigd, dat hij de
knieën moest buigen, om te kunnen hangen.
Het scheen hem dus wel volle ernst te zijn,
om uit het leven te gaan.
4LLETON.
ANNE
Ie door
{ULLER.
HOOFDSTUK.
lif, verjaarfeest,
dienstbode, duw broeder
trad Laurcns van Dong<
do
r vroeg Evert.
u hierover? Maar ja,'t is waar."
uw huwelijk zijn we al meer
elkander vervreemd en de versehij-
hier wees hij op Marianne
schijnt eenen onoverkomelijken hin-
otans gelegd Heden viert gij Ma-
>Z-.Vrjaardag. heden want ik hel)
Kthoiulen, op welken Lemans on ik
r spraken."
j»il die herinneringen dien omhaal
vrede, dat is alles wat wij van u
i|iameent gedat gij dien ooit zult
f!on Neen Evert, nimmer zal hij uw
doel zijn op uwen levenswegzoolang go niet 't
onrecht tracht goed temaken, hetwelk gij goplecgd
hebt."
«Onrecht, welk onrecht
»Gij, Evert zijt de eerste oorzaak van Emma's
val, gij hebt hare begeerlijkheid gaande gemaakt.
Zij is niet meer. Lemans is haar gevolgd. Drie
weozen bleven achter, ongelukkige kinderen, want
do verachting en schande die onze zuster trol /al
op hen overgaan. De wereld vergeet on vergeeft
niet. Alleen als zij zich eene positie in do maat
schappij verwerven als zij rijk worden, dan /al de
wereld de oogen sluiten voor den geschandvlekten
naam, dien zij erfden. Gij Evert gij hebt
't in uwe macht hen éénmaal rijkdom te geven. Zij
hebben er recht op en dat recht wilt gij verkrach
ten."
«Bedaar in 's hemelsnaam. Laurens. Gij vergeet
dat gij in mijn huis zijt en dat uwe heleodigendi
taal volstrekt, niet te pas komt. Ik deed geen on
recht. Of sedert wanneer is 't eene misdaad ge
worden een kind te hebben gehuwd te zijn?"
«Gij spreekt de waarheid niet. Dat kind is 't
uwe niet. Gij hebt dit slechts aangenomen als 't
uwe. En waarom Om ons maar laat ik niet
vun mij of mijne kinderen spreken om de kin
doren van Emma te Onterven. Moet 't ongeluk hen
dan immer vervolgen O, Evertindien ge nog
eenig besef van bill-ikheid hebt, indien gij gerust wilt
sterven zeg ons dan de waarheid, behoud dit kind,
voed 't op als uw pleegkindmaak 't een legaal
uw vermogen is groot genoegmaar denk er aan
dat wij beiden, gij en ik, voor die onmondige schep
EXT RACT-K A M E ROVE RZICHT.
(Uit Hel Vaderland.)
De begrooting van Marine is met 41 tegen
9 stemmen aangenomen. Van de tegenstem
mers heeft niemand zijn afkeurend votum ge
motiveerd, maar uit de antecedenten dezer af
gevaardigden mag men opmaken, dat zij allen
tegen gestemd hebben om het liooge eindcijfer.
Zeer zeker behoeft de minister van Marine in
die afkeurende vota geen '.vantrouwen te zien
in zijn beleid. Nog nooit hebbpn wij epn be
windsman zoo hooreu prijzen, als heden den
minister Taalman Kip. Een der sprekers ging
selen moeten zorgen. Emma moge schuldig zijn
geweest zij was onze zuster en op ons rust do
taak hare kinderen der maatschappij terug te geven."
Laurens van Dongen zweeg. De overspanning
had hem doen spreken on werkelijk gevoelde hij op
't oogenblik 't gewicht zijner roeping als voogd
al zijnen omvang.
Ook Evert van Dongen zwepg een oogenblik en
staarde met neergeslagen blik voor zich Ieder
scheen 't belang van t oogenblik te beseffen en te
begrijpen dat hetgeen volgen zou beslissend zijn
moest.
Op eenmaal, alsof hij zich bezonstond Evert
van Dongen op. plaatste zich in zijn volle lengte,
voor zijnen broeder en sprak
«Laurensgij doet nuj bittere verwijten eene
vreeselijke beschuldiging werpt gij mij naar 't hoofd
en dat wel in tegenwooidigheirl van derden. Wat
gij zegt is onwaar, is gelogen. Alleen teleui
stelde verwachting doet n onbilhtk zij. Maria
is mijn wettig kind. op denzolfden dag harcr geboorte
is zij behoorlijk in de registers van don burgerlijken
stand ingeschreven. Ik heb u dit reeds op haren
eersten levensdag gezegd. Gelooft ge u zei ven, uwe
oogen niet, ik kan't niet helpen. Dat is geheel uwe
eigene zaak. Erger is 't met uwe beschuldiging
alsof ik de oorzaak ware van Emma's misdaad.
Verre werp ik die beschuldiging van mij af! En
nu nog óen woorddoe nuj 't genoegen nim
mer weder over mijnen drempel te komenten
minste zoo gij geene andere woorden voor ons hebt,
dan die, zoo even dnor u gesproken weiden
Laurens van Dongen had opmerkzaam geluisterd
zelfs zoo ver van te beweren, dat de tegen-
woordigp functionaris in 2J jaar meer voorde
Marine heeft gedaan, dan zijn achttien voor
gangers te zamen in 6l) jaren. Dio hulde was
blijkbaar den minister zelf te kras, want her
haaldelijk zagen we hein het hoofd schudden,
alsof hij zeggen wilde: weest toch wat kalm
en b'-denk toch, dat er ua zonneschijn ook
weer regen komt Zeer juist w3» dan ook de
opmerking van den hi-er van de Putte, dat
het voor een minister aangenamer is, een weinig
critiek te hooren, dan zoo overdreven lof. En
die critiek bleef later op den dag dan ook niet
geheel achterwege Wel werd algemeen toe
gestemd, dat de minister reeds zeer veel goeds
in het belang der Marine tot stand had ge
bracht. zoowel wat het personeel als het mate
rieel betreft, maar niet met alle maatregelen,
bij de hegrootiug voorgesteld, toonde de Kamer
zich ingenomen. Op voorstel van den neer
Blussé, werd artikel twee nut f2800.ver
minderd. welke som door den minister was
aangevraagd, om aan zijn Departement nog
twee zeeofficieren te verbinden. Dit plan, waarin
men een uitbreiding zag van de zoogenaamde
Haagsche Marine, werd vooral door den heer
de Putte krachtig bestreden, op grond,
dat vermeerdering van de sedentaire betrek
kingen voor officieren, noch in het belang van
den dienst aan het Departement, noch in het
belang van het officierskorps was. De minister
toonde grooten prijs te stellen op het behoud
van dezen post. maar zijn argumenten waren
zeer zwak. Ik heb, zeide hij, meer officieren
noodig, omdat ik zoo weinig burgerlijke amb-
teuaren heb, aan wie ik serieus redactiewerk
kan opdragen Natuurlijk werd daarop ge
antwoord waarom ontslaat gij dan uw onge
schikte ambtenaren niet, oin ze door beteren
te vervangen
Nog op een ander punt stelde de Kamer
den minister in 't ongelijk. De gelden, aan-
;evraagd voor reorganisatie van het korps of
ficieren bij de administratie, werden geweigerd,
omdat de minister geen enkel voldoend argu
ment voor die hervorming kon aangeven.
Het spreekt wel van zelf, dat ook de lijf
straffen weer ter sprake kwamen. De matrozen
Z'jn nu in twee klassen verdeeld, waarvan de
eene klasse geheel van lijfstraffen is vrijgesteld.
Dat is ten minste een stap in de goede, rich
ting, maar nog niet genoeg. De heer var. de
Putte drong bij vernieuwing op geheele afschaf
fing aan. Maar de admiraal Eabius trachtte
ook nu wpder de lichamelijke kastijding voor
de Kampr smakelijk te maken De matrozen
zelf, zeide hij, zijn niet tegen de lijfstraffen,
en als bewijs deelde hij mede, dat hij voor een
paar dagen, op zijn verjaring, nog van 17 ma-
irozen, die onder hem gedimd en niet de licna
melijke strafoefening kennis gemaakt hadden,
briefkaarten had ontvangen Wie weet, hoe
veel briefkaarten van matrozen, de minister-op
zijn verjaring zal krijgen, als hij het onmen-
scheliike touw geheel van de schepen verbant
Ook door den heer de Casembroot. waren
nog enkele amendementen voorgesteld, die echter
weinig bijval vonden. Het amendement, oui
de zware pantsering van riviervaartuigen voor
eerst na te laten werd verworpen en de andere
werden door den voorsteller ingetrokken.
Tn het Engelsche Kanaal had de vorige
eek een botsing plaats tusschen twee schepen,
de Roberl Kelly, van Boston en de bark Hud-
dersfie/d, van Liverpool. Beide schepen zonken
en 15 menschen kwamen om. De rest der be
manning werd. in de boot gered en kwam be
houden in Portland aan
- Het laatste gedeelte van den onderaard-
schen spoorweg te Londen is thans voltooid,
voortaan zullen tusschen 5 J uur 's mor
gens en 11,5!) uur "s nachts nu t minder dan
800 treinen de reis heen en terug maken.
In de vorige weck stond eene nieuws
gierige volksmenigte voor de deur van een
slachterswinkel te Antwerpen, daar men zeide
dat de slachter betrapt was op het oogenblik
dat hij zich bereidde een kind, da.' hij ver
wurgd had, in worstvieesch te hakken. Dit
gezegde had bij sommige klanten gele.*1" v-
vonden, te meer daar men een politieag
huis had zien binnengaan.
Weldra zag men den agent van politie
tenkomen, gevolgd door nene vrouw, die een
vierjarig knaapje bij de hand hield Ziehier
wat aanleiding tot het gerucht had gegeven.
Brechtt, varkenslachter, oefent zijn bedrijf
uit op eene met glas overdekte achterplaats.
Op het oogenblik dat hij een ketel vol var-
kensbloed van het vuur had genomen werden
de ruiten boven zijn hoofd verbrijz^^., en een.
kleine knaap kwaui midden in het rookend
bloed te recht
De slachter g'eep spoedig het kind en hield
liet druipend van het bloed boven de ketel,
toen zijn leerjongen te huis kwam en hem met
den grootsten schrik in die houding vond.
De jongen, die van de slimste niet is, geloofde
dat zijn meester voornemens was het knaapje
in het bloed te koken Hij verweet hem dit
met de grootste verontwaardiging en liep toen
zoo hard hij kon om depolitie te verwittigen.
Onderweg verhaalde hij het geval aan eenige
voorbijgangers, waardoor de samenscholing
ontstond.
naar zijn broeder, maar tevens was zijn oog onwil
lekeurig naar Marianne afgedwaald, die nog altijd
op de schoot van juffrouw Verheul zat. Op een
maal scheen hem een licht op te gaan. Welk eene
treffende gelijkenis tusschen dat kind en die vrouw!
Dezelfde oogen, gelijken vorm van neus spre
kend, sprekend
«Ik tien er," riep hij op driftigen toon uit. «Die
beiden daar zij tiehooren bij elkander. Ja, dat is
moeder en kind
«Toch is 't gelogen!" klonk 't op bedaarden maar
vasten toon.
«Is dat uw laatste woord, Evert?"
»Ja!"
«Weet dat ik nu op weg ben om 't geheim to
ontmaskeren. Ik ga. maar vloek over u, Evert,
die 't. van u kunt verkrijgen arme kinderen, wee-
zen te verstooten lk zal niet rusten vóór ik dc
volle waarheid aan 't licht heb gebracht. Geene
opoffeiing zal mij daart'-e te groot zijn; overal zal
ik uwe liandelwiize publiek maken. En nu ga ik.
Marianne is 't kind van die juffrouw, dat zweer ik!"
Laurens van Dongen kcerdo zich om en verliet
zonder een woord te spreken de kamer, liep haas
tig den gang door en trok met geweld de buiten
deur achter zich toe. Er verliep een geruimen tijd
oer men zich eenigermate van den schrik hersteld
luid. De dokter begieep dat't het verstandigst was
zich niet in familie-aangelegenheid te steken. Het
speet hem zeer getuige te zijn geweest van zulk
eene ontmoeting. Zijne gade werd nu nog meer ver
sterkt in haar vermoedenja zij hield 't thans
voor stellig en zeker dat hetgeen haar echtgenoot
en de heer Laurens van Dongen gezegd hadden van
treffende gelijkenis geene bloote gril geen toevallige
speling der natuur, maar een eenvoudige zaak was.
Dat moesten moeder en kind zifn: geen enkele trek
had de kleine van Evert van Dongen of zijne gade.
Mevrouw van Dongen weende bitterlijk. Voor nog
zooveel niet zou ze willen dat de waarheid uit
kwam. Juffrouw Verheul speet 't. dat ze zoo zon
der opzet door hare presentie het geheim reeds
half vei raden had, en dat maakte haar bedroefd.
En van Dongen «Maak u niet bedroefdstellig
't heeft zooveel niet om 't lijf. Ze hebben mij
noeg geplaagd. Laat ons het gebeurde vergeten,"
zei hij. Toch was hij meer onthutst dan hij wel
wilde weten, maar zijne ontroering was waar te
nemen uit zijne stem. De opgeruimdheid was v
de stemming verdwenen., het heerlijke middagmaal
wilde maar niet smaken cn van Dongen vergat tel
kens zijn glas te ledigen. Vroeger dan ander:
geval zou geweest zijn gingen de gasten naar huis
en juffrouw Verheul zocht op hare kamer kalmte
en rust. Ook in haar gemoed waren gevoelens op
gewekt die ze niet kon bedwingen. Met omveer-
staanbaren aandrang drong zich t denkbeeld aan
haar op dat ze dubbel schuldig was. Haar kind,
had ze afgestaan aan ja haar geloof az'
de goede menschen was geschokt door de taal
Laurens van Dongen en daarbij had
zeker luilpelooze weezen benadeeld. Zij bi:»'
een luid geween uit zoodra ze alleen was.
De arme vrouw, zij leed 't meest!
Wordt vervolgd.
